Op jacht naar een column

Ik ga niet op café om te drinken, en ook niet om achter de vrouwen aan te lopen. Nee, ik ga op café om te loeren. Ik ben een gluurder. Een cafégluurder, op jacht naar een onderwerp voor zijn volgende column. Dat het een gevaarlijke hobby is ondervond ik gisteren.

Zoals gewoonlijk zette ik me aan een tafeltje bij het raam, niet te ver van de toog. Nee, ik ga u niet vertellen waar dat café is, er komen al genoeg rare tiepjes over de vloer. Blijft u dus gerust maar thuis. Trouwens, na mijn ervaring van gisteren kom ik er ook niet meer. Ik zette me dus neer op mijn vertrouwde plaats, naast een gigantische sanseveria met opdringerig uitstekende bladeren en bestelde een koffie. Een knapperig koekje erbij. Toen wachtte ik geduldig af. Tot niemand me nog zag zitten. Verborgen door de rook, half verscholen achter mijn sanseveria, lette niemand nog op me. Ik werd een stuk van het meubilair. Ik ging op in de kleur van het behang. Na een tijdje kwamen de tongen los. Iedereen begon te kletsen. Over hun man of vrouw die het niet meer deed, of juist teveel deed of het niet goed deed. Over kinderen die het achter hun rug deden. En hoe doe jij het en hoeveel en hoe lang en met wie. Door de bewustzijnvernauwende werking van alcohol kwamen andere gespreksthema's nog nauwelijks aan bod. Voetbal diende vaak als intro, als opwarmertje zeg maar. Maar na twee pilsjes zwenkte het gesprek steevast af naar seks, seks en nog eens seks. Toen het weer zo ver was, knipte ik mijn bic open en noteerde de meest gore, verderfelijke en verwerpelijke details op een bierviltje.

's Avonds, in bed, las ik mijn vrouw soms een stukje voor. Ze vond het namelijk heel opwindend om andermans privacy binnen te dringen.

"Wat heb je vandaag weer opgevangen?" fluisterde ze dan poeslief. "Toe, vertel eens wat." Ik rekte de boel wat tot ze helemaal murw van verlangen was en gaf dan toe aan haar begeerte. Zálige momenten. Zij, met haar hoofd in mijn schoot. Ronkend, zuchtend, genietend. Ik, de jager, triomfantelijk zijn buit delend met zijn wijfje. Ik zal deze intieme momenten missen. Na gisteren zal niets meer hetzelfde zijn.

Ik wist natuurlijk wel dat mijn perversie niet ontbloot was van gevaar. Dat er iets mis is met mannen die in de schaduw van een bierviltjes volschrijven, kan je in eender welk ernstig werk over geestesziekten vinden. Eigenlijk was het een wonder dat niemand mij in al die tijd had ontmaskerd. Het liep fout, dat besef ik nu, vanaf het ogenblik dat de studenten binnen kwamen. Ze kwamen wat rondhangen om de les fysica of weet ik wat te ontlopen. Ze zegden niet veel, maar: ze loerden! Zij hielden MIJ, vanachter hun cola, in het oog! De onbeschaamdheid! Een van de dagen, als ik me terug wat beter voel, stap ik naar de school van die schoeljes en lees ik ze de les wel eens over fatsoen en goede manieren. Ik werd doodzenuwachtig van hun geloer, maar deed alsof ik het niet merkte. Eigenlijk had ik iets moeten vermoeden toen Maria de kwam water geven en zich verrot schrok. Gewoonlijk merkt ze me zelfs niet eens op, zo volkomen ga ik in de omgeving op. Maar die studenten hadden de magie verbroken. Op dat ogenblik had ik natuurlijk moeten verdwijnen. Maar aan de toog was Marcel, een potige binnenschipper met armen als hijskranen, net goed op dreef. Ik had al drie bierviltjes vol toen het lot zich tegen mij keerde.

"Soms, als het me te machtig wordt, Eduard, dan moet ik ergens op kunnen slaan. Slaan, begrijp je. De addernaline, snap je. En de eerste de beste die op mijn zenuwen werkt, die , die .. die zou ik, kijk, bijvoorbeeld dat ventje dat ons achter die al heel de tijd zit te begluren, daar krijg ik het van hé! Zeg, manneke, wat denkt ge wel dat ge...en wat is dat hier dat ge opschrijft, hier die bic, dat ik hem door je neus steek, hier zeg ik! Los! Af! Vuile gluurder! Hier zie, pak aan. Maria, die perverteling schrijft op je mooie bierviltjes. Maria, hij gooit met de . Maria! Eduard, hou hem tegen! Hij schreef alles op over ons. Alles! Mannen, er achteraan. Pak zijn bierviltje af voor het in de krant staat! Alarm! Te wapen! Te wapen! Stokken, messen en flessen, erop af! Laat hem niet ontsnappen! Smeerlap, vuile gluurder, ik zal je krijgen, hoor je me, ik zal je...."