Printerperikelen

Het gaat goed. Mijn vingers tokkelen lustig over het toetsenbord en ik geniet van mijn creatieve flow. Punt. Af. Even snel afdrukken en opsturen. Bestand/Afdrukken. Liggend? Nee, staand graag. Alle pagina's? Zeg, is die printer met mijn voeten aan het spelen? Er is verdorie maar één pagina! Geërgerd ram ik op Enter. Niets. Nog eens op Enter. Weer niets. Enter, Enter, Enter! Ha! Een bericht! Nu komen we ergens.

Het systeem herkent de printer niet. Hoezo, het systeem herkent de printer niet? Moet ik ze soms voorstellen aan elkaar? Dit is Canon, dit is Bell? Wat een kapsones hebben die toestellen tegenwoordig!

Ik ram op F1. Daar heb je dat ergerlijke assistent je weer. Vroeger, in de goede oude tijd, toen kreeg je gewoon contextgebonden hulp. Maar nee, nu komt een wijsneuzige paperclip je lastig vallen met onnozele vragen. Wat ik wil? Afdrukken verdorie! Enter. .'Wenst u problemen met afdrukken op te lossen?' informeert de paperclip. Waf een doorzicht! Wat een wonder van technologie! Ik weersta de verleiding om hem op zijn nummer te zetten en typ "Ja". De paperclip is alweer bezig. Hij graaft diep in zijn kennissysteem, op zoek naar een intelligente respons.

'Kijk na of uw kabel goed is verbonden met de printer', stelt hij ten slotte voor. Ik kijk verachtelijk op zijn suggestie neer. De kabel! Voor wie neemt dat miezerig paperclipventje mij eigenlijk? De kabel! 'Is uw probleem nu opgelost?' vraagt de assistent. 'Ik kan er geen bal mee aanvangen!'typ ik woest. 'Wat bedoelt u?' vraagt de assistent. Dat toontje! Dat subtiel optrekken van de wenkbrauw! Denkt hij misschien dat hij met een kind te doen heeft? Ik chargeer met mijn cursor naar zijn vals smoeltje en klik rechts. Verbergen! Weg is hij.

Maar mijn probleem is nog niet opgelost. Ik haal een pil van tweeduizend bladzijden uit de boekenkast. Maar na een kwartier heb ik al hoofdpijn van al dat technisch jargon.

Een beetje aarzelend druk ik weer op Fl. 'Wat wenst u?' vraagt de paperdip koeltjes. Hij herkent me natuurlijk. Zo'n ding is intelligent. 'Kan het niets anders zijn dan de kabel?' vraag ik deemoedig. 'Bijvoorbeeld, een verkeerde driver?' Ik wil een beetje pronken met mijn boekenwijsheid, maar het maakt geen indruk. 'Nee', zegt de paperclip.'Bij mensen zoals u is het altijd de kabel.'

Ik slik mijn trots in en gluur even achter de printer. De kabel zit los! Hij heeft dus gelijk. Maar dat hoeft hij helemaal niet te weten, de wijsneus. Hij loopt nu al over van pretentie! Ik laat hem verdwijnen en druk mijn artikel af. Maar de schuld knaagt aan me. Die paperclip heb ik als rotte vis behandeld. Weet je wat ik doe, om het een beetje goed te maken? Ik schrijf nog een column. Als ode aan de pientere paperclip. Ere wie ere toekomt!