Дзеўка-баба
Дзеўка-Баба – лялька, адзіная ў двух асобах. Азначае пераход ад бесклапотнага юнацтва да дарослага жыцця вопытнай жанчыны. У даўніну па вырабленай ляльцы можна было судзіць пра тое, ці гатовая дзяўчына, якая зрабіла яе сваімі рукамі, прыняць замужжа.
Дадзеную матанку можна аднесці як да абярэгавых, так і да абрадавых лялек. Калі лялька Дзеўка-Баба рабілася сваімі рукамі дзяўчынай на выданні, па тым, якая з бакоў атрымлівалася лепш, судзілі ці гатовая яна да сямейнага жыцця... Калі Баба атрымлівалася нязграбнай, а Дзеўка, наадварот, была ўся такая прыгажуня, то самі разумееце, як магла ставіцца дзяўчына да будучага замужжа.
Матанка была і абярэгавай, прычым удвая: калі жанчына хацела ліквідаваць бытавыя праблемы, наладзіць адносіны з дзецьмі, то з'яўлялася Баба. А вось калі адносіны з мужам станавіліся халоднымі, з'яўлялася Дзеўка.
І яшчэ адзін цікавы факт з гісторыі слова Баба. Жанчына атрымлівала званне (так, менавіта, званне) Баба толькі пасля таго, як у яе нараджалася дачка – Дзеўка. А да таго часу яна была ўсяго толькі Маладуха. Глядзіце, наколькі сімвалічная гэтая лялька-перагортыш: Дзеўка ператвараецца ў Бабу, а затым Баба дае жыццё Дзеўцы!
