Mijn nonkel Joris schreef een brief aan “Speech Products” waarin hij zijn ongenoegen uitte over hun falende spraakherkenningssoftware:
Aan Speech Products,
Geachte,
Na het verbranden mijner vingertoppen tijdens het smelten van dakleer op mijn konijnenhok, zag ik mij genoodzaakt toevlucht te nemen tot uw product. Inderdaad, het gaat hier om het door u ten hemel geprezen USWT ('U spreekt, wij typen') pakket. Volgens uw folder volstaat het om het programma enige uren te laten wennen aan uw stem om ermee aan de slag te gaan. Sta me toe uw enthousiasme te temperen met mijn pijnlijke ervaringen. Toen ik na een trainingssessie van liefst vier dagen kerstkaarten begon te dicteren aan uw programma, resulteerde dit in onderstaand hoogstandje van technologie:
Dag kronkel Joris,
Hoe gaat het mietje? Ik heb je aal lang niet gezien. Nu de feestdagen eraan komen, tactiek:ik wrijf kronkel Joris nog eens een lief. Dat zal hem plevier doen om nog eens wat van mij te hoeren. Wel, met mei gat alles goed. Alleen, mijn kont is een beetje ziek. Als hij blaft, klinkt dat minder hart dan anders. En mijn konijnenhok, dat is afgebrand. Met de Romeinen erin. Dus, dacht ik: ik nodig kronkel Joris even uit! Kan hij gelijk gestoord konijn komen eten! Wat denk je? Bijvoorbeeld met fluimen of met apenmoes. Dat smaakt altijd en het schuift goed binnen. En achteraf gieten we nog een fles appel lotion controleer achterover, want ik zie op geen cent. Ik zeg altijd: een mens leeft maar één keer. Hoe is het met tante Jaan trouwens? Nog in de komma? Laat ze maar liever thuis, kronkel Joris. Haar inconsistentie en dat gedoe met pampers is een afknapper voor ons feest. Maar laat haar gerust dit kaartje zien, het zal haar deugd doen. Zeg, kronkel Joris, je moet niet te veel op de fauna letten hoor. Dat pakket van USWT trekt echt op geen klonen. Na het failliet van Lernout en Hauspie zijn zij in het gat gesprongen met hun minderjarig product. Met mijn vingers gaat het al wat beter, dank u. Ik kan al bijna met mijn pik in mijn neus peuteren, maar koken gaat nog niet zo goed. Wat ik wou vragen, kronkel Joris, zie jij het misschien zitten om mijn Romeinen voor mij te koken? Kan ik daar op regenen? Anders laat ik wel Chinees komen.
Van Harte, uw neef Jules
P.S. Nukkige kermis en nog vele haren!
Zoals u ziet, mijne heren, geeft uw product aanleiding tot veel communicatieve verwarring. Nonkel Joris is bovendien niet komen opdagen, wat ik u zeer kwalijk neem! Ik verzoek u bijgevolg om de restitutie van de gelden die ik aan uw product heb gespendeerd, zijnde het bedrag van tachtig euro en vijftig cent. Bij niet betaling zal ik mij genoodzaakt zien over te gaan tot een nietsontziende lastercampagne in multimediale tijdschriften! Als de slogan USWT SUCKS! u enigszins afschrikt, dan raad ik u aan om mij recht te laten geschieden. Als klant heb ik tenslotte het laatste woord.
Of, om het in uw eigen jargonnetje te zeggen: de krant is honing!
Hopende op een spoedige afwikkeling van deze onverkwikkelijke zaak teken ik, met het meeste misprijzen,
Een ontevreden klant