Διεθνείς Σχέσεις καί Εξωτερική Πολιτική : Ορολογία – Θεωρία – Ιστορία.
Α
Αγιέντε Σαλβαδόρ............
Αγροτική Παραγωγή........
Αειφόρος Ανάπτυξη..........
Αθλητικό Μποϋκοτάζ......
Αθώα Διέλευση...............
Αιτίες καί Λόγοι..............
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, ΑΕΠ
Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν,
Αλτρουισμός................
Αμερικανική Εξ· Πολ·,
1945- .........
Αμοιβαία Εξασφαλισμένη
Καταστροφή, MAD, .....
Αμοραλισμός..................
Αναγνώριση
Αναγνώριση, Αεροπορική
Αναγνώριση, Ιστορική
Αναγνώριση, Κρατική
Αναγνώριση, Ντε Φάκτο
Αναγνώριση, Περιορισμένη καί
Ιδιόμορφη
Αναθεωρητική Εξ· Πολ·
Αναθεωρητική Σχολή (Γιά τήν Φύση τού
Ψυχρού Πολέμου
Αναλογικότητα
Ανάλυση Εξ· Πολ·
Αναλυτικά Επίπεδα
Αναλυτικά Μοντέλα
Αναλυτικά Μοντέλα
Λήψης Αποφάσεων
Αναλυτικό Μοντέλο Ορθολογικού
Δρώντος, ΜΟΔ
Αναρχία
Ανατολική Πολιτική
Ανατολικό Ζήτημα
Αναχαίτιση
Ανθρώπινα Δικαιώματα
Ανθρώπινη Φύση
Ανθρωπιστική Επέμβαση
Ανοικτές Επιχειρήσεις
Αντίποινα
Αξίες
Αξιολογικές Κρίσεις
Απειλή
Αποτροπή
Αποχή
Αραβο-Ισραηλινοί Πόλεμοι
Αραβο-ισραηλοποίηση τών
Ελληνοτουρκικών Σχέσεων
Αρμενική Γενοκτονία
Αστυνομικό Κράτος
Άτσεσον, Ντήν
Αυθεντία
Αυτάρκεια
Αφγανιστάν, Εισβολή στό
Αφοπλισμός
Β
Βαλέσα, Λεχ
Βελούδινη Επανάσταση
Βελούδινο Διαζύγιο
Βέμπερ, Μάξ
Βέτο
Βήμα-πρός-Βήμα
Βιετνάμ, Πόλεμος τού
Βιετνάμ, Σύνδρομο τού
Βιετναμοποίηση
Βούληση
Βολουνταρισμός
Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης
Γ
Γενικευμένο Σύστημα
Προτιμήσεων
Γενοκτονία
Γενοκτονία Αρμενίων
Γενοκτονία Εβραίων
Γενοκτονία Ποντίων
Γεωγραφία
Γεωπολιτική
ΓΚΑΤΤ : Γενική Συμφωνία Δασμών καί
Εμπορίου
Γκλάσνοστ
Γκορμπατσόφ, Μιχαήλ
Γκρανάδα, Εισβολή στήν
Γκρήνπης
Γκρομύκο, Αντρέι
Γκρότιους, Ούγκο
Γραφειοκρατία
Γραφειοκρατικό Μοντέλο
Ανάλυσης Λήψης Αποφάσεων
Δ
Δεκατέσσερα Σημεία, Woodrow Wilson
Δεκατέσσερα Σημεία, Μακαρίου
Δεξαμενή Σκέψης
Δημοκρατία Μπανάνας
Δημοκρατικό Μοντέλο, Ανάλυσης Λήψης
Αποφάσεων.....................
Διαίρει καί Βασίλευε
Διαμεσολάβηση
Διαπραγμάτευση
Διάσκεψη τών Ηνωμένων Εθνών γιά
Εμπόριο καί Ανάπτυξη
Διεθνείς Οργανισμοί
Διεθνείς Σχέσεις
Διεθνές Δίκαιο
Διεθνές Δικαστήριο Χάγης
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
ΔΝΤ................................
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο
Διεθνή Καθεστώτα
Διεθνής Αμνηστία
Διεθνής Ηθική
Διπλωματία
Διπλωματία τού Πίνγκ-Πόνγκ
Δόγμα Άιζενχαουρ
Δόγμα Γκόρμπατσοφ
Δόγμα Κάρτερ
Δόγμα Μπρέζνιεφ
Δόγμα Νίξον
Δόγμα Σινάτρα
Δόγμα Τρούμαν
Δύναμη
Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση
Ε
Εθνική Κάθαρση
Εθνικισμός
Εθνικό Συμφέρον
Εθνικός Εναέριος Χώρος
Έθνος
Εικόνες Διεθνών Σχέσεων
Ειρηνευτικές Αποστολές
Ειρηνική Επίλυση Διαφορών
Εισβολή
Έλεγχος Εξοπλισμών
Ελληνική Εξ· Πολ·, 1945-90
ΕΛΙΑΜΕΠ
ΕΚΕΜ
Ενθυλάκωση
Ενοποίηση
Εξωτερική Βοήθεια
Εξωτερική Πολιτική
Επανάσταση
Επανάσταση Ανερχομένων Προσδοκιών
Επέμβαση
Επιρροή
Επιτροπή Μπράντ
Επιτροπή Μπρούντλαντ
Επιτροπή Πάλμε
Επιτροπή Τσέρτς
Ευέλικτη Ανταπόδοση
Ευρωπαϊκή Ένωση
Ζ
Ζώνη Ελευθέρου Εμπορίου
Ζωτικό Συμφέρον
Ζωτικός Χώρος
Η
Ηγεμονία
Ηγεμονική Σταθερότητα,
Θεωρία γιά τήν..............
Θ
Θεολογία τής Απελευθέρωσης
Θετικισμός
Θεωρία
θεωρία τού Δίκαιου Πολέμου
Θεωρία τού ήρωα στήν Ιστορία
Θεωρία τού Ντόμινο
Θεωρία τού Τρελού
Ι
Ι.ΔΙ.Σ. Παντείου Πανεπιστημίου
Ικανότητα γιά Δεύτερο Πλήγμα
ΙΜΧΑ
Ιμπεριαλισμός
Ιρανο-Ιρακινός Πόλεμος
Ισλαμικός Φανταμενταλισμός
Ισορροπία Ισχύος
Ισορροπία τού Τρόμου
Ισχύς
Κ
Καλές Υπηρεσίες
Καλυμμένες ή Μυστικές Επιχειρήσεις
Κανόνες τού Παιχνιδιού
Καρότο καί Ραβδί
Κάρτερ, Τζίμμυ
Καταναγκασμός Κατευνασμός
Κένναν, Τζορτζ
Κεϋνιανισμός
Κίνημα τών Αδεσμεύτων
Κίσσιντζερ, Χένρυ
Κοινή Αγορά
Κοινή Ασφάλεια
Κοινή Γνώμη
Κοινοπολιτεία τών Εθνών
Κορέα, Πόλεμος στήν
Κούβα, Κρίση τών Πυραύλων στήν
Κράτος
Κριτική Θεωρία Διεθνών Σχέσεων
Λ
Λαθραία Πολιτιστική Διπλωματία
Λαθραίες Επιχειρήσεις
Λειτουργικός Κώδικας
Οοιζίδου κατά Τουρκίας
Λόκ, Τζών
Μ
Μαζικά Αντίποινα
Μακιαβέλι, Νικολό
Μαντέλα, Νέλσον
Μαρξισμός
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Μέσες Δυνάμεις Ομοϊδεατών
Μετα-Αναθεωρητική Σχολή γιά τήν φύση
τού Ψυχρού Πολέμου.......
Μεταμοντερνισμός
Μεταψυχροπολεμική Περίοδος
Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης
Μή Κυβερνητικοί Οργανισμοί
Μόργκενταου, Χάνς
Μπούλ, Χέντλυ
Μπάντ, Βίλλυ
Μπρέζνιεφ, Λεονίντ
Μπρέττον Γούντς, Διάσκεψη
Μυστικές Επιχειρήσεις
Μυστικές Υπηρεσίες
Ν
ΝΑΤΟ
Νέο-Αποικιοκρατία
Νεχρού, Τζαουαχαρλάλ
Νίξον, Ρίτσαρντ
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ
Ντάλλες, Τζών Φόστερ
Ντετερμινισμός
Ντούμπτσεκ, Αλεξάντερ
Ξ
Ξενοφοβία
Ο
Ομάδα τών Επτά, G7
Ομάδα Πίεσης, Lobby
Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση
Όργανα Ευρωπαϊκής Ένωσης :
Κοινοβούλιο............
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.....
Συμβούλιο........................
Ευρωπαϊκή Επιτροπή...........
Δικαστήριο καί Πρωτοδικείο....
Ελεγκτικό Συνέδριο.........
ΕΚΑΧ............
Επιτροπή τών Περιφερειών.........
Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ίδρυμα καί
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα...
ΟΑΣΕ
ΟΗΕ
Ορισμοί......
Ουμανιστικός Διεθνισμός.....
ΟΥΝΕΣΚΟ
Π
Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας
Παγκόσμια Τράπεζα
Πάλμε, Όλα.............
Παραβίαση Κανόνων Εναέριας
Κυκλοφορίας........................
Παραβίαση Εθνικού
Εναέριου Χώρου................
Περιοχή Πληροφόρησης Πτήσεων
Πυρσό, Λέστερ..........
Πινοτσέτ-Ουγκάρτε, Αουγκούστο...
Πλουραλισμός.............
Πλύση Εγκεφάλου..........
Πόλεμος τού Περσικού Κόλπου
1991.................
Πολιτική Κουλτούρα...........
Πολιτική Πραγματοκρατία.......
Πολιτικός Ιδεαλισμός.........
Πολιτικός Ρεαλισμός...........
Πολιτιστική Διπλωματία.......
Πολυμερισμός..........
Πραγματιστικός Ιδεαλισμός......
Προπαγάνδα........
Προσάρτηση...........
Πρωτόκολλο...........
Ρ
Ρεβανσισμός...........
Ρήτρα τού Πλέον-Ευνοούμενου
Κράτους, MFN
Ριζοσπαστικό Μοντέλο Ανάλυσης
Λήψης Αποφάσεων.................
Σ
ΣΙΑ
Σιδηρούν Παραπέτασμα......
Σκοπιανοποίηση τής Ελληνικής
Εξ· Πολ·............
Σοβιετική Εξ· Πολ·.............
Σουέζ, Κρίση στό...............
Στρατηγική τού Περιορισμού ή τής
Ανάσχεσης............................
Στρατιωτικό-Βιομηχανικό
Σύμπλεγμα, Κατεστημένο.........
Στρώμα τού Όζοντος..............
Συλλογική Άμυνα...................
Συλλογική Ασφάλεια.............
Συμβούλιο τής Ευρώπης.............
Συμφωνίες τού Ελσίνκι...........
Σύμφωνο τής Βαρσοβίας.........
Συνθήκη τής Λοζάνης..........
Συνθήκη τού Μοντρέ...............
Συντηρητική Θεωρία γιά τόν
Ψυχρό Πόλεμο....................
Τ
Τακτική Υποχώρηση............
Τελεσίγραφο.............
Τελωνειακή Ένωση..........
Τουρκική Εισβολή στήν Κύπρο...
Τρίτος Κόσμος............
Υ
Υδροπολιτική..........
Υπανάπτυκτο Κράτος..........
Ύπατος Αρμοστής.............
Υπερδύναμη.....................
Υπερθέρμανση τής Γής.........
Υφαλοκρηπίδα..............
Ύφεση................
Φ
Φαινόμενο τού Θερμοκηπίου......
Φιλελευθερισμός...................
Φιλελεύθερος Διεθνισμός..............
Φινλανδοποίηση........................
Φόκλαντ, Πόλεμος στά..........
Χ
Χάβελ, Βάτσλαβ..............
Χαρισματικός Ηγέτης..............
Χάρτα 77..........................
Χιλιανό Πραξικόπημα, 1973........
Χιούζακ, Γκούσταβ...........
Χόλμπρουκ, Ρίτσαρντ..............
Χόμπς, Τόμας......................
Χρησιμοθηρία à Ωφελιμισμός
Χωροφύλακας τού Κόσμου......
Ψ
Ψυχολογικό Μοντέλο Ανάλυσης
Λήψης Αποφάσεων...................
Ψυχολογικός Πόλεμος...............
Ψυχρός Πόλεμος : Έναρξη, Φύση καί
Υπαιτιότητα........................
Ω
Ώθηση στό Χείλος τού Γκρεμού......
Ωφελιμισμός
Λεξιλόγιο Ξενόγλωσσων Διπλωματικών καί Διεθνολογικών Όρων.....
A
B
C
Church Commission
CIA
D
E
F
FIR
G
G7
H
I
J
K
L
Lobbies
M
MFN
N
O
P
Q
R
Retrenchment……………
S
T
U
V
W
WHO
World Bank
X
U
Utilitarianism à Ωφελιμισμός
Z
Αειφόρος Ανάπτυξη : αποτελεί τήν σώφρονα μορφή ανάπτυξης διότι μας επιβάλλει νά εκμεταλλευόμαστε μόνο τόν τόκο καί τό ετήσιο πλεόνασμα τών προϊόντων τής φύσεως – ήτοι, δέν τρώμε τό κεφάλαιο τής φύσεως διότι αυτό συνεπάγεται τό βραχυπρόθεσμο ή όχι τό τόσο μακροπρόθεσμο τέλος αυτού.
Αθώα Διέλευση ξένου σκάφους : από τά χωρικά ύδατα ενός κράτους προϋποθέτει καλές προθέσεις αυτού. Οφέλη του : περισσότερη ασφάλεια καί συντόμευση τού ταξιδιού του, καί δικαίωμα στάθμευσης καί αγκυροβολίας ένεκα ανωτέρας* βίας. Υποχρεώσεις του : νά σεβαστεί τούς νόμους* ναυσιπλοΐας τού κυρίαρχου παράκτιου κράτους, εκτός από αυτούς τής διεθνείς · τά δέ υποβρύχια υποχρεούνται νά πλέουν στήν επιφάνεια μέ τήν σημαία τής χώρας τους σέ εμφανές μέρος αυτού.
* Οπότε τό συμβάν στά Ίμια, αποτελούσε μία καθαρή, εκ μέρους τής Τουρκίας, αμφισβήτηση ελληνικού εδάφους, τό οποίο ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης, δέν υπερασπίστηκε, διαπράττοντας – σύμφωνα μέ τό σύνταγμα μας – εσχάτη προδοσία.
Αμοιβαιότητα
Η αρχή τής ανταπόδοσης τά ίσα, η ισορροπημένη, σέ αμοιβαία βάση, προσφορά καί αποδοχή οικονομικών κ.λπ. ωφελημάτων μέσω διμερών ή πολυμερών κρατικών συμφωνιών. Ήτοι η αρχή τήν οποία ισχυρίζεται ότι εφαρμόζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, άν καί οι υποστηριχτές τού ισχύοντος ελεύθερου εμπορίου γνωρίζουν ότι ούτε τ’ αναπτυσσόμενα κράτη δέν δύνανται ν’ ανταγωνιστούν στόν εξαγωγικό τομέα τά πλούσια βιομηχανικά κράτη.
Αμοραλισμός / Ανηθικότητα ( στήν πολιτική )
Η στάση ηθικής ουδετερότητας ενός πολιτικού κόμματος, μίας πολιτικής οργανώσεως ή μίας σημαίνουσας προσωπικότητας (π.χ. Kissinger), η οποία υποστηρίζει τήν ακύρωση τών ηθικών κανόνων ώστε νά επιτευχθεί τό «κρατικό συμφέρον».
Η δέ στάση τών ακραίου υποστηρικτή τής Πολ. Πρα. είναι αυτή τού αμοραλισμού, τής ανηθικότητας, πρός τόν ξένο καί τόν συμπολίτη του ο οποίος δέν αποδέχεται εμπράκτως τόν εθνοκεντρισμό τού «κρατικού συμφέροντος».
Αναλογικότητα ( διάβασε πρώτα : Αμοιβαιότητα )
Η αρχή τής εξειδικευμένα ανά περίσταση ισορροπημένης συμπεριφοράς που δεοντολογικά πρέπει νά διέπει τίς διεθνείς σχέσεις, μέ βάση τήν αρχή τής διανεμητικής δικαιοσύνης1 τού Αριστοτέλη : μεταχειριζόμαστε τά ίσα μέ ίσο τρόπο καί τά άνισα μέ τρόπο άνισο { κοίτα : ΑΔΕ : εξωτερική πολιτική, καί ιδεολογία }.
Γι’ αυτόν τόν λόγο, τά αναπτυσσόμενα, ασθενέστερα καί φτωχότερα κράτη ζητούν οικονομικούς διακανονισμούς / ρυθμίσεις καί εμπορικές σχέσεις – μεταξύ αυτών καί τών αναπτυγμένων κρατών – που βασίζονται στήν αναλογικότητα αντί στήν αμοιβαιότητα.
Στό Διεθνές Δίκαιο αποτελεί τήν βάση γιά τήν αξιολόγηση τών συνθηκών στίς οποίες θά εφαρμοστεί ένας συγκεκριμένος νόμος / κανόνας ώστε νά εξισορροπηθούν τά αντιτιθέμενα συμφέροντα χωρίς ν’ ακυρώνονται η ευθυδικία καί η επιείκεια.
Επίσης, ως αρχή κυριαρχεί στήν Θεωρία τού Δίκαιου Πολέμου. (βλ. λήμμα ).
1 σήμερα ως «σχετική αμοιβαιότητα».
Ανθρωπιστικός ( Ουμανιστικός ) Διεθνισμός, Ανθ· Διε·
Η μόνη διαφορά μεταξύ τού Ανθ· Διε· καί τού Πραγματιστικού Ιδεαλισμού είναι ότι ο πρώτος δέν αναφέρεται στά κρατικά συμφέροντα, αλλά υπερτονίζει τήν ανάγκη : υποστήριξης καί εδραίωσης τών Ανθ.Δικ. , τών ειρηνευτικών αποστολών καί τής εξωτερικής βοήθειας, τού οικολογικού κινήματος, και τού ελέγχου τών εξοπλισμών ή ακόμη τού αφοπλισμού.
{ ΑΔΕ : Ο Ανθ· Διε· αποτελεί μία από τίς πιό κύριες αξιώσεις καί αξίες τού «τέλους» τής ΑΔΕ. }
Διεθνές Δίκαιο
Τό 1837, όταν μερικοί Αμερικανοί υποστήριξαν μία εξέγερση στόν Καναδά, οι βρετανικές δυνάμεις πέρασαν τά σύνορα καί έκαψαν τό αμερικανικό πλοίο Caroline, προκαλώντας έτσι τήν διατύπωση από τόν επικεφαλής τού Υπ· Εξωτερικών, τόν D. Webster, ενός δόγματος τό οποίο έγινε η βάση τού σύγχρονου διεθνούς δικαίου : «Ο σεβασμός τού απαραβίαστου χαρακτήρα τού εδάφους ανεξάρτητων κρατών είναι τό πιό στοιχειώδες θεμέλιο τού πολιτισμού», καί χρήση βίας μπορεί νά γίνει μόνο γιά αυτοάμυνα, όταν η ανάγκη «είναι άμεση, πάρα πολύ μεγάλη καί δέν αφήνει καμία άλλη εκλογή μέσων, καί καθόλου χρόνο γιά περίσκεψη».
Επίκληση τού δόγματος έγινε στήν δίκη τής Νυρεμβέργης, ώστε ν’ απορριφτεί ο ισχυρισμός τών ηγετών τών Ναζί ότι η εισβολή στήν Νορβηγία ήτα δικαιολογημένη ώστε νά προλάβει τίς κινήσεις τών Συμμάχων. Μόνο που τό Δόγμα Μονρόε καί η θεϊκή αποστολή τών ΗΠΑ δέν τούς έχει επιτρέψει νά σεβαστούν ούτε τούς δικούς τους ηθικούς κανόνες (à κοίτα : Ανθρώπινα Δικαιώματα, ΗΠΑ – ο Κόσμος – ΘΕΜΙΣ, Στρατιωτικές Επεμβάσεις τών ΗΠΑ καί κυρίως όποιο βιβλίο τού N. Chomsky βρεθεί μπροστά σου).
Διεθνές Δίκαιο : Τό σύνολο τών κανόνων που θεωρούνται δεσμευτικοί γιά τά κράτη καί άλλους διεθνείς δρώντες που τό έχουν αναγνωρίσει μέσω διεθνών συμφωνιών καί συνθηκών. Οι πηγές του, όπως ορίζεται από τό Άρθρο 38 τού Καταστατικού τού Διεθνούς Δικαστηρίου, είναι : οι διακρατικές συνθήκες, οι διεθνείς συμβάσεις, η εθιμική πρακτική, οι γενικές αρχές τού δικαίου που αναγνωρίζονται από τά πολιτισμένα έθνη, δικαστικές αποφάσεις καί διδασκαλίες διακεκριμένων δικαστών καί νομικών.
Ένεκα τών διαφορών μεταξύ εθνικού καί διεθνούς δικαίου υπάρχουν τρείς σχολές σκέψης σχετικά μέ τήν αιτιολόγηση καί αποτελεσματικότητα τού διεθνούς δικαίου.
Οι εξτρεμιστές τής αρνητικής στάσης τονίζουν ότι, σέ αντίθεση μέ τό εσωτερικό δίκαιο, τό Δ.Δ. στερείται νομοθετικής εξουσίας καί εκτελεστικής υποστήριξης, καί ότι όσο γιά τά διεθνή δικαστήρια, αυτά είναι στήν καλύτερη περίπτωση sui generic – of its own, or of a peculiar kind.
Οι θετικιστές απαιτούν γραπτές αποδείξεις συμφωνίας μεταξύ κρατών γιά νά αποδεχτούν τήν εγκυρότητα καί τήν βαρύτητα τού Δ.Δ.
Οι δέ ιδεαλιστές απαντούν : 1- Υπάρχει μία ατέρμονη σειρά από απτές συνθήκες καί σεβαστές συμφωνίες μεταξύ κρατών. 2- Ο ΟΗΕ δρά γιά τήν αντιμετώπιση προβλημάτων καί κρίσεων σχετικών μέ τήν ειρήνη – ήτοι, έχουμε απτή απόδειξη τής ύπαρξης «εκτελεστικής» εξουσίας στήν διεθνή κοινότητα. 3- Οι αποφάσεις τών Διεθνών Δικαστηρίων γίνονται όλο καί πιό σεβαστές – ακόμη καί άν ένα κράτος προσπαθήσει νά αγνοήσει μία απόφαση διεθνούς δικαστηρίου, οι συνέπειες γιά τό γόητρο καί τήν αξιοπιστία του είναι πλέον σοβαρές. 4- Ακόμη καί όταν ένα κράτος έχει παραβιάσει τούς κανόνες τού Δ.Δ., προσπαθεί νά εκλογικεύσει τήν πράξη του στήν βάση τού Δ.Δ. 5- Τό ποινικό τίμημα γιά παραβιάσεις / παραβάσεις μπορεί νά πάρει ποικίλες μορφές, όπως οικονομικό εμπάργκο, πολιτικές κυρώσεις, διπλωματική απομόνωση, εμπορικό μποϋκοτάζ, απόσυρση οικονομικής καί άλλης βοήθειας καί, σέ αρκετές περιπτώσεις πλέον, συλλογική στρατιωτική επέμβαση.
Διεθνές Δικαστήριο :
[ βλ. : Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών - Άρθρο 92-96 ]
Ενεργητισμός : Ηθικός, Πολιτικός καί Κομματικός à Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Θεωρία τού Δίκαιου Πολέμου ( διάβασε πρώτα : Αμοιβαιότητα, Αναλογικότητα )
Η θεωρία του διέπεται από τήν «ηθικολογία» τού Ιερού Αυγουστίνου, τού Θωμά Ακινάτη καί τών Αμερικανών Καθολικών Επισκόπων (1983), γι’ αυτό καί οι όποιες διαστάσεις της σχετικά μέ τήν ηθική τού πολέμου περιορίζονται από τήν κοσμοθεωρία τής Παλαιάς καί Καινής Διαθήκης, αλλά καί ταυτοχρόνως ικανοποιεί τό κοσμικό δικαίωμα τής αυτοάμυνας καί επιβίωσης τού μή ακραίου Χριστιανού.
Τό μέτρο τών όρων, που οφείλουν νά ικανοποιούνται ώστε νά επιτραπεί σέ μία χώρα νά εμπλακεί σέ μία ηθική / δίκαιη πολεμική σύρραξη καί οι κανόνες διεξαγωγής αυτής, είναι περισσότερο σύμφωνο μέ αυτό τής Αμοιβαιότητας παρά μέ αυτό τής Αναλογικότητας, όπως θεωρείται εσφαλμένα από αρκετούς Διεθνολόγους.
Οι δέ κύριοι όροι που πρέπει νά ικανοποιούνται είναι :
1)- Η εξάντληση όλων τών άλλων διαθέσιμων δυνατοτήτων επίλυσης τής διαφοράς,
2)- Η δίκαιη αιτία : η αντιμετώπιση ενός πραγματικού κινδύνου. Δέν ξεκαθαρίζει όμως, άν καί οι «έντιμες προθέσεις» είναι ένας βασικός όρος της, εάν οι διαστάσεις αυτού τού κινδύνου δικαιολογούν τόν pre-emptive1 πόλεμο – τόν οποίο αναγνωρίζει ως νόμιμο ο ΟΗΕ, καί η ΑΔΕ – ή τόν preventive1 πόλεμο, τόν οποίο θεωρεί παράνομο ο ΟΗΕ.
3)- Πιθανότητα επιτυχίας : είναι απαράδεκτο νά αρχίζει ένας πόλεμος που θά προκαλέσει μεγαλύτερη δυστυχία από τήν μή έναρξη του,
4)- Αναλογικότητα : δέν επιτρέπεται νά προκαλείται κατά τήν διάρκεια τού πολέμου δυστυχία δυσανάλογη πρός τήν αρχική βλάβη ή κατάσταση, καί γι’ αυτό η ένταση / βία τής αντίδρασης δέν πρέπει νά υπερβαίνει αυτής τής επίθεσης – ήτοι, οφθαλμός αντί οφθαλμού ≠ ΑΔΕ. Η δέ προκαλούμενη βλάβη και τό αναληφθέν κόστος πρέπει νά είναι ανάλογα μέ τό «καλό» που προσδοκάται από τήν προσφυγή στά όπλα.
Σχετικά μέ τήν «πιθανότητα επιτυχίας» καί τήν «αναλογικότητα» :
Ποία είναι αυτή η ζυγαριά καί τό σύστημα μετρήσεως της τού ψυχικού μαρτυρίου ενός κατεκτημένου λαού από έναν βάρβαρο λαό ή από ένα «δημοκρατικό» καί «πολιτισμένο» κράτος που θεωρεί όμως τήν αξία του κατά πολύ κατώτερη αυτής τών οικόσιτων ζώων του ; Οι Παλαιστίνιοι γνωρίζουν ότι δέν πρόκειται ποτέ νά νικήσουν ούτε μία μάχη κατά τής πολεμικής μηχανής τού Ισραήλ, οπότε γιατί λέτε ότι αντιστέκονται στήν βαρβαρότητα προκαλώντας μεγαλύτερη δυστυχία στούς εαυτούς τους, τά παιδιά τους, τούς γέροντες καί γυναίκες τους; Γιά τόν ίδιο λόγο που επαναστάτησαν οι Έλληνες τό 1821, καί μάχεται σήμερα ο λαός τού Ιράκ κατά τής Pax- Americana.
Ο Μικρασιατικός πόλεμος αποσκοπούσε στήν ανάκτηση πατρώων εδαφών καί τήν απελευθέρωση εκατομμυρίων Ελλήνων από τόν Οθωμανό κατακτητή. Τό ότι κατέληξε στήν γενοκτονία άνω τού ενός εκατομμυρίου Ελλήνων καί τόν ξεριζωμό περισσοτέρων τού ενάμιση εκατομμυρίου Ελλήνων, οφείλεται στήν μή δυνατή πρόβλεψη τής έκβασης αυτού τού πολέμου ένεκα τών ισχυόντων ασταθών μεταβλητών (βλ. λήμματα : Αναλυτικά επίπεδα, Αναλυτικά Μοντέλα, Αναλυτικά Μοντέλα Λήψης Αποφάσεων, Αναλυτικό Μοντέλο Ορθολογικού Δρώντος ).
5)- Η δυνατότητα διάκρισης : η οιανδήποτε ζημία πρέπει νά προκαλείται στούς στρατευμένους αδικοπρ
O Hugo Grotius, κορυφαίος ουμανιστής τού 17ου αιώνα καί ιδρυτής τού σύγχρονου διεθνούς δικαίου, προσδιόρισε ότι ο «πιό δίκαιος πόλεμος είναι αυτός κατά τών αγρίων κτηνών*, ο επόμενος είναι αυτός κατά ανθρώπων που είναι όμοιοι μέ κτήνη». (*αναφερόταν στούς ιθαγενείς τής Αμερικανικής ηπείρου.)
Ο G. Washington έγραφε τό 1783 ότι «η βαθμιαία επέκταση τών οικισμών μας είναι βέβαιο ότι θά εξαναγκάσει τόν άγριο νά αποτραβηχτεί, όπως ο λύκος · αφού καί οι δύο είναι αρπακτικά κτήνη παρ’ όλον ότι διαφέρουν στό σχήμα». (N. Chomsky, Έτος 501 η κατάκτηση συνεχίζεται, Εκδ· Τόπος, 1994)
1 pre-emptive, preventive war : στα ελληνικά καί τά δύο επίθετα ερμηνεύονται «προληπτικός» à βλ. λήμματα.
Κοινή Γνώμη
Λαθραία (Κρυφία) Πολιτιστική Διπλωματία
Λειτουργικός Κώδικας
Ορισμός / -οι
Οι ορισμοί μέ τούς οποίους οι ανθρωπιστικές επιστήμες (μή θετικές : λογοτεχνία, φιλοσοφία, ιστορία, κοινωνιολογία, πολιτική, ... ) «επιστημονολογούν» είναι ρευστοί, αμφιλεγόμενοι καί αρκετές φορές αντικρουόμενοι όπως ακριβώς καί οι Σχολές Σκέψης εις τίς οποίες ανήκουν οι ορίζοντες τους. Ήτοι, ένας οιοσδήποτε ορισμός αυτών τών επιστημών δέν είναι απαραίτητα αντικειμενικός – μέ τήν Αριστοτελική καί επιστημονική έννοια δέν μαρτυρούν τήν ουσία τού οριζομένου.
Οι αξιολογήσεις, μεθοδολογικές προτιμήσεις, επιστημονική κατάρτιση καί τό ήθος καί έθος τού ορίζοντος αποφασίζουν γιά τήν επιστημονική ή μή απόδοση τής αληθινή ουσίας τού οριζομένου. à { ΑΔΕ : Δεξαμενές Σκέψεις, ΣυΔιΜεΤη καί συνεδριάσεις επιστημόνων γιά τήν αποκατάσταση τής αλήθειας εις τίς ανθρωπιστικές επιστήμες, καί τήν εξέλιξη αυτών. }
Παράβαση Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας
Η χωρίς άδεια είσοδος ενός αεροσκάφους στήν Περιοχή Πληροφόρησης Πτήσεων (FIR, Flight Information Region) μίας χώρας. Ήτοι, η παράβαση τών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας όπως αυτοί ορίζονται από τόν Οργανισμό Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO, International Civil Aviation Organization).
Παραβίαση Εθνικού Εναέριου Χώρου
Η εν λόγω παραβίαση αποτελεί αυτομάτως καί προσβολή τής εθνικής κυριαρχίας, αφού ο εθνικός εναέριος χώρος συνιστά αναπόσπαστο μέρος τής κυριαρχίας αυτής.
Οι συναφείς κανόνες τού ICAO (Οργανισμός Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας) είναι διεθνείς νομικοί κανόνες, οπότε ή ‘’παραβίαση’’ αποτελεί κατάφωρη παραβίαση καί τού Διεθνούς Δικαίου.
Οι ειδικές συνθήκες τού Αιγαίου Αρχιπελάγους – μέ τά ελληνικά νησιά νά αποτελούν αναπόσπαστο καί αδιαχώριστο μέρος τού ελληνικού εδάφους – όπως καί η πολυετής καί επαναλαμβανόμενη αναγνώριση τού καθεστώτος αυτού από τούς διεθνείς οργανισμούς (όπως ο ICAO, που αποτελεί ειδική οργάνωση τού ΟΗΕ), εδραίωσαν τήν στέρεη ελληνική επιχειρηματολογία, τήν οποία είχε δεχτεί καί η Τουρκία μέχρι τό 1974. Οι πολιτικοί μας, όμως, έχουν δεχτεί τήν επιβαλλόμενη από τήν Τουρκία δυσαρμονία μεταξύ τών 6 ναυτικών μιλίων τών ελληνικών χωρικών υδάτων καί τών 10 ν.μ. τού εναέριου χώρου τής Ελλάδος.
Πλουραλισμός
Τοποθετείται μεταξύ Ρεαλισμού καί Ιδεαλισμού. Κλασικό έργο αυτής τής σχολής είναι τό έργο τών R. Keohane & J. Nye Jr., Power and Interdependence, τό οποίο αναφέρει τήν ακόλουθη (ψευδο-) ρητορική έξαρση που έκανε ο Χ. Κίσσιντζερ τό 1975 : “Now we are entering a new era. Old international patterns are crumblings ; old solutions are unavailing. The world has become interdependent in economics, in communications, in human aspirations.”
Οι πλουραλιστές βοηθούν τόν εμπλουτισμό τής θεωρίας τών διεθνών σχέσεων. Κύρια συμβολή τους μπορεί νά θεωρηθεί ο επαναπροσδιορισμός τών εννοιών τής ισχύος, τής επιρροής, τών μη-κυβερνητικών δρώντων, τής αλληλεξάρτησης καί τής ηγεμονίας.
Οι τέσσερις κύριες θέσεις του που τόν διαχωρίζουν από τόν Ρεαλισμό είναι οι ακόλουθες : 1)- Τό κράτος δέν πρέπει νά θεωρείται ως ενιαίος δρών, αφού συντίθεται (ή, τουλάχιστον, σαφώς επηρεάζεται) από πολυάριθμους καί συνεχώς αλληλοσυγκρουόμενους παράγοντες – όπως, γραφειοκράτες, άτομα, ομάδες ατόμων, μη-κυβερνητικούς οργανισμούς, καί κυρίως από δυναμικά συμφέροντα, 2)- Κατά συνέπεια, τό κράτος δέν είναι δυνατόν νά θεωρηθεί ως ‘’ορθολογικό’’, σέ πλήρη αντίθεση πρός τήν έμμονη ιδέα τού ρεαλιστικού προτύπου τού ορθολογικού δρώντος, 3)- Μη-κρατικοί δρώντες (διεθνείς, διακρατικοί καί διακυβερνητικοί) εμφανίζονται πλέον ως αποφασιστικοί παράγοντες στήν διεθνή σκηνή. Τέτοιοι δρώντες, που περιλαμβάνουν θεσμούς καί οργανισμούς παγκόσμιας εμβέλειας – από τά Ηνωμένα Έθνη έως τίς πολυεθνικέ εταιρείες – έχουν προφανώς επηρεάσει, αν όχι σαφώς μεταβάλει, τήν φύση τής ισχύος, τής αυθεντίας, καί τής επιρροής στόν σημερινό κόσμο, 4)- Τό φάσμα τών ενδιαφερόντων καί ερωτημάτων γιά τήν διεθνή σκηνή έχει επεκταθεί δραματικά από τήν εποχή τού κλασικού πολιτικού ρεαλισμού.
Η Σχολή αυτή βρίσκεται σέ πλήρη αντίθεση μέ τήν πολιτική τής ΑΔΕ διότι, όχι μόνο επικεντρώνεται αποκλειστικώς στήν διεθνή πολιτική οικονομία, αλλά καί επειδή προσπαθεί νά μάς πείσει ότι η σημερινή τάξη πραγμάτων τού ιμπεριαλιστικού νεοφιλελευθερισμού αποτελεί μία μή ανατρέψιμη παγκόσμια πολιτικο-οικονομική πραγματικότητα.
Πολιτική Κουλτούρα
Πολιτική Πραγματοκρατία (αντικειμενική θεώρηση / ρεαλισμός ), Πολ. Πρα.,
Η Πολ. Πρα. μετά τό 1996 βρίσκεται σέ μία τόσο συνεχή διασπασμένη μετεξέλιξη ώστε δεν μπορούμε νά τήν καθορίσουμε ως μία διεθνολογική θεωρία μέ θεμελιακές έννοιες.
Η δέ «κλασική» Πολ. Πρα. (1912-1996) όμως παραμένει τό κύριο εργαλείο χάραξης τής πολιτικής τών περισσοτέρων, κυρίως, ισχυρών κρατών, άν καί η πλειοψηφία τών λαών διευρύνει συνεχώς τούς ορίζοντες καί τά πλαίσια συνεργασίας των καί αλληλοκατανόησης.
Η φιλοσοφία της δέν είναι απλώς απαισιόδοξη αλλά επικίνδυνα άρρωστη μιάς καί θεωρεί τήν ανθρώπινη φύση διεφθαρμένη ένεκα τής αιματοβαμμένης διαδρομής τής ανθρώπινης ιστορίας.
Ενισχυόμενη από τήν ισχύουσα ανεπάρκεια τών υπερκρατικών θεσμών καί οργανισμών νά επιβάλλουν τήν τάξη καί ειρήνη, θεωρεί : υποχρέωση καί φυσικό δικαίωμα ενός κράτους νά προστατεύει τόν εαυτόν μέ τά μέσα τά οποία διαθέτει, καί νά μεγιστοποιεί τήν στρατιωτική ισχύ του ώστε νά δύναται νά πραγματοποιεί τό «εθνικό συμφέρον» ως ένας άλλος διεθνής δρών μέσα στήν διεθνή αναρχία. Η δέ στάση τών ακραίου υποστηρικτή τής Πολ. Πρα. είναι αυτή τού αμοραλισμού, τής ανηθικότητας, πρός τόν ξένο καί τόν συμπολίτη του ο οποίος δέν αποδέχεται εμπράκτως τόν εθνοκεντρισμό τού «κρατικού συμφέροντος» (à Αμοραλισμός / Ανηθικότητα ).
Ήτοι, μπορούμε νά συμπεράνουμε ότι τά Ανθ.Δικ. θά μπορούσαν νά γίνουν δεκτά ή σεβαστά μόνον ως ένα τυχαίο υποπροϊόν τής ανθρώπινης διαδρομής καί εφ’ όσον δέν ακυρώνουν τήν αξία τού κράτους ως τόν βασικό παράγοντα εις τήν διεθνή τάξη πραγμάτων.
Πολιτικός Ιδεαλισμός, Πολ. Ιδ.
Θεμελιώδες αξίωμα τού Πολ. Ιδ. αποτελεί η πεποίθηση ότι η ανθρώπινη φύση δέν ελέγχετο καί δέν ελέγχεται από μία εξωσυμπαντική δύναμη ή υπερφυσική οντότητα που εξελίσσει συνεχώς τήν προδιάθεση μας πρός τόν πόλεμο καί τήν εκμετάλλευση τού αδύναμου, αλλά αντιθέτως ότι δυνάμεθα – μέσω τής συνεχούς βελτίωσης : τής μόρφωσης, παιδείας μας, τών μέσων καί τρόπου αλληλεπίδρασης ιδεών καί συνεργασίας μας, καί τών διεθνώς αποδεχτών θεσμών – νά ζούμε σ’ ένα ειρηνικό κόσμο, ο οποίος ικανοποιεί τίς ανθρώπινες πνευματικές καί βιολογικές ανάγκες θέτοντας τά συμφέροντα τής ανθρωπότητος υπεράνω τού κρατικού συμφέροντος { ΑΔΕ }.
Πρός τούτο, τά μέσα καί μέτρα που προτείνουν, υποστηρίζουν τόν Πολυμερισμό – εν αντιθέσει μέ τήν μονομερή λήψη αποφάσεων καί μονομερής εφαρμογή τής (τουλάχιστον εξωτερικής) πολιτικής μίας χώρας – καί τούς «Διεθνείς Οργανισμούς» οι οποίοι μπορούν νά θεμελιώσουν ένας διεθνές δίκαιο καί μία διεθνής ηθική που θά καλλιεργούν τήν διεθνή συνεργασία καί θά εγγυώνται τήν οικουμενική ασφάλεια.
Οι θεμελιακές έννοιες καί βασικές παραδοχές / προκείμενες προτάσεις τού Πολ. Ιδ. : 1)- εμπλουτίζουν τήν διεθνολογική θεωρία καί εκπολιτίζουν τίς διεθνείς σχέσεις δίνοντας προτεραιότητα στήν ηθική αξία τών πράξεων μας έναντι τής στείρας πολιτικής πραγματοκρατίας, καί 2)- καλλιεργούν ρεαλιστικές, ελπιδοφόρες προοπτικές γιά πρόοδο καί υπέρβαση που μπορούν νά λύσουν τά προβλήματα που μαστίζουν τόν πλανήτη μας.
Αρκετοί υποστηριχτές του επισημαίνουν ότι έχουν καθυστερήσει νά συγκεκριμενοποιήσουν τίς προτάσεις τους σχετικά μέ τά αναγκαία μέσα καί μέτρα γιά τήν υλοποίηση τών επαναστατικών στόχων τους.
Οι προτάσεις τους, τά μέσα καί μέτρα τους είναι ξεκάθαρα, οπότε δέν βρίσκεται εις αυτά τό πρόβλημα. Όταν προτείνουν τήν υποβάθμιση τής εθνικής άμυνας καί ασφάλειας – τό καλύτερο δώρο γιά τούς σχεδιαστές τής νέας τάξης πραγμάτων – ένεκα τής προστατευτικής ομπρέλας μίας «Συλλογικής Ασφάλειας» απόρροια τής διεθνής ηθικής καί τού διεθνούς δικαίου, οφείλουν νά μας προσδιορίσουν τίς αρχές καί κανόνες αυτών, καί τό πως θά μπορέσουν «αυτήν» τήν νέα ηθική στήν σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα τής θεοποίησης τού χρήματος καί τών δογματικών θρησκευτικών πεποιθήσεων. {à ΑΔΕ }
Πολιτικός Ρεαλισμός à Πολιτική Πραγματοκρατία
Πολιτιστική Διπλωματία
Πραγματιστικός Ιδεαλισμός
Ο Πρα. Ιδ. επιχειρεί νά πραγματοποιήσει μία λειτουργική καί βιώσιμη σύνθεση τών «συμβιβάσιμων» θεμελιακών εννοιών καί βασικών παραδοχών / προτάσεις τής Πολιτικής Πραγματοκρατίας καί τού Πολιτικού Ιδεαλισμού – ήτοι, δύο διεθνολογικές θεωρίες μέ αντίθετους πόλους.
Στήν πραγματικότητα ο Πρα. Ιδ. υποστηρίζει απόλυτα τήν συλλογικότητα καί τόν πολυμερισμό τού Πολιτικού Ιδεαλισμού, καί συμβιβάζεται μέ τά κρατικά συμφέροντα τής Πολιτικής Πραγματοκρατίας, υπό τόν όρο ότι αυτά προσδιορίζονται ορθολογικά καί ικανοποιούν τίς ανθρωπιστικές υποχρεώσεις τού Πολ. Ιδ.
Οφείλει δέ τήν γένεση του στήν «κοσμοπολίτικη» μεταπολεμική πολιτική τού Καναδά καί στήν θερμή υποστήριξη της από τίς «μέσες δυνάμεις ομοϊδεατών» -- οι Σκανδιναβικές χώρες, οι Κάτω Χώρες, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία καί άλλα κράτη.
Αυτή είναι δέ η πολιτική που εφαρμόζουν η Ελλάδα καί η Κύπρος γιά νά εξασφαλίσουν τήν ειρήνη καί νά καλλιεργήσουν ένα συνεχές κλίμα συνεργασίας μέ τήν Τουρκία. Ως ήτο αναμενόμενο όμως, οι διεκδικήσεις τής Τουρκίας εις βάρος τών εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων καί τού εθνικού πλούτου μας, οι οποίες συνοδεύονται από τίς στρατιωτικές προκλήσεις καί τήν αδιαλλαξία της, δέν παραβιάζουν μόνο τίς διεθνείς συμβάσεις καί διακρατικές συμφωνίες, αλλά έχουν καταστήσει σαφές ότι μόνο μέ τήν απόκτηση όπλων ισχυροτέρων αυτών τής Τουρκίας ή μέ μία επιτυχή πολεμική σύρραξη θά μπορέσουμε νά συνετίσουμε τόν Οθωμανό κατακτητή.
{ ΑΔΕ – εξ· πολ· : ο ορθολογισμός καί η ιστορία μάς επιβάλλει ν’ αντιμετωπίζουμε τό ισχύων πολιτικό καθεστώς τής Τουρκίας μέ τίς αρχές τής Πολιτικής Πραγματοκρατίας καί τόν δέ λαός της μέ τίς αρχές τού Πραγματιστικού Ιδεαλισμού. }
{ ΑΔΕ – εξ· πολ· : η μεταπολεμική ιστορία τών διεθνών σχέσεων μάς διδάσκει καί προειδοποιεί ξεκάθαρα ότι ο Ανθρωπιστικός Διεθνισμός καί ο Πολιτικός Ιδεαλισμός, που προωθούν τά Ανθ.Δικ., είναι εφαρμόσιμοι, χωρίς πρώτα τήν εδραίωση τής διεθνής άμεσης δημοκρατίας καί τού «τέλους» τής ΑΔΕ, μόνον σέ «πολιτισμένες» χώρες – όπως τίς Σκανδιναβικές καί μερικές άλλες. }
Pre-emptive war : sometimes called “anticipatory self-defence – is considered legal under international law, but only when undertaken in response to an imminent threat. Moreover, the onus for demonstrating such an imminent threat falls on the country doing the pre-empting. Which means that bogus or politicized intelligence will not be seen to be anything more than criminal negligence.
Καταστατικός Χάρτης τών Ηνωμένων Εθνών : Άρθρο 2.4 : 4. Όλα τα Μέλη στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας,
που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας
οποιουδήποτε κράτους είτε μέ οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ασυμβίβαστη προς τους
Σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών.
Κεφάλαιο 7 : Άρθρο 51 : Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δε θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή
συλλογικής νόμιμης άμυνας, σέ περίπτωση που ένα Μέλος των Ηνωμένων Εθνών δέχεται
ένοπλη επίθεση, ως τη στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας θα πάρει τα αναγκαία μέτρα
για νά διατηρήσει τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Τα μέτρα που θα παίρνουν τα Μέλη των
Ηνωμένων Εθνών κατά την άσκηση αυτού του δικαιώματος της νόμιμης άμυνας θα
ανακοινώνονται αμέσως στο Συμβούλιο Ασφαλείας, και σέ καμία περίπτωση δε θα θίγουν
την εξουσία και την υποχρέωση που έχει το Συμβούλιο Ασφαλείας, σύμφωνα μέ αυτόν το
Χάρτη, νά αναλαμβάνει οποτεδήποτε τη δράση που κρίνει αναγκαία για τη διατήρηση ή για
την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
(βλ. : preventive war )
Preventive war : sometimes called “anticipatory self-defence” – is considered illegal under international law precisely because no imminent threat exists. Under international law, preventive war is considered a type of naked aggression. (βλ. : pre-emptive war )
Ωφελιμισμός
Utilitarianism : Any of a variety of views all of which are consequentialist or teleological, and which support that the consequence to be pursued is the maximization of good.
It is always universalistic, not egoistic or altruistic. It distinguishes the rightness of an action (which depends on its actual consequences) from the moral goodness of the agent (which depends on his motives and intentions.
Objections have usually centered on the practicality of utilitarianism in view of our limited predictive powers q and on whether it can cater for our intuition about justice and ‘backward-looking’ obligations like that of promise-keeping. Our ability to control population numbers also raises issues.
Bentham’s theory of utilitarianism (1748-1832), Philosophy / Politics : it asserts that actions and institutions should be judged by their contribution to utility, which is measured by calculating the relative contribution to happiness or pleasure, as opposed to pain. The aim of government should thus be “the greatest happiness of the greatest number.”
We can point out that not only is pleasure difficult to measure, but that utilitarianism provides neither any guarantee of individual rights against majority interests, nor any means of weighing high levels of pleasure for a few against lower levels of pleasure for greater numbers.
…
Σπύρος Ε. Κουλουμπέρης
http://amesidemocratiaellenon.blogspot.com
27440-26458
694-1569303