ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ

Κράτη :  Αργεντινή, Ελλάς, ΗΠΑ, Ιρλανδία, Κίνα,

Pax-Americana, Τά αγαθά  τής (ψευδο-)ελεύθερης αγοράς τής

Βιομηχανία Διασκέδασης

Σχολές Σκέψης υπέρ καί κατά τού Αγγλοσαξονικού Νεοφιλελευθερισμού

            ***********************************************************

          Κράτη

Argentina

By Aug. 2001, Argentina’s economy had been executed: officially, unemployment reached 16%, and unofficially another 25% of the workforce was either unpaid or getting pay below the subsistence level; industrial production fell into coma induced by 90% interest rates on dollar-denominated borrowings.

Who had pulled the trigger? The IMF Managing Director, Horst Kohler, who imposed his think tank’s “Technical Memorandum of Understanding” on Argentina’s dying economy, in Sept. 2000.

To a normal human being, “understanding” conjures up images of socio-economic justice and sympathy towards the disadvantaged, but to the plutocrats it stands for its exact opposite sense.

The globalization geniuses projected that the nation’s economic production would leap by 3.7%, but it took a nosedive, because “Understanding” required Argentina: a)- to cut government budget deficit by 25% in one year. Holding back government spending in a contracting economy should not include welfare, or jobs generating businesses, b)- “a 12-15% cut in salaries” of civil servants,

c)- to drop salaries under the government’s emergency employment programme by 20% -- from $200 a month to $160 -- with all these measures scientifically being laid out in their “Improving" (!) the Conditions of the Poor”, d)- the “rationalization of certain privileged benefits” which requires cutting benefits to the aged by 13%, e)- to continue to “peg” the peso to the dollar at an exchange rate of one to one, which entails a charge of 16% risk premium above normal in return for the dollars needed to back this currency scheme, f)- to apply “reform of the revenue sharing system”: the US banks hill be paid by siphoning off tax receipts earmarked for education, health insurance, and other provincial services, g)- “an open trade policy” putting the state’s exporters into a losing competition against, for example, Brazilian goods priced in a devaluing currency, h)- a “flexible work force”: lower pensions and wages.

The government applied the above measures to “receive” an $8 billion aid package put together by the IMF, WB and private lenders.

Normal interest rate on its $128 billion debt, plus the 16% surcharge comes to $27 billion a year. So Argentines didn’t see a penny from to loan package.

Steve Hanke, a professor of economics at John Hopkins University, Maryland, advises abolishing the IMF and doing away with the “peg”. He believes that peg stalls the economy of a developing country when combined with “liberalized” financial markets, free trade, mass privatization and government surpluses.

“Liberalizing” financial markets means allowing capital to flow freely across a nation’s borders.

And ever since the government of Carlos Menem sold off the government-owned national and provincial banks to Citibank of N.Y, Fleet Bank of Boston and to other foreign operators, in the mid-1990s, Argentina’s panicked rich have been investing in tax havens abroad.

Our professor, S.H, who generously offered his sound, expert advice, is president of Toronto Trust Argentina – an “emerging market fund – which profits by betting on the failure of IMF policies. And he has made millions betting on the failure of Argentina’s economy.

In other words, economists know that the neo-liberal scheme is a sham, they write books, present dissertations, and some make money on it.

For Charles Calomiris, a former WB adviser, these bank privatizations were “a really wonderful story”, since investors have had a 1,400% return, even though Argentina has bled out as much as $750 million a day in hard currency holdings.

To the dismay of the elite, the worker bees are proving inflexible and obstinate in agreeing to their own impoverishment.

Some angry, determined, unemployed Argentines who blockaded roads were killed with a bullet to the head by military police, while President F. de la Rua blamed violence on the “rioters”. But Nobel Peace Prize winner and leader of SERPAJ (Peace and justice Service) charges Rua’s government with using hunger and terror to impose the IMP, and has even filed a complaint charging police with recruiting children into parliamentary squads – an operation he compares to the Hitler Youth.

Our democratic press was too occupied in serious coverage to cover the piqueros’ persecution. But the death of anti-globalization protester Carlo Guiliani, in Genoa, became page 1 news in the US and Europe, and although we feel grateful, we must not forget the CM’s concealment of the real, whole picture of anti-globalization movement: 80,000 in the streets of Buenos Aires in May 2000; the general strike honoured by 7 million Argentine workers in June 2000; millions in London, and so on.

And since we have been served a world of which we have a fragmented cognizance,  globalization boosters like Tony Blaire portray resistance as a lark of pampered Western youth curing their ennui by “indulging (!) in protest, misguided” by naïve notions, while a fine-tuned CP plays to this theme.

And since cut  cut cut wasn’t enough to pay off their debt-holders, the nation’s privatization scheme is called in action -- for example, a French corp. picked up a big hunk of the water system and promptly raised charges in some towns by 400%.

Βραζιλία

(Αύγουστος 2001) : Τό εξωτερικό χρέος αντιπροσωπεύει τό 52% τού ΑΕΠ. Οι τόκοι καί οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ανέρχονται στό 9,5% τού ΑΕΠ – ποσό που ξεπερνά όλες μαζί τίς δαπάνες (που πραγματοποιούν σ’ ένα έτος η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καί οι κυβερνήσεις τών 23 Πολιτειών τής χώρας) γιά τήν εκπαίδευση καί τήν ιατρική περίθαλψη τού πληθυσμού.

Ελλάς

-- Σήμερα, ο Έλληνας επιχειρηματίας που δέν υιοθετεί τούς κανόνες τής νεοφιλελεύθερης αγοράς καί αυτούς τής διαφθοράς τής ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας, καταλήγει ένα άλλο γραφικό «αδέσποτο» τό οποίο μέ απόλυτη σιγουριά θά φάει τήν τελευταία του «φόλα» από τούς ανθέλληνες προγραμματιστές τής ελληνικής οικονομίας.

ΗΠΑ

-- ΗΠΑ : Νέα Υόρκη : υπάρχει σουίτα που χρεώνει $34.000/ ημέρα.

Ιρλανδία

            Έως τό 2006 έκτιζαν 25.000 νέες κατοικίες/ έτος · μετά περί τίς 75.000/ έτος. Αυτό δέ, οφείλετο εις τό ότι ξένες εταιρείες είχαν επενδύσει στήν χώρα καί δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, δημιουργώντας ένα ψευδο-κλίμα οικονομικής ανάπτυξης που δικαιολογούσε τόν ανεξέλεγκτο δανεισμό καί τήν αύξηση τών τιμών τών κατοικιών καί αγαθών.

Οι πολυεθνικές εταιρείες απολάμβαναν τόν φορολογικό δείκτη τού κάτω τού 12%, κρατικές επιδοτήσεις καί άλλα κρατικά ευεργετήματα. Πρός εκμετάλλευση τού φτηνού εργατικού δυναμικού μετακόμισαν στήν Πολωνία, μέ αποτέλεσμα η αξία τών ακινήτων νά πέσει κατά 40% καί οι πρώην εργαζόμενοι νά μήν δύνανται νά πληρώσουν τό δάνειο τής κατοικίας τους, αλλά ούτε καί νά μπορούν νά τήν πουλήσουν ή νά τήν ενοικιάσουν.

Τό έτος 2007, τό εξωτερικό χρέος τής χώρας ανήρχετο στά €37 δις, καί τό 2009 είχε ξεπεράσει τά €100 δις καί ας είχαν μειώσει σημαντικά τούς μισθούς καί τίς συντάξεις.

Ως κοινωνία δέ, οι Ιρλανδοί : σχεδόν σταμάτησαν ν’ αγοράζουν βιβλία, άρχισαν νά ξοδεύουν περισσότερα γιά τήν κατανάλωση μπύρας αντί τής υποστήριξης τού εκπαιδευτικού τους συστήματος, καί νά παίζουν μανιακά τυχερά παιχνίδια.

Κίνα

-- Οι Κινέζοι κουβαλάνε πάνω από $3 τρισεκ. σέ παγκόσμιες πιστώσεις, κυρίως τών ΗΠΑ.

          Τά αγαθά  τής (ψευδο-)ελεύθερης αγοράς τής Pax-Americana

Όλες οι έως σήμερα αυτοκρατορίες, δέν είχαν καί δέν έχουν «φίλους», αλλά χώρες υπηρέτες καί πηγές πρός εκμετάλλευση.

-- Τέσσερεις στούς 10 κατοίκους τού πλανήτη μας δέν έχουν πρόσβαση σέ πόσιμο νερό à 6.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε ημέρα λόγω ελλείψεως τους ποσίμου νερού.

          Βιομηχανία Διασκέδασης

Hollywood

            ‘’Τιτανικός’’ : εισπράξεις από τήν πώληση εισιτηρίων περί τά €1,8 δις.

            ‘’Avatar’’ : εισπράξεις από τήν πώληση εισιτηρίων άνω τών €1,8 δις.

Σχολές Σκέψης υπέρ καί κατά τού Αγγλοσαξονικού Νεοφιλελευθερισμού

Υπέρ

Smith, Adam : (1720; - 1790) Σκοτσέζος κοινωνικός φιλόσοφος καί πολιτικός οικονομολόγος · υπήρξε γιά λίγο καθηγητής τής λογικής στό Πανεπιστήμιο τής Γλασκόβης. Χάρις στήν προστασία τού δούκα του Buccleuch – παλιού μαθητή του – πέτυχε τήν φανταστική αργομισθία (τήν είχε πάρει νωρίτερα ο πατέρας του) τού γενικού εισπράκτορα τών τελωνείων τής Σκωτίας.

Γνωστός γιά τήν εργασία του An Inquiry into the nature and causes of the Wealth of Nations – η πρώτη σημαντική εργασία τού laissez-faire (οικονομικού φιλελευθερισμού) μέ τόν ψευδή ισχυρισμό τού trickle down effect (σταδιακή ροή τού πλούτου πρός τούς φτωχούς).

-- «η πολιτειακή διακυβέρνηση, στόν βαθμό που θεσπίζεται γιά τήν ασφάλεια τής ιδιοκτησίας, δέν μπορεί παρά νά θεσπίζεται γιά νά προστατεύονται οι πλούσιοι από τούς φτωχούς ή εκείνοι που είναι κάτοχοι κάποιας περιουσίας από τούς εντελώς άπορους».

-- «ποταπό αξίωμα τών αρχόντων τού ανθρώπινου γένους : ... Όλα γιά τόν εαυτό μας καί τίποτα γιά τούς άλλους».

-- Δέν ανεχόταν η Αγγλία νά επικαλείται τήν επίφαση τής αγαθής προαίρεσης. Ήταν τής γνώμης ότι «οι βασικοί αρχιτέκτονες» τής παγκόσμιας πολιτικής, «οι έμποροι καί οι εργοστασιάρχες μας», έχουν επιδιώξει νά διασφαλίσουν ότι τά συμφέροντα τους «θά εξυπηρετούνται ιδιοτελέστατα», έστω καί άν αυτό προκαλεί «θλιβερές» συνέπειες στούς άλλους, στά θύματα τής «θηριώδους αδικίας» τους στήν Ινδία καί αλλού, ακόμα όμως καί στόν ντόπιο πληθυσμό.

Ricardo, David : ο δεύτερος κυριότερος θεμελιωτής τού υπερφιλελεύθερου δόγματος – πνευματικός αδελφός τού Adam Smith. Τό 1817 δημοσίευσε τό σημαντικότερο του έργο Principles of Political Economy and Taxation. Γιός ενός σεφαραδίτη τραπεζίτη από τήν Πορτογαλία εγκατεστημένου στό Λονδίνο, διέκοψε τούς οικογενειακούς του δεσμούς στά 21 του καί ασπάστηκε τήν θρησκεία τών Κουακέρων. Ως χρηματιστής έγινε Κροίσος στά 25 του.

Friedman,Thomas N.Y Times columnist and amateur economist, claims that globalization, being all about the communications revolution, makes economies grow and that it will end poverty and tyrannies of government with every Bolivian getting his own e-mail address.

Being a staunch supporter of neo-liberalism, he recommends fulfilling M. Thatcher and R. Reagan’s free-trade policy. He advocates that, “The historic debate is over. The answer is free-market capitalism” and urges us to pay heed to A. Grove’s (the chairman of Intel corp.) wisdom: “The purpose of the new capitalism is to shoot the wounded.” à Remember this, you have been warned.]

Globalization, or the WB and IMF require that all nations: cut government, the budgets; privatize all profit producing sectors; deregulate currency and capital markets; privatize all banks; open every nations industry to foreign trade without tariffs; allow foreign ownership without limit; let the market rule, on setting prices, on investments; cut pensions, welfare, subsidies.

The IMF’s secret files on “Country Assistance Strategies”, “Articles on diplomacy”, “the GATS committee memos”, etc., dictate the terms of the new international economics and policies – cutting Argentina pensions by 13% (for a start), breaking up unions in Brazil, raising water prices in Bolivia, etc.

Translation: an oligarchy of mega rich people work to reduce all government into their minions* and all the people into servile beasts of labour who produce the oligarchy’s wealth and consume its goods. *(T. Blair exclaimed, “These protests (against globalization in Seattle and Genoa) are a compete outrage.” )

And who is the putative father of the new ultra-right-wing capitalism? A descendant of the father of “Josephean Economics”, Joseph the dream-reader.

M. Friedman, a professor at the University of Chicago and an ultra-right-wing economist, in the early 1970s, founded the “Money and Banking Workshop” comprised exclusively of the “Chicago Boy” – mostly L. Americans – and through it he compiled and perfected the blossoming neo-capitalist tenets into the ICs’ self-serving “laissez faire” free market economics.

All he needed was a country to experiment on. The CIA accommodated him promptly, offering him a whole country, Chile, to prove to the whole world the brilliance of his theory.

But before we expose his theory’s inhumane evaluation of the “little people” documented on the bodies of Chileans and in his books, let’s hear his following statement which illuminates his soul’s ethical value system: “Why are people attacking Rhodesia, the only democracy in Africa?” Rhodesia (now Zimbabwe) was controlled by whites comprising 5% of the population while the rest – the Black population – lived in virtual slavery. So, I wonder whether the “professor’s” Black chauffeur who served him in a black limousine knew what his African brothers stood for Abraham’s “Chosen One”.

Κατά

Bourdieu, Pierre :

-- (2001) «Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα κατακτητικό όπλο. Κηρύττει μία οικονομική μοιρολατρία εναντίον τής οποίας κάθε αντίσταση εμφανίζεται μάταιη. Ο νεοφιλελευθερισμός μοιάζει μέ τό Έιτζ : καταστρέφει τό ανοσοποιητικό σύστημα τών θυμάτων του».

«Η μοιρολατρία τών οικονομικών νόμων κρύβει στήν πραγματικότητα μία εντελώς παράλογη πολιτική, γιατί πρόκειται γιά μία τακτική αποπολιτικοποίησης, μία πολιτική που αποβλέπει στό νά προσδώσει χαρακτήρα αναπόφευκτου στήν επικυριαρχία τών οικονομικών δυνάμεων, απελευθερώνοντας τες από κάθε καταναγκασμό καί ταυτόχρονα νά εξασφαλίσει τήν υποταγή κυβερνήσεων καί πολιτών σ’ αυτές τίς απελευθερωμένες οικονομικές καί κοινωνικές δυνάμεις... Από όλες τίς δυνάμεις παράνομης πειθούς, η πιό αμείλικτη είναι αυτή που πολύ απλά ασκείται από τήν δύναμη τών πραγμάτων».

«Όλα όσα αποδίδουμε μέ τό περιγραφικό καί συνάμα τυπολογικό όνομα παγκοσμιοποίηση δέν είναι αποτέλεσμα μίας οικονομικής μοιρολατρίας, αλλά μία συνειδητή καί σκόπιμη πολιτική, αυτή που οδήγησε τίς φιλελεύθερες ή ακόμα καί σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις πολλών οικονομικά αναπτυγμένων χωρών, νά παραιτηθούν από τήν εξουσία ελέγχου τών οικονομικών δυνάμεων».

«Ο σκοταδισμός επιστρέφει. Αυτή τήν φορά όμως έχουμε νά κάνουμε μέ ανθρώπους που επικαλούνται τήν λογική».

Habermas, Jurgen : Διανοητικός καί θεσμικός κληρονόμος τής Σχολής τής Φρανκφούρτης : μαθητής καί ερμηνευτής τών παλαιών Γερμανών μαρξιστών, είναι πνευματικό τέκνο τού Μάξ Χορκχάϊμερ, τού Τεοντόρ Αντόρνο, τού Χέρμπερτ Μαρκούζε, τού Ευγένιου Πόλακ καί τού Έριχ Φρόμ.

-- (2000) «Οι εξελικτικές τάσεις οι οποίες, κάτω από τό όνομα παγκοσμιοποίηση, τραβούν σήμερα τήν προσοχή μας έρχονται νά τροποποιήσουν έναν ιστορικό αστερισμό ο οποίος διακρινόταν γιά τό γεγονός ότι τό κράτος, η κοινωνία καί η οικονομία συνυπήρχαν κατά κάποιο τρόπο στό εσωτερικό τών ίδιων εθνικών συνόρων. Εξαιτίας τής παγκοσμιοποίησης τών αγορών, τό διεθνές οικονομικό σύστημα – στό εσωτερικό τού οποίου τά κράτη ορίζουν τά όρια μεταξύ εσωτερικού καί εξωτερικού εμπορίου – άρχισε νά μεταμορφώνεται σέ υπερεθνική οικονομία. Αυτό που μετράει σ’ αυτήν, είναι κατά πρώτον η επιτάχυνση τής κίνησης κεφαλαίων παντού στόν κόσμο καί η αμετάκλητη αξιολόγηση τών τόπων εθνικής παραγωγής από τίς οργανωμένες παγκοσμίως σέ δίκτυο χρηματιστηριακές αγορές. Αυτά τά γεγονότα εξηγούν γιατί οι κρατικοί φορείς δέν είναι σήμερα, στό παγκόσμιο δίκτυο ανταλλαγών, οι κόμβοι που επέβαλαν στό δίκτυο αυτό μία δομή διακρατικών καί διεθνών σχέσεων. Σήμερα, τά κράτη βρίσκονται ενταγμένα μέσα στίς αγορές, περισσότερο απ’ ό,τι οι εθνικές οικονομίες μέσα στά κρατικά σύνορα».

-- «Πώς μπορούμε νά εννοήσουμε ως δημοκρατικές καί νόμιμες αποφάσεις που λαμβάνονται έξω από τόν κρατικό οργανισμό; Σέ ποιές συνθήκες, η αντίληψη που έχουν γιά τόν εαυτό τους παράγοντες ικανοί νά δρούν σέ παγκόσμια κλίμακα μπορεί νά αλλάξει μέ τρόπο ώστε υπερεθνικά καθεστώτα νά αντιλαμβάνονται όλο καί περισσότερο τόν εαυτό τους ως μέρη μίας κοινότητας τά οποία υποχρεούνται (δέν υπάρχει άλλη λύση) νά λαμβάνουν υπ' όψιν τους καί νά υπερασπίζονται τά παγκόσμια συμφέροντα;»

-- Μόνο ο ΟΗΕ ανταποκρίνεται στίς απαιτήσεις ενός υπερεθνικού καθεστώτος «ικανού νά συμψηφίσει τίς λειτουργικές απώλειες που υπέστη τό εθνικό κράτος χωρίς η δημοκρατική νομιμοποιητική αλυσίδα νά είναι καταδικασμένη νά σπάσει».

Lamy, Pascal : Επίτροπος Εξωτερικού Εμπορίου τής ΕΕ :

-- (2002) «... θά πώ αυτό που έπειτα από ώριμη σκέψη έγινε πεποίθηση : όσο περισσότερο μία χώρα ανοίγεται εμπορικά τόσο γίνεται αναγκαστικά λιγότερο καταπιεστική»

Moscovici, Pierre : επί 5 έτη υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στήν κυβέρνηση τού Λιονέλ Ζοσπέν :

-- «Η Ευρώπη μπορεί νά γίνει μία δύναμη δημοκρατική, ειρηνική, ικανή νά οργανώσει τήν παγκοσμιοποίηση. Μπορεί επίσης νά υποχωρήσει σέ μία ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών, χωρίς κανόνες καί νομιμότητα, υποταγμένη στήν κυριαρχία τού αμερικανικού προτύπου». (Στό βιβλίο του Η Ευρώπη δύναμη μέσα στήν παγκοσμιοποίηση, 2001)

Σένετ, Ρίτσαρντ : καθηγητής στήν Οικονομική Σχολή τού Λονδίνου :

-- «Αυτό τό φάντασμα τού trickle-down effect δέν μπορούσε νά γεννηθεί παρά στό μυαλό οικονομολόγων μέ ιουδαϊκοχριστιανικές ρίζες. Είναι η ακριβής αναπαραγωγή τής παράλογης χίμαιρας τού παραδείσου τής Βίβλου. Πεθαίνετε, καλοί μου άνθρωποι τού Τρίτου Κόσμου καί όπου αλλού! Μία καλύτερη ζωή σάς περιμένει στόν παράδεισο. Τό πρόβλημα είναι ότι κανείς δέν σάς λέει πότε θά πραγματοποιηθεί αυτός ο περίφημος παράδεισος. Αναφορικά μέ τό trickle-down effect η απάντηση είναι ξεκάθαρη : ποτέ».

…

Σπύρος Ε. Κουλουμπέρης

http://amesidemocratiaellenon.blogspot.com

adeepsilon@yahoo.gr

27440-26458

694-1569303