ΜΜΕ

ΜΜΕ

Αφύπνιση

Δημοσιογράφοι – Η τάξη τών Συντονιστών

Διαφημίσεις

Εκλογές

Ιδεολογία

Κοινωνιολογία

Κόμματα – Πολιτικοί

Κυβερνητικά

Προπαγάνδα – Παραπληροφόρηση

Συγκάλυψη

ΣυΔιΜεΤηΕπ – Συμμετοχικά Διαδραστικά Μέσα Τηλεπικοινωνίας

 

 

ΜΜΕ   (Αφύπνιση)

Παραπληροφόρηση,

Διαφημίσεις,

ΣυΔιΜεΤηΕπ, (Νέα συμμετοχικά διαδραστικά μέσα τηλε-επικοινωνίας)

 

            Οι εταιρείες τού παλαιού καί νέου φιλελευθερισμού υπάρχουν μόνο όταν πωλούν τά προϊόντα τους ή όταν χρηματοδοτούνται από τίς κυβερνήσεις. Γεγονός που καθιστά αναγκαία συνθήκη τήν κατασκευή μίας εικόνας τού κόσμου ως τήν μοναδική πιθανή έλλογη πραγματικότητα που καθιστά τήν επιβίωση τών εταιριών ως τήν μοναδική προϋπόθεση γιά τήν βιωσιμότητα τού πολιτισμένου κόσμου, αλλά μόνο μέ τούς όρους που υπαγορεύει η εξουσιαστική πλουτοκρατία. Τά δέ μέσα τους γιά τόν έλεγχο τής βούλησης τής μάζας είναι οι κομισάριοι πολιτικοί τους, τό εκπαιδευτικό τους σύστημα καί τά ΜΜΕ.

Τά ΜΜΕ είναι καί αυτά εταιρείες, οι οποίες – κρατικές καί μή – πωλούν τό κοινό τους σέ εταιρείες που τίς χρησιμοποιούν γιά νά πουλήσουν τά προϊόντα τους, καί στήν εξουσιαστική πλουτοκρατία ώστε νά δύναται νά λειτουργεί μέσω αυτών ως ο θέσφατος παιδαγωγός τής μάζας.

Γεγονός που προϋποθέτει ότι οι κατέχοντες διευθυντικές θέσεις στά ΜΜΕ, οι αστέρες δημοσιογράφοι καί σχολιαστές έχουν ασπαστεί τίς αξίες καί στόχους τής εξουσιαστικής πλουτοκρατίας, μέ αντάλλαγμα τήν συμφωνημένη θέση τους στήν προνομιούχο ταξική πυραμίδα τής ελίτ. Οι δέ νέοι, ιδεαλιστές δημοσιογράφοι σύντομα συνειδητοποιούν ότι εάν δέν εσωτερικεύσουν τίς αξίες τών διευθυντών τους θά αποβληθούν ως μή πραγματιστές, ή ουτοπιστές, ή αναρχικοί κτλ.

Οπότε δέν πρέπει νά πέφτουμε στήν παγίδα τού νά εστιάζουμε τήν προσοχή μας κυρίως καί αποκλειστικά στό ερώτημα εάν οι δημοσιογράφοι που ερευνούν ένα θέμα / γεγονός / πρόβλημα είναι ακέραιοι, ή στό εάν οι απόψεις τών αναλυτών καί παρουσιαστών αυτού είναι έντιμες, αλλά αντιθέτως πρώτα πρέπει νά αξιολογούμε τήν επιλογή τού κάθε συγκεκριμένου θέματος στήν συγκεκριμένη χρονική στιγμή, διότι η επιλογή του εξαρτάται από τό φάσμα τών επιτρεπομένων νά εκφραστούν απόψεων, αλλά καί από τό γενικό πλαίσιο (τόν χωρόχρονο) που επιτρέπει τήν παρουσίαση του – π.χ. δέν επιτρέπεται νά ερευνούν τά κύρια αίτια, τούς υπεύθυνους, γιά τήν οικονομική χρεοκοπία, αλλά μόνο τόν βαθμό τής δυσχερούς θέσεως μας (σύμφωνα πάντα μέ τά λεγόμενα τους) καί τό ποιό πρόγραμμα τών σιαμαίων κομμάτων είναι τό καλύτερο.

Μέ απλά λόγια δέν υπάρχει δημοσιογράφος μέ εξαψήφιο μισθό στόν κόσμο τής ελεύθερης αγοράς καί τών ολοκληρωτικών καθεστώτων που νά μήν έχει πουλήσει τήν ψυχή του στό ιερατείο τής απόκρυψης τής ουσιώδους αλήθειας, ή σέ μία συγκεκριμένη ομάδα ιδίων μεγαλο-συμφερόντων.

Στήν δέ Ελλάδα μας, μάς αποκαλύπτουν πολλές αλήθειες, αλλά τά θεμέλια τής πυραμίδος τους παραμένουν στέρεα, διότι – εκτός τού ό,τι η εξουσία μάς έχει διαφθείρει υποχρεώνοντας μας νά λειτουργούμε μέ παράνομο τρόπο γιά νά μπορούμε νά επιβιώσουμε – η διαφθορά αποτελεί τόν ιστό που συγκροτεί τήν κοινωνικο-πολιτικο-οικονομική πραγματικότητα μας. Αυτό όμως που δέν πρόκειται νά μάς αποκαλύψουν είναι ότι έχουμε δικαίωμα καί υποχρέωση καί ότι μπορούμε διανοητικά νά συμμετέχουμε ενεργά στήν θεσμοθέτηση τής ζωής μας. Γι’ αυτό καί δέν πρόκειται ποτέ νά ‘’εκβιάσουν’’ – καί μπορούν άν ήθελαν – τούς βουλευτές μας νά ενεργοποιήσουν τήν Κάθαρση στήν υπόθεση τού Κυπριακού, τού Χρηματιστηρίου, τών Ιμίων, καί λοιπές άλλες που συνιστούν πράξεις εθνικής προδοσίας.

 

Τό 15% τών Ευρωπαίων καί τό 30% τών Ελλήνων δέν διαβάζει εφημερίδες διότι τόν λαό μπορείς νά τόν δουλεύεις γιά ορισμένο χρονικό διάστημα καί όχι όλες τίς φορές. Αλλά, δυστυχώς, τό κύριο πρόβλημα μας ακόμη παραμένει : δέν γνωρίζουμε τό πόσο εύκολα μπορούμε ν’ αποκτήσουμε τόν απόλυτο έλεγχο τής ζωής μας.

 

O μύθος τών αιώνων : «Τό διάβασα στό ... οπότε πρέπει νά είναι αλήθεια» · ο νέος μύθος : «Τό είδα καί τό άκουσα στήν τηλεόραση, οπότε σίγουρα πρέπει νά είναι αλήθεια».

 

Όταν ένα δολίως προπαρασκευασμένο καί προβαλλόμενο δίκτυο παραπληροφόρησης έχει, μέσω ελέγχου τών ΜΜΕ, συστηματικά πουληθεί στίς μάζες γιά μερικές γενεές, τότε η «αλήθεια» θά φανεί ως ένας τελείως παράλογος – ή ακόμη καί τερατώδης – ισχυρισμός, καί ο δέ υποστηρικτής αυτής, ως ένας παραληρών παράφρων.

 

Ένα αντιδημοκρατικό πολιτικο-εταιρικό καθεστώς παραμένει στήν εξουσία διότι πρωτίστως ελέγχει τό Υπ· Παιδείας καί συνεργάζεται ιδιοτελώς μέ τά ΜΜΕ.

Οι πολιτικοί μας όταν δέν ψεύδονται μας χαρίζουν αληθείς αλλά ασήμαντες γενικολογίες γιά τό πολιτικό-οικονομικό τους πρόγραμμα. Η δέ αλήθεια γιά τό τι καί ποιούς εκπροσωπούν βρίσκεται : α)- στίς γενικόλογες αναλύσεις τους, καί κυρίως β)- σέ αυτά τά πολιτικά καί κοινωνικά ζητήματα τά οποία δέν έχουν ούτε τήν ψυχή ούτε τήν παιδεία γιά νά τ’ αγγίξουν.

Επειδή είναι ακόμη δύσκολο γιά τήν πλειοψηφία ν’ αποκαλύψει τά αληθινά τους κίνητρα ένεκα τού ό,τι οι συντονιστές τής άρχουσας τάξης έχουν πολύ επιδέξια μετατρέψει τήν πολιτική σέ θέατρο αστέρων, βοηθά τά μέγιστα τό αφούγκρασμα τής αυταρέσκειας τών «μεγαλοδημοσιογράφων» μιάς καί η αδύναμη φύση αυτής τούς τυφλώνει τόσο ώστε αποκαλύπτουν άθελα τους μερικούς από τούς τελικούς στόχους τής πλουτοκρατίας.

 

Μία εικόνα έχει τήν ισχύ χιλίων λέξεων σωστής πληροφόρησης ή παραπληροφόρησης.

 

Η παραπληροφόρηση είναι τά μέγιστα πιό επικίνδυνη από τήν μή πληροφόρηση, διότι λειτουργεί όπως καί η παραμυθολογία – ο ορθολογισμός αντικαθίσταται από τίς φαντασιώσεις/ μύθους τού παραλόγου : σωτήρες θεάνθρωποι καί ηγεμόνες, ματαιότης τής ατομικής ή συλλογικής δράσεως, η υπέρτατη αξία τής μεταθανάτιας ψυχής έναντι τής ζωής, κτ.λ.

Ακόμη καί σήμερα δέ, η κοσμοθεωρία τών τού δυτικού πολιτισμού στηρίζεται σέ τερατώδη ψέματα καί επικίνδυνη παραμυθολογία · καί τά δέ τελευταία 100 έτη, η εξουσιαστική πλουτοκρατία στηρίζεται στό εκπαιδευτικό τους σύστημα καί στά εταιρικά ΜΜΕ ως όργανα ελέγχου καί προγραμματισμού τής σκέψεως τού κοινού γιά τήν βιομηχανία παραγωγής άβουλων, φοβικών υπηκόων, ώστε ακάθεκτη η Νέα Παγκόσμια Τάξη – τό σύστημα παγκόσμιου ελέγχου / εκμετάλλευσης τού πλούτου τών εθνών – νά υπηρετεί τά συμφέροντα τής πλουτοκρατίας. Γι’ αυτό, τό τι θά δούμε καί τό τι θά ακούσουμε στά ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης, καί τό τι θά διαβάσουμε στόν έντυπο τύπο, έχει προγραμματιστεί από τούς εργοδότες τών «ανεξάρτητων δημοσιογράφων.

Η δέ «ανεξάρτητη» ελληνική δημοσιογραφία αποκαλύπτεται επαρκώς στόν ακόλουθο κανόνα λειτουργίας, κυρίως, τών «μεγαλοδημοσιογράφων» : ‘’Θά σού πάρω συνέντευξη, θά συμμετάσχεις στόν τηλεοπτικό διάλογο υπό τόν όρο ότι θά μιλήσω περισσότερο εγώ γιά τά σημεία τού θέματος τά οποία επιτρέπω νά αναπτυχτούν, καί όταν εσύ παίρνεις τόν λόγο θά τόν μοιράζεσαι ταυτοχρόνως μέ άλλον έναν ή καί τέσσερεις καλεσμένους’’.

Μήπως υπερβάλλουμε ή δέν είμαστε σοβαροί, υπεύθυνοι ερευνητές... ; Δέν υπερβάλλουμε στό ελάχιστο – καί τό γνωρίζουν. Όσο γιά τήν σοβαρότητα / υπευθυνότητα μας, αυτές είναι αξίες που αποφεύγουν όπως ο διάβολος τό λιβάνι. Υπάρχουν εκατοντάδες τεκμήρια περί τής αλήθειας τών ισχυρισμών μας (βλ. ΜΜΕ – άρθρα ). Εδώ σας παραθέτω ένα πολύ αποκαλυπτικό, χάρις στό θράσος τους νά μας θεωρούν όλους τελείως πρόβατα : Ακρόπολις, εφημ· : Διαφήμιση της στήν ΕΤ-1, Μάρτ. ’06 : «Πάρτε τήν Ακρόπολη… δωρεάν διακοπές γιά τό Πάσχα… διότι η σοβαρότητα συνδυάζεται μέ τήν προσφορά.» à Δηλαδή, όποιος αδυνατεί νά προσφέρει δώρα δέν είναι σοβαρός;

Όντως, δέν αποτελεί υπερβολή αλλά ξεστράβωμα, ο ισχυρισμός ότι, τουλάχιστον, γιά τά τελευταία 15 έτη, τά «ελληνικά» ΜΜΕ μας διασκεδάζουν μέχρι θανάτου μέ σκοπό τήν μεταμόρφωση μας σέ απόλυτους τηλεθεατές / αναγνώστες «πρόβατα». Μεγαλώσαμε στά θρανία τού ψυχοκτόνου δογματισμού, καί τώρα η ελίτ πασχίζει ώστε ν’ αποφοιτήσουμε μ’ άριστα από τό κολλέγιο τής Ηροστράτιας* εικόνας τής ΤΛ τους.

Γι’ αυτό καί η ΤΛ αναλύει τά πολιτικά ζητήματα καί τά ιστορικά γεγονότα γιά εμάς, γυμνάζεται γιά εμάς, κάνει έρωτα γιά εμάς, … , ώστε εμείς νά έχουμε ελεύθερο χρόνο νά εργαζόμαστε καί νά καταναλώνουμε όλο καί περισσότερα προϊόντα.

*(Ηρόστρατος : Εφέσιος, πυρομανής, εμπρήσας τώ 356 π.Χ. τόν ναόν τής Εφεσίας Αρτέμιδος).

Γι’ αυτό καί στόν ισχύοντα κόσμο τής ασημαντότητας – ψευδο-ατομικισμός, κίτρινος τύπος, φλυαρία χαμηλού διανοητικού επιπέδου, η πρακτική τού νά ομιλούν δύο, τρείς ή καί πέντε άτομα ταυτοχρόνως – εκπομπές τής κρατικής καί ιδιωτικής τηλεόρασης τολμούν νά μας ζητούν νά στείλουμε SMS (μέ χρέωση από 0,59€ έως καί €1,95 ), ή νά τούς τηλεφωνήσουμε μέ υψηλή χρέωση γιά νά καταθέσουμε τήν άποψη μας (λές καί πρόκειται ν’ ακουστεί ή νά μετρήσει...).

Καί γιατί λέτε δέν μας δίνουν τό e-mail τών εκπομπών τους, αλλά μας δελεάζουν μέ καλλονές νά τούς στείλουμε τουλάχιστον ένα SMS ; Διότι : α)- δέν τούς «φτάνουν» τά εκατομμύρια που εισπράττουν από τίς κρατικές διαφημίσεις ή αυτά τών χρεών τους πρός τό δημόσιο – τά οποία η «γενναιόδωρη» κυβέρνηση τούς τά «χάρισε» --, αλλά θέλουν καί τά ψιλά που έχουμε γιά κανένα καφέ, καί β)- μέ ένα e-mail έχουμε τήν ευκαιρία νά αναπτύξουμε τίς θέσεις – πρός τίς οποίες όμως, δέν είναι απλώς αδιάφοροι, αλλά εχθρικοί.

 

Άν οι  πολιτικοί αξίζουν σφαλιάρες ή τήν εσχάτη τών ποινών, τότε οι δημοσιογράφοι επαξίως δικαιούνται βούρδουλα, καί οι δέ διανοούμενοι τής νέας τάξης πραγμάτων καί οι παιδαγωγοί οστρακισμό.

 

Σύμφωνα μέ τό Mega, ο ανεξάρτητος (! ;) εκδοτικός οίκος τού Μπόμπολα, Πήγασος Εκδοτική, αγόρασε τό 70% τών μετοχών τής εφημερίδος «Πρώτο Θέμα». Μήπως ο Μπόμπολας συνδέεται επιχειρηματικά μέ τό Mega ;

 

Ουδείς έντυπος τύπος (εφημερίδες, περιοδικά) ή κάποιο ηλεκτρονικό ΜΕ – ούτε η «ασπίς», η «ανεξάρτητη» δημοκρατική εφημερίδα Πρώτο Θέμα – έχει αφιερώσει έστω μία σελίδα, (ούτε στά αντιπολιτιστικά ένθετα περιοδικά τους, π.χ. ΟΛΑ, BIG FISH, …), ή μέρος τής εκπομπής τους, μέ σκοπό τήν πληροφόρηση τών πολιτών περί τών βασικών δικαιωμάτων καί υποχρεώσεων αυτών. à ΑΔΕ : ΜΜΕ.

 

ΣΟΣ

      ΕΤ3, «Ραντεβού στίς 9», 18-03-08 : καί οι τηλεπαρουσιαστές τής κρατικής (!!!) εκπομπής συμφωνούν καί μας προτείνουν νά μοιραστούμε τό πικρό ποτήρι μέ τούς «φίλους μας» τούς Σκοπιανούς · δηλαδή, αυτοί ας δεχθούν μία από τίς προτεινόμενες διπλές ονομασίες ( Άνω Μακεδονία, Βόρειος Μακεδονία, Νέα Μακεδονία ) καί εμείς νά τούς αναγνωρίσουμε ως έθνος Μακεδονικό, καί τήν δέ γλώσσα τους ως Μακεδονική.

 

                                    Διαφημίσεις

-- Διαφήμιση γιά τήν προώθηση κρατικού τυχερού παιχνιδιού, Τζόκερ : Τό μήνυμα που περνάει είναι ότι εάν δέν θέλεις ν’ ανησυχείς γιά τίς υπερωρίες που δέν σέ πληρώνει τό σημερινό νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα, δέν έχεις άλλη λύση από τό νά παίζεις Τζόκερ. Μέ τά δέ χρήματα τού Τζόκερ, θά μπορέσεις ν’ αγοράσεις τήν εταιρεία που εργάζεσαι καί ως τό νέο αφεντικό νά φέρεσαι στούς πρώην βιοπαλαιστές συνεργάτες σου όπως τό πρώην αφεντικό σου : «Άντε χάσου από δώ πέρα που θέλετε καί (τήν αμοιβή σας γιά τίς) υπερωρίες».

-- ΝΕΤ : Πρώτη Γραμμή, 28 Δεκ· ’08 : εδόθη η ευκαιρία στόν επαγγελματία χαρτοπαίχτη Τάρας νά διαφημίσει αρκετές φορές τά ηλεκτρονικά καζίνα Eurobetpoker καί Eurocasino. 

 

                                    ΣυΔιΜεΤηΕπ, (Νέα συμμετοχικά διαδραστικά μέσα τηλε-επικοινωνίας)

            ΗΠΑ : εκλογές τού 2008 : Μία web-cam (διαδικτυακός εικονολήπτης) μετέδιδε ζωντανά τίς δημόσιες κινήσεις τού B. Obama επί 24ης βάσεως. Ο Αμερικανός πολίτης που είχε πρόσβαση στό διαδίκτυο, μπορούσε νά πληροφορείτε γιά τήν εκλογική εκστρατεία καί τό πολιτικό του πρόγραμμα, καί έχοντας έτσι βοηθηθεί νά σχηματίσει γνώμη, ζωντανά ή γραπτώς εξέφραζε τίς απόψεις του καί κατέθετε τίς προτάσεις του. Χάρις δέ στήν παροχή πρός τούς ψηφοφόρους αυτού τού είδους ευκαιρίας συμμετοχής στήν προεκλογική του εκστρατεία, κατόρθωσε νά έχει στήν διάθεση του από χρηματικές συνεισφορές μόνο μέσω τού διαδικτύου €600 εκατομμύρια περισσότερα από αυτά τού αντιπάλου του. à (βλ. : ΑΔΕ : ΣυΔιΜεΤηΕπ )

 

 

Δημοσιογράφοι – Η τάξη τών Συντονιστών

Greek TV hosts during a talk show of a political or of social nature – and even during a documentary – have an expensive pen in hand which they never use; that is, instead of taking notes while the guest is talking, they interrupt him before he finishes his sentence.

 

Διαφημίσεις

 

 

Εκλογές

 

Ιδεολογία

Η πλειοψηφία τών σημερινών δημοσιογράφων λειτουργεί ως η τάξις τών πτωματοφάγων τού ανθρώπινου πόνου καί αξιοπρέπειας καί ως τής εξουσιαστικής πλουτοκρατίας πληρωμένων δολοφόνων τής κοινής λογικής τών συμπολιτών μας.

Η δέ εφαρμογή τού προγράμματος τού «τέλους» τής ΑΔΕ θά επιφέρει σέ ένα σημαντικό μέρος τού κοινού τό σύνδρομο τής στέρησης τής αποβλάκωσης καί δουλοπρέπειας του, καί στά δέ μέλη τών ΜΜΕ (δημοσιογράφους, πολιτικούς, «προσωπικότητες», …) τήν απαξίωση καί τήν στέρηση τού δικαιώματος τους στήν επιβολή τής παραπληροφόρησης καί στίς αναξιοκρατικές υψηλότατες αμοιβές τους – π.χ. ΜΜΕ/ USA: Larry King : μισθός = $ 7 εκ·/έτος.

 

 

Κοινωνιολογία

 

The US Media and Violence in the US

                              1998.

What is the effect of long-term media violence on (our) national character?

Do we want 9-year-olds watching slasher-films?

Who should decide?

Although, we all have a strong opinion about the profusion of violence – in film, TV, video games, and on line – paralysis sets in when action is in order at home, at school, etc.

The issue has been treated as a hopeless standoff – actually, a false dilemma – between unchecked free speech advocates (representing the entertainment industry) and the concerned sociologists, philosophers, etc. who strive to create a mentally healthy society through the elimination of desensitization, fear and addiction. In my opinion, though, the latter group strive for a solution without first attacking the root of the problem: an individualistic, money-driven and sipped in religiosity Western cosmotheory.

Case study: The Gebuse is a tribe of about 450 persons in New Guinea which instills in their young children “good company” as their primary cultural value; the most immediate and striking dimensions of their social life are: togetherness, casual talk and exuberant humour.

They allow only the mildest portrayals of violence; neutral parties intervening in case of the possible of severe physical harm being inflicted, with all involved snapping fingers on peace and entering the longhouse for a night of feasting and celebrating.

And yet, they have the highest known homicide rates per capita yet recorded. The victims are most often suspected of having used sorcery against a fellow Gebusi (à Proof: one’s religious beliefs annul all ethical customary rules of social interaction.). So, to what extent do the tenets of our religious values dictate our physical and mental well-being?

The US has the highest levels of homicide and violence of any advanced industrial democracy in the world, and it is first in producing, marketing and consuming “entertainment violence”, i.e. the mass marketing of violence as sexy and of sexuality on a violent image) for pleasure, excitement, sensuous arousal and thrill generated by scenes, such as the crushing of skulls and the tearing out of hearts from living persons and rotting corpses, not being spared. In addition, in the interactive games marketed to children and young people, participants are rewarded for shooting, eviscerating and strangling victims.

What happens to the malleable souls of children nurtured on images of rape, torture, bombings and massacre, all of which are channeled into their bedroom? During the 1990s, the percentage of local news reporting of murder and other violent topics reached levels over 75%.

The centerpiece of Roman “games” was gladiatorial fights, alongside the slaughter of “nonhuman” beings, such as slaves, wild beasts, criminals, prisoners of war. During the era of Pax-Romana the “Colosseum” had replaced the Hellenic theatre which invited its audience to ponder, debilitate and be imbued with transcending moral values. Violent spectacles kept the Roman citizenry distracted and entertained, and thus securing the continued acculturation to violence needed by a warrior state. And to this end, the Roman elite fully sponsored their “entertainment violence” – bread and circuses – which quickly infected and replaced the Hellenic civilization with the Roman culture of violence.

Before Seneca was forced to commit suicide (in 65 A.D) wrote: “Man, an object of reverence in the eyes of men, is now slaughtered for jest and sport … and it is a satisfying spectacle to see a man made a corpse.” For Seneca, violent entertainments rendered spectators “more cruel and more inhumane”, rendering them incapable of seeking to grow in humanity, in nobility of spirit, in empathy; and thus pre-empting progress toward self-mastery.

The same forces which had numbed the Roman citizens’ humanity, helped to dampen criticism in their provinces [à Do you see any analogies to our Pax-Americana? For just like hypocrisy is detected by the selfless soul, so is pain felt more by the one who feels empathy.]

How did (or do) the Christian apologists and fathers feel about the Roman “Colosseum”?

Bishop Tertullian – taken as a conservative sample --  promised his fellow Christians, the reward of “murderous pleasure” in the next life, reveling in the horrors which would befall the unbelievers: “… what my laughter, … exultation… As I see… liquefying in flames… the sages, the philosophers… tragic actors… lither of limb by far in the fire… Such… exultation…

are ours, pictured through faith in the imagination of the spirit (!?)…” But, to the detriment of civilization, the Christians did not wait to exult in their paradise; instead, they made sure that their history surpassed the Roman “culture” of violence and barbarism.

The stage of today’s human drama is directed – just like in the past -- by our statesmen and representatives of our God, co-operating in almost perfect self-serving harmony. The Roman gladiatorial games were abolished from the “Colosseum” in 438 A.D to be “played” in a Welter of human blood on the battlefields of religious wars and in the Bishops’ torture chambers.

S.Freud viewed that aggressiveness among humans is one expression of “Thanatos” (death in Hellenic): the drive toward death and destruction that is opposed to the drive toward life, creativity, and love, or “Eros”. Harnessed with the same apocalyptic means that he misinterpreted the Hellenic drama, such as his “infamous” Oedipus…), he surmised that the human psyche is predestined to a life just above the level of the animal kingdom (which gives the elite the right to oppress the populace). This comes as no surprise, since his “hero” was Moses: the founder of a religion which has been treating the “Other”, the “non-chosen one”, as beings obliged to serve God’s favourite children, and (which religion) teaches that mother Gaia is ours to be exploited at will. Do you think that such a belief system can generate rampant mayhem?

Another paradigm (scientific world view) postulated that empathy or aggression is acquired through imitation and practice, i.e.: they are culturally fostered, even as they are based on inborn predispositions.

One thing is well-documented though: children are made, not born, to be consumers of our entertainment violence. Actually, never before have children been targeted as a lucrative market for entertainment violence – toys, games, and the paraphernalia associated with media’s heroes of savagery); and never before have marketing experts aided by psychologists and sociologists applied with religious enthusiasm the factors which heighten the audience arousal to primordial instincts.

[ In 1997, it was estimated that American children 14 and under would directly spend $20 billion and would influence the spending of $200 billion – such is the hypnotic power the screen exercises over children and young people.]

Should we blame parents for exposing their children in such a psychotic virtual reality?

The gladiators were the adored stars of the Roman culture; today, the “Exterminators”, “Rambos”, football-players, basketball players, … -- all but Nobel prize winners, activists, …

-- sell us the American dream and we reward them with exuberant pay and empower them even with governmental authority.

T.V and fashion magazines celebrate the image of an anorexic model and the teenage girl starves herself hoping to be accepted by her intimate strangers – the “stars”. And yet, the industry of violence and paranoia promotion feel indignant when we charge them with complicity in the coup of dehumanization.

 

Κόμματα -- Πολιτικοί

-- Ο Έλλην φορολογούμενος πληρώνει τίς διαφημίσεις καί εμφανίσεις τών πολιτικών κατά τήν διάρκεια τών προεκλογικών εκστρατειών τους εις τά ΜΜΕ, τά οποία εκτός αυτού εκβιάζουν τούς υποψηφίους καί αποσπούν μεγάλα χρηματικά ποσά γιά τήν προβολή καί φιλική αντιμετώπιση τους. à { ΑΔΕ : ΜΜΕ}.

-- Speech – the divine gift to the human race – under the cloak of “Personal Data” and of the “Freedom” of speech and of the press has become the elite’s instrument of torture wielded at the few who partake even a modicum of reason. That is, “malarkey” has replaced logos, reason and even a rudiment of common sense.

 

 

Κυβερνητικά  (Αφύπνιση)

            (1966, Αυγ· 31) Ακροάσεις τής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων τής Γερουσίας · θέμα : η κυβέρνηση καί τά ΜΜΕ. Ο Γερουσιαστής Ουίλιαμ Φούλμπραϊτ δήλωσε : «Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι τόσες πολλές από τίς έγκριτες εφημερίδες μας έχουν σχεδόν καταστεί πράκτορες ή ενεργούμενα τής κυβέρνησης καί ότι δέν αμφισβητούν τήν πολιτική τής κυβέρνησης, ούτε κάν τής θέτουν ερωτήματα».

Τά ΜΜΕ αμφισβητούν μία συγκεκριμένη πολιτική τής κυβέρνησης κυρίως όταν : α)- επιτάσσεται η εστίαση τού ενδιαφέροντος τής μάζας μακριά από ένα ουσιώδες, μείζων θέμα, καί β)- η πολιτική της συγκρούεται μέ τά συμφέροντα τής πλουτοκρατίας που ελέγχει τά συγκεκριμένα ΜΜΕ. Γι’ αυτό καί οι κοκορομαχίες τών αστέρων δημοσιογράφων,  γιά τό δήθεν καλό τής χώρας, μαρτυρούν τά ισχυρά οικονομικά συμφέροντα γιά τά οποία εργάζονται.

 

McChesney, Robert : The Problem of the Media, Monthly Review, 2004 : ερευνά τόν ρόλο τών ΜΜΕ στήν υπονόμευση τού δημοκρατικού πολιτεύματος, καταλήγοντας ότι ο αρνητικός ρόλος τους κατέστησε τίς εκλογές τού 2001 μία «παρωδία», γεγονός που σύμφωνα μέ τό σύνταγμα ακυρώνει τόν λόγο ύπαρξης τους.

 

 

Προπαγάνδα – Παραπληροφόρηση

-- Γιά νά επιτύχει η παραπληροφόρηση, ο προπαγανδιστής πρέπει νά γνωρίζει τό πότε καί τό τι ακριβώς νά συγκαλύψει καί ν’ αποκαλύψει. Ήτοι, εμείς πρέπει πάντοτε ν’ αναζητούμε αυτά τά στοιχεία τά οποία δέν μας αποκαλύπτουν καί νά κατανοούμε τό γιατί μας αποκαλύπτουν σέ μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή ορισμένα γεγονότα.

 

     Όταν ο λαός δέν φοβάται τήν προπαγάνδα – ήτοι, δέν έχει επίγνωση τό πόσο αυτή βλάπτει τά συμφέροντα καί τόν εγκέφαλο του – τότε δημοσιογράφοι όπως ο O’ Riley τού FOX μπορεί νά καλλιεργήσει τόν φόβο στούς τηλεθεατές του ώστε νά εγκρίνουν τήν εξωτερική πολιτική τού Προέδρου, G.W.Bush τών ακραίων νεοφιλελευθέρων, λέγοντας τους : «... χρειαζόμαστε έναν ισχυρό ηγέτη ( τόν Bush) γιά νά εξαλείψει τόν σατανά από χώρες όπως τό Αφγανιστάν καί τήν Περσία.»

Δηλαδή, ο σκοπός τής παραπληροφόρησης είναι νά δώσουν μία τρομαχτική εικόνα γιά τά δρώμενα έξω από τά σύνορα τού Αμερικάνου, ώστε η εξουσιαστική πλουτοκρατία νά δύναται νά δρά ελεύθερη. Η δέ μέθοδος της είναι πολύ απλή : εφ’ όσον έχεις νά δουλέψεις επί ενός ήδη ευπειθούς καί θεοφοβούμενου ακροατηρίου, μεγιστοποιείς ένα μικρό γεγονός ή ελεγχόμενο κίνδυνο (ή δημιουργείς κάποιον) σέ τέτοιο βαθμό ώστε ο λαός νά μήν δύναται ν’ αναλύσει τά εσωτερικά ζητήματα τής χώρας του στίς αληθινές τους διαστάσεις καί νά αποφασίζει μέ μία παραπλανητική αίσθηση προοπτικής.

-- Pentagon censors the scripts in exchange of free of charge of the use of their carriers, personnel, technology, etc. – it even organizes mock battles with live ammunition at the expense of the taxpayers to propagandize the beneficence and benign nature and the exciting life of army life.

 

 

Συγκάλυψη

            Robert W. McChesney* : Ένας ελεύθερος Τύπος δέν θά επαναλάμβανε ή δέν θά μετέδιδε χωρίς κριτικό σχολιασμό τίς ανακοινώσεις τού Πενταγώνου, ούτε θά δούλευε γιά εκείνους που «επωφελούνται από τήν υπάρχουσα ανισότητα καί τήν διαιώνιση τού κατεστημένου».

*(‘’Global Media, Neoliberalism and Imperialism’’, Monthly Review, 52, March 10, 2001.)

            Phillip Knightley* (συγγραφεύς, πολεμικός ανταποκριτής) : Ένας ελεύθερος Τύπος δέν θ’ αντιμετώπιζε τά γεγονότα τής 9/11 μέ «κατηγορίες, εμπρηστικές δηλώσεις, προσωπικές επιθέσεις, συκοφαντίες καί εκφοβισμό μέχρι που ανάγκασε πολλούς σχολιαστές καί διανοουμένους – δηλαδή τούς ανθρώπους που θέλουμε ν’ ακούσουμε – νά σωπάσουν».

*(‘’Losing Friends and Influencing People’’, Index on Censorship, Jan. 2002, 31(1), p.146-155.)

M.C. Miller, ‘’Προπαγάνδα, εμπορική ή πολιτική’’ : (Γιά τήν AOL Time Warner, General Electric, Viacom καί άλλες πολυεθνικές) οι ειδήσεις είναι, μέ ελάχιστες εξαιρέσεις, μία ακόμη παραλλαγή τής ψυχαγωγίας που σερβίρει αδιάκοπα τό καρτέλ. ... είναι σέ τελική ανάλυση επιζήμιες γιά τήν ευημερία τού λαού. Ενώ εμείς πρέπει νά γνωρίζουμε τήν αλήθεια γύρω από αυτές τίς επιχειρήσεις, εκείνες έχουν συχνά συμφέρον νά τήν κρύβουν (όπως καί οι διαφημιζόμενοι σέ εκείνες). Καί ενώ απαιτείται πολύς χρόνος καί χρήμα γιά νά μάθουμε τήν αλήθεια, οι εταιρίες προτιμούν νά περικόπτουν τά αναγκαία έξοδα τής δημοσιογραφίας, προτιμώντας τόν κιτρινισμό που μπορεί νά εξασφαλίσει ατέλειωτες ώρες ανούσιας φλυαρίας. (Πρίν από τήν 9/11 ήταν η Μόνικα, μετά τό Survivor καί η Τσάντρα Λιβάι – ενώ, μετά από εκείνη τήν μοιραία ημέρα, μας σερβίρουν κυρίως ανοησίες καί διάφορες ηρωικές δηλώσεις τού Πενταγώνου.) Επιπλέον, τό αγαπημένο κοινό τού καρτέλ είναι η μερίδα τού κοινού που ενδιαφέρει περισσότερο τούς διαφημιζόμενους – γεγονός που σημαίνει ότι τά μέσα ενημέρωσης έχουν εγκαταλείψει εντελώς τήν εργατική τάξη καί τούς φτωχούς.

Καί ενώ ο Τύπος πρέπει νά βοηθήσει στήν προστασία μας από εκείνους που κάνουν κατάχρηση εξουσιών, τό ολιγοπώλιο έχει εξαιρετικές σχέσεις μέ τόν Λευκό Οίκο καί τό Πεντάγωνο, καί δέν επιδιώκει ν’ αποκαλύψει τά σφάλματα καί τά εγκλήματα τους.

Τά μεγάλα αφεντικά τών μέσων ενημέρωσης θέλουν μεγάλες χάρες από τό κράτος, ενώ οι ρεπόρτερ φοβούνται νά εκνευρίσουν τίς καλύτερες πηγές τους. Επειδή επικρατεί τόση ευγένεια (καί φυσικά, ο τρέχων πανικός), η κάλυψη τών δραστηριοτήτων τής αμερικάνικης κυβέρνησης από τά μέσα ενημέρωσης είναι τόσο αποκαλυπτική όσο καί οι τοπικές μεταδόσεις στό Ριάντ.

            Τά μέσα ενημέρωσης που είναι αφιερωμένα στό δημόσιο συμφέρον θά έπρεπε νά διερευνούν τίς κακές επιδόσεις τής CIA, τού FBI, τού FAI καί τού CDC, ώστε αυτοί οι οργανισμοί νά βελτιωθούν γιά τήν προστασία μας... , επίσης, θά έπρεπε νά αναφέρουν όλες τίς τρέχουσες απειλές γιά τήν ασφάλεια μας – όπως εκείνη τών ακροδεξιών που έχουν στόχους κλινικές αμβλώσεων καί που φαίνεται ότι διεξάγουν βιοτρομοκρατία · ...  θά έπρεπε νά προβάλλουν καί όχι νά υποφωτίζουν τίς επιθέσεις τής αμερ· κυβ· ενάντια στίς πολιτικές ελευθερίες – τίς μαζικές κρατήσεις, τά ψευδή πειστήρια, τήν αυξημένη παρακολούθηση, τήν αναστολή τών δικαιωμάτων δικηγόρου-πελάτη, τήν ενθάρρυνση καταδόσεων, τίς προειδοποιήσεις περί μή διαφωνίας, τίς λογοκριμένες εικόνες, τά προστατευμένα δημόσια έγγραφα, τίς απρόσμενες επισκέψεις από τήν Μυστική Υπηρεσία κ.λπ. ... δέν θά έπρεπε νά παπαγαλίζουν όσα αναφέρει τό Πεντάγωνο γιά τόν τρέχοντα πόλεμο, επειδή τά ωραιοποιημένα ρεπορτάζ μάς κάνουν απαθείς καί μάς διατηρούν στήν μοιραία μας άγνοια : δέν γνωρίζουμε τι – καί γιατί – σκέφτεται στήν πραγματικότητα ο κόσμος γιά μάς πέρα από τά σύνορα μας. Καί υπάρχουν πολλά άλλα – σχετικά μέ τήν συνταρακτική εκμετάλλευση τής τραγωδίας, ιδιαίτερα από τούς ρεπουμπλικάνους · σχετικά μέ τίς διασυνδέσεις ανάμεσα στόν Μπούς καί στίς οικογένειες μπιν Λάντεν · σχετικά μέ τίς συνεχιζόμενες ατασθαλίες στήν Φλόριντα...

            Μέ δύο λόγια, τά τμήματα ειδήσεων τού καρτέλ τών μέσων ενημέρωσης φαίνονται νά εργάζονται ενάντια στό δημόσιο συμφέρον καί υπέρ τών μητρικών εταιριών τους, τών διαφημιζομένων καί τής κυβέρνησης Μπούς. Η κατάσταση είναι εντελώς αντιαμερικάνικη. Στόχος τού Τύπου είναι νά μάς βοηθήσει νά κυβερνήσουμε τό κράτος, όχι τό αντίθετο. Ως πολίτες μίας δημοκρατίας, έχουμε τό δικαίωμα καί τήν υποχρέωση νά γνωρίζουμε τι συμβαίνει, τόσο στήν πατρίδα μας όσο καί στόν ευρύτερο κόσμο. Χωρίς αυτή τήν γνώση δέν μπορούμε νά είμαστε ούτε ασφαλείς ούτε ελεύθεροι». ( The Nation, 7 Jan. 2002 )

 

ΣυΔιΜεΤηΕπ

   Ο αέρας που αναπνέουμε μας προσφέρει τό ζωογόνο οξυγόνο καί τά γονιμοποιημένα ραδιοφωνικά καί τηλεοπτικά μηνύματα, τά οποία – ταξιδεύοντας τόν πλανήτη μας μέ ασύλληπτη ταχύτητα – μεταφέρουν τήν ιδεοφόρο γύρη τους από τό ένα πνεύμα στό άλλο, καλώντας μας νά απελευθερώσουμε τήν φαντασία καί δημιουργικότητα μας από τίς άλογες φοβίες μας καί τήν παραμυθολογία τού κατεστημένου.

Σήμερα, αόρατα νήματα τυλίγουν τήν γή σάν έναν ιστό αράχνης καί ενώνουν ανθρώπους που, ενώ τούς χωρίζουν όλα τά συμβατικά κριτήρια, ανακαλύπτουν ότι έχουν κοινές επιδιώξεις. Ο συνηθισμένος τρόπος σκέψης τους δέν τούς γεμίζει πλέον έχοντας αποκαλύψει ότι τά προσωπικά καί τοπικά προβλήματα τους αποτελούν μέρη πολύ μεγαλυτέρων καί σοβαροτέρων προβλημάτων που απειλούν ολόκληρη τήν ανθρωπότητα.

Άν καί η τέχνη τής γνωριμίας βρίσκεται ακόμα στήν παιδική της ηλικία, η γνωριμία μέ μέλη τών περισσοτέρων κοινωνικών τάξεων διαφορετικών χωρών καλλιεργεί ανθρώπους μέ εμπειρίες που ζωντανεύουν τήν επιθυμία τους γιά τήν μετουσίωσι τους στόν νέο είδος τού ηρωικού κοσμοπολίτη καί πολιτικού : αυτός που μπορεί νά δέχεται καί νά δίνει ανιδιοτελώς ώστε νά μέ κάνει πιό δραστήριο, καί ως ο μεσολαβητής μου νά μου δείξει τόν δρόμο γιά νά μάθω ν’ αγκαλιάζω τό πραγματικό στόν τοπικό καί οικουμενικό χώρο.

Όταν τό πνεύμα μας ταξιδεύει μέ τά ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης, δεχόμαστε περισσότερες πληροφορίες πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής καί πολιτιστικής φύσεως

γιά περιοχές τού πλανήτη μας – οι  οποίες μας ήτανε τελείως άγνωστες, που θεωρούσαμε ασήμαντες καί που δέν πρόκειται νά επισκεφτούμε ποτέ – από αυτές που έχουν σχέση μέ τόν τόπο δραστηριότητας μας. Μας συγκινεί, και αρκετές φορές μας συγκλονίζει, η δυστυχία που πλήττει τόν «ξένο», μας ανησυχεί βαθύτατα η καταστροφή τού περιβάλλοντος. Αυτού τού είδους πνευματικής φιλοξενίας τής ζωής καί τού χώρου τού «άλλου» -- εκθέτοντας εθελοντικά τούς εαυτούς μας έστω προσωρινά καί εξ αποστάσεως σέ ξένες συγκινήσεις καί ιδέες – καλλιεργεί τήν υπερβατική συναισθηματική νοημοσύνη, η οποία είναι η πρώτη προϋπόθεση γιά τήν αφύπνιση μας. Έχω συνειδητοποίηση καί αξιοποιώ τό γεγονός ότι ζω στήν πρώτη παγκόσμια ηλεκτρονική γενναιόδωρη άμεση δημοκρατία – αυτής τών ανθρωπιστικών ιδεών, τής οικολογικής συνείδησης καί αδελφοσύνης, τού δωρεάν μερισμού τών γραμμάτων και τής επιστημονικής γνώσεως. Ενώ τό σώμα μου καταλαμβάνει καί κινείται σ’ έναν συγκεκριμένο χώρο, τό πνεύμα μου χάρις στά ΣυΔιΜεΤηΕπ έχει τήν ευκαιρία νά δημιουργήσει μεγάλο αριθμό οικογενειών σχεδόν σέ όποιο μέρος τού πλανήτη επιθυμώ χωρίς νά χάνω τήν ανεξαρτησία μου – μ’ ένα «κλίκ» διαγράφω τόν ανόητο, τόν προπαγανδιστή, αυτόν που θέλει νά μου στερήσει τήν ευκαιρία νά ολοκληρώσω τό κίνημα τής Αναγέννησης τής ανθρωπότητος.

Φυτρώνω ρίζες σέ όποια ήπειρο επιθυμώ καί δημιουργώ ελεύθερα τήν δική μου πανελλήνια καί διεθνή συνομοσπονδία ατόμων, που άν καί δέν έχω έλθει ποτέ μαζί τους σέ φυσική επαφή, τούς αναγνωρίζω ως συγγενικές αδελφές ψυχές : μοιραζόμαστε τίς κρυφές μας σκέψεις, τήν ιδεολογία μας, τά όνειρα μας καί τό πλαίσιο δράσεως γιά τήν αδελφότητα τού ανθρωπιστή κοσμοπολίτη – οι κατ’ επιλογή μου συγγενείς μέ τούς οποίους αλληλο-υιοθετούμεθα ως προσφερόμενη πράξη υπερβατικότητας καί όχι ως ιδιοτελή κληρονομικότητα τής υπάρχουσας στείρας ιδεολογίας τού νεοφιλεύθερου καταναλωτή.

Απελευθερώνομαι από τά δεσμά τής μοναδικότητας τού «εγωιστικού γονιδίου» μου : κατευθύνω τίς σκέψεις καί τήν ενέργεια μου στήν ανάδειξη καί αξιοποίηση τών μεταξύ μας ομοιοτήτων, τών κοινών ονείρων – ήτοι, τών πανανθρώπινων αξιών – αντί στίς κληρονομημένες διαφορές μας που τρέφουν τίς φυλετικές προκαταλήψεις καί που ακυρώνουν ακόμη καί τά στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, μέ αρκετά γρήγορο ρυθμό μαθαίνω καί διδάσκω τήν φιλοξενία τών ιδεών ώστε νά συνειδητοποιήσουμε τήν επείγουσα ανάγκη αναγνώρισης καί εφαρμογής τού πανανθρώπινου «τέλους» -- ήτοι, αυτού που κηδεμονείται από τίς αρχές καί νόμους τού φυσικού δικαίου.

Σήμερα, δυστυχώς, τό νά είσαι φιλόξενος σημαίνει νά δέχεσαι στό σπίτι σου φίλους, συγγενείς, συναδέλφους καί ομοϊδεάτες σου. Μέσα δέ από τά ΣυΔιΜεΤηΕπ, ξαναθυμόμαστε ανώδυνα τήν εποχή που η φιλοξενία ικανοποιούσε μία από τίς πιό βασικές ανθρώπινες ανάγκες καί σήμαινε ν’ ανοίγεις τήν πόρτα σου σέ εντελώς αγνώστους ανθρώπους (νά δίνουμε τήν ευκαιρία γιά διάλογο καί σ’ αυτούς που «ξέρουμε» ότι δέν πρόκειται «ποτέ» νά συμφωνήσουμε μαζί τους), νά τούς προσφέρουμε φαγητό (νά μοιραζόμαστε τίς ιδέες μας ελεύθερα), νά τούς παρακαλάμε νά περάσουν τήν νύχτα μαζί μας (νά μήν παραδινόμαστε μέ τήν πρώτη σύγκρουση ιδεών...). Έχουμε ανάγκη αυτής τής απελευθερωτικής φιλοξενίας – που όμως αναπτύσσει γερές ρίζες μόνον όταν φιλοξενούμε ή έστω αφουγκραζόμαστε τίς ξένες αντιλήψεις, γνώμες καί παραδόσεις που ίσως νά μας είναι τελείως άγνωστες ή αντίθετες μέ τά πιστεύω μας, αλλά που όμως δίνοντας τους τήν ειλικρινή προσοχή μας μόνο όφελος έχουμε νά προσκομίσουμε.

 

 

Σπύρος Ε. Κουλουμπέρης

http://amesidemocratiaellenon.blogspot.com

adeepsilon@yahoo.gr

27440-26458

694-1569303