Σχολές Σκέψης

ΣΧΟΛΕΣ ΣΚΕΨΗΣ

I— ΕΛΛΗΝΕΣ

      Διανοούμενοι καί Ψευδοδιανοούμενοι

     Πολιτικοί

     Κόμματα

     Οργανισμοί – Οργανώσεις

II— ΞΕΝΟΙ

      Ξένοι

      Οργανισμοί – Οργανώσεις

III— ΘΡΗΣΚΕΙΑ

IV— ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Εισαγωγή

--Η εξαγορασμένη πίστη = Πίστεψε σ’ εμένα καί εγώ θά σέ ανταμείψω μέ Παράδεισο καί αιώνια ζωή. Η εξαγορασμένη αφοσίωση / πίστη σέ κόμματα, ιδεολογίες... – όπως αυτή τών συντονιστών τής εξουσιαστικής πλουτοκρατίας – έχει αποδειχθεί τόσο αξιόπιστη γιά τήν εξουσιαστική πλουτοκρατία όσο καί αυτή τών θρησκόληπτων.

--Ο ιστορικός που δέν αντιλαμβάνεται τόν ασφυκτικό έλεγχο τού θρησκευτικού δόγματος επί τών περισσοτέρων καθοριστικής σημασίας ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, δέν διαφωτίζει τούς συνανθρώπους του διότι παράγει μεροληπτικό επιστημονικό έργο, συντηρώντας έτσι τήν διαιώνιση τού εγγενούς σκότους τής άλογης υποκειμενικότητας τής εξουσιαστικής τάξης.

ΕΛΛΗΝΕΣ – Σχολές Σκέψης

Διανοούμενοι καί Ψευδοδιανοούμενοι

Πολιτικοί

Κόμματα

                                 Έλληνες : Διανοούμενοι καί Ψευδοδιανοούμενοι

Αναγνωστάκης Μανώλης, Ποιητής, ιατρός : « όμως ο πόλεμος δέν τελείωσε διότι κανείς πόλεμος δέν τέλειωσε ποτέ» à θα πρόσθετα ότι γίνονται όλο καί πιό κτηνώδεις.

Ανδρεουλάκης : (04 Σεπτ· ’07) : «Η κορυφαία πολιτική πράξη είναι η αντιμετώπιση κρίσεως…» à {ΑΔΕ : Μία από τίς κορυφαίες πολιτικές πράξεις είναι η πρόβλεψη καί η πρόληψη, καί όταν αυτές αποτυγχάνουν ή δέν είναι δυνατές, η αποτελεσματική καταπολέμηση τής εσωτερικής ή εξωτερικής κρίσεως. }

Βαρεμένος, 16 Σεπτ· ’07, Alter : «Όχι, κ. Σαρρή, μή γελοιοποιούμε τά exit-poll – είναι μέρος τού δημοκρατικού παιχνιδιού…».

Γαληνός : (128-200 μ.Χ.) ιατρός :

            Διαθέτοντας φιλοσοφική παιδεία, δίδασκε στούς μαθητές του όχι μόνο πως νά θεραπεύουν τό σώμα, πως νά δίνουν οδηγίες γιά τήν σωστή διατροφή καί τήν υγιεινή ζωή, αλλά καί πως νά συμπεριφέρονται ως άνθρωποι καί ως γιατροί. Πράγματι, ο ίδιος ήταν υπόδειγμα γιατρού, δέν ζητούσε ποτέ αμοιβή από τούς μαθητές καί τούς ασθενείς του, λέγοντας ότι ασκεί τήν ιατρική «από αγάπη γιά τήν ανθρωπότητα» καί ότι μένει άγρυπνος τίς περισσότερες νύχτες «όχι μόνο γιά χάρη τών ασθενών αλλά καί γιά τήν ομορφιά τής μελέτης». Ζούσε μετρημένα, έχοντας μόνο δύο ρούχα, δύο τεμάχια από όλα τά είδη κουζινικών καί δύο σκλάβους.

Δίδασκε ότι δέν πρέπει νά πιστεύουμε ανεπιφύλακτα τά παλιά βιβλία : «Δέν ξέρω πως συνέβη, από θαύμα, από θεία έμπνευση ή από τρέλα, ή όπως αλλιώς θέλετε νά τό ονομάσετε, αλλά από πολύ νέος περιφρονούσα τήν γνώμη τού πλήθους καί επιθυμούσα τήν αλήθεια καί τήν γνώση, πιστεύοντας ότι δέν υπάρχει γιά τόν άνθρωπο πιό πολύτιμο καί πιό θεϊκό αγαθό από αυτές... Πρέπει νά είμαστε τολμηροί καί νά αναζητάμε τήν αλήθεια · ακόμα καί άν δέν καταφέρουμε νά τήν βρούμε, πάντως θά τήν πλησιάσουμε».

Γιαννελόπουλος, καθηγητής Παντείου, 25-9-07, ΤΛ. : «Τά Σκόπια είναι Μακεδονία, οι Σκοπιανοί Μακεδόνες καί όποιος τούς μάχεται είναι ηλίθιος, φασίστας, Ναζιστής…»

Γιανναράς : καθηγητής φιλοσοφίας στό πανεπιστήμιο Παντείου, συγγραφεύς · υπέρμαχος τής (δικής του) Ορθοδοξίας.

ΕΤ3, Ιούλιος ’04 : «Από τό 1821 τό νέο κράτος δέν είναι ελληνικό, πάψαμε νά είμαστε Έλληνες διότι υιοθετήσαμε τήν άποψη τού Α. Κοραή – δηλαδή, ότι ανήκουμε στήν Δύση καί ότι από τόν Ιουστινιανό καί μετά ο Έλλην άνθρωπος έπεσε σέ λήθη.

Ποιός Έλλην πολιτικός καταλαβαίνει τόν Αριστοτέλη ή ξέρει μία φράση του ή μπορεί νά διαβάσει αρχαία ελληνικά ; Τό Υπ· Εξωτερικών καί τό Οικονομικών δέν είναι καί τόσο σημαντικά διότι είναι ελεγχόμενα (;)

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι μορφωμένος καί έξυπνος αλλά δέν κάνει γιά ηγέτης.

Τό δέ Βυζάντιο είχε πολιτισμό, ποίηση, λογοτεχνία καί ο πολίτης ήτο «πρόσωπο» έναντι τού καθολικού persona – ήτοι, τό «άτομο» που αποτελεί τήν βάση τού Δυτικού πολιτισμού».

{ Τά συμπεράσματα δικά σας }

(Φεβρ· ’05) Γιανναράς/ Καννέλη : «Εκκλησία δέν είναι μόνο ο κλήρος αλλά καί, κυρίως, οι πιστοί».

{ Δηλαδή, εκκλησία = κυρίως οι πιστοί = τό ποίμνιο = τά πρόβατα. Αλλά από πότε τά πρόβατα ευθύνονται γιά τήν εκμετάλλευση τους, τήν σφαγή τους, καί πότε τούς δόθηκε η ευκαιρία νά αποφασίσουν γιά τόν τρόπο καί τούς όρους επιβίωσης τους (οικονομικά, εκπαίδευση, κ.τλ.) ;

«Ο Μουσουλμανισμός έχει μία παιδαριώδη μεταφυσική (σέ σχέση μέ τήν μεταθανάτιο ζωή)…

Λίγο νά ξεφύγεις από τόν έρωτα (;) ή καί από τήν θρησκεία καί πέφτεις στήν κτηνωδία … όπως ο Bush καί οι Προτεστάντες… τό καλό κατά τού κακού…».

{ Ο Γιανναράς είναι ζωντανή απόδειξη τό πόσο τό δόγμα μπορεί νά τρομοκρατήσει καί ν’ ακυρώσει τό ανήσυχο, ερευνητικό καί δημιουργικό πνεύμα ενός νέου, άριστου μαθητού · στά βιβλία του – αυτοβιογραφίες καί εξομολογήσεις του – μαρτυρεί τό πως τόν εκμεταλλεύτηκε καί ακύρωσε τήν προσωπικότητα του μία χριστιανική οργάνωση ενώ θά μπορούσε νά είχε μελετήσει θετικές επιστήμες οι οποίες θά ικανοποιούσαν τήν δίψα του γιά εμφάνιση στούς νόμους τής φύσεως.}

«…θάνατος ίσον ανάσταση γιά τόν Έλληνα · εάν δέν εννοείς αυτό όταν λές τήν λέξη θάνατος τότε νά λές death διότι έχεις αποκοπεί από τόν ελληνισμό».

Δρούζα, «Η ζωή είναι ωραία», ΝΕΤ : αμοιβή της €25.000/ μήνα, συχνοί καλεσμένοι της θεοκρατικοί παπάδες · εκπομπές γιά νά μάθει τούς Έλληνες νά πίνουν χυμό φύλων ελαιόδεντρου.

Ζουράρης : πανεπιστημιακός, συγγραφεύς.

-- (εκπ· Τριανταφυλλόπουλου, θέμα μοναστήρια, Ιούν· ’03) : «Ο μοναχισμός (τής Ορθοδοξίας) είναι μαρτυρία αποκορύφωσης, τελειοποίησης πολιτισμού…τιμή μου, χαρά μου εάν η κόρη μου επιλέξει νά γίνει μοναχή…» 

Κόκκορης, θεολόγος ειδικός στίς αιρέσεις : «Τούς πρώτους τρείς αιώνες, οι Εβραίοι είναι υπεύθυνοι, καί όχι οι Ρωμαίοι, γιά τόν θάνατο 11 εκατομμυρίων Χριστιανών. (ΤηλεΑστυ, 13-03-02).

Κορνήλιος, Καστοριάδης : φιλόσοφος, συγγραφέας :

-- (1993) «Ανακάλυψα γρήγορα πως τό Κομμουνιστικό Κόμμα δέν είχε τίποτα τό επαναστατικό, καί ότι ήταν απλώς μία σοβινιστική καί εντελώς γραφειοκρατική οργάνωση (σήμερα θά λέγαμε : μία ολοκληρωτική μικροκοινωνία). ... προσχώρησα στήν πιό αριστερή τροτσκιστική ομάδα, ... άρχισα γρήγορα νά σκέπτομαι πως η τροτσκιστική αντίληψη ήταν ανίκανη νά εξηγήσει τήν φύση τόσο τής ΕΣΣΔ όσο καί τών κομμουνιστικών κομμάτων. ... ν’ αναπτύξω τήν αντίληψη ότι η ρωσική επανάσταση είχε οδηγήσει στήν εγκαθίδρυση ενός νέου τύπου καθεστώτος εκμετάλλευσης καί καταπίεσης, όπου μία νέα κυρίαρχη τάξη, ή γραφειοκρατία, ... τό ονόμασα ολικό καί ολοκληρωτικό γραφειοκρατικό καπιταλισμό. ... . Ιδρύσαμε τήν ομάδα καί τό περιοδικό Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (Μάρτιος 1949)... η ομάδα διαλύθηκε τό 1966-7. Η δουλειά ... συνίστατο κατ’ αρχήν στήν εμβάθυνση τής κριτικής τού σταλινισμού, τού τροτσκισμού, τού λενινισμού καί εντέλει τού μαρξισμού καί τού ίδιου τού Μάρξ. ...  είμαι πεπεισμένος ότι η χρεωκοπία τών κληρονομημένων αντιλήψεων (είτε πρόκειται γιά τόν μαρξισμό είτε γιά τόν φιλελευθερισμό ή τίς γενικές απόψεις περί κοινωνίας, ιστορίας, κ.λπ.) κάνει αναγκαία μία αναθεώρηση όλου τού πνευματικού ορίζοντα μέσα στόν οποίο κινήθηκε επί αιώνες τό πολιτικό κίνημα χειραφέτησης».

Από τά τέλη δεκαετίας τού 1980 υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής καί αναλυτής τής Άμεσης Δημοκρατίας.

«Άν οι στρουκτουραλιστές (δομικιστές) είχαν δίκιο, άν, όπως είπε ο Κλώντ Λεβί-Στρώς, γιά παράδειγμα στό Φυλή καί Ιστορία, οι διάφορες ανθρώπινες κοινωνίες είναι απλώς διαφορετικοί συνδυασμοί ενός μικρού αριθμού αμετάβλητων στοιχείων, τότε θά έπρεπε οι στρουκτουραλιστές νά μπορούν νά παράγουν επί τόπου, εδώ καί τώρα, όλους τούς δυνατούς τύπους ανθρώπινης κοινωνίας, όπως ένας γεωμέτρης παράγει... Καί άν είχαν δίκιο οι εγελιανοί, θά έπρεπε νά μπορούν καί νά παρουσιάσουν τήν αυστηρή συστηματικότητα τής ιστορικής διαδοχής τών διαφόρων τύπων κοινωνίας, καί νά προεκτείνουν αυτήν τήν συστηματική διαδοχή ώστε νά καλύψει όλο τό νοητό μέλλον. ...»

-- «Συναντάμε συνεχώς συγγραφείς που μιλούν γιά τήν ελληνική πολιτική σκέψη εννοώντας τόν Πλάτωνα. Είναι γελοίο. Είναι σάν νά αναζητούσαμε τήν πολιτική σκέψη τής Γαλλικής Επανάστασης στόν Ζοζέφ ντε Μέστρ ή στόν Μπονάλ*. Η ουσία τής ελληνικής πολιτικής δημιουργίας είναι η δημοκρατία – γιά τήν οποία ο Πλάτων τρέφει αδυσώπητο μίσος.» (Φιλομοναρχικοί καί φιλοπαπικοί πολέμιοι τής Γαλλικής Επανάστασης)

Λαζόπουλος : ηθοποιός

-- 24-06-08, εκπομπή Αλ Τζαντίρη News : Απονέμει τό πρώτο βραβείο Μαμάκα (τού μαλάκα) στόν Λεωνίδα Γεωργιάδη – τόν τηλεπαρουσιαστή τής εκπομπής Ελλήνων Έγερσης, μέσω τής οποίας προωθεί σημαντικά βιβλία. Σέ προηγούμενες εκπομπές του είχε δηλώσει ότι «… είναι (ο Λ.Γ) από τήν φύση του χαμηλού I.Q.»

Λιακόπουλος : φυσικός, συγγραφεύς · συνωμοσιολόγους...

-- «Η Μοσάντ έκλεψε από τό σπίτι τού Καραθεοδωρή τήν θεωρία τής Σχετικότητας καί τήν θεωρία δύο Νορβηγών, καί τά έδωσε στόν Άινσταϊν, ο οποίος δέν μπορούσε νά τήν εξηγήσει … τού τήν εξήγησε ο Καραθεοδωρής». à

{ κύριε Ελλαδέμπορα, δέν υπήρχε τότε Μοσάντ. Μελέτησε τήν αλληλογραφία μεταξύ Καραθεοδωρή καί Άινσταϊν.}

Μεταλληνός : ιερέας, πανεπιστημιακός.

-- (Σκάνδαλο Μονής Βατοπεδίου, Σεπτ. ’08) : επικαλείται τήν 7η Οικουμενική Σύνοδο, βάσει τής οποίας τά μοναστήρια δικαιούνται** νά έχουν ακίνητη περιουσία. Δηλαδή, η Ορθοδοξία έχει δικαίωμα νά λειτουργεί μέ τά διατάγματα τού ανθελληνικού Βυζαντίου* -- όπως καί μέ τά Οθωμανικά φιρμάνια… -- καί ταυτοχρόνως ο Έλληνας φορολογούμενος τού νεοσυσταθέντος κράτος του νά πληρώνει τούς μισθούς τους, νά τούς φορο-απαλλάσσει (ενώ, μέσω τής επιχειρηματικής δραστηριότητας τους, τα εισοδήματα τους ανέρχονται σέ εκατοντάδες εκατ. €/ έτος) ν’ ανέχεται νά καταστρέφουν αρχαιολογικούς χώρους καί νά καταπατούν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικής γής πρός εκμετάλλευση καί πώληση αυτών.

* Εάν ισχύσουν ξανά τά θεσπίσματα τού Βυζαντίου, τότε σύμφωνα μέ τόν Ιουστινιανό Κώδικα, όποιος λέγεται Έλληνας πρέπει νά θανατώνεται κ.λά.

** δέν τούς επιτρέπει όμως ούτε νά γίνουν κερδοσκόποι μεσίτες ούτε ν’ αρπάζουν τά χωράφια τών πολιτών.

Μανωλεδάκης, Ι. καθηγητής Ποινικού Δικαίου,

-- ΕΤ.3, 25-01-06 : «Δέν φταίει ο Χριστιανισμός γιά τά εγκλήματα τών πιστών… Ιερά Εξέταση, πόλεμοι,… Ο Χριστός, Ο Μάρξ καί οι θεωρητικοί τού Σοσιαλισμού τά είπανε πολύ ωραία…απλώς παρερμηνεύτηκαν». Δηλαδή, ο εν λόγω καθηγητής, πως ερμηνεύει τίς εντολές καί τά δόγματα τής Αγίας Γραφής ;

Μουστάκης, Γ. : θεολόγος,

-- (Alter Βαρεμένος, 25-02-05 ) : Ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ είχε πεί ότι είναι εύκολο νά κλέβεις μή-κατοχυρωμένη γή.

Παναγιώτου, Π. : δημοσιογράφος στό Έθνος, = ΣΟΣ

Πλάτων : βλ. : Σχ. Σκέψης – Άμεση Δημοκρατία.

Πλούταρχος : (46 μ.Χ. – μετά τό 120 μ.Χ.) αρχιερέας τών Δελφών, βιογράφος, φιλόσοφος :

-- Θεωρούσε τίς αντιλήψεις γιά μεταθανάτιες ανταμοιβές ή τιμωρίες ανόητες δεισιδαιμονίες : «Γιά όλους τούς ανθρώπους ο θάνατος είναι τέλος τής ζωής, αλλά όχι τής δεισιδαιμονίας, ...» (Περί δεισιδαιμονίας) [ Επίσης βλ. : Σχ. Σκέψης – Άμεση Δημοκρατία ]

Σεφέρης : ποιητής

-- Όσο πιό μακριά από τήν Αθήνα φεύγω τόσο καί πιό ωραία Ελλάδα ανακαλύπτω.

Στυλιανός, παπάς – ψυχίατρος :

-- (Alter, 23-10-04, Χαρδαβέλας) :

Σ. : Ο Ι. Χριστός συμβούλευε τούς ανθρώπους νά συμβουλεύονται τούς κλασσικούς (;) ιατρούς. 

Μ. Βερέττας : Που τό λέει αυτό;

Ιατροδικαστής : Ιωάννης, 15:7

(Doctor : It’s not the healthy who need a doctor : Mt 9:12, Mk 2:17, Lk 5:31, Col 4:14 the Demas send greetings. Mk 5:26 : deal under the care of many. Medicine : Pr 17: 22 : A cheerful heart is good.)

Σ· : 18.000.000 Χριστιανοί θύματα τών διωγμών πρίν τό 325 μ.Χ.

Μ.Β. : Ψέματα, ιστορικές πηγές; Πόσοι Έλληνες σφαγιάστηκαν από τούς χριστιανούς;

Σφακιανάκης , τραγουδιστής,

(31-04-02, Alter) : Σ. : Η εκκλησία, ο Χριστιανισμός έθαψε τήν Ελλάδα. …Εκκλησιαστικός ραδιοφωνικός σταθμός παίζει μόνο ξένη μουσική καί νέα τού CNN». Απάντηση :«Καί τι νά κάνουμε;».

Σ. : «Νά πάτε γιά μπάνιο».

Τριανταφυλλόπουλος Μ. : δημοσιογράφος, ιδιοκτήτης εφημερίδας, τηλεπαρουσιαστής εκπομπών :

α)-- (31-05-07) Ζούγκλα : «Είμαι θαυμαστής τού Κ. Σημίτη… αυτού τού άξιου, τίμιου ανθρώπου που είχε τήν ατυχία νά είναι πρωθυπουργός τής Ελλάδος σέ μία πολύ δύσκολη περίοδο». Καί όμως ο Μ.Τ. διαμαρτύρετο καί διαμαρτύρεται γιά τό σκάνδαλο τού Χρηματιστηρίου καί πολλών άλλων, τά οποία συνέβησαν κατά τήν περίοδο πρωθυπουργίας τού Κ.Σ. Επίσης, ο κάθε νοήμων πολίτης συμφωνεί ότι ο «άξιος» πολιτικός είναι χρήσιμος κυρίως σέ «δύσκολη περίοδο» κατά τήν οποία φαίνεται τό πόσο άξιος είναι, καί ο «τίμιος» αρχηγός αναλαμβάνει τίς ευθύνες του καί διώκει τούς εγκληματίες.

β)—«Συμπαθώ τόν Συνασπισμό, διότι μέ πολιτικό κόστος λέει τά πράγματα τά οποία πρέπει νά πεί». Δηλαδή είναι ο Μ.Τ υπέρ τού Σχεδίου Αννάν, τής «Δημοκρατίας τής Μακεδονίας» καί τής ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης, καί κατά τών ελληνικών εθνικών συμφερόντων (Ίμια, Αιγαίο…);

γ)—Κατακεραυνώνει τούς Έλληνες που λένε «τούς ψήφους» -- αντί τού σωστού «τίς ψήφους», αλλά η εφημερίδα του καταργεί αργά αλλά συστηματικά τήν ελληνική γλώσσα, καί ο ίδιος χρησιμοποιεί ξένες λέξεις στίς εκπομπές του – όπως : πως γίνεται τό deal · site, mal-practice, …κ.λπ. άλλα.

Φυντανίδης : δημοσιογράφος

Άν καί θεωρείται ο πυλώνας τού «αμερόληπτου» αριστερού Τύπου, εργάζεται ως ο κύριος παρουσιαστής καί συμπαρουσιαστής πολιτικών εκπομπών τού ΣΚΑΪ – ενός άκρως νεοφιλελεύθερου τηλεοπτικού καναλιού.

Χριστόδουλος : Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος

-- (Σεπτ· ’04) : «Οι Έλληνες θ’ αφομοιωθούν από τήν Ευρώπη εάν δέν ανατρέξουμε στίς πατρογονικές μας ρίζες». ( πατρογονικές ρίζες = αυτές τών Αγίων Πατέρων · πρόγονοι μας = οι εκ τού Αβραάμ).

Πολιτικοί - Έλληνες

Αρσένης, ΠΑΣΟΚ : Πρώην στέλεχος τού ΔΝΤ (διεθνούς νομισματικού ταμείου), σύμβουλος κρατών γιά τήν επένδυση κεφαλαίων τού ΔΝΤ. Μέ τήν εκλογή τού ΠΑΣΟΚ στήν εξουσία, ο Παπανδρέου τόν τοποθετεί στήν θέση τού διευθυντή τής Τράπεζας Ελλάδος.

{ Οπότε, είχε ή έχει καμία σχέση τό Σ τού ΠΑΣΟΚ μέ τόν σοσιαλισμό; }

Βενιζέλος, ΠΑΣΟΚ (Σεπτ, ’07, Antenna Ευαγγελάτος ) : «… εθνικό κεφάλαιο ο Κ. Σημίτης». Αυτός ο άνθρωπος διεκδικεί τήν προεδρία τού ΠΑΣΟΚ.

Γεωργιάδης Άδωνις, ΛΑ.Ο’.Σ

(18-9-07, ΤήλεΆστυ) : α)- δηλώνει ότι θεωρεί τήν ΑΔ τό καλλίτερο πολιτικό σύστημα καί ότι πρός τά εκεί οδεύει η ανθρωπότης…, γι’ αυτό καί θά οργανώνει συναντήσεις τής «Εκκλησίας τού Δήμου» κατά τίς οποίες ο πολίτης, η «βάσις !», θά μπορεί νά προτάσσει… νά θέτει ερωτήματα, τίς οποίες καί τά οποία θά παρουσιάζει στήν Βουλή, β)- «εμείς (τό ΛΑ.Ο’.Σ) θά γράψουμε ιστορία στήν Βουλή» à κοίτα επιστολές μου πρός Καρατζαφέρη.

Καραμανλής, Έκθεση Θεσσαλονίκης, Σεπτ.’06, συνέντευξη τύπου : «Είναι ντροπή νά ζητάνε (οι εργαζόμενοι, κ.λά.) παροχές.»

Βουλή, Νοεμ. 2007 : «Οι καταλήψεις είναι ένα είδος lock-out…» 

Καραμάνου, Ευρωβουλευτίνα, ΠΑΣΟΚ, Απρ.2004 : «Οι ήρωες τής Κύπρου ήθελαν νά κάνουν εθνοκάθαρση». «... οι μετανάστες* νά ψηφίζουν καί νά εκλέγονται...»  (* εννοεί καί τούς λαθρομετανάστες).

Καρατζαφέρης, ΛΑ.Ο’.Σ

(Απρίλιος ’02) : Επαινεί τόν Αμερικανό τηλεπαρουσιαστή, Larry King, διότι όταν έπαιρνε συνέντευξη από τόν τέως βασιλιά τής Ελλάδος, Κωνσταντίνο, τόν αποκαλούσε Βασιλέα καί αγανακτούσε μέ τήν άρνηση τής Ελλάδος νά τού επιτρέψει νά επιστρέψει σπίτι του.

Σχόλια : Ποία έχει υπάρξει η στάση τού Larry King πρός τήν Ελλάδα ; Αρνητική ως αδιάφορη.

Δυσφήμισε ο τέως τήν χώρα μας μέ τά λεγόμενα του ; Ναί.

Ο Γ.Κ δέν αναφέρει ότι ο Larry King είναι εβραϊκής καταγωγής, πράγμα τό οποίο υπερτονίζει σ’ όλα τ’ άλλα γεγονότα που αφορούν τά ελληνικά ζητήματα. Είναι ο Γ.Κ. βασιλικός καί αντισημίτης ; Νομίζω ότι είναι ένας πανέξυπνος, εργατικός καί πατριώτης Έλληνας, ο οποίος έχει ανάγκη τήν ψήφο τού οιουδήποτε Έλληνος ψηφοφόρου γιά νά βάλει τό κόμμα του στήν Βουλή.

    (Μάιος ’02) : «Ότι πίστευα όταν ήμουν 15 ετών, πιστεύω καί τώρα.» Τι μπορεί νά γνωρίζει ένα δεκαπεντάχρονο γιά πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά ... ζητήματα ; Μάλλον εννοούσε ότι ήταν καί τότε πατριώτης, φιλομαθής καί εργατικός μέ μεγάλα όνειρα – καί γιατί όχι.

   (2004) : «Οι γιοί τού τέως είναι πρίγκιπες, ένας πρίγκιπας δέν χάνει ποτέ τόν τίτλο του.»

(ΤΗΛΕ-ΑΣΤΥ, Απρ.2004) : εξυμνεί τόν Καίσαρα (τόν αντιδημοκράτη) καί εξισώνει τόν Κόφη Αννάν (αντίθετος μέ τά συμφέροντα τής Κύπρου) μέ τόν Βρούτο (δημοκράτης).

Απρ. ’03 : «Εμένα μού είναι πιό αγαπητή η Π. Διαθήκη από τήν Κ. Διαθήκη, άν καί η Κ.Δ ασφαλώς είναι ο αληθής λόγος.»

(Ιούλιος 2005) : «… στενότατες σχέσεις μου μέ τόν Οικουμενικό Πατριάρχη», «…στό γραφείο μου έχω φωτογραφία περιστεριού στήν κεφαλή μου κατά τα Θεοφάνεια στήν Κωνσταντινούπολη».

«Ο Blaire δέν έχει το ανάστημα τής Thatcher»à μα η Thatcher αντιπροσώπευε ό,τι πολεμά σήμερα το ΛΑΟΣ. «Η μη βίαιη επανάσταση τού Gandhi κατά τού Αγγλικού Στέμματος τότε πέρναγε …» à Όπως οι Άγγλοι εγκατέλειψαν τήν Ελλάδα τόν Απρίλιο τού ’47 λόγο μή επαρκών πόρων γιά τήν ολοκλήρωση τού εμφυλίου πού είχαν σχεδιάσει από τό 1943 καί ξεκινήσει τό 1944, έτσι έφυγαν καί από τήν Ινδία, ενώ η τών Κυπρίων επανάσταση γιά ανεξαρτησία απέτυχε διότι διέθεταν τούς απαιτούμενους οικονομικούς πόρους γιά τήν συντήρηση τών στρατιωτικών τους βάσεων.

(4-01-06) : «…χρήμα που δέν κινείται …νεκρό χρήμα…» {à ΑΔΕ}

«…ωράριο ελεύθερο, διότι τό μεγαλοκατάστημα δέν μπορεί νά πληρώσει μετά τίς 9μ.μ.»

{ Τό αντίθετο συμβαίνει – τουλάχιστον στίς ΗΠΑ όπου αρκετές αλυσίδες λειτουργούν 24 ώρες τό εικοσιτετράωρο, 365 τό έτος.}

Σ. Κεδίκογλου, βουλευτής τής ΝΔ : «Δέν πρέπει νά γίνει δημοψήφισμα γιά τό θέμα τών Σκοπίων», καί τό επιχείρημα του «Ο λαός θά είχε ψηφίσει κατά τής ένταξης τής Ελλάδος στήν Ε.Ε. , Εάν είχε γίνει δημοψήφισμα».

Ο Β. Λεμονοτσόγλου, ΕΑΡ, μου είχε πει ότι δέν θά μπορούσα νά συμμετάσχω ως κομματικό στέλεχος τού ΕΑΡ εάν είχα υπάρξει στέλεχος κάποιου ελληνικού κόμματος. Δηλαδή, στήν «άμεση δημοκρατία» τους, ο οιοσδήποτε μεταμελημένος, αφυπνισμένος πολιτικός στερείται τού εκλέγεσθαι δικαιώματος τους.

Πάγκαλος, (ΠΑΣΟΚ Alpha, 13 Ιαν.’06) : τοποθετεί τόν Σημίτη στό πάνθεον τού Τρικούπη, Βενιζέλου, Καραμανλή (δεκαετίας ’60).

Ροζάκης, ΠΑΣΟΚ :

Κόμματα – Ελληνικά

Συνάντηση Ελλήνων υπουργών οικονομίας από τήν μεταπολίτευση έως καί σήμερα (Φεβρ· ’08 ) : Στήν ομιλία του ο Υπ· Οικ·, Αλογοσκούφης, ισχυρίστηκε ότι παρά τίς δυσκολίες που είχαν ν’ αντιμετωπίσουν οι μετά τήν χούντα εκάστοτε υπουργοί οικονομίας : «… όλοι τους συνέβαλαν στήν ανάπτυξη* τής ελληνικής οικονομίας, εργαζόμενοι μέ σύνεση* καί υπευθυνότητα». à

{ Μελέτησε τά βιβλία τού N. Chomsky γιά νά κατανοήσεις τόν λόγο υπάρξεως τής τάξεως τών συντονιστών τής πλουτοκρατίας (υπουργοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ...), καί τόν λόγο αλληλεξάρτησης μεταξύ τού ΠΑΣΟΚ καί τής ΝΔ που τούς υποχρεώνει ν’ αλληλοπροστατεύονται. }

*( ανάπτυξη, σύνεση : σύμφωνα μέ τόν κάθε Αλογοσκούφη  = κερδοσκοπικό χρηματιστήριο, πληθωρισμός, καρτέλ, ξεπούλημα τής κρατικής περιουσίας · ιδιωτικοποίηση τής υγείας, τής παιδείας , τού ελληνικού αρχαίου πολιτισμού, … · ανεξέλεγκτο εξωτερικό καί εσωτερικό χρέος, …)

ΕΑΡ

κοίτα άρθρο : ΕΑΡ καί ΑΔΕ

KKE

κοίτα άρθρο : KKE καί ΑΔΕ

-- 4-6-08 : Κρ. Νέα : Δήλωση τού ΚΚΕ γιά τήν ακρίβεια : «… ο ανταγωνισμός δημιουργεί τά καρτέλ καί τήν ακρίβεια». Η ΑΔΕ διαφωνεί 100%.

ΛΑ.Ο’.Σ

κοίτα άρθρο : ΛΑ.Ο’.Σ καί ΑΔΕ

Ν.Δ

κοίτα άρθρο : Ν.Δ καί ΑΔΕ

-- Τέως βουλευτής τής Ν.Δ : Ο τέως βασιλεύς ν’ αλλάξει τ’ όνομα του σέ Κωνσταντίνο Παλαιολόγο διότι είναι απόγονος του.

ΠΑΣΟΚ

κοίτα άρθρο : ΠΑΣΟΚ καί ΑΔΕ

Συνασπισμός

κοίτα άρθρο : Συνασπισμός καί ΑΔΕ

Οργανισμοί – Οργανώσεις Ελληνικές

Πρόεδρος ομοφυλόφιλων ανδρών, (13 Ιουν·, 08. Alpha) : «Βγάλε τήν λέξη ομοφυλόφιλος καί βάλε Εβραίος. Επιτρέπεις τόν γάμο μεταξύ Εβραίων ;» Αναμφιβόλως είναι καί αυτή μία από τίς πολλές άτοπες επιχειρηματολογίες τού είδους που εκμεταλλεύονται τό θρησκευτικό συναίσθημα τών Χριστιανών καί τό ανθρώπινο συναίσθημα τής συμπόνιας γιά τά ατυχή θύματα τής Ναζιστικής θηριώδους κοσμοθεωρίας.

Ξένοι – Σχολές Σκέψης

            [ Τά σημαντικά πολιτικά πρόσωπα, ασφαλώς,  αναφέρονται καί στά κεφάλαια Θέμις, Οικονομία, Παγκοσμιοποίηση, κ.τλ. Οι δημοσιογράφοι κυρίως στό κεφάλαιο ΜΜΕ. Τό πράσινο χρώμα σημαίνει ότι έχουν μεταφερθεί / αναφέρονται σέ άλλη ενότητα.]

Albright, Madeleine : πρέσβης στόν ΟΗΕ (1993-97), Υπ· Εξωτερικών (2η κυβ· Κλίντον, Ιαν· 1997- Ιαν· 2001) :

-- Θά μείνει γνωστή στήν ιστορία γιά τήν αχρεία δήλωση της στήν Leslie Stahl ότι ο θάνατος 500.000 παιδιών τού Ιράκ ένεκα τών κυρώσεων καί τού εμπάργκο τού ΟΗΕ – ήτοι, τών ΗΠΑ – κατά τού Ιράκ ‘’ άξιζε ‘’ εφ’ όσον θά βοηθούσε στόν εκδημοκρατισμό τού Ιράκ.  

Αλ Μααρί, (973-1057) συγγραφέας, χορτοφάγος, τυφλός καί ένας από τούς πιό ένθερμους υποστηρικτές τών δικαιωμάτων τών ζώων : Στό έργο του Η Επιστολή τής Συγχώρεσης ειρωνεύεται τόν δογματισμό καί υποστηρίζει ότι οι μόνοι αληθώς θρήσκοι οιουδήποτε θρησκεύματος είναι οι βοηθούντες τούς συνανθρώπους τους, καί η δέ αγάπη τους αγκαλιάζει όλα τά πλάσματα.

Αλ-Μουταναμπί, ποιητής (915-965) : Ακόμη καί σήμερα αποτελεί, σέ μεγάλο μέρος τών Μουσουλμάνων, τό σύμβολο τού εξεγερμένου, ιπποτικού καί γενναιόδωρου ήρωα που δέν δίστασε νά ισχυριστεί ότι τά ποιήματα του ήταν εξίσου όμορφα μέ τό Κοράνι.

Αλ Ραζί, (850-925) διάσημος Πέρσης φυσικός : πολέμιος τού κλήρου, πρότυπο σκεπτικιστή επιστήμονα, ειδικός στίς ψυχοσωματικές νόσους, στά γιατροσόφια καί στούς τσαρλατάνους.

Bagdikian Ben : καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στό πανεπιστήμιο τής Χαβάης.

-- (2002 Φεβ· 20) : «Η εξαφάνιση τού υπόλοιπου κόσμου από τήν θέα τής Αμερικής είναι ένα από τά πιό ανησυχητικά γεγονότα στήν αμερικάνικη κοινωνία. Παρά τά τεράστια συστήματα μέσων ενημέρωσης που χρησιμοποιούν τήν τελευταία λέξη τής τεχνολογίας, οι ΗΠΑ λειτουργούν σάν μία κοινωνία κλειστή στίς πληροφορίες, στά γεγονότα καί στίς απόψεις τού υπόλοιπου κόσμου. Γι’ αυτό οι Αμερικάνοι ως σύνολο δέν αντιλαμβάνονται τό αυξανόμενο μίσος που αισθάνεται ο υπόλοιπος κόσμος απέναντι τους».

Bakunin, Mikhail Aleksandrovich (1814-1876) : chief propagator of 19th-century anarchism, a prominent Russian revolutionary agitator, and a prolific political writer. His quarrel with Karl Marx split the European revolutionary movement for many years.

Είχε προβλέψει επιτυχώς ότι η τού 19ου αιώνος ανερχόμενη τάξη τών μορφωμένων : α)- θά καταλάβει τήν εξουσία ως μία κόκκινη γραφειοκρατία που θά επέβαλε τό πιο σκληρό καί φαύλο καθεστώς στήν ιστορία, ή β)- θά αποτελούσαν τήν τάξη τών συντονιστών – τό εξαγορασμένο ιερατείο, υπηρέτες τής πλουτοκρατίας στίς δημοκρατίες τού κρατικού καπιταλισμού ως διαχειριστές καί απολογητές της «που χτυπούν τόν λαό μέ τό ραβδί τού λαού».

Βέμπερ, Μάξ à Weber, Max

Βολταίρος (1699-1778) : μεγάλος καί γενναίος υπερασπιστής τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων · ο πρώτος μεταμοντέρνος συγγραφεύς καί θεωρείται από αρκετούς ακόμη καί σήμερα ως ο τελευταίος ευτυχισμένος συγγραφεύς.

Η άμυνα του εναντίον τής δυστυχίας ήταν τό καυστικό του χιούμορ. Αγαπούσε τήν αισιοδοξία αλλά καί τήν απεχθανόταν εξαιτίας τού κριτικού του πνεύματος. Έγινε τό πρότυπο τής λογοτεχνικής διανόησης, αυτής που πίστευε ότι σκέψη σημαίνει πάνω απ’ όλα κριτική, δηλαδή νά είναι κανείς πιό ευαίσθητος στό λάθος απ’ ό,τι στό σωστό. Η κοσμική θλίψη είναι ένα θαμπό όραμα. Επιδεινώνεται από τό στένεμα τού ορίζοντα καί παραλύει όταν μία γενιά κοροϊδεύει τήν προηγούμενη της μέ μία σκληρότητα τέτοια που δέν τής επιτρέπει νά διδαχτεί από τά λάθη της.

Bolton, John : πρέσβης στόν ΟΗΕ, μέλος τού νομικού επιτελείου τής 1ης κυβέρνησης Μπούς Α΄.

-- Τό βασικό πρόβλημα μέ τό Διεθνές Δικαστήριο καί μέ τόν υπόλοιπο κόσμο είναι ότι παρερμηνεύουν τό διεθνές δίκαιο : «στόν υπόλοιπο κόσμο θεωρείται δεσμευτικό τό διεθνές δίκαιο καί οι απορρέουσες υποχρεώσεις». Οι ΗΠΑ, όμως, δέν είναι δυνατόν νά δεσμεύονται, διότι η «συσσωρευόμενη ισχύς» τού διεθνούς δικαίου περιορίζει ήδη τήν δυνατότητα τής Ουάσινγκτον νά δρά κατά βούληση καί «θά αποτελεί ακόμη πιό δραματικό εμπόδιο στό μέλλον». Οι διεθνείς συμφωνίες δέν αποτελούν «νομική» υποχρέωση γιά τίς ΗΠΑ – τό πολύ πολύ νά εκφράζουν μία «πολιτική» βούληση.

Bourdieu, Pierre :

-- (2001) «Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα κατακτητικό όπλο. Κηρύττει μία οικονομική μοιρολατρία εναντίον τής οποίας κάθε αντίσταση εμφανίζεται μάταιη. Ο νεοφιλελευθερισμός μοιάζει μέ τό Έιτζ : καταστρέφει τό ανοσοποιητικό σύστημα τών θυμάτων του».

«Η μοιρολατρία τών οικονομικών νόμων κρύβει στήν πραγματικότητα μία εντελώς παράλογη πολιτική, γιατί πρόκειται γιά μία τακτική αποπολιτικοποίησης, μία πολιτική που αποβλέπει στό νά προσδώσει χαρακτήρα αναπόφευκτου στήν επικυριαρχία τών οικονομικών δυνάμεων, απελευθερώνοντας τες από κάθε καταναγκασμό καί ταυτόχρονα νά εξασφαλίσει τήν υποταγή κυβερνήσεων καί πολιτών σ’ αυτές τίς απελευθερωμένες οικονομικές καί κοινωνικές δυνάμεις... Από όλες τίς δυνάμεις παράνομης πειθούς, η πιό αμείλικτη είναι αυτή που πολύ απλά ασκείται από τήν δύναμη τών πραγμάτων».

«Όλα όσα αποδίδουμε μέ τό περιγραφικό καί συνάμα τυπολογικό όνομα παγκοσμιοποίηση δέν είναι αποτέλεσμα μίας οικονομικής μοιρολατρίας, αλλά μία συνειδητή καί σκόπιμη πολιτική, αυτή που οδήγησε τίς φιλελεύθερες ή ακόμα καί σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις πολλών οικονομικά αναπτυγμένων χωρών, νά παραιτηθούν από τήν εξουσία ελέγχου τών οικονομικών δυνάμεων».

«Ο σκοταδισμός επιστρέφει. Αυτή τήν φορά όμως έχουμε νά κάνουμε μέ ανθρώπους που επικαλούνται τήν λογική».

Buergenthal, Thomas : Αμερικανός δικαστής μέλος τού Διεθνούς Δικαστηρίου.

[ βλ. : ΗΠΑ – ο Κόσμος – ΘΕΜΙΣ : Διεθνές Δικαστήριο, ]

Μπέιλυ Τόμας : ιστορικός

• (‘50ς – ‘60ς) : 1«Επειδή οι μάζες, ως γνωστόν, είναι κοντόφθαλμες καί, γενικώς, δέν μπορούν νά αντιληφθούν τόν κίνδυνο μέχρι νά πάρει φωτιά τό ίδιο τους τό σπίτι, οι πολιτικοί μας είναι αναγκασμένοι νά τίς εξαπατούν οδηγώντας τες στήν επίγνωση τών ίδιων τών μακροπρόθεσμων συμφερόντων τους. Η εξαπάτηση τού λαού μπορεί, όντως, νά καταστεί εξαιρετικά αναγκαία, εκτός εάν είμαστε πρόθυμοι νά δώσουμε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στούς ηγέτες μας στήν Ουάσιγκτον».

1(On Active Service in war and Peace: Politics and Ideology in the American Historical Profession, New Hogtown Press, Toronto, 1975)

Μπούρχαρτ Γιάκομπ : Ελβετογερμανός ιστορικός, τέλος τού 19ου αιώνα.

-- Στόν πρόλογο τού βιβλίου του ‘’Παρατηρήσεις στήν Παγκόσμια Ιστορία’’ γράφει : «Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων που δέν έχουν αντίληψη τής ιστορίας : οι νέγροι τής Αφρικής καί οι Βορειοαμερικάνοι».

Casey, Lee : βλ. : ΗΠΑ – ο Κόσμος – ΘΕΜΙΣ & Διεθνείς Συμβάσεις – ΘΕΜΙΣ

Chaudhuri Amit : Ινδός συγγραφεύς καί κριτικός.

-- Συγκρίνει* διάφορες αμερικανικές κυβερνήσεις μέ τήν πρώην πρωθυπουργό τής Ινδίας Γκάντι** : «Όπως η Γκάντι στήν Ινδία, η Αμερική εμφανίστηκε ως μία μεγάλη, αυτοδιορισμένη υπέρμαχος τής δημοκρατίας στόν σύγχρονο κόσμο, ενώ στήν πραγματικότητα αντιμετώπισε τήν δημοκρατία σάν ενόχληση καί εμπόδιο στόν δρόμο τών συμφερόντων της. Τώρα δικαιολογεί τόν πόλεμο μιλώντας γιά τήν ‘’θέληση τού λαού’’, αλλά η θέληση τού λαού τής Παλαιστίνης εδώ καί πολλές δεκαετίες δέν σήμαινε γιά τήν Αμερική τίποτα περισσότερο από τά σκουπίδια τής Παλαιστίνης. Προκειμένου νά ξεριζώσει τόν κομμουνισμό από τό Αφγανιστάν, εξόπλισε μία θρησκευτική εξτρεμιστική ομάδα καί, στήν ουσία, δημιούργησε έναν Μπιντρανγουάλε. Γιά πολλά χρόνια, η εξωτερική πολιτική τής Αμερικής, όπως η εσωτερική πολιτική τής κυρίας Γκάντι, αφορούσε αποκλειστικά στήν επέκταση τής δικής της σφαίρας επιρροής, μέ οποιοδήποτε κόστος. Μόνο τό αμερικανικό κοινό μπορεί νά ασκήσει πίεση καί νά αλλάξει τήν καταπιεστική πολιτική, αλλά η βασική πηγή πληροφοριών τού αμερικανικού κοινού γύρω από τήν εξωτερική πολιτική τής χώρας είναι τό Χόλιγουντ μέ τίς εικόνες τού τρόμου καί τήν τρομακτική ρητορική τού καλού καί τού κακού».  

* ( London Review of Books, 2001 Oct. 4. p.21 )

** { Κατέπνιγε κάθε ελευθερία καί υποδαύλιζε τό θρησκευτικό συναίσθημα προκειμένου νά παρατείνει τήν εξουσία της. Αποσταθεροποίησε πολιτείες που κυβερνούσαν κόμματα τής αντιπολίτευσης. Όταν ο φονταμενταλιστής Σίχ, Τ.Σ. Μπιντρανγουάλε, στράφηκε εναντίον της καί αναζήτησε άσυλο στόν Χρυσό Ναό τού Αμριτσάρ, η πρωθυπουργός χρησιμοποίησε τόν στρατό της γιά νά επιτεθεί στόν ναό καί νά σκοτώσει τόν αντίπαλο της. Η ίδια δολοφονήθηκε από τόν σίχ σωματοφύλακα της καί, στήν συνέχεια, μέλη τού κόμματος της δολοφόνησαν αμέτρητους αθώους Σίχ στόν Νέο Δελχί. }

Clinton, H. :

-- Τό τραγούδι της κατά τήν διάρκεια τής εκστρατείας της γιά τό χρίσμα τού υποψηφίου τού δημοκρατικού κόμματος γιά τίς προεδρικές εκλογές τού 2008, περιείχε τόν στίχο : «Αυτή μπορεί ν’ αλλάξει τόν κόσμο».

Ερώτημα : Ποιός έχει δώσει τό δικαίωμα στούς Αμερικάνους νά προγραμματίζουν τήν επιβολή τού δικού τους πολιτισμού στά έθνη τού πλανήτη μας ;

Ντάλ Λέν : καθηγητής στό Πανεπιστήμιο τής Καλιφόρνιας · ως ειδικός τής UNESCO σέ θέματα υγείας καί αστικών περιβαλλόντων, έχει ταξιδέψει σ’ όλο τόν κόσμο.

-- «Πρέπει ν’ αναλύσουμε τό αμερικανικό υποσυνείδητο, τόν τόπο όπου βρίσκονται οι μύθοι καί οι αντιλήψεις τών Αμερικανών γιά τόν εαυτό τους. ... τήν Μεγάλη Αμερική : τήν μεγάλη αγγλοσαξονική Αμερική, τίς μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτοί οι Αμερικάνοι έφτασαν εδώ από τήν Ευρώπη μισώντας τίς κυβερνήσεις τους. Ήταν καταπιεσμένοι στήν Ευρώπη. Έτσι, η αντίληψη ήταν πάντα ένας μύθος τού Οράτιου Άλγκερ : ‘’Κάν’ τό μόνος σου!’’. Καί άν αναγκαστείς νά τό κάνεις γιά άλλους, πρέπει νά είναι κατώτεροι άνθρωποι που νά σέ χρειάζονται. Είναι ένας τρόπος συμπεριφοράς φυσικός καί λογικός γιά εκείνους επειδή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι τού μύθου τους. Αλλά, από τήν οπτική γωνία άλλων, είναι εύκολο νά ερμηνεύσουν τούτη τήν στάση ως μειωτική – καί δέν είναι καθόλου εύκολο ή παράλογο νά νιώσουν απέχθεια απέναντι της.

Επιπλέον, η Αμερική είναι τόσο μεγάλη, τόσο αυτόνομη ώστε μπορούμε εύκολα νά ξεχάσουμε ότι υπάρχει καί υπόλοιπος κόσμος. Ή ότι τουλάχιστον δέν χρειαζόμαστε τόν υπόλοιπο κόσμο καί έτσι δέν υπάρχει λόγος συνεργασίας. Εμείς βρισκόμαστε επικεφαλής. Γιά μία ακόμα φορά, ο μύθος ότι η Αμερική είναι ο κόσμος οδηγεί σέ ενέργειες που μπορεί νά θεωρήσουμε φυσικές, αλλά που ο υπόλοιπος κόσμος μέ κάθε δικαίωμα αντιμετωπίζει μέ καχυποψία. Η μονομερής συνεργασία, δηλαδή η συνεργασία μόνο γιά τό χατίρι τής πολιτικής σκοπιμότητας, είναι καθαρός πατερναλισμός – καί δείχνει περιφρόνηση γιά τούς άλλους. Όταν η Αμερική αγνοεί θέματα όπως η ρύπανση καί τό φαινόμενο τού θερμοκηπίου, στέλνει τό μήνυμα ότι τό μόνο πράγμα που έχει σημασία στόν κόσμο είναι η Αμερική. δέν πρέπει νά ξαφνιαζόμαστε διαπιστώνοντας ότι εκείνοι που αναγκάζονται νά ζήσουν μέ τίς συνέπειες τής ρύπανσης καί τού φαινομένου τού θερμοκηπίου δέν αντιμετωπίζουν τήν Αμερική μέ αγάπη καί τρυφερότητα.

Μετά, ρίξτε μία ματιά στά αμερικάνικα μέσα ενημέρωσης. μεταδίδουν ένα συνεχές καί σταθερό μήνυμα ανεξέλεγκτου πλούτου, δύναμης, βίας, εγκληματικότητας καί επιθετικότητας. Τό ίδιο κάνει καί η πόπ μουσική. Σκεφθείτε τι εξάγουμε ως εικόνα μας! Καί είναι μία εικόνα πολύ φυσική γιά τήν Αμερική, επειδή υπάρχει στούς ιδρυτικούς μύθους μας».

Dahl, Robert  : επιφανέστατος μελετητής επί τής θεωρίας καί πρακτικής τής δημοκρατίας : How Democratic is the American Constitution, Yale, 2002  : ορισμένα στοιχεία τού πολιτεύματος τών ΗΠΑ πάσχουν σοβαρά από έλλειμμα δημοκρατικού χαρακτήρα, καί εισηγείται τροποποιήσεις.

Dahrendorf, Ralf : μέλος τού FDP (φιλελεύθερου γερμανικού κόμματος) · ο φοβερότερος καί δεινότερος θεωρητικός αντίπαλος τού Habermas Jurgen.

-- Πρός μεγάλη μας έκπληξη τό 1996 έκανε τήν ίδια ακριβώς ανάλυση μέ τόν αντίπαλο του γιά τούς θανάσιμους κινδύνους που απειλούν τήν δημοκρατία στήν Δύση : «Γιά νά παραμείνουν (τά κράτη) ανταγωνιστικά στίς όλο καί σημαντικότερες παγκόσμιες αγορές, υποχρεώνονται νά παίρνουν πρωτοβουλίες που προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές στήν συνοχή τών αστικών κοινωνιών... Στήν διάρκεια τής επόμενης, τό πρώτιστο καθήκον τού Πρώτου Κόσμου θά είναι ο τετραγωνισμός τού κύκλου : νά συμφιλιώσει τήν ευημερία, τήν κοινωνική συνοχή καί τήν πολιτική ελευθερία».

Dewey, John : (1859-1952) Αμερικανός φιλόσοφος καί εκπαιδευτικός · ένας από τούς ιδρυτές τής Σχολής τού Πραγματισμού · πρωτοπόρος στήν λειτουργική ψυχολογία καί εκπρόσωπος τού προοδευτικού κινήματος στήν αμερικανική εκπαίδευση · μέ βαθιές ρίζες στόν κλασικό φιλελευθερισμό, αφιέρωσε τό μεγαλύτερο μέρος τής ζωής καί σκέψης του πάνω στό ζήτημα τής δημοκρατίας καί εκπαίδευσης :

• «η πολιτική είναι η σκιά, που ρίχνουν πάνω στήν κοινωνία, οι μεγάλες επιχειρήσεις (καί γιά όσο ισχύει αυτό) ο μετριασμός τής σκιάς δέν θ’ αλλάξει τήν ουσία. ... Η εξουσία σήμερα βασίζεται στόν έλεγχο τών μέσων παραγωγής, τών συναλλαγών, τής διαφήμισης, τών συγκοινωνιών καί τής επικοινωνίας. Όποιος κατέχει τά παραπάνω, εξουσιάζει τήν ζωή τής χώρας. ... Οι επιχειρήσεις που επιδιώκου ιδιωτικά κέρδη μέσω τού ιδιωτικού ελέγχου τών τραπεζών τής γής καί τής βιομηχανίας, ενισχύονται από τό γεγονός ότι έχουν κάτω από τήν καθοδήγηση τους τόν Τύπο, τά ειδησεογραφικά πρακτορεία καί τ’ άλλα μέσα διαφήμισης καί προπαγάνδας».

• οι μεταρρυθμίσεις στά πρώτα στάδια τής εκπαίδευσης θά μπορούσαν από μόνες τους ν’ αποτελέσουν ένα μείζονα μοχλό γιά τήν δημιουργία μίας δίκαιης καί ελεύθερης κοινωνίας.

• «ο απώτατος στόχος τής παραγωγής δέν είναι η παραγωγή αγαθών, αλλά η παραγωγή ελευθέρων ανθρωπίνων όντων που οι μεταξύ τους σχέσεις θά διέπονται από όρους ισότητας».`

Flores Barbara : πανεπιστημιακός

• (1982) «Οι μύθοι είναι αμετάβλητοι, επειδή δέν αμφισβητούνται, είναι πειστικοί, επειδή παρέχουν μία απλοϊκή αντίληψη γιά μία πολύπλοκη πραγματικότητα καί είναι πλασματικοί, επειδή μεταμφιέζουν τήν αλήθεια».

Φραγκλίνος Βενιαμίν :

-- «Εκείνοι που εγκαταλείπουν βασικά στοιχεία ελευθερίας γιά νά εξασφαλίσουν λίγη προσωρινή ασφάλεια δέν αξίζει νά έχουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια».

Friedman, Thomas : σύμβουλος τής υπουργού Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ :

-- «Γιά νά λειτουργήσει ή παγκοσμιοποίηση, η Αμερική δέν πρέπει νά φοβάται νά ενεργεί ως ανίκητη υπερδύναμη, όπως πράγματι είναι... Τό αόρατο χέρι τής αγοράς δέν θά λειτουργήσει ποτέ χωρίς μία ορατή γροθιά. Τά Μακ Ντόναλτς δέν πρόκειται νά επεκταθούν χωρίς τήν Μακ Ντόλελς Ντάγκλας, τήν κατασκευαστική εταιρεία τών F-15. Η αόρατη γροθιά που εγγυάται τήν παγκόσμια ασφάλεια τής τεχνολογίας  τής Σίλικον Βάλεϊ καλείται στρατός, αεροπορία, ναυτική δύναμη καί πεζοναύτες τών ΗΠΑ». (New York Times Magazine, 28 Μαρ· 1999)

Φρόιντ, Σ. :

-- Ανάλυσε τήν ψυχή τής ανθρωπότητος βασιζόμενος σέ ασθενείς από τήν ίδια κυρίως χώρα, καλύπτοντας τήν ιατρική του κλίνη μέ τό ανατολίτικο κιλίμι τών προγονικών του πολιτισμικών ριζών.

-- Τίς γυναίκες δέν τίς ενδιαφέρει νά σκέπτονται, επειδή τούς απαγορεύεται νά σκέφτονται τό πιό σημαντικό ζήτημα γι’ αυτές – τό σέξ. Γι’ αυτό καί κατά τήν διάλεξη στήν Ψυχαναλυτική Εταιρεία τής Βιέννης, στίς 3 Μαΐου 1911, ανέπτυξε τήν θεωρία του περί τής «ψυχολογικής ηλιθιότητας τών γυναικών». Ούτε όμως οι άνδρες αξίζουν περισσότερο ένεκα τής εμμονής τους γιά συνεχείς ερωτικές κατακτήσεις.

Goldstone, Richard : διακεκριμένος Νοτιοαφρικανός νομικός, επικεφαλής τής Ανεξάρτητης Διεθνής Επιτροπής Έρευνας γιά τόν πόλεμο τού Κοσσυφοπεδίου, 2000. Η Επιτροπή άρθρωσε τίς δριμύτερες επικρίσεις γιά τόν νατοϊκό βομβαρδισμό τής Σερβίας τό 1999, καταλήγοντας όμως στήν άποψη ότι ήταν ενέργεια «παράνομη αλλά θεμιτή» : «Ήταν παράνομη, διότι δέν είχε εγκριθεί από τό Συμβούλιο Ασφαλείας τού ΟΗΕ, ήταν όμως θεμιτή, διότι είχαν εξαντληθεί τά όρια κάθε διπλωματικής οδού καί δέν υπήρχε άλλος τρόπος (από τό νά βομβαρδίσουν έως καί αμάχους) γιά νά σταματήσουν οι φόνοι καί η ωμή βία στό Κοσσυφοπέδιο».

Εισηγήθηκε τήν άποψη ότι, μέ γνώμονα τήν έκθεση αυτή, ίσως χρειαζόταν αναθεώρηση ο Καταστατικός Χάρτης τού ΟΗΕ (πράγμα που απέρριψε ρητά η Ανώτατη Επιτροπή τόν Δεκέμβριο τού 2004), ισχυριζόμενος ότι η παρέμβαση τού ΝΑΤΟ «συνιστά προηγούμενο άκρως σημαντικό» γιά νά θεωρηθεί απλή «απόκλιση». Αντίθετα, «η έννοια τής εθνικής κυριαρχίας προσδιορίζεται εκ νέου ενώπιον τής παγκοσμιοποίησης καί της απόφασης που έλαβε η πλειονότητα τών λαών (! ;) τού κόσμου ότι τά ανθρώπινα δικαιώματα έχουν καταστεί ζήτημα τής διεθνούς κοινότητας». Τόνιζε επίσης τήν ανάγκη γιά «αντικειμενική ανάλυση τών περιπτώσεων καταστρατήγησης τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Guardian : βρετανική εφημερίδα

-- ( 2002, Ιαν· 17 ) : Σχετικά μέ τίς αντιδράσεις τών ΗΠΑ  μετά τήν 9/11 : «Μέσα σέ λίγες μέρες μετά τούς θανάτους στήν Νέα Υόρκη καί τήν Ουάσινγκτον όλοι όσοι είχαν κατηγορήσει ποτέ δημόσια τήν Αμερική ή τήν παγκοσμιοποίηση βρέθηκαν ξαφνικά κατηγορούμενοι γιά συμμετοχή στίς πράξεις τού Οσάμα μπιν Λάντεν – καί γιά ακόμα χειρότερες ενέργειες. Μόνο στόν Βρετανικό Τύπο περιγράφηκαν ως ηττοπαθείς καί αντιπατριώτες, μηδενιστές καί μαζοχιστές, σταλινιστές καί φασίστες ταυτόχρονα · ως συμμορίτες τής Μπάαντερ Μάινχοφ, ως όργανα τού Οσάμα καί ως βοηθοί δικτατόρων · ως μαλθακοί, δειλοί, άκαρδοι καί ηλίθιοι · καί ως διεφθαρμένοι από τήν σοβιετική προπαγάνδα · ως φανφαρόνοι, γεμάτοι αυταπάτες καί παρακμιακοί διανοούμενοι · ως συλλογή χρήσιμων ηλιθίων, ζόμπι μέ νεκρά μάτια καί ανθρώπων που μισούν ανθρώπους».

Habermas, Jurgen : Διανοητικός καί θεσμικός κληρονόμος τής Σχολής τής Φρανκφούρτης : μαθητής καί ερμηνευτής τών παλαιών Γερμανών μαρξιστών, είναι πνευματικό τέκνο τού Μάξ Χορκχάϊμερ, τού Τεοντόρ Αντόρνο, τού Χέρμπερτ Μαρκούζε, τού Ευγένιου Πόλακ καί τού Έριχ Φρόμ.

-- (2000) «Οι εξελικτικές τάσεις οι οποίες, κάτω από τό όνομα παγκοσμιοποίηση, τραβούν σήμερα τήν προσοχή μας έρχονται νά τροποποιήσουν έναν ιστορικό αστερισμό ο οποίος διακρινόταν γιά τό γεγονός ότι τό κράτος, η κοινωνία καί η οικονομία συνυπήρχαν κατά κάποιο τρόπο στό εσωτερικό τών ίδιων εθνικών συνόρων. Εξαιτίας τής παγκοσμιοποίησης τών αγορών, τό διεθνές οικονομικό σύστημα – στό εσωτερικό τού οποίου τά κράτη ορίζουν τά όρια μεταξύ εσωτερικού καί εξωτερικού εμπορίου – άρχισε νά μεταμορφώνεται σέ υπερεθνική οικονομία. Αυτό που μετράει σ’ αυτήν, είναι κατά πρώτον η επιτάχυνση τής κίνησης κεφαλαίων παντού στόν κόσμο καί η αμετάκλητη αξιολόγηση τών τόπων εθνικής παραγωγής από τίς οργανωμένες παγκοσμίως σέ δίκτυο χρηματιστηριακές αγορές. Αυτά τά γεγονότα εξηγούν γιατί οι κρατικοί φορείς δέν είναι σήμερα, στό παγκόσμιο δίκτυο ανταλλαγών, οι κόμβοι που επέβαλαν στό δίκτυο αυτό μία δομή διακρατικών καί διεθνών σχέσεων. Σήμερα, τά κράτη βρίσκονται ενταγμένα μέσα στίς αγορές, περισσότερο απ’ ό,τι οι εθνικές οικονομίες μέσα στά κρατικά σύνορα».

-- «Πώς μπορούμε νά εννοήσουμε ως δημοκρατικές καί νόμιμες αποφάσεις που λαμβάνονται έξω από τόν κρατικό οργανισμό; Σέ ποιές συνθήκες, η αντίληψη που έχουν γιά τόν εαυτό τους παράγοντες ικανοί νά δρούν σέ παγκόσμια κλίμακα μπορεί νά αλλάξει μέ τρόπο ώστε υπερεθνικά καθεστώτα νά αντιλαμβάνονται όλο καί περισσότερο τόν εαυτό τους ως μέρη μίας κοινότητας τά οποία υποχρεούνται (δέν υπάρχει άλλη λύση) νά λαμβάνουν υπ' όψιν τους καί νά υπερασπίζονται τά παγκόσμια συμφέροντα;»

-- Μόνο ο ΟΗΕ ανταποκρίνεται στίς απαιτήσεις ενός υπερεθνικού καθεστώτος «ικανού νά συμψηφίσει τίς λειτουργικές απώλειες που υπέστη τό εθνικό κράτος χωρίς η δημοκρατική νομιμοποιητική αλυσίδα νά είναι καταδικασμένη νά σπάσει».

Hanson Victor Davis : ειδικός σέ στρατιωτικά θέματα

-- ( 2002 Φεβρ·25 ) : * «Μας μισούν (οι Μουσουλμάνοι) επειδή η κουλτούρα τους είναι οπισθοδρομική καί διεφθαρμένη (καί επειδή) ζηλεύουν τήν δύναμη καί τό κύρος μας. ... (Οι γενικές υποθέσεις τών... ) ότι υπάρχει κάποιο είδος αντιστοιχίας – πολιτικής, πολιτιστικής καί στρατιωτικής – ανάμεσα στήν Δύση καί στόν μουσουλμανικό κόσμο... ή ότι η Αμερική υπήρξε εξαιρετικά άδικη απέναντι στήν Μέση Ανατολή είναι αβάσιμη. ... (φθονούν τήν αμερικανική επιτυχία καί ανωτερότητα) που πηγάζει ούτε από τήν τύχη ούτε από τούς πόρους, ούτε από τά γονίδια ούτε από τήν γεωγραφική θέση, (αλλά από τήν ελεύθερη αγορά, τήν ελεύθερη κοινωνία καί, πάνω απ’ όλα, από τήν στρατιωτική ισχύ). ... Πρέπει νά θυμόμαστε ότι τό όπλο, ο ηλικίας 2.500 ετών δυτικός τρόπος πολέμου αποτελεί αντανάκλαση πολύ διαφορετικών ιδεωδών γύρω από τήν προσωπική ελευθερία, τόν μιλιταρισμό, τήν ατομικότητα στό πεδίο τής μάχης, τήν στρατιωτική τεχνολογία, τήν διοικητική μέριμνα, τήν κρίσιμη μάχη, τήν ομαδική πειθαρχία, τόν πολιτικό έλεγχο καί τήν διασπορά καί εξάπλωση τής γνώσης. Οι Ευρωπαίοι καί όχι... ήταν εκείνοι που αποίκησαν τήν κεντρική καί τήν νότια Αφρική, τήν Ασία, τόν Ειρηνικό καί τήν Βόρεια καί Νότια Αμερική ... λόγω τών παλαιών θέσεων καί παραδόσεων τους γύρω από τήν επιστημονική έρευνα, τήν κοσμική σκέψη, τίς ελεύθερες αγορές καί τήν ατομική ευρηματικότητα καί τόν αυθορμητισμό. ... Είμαστε στρατιωτικά ισχυροί, ενώ ο αραβικός κόσμος αξιοθρήνητα αδύναμος, όχι λόγω μεγαλύτερου θάρρους, ανώτερου πληθυσμιακού αριθμού, υψηλοτέρου δείκτη νοημοσύνης, περισσότερων μεταλλευμάτων ή ευρύτερου πλούτου, αλλά λόγω τού πολιτισμού μας. Στόν τομέα τού πολέμου, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι καί τό πετρέλαιο τού πλανήτη δέν αποτελούν τόσο πολύτιμα στρατιωτικά πλεονεκτήματα όσο τό Ινστιτούτο Τεχνολογίας τής Μασαχουσέτης, η στρατιωτική ακαδημία τού Γουέστ Πόιντ, η Βουλή τών Αντιπροσώπων, τό C-Span**, ο Μπίλ Ο’Ράιλι { νά που μπορεί νά φτάσει τό θράσος τού κάθε ακροδεξιού νεοφασίστα ιμπεριαλιστή } καί τό πρόγραμμα αποκατάστασης στρατευμάτων***. ... τήν παραμονή τού πολέμου τού Κόλπου, βρίσκεται μία πολιτιστική παράδοση 2.500 ετών που εξηγεί γιατί ο υπόλοιπος κόσμος αντιγράφει τά όπλα, τίς στολές καί τήν στρατιωτική οργάνωση από εμάς, αντί νά συμβαίνει τό αντίθετο».

*( “Defending the West : Why the Muslims Misjudge Us”, City Journal, www.opinionjournal.com )

**( Τηλεοπτικό δίκτυο που μεταδίδει συνεδριάσεις τής Βουλής καί τής Γερουσίας )

***( Τό πρόγραμμα πρόσφερε κολλεγιακή μόρφωση στούς βετεράνους τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου )

Heidegger, Martin : 1889-1976, Γερμανός φιλόσοφος, θεωρούμενος ένας από τούς κύριους αντιπροσώπους τού Υπαρξισμού.

-- (1935) Μέ τά βαριά σύννεφα τού ναζισμού νά πυκνώνουν, διακήρυττε ότι η Γερμανία έπρεπε τώρα νά σπεύσει καί νά προλάβει «τό σκοτείνιασμα τού κόσμου» έξω από τά σύνορα της, αφού προάσπιζε «τήν ύψιστη δυνατότητα τής ανθρώπινης ύπαρξης, τούτη νοημένη μέ τήν μορφή που τήν συνέλαβαν οι Έλληνες», ενώ γύρω της μαινόταν μία «βίαιη είσδυση αυτού που προσβάλλει κάθε τι τό μεγάλο, που συντρίβει κάθε δημιουργικό πνευματικό κίνητρο». Μέ τίς «νέες πνευματικές ενέργειες» που κινητοποιούσε η διακυβέρνηση τών Ναζί, η Γερμανία ήταν επιτέλους σέ θέση «νά αναλάβει τήν ιστορική αποστολή της» καί νά σώσει τόν κόσμο από τήν «πλήρη καταστροφή» στά χέρια του «ομοιόμορφου καί τού αδιάφορου» που ανθούσε αλλού, κυρίως στίς ΗΠΑ καί στήν Ρωσία.

“Introduction to Metaphysics” 1935 – Yale University Press, 1959.

Helms, Jesse : 1995-2001 : πρόεδρος τής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων τής αμερικανικής Γερουσίας :

-- «Βρισκόμαστε στό κέντρο καί εννοούμε νά παραμείνουμε εκεί... Οι ΗΠΑ οφείλουν νά κυβερνούν τόν κόσμο, φέρνοντας σ’ αυτόν τόν ηθικό, πολιτικό καί στρατιωτικό πυρσό τού δικαίου καί τής δύναμης καί νά αποτελούν υπόδειγμα σέ όλους τούς άλλους λαούς». (Heritage Foundation, Washington DC, 1996I)

Hernstein Richard & Murray Charles : (1994) Στό βιβλίο* τους υποστηρίζουν ότι υπάρχει μία φυσική τάξη Αμερικανών, κυρίως μαύρων, που υπολείπονται σέ νοημοσύνη καί γνωστικές δεξιότητες οι οποίες απαιτούνται γιά τήν αντιμετώπιση τής κοινωνίας τών πληροφοριών.

*( The Bell Curve: Intelligence and Class Structure in American Society, New York : Free Press )

Herring Ronald J. : διευθυντής τού Κέντρο Διεθνών Μελετών Μάριο Εϊνάουντι τού Πανεπιστημίου Κορνέλλ.

-- ( ) * : «Η αμερικανική ελευθερία δράσης σέ παγκόσμιο επίπεδο έχει αφήσει πολλούς τσαλαπατημένους πίσω μας. Η καλοπροαίρετη σκέψη – η εθνική συνείδηση μας – δέν αρκεί. Οι περισσότεροι Αμερικάνοι δέν έχουν μελετήσει τήν εξωτερική πολιτική μας μέσα από τόν φακό τών αντικειμένων της – ή δέν τήν έχουν μελετήσει καθόλου. ... Εκείνοι που νιώθουν περιθωριοποιημένοι, προδομένοι, ταπεινωμένοι ή τραυματισμένοι από τήν δύναμη μας δέν αποτελούν μέρος τής κοινωνίας μας. Μόλις που αρχίζουμε νά κατανοούμε τόν θυμό τους, τήν διανομή του καί τίς βασικές αιτίες του. Η αναζήτηση αιτιών περιγράφεται, κατά ειρωνικό τρόπο, ως αντιπατριωτική ενασχόληση. Τό ακριβώς αντίθετο ισχύει : άν δέν κατορθώσουμε νά κατανοήσουμε τά αίτια, ως έθνος θά αυξήσουμε καί θά αναπλάσουμε τίς απειλητικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε τούτη τήν στιγμή. Θά αφήσουμε τόν φόβο ως κληρονομιά γιά τίς επόμενες γενιές».

{ Ήτοι, διαφωνεί κάθετα μέ αφορισμούς τού είδους ‘’μισούν τίς ελευθερίες μας’’ (Μπούς ΙΙ ) καί διατείνεται ότι οι λαοί μισούν τήν αμερικάνικη κατάχρηση τής ισχύος της αντί τίς δημοκρατικές ελευθερίες της. }

*( International Education Week, www.einaudi.Cornell.edu/iew )

Hitler, Adolfo : (από έναν αξιοσημείωτο λόγο του τό 1922) : «Τό χριστιανικό μου συναίσθημα μέ στρέφει ως μαχητή πρό τόν Κύριο καί Σωτήρα μου. Μέ στρέφει πρός τόν άνθρωπο ο οποίος, ζώντας σέ αρχαίους χρόνους μέσα στήν μοναξιά, περιστοιχιζόμενος από λίγους μόνο οπαδούς, κατάλαβε εν τέλει τό ποιόν τών Εβραίων καί κάλεσε καί άλλους γιά νά πολεμήσουν εναντίον τους · καί ο οποίος, μα τήν αλήθεια τού θεού, υπήρξε μέγας, όχι ως πάσχων αλλά ως μαχητής. Μέ απέραντη αγάπη ως χριστιανός καί άνθρωπος διαβάζω τό απόσπασμα που μας λέει πως ο Κύριος υψώθηκε τελικά μέ όλη Του τήν ισχύ καί άρπαξε τό φραγγέλιο γιά νά διώξει από τόν Ναό τά γεννήματα τής οχιάς; τίς έχιδνες. Πόσο τρομερή ήταν η μάχη Του γιά τόν κόσμο ενάντια στό δηλητήριο τών Εβραίων. Σήμερα, ύστερα από 2.000 χρόνια, μέ τήν μεγαλύτερη συγκίνηση συνειδητοποιώ πιό βαθιά από ποτέ ότι γιά τόν λόγο αυτόν έπρεπε Εκείνος νά χύσει τό αίμα Του πάνω στόν Σταυρό. Ως χριστιανός, χρέος έχω όχι νά επιτρέπω νά μέ εξαπατούν, αλλά νά μάχομαι γιά τήν αλήθεια καί τήν δικαιοσύνη... . Καί άν κάτι αποδεικνύει ότι ορθώς πράττουμε, τούτο είναι η δυστυχία που καθημερινά μεγαλώνει. Επειδή, ως χριστιανός, έχω επίσης ένα καθήκον απέναντι στόν δικό μου λαό».

Ignatieff, Michael : Διευθυντής τού Κέντρου Κάρ γιά τήν Πολιτική τών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στό Πανεπιστήμιο Χάρβαρτ · συγγραφέας, ιστορικός καί παρουσιαστής ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων. Συναινεί στίς παραβιάσεις τών Συνθηκών τής Γενεύης, ή καί τών αμερικανικών νόμων, μέ τήν λογική ότι «τό μή χείρον βέλτιστον» - ήτοι, αποδέχεται τήν «θεωρία τού δίκαιου (επιθετικού) πολέμου».

[ βλ. : Ανθρώπινα Δικαιώματα ]

Jefferson, Thomas (3ος Πρόεδρος Αμερικής, 1743-1826) : « (ο θεός τού Μωυσή είναι) ένα όν τρομακτικού χαρακτήρα, ένα όν άσπλαχνο, εκδικητικό, ιδιότροπο καί άδικο».

Joffe Josef : Γερμανός αναλυτής εξωτερικής πολιτικής.

(2001 Ιούλ·) *Ποιός Φοβάται τόν Κύριο Μεγάλο ; : «(η Αμερική είναι) απειλητική καί ελκυστική ταυτόχρονα, τέρας καί υπόδειγμα ταυτόχρονα».

*( Who’s Afraid of Mr. Big?, The National Interest, 64, p.43)

Kagan, Robert : «οι Ευρωπαίοι είναι από τήν Αφροδίτη» - ήτοι, είναι μαλθακοί καί πιστεύουν σέ παλιομοδίτικες έννοιες, όπως τό ποινικό δίκαιο, οι νόμοι καί τό διεθνές δίκαιο – ενώ «οι Αμερικανοί είναι από τόν Άρη», διότι είναι σκληροτράχηλοι καί πραγματιστές.

Kerry, John : [ βλ. : ΗΠΑ – Θέμις : Κογκρέσο, ]

Kinsley, Michael : [ βλ. : ΗΠΑ – ο Κόσμος – ΘΕΜΙΣ : άμαχοι ]

Kissinger, Henry :

-- Επιδοκίμαζε τό δόγμα Μπούς – ήτοι, τό δικαίωμα χρήσης βίας κατά βούληση – καί συμβούλευε νά μήν «καθολικοποιηθεί» -- ήτοι, μόνο οι ΗΠΑ καί κατόπιν εγκρίσεως οι υποτελείς των θά πρέπει νά έχουν τό δικαίωμα χρήσης παράνομης βίας. Τό χαρακτήριζε δέ επαναστατικό, γιατί υποσκάπτει διεθνές δίκαιο καί τό βεστφαλιανό σύστημα διεθνούς τάξης που ισχύει (μεταξύ τών ισχυρών) από τόν 17ο αιώνα.

Klein Joe : συγγραφεύς τού Primary Colours, ανταποκριτής τού New Yorker στήν Ουάσινγκτον.

-- Η ιδέα ότι οι ΗΠΑ δρέπουν τούς καρπούς τού αχαλίνωτου ιμπεριαλισμού τους είναι μία θέση ‘’ ηθικά χρεοκοπημένη ‘’ καί προωθεί τό κακό. ( Guardian, G2, 2002 Febr. 2 )

Κλίντον à Clinton

Κομφούκιος (551-479 π.Χ.)

-- Χάραξε γύρω από τό άτομο κύκλους συμπόνιας ελαττωμένης έντασης, υποστηρίζοντας ότι ο άνθρωπος πρέπει πρώτα νά αγαπά βαθιά τόν πατέρα του, μετά τήν υπόλοιπη οικογένεια, μετά τούς άλλους σέ μικρότερο βαθμό ανάλογα μέ τήν απόσταση τους από τόν οικογενειακό πυρήνα : ο σεβασμός πρός τούς γονείς υπαγορεύει «πως νά αγαπάμε καί πως νά μισούμε τούς ανθρώπους».

Krauthammer, Charles : αρθογράφος στό Time Magazine :

-- «Η Αμερική διασκελίζει τόν κόσμο μέ βήματα κολοσσού... Από τότε που η Ρώμη κατέστρεψε τήν Καρχηδόνα καμία άλλη μεγάλη δύναμη δέν έφτασε στά ύψη που φτάσαμε εμείς». (27 Δεκ· 1999)

Kurtz, Paul : καθηγητής Φιλοσοφίας στό κρατικό Πανεπιστήμιο τής Νέας Υόρκης, διευθυντής τού Κέντρου Έρευνας καί εκδότης, αρχισυντάκτης τού περιοδικού Free Inquiry.

-- «Οι ουμανιστές αντιλαμβάνονται τό πεπερασμένο τής ανθρώπινης ύπαρξης, όπως καί τό ότι η ζωή, άν καί κυλά καί γλιστρά απ’ τά χέρια μας, είναι υπέροχη, καί τήν απολαμβάνουν. ... τό νά δίνεις καί νά παίρνεις αγάπη εξευγενίζει καί ανυψώνει τόν άνθρωπο».

-- «Πόσο παράξενο είναι στ’ αλήθεια, παρ’ ότι ισχυρίζονται ότι η πίστη τους τούς προσφέρει ανακούφιση καί στήριξη, οι περισσότεροι θρησκευόμενοι άνθρωποι φαίνεται ότι φοβούνται τόν θάνατο τουλάχιστον όσο οι άθεοι. ... όταν φτάνει τό Τέλος, μερικοί πιστοί αισθάνονται λιγότερο σίγουροι γιά τήν μετά θάνατον ζωή απ’ όσο νόμιζαν. ... Οι ανθρωπιστικές ιδέες μου όχι μόνο μέ βοήθησαν νά αντιμετωπίσω τόν θάνατο τής μητέρας μου, μέ βοήθησαν νά γίνω καλύτερος».

-- «Πιστεύω βαθιά στήν αξία τού εορτασμού τών σημαντικών σταθμών τής ζωής τών ανθρώπων – τήν γέννηση ενός παιδιού, τήν αποφοίτηση..., τόν γάμο... τόν θάνατο. ... Αυτές οι τελετές μπορούν νά πραγματοποιηθούν χωρίς τίς παγίδες τής θρησκείας». ...

Ο Θρήνος είναι βέβαια προσωπική υπόθεση. Όμως τό νά μοιραζόμαστε τόν πόνο σου βοηθά, ανακουφίζει. Κάθε άνθρωπος που πεθαίνει... έχει τήν δική του θέση στήν μνήμη όσων τόν γνώρισαν, τόν αγάπησαν ή ακόμη τόν μίσησαν ή φοβήθηκαν».

«Η ουμανιστική κηδεία είναι μή θρησκευτική καί οδηγεί σ’ ένα είδος κάθαρσης...»

à Θρησκεία

Λάιμπνιτς (1646-1716) : Είχε ένα εξαιρετικά ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων, που περιλάμβανε τήν ιστορία, τήν γεωγραφία, τήν φιλοσοφία, τά μαθηματικά, τήν πολιτική, τήν θεολογία καί τό δίκαιο, στό οποίο έκανε τήν διδακτορική του διατριβή όταν ήταν μόλις είκοσι ενός χρονών.

Υπήρξε ο πιό διάσημος τής εποχής του, που έλεγε ότι «όλα είναι καλά σέ αυτόν τόν κόσμο, που είναι ο καλύτερος δυνατός», χωρίς ν’ αγνοεί τίς αγριότητες τής ζωής. Κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες γιά νά πείσει τούς βασιλιάδες τής Ευρώπης νά γίνουν καλύτεροι καί ν’ αναζητήσουν τρόπους γιά νά θέσουν τέλος στίς θρησκευτικές συγκρούσεις.

Έβλεπε τόν κόσμο όπως τόν βλέπουν οι σημερινοί επιστήμονες, αποτελούμενο από άπειρο αριθμό μορίων · γι’ αυτόν δέν υπήρχαν όρια στά θαύματα τής φύσης καί στήν εφευρετικότητα τής λογικής · τό μόνο που χρειάζεται είναι μα μήν αφήνει κανείς τήν εφευρετική του ικανότητα ν’ αμβλύνεται, όπως κάνουν οι περισσότεροι ενήλικοι. Η ελευθερία ήταν δυνατή γιατί έβλεπε πέρα από τό παρόν, στό άπειρο μέλλον. Ο ήρωας του ήταν ο πολύπλευρος, πολυμήχανος, πάντα σέ αναζήτηση κάποιου άλλου πράγματος, Αρλεκίνος.

Ανακάλυψε τόν διαφορικό λογισμό καί δημιούργησε τήν Ακαδημία τών Απολαύσεων. Έτσι κάπως πρέπει νά νοείται η αισιοδοξία, καί όχι όπως εμφανίζεται μέσα από παράλογες υπερβολές : εν πρόκειται γιά τήν πεποίθηση ότι όλα είναι τέλεια, αλλά γιά τήν παραδοχή ότι υπάρχουν περισσότερα πράγματα από όσα μπορούν νά δούν τά μάτια μας, τόσο στό καλό όσο καί στό κακό · υπάρχει πάντα ένα φώς, όσο αμυδρό καί άν είναι, γιατί δέν νοείται ζωή χωρίς ελπίδα. Αισιοδοξία είναι η συνείδηση ότι υπάρχουν καί άλλα πράγματα πέρα από τήν βλακεία καί τήν κακία. Απαισιοδοξία είναι η παραίτηση, η ανικανότητα εύρεσης διεξόδου.

Λάσβουελ Χάρολντ :

• (1930ς) 1: Δέν πρέπει νά ενδίδουμε σέ δημοκρατικούς δογματισμούς τού τύπου : οι άνθρωποι είναι οι καλύτεροι κριτές τών συμφερόντων τους. Όχι, δέν είναι · οι καλύτεροι κριτές είναι οι ελίτ, στίς οποίες πρέπει, επομένως, νά εξασφαλίζονται τά μέσα γιά νά επιβάλλουν τήν θέληση τους, χάριν τού κοινού καλού. Όταν οι κοινωνικοί κανόνες τούς απαγορεύουν τήν απαραίτητη βία γιά νά επιβάλουν τήν υπακοή, είναι αναγκαίο νά στραφούν πρός μία εξ ολοκλήρου νέα τεχνική ελέγχου, κυρίως μέσω τής προπαγάνδας, εξαιτίας τής άγνοιας καί τών προκαταλήψεων... τών μαζών.

1(στήν Εγκυκλοπαίδεια τών Κοινωνικών Επιστημών)

Laplace, Pierre-Simon, (Γάλλος μαθηματικός, αστρονόμος, φυσικός, 1749-1827) : Όταν ο Ναπολέων τού εξέφρασε τήν απορία του γιά τήν μή αναφορά τού θεού στά μαθηματικά συγγράμματα του, τού απήντησε : «Κύριε, δέν χρειάστηκα αυτήν τήν υπόθεση.» à Θρησκεία

Lessing Doris : γνωστή μυθιστοριογράφος

-- *«Η Αμερική είναι μία χώρα που τά πάντα οδηγούνται στ’ άκρα. Η αντίδραση της στά γεγονότα τής 11ης Σεπτεμβρίου – όσο τρομερά καί άν ήταν – φαίνεται υπερβολική στούς τρίτους καί πρέπει νά τό πούμε στούς Αμερικανούς φίλους μας, μολονότι έχουν γίνει τόσο ευαίσθητοι καί είναι έτοιμοι νά διακόψουν τίς σχέσεις τους μέ πολλούς, κατηγορώντας τους ως άκαρδους. ... Η έκφραση ‘’κάποια στιγμή θά συνέβαινε’’ που απορρίφθηκε μέ τόση οργή, ίσως παρεξηγήθηκε. Αυτό που πίστευε ο κόσμος είναι ότι οι Αμερικάνοι είχαν μάθει επιτέλους ότι είναι όπως όλοι οι άλλοι, ότι είναι ευάλωτοι στά φίδια τού Φθόνου καί τής Εκδίκησης, στίς βόμβες που εκρήγνυνται στίς γωνιές τών δρόμων (όπως στό Μπέλφαστ) ή σέ ένα ξενοδοχείο που στεγάζει μία κυβέρνηση (όπως στό Μπράιτον). Οι ίδιοι λένε ότι τούς έχουν εκδιώξει από τήν Εδέμ τους. Είναι περίεργο που πιστεύουν ότι είχαν δικαίωμα σέ μία Εδέμ. ... πλημμυρισμένοι από πατριωτισμό... βλέπουν τούς εαυτούς τους ως μοναδικούς, μόνους, παρεξηγημένους, πολιορκημένους καί θεωρούν οποιαδήποτε κριτική ως προδοσία».

΄* (Στό forum τού περιοδικού Granta ( Spring of 2002, #77, σ.54 ) μέ θέμα : Ποία είναι η γνώμη μας γιά τήν Αμερική )

Lincoln Abraham : πρόεδρος τών ΗΠΑ, 1861-65.

-- «η Αμερική είναι η τελευταία μεγαλύτερη ελπίδα τής ανθρωπότητος».

Lippmann, Walter : (1889-1974) Αμερικανός συγγραφέας, αρθογράφος καί σχολιαστής εφημερίδων επί 60 χρόνια · αναδείχτηκε από τήν άρχουσα τάξη ως ο πιό ευρέως σεβαστός πολιτικός αναλυτής καί αρθογράφος στόν κόσμο.

Ως ρεαλιστής θεωρούσε τήν κοινή γνώμη απληροφόρητη καί άστατη, καί προειδοποιούσε ότι τό νά εισακούεται η κοινή γνώμη θά προξενούσε νοσηρή νοητική διαταραχή τών πραγματικών λειτουργιών τής εξουσίας, καί θά οδηγούσε σέ πολιτικές επιλογές θανάσιμες ακόμα καί γιά τήν επιβίωση τού κράτους ως ελεύθερης κοινωνίας. à Μορφωμένοι - Συντονιστές

Νόρμαντ, Ρότζερ : διευθυντής τού Center for Economic and Social Rights :

-- «(η κυβέρνηση Μπούς) Είναι η εξουσία τού πετρελαίου καί τών εξοπλιστικών βιομηχανιών». à Εταιρείες στήν Κυβέρνηση

Lamy, Pascal : Επίτροπος Εξωτερικού Εμπορίου τής ΕΕ :

-- (2002) «... θά πώ αυτό που έπειτα από ώριμη σκέψη έγινε πεποίθηση : όσο περισσότερο μία χώρα ανοίγεται εμπορικά τόσο γίνεται αναγκαστικά λιγότερο καταπιεστική» à Ελεύθερη Αγορά - Παγκοσμιοποίηση

Luther, Martin (1483-1546) :

-- Μέ πλήρη επίγνωση τής καταστρεπτικής δράσης τού λόγου καί τής λογικής επί τών δογμάτων τής θρησκείας του, προειδοποιούσε καί κατατρόμαζε τό ποίμνιο του γιά τά δαιμόνια πνεύματα : «Η λογική είναι ο μεγαλύτερος εχθρός τής πίστης · ποτέ δέν γίνεται αρωγός τών πνευματικών πραγμάτων, καί πολύ συχνά αγωνίζεται κατά τού Θείου Λόγου, αντιμετωπίζοντας μέ περιφρόνηση όλα όσα προέρχονται από τόν Θεό. ... . Όποιος θέλει νά είναι χριστιανός πρέπει νά αποστρέφει τό βλέμμα από τήν λογική του. ... . Η λογική πρέπει νά καταστραφεί σέ όλους τούς χριστιανούς.»

-- «... οχιάς γεννήματα... .Όλοι οι Εβραίοι πρέπει νά διωχτούν από τήν Γερμανία». à Σκέψεις - Θρησκεία

Μπ à Β

Madison, James : (1751-1836), 4ος πρόεδρος Αμερικής (1809-17) :

-- Όταν δήλωνε αποφασισμένος νά προστατεύσει τίς μειονότητες από κάθε πλειονότητα που ήθελε νά παραβιάσει τά δικαιώματα τους, είναι απολύτως σαφές ότι είχε κατά νού τίς μειονότητες τών πλέον ευκατάστατων : η εξουσία πρέπει νά δίνεται «στόν πλούτο τού έθνους... στήν ικανότερη τών ομάδων». Εκείνοι που «δέν έχουν περιουσία ούτε καί ελπίδες νά αποκτήσουν, ουδείς δύναται νά προσδοκά ότι θά συμμερίζονται επαρκώς τά δίκαια της, ώστε νά μήν ενέχεται κίνδυνος, εάν καταστούν θεματοφύλακες εξουσιών επ’ αυτής».

Στήν Συνταγματική Σύνοδο, προειδοποιώντας τούς συναδέλφους του γιά τούς κινδύνους τής δημοκρατίας, τούς ζητούσε νά αναλογιστούν τι θά συνέβαινε στήν Αγγλία «εάν εις τίς εκλογές μετείχαν τά μέλη όλων τών τάξεων». Ο λαός θά αξιοποιούσε τήν ψήφο του γιά νά κατανεμηθεί σέ πιό ίσα μερίδια η γή. Γιά νά αποσοβηθεί η αδικία αυτή, πρότεινε ρυθμίσεις «προστασίας τής μειονότητας τών ευπόρων από τήν πλειονότητα», οι οποίες καί υλοποιήθηκαν. Τόλμησε δέ νά δηλώσει ότι «τά δημοκρατικά καθεστώτα ανέκαθεν ήταν εστίες αναταραχών καί συγκρούσεων · ποτέ δέν συμβιβάζονταν μέ τήν προσωπική ασφάλεια καί τό δικαίωμα στήν ιδιοκτησία · καί εν γένει ο βίος τους υπήρξε τόσο βραχύς, όσο βίαιος ήταν ο θάνατος τους».

à Σχολές – Άμεση Δημ·

Μαϊμονίδης Μωυσής (1135-1204) : Γεννήθηκε στήν Κόρδοβα από Εβραίους γονείς καί έζησε στό Κάιρο ως γιατρός στήν Αυλή τού σουλτάνου Σαλαντίν καί τών 17 γιών του. Δέν ήταν μόνο ο πιο σεβαστός εκφραστής τής ιουδαϊκής πίστης αλλά καί ένας ορθολογιστής καί ευγενικός συμφιλιωτής τής πίστης μέ τήν επιστήμη, τής θείας δημιουργίας καί ενός αιώνιου κόσμου. Οι δικαστές τού Ισλάμ ζητούσαν τήν γνώμη του καί τά χριστιανικά πανεπιστήμια (θεολογικές σχολές) χρησιμοποιήσουν τά συγγράμματα του ως διδακτικά εγχειρίδια. Τό έργο του Οδηγός τού Αμφιβάλλοντος πρότεινε έναν τρόπο γιά νά βγεί κανείς από τήν αναποφασιστικότητα : «Τό νά δείχνεις χαρακτήρα σημαίνει νά μένεις μακριά από τούς ανόητους καί όχι νά επιδιώκεις νά τούς επιβληθείς... Δεν επιζητώ τήν νίκη γιά τήν δόξα τής ψυχής μου...». Αυτή η μετριοφροσύνη, αυτή η απόρριψη τού ονείρου τών στρατιωτικών νά συντρίψουν τόν εχθρό, είναι η βασική στάση τού μεσολαβητή. Ο Μαϊμονίδης είχε ως αρχή τήν αποφυγή τών οργισμένων συγκρούσεων : «Ακόμα κι όταν οι άνθρωποι μέ προσβάλλουν, δέν θυμώνω απαντώ ευγενικά μέ φιλικά λόγια ή μένω σιωπηλός... Δέν ισχυρίζομαι πως ποτέ δέν κάνω λάθη. Αντιθέτως, μόλις ανακαλύπτω κανένα ή όταν άλλοι μέ πείθουν πως έχω κάνει κάποια, είμαι έτοιμος νά διορθώσω οτιδήποτε χρειαστεί στά γραπτά μου, στήν συμπεριφορά μου ή στόν χαρακτήρα μου». Προέτρεπε τίς γυναίκες νά διαβάζουν, γιατί θεωρούσε τά βιβλία βασική τροφή τής ανθρωπότητος.

Mayor, Arno, Αμερικανός ιστορικός :

-- (5 Οκτ· 2001, Daily Princectonian ) : ... από τό 1947, «η Αμερική είναι ο κυριότερος υπαίτιος προληπτικής κρατικής τρομοκρατίας» καί αναρίθμητων άλλων «ενεργειών που δηλώνουν ένα κράτος παρία», οι οποίες προξένησαν ανυπολόγιστη ζημιά, «πάντα στό όνομα τής δημοκρατίας, τής ελευθερίας καί τής δικαιοσύνης».

McChesney, Robert : The Problem of the Media, Monthly Review, 2004 : ερευνά τόν ρόλο τών ΜΜΕ στήν υπονόμευση τού δημοκρατικού πολιτεύματος, καταλήγοντας ότι ο αρνητικός ρόλος τους κατέστησε τίς εκλογές τού 2001 μία «παρωδία», γεγονός που σύμφωνα μέ τό σύνταγμα ακυρώνει τόν λόγο ύπαρξης τους. à Κυβερνητικά - ΜΜΕ

Mill, John Stuart (Άγγλος φιλόσοφος, οικονομολόγος, 1806-1873) :

-- «Ο κόσμος θά έμενε άναυδος άν γνώριζε πόσο μεγάλο ποσοστό από τά λαμπρότερα στολίδια του, από τούς πλέον διαπρεπείς ανθρώπους, που χαίρουν γενικής εκτιμήσεως γιά τήν σοφία καί τήν αρετή τους, διακατέχονται από πλήρη σκεπτικισμό απέναντι στήν θρησκεία». à Σκέψεις - Θρησκεία

-- Τήν εποχή που κορυφώνονταν τά εγκλήματα τής Βρετανίας στήν Ινδία καί στήν Κίνα, άν καί τά γνώριζε, έγραψε τήν κλασική πραγματεία του γιά τήν ανθρώπινη παρέμβαση, στήν οποία προέτρεπε τήν χώρα του νά κατακτήσει καί νέα εδάφη τής Ινδίας, προκειμένου νά ελέγχει καλύτερα τήν παραγωγή τού οπίου, πράγμα αναγκαίο γιά νά εκβιάσει τό άνοιγμα τής κινεζικής αγοράς, ώστε νά ανταπεξέλθει στά έξοδα τής αυτοκρατορίας. Η Βρετανία όφειλε νά δράσει έτσι, έστω καί άν έμελλε νά «λοιδορηθεί ομαδόν» από τούς οπισθοδρομικούς Ευρωπαίους, που αδυνατούσαν νά αντιληφθούν ότι αποτελούσε κάτι τό «καινοφανές στόν κόσμο», ένα αγγελικό έθνος που δρούσε μόνο «εις τήν υπηρεσία τών άλλων», που δέν επιθυμούσε «νά καρπωθεί τά οφέλη» καί που ήταν «ανεπίληπτο καί αξιέπαινο σέ όλες τίς ενέργειές του. Η Αγγλία αναλάμβανε από αλτρουισμό τό κόστος νά φέρει τήν ειρήνη καί τήν δικαιοσύνη στόν κόσμο { δηλαδή, όπως η σημερινή Αμερική }, ενώ «μοιράζεται αδελφικά καί ισότιμα τούς καρπούς μέ τήν ανθρωπότητα στό σύνολο της», ακόμη καί μέ τούς «βαρβάρους» { που κατακτούσε καί εξόντωνε γιά τό καλό τους, όπως καί η σημερινή Αμερική } à Μορφωμένοι - Συντονιστές

Moore, Mike : πρώην οικοδόμος, συνδικαλιστής · 1990-93, πρόεδρος τού Εργατικού κόμματος καί αρχηγός τής αντιπολίτευσης στήν Νέα Ζηλανδία · πρωθυπουργός τής κυβέρνησης στό Γουέλινγκτον. Κατόπιν περνάει ψυχή καί σώματι στήν υπηρεσία τής πλουτοκρατίας · 1999- 1 Σεπτ· 2002, διευθυντής τού ΠΟΕ. Συκοφαντεί καί απειλεί ακόμη καί μέλη επιτροπών τού ΟΗΕ, οι εκθέσεις τών οποίων ξεσκεπάζουν τά κίνητρα τής οικονομικής πολιτικής τού ΠΟΕ.

-- (Μάιος 2001) Ρ. Ετουαρέα : «Τι πιστεύετε γιά τόν Ζοζέ Μποβέ, τόν Γάλλο αγωνιστή κατά τής παγκοσμιοποίησης;»

Μ.Μ : «Είναι ο πλέον θεατρίνος πολιτικός ολόκληρης τής Ευρώπης... Ο Ζοζέ Μποβέ είναι υπέρμαχος τού προστατευτισμού».

-- (Μάιος 2001) Άρθρο του στήν Le Monde : «Η άκρα δεξιά καί η άκρα αριστερά ενώθηκαν στίς πορείες κατά τής παγκοσμιοποίησης. Τό είχαν κάνει γιά τελευταία φορά στήν δεκαετία τού ’30 κατά τής δημοκρατίας». Ήτοι, υπαινίσσεται ότι υπάρχει πνευματική συγγένεια ανάμεσα στούς σημερινούς πολέμιους τής παγκοσμιοποίησης καί τούς Ναζί τής δεκαετίας τού ’30.

-- (Ιούλ· 2001) Ποία η γνώμη γιά τούς διαδηλωτές κατά τού ΠΟΕ καί τών G-8 ;

«Είδα πολλούς απ’ αυτούς τούς μασκοφόρους νά πετούν πέτρες». à Πολιτικοί - Συντ

Moscovici, Pierre : επί 5 έτη υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στήν κυβέρνηση τού Λιονέλ Ζοσπέν :

-- «Η Ευρώπη μπορεί νά γίνει μία δύναμη δημοκρατική, ειρηνική, ικανή νά οργανώσει τήν παγκοσμιοποίηση. Μπορεί επίσης νά υποχωρήσει σέ μία ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών, χωρίς κανόνες καί νομιμότητα, υποταγμένη στήν κυριαρχία τού αμερικανικού προτύπου». (Στό βιβλίο του Η Ευρώπη δύναμη μέσα στήν παγκοσμιοποίηση, 2001) à Ελεύθερη Αγορά – Παγκ·

Μπ (Αγγλικό) à Β

Murray Charles à Hernstein Richard

Ντ... à D

Nehru, Jawaharial, (ο πρώτος Πρωθυπουργός τών Ινδιών, 1889-1964) : «Τό θέαμα αυτού που ονομάζεται θρησκεία – ή, εν πάση περιπτώσει, οργανωμένη θρησκεία – στήν Ινδία όπως καί αλλού, μου προκαλεί απέχθεια καί συχνά τό έχω καταδικάσει ευχόμενος νά μπορούσα νά τό εξαλείψω. Σχεδόν πάντα φαίνεται νά αντιπροσωπεύει τήν τυφλή πίστη καί τήν αντίδραση σέ καθετί νέο, τόν δογματισμό, τήν μισαλλοδοξία, τήν δεισιδαιμονία, τήν εκμετάλλευση καί τήν διατήρηση παγιωμένων συμφερόντων.»

«Συζητάμε γιά μία κοσμική Ινδία... . Εκείνο που σημαίνει είναι ένα κράτος τό οποίο τιμά εξίσου όλες τίς θρησκείες καί τούς δίνει ίσες ευκαιρίες · η Ινδία έχει μακρά ιστορία θρησκευτικής ανοχής... . Σέ μία χώρα όπως η Ινδία, η οποία έχει πολλές διαφορετικές θρησκείες καί πιστεύματα, δέν μπορεί νά οικοδομηθεί αληθινή εθνική συνείδηση παρά μόνο στήν βάση ενός κοσμικού κράτους.» Σκέψεις - Θρησκεία

Negroponte, John : επί κυβερνήσεως Ρέιγκαν καί Μπούς Α΄: πρέσβης στήν Ονδούρα καί σταθμάρχης τού μεγαλύτερου ανά τόν κόσμο κλιμακίου τής CIA που έδρευε εκεί, επειδή η Ονδούρα αποτελούσε τό κυριότερο ορμητήριο τού πολέμου τρομοκρατίας τής Ουάσινγκτον στήν Λ. Αμερική. Γνωστός καί ως «υποπρόξενος, άκρως ιδιάζουσα περίπτωση διπλωμάτη, ουσιαστικά είχε θέση διευθύνοντος στόν πόλεμο τών Κόντρας» (σύμφωνα μέ τόν Peter Kornbluh, ο οποίος βασίζεται μεταξύ άλλων σέ απόρρητα έγγραφα που εξασφάλισε μέσω τού Αρχείου Εθνικής Ασφάλειας, όπου εργάζεται (2005) ως ανώτερος αναλυτής).

Τό 1983, τό Κογκρέσο απαγόρευσε τήν χρηματοδότηση τής αμερικανικής τρομοκρατίας, αλλά κατ’ εντολή τής Ουάσινγκτον συνέχισε νά δωροδοκεί καί νά ασκεί πιέσεις στούς ανώτερους στρατιωτικούς τής Ονδούρας, ώστε νά υποστηρίζουν πιό αποτελεσματικά τά σχέδια καί αποστολές τής CIA, χρηματοδοτούμενος από τά κρυφά κονδύλια της καί αργότερα από ποσά που διοχετεύθηκαν παρανόμως από τήν πώληση αμερικανικών όπλων στό Ιράν. à ΗΠΑ – Τρομοκρατία

Niebuhr Reinolds :

• Ως αριστερός καί μετά μαρξιστής, υποστήριζε1 ότι : Η λογική είναι ίδιον τών ψυχρών παρατηρητών (οι εξουσιάζοντες), ενώ τό προλεταριάτο δέν ακολουθεί τήν λογική αλλά τήν πίστη, η οποία βασίζεται στό αποφασιστικό στοιχείο τής αναγκαίας ψευδαίσθησης. ... Χωρίς μία τέτοια ψευδαίσθηση, ο μέσος άνθρωπος καταλήγει στήν αδράνεια. ... Οι ψυχροί παρατηρητές αναγνωρίζουν τήν ηλιθιότητα τού μέσου ανθρώπου καί παρέχουν τίς συναισθηματικά δραστικές υπεραπλουστεύσεις που απαιτούνται γιά νά διατηρηθεί τό προλεταριάτο στήν πορεία τής δημιουργίας μίας νέας κοινωνίας.

1(Moral man and Immoral society, Scribners, 1932)

Nye Joseph S. : πρύτανις τής Σχολής Διακυβέρνησης Κέννεντυ τού Χάρβαρτ.

-- (2001 Σεπτ· 16) Τρομοκρατία : «Δέν μας μισούν όλοι, ούτε είναι ο μπιν Λάντεν ο μοναδικός καταλύτης τού τρόμου. Η αίρεση Αούμ Σινρίκιο που άδειασε χημικές ουσίες στό Μετρό τού Τόκιο πρίν από λίγα χρόνια φιλοδοξούσε νά προκαλέσει πόλεμο ανάμεσα στίς ΗΠΑ καί τήν Ιαπωνία. Καί ο Τίμοθι Μακβί (ο βομβιστής τής Οκλαχόμα Σίτυ) ήταν εγχώριο προϊόν. Τό σημαντικό ερώτημα είναι άν αυτά τά ψήγματα τού μίσους μπορούν νά διευρύνουν τήν επιρροή τους πέρα από ένα στενό τοπικό επίπεδο. Η απάντηση σέ αυτό τό ερώτημα εξαρτάται εν μέρει από τό τι αντιπροσωπεύουν οι ΗΠΑ καί τι κάνουν».

( The Boston Globe )

Orwell George : συγγραφεύς

-- * «Τό κόμμα δέν ήθελε νά έχουν οι προλετάριοι πολιτική συνείδηση. Ό,τι ζητούσε από αυτούς, ήταν ένας πρωτόγονος πατριωτισμός, τόν οποίον μπορούσε νά επικαλείται κάθε φορά που χρειαζόταν νά τούς κάνει νά δεχτούν περισσότερες ώρες δουλειάς ή μεμονωμένο συσσίτιο. Ακόμα κι όταν ήταν δυσαρεστημένοι – πράγμα που γινόταν καμιά φορά – η δυσαρέσκεια τους δέν οδηγούσε πουθενά, γιατί μήν έχοντας γενικές απόψεις, συγκεντρώνονταν μόνο σέ ασήμαντες προσωπικές στενοχώριες».

{ Ο πασίγνωστος ‘’Μεγάλος Αδελφός’’ του δέν αναφαίρετο στήν εξουσιαστική πλουτοκρατία που είχε / έχει τόν πλήρη έλεγχο τής συλλογικής συνείδησης τών Αμερικανών, αλλά μόνο στά ψηλά στελέχη τού ολοκληρωτικού καθεστώτος τής κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης. }

* ( στό βιβλίο του 1984, εκδ· Κάκτος, 1978/99 )

Ουνιβερσαλισμός, Universalism : Φιλοσοφικός όρος που χρησιμοποιείται ως αντίθετη έννοια πρός τόν εγωισμό καί τήν αυταπάρνηση όταν αναφέρεται στόν Ωφελιμισμό καί σέ παρόμοια θέματα. Συνοψίζεται στό σύνθημα τού Jeremy Bentham (1748-1832), «Ο καθένας νά μετράει ως ένας καί κανένας γιά περισσότερους από έναν». Γίνεται κατανοητή καί αποκτά πρακτική αξία μέσα από τήν Αρχή τής Καθολικοποίησης / Παγκοσμιοποίησης τών Ηθών --  τήν οποία στήριξαν στά Καθολικά τού Αριστοτέλη : 1. Η θεωρία ότι μία ηθική αρχή ή κρίση / εκτίμηση πρέπει νά ισχύει παγκοσμίως μέ τόν ίδιο τρόπο κάτω από τίς ίδιες συνθήκες γιά όλα τά άτομα · διαφορετικά δέν μπορεί νά θεωρηθεί ως μία ηθική αρχή ή κρίση. 2. Η θεωρία ότι οι ηθικές αρχές πρέπει νά είναι έτσι ώστε νά μπορούν νά εξασκηθούν από τόν καθένα εις οιανδήποτε στιγμή χωρίς ανήθικες επιπτώσεις.

Δέν αποτελεί δέ ιδιαίτερη δημιουργία τής Δύσης : ο Βουδισμός, ο Χριστιανισμός, τό Ισλάμ είναι «ουνιβερσαλιστικοί» εφόσον απευθύνονται, κατ’ αρχήν, σ’ όλους τούς ανθρώπους οι οποίοι έχουν τό ίδιο δικαίωμα (καί τό ίδιο καθήκον) νά προσχωρήσουν σέ αυτούς. Αυτή η προσχώρηση προϋποθέτει ομολογία πίστεως – καί συνεπάγεται τήν αποδοχή ενός ιδιαίτερου καί κλειστού κόσμου σημασιών (όπως καί κανόνων, αξιών, κ.λπ.) à Ηθική - Σχολές

Paine Thomas (1737-1809) : English-American writer and political pamphleteer whose Common Sense and Crisis papers were important influences on the American Revolution. Other works that contributed to his reputation as one of the greatest political propagandists in history were Rights of Man, a defense of the French Revolution and of republican principles; and The Age of Reason, an exposition of the place o religion in society.

• (1776) «Η Αμερική μπορεί νά είναι όσο ευτυχισμένη επιθυμεί. Έχει μπροστά της μία λευκή σελίδα γιά νά γράψει ό,τι θέλει».

Pinter, Harold : θεατρικός συγγραφέας, νομπελίστας τού 2005.

-- Σχετικά μέ τόν νατοϊκό βομβαρδισμό τού 1999 κατά τής Σερβίας, δήλωσε μέ οργή ότι αποτελούσε «εγκληματική ενέργεια... που απέβλεπε στήν εδραίωση τής αμερικανικής κυριαρχίας επί τής Ευρώπης». à βλ. : Ενεργητισμός

-- * «Οι ΗΠΑ άσκησαν συγκαλυμμένη, συστηματική, ανηλεή καί εντελώς κλινική άσκηση εξουσίας σέ όλο τόν κόσμο, μεταμφιέζοντας την σέ δύναμη γιά τό διεθνές καλό. ... Είναι υπερόπτες, αδιάφοροι, περιφρονούν τό διεθνές δίκαιο, παραγκωνίζουν καί ταυτόχρονα χειραγωγούν τά Ηνωμένα Έθνη. Πρόκειται πλέον γιά τήν πιό επικίνδυνη δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος – τό αυθεντικό ανυπάκουο κράτος μέ κολοσσιαία στρατιωτική καί οικονομική ισχύ. ... Τώρα, υπάρχει μία τεράστια αποστροφή καί αηδία μέ τήν εκδήλωση τής αμερικανικής ισχύος καί τού παγκόσμιου καπιταλισμού που αυξάνει σέ όλο τόν κόσμο καί γίνεται από μόνη της μία τρομερή δύναμη».

* ((Στό forum τού περιοδικού Granta ( Spring of 2002, #77, σ.68 ) μέ θέμα : Ποία είναι η γνώμη μας γιά τήν Αμερική )

Powell, Colin L. : Υπουργός Εξωτερικών κυβέρνησης Μπούς, 2001- . Θεωρείται από τόν αμερικανικό τύπο ότι ανήκει στόν χώρο τών Περιστερών :

(δεκαετία 1980) : Συμμετείχε στήν πρώτη φάση τού πολέμου κατά τής τρομοκρατίας, η οποία κατονόμαζε ρητά τήν Νικαράγουα ως στόχο.

(2003) : Επισκέφτηκε τήν Μανάγκουα, Νικαράγουα, γιά νά διασφαλίσει τήν συνεργασία τής κυβέρνησης της στόν πόλεμο κατά τής τρομοκρατίας που ξανακήρυξαν οι ΗΠΑ μέ προκρούστιο μένος μετά τήν 9/11. Μέ τό θράσος τού Πόντιου Πιλάτου, η Πρεσβεία τών ΗΠΑ στήν Μανάγκουα διένειμε στούς δημοσιογράφους ένα δελτίο τύπου πρός αφύπνιση καί συνετισμό τών παριών ώστε ν’ ακούσουν τίς προτάσεις τού Πάουελ : «η Νικαράγουα βαδίζει αργά ως η δεύτερη φτωχότερη χώρα τού ημισφαιρίου μετά τήν Αϊτή, θερίζει θύελλες που μόνη της (!) έσπειρε, καί λιγοστές ελπίδες υπάρχουν ότι τά πράγματα θά αλλάξουν στό μέλλον». Σύμφωνα όμως μέ τό δελτίο τύπου, τό ‘’όχι’’ τής συγκεκριμένης τριτοκοσμικής χώρας οφείλεται εις τό ό,τι «οι περισσότεροι Νικαραγουανοί δέν ενδιαφέρονται γιά τόν κόσμο πέρα από τά σύνορα τους». à Πολιτικοί – Συντ·

Rivkin, David : βλ. : ΗΠΑ – ο Κόσμος – ΘΕΜΙΣ & Διεθνείς Συμβάσεις – ΘΕΜΙΣ

Reich, Robert : New York Times, 18 March 2001  : «οι επιχειρήσεις ελέγχουν πλήρως τό μηχανισμό τής κυβέρνησης». à Εταιρείες στήν Κυβ·

Ricardo, David : ο δεύτερος κυριότερος θεμελιωτής τού υπερφιλελευθέρου δόγματος – πνευματικός αδελφός τού Adam Smith. Τό 1817 δημοσίευσε τό σημαντικότερο του έργο Principles of Political Economy and Taxation. Γιός ενός σεφαραδίτη τραπεζίτη από τήν Πορτογαλία εγκατεστημένου στό Λονδίνο, διέκοψε τούς οικογενειακούς του δεσμούς στά 21 του καί ασπάστηκε τήν θρησκεία τών Κουακέρων. Ως χρηματιστής έγινε Κροίσος στά 25 του. à Ελεύθερη Αγορά – Παγκοσμιοποίηση – ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Rice, Condoleezza : 1η προεδρία Μπούς ΙΙ : υπεύθυνη Εθνικής Ασφάλειας · 2η πρ. : Υπ· Εξωτερικών.

-- (Γράφοντας στό περιοδικό Foreign Affairs, Ιανουρ· 2000) μέμφεται : τήν «ανακλαστική επίκληση... αρχών καί κανόνων τού διεθνούς δικαίου, καί τήν πεποίθηση ότι, γιά τήν θεμιτή άσκηση εξουσίας, είναι κεφαλαιώδους σημασίας η στήριξη από πληθώρα κρατών – ή, καλύτερα από θεσμούς όπως ο ΟΗΕ». Η κυβέρνηση τών ΗΠΑ δέν ήταν αναγκαίο νά συμβιβάζεται μέ «δήθεν κανόνες διεθνούς συμπεριφοράς... (ούτε νά) παραμένει δέσμια κάθε διεθνούς συνθήκης καί συμφωνίας που έχει σκεφτεί κάποιος νά εισηγηθεί».

-- (Μάλλον) εκπόνησε τίς βασικέ αρχές τού δόγματος Μπούς Α΄ περί «προληπτικής αυτοάμυνας», καί εξήγησε ότι ο όρος αναφέρεται «στό δικαίωμα τών ΗΠΑ νά επιτεθούν εναντίον χώρας που πιστεύουν ότι θά μπορούσε τούς επιτεθεί πρώτη» [ π.χ., όπως η Νικαράγουα, τό Ιράκ, ... !!! }.

-- (2005) Αποφάνθηκε πως η δικαιοδοσία τού Διεθνούς Δικαστηρίου «έχει αποδειχθεί αδόκιμη γιά τίς ΗΠΑ» καί η χώρα της δέν εμπίπτει «στό διεθνές δίκαιο καί στούς διεθνείς κανονισμούς».

Ρούμι, (1207-1283) ποιητής, μυστικιστής σουφιστής* περσικής καταγωγής που έζησε στήν Τουρκία : Τό νά είσαι άνθρωπος σημαίνει νά είσαι αμήχανος, σαστισμένος, νά νιώθεις αγωνία, πόνο, έρωτα, νά είσαι ανίκανος ν’ αποφασίσεις τι είναι σωστό καί τι λάθος · όμως δέν είναι ανάγκη νά αντλείς ικανοποίηση από τήν οδύνη σου. Μέσω τής μουσικής καί τού χορού μπορείς ν’ ανακαλύψεις αυτό που πραγματικά έχει σημασία. { Σχόλιο : όντως ο ιός τής θρησκοληψίας προκαλεί γεροντική άνοια.}

Ενέπνευσε τό τάγμα τών περιστρεφόμενων Δερβίσηδων, οι οποίοι «φτάνουν», μέσω τού χορού, από τήν αβεβαιότητα, τόν πόνο καί τόν χωρισμό στήν έκσταση.

* ( φανατικός μουσουλμάνος τών οπαδών τής σχολής που μοχθούν νά γίνουν ‘’φίλοι τού Θεού’’ )

Rousseau Jean-Jacques : Στίς σχέσεις μεταξύ τών ανθρώπων, τό χειρότερο που μπορεί νά συμβεί σέ κάποιον είναι νά εξαρτάται από τήν βούληση τού άλλου.

Russell Bertrand : (1872-1970) Άγγλος πανεπιστημιακός, φιλόσοφος καί logistic, αξιολογότατος συγγραφεύς, ένθερμος υποστηρικτής τού ειρηνιστικού κινήματος καί τού πυρηνικού αφοπλισμού, μέ αληθινά δημοκρατικά ιδεώδη.

• «Ο σκοπός τής εκπαίδευσης είναι νά δίνει μία αίσθηση τής αξίας τών πραγμάτων διαφορετική από τήν αίσθηση τής κυριαρχίας... (ώστε νά βοηθήσει στήν) δημιουργία σωφρόνων πολιτών σέ μία ελεύθερη κοινότητα» καί νά ενθαρρύνει ένα συνδυασμό τής ιδιότητας τού πολίτη μέ τήν ελευθερία καί τήν ατομική δημιουργικότητα, κάτι που σημαίνει ότι αντιμετωπίζουμε «ένα παιδί μέ τόν ίδιο τρόπο που ένας κηπουρός αντιμετωπίζει ένα νέο δένδρο, σαν κάτι που έχει εγγενείς φυσικές ιδιότητες τίς οποίες θ’ αναπτύξει σέ μία αξιοθαύμαστη μορφή, άν τού δοθεί κατάλληλο έδαφος, αέρας καί φώς».

Sagan Carl : αστρονόμος, πανεπιστημιακός, συγγραφεύς.

-- «Τό νά μήν εξηγούμε τήν επιστήμη μού φαίνεται διεστραμμένο. Όταν είναι κανείς ερωτευμένος, θέλει νά τό διαλαλήσει, νά τό πεί σέ όλο τόν κόσμο.»

(The Demon-Haunted World :  Science as a candle in the Dark. )

Said Edward : Παλαιστίνιος συγγραφεύς, ακτιβιστής, καθηγητής στό Πανεπιστήμιο Κολούμπια τών ΗΠΑ. Συγγραφεύς τού εξαίρετου βιβλίου ‘’Οριενταλισμός’’ (1978).

-- (2002 Φεβρ· 28) Μετά τήν 9/11 : «Δέν ξέρω ούτε έναν Άραβα Αμερικάνο ή μουσουλμάνο Αμερικάνο που νά μήν νιώθει τώρα ότι ανήκει στό στρατόπεδο τού εχθρού. Τό γεγονός ότι βρισκόμαστε στίς ΗΠΑ αυτήν τήν στιγμή μάς προσφέρει μία ιδιαίτερα δυσάρεστη εμπειρία αποξένωσης καί πλατιάς εχθρότητας μέ πολύ συγκεκριμένο στόχο». ( Al Ahram Weekly : Thought About America.)

Σάρτρ Ζάν Πόλ : Γάλλος φιλόσοφος τής υπαρξιακής σχολής.

Στένευε τόν ορίζοντα του απορρίπτοντας όχι μόνο όλα τά κτήνη αλλά καί όλα τά φυτά, γιατί μισούσε τήν εξοχή, ακόμα καί τό αμαγείρευτο φαγητό – ό,τι δηλαδή ξέφευγε από τόν έλεγχο του. Δέν εκτιμούσε ούτε τήν επιθυμία σωματικής ευεξίας ούτε αυτήν τήν ουσιαστική πλευρά τής ύπαρξης που είναι τό όνειρο καί η ονειροπόληση. Κατάπινε φάρμακα γιά νά διατηρεί τόν έλεγχο τής πραγματικότητας, καί δέν είναι ν’ απορεί κανείς που έβρισκε ζοφερό τό ταξίδι τής ζωής.

Ενθάρρυνε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων σέ όλο τόν κόσμο νά προτιμήσουν τήν γενναιοδωρία από τόν εγωισμό καί τήν σύνεση.

Σένετ, Ρίτσαρντ : καθηγητής στήν Οικονομική Σχολή τού Λονδίνου :

-- «Αυτό τό φάντασμα τού trickle-down effect δέν μπορούσε νά γεννηθεί παρά στό μυαλό οικονομολόγων μέ ιουδαϊκοχριστιανικές ρίζες. Είναι η ακριβής αναπαραγωγή τής παράλογης χίμαιρας τού παραδείσου τής Βίβλου. Πεθαίνετε, καλοί μου άνθρωποι τού Τρίτου Κόσμου καί όπου αλλού! Μία καλύτερη ζωή σάς περιμένει στόν παράδεισο. Τό πρόβλημα είναι ότι κανείς δέν σάς λέει πότε θά πραγματοποιηθεί αυτός ο περίφημος παράδεισος. Αναφορικά μέ τό trickle-down effect η απάντηση είναι ξεκάθαρη : ποτέ». à Ελεύθερη Αγορά - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Shakespeare :

• Τά θέματα τών έργων του συχνά αντανακλούν τά πιο ταραγμένα γεγονότα τής Βρετανικής πολιτικής : τήν επικίνδυνη ανταρσία τού Κόμη Έσεξ που ήταν κάποτε ο ευνοούμενος τής βασίλισσας · τήν Συνωμοσία τής Πυρίτιδας τού Γκάι Φόκς που επιχείρησε νά ανατινάξει τό Κοινοβούλιο τήν στιγμή που ο βασιλιάς βρισκόταν εκεί, κτλ. Έτσι τά έργα του θέτουν βαθυστόχαστα ερωτήματα σχετικά μέ «τό καθήκον τής προσταγής καί τής υπακοής στήν οικογενειακή ζωή», «τίς μορφές αγάπης καί φιλίας στήν οικογένεια», «τόν μύθο τού προσώπου τού βασιλιά... καί τίς υποχρεώσεις του μονάρχη» καί τέλος «τό φυσικό καί τό αφύσικο καί τό τερατώδες».

Ο Σαίξπηρ έζησε σέ μία εποχή κληρονομικών μοναρχών. Αυτός ο πολιτικός θεσμός βασίστηκε στίς οικογενειακές σχέσεις μεταξύ ατόμων αριστοκρατικής καταγωγής. Επιπλέον, η βασιλική εξουσία θεωρείται ότι εκφράζει τήν φυσική τάξη τών ανθρωπίνων υποθέσεων. Ο βασιλιάς Ιάκωβος Α΄ ήταν υπέρμαχος τού «θεϊκού δικαιώματος τών βασιλέων». Καί ο μεγάλος συγγραφεύς, λοιπόν, υποστήριζε ότι οιανδήποτε φιλοδοξία νά ανατραπεί η θεϊκή τάξη πραγμάτων, ήτο αφύσικος ενέργεια.

Smith, Adam : (1720; - 1790) Σκοτσέζος κοινωνικός φιλόσοφος καί πολιτικός οικονομολόγος · υπήρξε γιά λίγο καθηγητής τής λογικής στό Πανεπιστήμιο τής Γλασκόβης. Χάρις στήν προστασία τού δούκα του Buccleuch – παλιού μαθητή του – πέτυχε τήν φανταστική αργομισθία (τήν είχε πάρει νωρίτερα ο πατέρας του) τού γενικού εισπράκτορα τών τελωνείων τής Σκωτίας.

Γνωστός γιά τήν εργασία του An Inquiry into the nature and causes of the Wealth of Nations – η πρώτη σημαντική εργασία τού laissez-faire (οικονομικού φιλελευθερισμού) μέ τόν ψευδή ισχυρισμό τού trickle-down effect (σταδιακή ροή τού πλούτου πρός τούς φτωχούς).

-- «η πολιτειακή διακυβέρνηση, στόν βαθμό που θεσπίζεται γιά τήν ασφάλεια τής ιδιοκτησίας, δέν μπορεί παρά νά θεσπίζεται γιά νά προστατεύονται οι πλούσιοι από τούς φτωχούς ή εκείνοι που είναι κάτοχοι κάποιας περιουσίας από τούς εντελώς άπορους».

-- «ποταπό αξίωμα τών αρχόντων τού ανθρώπινου γένους : ... Όλα γιά τόν εαυτό μας καί τίποτα γιά τούς άλλους».

-- Δέν ανεχόταν η Αγγλία νά επικαλείται τήν επίφαση τής αγαθής προαίρεσης. Ήταν τής γνώμης ότι «οι βασικοί αρχιτέκτονες» τής παγκόσμιας πολιτικής, «οι έμποροι καί οι εργοστασιάρχες μας», έχουν επιδιώξει νά διασφαλίσουν ότι τά συμφέροντα τους «θά εξυπηρετούνται ιδιοτελέστατα», έστω καί άν αυτό προκαλεί «θλιβερές» συνέπειες στούς άλλους, στά θύματα τής «θηριώδους αδικίας» τους στήν Ινδία καί αλλού, ακόμα όμως καί στόν ντόπιο πληθυσμό. à Ελεύθερη Αγορά – Παγκοσμιοποίηση – ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

• Ως ένας προκαπιταλιστής στοχαστής έδινε έμφαση στήν συμπόνια, στήν επίτευξη τής τέλειας ισότητας και στό βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στήν δημιουργική εργασία.

Sofaer, Abram : νομικός σύμβουλος τού Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί κυβέρνησης Ρέιγκαν.

[ βλ. : ΗΠΑ – ο Κόσμος – ΘΕΜΙΣ : Διεθνές Δικαστήριο ]

Thatcher, Margaret :

-- (21 Μαΐου 1998, ενώπιον τών κληρικών τής Εκκλησίας τής Σκωτίας) «Όποιος δέν εργάζεται δέν τρώει» (The Collected Speeches of Margaret Thatcher, Robin Harris Ed., London Robson Book Ltd. 1997)

Τολστόι : Υπήρξε η φωνή τής ηθικής, δέν φοβήθηκε νά μιλήσει ελεύθερα στ’ όνομα τής αγάπης. Σ’ όλη τήν ζωή του αναζητούσε τό μυστικό τής ανθρώπινης ευτυχίας. Πέθανε τό 1910 · η κηδεία του συγκέντρωσε τό μεγαλύτερο πλήθος · η ολιγαρχία φοβήθηκε ότι θά γινόταν επανάσταση.

Vanderbilt, William Henry : à Εταιρείες – ήθος, έθος

Walzer, Michael : à Πανεπιστημιακοί – Μορφωμένοι - Συντονιστές

Weber, Max : à Καπιταλισμός – ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Wells, Herbert George : à Μορφωμένοι – Συντονιστές

Wilde, Oscar : à Σκέψεις - Θρησκεία

Wilson, Woodrow : à Εταιρείες στήν Κυβέρνηση

Φ à F

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Hitler, Adolfo : (από έναν αξιοσημείωτο λόγο του τό 1922) : «Τό χριστιανικό μου συναίσθημα μέ στρέφει ως μαχητή πρό τόν Κύριο καί Σωτήρα μου. Μέ στρέφει πρός τόν άνθρωπο ο οποίος, ζώντας σέ αρχαίους χρόνους μέσα στήν μοναξιά, περιστοιχιζόμενος από λίγους μόνο οπαδούς, κατάλαβε εν τέλει τό ποιόν τών Εβραίων καί κάλεσε καί άλλους γιά νά πολεμήσουν εναντίον τους · καί ο οποίος, μα τήν αλήθεια τού θεού, υπήρξε μέγας, όχι ως πάσχων αλλά ως μαχητής. Μέ απέραντη αγάπη ως χριστιανός καί άνθρωπος διαβάζω τό απόσπασμα που μας λέει πως ο Κύριος υψώθηκε τελικά μέ όλη Του τήν ισχύ καί άρπαξε τό φραγγέλιο γιά νά διώξει από τόν Ναό τά γεννήματα τής οχιάς; τίς έχιδνες. Πόσο τρομερή ήταν η μάχη Του γιά τόν κόσμο ενάντια στό δηλητήριο τών Εβραίων. Σήμερα, ύστερα από 2.000 χρόνια, μέ τήν μεγαλύτερη συγκίνηση συνειδητοποιώ πιό βαθιά από ποτέ ότι γιά τόν λόγο αυτόν έπρεπε Εκείνος νά χύσει τό αίμα Του πάνω στόν Σταυρό. Ως χριστιανός, χρέος έχω όχι νά επιτρέπω νά μέ εξαπατούν, αλλά νά μάχομαι γιά τήν αλήθεια καί τήν δικαιοσύνη... . Καί άν κάτι αποδεικνύει ότι ορθώς πράττουμε, τούτο είναι η δυστυχία που καθημερινά μεγαλώνει. Επειδή, ως χριστιανός, έχω επίσης ένα καθήκον απέναντι στόν δικό μου λαό.»

Jefferson, Thomas (3ος Πρόεδρος Αμερικής, 1743-1826) : « (ο θεός τού Μωυσή είναι) ένα όν τρομακτικού χαρακτήρα, ένα όν άσπλαχνο, εκδικητικό, ιδιότροπο καί άδικο».

Laplace, Pierre-Simon, (Γάλλος μαθηματικός, αστρονόμος, φυσικός, 1749-1827) : Όταν ο Ναπολέων τού εξέφρασε τήν απορία του γιά τήν αναφορά τού θεού στά μαθηματικά συγγράμματα του, τού απήντησε : «Κύριε, δέν χρειάστηκα αυτήν τήν υπόθεση.»

Luther, Martin (1483-1546) : Μέ πλήρη επίγνωση τής καταστρεπτικής δράσης τού λόγου καί τής λογικής επί τών δογμάτων τής θρησκείας του, προειδοποιούσε καί κατατρόμαζε τό ποίμνιο του γιά τά δαιμόνια πνεύματα : «Η λογική είναι ο μεγαλύτερος εχθρός τής πίστης · ποτέ δέν γίνεται αρωγός τών πνευματικών πραγμάτων, καί πολύ συχνά αγωνίζεται κατά τού Θείου Λόγου, αντιμετωπίζοντας μέ περιφρόνηση όλα όσα προέρχονται από τόν Θεό. ... . Όποιος θέλει νά είναι χριστιανός πρέπει νά αποστρέφει τό βλέμμα από τήν λογική του. ... . Η λογική πρέπει νά καταστραφεί σέ όλους τούς χριστιανούς.» «... οχιάς γεννήματα... .Όλοι οι Εβραίοι πρέπει νά διωχτούν από τήν Γερμανία.»

Mill, John Stuart (Άγγλος φιλόσοφος, οικονομολόγος, 1806-1873) : «Ο κόσμος θά έμενε άναυδος άν γνώριζε πόσο μεγάλο ποσοστό από τά λαμπρότερα στολίδια του, από τούς πλέον διαπρεπείς ανθρώπους, που χαίρουν γενικής εκτιμήσεως γιά τήν σοφία καί τήν αρετή τους, διακατέχονται από πλήρη σκεπτικισμό απέναντι στήν θρησκεία.

Nehru, Jawaharial, (ο πρώτος Πρωθυπουργός τών Ινδιών, 1889-1964) : «Τό θέαμα αυτού που ονομάζεται θρησκεία – ή, εν πάση περιπτώσει, οργανωμένη θρησκεία – στήν Ινδία όπως καί αλλού, μου προκαλεί απέχθεια καί συχνά τό έχω καταδικάσει ευχόμενος νά μπορούσα νά τό εξαλείψω. Σχεδόν πάντα φαίνεται νά αντιπροσωπεύει τήν τυφλή πίστη καί τήν αντίδραση σέ καθετί νέο, τόν δογματισμό, τήν μισαλλοδοξία, τήν δεισιδαιμονία, τήν εκμετάλλευση καί τήν διατήρηση παγιωμένων συμφερόντων.»

«Συζητάμε γιά μία κοσμική Ινδία... . Εκείνο που σημαίνει είναι ένα κράτος τό οποίο τιμά εξίσου όλες τίς θρησκείες καί τούς δίνει ίσες ευκαιρίες · η Ινδία έχει μακρά ιστορία θρησκευτικής ανοχής... . Σέ μία χώρα όπως η Ινδία, η οποία έχει πολλές διαφορετικές θρησκείες καί πιστεύματα, δέν μπορεί νά οικοδομηθεί αληθινή εθνική συνείδηση παρά μόνο στήν βάση ενός κοσμικού κράτους.»

Wilde, Oscar : «Η αλήθεια, σέ θρησκευτικά ζητήματα, είναι απλώς η άποψη που έχει επιβιώσει.»

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

[ Επίσης βλέπε στόν φάκελο : ‘’Άμεση Δημοκρατία καί ΑΔΕ’’ à Σχόλια-Κριτική σέ Κινήματα-Οργανώσεις Άμεσης Δημοκρατίας & Σχόλια-Κριτική Ελληνικά Κόματα. ]

            Μέ τούς Κυνικούς, τούς Επικούρειους καί ιδίως τούς Στωικούς, η αποχώρηση πρός τήν ιδιωτική σφαίρα είναι πασίδηλη.

Γιά τούς Στωικούς ιδιαίτερα, καί τήν ντετερμινιστική τους μοιρολατρία, δέν μπορεί κάν νά τίθεται θέμα πολιτικής, όλη δέ η ηθική περιορίζεται στήν εσωτερική στάση, που είναι η μόνη η οποία εξαρτάται από εμάς. Πρόκειται γιά τό περίφημο εφ’ ημίν, έκφραση δανεισμένη από τόν Αριστοτέλη (στόν οποίον όμως έχει προφανώς τελείως άλλο νόημα, αφού ο Αριστοτέλης δέχεται τήν ανθρώπινη ελευθερία που μάς καθιστά αρχή αυτού που θά επέλθει). Αφού η εξέλιξη τών πραγματικών γεγονότων είναι προκαθορισμένη καί μοιραία τό μόνο που μπορούμε νά κάνουμε είναι νά επιλέξουμε άν θά προσχωρήσουμε ή όχι σ’ αυτό που οπωσδήποτε θά συμβεί. Καί πρέπει απλώς νά παίξουμε σωστά τόν ρόλο που η κοσμική τάξη, γνωστή επίσης καί ως Πρόνοια, μάς ανέθεσε μέσα στό θέατρο τού κόσμου, είτε πρόκειται γιά ρόλο δούλου (Επίκτητος) είτε γιά ρόλο αυτοκράτορα (Μάρκος Αυρήλιος). [ Κ. Καστοριάδης ]

Αλκιβιάδης : ο, περί 450-404 π.Χ., ονομαστός Αθηναίος στρατηγός καί πολιτικός, συγγενής τού Περικλέους.

-- Προειδοποιούσε τούς Αθηναίους ότι ήταν πολύ αργά πιά γιά ν’ αλλάξουν τακτική · εφόσον η Αθήνα είχε μπεί στό παιχνίδι τής ηγεμονίας, δέν είχε περιθώρια νά σταματήσει : ή θά εξουσίαζε εκείνη ή θά τήν εξουσίαζαν άλλοι. Έφτασε δέ στό σημείο νά ισχυριστεί πως η Αθηναϊκή ηγεμονία είχε αποκτήσει έναν χαρακτήρα ο οποίος επέβαλλε τήν συνεχή εξάπλωση της – μία εσωτερική, πανίσχυρη δύναμη που δέν τής επέτρεπε ούτε νά θέτει όρια στόν εαυτό της ούτε νά μένει σταθερή : «Μία πολιτεία που δέν γνωρίζει τήν αδράνεια θά καταστραφεί γρήγορα άν παραιτηθεί από τήν δράση καί δέν υπάρχουν άνθρωποι περισσότερο ασφαλείς από εκείνους που πολιτεύονται σύμφωνα μέ τά υπάρχοντα ήθη καί έθιμα τους, έστω κι άν αυτά δέν είναι πολύ καλά» (Θουκυδίδης 6.18.7). { Δηλαδή, η πολιτική πραγματοκρατία του δέν διαφέρει αυτής τής Pax-Americana, καί σίγουρα ήτο ακριβής ο Pearl, επί δυναστείας Μπούς ΙΙ, όταν δήλωσε ότι «εμείς εφαρμόζουμε τήν πολιτική τής δημοκρατικής Αθήνας».

-- Διάλογος μεταξύ τού Περικλέους καί τού έφηβου Αλκιβιάδη :

Α: Γιά πές μου Περικλή, μπορείς νά μού εξηγήσεις τι είναι νόμος;

Π: Καί βέβαια.

Α: Τότε εξήγησε μου, σέ παρακαλώ, γιατί όποτε ακούω νά επαινούν κάποιον επειδή είναι νομοταγής, σκέφτομαι ότι κανείς δέν αξίζει αυτόν τόν έπαινο, άν δέν ξέρει τι είναι νόμος.

Π: Αυτό που θέλεις νά μάθεις, Αλκιβιάδη, είναι πολύ εύκολο. Τι είναι νόμος; Νόμος είναι όλα όσα μελετά καί ψηφίζει η πλειοψηφία τού λαού στήν Εκκλησία τού Δήμου, γιά νά ορίσει τι πρέπει νά κάνουμε καί τι όχι.

Α: Καί αυτή τι πιστεύει ότι πρέπει νά κάνουμε, τό καλό ή τό κακό;

Π: Μα, φυσικά τό καλό, παιδί μου, όχι τό κακό.

Α: Άν όμως δέν είναι η πλειοψηφία, αλλά η μειοψηφία αυτή που συνέρχεται γιά νά συγγράψει νόμους καί νά ορίσει τι πρέπει νά κάνουμε – όπως συμβαίνει στίς ολιγαρχίες - , τότε αυτό πώς λέγεται;

Π: Ό,τι ορίζει η διοικούσα αρχή κάθε πολιτείας πως πρέπει νά γίνεται λέγεται νόμος.

Α: Καί άν τήν πολιτεία τήν διοικεί ένας τύραννος καί ορίζει εκείνος τι πρέπει νά κάνουν οι πολίτες, αυτό πάλι νόμος λέγεται;

Π: Ακόμη καί αυτό που ορίζει ο τύραννος ως κυβερνήτης τής πολιτείας είναι νόμος.

Α: Μα όταν ο ισχυρός αναγκάζει τόν αδύναμο νά πράξει σύμφωνα μέ τό θέλημα του, όχι μέ τήν πειθώ αλλά διά τής βίας, αυτό δέν είναι βία καί ανομία;

Π: Πράγματι · συμφωνώ μαζί σου.

Α: Άρα ό,τι ορίζει ο τύραννος πως πρέπει νά κάνουν οι πολίτες, όχι μέ τήν πειθώ, αλλά μέ τήν βία, δέν είναι ανομία;

Π: Έτσι πιστεύω, καί ανακαλώ τήν προηγούμενη θέση μου, πως ό,τι ορίζει ο τύραννος χωρίς νά καταφεύγει στήν πειθώ είναι νόμος.

Α: Καί άν μία μειοψηφία νομοθετεί όχι πείθοντας τήν πλειοψηφία, αλλά χρησιμοποιώντας τήν δύναμη της γιά νά τήν εξαναγκάσει, αυτό είναι βία ή όχι;

Π: Έχω τήν γνώμη πως οτιδήποτε αναγκάζει τόν λαό νά κάνει κάτι χωρίς νά τόν πείθει είναι βία καί όχι νόμος.

Α: Τότε οτιδήποτε ορίζει γιά τούς πλουσίους η πλειοψηφία που κυβερνά, χωρίς νά τούς πείθει, δέν θά ‘πρεπε νά θεωρείται βία καί όχι νόμο;

Π: Αλκιβιάδη, καί εγώ όταν ήμουν στήν ηλικία σου, ήμουν πολύ ικανός σέ κάτι τέτοια· όλο μέ ερωτήματα καί σπαζοκεφαλιές σάν κι αυτά που απασχολούν τώρα εσένα περνούσα τήν ώρα μου.

Α: Άχ, Περικλή, πόσο θά ‘θελα νά σέ είχα γνωρίσει τότε που ήσουν σαΐνι σ’ αυτά τά θέματα. ( Ξενοφών, Απομνημονεύματα, 1.2.40-46)

{ Ο Ξενοφών ήταν ολιγαρχικός, ο Αλκιβιάδης ήταν ευφυής καί πνευματώδης αλλά φιλόδοξος · τό δέ ήθος, η εκπαίδευση καί η πολιτική τέχνη τού Περικλέους ήτανε σέ πολύ ανώτερο επίπεδο από αυτό τών προαναφερθέντων ανδρών, γι’ αυτό καί είναι μάλλον απίθανο, ο ιδρυτής τού είδους τής δημοκρατίας όπου ο δήμος είναι απόλυτα  κραταιός, νά μήν δύναται νά αποστασιοποιήσει τόν δημοκρατικό νόμο από τόν νόμο τής ολιγαρχίας, τού τυράννου κ.τλ. }

-- Πήγε κάποτε νά δεί τόν Περικλή καί τού είπαν ότι ο μεγάλος πολιτικός ήταν πολύ απασχολημένος, γιατί προσπαθούσε  νά ετοιμάσει τόν απολογισμό του πρός τόν αθηναϊκό λαό, όπως ήταν υποχρεωμένοι νά κάνουν όλοι οι δημόσιοι αξιωματούχοι. «Δέν θά ήταν καλύτερα άν κοιτούσε πώς νά τόν αποφύγει;» είπε φεύγοντας. ( Πλούταρχος, Αλκιβιάδης 2.7.2). { Γιά νά τελειώνουμε μέ τό κάθε είδος τού ιδιοτελή Αλκιβιάδη à ΑΔΕ : Κυβερνητικά }

Madison, James : (1751-1836), 4ος πρόεδρος Αμερικής (1809-17) :

-- Όταν δήλωνε αποφασισμένος νά προστατεύσει τίς μειονότητες από κάθε πλειονότητα που ήθελε νά παραβιάσει τά δικαιώματα τους, είναι απολύτως σαφές ότι είχε κατά νού τίς μειονότητες τών πλέον ευκατάστατων : η εξουσία πρέπει νά δίνεται «στόν πλούτο τού έθνους... στήν ικανότερη τών ομάδων». Εκείνοι που «δέν έχουν περιουσία ούτε καί ελπίδες νά αποκτήσουν, ουδείς δύναται νά προσδοκά ότι θά συμμερίζονται επαρκώς τά δίκαια της, ώστε νά μήν ενέχεται κίνδυνος, εάν καταστούν θεματοφύλακες εξουσιών επ’ αυτής».

Στήν Συνταγματική Σύνοδο, προειδοποιώντας τούς συναδέλφους του γιά τούς κινδύνους τής δημοκρατίας, τούς ζητούσε νά αναλογιστούν τι θά συνέβαινε στήν Αγγλία «εάν εις τίς εκλογές μετείχαν τά μέλη όλων τών τάξεων». Ο λαός θά αξιοποιούσε τήν ψήφο του γιά νά κατανεμηθεί σέ πιό ίσα μερίδια η γή. Γιά νά αποσοβηθεί η αδικία αυτή, πρότεινε ρυθμίσεις «προστασίας τής μειονότητας τών ευπόρων από τήν πλειονότητα», οι οποίες καί υλοποιήθηκαν. Τόλμησε δέ νά δηλώσει ότι «τά δημοκρατικά καθεστώτα ανέκαθεν ήταν εστίες αναταραχών καί συγκρούσεων · ποτέ δέν συμβιβάζονταν μέ τήν προσωπική ασφάλεια καί τό δικαίωμα στήν ιδιοκτησία · καί εν γένει ο βίος τους υπήρξε τόσο βραχύς, όσο βίαιος ήταν ο θάνατος τους».

Πλάτων : (428-7, 348-7) φιλόσοφος, συγγραφέας :

-- Είναι ο πρώτος που τολμά νά παρουσιαστεί διατεινόμενος πως κατέχει τήν πολιτική επιστήμη. Υποστήριζε ότι η αθηναϊκή δημοκρατία δέν ήταν ο κατάλληλος τόπος γιά νά επιδείξει τήν πολιτική της αρετή μία ευγενής ψυχή. Διακηρύσσει πως πρέπει νά τελειώνουμε μέ τόν παραλογισμό της διακυβέρνησης από ανθρώπους που απλώς κινούνται στόν χώρο τής δόξας (γνώμης), καί νά εμπιστευτούμε τήν πολιτεία καί τήν διεκπεραίωση τών υποθέσεων της σέ κατόχους τής αληθινής γνώσης, τούς φιλοσόφους

Διαποτισμένος από άσβεστο μίσος γιά τόν δήμο καί τήν δημοκρατία, επισωρεύει εναντίον τους κάθε είδους συκοφαντίες, τίς οποίες μάλιστα κατάφερε νά επιβάλλει σ’ ένα μεγάλο μέρος τής κοινής γνώμης, λογίας καί μή, εδώ καί περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια. Οι μεγάλοι πολιτικοί τής Αθήνας – ο Θεμιστοκλής, ο Κίμων, ο Περικλής – παρουσιάζονται ως δημαγωγοί που γέμισαν τήν πόλη μέ άχρηστα είδη, όπως τείχη, ναυπηγεία κ.λπ. ( Γοργίας, 515 d-e). Οι κριτικοί στοχαστές, ο Πρωταγόρας, ο Γοργίας, είναι σοφιστές μέ τήν αρνητική έννοια που ο Πλάτων κατάφερε νά δώσει στήν λέξη. Οι ποιητές είναι διαφθορείς καί προαγωγοί ψεύτικων εικόνων (ειδώλων). Ο Αισχύλος καί ο Σοφοκλής, προαγωγοί ψεύτικων εικόνων καί διαφθορείς : ο Πλάτων κρίνεται από τίς ίδιες του τίς κρίσεις.

-- Παραδέχεται πως η ελευθερία που παρέχει η αθηναϊκή δημοκρατία είναι ευχάριστη σέ πολλούς ανθρώπους, αλλά είναι όμως «ένα ευχάριστο, αναρχικό πολίτευμα, μέ μεγάλη ποικιλία, τό οποίο αντιμετωπίζει όλους τούς ανθρώπους ως ίσους, ασχέτως άν είναι ίσοι ή όχι (Πολιτεία 558c). Τό δέ είδος ανθρώπου που προκύπτει από αυτό τό πολίτευμα αντανακλά τίς ελλείψεις του : «Ζεί τήν ζωή του λοιπόν μέρα μέ τήν ημέρα ακολουθώντας τίς εκάστοτε ορέξεις του · τήν μία παραδίδεται στήν μέθη καί στίς μελωδίες τού αυλού, τήν άλλη αρχίζει νά πίνει νερό καί νά κάνει αυστηρές δίαιτες · πότε καταπιάνεται μέ τήν γυμναστική καί πότε κάθεται αργόσχολος καί αδιαφορεί γιά τά πάντα · καμιά φορά τό ρίχνει καί στήν φιλοσοφία. Συχνά ασχολείται μέ τήν πολιτική, ανεβαίνει στό βήμα καί λέει καί κάνει ό,τι τού κατέβει στό κεφάλι. Καί άν ζηλέψει έναν πολεμιστή στρέφεται στόν πόλεμο, άν ζηλέψει έναν επιχειρηματία, ρίχνεται στίς επιχειρήσεις. Γενικά, κανένα νόμο καί καμία τάξη δέν έχει στήν ζωή του, καί αυτός είναι μέχρι τέλους ο βίος του, τόν οποίο αποκαλεί ευχάριστο, ελεύθερο καί μακάριο». (Πολιτεία 561c)

Υποστηρίζει ότι «η δημοκρατία προκύπτει όταν υπερισχύουν οι φτωχοί, σκοτώνουν ή εξορίζουν τούς αντιπάλους τους καί μοιράζονται μέ τούς ομοίους τους τίς Αρχές καί τά αξιώματα τής πολιτείας · στό πολίτευμα αυτό τά περισσότερα αξιώματα εκλέγονται μέ κλήρο» (Πολιτεία 557 Α). Στήν συνέχεια περιγράφει πως η δημοκρατία μετά από λίγο καιρό εκφυλίζεται σέ τυραννία : Η πιό μεγάλη σέ αριθμό καί δύναμη τάξη είναι «ο λαός, οι άνθρωποι που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες, δέν ενδιαφέρονται που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες, δέν ενδιαφέρονται γιά τήν πολιτική καί έχουν ελάχιστη περιουσία». Αυτοί πηγαίνουν στήν Εκκλησία τού Δήμου μόνο επειδή θέλουν καί οι ίδιοι μερίδιο από τήν λεία : «Οι αρχηγοί τους αφαιρούν από τούς πλούσιους τίς περιουσίες τους καί τίς μοιράζουν στόν λαό, αφού πρώτα κρατήσουν γιά τόν εαυτό τους τό μεγαλύτερο μέρος» (565 Α). Οι επιθέσεις κατά τών πλουσίων τούς αναγκάζουν νά αποστατήσουν από τήν δημοκρατία, η οποία, μέ τήν σειρά της, μετατρέπει τόν λαό σέ αιμοδιψή όχλο. Ο λαός συσπειρώνεται γύρω από έναν ηγέτη καί τού προσφέρει τήν υποστήριξη του, ενώ εκείνος «εξορίζει καί θανατώνει, καί υπόσχεται απόσβεση χρεών καί αναδασμό τής γής, μέχρι που αναγκάζεται είτε νά πέσει θύμα τών εχθρών του είτε νά μεταμορφωθεί από άνθρωπο σέ λύκο – δηλαδή νά γίνει τύραννος» (565 Ε-566 Α).

Πλούταρχος (46 μ.Χ. – μετά τό 120 μ.Χ.) : Υπαινίσσεται ότι ο Περικλής δέν ήταν αληθινός δημοκράτης, αλλά χρησιμοποίησε ένα δημοκρατικό πρόγραμμα γιά νά αποκτήσει δύναμη καί μετά κυβέρνησε τόν λαό καλοπροαίρετα, πλήν αυστηρά. Όταν πιά είχε διασφαλίσει τήν πολιτική του θέση : «δέν ήταν πιά ο ίδιος άνθρωπος, δέν υποχωρούσε στό θέλημα τού λαού, ούτε ήταν έτοιμος νά υπακούσει καί νά ενδώσει στίς επιθυμίες του όπως υποχωρεί ο κυβερνήτης τού πλοίου στούς ανέμους. Αντιθέτως, εγκατέλειψε αυτήν τήν χαλαρή καί μαλθακή δημαγωγία... καί σκλήρυνε τήν στάση του κυβερνώντας μέ αριστοκρατικούς καί βασιλικούς τρόπους. Αξιοποιούσε τήν θέση του πρός όφελος τού κοινού συμφέροντος μέ εντιμότητα καί χρηστότητα. Τίς περισσότερες φορές ο λαός τόν ακολουθούσε πρόθυμα, γιατί είχε τό χάρισμα νά πείθει καί νά διδάσκει τό πλήθος · μερικές φορές όμως, όταν οργίζονταν υπερβολικά, τούς έσφιγγε τά λουριά καί τούς ανάγκαζε νά κάνουν ό,τι ήταν καλό γιά εκείνους, ακριβώς όπως ο γιατρός που προσπαθεί νά θεραπεύσει μία περίπλοκη καί χρόνια ασθένεια, άλλοτε μέ ανώδυνα μέσα που ευχαριστούν τόν ασθενή, άλλοτε όμως μέ πικρά φάρμακα, τά οποία είναι απαραίτητα γιά τήν σωτηρία του. (15.1)

{ Ο Πλούταρχος δέν είχε ζήσει σέ κάποιο δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά σίγουρα θά είχε πέσει στά χέρια του ένα αντίγραφο τού Θουκυδίδη, οπότε δέν δικαιολογείται η παραποίηση τού χαρακτήρος τού πολιτικού Περικλή καί τών μεθόδων άσκησης ‘’εξουσίας’’ του. Σίγουρα θά γνώριζε ότι τό μόνο αξίωμα που είχε ο Περικλής ήταν εκείνο τού στρατηγού, καί αυτό κρινόταν από ετήσιες εκλογές καί ήταν μονίμως εκτεθειμένο στό ενδεχόμενο ανάκλησης καί σέ δημόσιο έλεγχο – οπότε, δέν χωράει καμία αμφιβολία ότι αυτό τό καθεστώς ήταν μία αληθινή δημοκρατία. }

Πρωταγόρας : (480-410 π.Χ.) ο επιφανέστατος καί αρχαιότερος τών σοφιστών :

-- Στήν πολιτική υπάρχει μόνο δόξα (γνώμη), καί η δόξα αυτή είναι μοιρασμένη ισομερώς καί ισότιμα μεταξύ όλων. Λέει ακριβώς τό αντίθετο από εκείνο που ο Πλάτων θά πασκίσει σ’ όλη του τήν ζωή ν’ αποδείξει : πως δεν υπάρχει επιστήμη, γνώση βέβαιη καί εξασφαλισμένη, στήν πολιτική, ούτε πολιτική τέχνη που ν’ ανήκει σέ ειδικούς.

…

Σπύρος Ε. Κουλουμπέρης

http://amesidemocratiaellenon.blogspot.com

adeepsilon@yahoo.gr

27440-26458

694-1569303