دوستان، نوروز، روز و سالی نو، فرا آمد. 

بهار آمد، زمین شد زنده از نو،

پوشیدند درختان جامه ای نو.

شکفتند گل ها و رقصیدند میان سبزه ای  نو،

بلبلان گفتند رازی با گلی نو.

آشیانی ساختند با امیدی نو،

برای فردا و نسلی نو.

نسیم آرام و رقصان بوسه زد بر گل،

گذشت از دشت و صحرا با امیدی نو.

خبر آورد: بهار آمد، زمانِ نو فرا آمد،

شروعی تازه و فصلی پر از گل.

به ما آموخت درسی و امیدی نو،

دوباره نو بودن را، امید زنده بودن را. 

بیا ای دوست تا این درس را مرور کنیم،

میان زنجیر استعمار، لحظه ای خود را رها کنیم.

با کار زیاد، لحظه ای وداع کنیم،

با امیدی و فکری  نو‌، این سال را شروع کنیم.

لحظه ای در میان گل ها غم دل را نهان کنیم، 

تا شاید در آغوش نوروز،  غم را فراموش و خود را پیدا کنیم   

تبریک سالی نو با امیدی نو!

Mehri and John

Click on the link https://sites.google.com/view/johnkaz to explore Tapestry of My Thoughts

Friends, spring has arrived.

Spring has come, the earth reborn,

The trees have adorned themselves in fresh clothes.

Flowers have bloomed, dancing in the breeze,

Birds whisper to trees in their blossoming embrace.

They built a nest with newfound hope,

For today and for the promise of tomorrow.

The gentle, dancing breeze kissed the flower,

Gliding over meadows with their renewed dream.

It brought the news: spring has arrived, a new time begins,

A fresh start, a season brimming with blossoms.

It taught us a lesson and gifted us hope—

To be reborn, to embrace the joy of hope.

Come, dear friend, let us reflect on this lesson,

And, if only for a moment, free ourselves from the chains of oppression.

Let us part, briefly, from endless toil,

And begin this spring with a new hope.

For a moment, among the flowers, conceal our depression and sorrows,

So that, in the embrace of spring, we forget depression and rediscover ourselves.

Have a Happy Spring with full of New Hope!

Mehri and John

Click on the link https://sites.google.com/view/johnkaz to explore Tapestry of My Thoughts