Каша

Мізэрная на выгляд, але вельмі карысная лялька далучала дзяўчынку да хатніх спраў: дапамагаць маці і прымяраць на сябе іншую, «недзіцячую» ролю. Гэта адбывалася прыкладна ва ўзросце сямі гадоў. Пачыналася гэтая новая вяха жыцця з падрыхтоўкі новаспечанай памочніцай сваёй першай кашы. Дзіцяці ўсяму лягчэй вучыцца ў гульнявой форме - тут якраз і аказвала сваю неацэнную дапамогу аднайменная лялька-мерка, бо ў мамы не заўсёды быў час падказаць, параіць, нагадаць. А з лялькай было ўсё лёгка запомніць: сама яна ростам з гаршчочак, крупы насыпалі па пояс, ваду - па шыйку, а вышыня галавы - пустая прастора, каб каша не выкіпела.