Zelfs de grootste computerfreak zal moeten erkennen dat er kwalijke kanten zitten aan die informatisering. U zit waarschijnlijk nog in de mainstream, u dobbert nog niet achterop. Maar hoe zit het met al die oudere mensen die nog telefoneren met een vaste telefoon (het idee!), post verzenden met de post en typen op een typemachine? Terwijl wij over de aardbol surfen, geraken zij vaak niet verder dan Heist-aan-zee. Gelukkig zijn er uitzonderingen, zoals oma Janssens. Die heeft op haar tweeëntachtigste van haar kleindochter Gitta leren surfen, e-mailen en chatten. Oma Janssens is een rolmodel voor de bejaarden. We laten haar even zelf aan het woord.
'Ik vind dat goed, dat computeren. Ik heb er mijn plezier aan. Ik sta op en weet je wat ik doe? Spek bakken? Koffie zetten? Maar nee! Ik ga mijn mail sjekke! En soms zit daar iets tussen dat mij interesseert. Hier bijvoorbeeld: 'Een B-cup op twee weken'. In mijn tijd hadden ze daar de techniek nog niet voor, dat was allemaal naturel. En als ik mijn mail heb gesjekt, dan durf ik somtijds wel eens het Net op. Hier, ik zal eens wat laten zien! www.bobonne.be Voilà, hier ben ik, dat is mijn site! En bezoekers dat ik trek, bezoekers! Dat heeft ons Gitta mij geleerd. Je moet "seks" en "freeware" in de metatagjes zetten en ze komen erop af als vliegen. De onnozelaars. En weet je wat ik het plezantste vind? Tssjatte! O, pardon, hier is een zakdoek. Ik zou eigenlijk mijn tanden moeten inzetten, dan spuug ik wat minder. Hier, schuif jij maar eens met de muis. Nee, nee, stop, dat is mijn gebit! Merci dat je het gevonden hebt. Zo, nu zijn we in de tssjatroom. In het begin deed ik mij voor als een jong meisje, Flora. Al die jonge kerels stonden zo zot als een hommel van mij. Ik zei van schatje hier en zoetje van ginder, dat heb ik van ons Gitta geleerd, die maakt ook alle venten zot. Maar ik ben daarmee moeten ophouden. Op de duur begonnen ze ondereen te krakelen als hitsige hanen over wie er met mij privé mocht gaan in de tsjjatroom. Het is wat gebeterd, nu ze weten dat ik met Armand ben. Ferme gast. Achter in de zestig, schat ik. Hij is wel fameus blijven zagen tot hij eens mocht langskomen. Eigenlijk ben ik daar niet zo voor te vinden. Je laat ze binnen in je huis en voor je het weet zijn ze met je gebit weg. Maar ja, je kunt toch niet nee blijven zeggen, want die tssjatroom zit vol jagende weduwen… Oei! Ze bellen aan de voordeur! Dat zal Armand zijn… Zou ik mijn tanden inzetten? Hi, hi, hij zal nogal schrikken! Ik heb hem aan de haak geslagen toen mijn nikneem nog Flora was! Dat fotootje dat ik hem opstuurde? Hij dacht dat het om te lachen was… Ha! Daar zie! Veeg uw voeten af en kom binnen! Dag Armand, hoe issst?'
(langgerekte kreet, doffe bons op de vloer, bobonne zet haar tanden in en belt het noodnummer).
'Nog een koffie, zoetje? Nu Armand out of de piktjure is, hebben we wat meer tijd om kennis te maken. Zuulss was het geloof ik? Als we nu eens… privé gingen? Zoetje?'
Jules/Away