Brief aan Bill Gates

Mijn vrouw Lin heeft me al die tijd tegengehouden om deze brief te schrijven. Ze zegt dat er met u toch niet te praten valt. Dat u hoog in uw siliconen toren neerkijkt op kleine lieden zoals wij. Maar ik wil dat mij gerechtigheid toekomt. Dat u, om maar met de deur in huis te vallen, mij de helft van de Microsoft-aandelen overhandigt. Ik heb namelijk goede redenen om dit te eisen. Kijk even op de foto die ik in deze omslag stak. Daarop ziet u mijn vrouw op kerstavond 1988 met een feesthoedje de kalkoen aansnijden. Maar kijkt u vooral naar mij. Inderdaad, in ver gevorderde staat van dronkenschap na de koppige aperitief die tante Jaan te rijkelijk met wodka injecteerde. Maar daar gaat het niet om: het gaat om het papiertje dat voor me ligt. Ziet u de krabbels die ik met de lippenstift van tante Jaan op een servet maakte? Krijgt u geen schok van herkenning? Natuurlijk krijgt u die! Het gaat immers om de ruwe opzet van een Windows avant la lettre! Tante Jaan (die op de foto al onder tafel ligt) en ik waren onder invloed van haar potente aperitief in een hevige discussie verzeild geraakt over computers. Als Apple-fan lachte zij mij vierkant uit met mijn DOS-aangestuurd typemachientje. Daarop ben ik in een Vlaamse colère geschoten en heb haar de lippenstift ontrukt die zij in een spottende beweging al naar de lippen bracht. Met enkele rake lijnen schetste ik de toekomst van een besturingssysteem dat het OS van Apple het nakijken gaf. Tante Jaan wierp haar hoofd verachtelijk achterover, maar dat kwam haar duur te staan. De stoel waarop zij zat, kieperde achterover en de combinatie van haar eigen aperitief en de slag op haar schedel bleek fataal. Om de feestelijkheden niet te veel te verstoren heb ik haar onder tafel gesleept, zodat we de kalkoen konden aansnijden. Het zal u niet verwonderen dat we nog nooit zo overdadig gegeten hebben. Bij leven verzette tante Jaan in haar eentje immers het hele achtereind van de feestvogel.

Nu, om terug te komen op mijn eis: ik wil ook niet het onderste uit de kan. Als geestelijke vader van Windows heb ik natuurlijk recht op erkenning in de vorm van enkele miljoenen euro. Mocht dat volgens uw boekhouder echter niet kunnen wegens een tekort aan cashflow, dan zal ik me tot mijn spijt moeten richten tot meester Vermassen, die ook de zaak met tante Jaan in mijn voordeel heeft weten te beslechten. Ik denk dat het in ieders belang is dat u gewoon ingaat op dit voorstel: voor elk verkocht Windows besturingssysteem geeft u mij een oude Belgische frank. Een lachertje, inderdaad. lk had ook, zoals ik in mijn aanhef dreigde, de helft van uw zaak kunnen opeisen. Buiten het geldelijke aspect heb ik natuurlijk ook geestelijke schade geleden. Al die jaren dat ik in grote welstand had kunnen leven, moest ik van mijn vrouw aanhoren dat ik een loser en een nietsnut was. Dat valt echter niet meer goed te maken, daar zal u gewoon mee moeten leren leven. Bill, in naam dus van tante Jaan en allen die gestorven zijn voor een betere wereld: do the right thing en spek mijn bankrekening. Windows, to make people feel better!

P.S. En doe eens wat aan die Chinezen, want die kopiëren tegen lichtsnelheid zonder dat er maar een cent onze richting uitkomt!

Hartelijk, Jules.