Windows sucks!

Elke dag gebeuren in de buurt van mijn desktop onverklaarbare dingen. Het memootje dat ik (zeker weten!) op de monitor had geplakt is weg. Het snoer van de hoofdtelefoon is vanzelf in elkaar gedraaid. Het grenst soms aan toverij. Laatst zocht ik me te pletter naar een cd-rom. Drie dagen later dook hij op onder mijn toetsenbord, een plek die ik zeker tien keer had onderzocht. Kleine ergernissen. Ik kan me daar over zetten. Maar die miserie met Windows, dat is andere koek.

Windows. Vaak gaat het een hele tijd goed. Maar net als ik denk: Hé, wat loopt hij lekker! kan ik er vergif op nemen dat er iets zal gebeuren. Mijn pc kent plotseling de printer niet meer, de printer kent de pc niet meer. Dan denk ik: Wat een gedoe zeg! Ik ben verdorie geen maatschappelijk werker! Ik heb wel wat beters te doen dan ruzies tussen al die apparaten oplossen! Of Windows wijst mijn Zipdrive ineens geen stationsletter meer toe. Maar waarom niet? Geef die Zip zijn zin! Of is dat teveel gevraagd misschien?

En liegen dat Windows kan, liegen! Er zit geen cd-rom in de drive. Maar die zit er WEL in! En dom dat Windows is! Kan de diskette niet lezen. Kan map niet openen, kan bestand niet wegschrijven, kan dit niet, kan dat niet.

Windows let ook niet goed op zijn zaakjes. Er verdwijnt voortdurend van alles. Mijn muis heeft soms ineens geen driver meer. O nee? Maar WIE is er dan met die driver vandoor? Wat gebeurt daar allemaal onder die ronkende kast? Wat is dat daar voor een luie, anarchistische bende? Soms heb ik werkelijk zin om naar het raam te rennen en te schreeuwen: WAAI MIE? Om daarna, als ik wat bekoeld ben, mijn pc met een voorhamer te lijf te gaan.

Weet je wat ik denk? Ik denk dat Windows helemaal geen besturingssysteem is! Dat denk ik! Windows is een verzuringsysteem, of een koeioneringsysteem, maar van "besturen" is zeker geen sprake! De crashes die ik in deze jonge eenentwintigste eeuw meemaakte, hebben het laatste restje pigment uit mijn haar geroofd.

Wat ik allemaal al niet kwijt ben! De foto’s van mijn liefste konijnen, Stippeke en Stappeke, mijn recept voor hazenrug, mijn laatste roman, allemaal verdwenen in de mist der vergetelheid. WAAI MIE??? En wie zijn schuld is dit? Wie heeft dit besturingssysteem in elkaar geflanst? Ik ken ze! Ik weet waar ze zitten! Ze zitten in Silicon Valley. Ik weet wat ze eten: junkfood. En ik weet hoe ze eruit zien: casual, met jeans, tatoeages, een ring door hun neus en verward haar! Ik heb het gezien op televisie. Ze wassen zich soms maar één keer per week, spelen de hele dag spelletjes over het Net en flansen soms op een middagje een OS. in elkaar als hun baas wat lastig begint te doen. Zo is Windows geboren, een nukkig prematuurtje dat te vroeg aan de borst van Gates is ontrukt. Wat zegt u? Windows 7, 8, 9, 10? Beter? Stabieler? Neen, bedankt. Ik deserteer en koop een Apple. Een blauwe. Met een doorschijnende body, met een design om vingers en tenen van af te likken.

Dat doe ik. Windows: IET MAAI SHORTS!