ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

[ Οδηγίες μελέτης : Παράδειγμα : 1)- Μελετάς πρώτα «Βάσις» στό καταστατικό τής ΑΔΕ καί μετά μελετάς : Βάσις : ιδεολογία & Βάσις τής ΑΔΕ, 2)- Μελετάς τήν ενότητα «Δεξαμενές Σκέψης» καί κατόπιν διαβάζεις Δεξ. Σκ. στό Καταστατικό τής ΑΔΕ. ]

Α

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

 Αξιοκρατία (Ιδεολογία)

Πολιτικός Πολιτισμός τής Άμεσης Δημοκρατίας (Ιδεολογία)

Β

Αφύπνιση

Βάσις

            Γιατί η Βάσις (Ιδεολογία)

            Άτομο, Πρόσωπο (ιδεολογία)

            Βάσις τής ΑΔΕ

Δεξαμενές Σκέψεις ( Ανάλυση & Ιδεολογία) :

Εφευρετών, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕ

Διεθνής, Δεξαμενή Σκέψεως – ΔεΣκεΔι

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕΘ

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως Νέων – ΔεΣκΝΕΘ

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕΘ

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως Νέων – ΔεΣκΝΕΘ

Ιστορικής Έρευνας, Διεθνής Δεξαμενή Σκέψης –  ΔεΣκΙΕΔι

Κρίσεως, Δεξαμενές Σκέψεως - ΔεΣκεΚρι

Υπουργείου Εξωτερικών, Δεξαμενή Σκέψεως τού – ΔεΣκΥΕ.

Χωροταξίας, Δεξαμενή Σκέψεως – ΔεΣκεΧω

Δημοψήφισμα  ( Ανάλυση & Ιδεολογία)

Αρχαία Αθήνα : Ανέγερση δημοσίων κτιρίων, ναών.

                                                    Πόλεμος.

Εκλογές (Ανάλυση & Ιδεολογία)

 Ηγέτης - Ψυχολογία

 Προεκλογική Ρητορική - Ψυχολογία

 ΜΜΕ

 ΗΠΑ : Δημόσιες σχέσεις, Η  κοινή γνώμη – Δημοσκοπήσεις, Κοινή γνώμη –  

                             Εκκλησιαζόμενοι, Εκλογές τού 1960 (Κέννεντυ), Εκλογές τού 1980-1984

                            (Ρέιγκαν), Εκλογές τού 2000 (Μπούς ΙΙ), Εκλογές τού 2004 (Μπούς ΙΙ) 

 Pax-Americana : Παλαιστίνη

Εργασιακά (Ανάλυση & Ιδεολογία)

Κόμματα, Βουλευτές

Λαθρομετανάστες

Πνευματικά Δικαιώματα

Προσωπικά Δεδομένα

Στρατός

Τροχαία

Υγεία

Γ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

I— Αφύπνιση

Παγκοσμιοποίηση, ο νέος κόσμος

II— Η Εταιρική Παγκόσμια Κυβέρνηση

            Ποιός Κυβερνά τά Καπιταλιστικά Κράτη ;

Χιλή : Τό πειραματόζωο τού εκκολαπτόμενου νέο-φιλελευθερισμού.

ΗΠΑ : Οι πλουτοκράτες δέν δείχνουν έλεος σέ κανένα πολίτη.

III— Αντιπολιτισμός τής Παγκοσμιοποίησης :

                        Γλώσσα

IV— Ιδεολογία :

                        Πλουτοκρατία καί οι συντονιστές της

            **************************************************************************************

[ Α ]

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

            Δέν έχουν κυριαρχήσει ποτέ στίς ζωές τών ανθρώπων η μοίρα, τό πεπρωμένο ή τό χάος μέ τήν σημερινή τους έννοια. Στήν τεράστια δεξαμενή επιλογών τής φύσεως, υπήρχαν, υπάρχουν καί θά υπάρχουν επιλογές γιά τήν ανυψωτική βιολογική καί πνευματική εξέλιξη μας – τό ζητούμενο ήταν καί είναι τό είδος επιλογών μας.

Τό οστρακοειδές Ναυτίλος έχει επιβιώσει, εν αντιθέσει μέ πλήθος άλλων συγγενικών του ειδών, χάρις στήν επιλογή του νά κατασκευάζει τό όστρακο του βάσει τής γεωμετρίας καί αρχιτεκτονικής τής μητέρας φύσης, υιοθετώντας τόν Χρυσό Αριθμό, Φ (1.618041), ως τό  μέτρο γιά τήν δική του επιβίωση.

Εμείς οι άνθρωποι, όσο αναπτύσσουμε καί χρησιμοποιούμε έλλογα τίς δυνατότητες τού εγκεφάλου μας, τόσο αυξάνουμε τόν αριθμό τών δυνατών επιλογών μας από τήν τεράστια δεξαμενή επιλογών τής φύσεως, υπό τόν όρο ότι δέν διαπράττουμε ασυγχώρητες ύβρεις, προκαλώντας έτσι τήν οργή τής Νεμέσεως, τής άγρυπνης θεσμοφύλακος κόρης τής μητέρας φύσεως.

Μία δέ σοβαρότατη ύβριν τήν οποία διαπράττουμε γιά αρκετές χιλιετίες αποτελεί τό πιστεύω μας ότι αποτελεί μέρος τής μοίρας τής ανθρωπότητος νά εξουσιάζεται από μία θεόσταλτη πολιτικο-θρησκευτική κάστα. Ήτοι, εμείς έχουμε επιλέξει νά ισχύει η σημερινή πολιτικο-κοινωνική κατάσταση στίς πόλεις μας · εμείς διαπράττουμε ύβριν επιτρέποντας στήν σημερινή εξουσιαστική πλουτοκρατία νά μάς χειραγωγεί καί νά  οδηγεί τό είδος μας – καί όχι μόνο – στήν αυτοκαταστροφή.         

          Αξιοκρατία

Όταν τό σύστημα αξιολόγησης δέν λειτουργεί μέ τούς κανόνες τής αξιοκρατίας, τότε καί οι έντιμοι, ικανοί διαγωνιζόμενοι «υποχρεώνονται» νά λειτουργούν στό ισχύον σύστημα διαφθοράς, είτε εξ’ ανάγκης (ο γονιός δίνει φακελάκι, βάζει μέσο πουλώντας τήν ψήφο του καί διαιωνίζοντας έτσι τό σύστημα τής πελατειοκρατίας γιά νά βρεί τό παιδί του μία θέση στό δημόσιο, ή γιά νά λάβει ιατρική περίθαλψη, …), είτε εκ τής συμβιβαστικής φιλοσοφίας τού νά προωθούνται οι ικανοί – π.χ. : εξάδελφος μου, απόφοιτος νομικής καί από τούς πιό ικανούς καί ταλαντούχους πιανίστες, ενώ κατείχε τήν 1η, 2η, 7η καί 16η θέση σέ παγκόσμιο διαδικτυακό διαγωνισμό επί διαφόρων ειδών μουσικής (κλασσική, jazz, new wave, …, ) όταν πληροφορήθηκε ότι η καταμέτρησης τών ψήφων μπορούσε ν’ αλλοιωθεί, ενδιαφέρθηκε νά μάθει τήν διαδικασία παραχάραξης τών αποτελεσμάτων τών ψήφων ώστε νά τήν εφαρμόσει μέ μέτρο υπέρ του καί τοιουτοτρόπως νά «αποκατασταθεί η αληθινή προτίμηση» τών μουσικόφιλων. { ΑΔΕ : οιοδήποτε μή επισφαλές σύστημα/ πολιτικό πρόγραμμα που δύναται νά βλάψει τήν αξιοκρατία, δέν τίθεται στήν υπηρεσία τού πολίτη από τό κράτος. }

Τό καθεστώς διαφθοράς που αποτελεί τόν άγραφο νόμο στίς μεταξύ τών συμπολιτών μας συναλλαγές καί στίς μεταξύ αυτών καί τών δημοσίων υπηρεσιών, αυτο-διαιωνίζεται όπως η Λερναία Ύδρα – ήτοι, είναι μάταιο νά πολεμάμε συγκεκριμένες επί μέρους μορφές/ συστήματα τής διαφθοράς αλλά είναι ορθολογικό καί αποτελεσματικό νά συγκεντρώνουμε τίς διορθωτικές ενέργειες μας στήν γενεσιουργό αιτία τού προβλήματος.

          Πολιτικός Πολιτισμός τής Άμεσης Δημοκρατίας

Αθηναϊκή δημοκρατία

            Ο δημοκράτης Αθηναίος πολίτης απαιτούσε ισονομία, πολιτική ισότητα, πλήρη πολιτικά δικαιώματα, σεβασμό στήν ατομικότητα καί τήν ισότητα ευκαιριών που τού παρείχαν όλα αυτά. Όλα αυτά όμως, τού διασφάλιζαν αυτό που ο τότε Έλλην θεωρούσε ως τό πιό σημαντικό του περιουσιακό του στοιχείο : τήν διασφάλιση τής αξιοπρέπειας του καί τήν ευκαιρία στήν προσωπικότητα του νά ‘’κοινωνεί’’  μέ τούς συμπολίτες του καί νά εξελίσσεται. Ως αντάλλαγμα, αντιμετώπιζε, όχι μόνο τούς πανίσχυρους εχθρούς τής ‘’πόλης’’ του, αλλά καί τούς ανθρώπινους πειρασμούς : ποτέ δέν κατέβαλε καμία προσπάθεια γιά ν’ αλλάξει τό καθεστώς τής άνισης κατανομής τού πλούτου.

Αυτός ο πολίτης τής δημοκρατίας δέν είχε υποστεί ‘’προβατοποίηση’’ από κάποια εξουσιαστικά ΜΜΕ, ούτε είχε νά πολεμήσει τήν αστυνομία, τόν στρατό, τούς συντονιστές, τά πανίσχυρα λόμπυ, τήν γραφειοκρατία, τούς μηχανισμούς καί ελέγχους τής σημερινής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας τής εξουσιαστικής πλουτοκρατίας τών υπερεθνικών εταιρειών παραγωγής, τραπεζών καί χρηματιστηρίου. Δηλαδή, εάν επιθυμούσε οικονομική ισότητα, τό μόνο που θά είχε νά κάνει ήτο νά ψηφίσει υπέρ αυτής σέ μία συνεδρίαση τής Εκκλησίας τού Δήμου, καί τοιουτοτρόπως ν’ αλλάξει τό καθεστώς τής άνισης κατανομής τού πλούτου, διαγράφοντας τά χρέη τους, απαλλοτριώνοντας τήν περιουσία τών πλουσίων καί επιβάλλοντας τους υψηλή φορολόγηση. Καί όμως δέν διέπραξαν ποτέ κάτι τέτοιο.

Μάλιστα, ο όρκος τών δικαστών περιελάμβανε τήν ακόλουθη φράση : «Δέν θά επιτρέψω τήν παραγραφή ιδιωτικών χρεών1 ούτε τόν αναδασμό γής2 καί οικιών που ανήκουν σέ Αθηναίους πολίτες» (Δημοσθένης, Κατά Τιμοκράτους 149) · καί σύν τοίς άλλοις, ο ανώτατος άρχων κάθε χρόνο ορκιζόταν : «Ό,τι είχε ο καθένας στήν κατοχή του προτού αναλάβω αυτήν τήν θέση, τό ίδιο θά έχει καί θά κατέχει καί όταν αποχωρήσω από αυτήν»3 (Αριστοτέλης, Αθηναίων Πολιτεία 56.2).

                1 [ ΑΔΕ : Διαγράφονται τά χρέη που δημιουργήθηκαν μέσω τοκογλυφίας ή αδικαιολόγητων χρεώσεων τών τραπεζών, πιστωτικών καρτών ή όποιων άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων. Τά δέ κατασχεθέντα περιουσιακά στοιχεία, ένεκα τού είδους τών προαναφερθέντων χρεών, επιστρέφονται στούς νόμιμους ιδιοκτήτες τους, καί οι υπεύθυνοι φυλακίζονται καί οι ιδιωτικές τους τράπεζες… κρατικοποιούνται. ]

                2 [ ≠ ΑΔΕ : βλ. Ελληνική Γή. ]

                3 [ ≠ ΑΔΕ : Τό οικονομικό πρόγραμμα τής ΑΔΕ υποστηρίζει τήν συνεχή βελτίωση τού βιοτικού επιπέδου όλων τών πολιτών που τήν επιθυμούν καί τήν αξίζουν. ]

Οι δημοκράτες πολίτες επέδειξαν πρωτόγνωρη αυτοσυγκράτηση καί μετριοπάθεια ακόμη καί κατά τήν φρικτή εποχή τού Πελοποννησιακού Πολέμου – αυτήν τήν περίοδο τής απώλειας συγγενών καί φίλων, τής φτώχειας, τής ήττας, τής απόλυτης ανασφάλειας --, αλλά καί κατά τίς μετέπειτα βίες αναταραχές που προκάλεσαν οι ολιγαρχικοί.

Γιατί όμως οι δημοκράτες σεβάστηκαν, ή ακόμη καί υπερασπίστηκαν, τό δικαίωμα τών πλουσίων στήν ατομική περιουσία ; Νομίζω ότι οι κύριοι λόγοι ήτο δύο.

Οι πλούσιοι όχι μόνο δέν προκαλούσαν, επιδεικνύοντας τόν πλούτο τους, αλλά διέθεταν σημαντικό μέρος αυτού γιά τό κοινό καλό.

Ένα από τά πιό ισχυρά πολιτισμικά κοινωνικο-πολιτικά μιμίδια τού δημοκράτη μεσαίου πολίτη, τό οποίο σπανίζει στήν μιμιδιακή δεξαμενή τών πλουσίων, είναι αυτό που αξιολογεί τίς ‘’απλές χαρές’’ τής ζωής – τήν εστία τής οικογένειας, τόν μόχθο γιά τόν επιούσιο – ως τόν προσωπικό ‘’πλούτο’’ τού κάθε απλού πολίτη, ο οποίος τού  εγγυάται τήν ακεραιότητα τής αξιοπρέπειας καί προσωπικότητας του. Οι πλούσιοι ας ασχολούνται μέ τήν συσσώρευση περισσοτέρου πλούτου εφ’ όσον δέν απειλούν τά προαναφερθέντα κοινωνικο-πολιτικά του δικαιώματα.

[ Β ]

Αφύπνιση

            Ο Σόλων καί ο Κλεισθένης υπήρξαν καινοτόμοι πολιτικοί διότι λειτούργησαν ως τολμηροί εξερευνητές : ανέδειξαν τίς νέες «ηπείρους» τής ανθρώπινης ψυχής / φύσεως.

Συγκεκριμένα, ο Σόλων θεωρούσε τήν παιδεία καί εκπαίδευση ως τήν υπέρτατη αξία τής πολιτείας. Ο δέ Κλεισθένης καθόρισε τήν φυλή του ως αποτελούμενη από Έλληνες Αθηναίους που κατοικούν στήν Αττική, καί όχι βάσει τής αριστοκρατικής τού γένους τους καταγωγής.

Στά δέ σημερινά μή δημοκρατικά καθεστώτα, οι υπήκοοι έχουν εκπαιδευτεί νά φοβούνται τούς εξουσιαστές τους. Στό καθεστώς τής άμεσης δημοκρατίας, τό νά φοβούνται οι πολίτες τούς εκπροσώπους του είναι σάν νά φοβούνται τόν ίδιο τόν εαυτό τους · οι δέ εκπρόσωποι φοβούνται τούς πολίτες μόνο όταν παραβιάζουν τίς εντολές τών ψηφισμάτων τού λαού.

      Στό νέο ελληνικό κράτος, ό,τι μή λειτουργικό καί αρνητικό πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό-πολιτιστικό μέτρο μπορείς νά φανταστείς έχει εφαρμοστεί · τά δέ τελευταία 10 έτη, τά θεσπίσματα τής Βουλής καί η διαφθορά τών κρατικών οργάνων θά πρέπει νά τίς χαρακτηρίσουμε ως πράξεις εθνικής προδοσίας.

Μερικά από τά πιό (!!!) επιεική παραδείγματα :

             Έλληνας πολίτης τροφοδοτεί μέ ρεύμα περί τίς 10 παράνομες βίλες, από έναν μικρό σταθμό τής ΔΕΗ που λειτουργεί από τήν εποχή τής δικτατορίας.

            Η τροφοδότηση νερού σέ περισσότερες από 100 εκτός σχεδίου κατοικίες σέ περιοχή Λουτρακίου, γίνεται εδώ καί 40 χρόνια από ιδιώτη, ο οποίος είχε αποκτήσει τό δικαίωμα γεώτρησης μόνο γιά προσωπική του χρήση.

             Η οικοδόμηση, η πρόσληψη τού εξειδικευμένου προσωπικού καί ο πλήρης εξοπλισμός ενός σύγχρονου νοσοκομείου στήν Κηφισιά, ολοκληρώθηκε τό 1999. Έως σήμερα, έτος 2008, δέν λειτουργεί διότι τό κράτος δέν μπορεί ν’ αποφασίσει μέ ποιό  αποχετευτικό δίκτυο θά πρέπει νά συνδεθεί.

      Μεταφορικά Μέσα -- Νέα : Δήλωση τού Υπ. Χατζηδάκη : «… τά (κρατικά) μέσα μεταφοράς είναι πράσινα…». Παράνομες γιγαντοαφίσες δίπλα σέ λεωφόρους καί πάνω σέ στροφές αποσπούν τήν προσοχή τών οδηγών.

Υπουργεία -- Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης : 2008 : Ο Υπουργός του ασχολείται καί μέ τήν αλιεία – αυτοπροσώπως, πληροφορεί ψαρά ότι υπάρχει μηχάνημα που απομακρύνει τά δελφίνια.

[ βλ. : Διαφθορά, Εθνική Προδοσία & Αναξιοκρατία ]

ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ 

Εφευρετών, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕ

Διεθνής, Δεξαμενή Σκέψεως – ΔεΣκεΔι

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕΘ

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως Νέων – ΔεΣκΝΕΘ

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕΘ

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως Νέων – ΔεΣκΝΕΘ

Ιστορικής Έρευνας, Διεθνής Δεξαμενή Σκέψης –  ΔεΣκΙΕΔι

Κρίσεως, Δεξαμενές Σκέψεως - ΔεΣκεΚρι

Υπουργείου Εξωτερικών, Δεξαμενή Σκέψεως τού – ΔεΣκΥΕ.

Χωροταξίας, Δεξαμενή Σκέψεως – ΔεΣκεΧω

1- Τά μέλη τους πρέπει νά είναι ικανά νά λειτουργούν μέ τό αξίωμα που ισχυρίζεται ότι η αλήθεια καί η ανθρωπιστική υπερβατικότητα είναι υπεράνω τών νόμων καί τής κοινής λογικής.

2- Η οιανδήποτε Δεξαμενή Σκέψης δέν λειτουργεί βάσει τών εντολών κάποιου διορισμένου προέδρου ή ηγέτη. Τό εκάστοτε μέλος τής Χ Δεξ· Σκ· προτείνει εγγράφως τό θέμα που θεωρεί άξιο γιά ανάλυση / έρευνα. Η επιλογή γιά ανάλυση ενός θέματος γίνεται διά κληρώσεως, καί ο συντονιστής εργασιών επί αυτού είναι ο έχων προτείνει αυτό.

3- Δεξαμενές Σκέψεις τής ιδίας κατηγορίας συνεργάζονται μεταξύ τους γιά τήν τελική εκτίμηση ενός συγκεκριμένου θέματος, όταν έχουν πρώτα καταλήξει σέ ανεξάρτητα πορίσματα επί τού συγκεκριμένου θέματος.

4- Οι εργασίες / πορίσματα τής Χ Δεξ· Σκ· καταχωρούνται στήν Κρατική Τράπεζα Πληροφόρησης ανά 10 συνεδριάσεις τών μελών της. Τά σχόλια / προτάσεις οιουδήποτε μελετητή / ερευνητή, ή ομάδος αυτών, καταχωρούνται στήν ΚρΤρΠλ μαζί μέ αυτά τών μελών τής συγκεκριμένης Δεξ· Σκ·.

Ένα άτομο, ή ομάδα, ή οργανισμός δέν δύναται νά ασχοληθεί μέ όλα τά πεδία ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, τόπων καί θεμάτων, κατόπιν νά βρεί τήν κατάλληλη μέθοδο αρχειοθέτησης καί προσέγγισης τους, καί νά τά αναλύσει εις βάθος. Όσο περισσότερες καί εξειδικευμένες αποτελούμενες από ειδικούς απ’ όλο τόν κόσμο είναι οι Δεξ· Σκ· μας τόσο τόσο τό μεγαλύτερο όφελος τής Ελλάδος καί τής ανθρωπότητος.

Ας υποθέσουμε όμως ότι κατορθώνουμε (η ανθρωπότης) νά συλλέξουμε όλες τίς πληροφορίες, όλη τήν γνώση που υπάρχει. Τό ερώτημα είναι ποιός πρέπει νά είναι ο διαχειριστής αυτής τής γνώσης καί τι τήν κάνουμε όλη αυτήν τήν γνώση. Κοιτάζουμε μ’ ένα τηλεσκόπιο τά γεγονότα που φωτίζουν εκείνες τίς πλευρές τής ζωής που αγγίζουν περισσότερο τούς πρωταγωνιστές τών γεγονότων, ενώ χρησιμοποιούμε ένα τηλεσκόπιο γιά νά εξετάσουμε τά ονομαζόμενα μεγάλα γεγονότα ; Δέν υπάρχουν μικρά γεγονότα ανεξάρτητα από τά μεγάλα γεγονότα.

Ένα εργοστάσιο πολυεθνικής εταιρείας δηλητηριάζει τούς εργάτες του καί μολύνει τόν Ινδό ποταμό στό Πακιστάν, ο οποίος μέ τήν σειρά του μολύνει τά καλλιεργήσιμα χωράφια, τόν υδροφόρο ορίζοντα καί δηλητηριάζει τά ψάρια τής Αραβικής θάλασσας. Ήτοι, τήν στιγμή που ο υπεύθυνος τού εργοστασίου βάζει μπρός τίς μηχανές του, ξεκινά μία αλυσιδωτή αντίδραση μικρών γεγονότων, τα οποία ουδεμία κυβέρνηση σήμερα μπορεί νά σταματήσει τήν μαθηματική ακρίβεια αθροιστική μεταμόρφωση αυτών σ’ ένα από τα πολλά μεγάλα προβλήματα τής ανθρωπότητος.

Οι Δεξαμενές Σκέψεις τής ΑΔΕ εκτελούν το έργο τους μέ θέα τήν μεγάλη εικόνα : τήν ανθρωπότητα και τήν μητέρα φύση.

Οι αποφάσεις καί προτάσεις τών μελών τών Δεξαμενών Σκέψης θά επηρεάζουν καταλυτικά όλες τίς πτυχές τής κοινωνικο-πολιτικής ζωής τών πολιτών. Οπότε, μήπως η εξουσία τους είναι ένας πλάγιος τρόπος ιδρύσεως τής δημοκρατίας τών Αρίστων  τού Αριστοτέλους υπό τό προσωπείο τής άμεσης δημοκρατίας τής πλειοψηφίας ;

Κατ’ αρχάς μόνο οι ανόητοι – οι οπαδοί τού παραλόγου καί οι πολέμιοι τής αληθινής γνώσεως – δέν συμβουλεύονται τούς Αρίστους – τούς ειδικούς επιστήμονες καί υπερβατικούς ανθρωπιστές. Η οιανδήποτε δομή τής δημοκρατίας γιά είναι λειτουργική απαιτείται νά υποστηρίζεται από έλλογα όντα (ορθολογιστές, ορθώς πληροφορημένους πολίτες) – ήτοι, δέν απαιτείται η πλειοψηφία τών πολιτών νά είναι επιστήμονες, αλλά ν’ αναγνωρίζουν τό αληθές από όπου καί άν πηγάζει αυτό.

Ας δούμε ποία ήτο η γνώμη, επί αυτού τού θέματος, τών μοναδικών εις όλη τήν ανθρώπινη ιστορία μελών τού πολιτικού συστήματος τής άμεσης δημοκρατίας.

[ Τό 413 π.Χ., ο Αλκιβιάδης βρέθηκε εξόριστος στήν Σπάρτη, ο Νικίας είχε πεθάνει, όπως καί χιλιάδες στρατιώτες, Αθηναίοι καί σύμμαχοι · τό μεγαλύτερο μέρος τού αθηναϊκού στόλου είχε βυθιστεί στά νερά τής Σικελίας καί τό δημόσιο ταμείο ήταν σχεδόν άδειο. Όλα έδειχναν πως οι Αθηναίοι είχαν ηττηθεί. Οι σύμμαχοι τους εξεγέρθηκαν, οι Σπαρτιάτες ήταν βέβαιοι ότι θά νικούσαν εύκολα καί γρήγορα, καί ακόμη καί αυτοί που είχαν μείνει ουδέτεροι σχεδίαζαν νά συνταχτούν μέ τό μέρος τους γιά νά μοιραστούν τά λάφυρα.

Εκείνη τήν δύσκολη ώρα, ο ίδιος ο Αθηναϊκός λαός απέδειξε ότι είχε διατηρήσει ζωντανή τήν ανάμνηση καί τήν επιρροή τού Περικλέους. Αναγνωρίζοντας τήν ανάγκη γιά έναν συνετό καί αξιόπιστο πολιτικό ηγέτη τού αναστήματος του καί εφ’ όσον δέν υπήρχε κάποια χαρισματική προσωπικότητα γι’ αυτόν τόν ρόλο, οι Αθηναίοι επινόησαν ένα νέο τέχνασμα προκειμένου νά εξασφαλίσουν καθοδήγηση καί σταθερότητα. Αποφάσισαν μέ τήν ψήφο τους «νά εκλέξουν ένα σώμα Γερόντων προβούλων, οι οποίοι θά τούς συμβούλευαν καί θά νομοθετούσαν σύμφωνα μέ τίς περιστάσεις» (Θουκυδίδης 8.1.3). Η Εκκλησία τού Δήμου επέλεξε ελεύθερα καί χωρίς καμία απολύτως πίεση νά καθιερώσει τό συμβούλιο αυτό ανταποκρινόμενη σέ μία επείγουσα κατάσταση, καί τά μέλη του εξελέγησαν ελεύθερα.]

            Γιατί οι πολιτικοί που παίρνουν σημαντικές αποφάσεις γιά τό μέλλον τής χώρας, ενώ όντως ενδιαφέρονται γιά τό κοινό καλό, υποπίπτουν σέ ολέθρια σφάλματα ; Είναι ζήτημα τού βαθμού ευφυίας τους ; Παράδειγμα : Άν οι ηγέτες ήταν πολύ έξυπνοι, δέν θά άρχιζαν πολέμους όπου δέν μπορούν νά νικήσουν. { à ΑΔΕ : Δεξαμενή Σκέψεως Κρίσεως.}

Στά δημοκρατικά καθεστώτα, αποφάσεις οι οποίες αποδεικνύονται ολέθριες, λαμβάνονται μετά από συζητήσεις στίς οποίες συμμετέχουν οι σημαντικότεροι διαμορφωτές τής πολιτικής τής χώρας. Άν καί ίσως είναι αναμενόμενο ότι ακόμα καί ένα ευφυές άτομο μπορεί νά μήν διαθέτει σέ κάποιες περιπτώσεις κοινή λογική, δέν θά περιμέναμε τά υπόλοιπα μέλη τής ομάδας ν’ αποτελέσουν μία δικλείδα ασφαλείας απέναντι σ’ αυτές τίς λανθασμένες αποφάσεις ; Οι υπουργοί τού πρωθυπουργού μίας χώρας, εκτός τού ό,τι είναι όλοι τους ομοϊδεάτες, οφείλουν τόν διορισμό τους στόν αρχηγό τού κράτους, γι’ αυτό καί τίς περισσότερες φορές δέν παίρνουν θέσεις εντελώς αντίθετες μέ αυτές τού αρχηγού τους { à ΑΔΕ : Δεξαμενή Σκέψεως Κρίσεως.}. Εάν όμως οι διαφορετικές αντιλήψεις καί επιφυλάξεις εκείνων που παίρνουν τίς αποφάσεις συνδυάζονταν, οποιαδήποτε απερίσκεπτη άποψη θά απορριπτόταν αμέσως στήν αίθουσα συσκέψεων. Αλλά δυστυχώς πάσχουν από τό φαινόμενο τής κοινωνικής ραθυμίας : τό σύνολο μπορεί, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, νά είναι μικρότερο από τό άθροισμα τών στοιχείων του - παράδειγμα : ένα τραγούδι που συνέθεσαν από κοινού οι Λένον καί ΜακΚάρτνεϊ μπορεί νά είναι χειρότερο από κάποιο που γράφτηκε από έναν εκ τών δύο. Όταν δέ, μία ομάδα έξυπνων πολιτικών συνεργάζεται γιά τήν επίλυση ενός προβλήματος, καί η λύση που προτείνουν είναι χειρότερη από εκείνη που θά πρότεινε καθένας τους ξεχωριστά, τότε η ομάδα η δυναμική τής ομάδος ασθενεί.

Ο πολιτικός ψυχολόγος Ίρβινγκ Τζάνις ανακάλυψε τήν δυναμική τής ομάδας μελετώντας τά στοιχεία που οδήγησαν στήν λήψη πραγματικών ιστορικών αποφάσεων. Πλήθος από αυτές αφορούσαν σοβαρές λανθασμένες εκτιμήσεις, όπως η έγκριση τής εισβολής στόν Κόλπο τών Χοίρων από τόν Πρόεδρο Κέννεντυ.

Πρότεινε τόν όρο ομαδοσκέψη προκειμένου νά περιγράψει τήν ψυχοπαθολογία τής ομαδικής λήψης αποφάσεων. Ένα κύριο σύμπτωμα της εκδηλώνεται όταν τά μέλη τής ομάδος εμφανίζουν τήν αντιληπτική πλάνη τού αλάθητου, θεωρώντας ότι είναι αδύνατο νά υποπέσουν σέ σφάλματα – ακόμη καί ο μέγας ηγέτης Περικλής καί η ομάδα του, τήν καλύτερη που θά μπορούσε νά έχει ένας ηγέτης τής εποχής του, υπέφεραν από τό ανωτέρω ψυχολογικό φαινόμενο. Πιστεύουν στήν ηθική καί πνευματική ανωτερότητα τής ομάδας τους καί τά στερεότυπα τους γιά τόν εχθρό είναι πολύ χοντροκομμένα { à ΑΔΕ : ΔεΣκεΚρι, ΔεΣκεΔι, ΔεΣκΙΕΔι καί δημοψήφισμα }.

Οι προσωπικές αμφιβολίες γιά τήν σύνεση τής ομάδας αυτολογοκρίνονται χάριν τής διατήρησης τής συναδερφικής αλληλεγγύης, εις βάρος τού κοινού καλού. Εκείνοι που μπορεί νά διαφωνούν μέ τίς απόψεις τής πλειοψηφίας, γρήγορα αντιμετωπίζουν ισχυρές πιέσεις ώστε νά τίς αποδεχτούν. Τήν δέ καταστολή τών αντίθετων απόψεων συχνά αναλαμβάνουν οι φύλακες τής σκέψης – αυτοί που έχουν πολύ στενές σχέσεις μέ τόν αρχηγό τους.

Όταν λοιπόν εκείνοι που παίρνουν τίς αποφάσεις εμφανίζουν ενδείξεις τής ομαδοσκέψης, οι κρίσεις αποδεικνύονται λανθασμένες από πολλές απόψεις. Δέν εξετάζουν πλήρως τίς εναλλακτικές μορφές δράσης καί σπάνια επανεξετάζουν στίς συσκέψεις τά εναλλακτικά σχέδια που είχαν προηγουμένως απορρίψει. Τά μέλη τής ομάδος δέν εκτιμούν επίσης πλήρως όλους τούς κινδύνους που απορρέουν από τό σχέδιο, τό οποίο αποδέχτηκαν · ούτε προχωρεί η ομάδα στόν σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπόψη της τά απρόοπτα που ίσως προκύψουν, όταν η προτεινόμενη πορεία δράσης δέν φέρει τά αναμενόμενα αποτελέσματα – όπως δυστυχώς έπραξε ο Περικλής καί η ομάδα του μέ τόν σχεδιασμό διεξαγωγής τού Πελοποννησιακού Πολέμου. Τά μέλη τής ομάδας δέν μελετούν εξονυχιστικά όλα τά απαραίτητα στοιχεία καί, όταν τελικά εξετάζουν κάποιες πληροφορίες, τό κάνουν όντας προκατειλημμένοι. Τό αποτέλεσμα είναι μία ομαδική απόφαση μέ λίγες πιθανότητες επιτυχίας.

Ο Τζάνις μελέτησε επίσης τίς συνθήκες που οδηγούν στήν ομαδοσκέψη. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν η ομάδα είναι πολύ συνεκτική – τόσο συνεκτική που απομονώνεται από τήν εξωτερική ροή πληροφοριών – ήτοι, τήν πραγματικότητα. Ο ομαδοσκέψη διογκώνεται επίσης όταν ο ηγέτης είναι πολύ αυταρχικός, υιοθετώντας μία ακλόνητη στάση. Τέλος, η ομάδα συχνά δέχεται εξωτερικές πιέσεις γιά νά καταλήξει σέ μία γρήγορη απόφαση. Τό δέ πιεστικό ή απειλητικό κλίμα συνήθως αναγκάζει τά άτομα νά είναι πιο ενδοτικά στά αυταρχικά άτομα, όπως είναι ο ηγέτης τής ομάδος. Όλες αυτές οι συνθήκες συντελούν, ώστε τά μέλη τής ομάδος νά κατατρύχονται από έμμονες ιδέες γιά τήν επίτευξη τής συναίνεσης, η οποία είναι προσαρμοσμένη στίς απόψεις τού ηγέτη καί όχι στήν πραγματικότητα.{ à ΑΔΕ : η άμεση δημοκρατία δέν εξουσιάζεται από άρχοντες ή αυταρχικούς πολιτικούς · τά μέλη τών δεξαμενών σκέψεως δέν λειτουργούν βάσει τών εντολών κάποιου διορισμένου προέδρου ή ηγέτη... }

Ο Τζάνις, βάσει αυτών τών αιτίων καί αιτιατών, έκανε διάφορες προτάσεις γιά τήν αντιμετώπιση τής ομαδοσκέψης. Ο ηγέτης, γιά παράδειγμα, «πρέπει» νά είναι τελείως αμερόληπτος στήν αρχή τών συζητήσεων. «Πρέπει» νά ενθαρρύνει τήν διατύπωση αντιρρήσεων καί επιφυλάξεων. Η ομάδα «πρέπει», από καιρό σέ καιρό, νά προσκαλεί ειδικούς νά πάρουν μέρος στίς συζητήσεις · έτσι θά ελέγξουν στήν πράξη τίς προτάσεις πρός τίς οποίες η ομάδα διάκειται ευμενώς. Η ομάδα θά «πρέπει» ακόμα νά ορίσει τουλάχιστον ένα μέλος της που νά παίζει τόν συνήγορο τού διαβόλου, θέτοντας σέ δοκιμασία τήν ορθότητα τών ιδεών τής ομάδος. { à Όλα αυτά τά «πρέπει» η ΑΔΕ τά έχει κανόνες λειτουργίας της, διότι στόν σημερινό εταιρικό, πανεπιστημιακό, ... καί πολιτικό πραγματικό κόσμο τού νεοφιλελευθερισμού, οι άριστοι ηγέτες αποτελούν μόνο στίχους τών τόσων ανεκπλήρωτων ευχολογίων.}

   Η θεωρία τής ομαδοσκέψης έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις καί έρευνες. Δύο μεταγενέστερες μελέτες είναι πολύτιμες επειδή εισήγαγαν τήν χρήση ποσοτικών μεθόδων στήν έρευνα τού φαινομένου. Στήν πρώτη μελέτη εφαρμόστηκε η ανάλυση περιεχομένου σέ στοιχεία που περιέγραφαν αποφάσεις, οι οποίες είτε επηρεάστηκαν είτε όχι από τήν ομαδοσκέψη. Όταν η ομαδοσκέψη μπέρδευε εκείνους που παίρνουν τίς αποφάσεις, η επεξεργασία τών στοιχείων έδειχνε μικρότερη συνθετική πολυπλοκότητα*. Τά μέλη τής ομάδος σκέφτονταν πολύ απλοϊκά γιά νά καταλήξουν σέ κάποια αποτελεσματική επίλυση τής κρίσης που αντιμετώπιζαν.

{ Όπως έχουμε ήδη αναλύσει σέ άρθρο μας, τό αντίθετο τής συνθετικής πολυπλοκότητας είναι η νοητική λειτουργία τών θρησκόληπτων, τών φασιστών, τών νεοφιλελεύθερων ιμπεριαλιστών καί τών ομοίων των, καί η οποία δέν ξεπερνά τά όρια τής κατασκευασμένης πραγματικότητας τών εν συγκρούσει διδύμων : τό άσπρο είναι καλό έναντι τού μαύρου που είναι κακό · ο Χριστιανός είναι καλός καί ο αλλόθρησκος είναι παιδί τού διαβόλου · ο νεοφιλελεύθερος είναι αγαθός καί ο πολέμιος του διέπεται από φθόνο, κ.λπ. Δηλαδή, οι σύμβουλοι καί οι υπουργοί τού προέδρου τής Αμερικής καί όλων τών κυβερνήσεων που λειτουργούν μέ τού κανόνες τής σημερινής ελεύθερης αγοράς, δέν «μπερδεύονται» από κάποιο αόρατο ιό ενδογενή τής (θεωρητικής) ομαδοσκέψης τους διότι, απλούστατα, η κύρια διαφωνία μεταξύ τους εστιάζεται στό «πόσο» συμφωνούν : πόσες βόμβες μπορούσαν νά ρίξουν στό Βιετνάμ, τό Λάος, τήν Καμπότζη, ..., στήν Σερβία, στό Ιράκ χωρίς νά βλάψουν τά συμφέροντα τους καί χωρίς νά προκαλέσουν μία εξέγερση τών πολιτών τους · πόσο πλούτο μπορούν νά κλέψουν από τά αδύναμα κράτη χωρίς νά αυτοκαστραφούν · σέ τι βαθμό μπορούν νά μετατρέψουν τούς ψηφοφόρους σέ άβουλα όντα χωρίς νά τούς μετατρέψουν σέ ανίκανους εργάτες, κ.τλ. Δηλαδή, η συνθετική πολυπλοκότητα τών Δεξ· Σκ· καί τού τέλους τής ΑΔΕ αποτελεί ανάθεμα γιά τήν σημερινή παγκόσμια εξουσιαστική πλουτοκρατία καί τούς κομμισαρίους* της.} *(π.χ. : τήν ελληνική ελίτ καί τούς συντονιστές πολιτικούς, δημοσιογράφους, ... της.)

Στήν δεύτερη μελέτη ερευνήθηκε η διαδικασία λήψης αποφάσεων από τόν πρόεδρο τών ΗΠΑ κατά τήν διάρκεια 19 διεθνών κρίσεων μετά τόν 2ον Παγκόσμιο Πόλεμο. Τά συμπεράσματα ήταν μία από τά ίδια : εξειδικευμένα αλαμπουρνέζικα τής κάθε εμπλεκόμενης επιστήμης ώστε νά μήν αγγίξουν τό αληθινό κίνητρο τών σχεδιαστών τής πολιτικής τής αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Γι’ αυτό καί τά θέματα, οι εργασίες καί τά πορίσματα τών δικών τους Δεξαμενών Σκέψεως παραμένουν μυστικά, εκτός από αυτά που προσφέρονται γιά τήν προπαγάνδα τους καί τήν παραπληροφόρηση τών πολιτών τού κόσμου.

            Οπότε, εκτός τού ό,τι οι δεξαμενές σκέψης νέων επιστημών προσφέρουν στά μέλη τους τήν ευκαιρία νά καινοτομούν, τούς επιτρέπουν επίσης νά μάθουν νά λειτουργούν ως επιστήμονες απελευθερωμένοι από τά δόγματα καί τόν ιστό τής καθεστηκυίας τάξης. Η οργανωμένη, εξειδικευμένη καί ακριβής επιστήμη τους, όχι μόνο δέν θά μπορεί νά περιορίζει τήν δημιουργική περιέργεια τους, αλλά αντιθέτως νά τήν ενισχύει. Θά είναι αυτοί που θά συνεισφέρουν τά μέγιστα εις τήν αλλαγή τού αρρωστημένου χθές που κουβαλούν οι γηραιότεροι συνάδελφοι τους.

Γιά νά υπάρξει υγιές μέλλον, πρέπει νά οικοδομήσουμε ένα σήμερα που νά μπορεί νά θεραπεύσει τίς πνευματικές αρρώστιες τού παρελθόντος.

Εδώ καί αιώνες, καί σίγουρα τίς τελευταίες τρείς μέ τέσσερεις δεκαετίες, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι παρωπίδες ενός εξαφανίζονται μέ τό που γίνεται επιστήμονας. Δυστυχώς όμως η πολιτικο-οικονομική ιστορία μάς διαψεύδει. Ο κύριος όγκος τών επιστημόνων παράγει έργο που ενισχύει τό ισχύων σύστημα σκέψης, προσαρμόζοντας τά νέα δεδομένα στόν ιστό τού συστήματος.

Άν καί τά εργαστήρια είναι τά προχωρημένα φυλάκια τού πολέμου εναντίον τής άγνοιας, δέν παύουν νά λειτουργούν καί ως τά κάστρα μέσα στά οποία οι ειδικοί περιχαρακώνονται αποφεύγοντας κάθε επαφή μέ οποιαδήποτε άλλη μορφή γνώσης. Η εξουσιαστική πλουτοκρατία – οι εργοδότες τους – τούς υπενθυμίζει συνεχώς ότι : η  μεγάλη εικόνα δέν πρέπει νά τούς ενδιαφέρει · η έχουσα βαρύτητα γνώμη τού κοινού εις τό είδος τών ερευνών τους καί εις τίς εφαρμογές αυτών θεωρείται από γελοία έως άκρως επικίνδυνη · τά προϊόντα τού έργου τής εξειδίκευσης τους τής ανήκουν. 

Εφευρετών, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕ

Διεθνής, Δεξαμενή Σκέψεως – ΔεΣκεΔι

Συγκροτείται από επιφανείς Έλληνες καί ξένους πανεπιστημιακούς, μελετητές, φιλοσόφους, ιστορικούς, ακτιβιστές, κ.λπ. άλλους.

Στόχος της : η κατανόηση τών αιτιών τής προκατάληψης, καχυποψίας, φόβου καί μίσους μεταξύ συγκεκριμένων εθνών · κατάθεση προτάσεων γιά τήν συμφιλίωση τών εθνών. Ήτοι, θά λειτουργεί ως ένα από τά κύρια σώματα τής εξωτερικής πολιτικής τής χώρας που επικεντρώνεται στήν Προληπτική καί Θεραπευτική Διπλωματία.

[ Μουχάματ Ιμπν Τουγκλούκ (1325-1351), σουλτάνος τής Ινδίας : Αυτός ο εκκεντρικός οραματιστής στρατολογούσε ελεύθερα ξένους γιά νά διοικούν τήν αυτοκρατορία του · τόν ενδιέφερε περισσότερο ο πολιτισμός μακρινών χωρών παρά η πραγματικότητα τής δικής του χώρας, μάθαινε περσικά καί αραβικά, έγραφε ποιήματα, ασκούσε τήν καλλιγραφία, μελετούσε ελληνική φιλοσοφία, καλούσε σοφούς ινδουιστές γιά νά συζητήσει μαζί τους – ένας σουλτάνος που τό πνεύμα του δέν σταματούσε νά ταξιδεύει.] à { βλ. : ΑΔΕ : Δ.Σ. εις τίς οποίες συμμετέχουν ξένοι πανεπιστημιακοί, ερευνητές, φιλόσοφοι, ακτιβιστές, κ.λπ. άλλοι.}           

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως – ΔεΣκΕΘ

[ βλ. αιτιολόγηση στό ΔεΣκΝΕΘ ]

Επιστημόνων Θετικού κλάδου, Δεξαμενές Σκέψεως Νέων – ΔεΣκΝΕΘ

Ο αριθμός αυτών εξαρτάται από τούς ενδιαφερόμενους νέους επιστήμονες. Συγκροτούνται από νέους επιστήμονες που τούς ενδιαφέρουν οι καινοτόμες ιδέες.

Δέν συνεργάζονται μέ τήν ΔεΣκΕΘ

[ Η σημαντικότερη μορφή περιθωριοποίησης ίσως είναι η επαγγελματική. Οι μεγάλοι νεωτερισμοί συχνά οφείλονται σέ εκείνους που ήταν αυτοδίδακτοι ή είχαν αλλάξει επαγγελματικό τομέα. Τά πλεονεκτήματα τής επαγγελματικής περιθωριοποίησης είναι ολοφάνερα στίς θετικές επιστήμες. Ο συγγραφέας Άρθουρ Κέσλερ ισχυρίστηκε ότι «όλες οι αποφασιστικές εξελίξεις στήν ιστορία τής επιστημονικής σκέψης μπορούν νά περιγραφούν ως νοητικές διασταυρώσεις διαφορετικών επιστημονικών κλάδων». Ο ψυχολόγος Φ.Τς. Μπάρτλερ συμφώνησε ότι «έχει συμβεί συχνά νά φτάνουμε σέ ιδιαίτερα κρίσιμα στάδια προόδου, όταν αυτό που θεωρείται συγκεκριμένος τομέας γνώσης έρχεται σέ στενή καί ουσιαστική σχέση μέ αυτό που θεωρείτο διαφορετικός τομέας καί, σέ μεγάλο βαθμό ή καί παντελώς, ανεξάρτητος επιστημονικός κλάδος». Ο ιστορικός τών επιστημών Τόμας Κούν εξέθεσε λεπτομερέστερα αυτήν τήν άποψη : Σχεδόν πάντα οι άνθρωποι που προβαίνουν στίς θεμελιώδεις επινοήσεις ενός νέου μοντέλου, είτε ήταν πολύ νέοι, είτε μόλις είχαν ασχοληθεί μέ τόν τομέα, τού οποίου τό μοντέλο άλλαξαν... Καί αυτό επειδή προφανώς αυτοί οι άνθρωποι, όντας ελάχιστα δεσμευμένοι από τήν προγενέστερη πρακτική τών παραδοσιακών κανόνων τής επιστήμης, είναι πολύ πιθανό νά διαπιστώσουν ότι οι συγκεκριμένοι κανόνες δέν αποτελούν πιά κανόνες τού παιχνιδιού καί έτσι επινοούν κάποιους άλλους που αντικαθιστούν τούς παραδοσιακούς».

Πρός επίρρωσιν αυτών τών ισχυρισμών, μπορούμε νά παραθέσουμε πολλά εντυπωσιακά περιστατικά.

   Πρώτον, όπως είπε καί ο Μπάρτλετ, οι επιστήμονες συχνά προβαίνουν σέ μία απρόσμενη επιτυχία επειδή εισάγουν αρχές, τεχνικές ή μεθόδους σκέψης που εφαρμόζονται ήδη σέ κάποιον άλλο επιστημονικό τομέα. Ο Χέλμχολτζ υποχρεώθηκε ν’ ασκήσει τό επάγγελμα τού ιατρού, άν καί ο πρώτος του έρωτας ήταν η φυσική καί συγκεκριμένα η οπτική. Αργότερα συνδύασε τήν κλίση του αυτή καί τό επάγγελμα του καί εφηύρε τό οφθαλμοσκόπιο. Η εμπειρία τού Λαντστάινερ στήν χημεία τόν βοήθησε αργότερα στήν ανακάλυψη τών ομάδων αίματος. Μερικές φορές, η εισαγωγή ιδεών δέν επηρεάζεται μόνο από τίς γνώσεις που διαθέτει κάποιος σέ έναν συγκεκριμένο κλάδο, αλλά καί από στοιχεία που δέν σχετίζονται μέ κάποια επιστήμη. Ο Κέκουλε αρχικά ήθελε νά γίνει αρχιτέκτονας. Παρ' ότι άλλαξε σχέδια, η κλίση του αυτή καί η ζωηρή του φαντασία αποτέλεσαν ίσως τόν καταλυτή γιά νά συλλάβει τήν βάση τής οργανικής χημείας, τήν δομή τού βενζολίου.

   Δεύτερον, σύμφωνα καί μέ τά επιχειρήματα τού Κούν, τό βασικό πλεονέκτημα τής περιθωριοποίησης είναι συχνά η άγνοια που επιτρέπει μία νέα προσέγγιση σέ ένα άλυτο πρόβλημα. Ο Μπέσεμερ, γιά παράδειγμα, έχει πεί τά εξής γιά τήν εφεύρεση μίας οικονομικά βιώσιμης μεθόδου γιά τήν παραγωγή χάλυβα : «Είχα ένα τεράστιο πλεονέκτημα σέ σχέση μέ πολλούς άλλους που ασχολούνταν μέ τό ίδιο πρόβλημα, εφ’ όσον δέν είχα κάποιες αμετακίνητες απόψεις, προερχόμενες από τήν μακρά ενασχόληση μου μ’ αυτό τό ζήτημα, που νά ελέγχουν καί νά προκαταλαμβάνουν τόν νού μου, καί έτσι η γενική πεποίθηση ότι αυτό που υπάρχει είναι σωστό δέν αποτελούσε τροχοπέδη γιά μένα». Η συχνότητα αυτού τού συμβάντος μπορεί νά μεταβληθεί σέ επιχείρημα. Ο Γάλλος χημικός Ντιμά προέτρεψε κάποτε τόν μαθητή του, Παστέρ, ν’ ασχοληθεί μέ μία ασθένεια, η οποία είχε φέρει στό χείλος τής καταστροφής τήν γαλλική βιομηχανία μεταξιού. Ο Παστέρ αντέδρασε : «Ποτέ δέν έχω εργαστεί πάνω στούς μεταξοσκώληκες». Ο Ντιμά τόν διαβεβαίωσε : «Τόσο τό καλύτερο». Αυτό τό γεγονός αποτέλεσε τήν απαρχή τής υπέροχης οδύσσειας τού Παστέρ από τόν ένα τομέα άγνοιας στόν άλλον.

Μία μελέτη έδειξε ότι αυτοί που καινοτόμησαν στήν αστρονομία μέ τίς ακτίνες Χ είναι πολύ πιθανόν νά μήν είχαν καμία σχέση μέ τό επάγγελμα τού αστρονόμου. Μία άλλη μελέτη αποκάλυψε ένα παρόμοιο φαινόμενο περιθωριοποίησης σχετικά μέ τήν θεωρία τού Άλφρεντ Βέγκενερ γιά τήν μετακίνηση τών ηπείρων. Συγκεκριμένα, οι περισσότεροι πολέμιοι τής θεωρίας είχαν δημοσιεύσει πολλές μελέτες που αναφέρονταν στήν επικρατούσα τάση τής γεωλογίας, ενώ οι υπερασπιστές τής προέρχονταν από επιστημονικούς κλάδους εκτός τών γεωεπιστημών. Κάτι παρόμοιο συνέβη καί μέ μία τολμηρή θεωρία που προτάθηκε τό 1980 : τό συμβάν που εξολόθρευσε τούς δεινοσαύρους στό τέλος τής κρητιδικής περιόδου προκλήθηκε από τήν πτώση πάνω στήν Γή ενός αστεροειδούς διαμέτρου 10 χιλιομέτρων. Αυτή η θεωρία προτάθηκε από τόν Λιούις Αλβάρεζ, έναν πυρηνικό φυσικό βραβευμένο μέ Νόμπελ, αλλά παρ’ όλα αυτά φυσικό!          

Ευθανασία, Δεξαμενή Σκέψεως - ΔεΣκΕυ

Συγκροτείται από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό καί ψυχιάτρους : αποφασίζει γιά τίς συνθήκες υπό τίς οποίες ένας ασθενής έχει δικαίωμα – κατόπιν αιτήσεως του – νά βάλει τέλος στά ιατρικής φύσεως βάσανα του.

Ιστορικής Έρευνας, Διεθνής Δεξαμενή Σκέψης –  ΔεΣκΙΕΔι

Συγκροτείται από επιφανείς ιστορικούς καί ερευνητές. Στόχος της είναι η αποκατάσταση τής ιστορικής αλήθειας, καί ως ένα απαραίτητο βοηθητικό Σώμα γιά τό έργο τής Διεθνής, Δεξαμενή Σκέψεως – ΔεΣκεΔι (Επίσης βλ. : Καταστατικό τής ΑΔΕ : Εξωτερική Πολιτική.)

Η ποινικοποίηση τής ιστορικής έρευνας αποτελεί ανάθεμα γιά τήν ΑΔΕ.      

Κρίσεως, Δεξαμενές Σκέψεως - ΔεΣκεΚρι

Οι εξειδικευμένες δεξαμενές σκέψεως σχεδιάζουν τά προγράμματα αντιμετώπισης κρίσεων προτού αυτές εκδηλωθούν – όπως η κήρυξη πολέμου, κερδοσκοπική επίθεση από ξένα κερδοσκοπικά κέντρα κ.τλ.,  όπου δέν προσφέρεται ο απαραίτητος χρόνος γιά διαβούλευση καί δημοψήφισμα. Επειδή ο λαός είναι αυτός ο οποίος θά πληγεί περισσότερο από οιανδήποτε μειοψηφία, τά κρατικά ΜΜΕ γιά τουλάχιστον έξι μήνες : τόν πληροφορούν πλήρως γιά τίς προτάσεις τών ανωτέρω δεξαμενών σκέψεων · αναμεταδίδει τίς αναλύσεις τών ειδικών · καί κατόπιν προγραμματίζει καί αναμεταδίδει τηλεοπτικό διάλογο μεταξύ εκπροσώπων τής Πανελλαδικής Εκκλησία τού Δήμου καί τών υπευθύνων τών προγραμμάτων. Κατόπιν, ο λαός τά εγκρίνει ή τά απορρίπτει στό προγραμματισμένο επόμενο ή έκτατο δημοψήφισμα.

Σέ περίοδο μίας συγκεκριμένης κρίσεως, η κυβέρνηση υποχρεούται νά εφαρμόσει τά προγράμματα αντιμετώπισης της, τά οποία έχουν σχεδιαστεί ήδη από τίς εξειδικευμένες Δεξαμενές Σκέψεις καί έχουν εγκριθεί από τόν λαό μέσω δημοψηφίσματος.

Υπουργείου Εξωτερικών, Δεξαμενή Σκέψεως τού – ΔεΣκΥΕ.

Ειδικοί / εξειδικευμένοι επιστήμονες μέλη τής ΔεΣκΥΕ :

  (α)- ερευνούν / μελετούν τίς οικονομικές δραστηριότητες μίας χώρας, τήν άμυνα της καί συμμάχους της, τήν τυχόν ανθελληνική προπαγάνδα της, καί αναζητούν τά μέσα/μεθόδους γιά τήν δημιουργία κλίματος συνεργασίας (οικονομία, άμυνα, … ) καί φιλίας( πολιτισμός, … ).

  { Οι ανδριάντες τού Λυκούργου καί Σόλωνος υψώνονται στήν είσοδο τού Ανώτατου Δικαστηρίου

Ρουμανίας. Μήπως καί αυτό είναι ένα από τά πολλά μηνύματα πρός αφύπνιση μας, καί ως πρός τι είδους δώρα πρέπει νά προσφέρουμε στούς πρέσβεις ξένων χωρών; }

  (β)- συνεργάζονται μέ καί βοηθούν τόν Απόδημο Ελληνισμό γιά : (1)- τήν ίδρυση Ελληνικών Σχολείων καί βιβλιοπωλείων στό εξωτερικό γιά τήν διάδοση τής Ελληνικής γλώσσας καί τών αξιών τού αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, (2)- τήν προσέγγιση επιφανών προσωπικοτήτων, …

  (γ)- γιά τήν καταπολέμηση τής ανθελληνικής προπαγάνδας : (1)- δημιουργούν ιστοσελίδα μέ άρθρα/πηγές γιά τήν αποκατάσταση τής αλήθειας – στίς 5 κύριες γλώσσες : Αγγλικά, Κινέζικα, Ινδικά, Ισπανικά, Ρωσικά, (2)- δωρίζουν βιβλία … στούς πολιτικούς τού πλανήτη μας, μη-κυβερνητικές οργανώσεις καί σέ πανεπιστημιακούς τών πρώτων 300 πανεπιστημίων τού κόσμου.

Χωροταξίας, Δεξαμενή Σκέψεως - ΔεΣκεΧω

Ομάδα ειδικών επιστημόνων (πολιτικοί μηχανικοί, γεωλόγοι, οικονομολόγοι, ...) σχεδιάζουν τίς χωροταξικές ζώνες τής ελληνικής γής (βιομηχανική, τουριστική, ... ζώνη).

[ Τό 444-3 π.Χ., ο Περικλής ανακοίνωσε τό σχέδιο του γιά τήν ίδρυση τής νέας αποικίας τών Θουρίων. Η επιλογή τού Λάμπωνα ως οικιστή μπορεί νά φαντάζει περίεργη, γιατί εκτός από φίλος καί οπαδός τού Περικλή ήταν, παράλληλα, καί μία σημαντική φυσιογνωμία στήν παραδοσιακή θρησκευτική ζωή τής Αθήνας, σέ έναν τρόπο ζωής τόν οποίο ο ορθολογιστής καί προσγειωμένος Αθηναίος πολιτικός δέν συμπαθούσε καί τόσο. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι έφεραν κάποτε έναν μονόκερω στόν Περικλή, ο οποίος εκείνη τήν στιγμή ήταν μαζί μέ τόν Λάμπωνα καί τόν φυσικό φιλόσοφο Αναξαγόρα. Ο Λάμπων, μάντης καί οιωνοσκόπος, ερμήνευσε τήν ανωμαλία ως θεϊκό μήνυμα που σχετίζετο μέ τήν διαμάχη μεταξύ Περικλή καί Θουκυδίδη (γιού τού Μελησία), τό οποίο προμήνυε τήν λήξη της μέ νίκη τού Περικλή καί επανένωση τής πολιτείας. Ο Αναξαγόρας, ωστόσο, έκανε μία τομή στό κρανίο τού ζώου καί έδωσε μία λογική καί φυσική εξήγηση τού φαινομένου, λέγοντας ότι αυτό οφειλόταν σέ δυσπλασία τής εγκεφαλικής κοιλότητας. Ο Περικλής ασφαλώς προτίμησε τήν επιστημονική εξήγηση, όμως ο επικεφαλής τής αθηναϊκής αποστολής γιά τήν ίδρυση τής νέας αποικίας έπρεπε νά είναι Αθηναίος. Κι εφόσον οι περισσότεροι Αθηναίοι καί, κυρίως, οι φτωχοί άνθρωποι που συμμετείχαν στό ταξίδι πίστευαν ακράδαντα σέ υπερφυσικά σημάδια καί οιωνούς, ο Λάμπων ήταν η πλέον συνετή επιλογή. Γιά εκείνους, ο Λάμπων δέν ήταν απλώς ένα αξιοσέβαστο δημόσιο πρόσωπο, αλλά καί ένα καθησυχαστικό σύμβολο θεϊκής εύνοιας καί καθοδήγησης.

Η θέση τού νέου οικισμού επιλέχθηκε επίσης μέ παραδοσιακό τρόπο, σύμφωνα μέ τήν συμβουλή τού Μαντείου τών Δελφών. Όμως ο σχεδιασμός τής νέας πόλεως ήταν απολύτως σύγχρονος κι έγινε από τόν πρωτοπόρο Έλληνα πολεοδόμο Ιππόδαμο τόν Μιλήσιο, ο οποίος λίγο καιρό νωρίτερα είχε σχεδιάσει τό πολύβουο, αναπτυσσόμενο λιμάνι τού Πειραιώς. ] à

{ ΑΔΕ : ουδείς μάντης, πολιτικός ή επιχειρηματίας αποφασίζει γιά τό είδος τής χρήσης τής ελληνικής γής. Ασφαλώς, τό πρώτο βήμα θά πρέπει νά είναι η εξάλειψη τής δαιμονοπάθειας από τόν ψυχισμό τού Ρωμιού, ώστε νά μήν τόν τρομοκρατούν οι καταπατητές καλόγεροι καί ρασοφόροι.}

Δημοψήφισμα  (Ιδεολογία)

Τό κράτος τής ΑΔ ασκεί ορθώς (αρκετή) εξουσία σέ ορισμένες πτυχές τής ζωής τού πολίτη, διότι υπάρχει μικρή διαφορά μεταξύ τής δικτατορίας καί τής άλογης πλειοψηφίας, αλλά μεγάλη διαφορά μεταξύ τών προαναφερθέντων καί τής έλλογης δημοκρατίας.

Παράδειγμα : έως ότου η χώρα μας αποκτήσει φτηνή ηλεκτρική ενέργεια καί έως ότου μπορεί νά παρέχει σχολικά λεωφορεία γιά μαθητές όλων τών βαθμιδών, τό κράτος βλέπει ότι καταναλώνει πολλά χρήματα γιά τήν εισαγωγή πετρελαίου καί παίρνει ένα μέτρο, μέρος τού οποίου επιβάλλει σέ μαθητές άνω τών 14 ετών νά πηγαίνουν στό σχολείο μέ τό ποδήλατο τους αντί νά χρησιμοποιούν τό μηχανάκι τους ή νά τούς οδηγούν οι γονείς τους όταν ο καιρός είναι καλός.

Σέ τέτοιου είδους μέτρα δέν διεξάγεται δημοψήφισμα.

Επιτρέπεται δέ σέ γονιό (που δύναται οικονομικώς) ν’ αγοράσει στό παιδί του μεταφορικό μέσο που κατασκευάζεται στήν χώρα μας καί που καταναλώνει φιλική πρός τό περιβάλλον ενέργεια καί η οποία επίσης δέν επιβαρύνει τήν οικονομία τού κράτους.

Η δέ κοινωνία δέν θά είναι σωστό νά κάνει κριτική στόν ανωτέρω γονιό, διότι α)- εφ’ όσον τό μεταφορικό μέσο παράγεται στήν χώρα μας δημιουργεί θέσεις εργασίας, β)- μία πλειοψηφία μέ παιδεία δέν φέρεται ως ένας νέος Μωυσής, επιβάλλοντας νόμους που επιτάσσουν τήν ομοιογένεια ενώ τό «τιμωρημένο» άτομο ή ομάδα δέν βλάπτει τό κοινό αγαθό. Εξ’ άλλου, αυτό τό προνομιούχο παιδί μπορεί κάλλιστα νά χρειάζεται τόν χρόνο που τού εξοικονομεί τό προσωπικό του μεταφορικό μέσο, ή νά είναι κουρασμένο από κάποιες δραστηριότητες γιά τίς οποίες δέν είναι υποχρεωμένο νά λογοδοτεί, εκτός από τούς κηδεμόνες του, σέ μία κοινωνία φύλακα τών πάντων.

Εάν δέ ορισμένοι είναι τής γνώμης ότι οι συμμαθητές αυτών τών προνομιούχων νέων θά ζηλεύουν, τότε ίσως θά πρέπει νά τούς μάθουν νά μετατρέπουν τήν ζήλια τους σέ κίνητρο που θά τούς βοηθήσει νά ονειρεύονται καί νά εργάζονται παραγωγικά ώστε νά μεγαλουργήσουν όταν μεγαλώσουν.

Δημοψήφισμα : Αρχαία Αθήνα

Ανέγερση δημοσίων κτιρίων, ναών

Πόλεμος

Οι Αθηναίοι δημοκράτες αποφάσιζαν μέσω δημοψηφίσματος στήν Εκκλησία τού Δήμου γιά όλες τίς σημαντικές πτυχές τής ζωής τους. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα.

                                    Ανέγερση δημοσίων κτιρίων, ναών

            Η επιτροπή τών επιστατών εκλεγόταν από τόν λαό καί τά σχέδια τους, η επιλογή τών αρχιτεκτόνων καί τά σχετικά κονδύλια εγκρίνονταν από τήν Εκκλησία τού Δήμου. Η ανέγερση τού Παρθενώνος – ο επιβλητικότερος καί πολυτελέστατος από όλους όσους είχαν δεί ποτέ οι Αθηναίοι – διήρκησε 15 έτη. Οι Αθηναίοι θά πρέπει νά είχαν παρακολουθήσει τήν οικοδόμηση του μέ θαυμασμό χιλιάδες φορές, καί θά είχαν αμέτρητες ευκαιρίες γιά δημόσιο διάλογο, ο οποίος οπωσδήποτε συνεχιζόταν κατ’ ιδίαν. Η τελική εμφάνιση τού ναού έγινε μέ τήν έγκριση τών Αθηναίων που είχαν δικαίωμα ψήφου.

{ ΑΔΕ : Γιά τήν επιλογή καί έγκριση δημοσίων έργων (αναγκαιότης, είδος, κόστος, αρχιτεκτονική αυτών) καί δημοσίων έργων τέχνης γιά τά οποία επιβαρύνεται τό σύνολο τών Ελλήνων φορολογουμένων απαιτείται τουλάχιστον : α)- τό 61% τής μέσω δημοψηφίσματος ψήφου τού ελληνικού λαού καί αυτής τών ειδικών, ή β)- τό 75% τής μέσω δημοψηφίσματος ψήφου τού ελληνικού λαού καί τό 35% τής ψήφου τών ειδικών. }

                                    Πόλεμος

            Αυτοί που ψήφιζαν υπέρ μίας πολεμικής σύρραξης, ήταν αυτοί οι οποίοι θά έχυναν τό αίμα τους ή αυτό τών παιδιών τους, ή που θά πλήρωναν τό όπιο τίμημα τής περίπτωσης ήττας τού στρατού τους.

Κατά τήν διάρκεια τού 1ου Πελοποννησιακού Πολέμου, τό 457, είχαν πολεμήσει γενναία στήν μάχη τής Τανάγρας παρά τήν αριθμητική υπεροχή τού εχθρού, καί υπέστησαν βαριές απώλειες. Όταν ο πελοποννησιακός στρατός εισέβαλε στήν Αττική τό 446, οι Αθηναίοι συνθηκολόγησαν, επιλέγοντας νά παραιτηθούν από τήν χερσαία ηγεμονία τους παρά ν’ αντιμετωπίσουν έναν πανίσχυρο εχθρό – οι ευφυείς Αθηναίοι είχαν επίγνωση τής συγκριτικής αδυναμίας τών χερσαίων δυνάμεων τους.

Εκλογές

Εκλογές (Ανάλυση & Ιδεολογία)

 Ηγέτης - Ψυχολογία

 Προεκλογική Ρητορική - Ψυχολογία

 ΜΜΕ

 ΗΠΑ : Δημόσιες σχέσεις, Η  κοινή γνώμη – Δημοσκοπήσεις, Κοινή γνώμη –  

                             Εκκλησιαζόμενοι, Εκλογές τού 1960 (Κέννεντυ), Εκλογές τού 1980-1984

                            (Ρέιγκαν), Εκλογές τού 2000 (Μπούς ΙΙ), Εκλογές τού 2004 (Μπούς ΙΙ) 

 Pax-Americana : Παλαιστίνη

          Εκλογές – Αφύπνιση

Οι ζωντανοί νεκροί δέν έχουν ούτε αδυναμίες ούτε πάθη. Ο ζωοφόρος ομφάλιος λώρος τής εκκλησίας καί τής άρχουσας τάξης είναι η ψήφος τού λαού – καί γι’ αυτό ο λαός πρέπει νά παραμένει πρόβατο.

Οι νεοέλληνες εκλέγουν τούς «εκπροσώπους» τους χωρίς ποτέ νά έχουν διαβάσει τουλάχιστον τό ελληνικό σύνταγμα, όπως καί η πλειοψηφία τών ψηφοφόρων τών δημοκρατικών κρατών καί αυτή τών πιστών θρησκειών που δέν έχουν μελετήσει τό Ιερό Βιβλίο τής θρησκείας τους. Ήτοι, ψηφίζουν όπως πιστεύουν : σάν ιδιοτελή πρόβατα – νά βολευτούν στήν επίγεια ζωή από τό κόμμα τους καί μετά στόν παράδεισο από τούς εκπροσώπους τού Γιαχβέ.

2007 : Δικαίωμα ψήφου καί στούς κάτω τών 18 ετών (οι γεννηθέντες έως καί τίς 31 Δεκεμβρίου 1989) λόγω τών πρόωρων εκλογών.

voting : A would be political victim “A” of an overmastering plutocracy is one who, while still enjoys his freedom, allows himself to be imprisoned in an environment that encourages and permits victimization ; whereas, a political victim “B” is already imprisoned in an environment that encourages and permits victimization. The Greek voter is A and B, whereas an American voter is mostly B.

          Εκλογές  (Ιδεολογία)

            Στήν αρχαία δημοκρατική Αθήνα, η επιλογή τών αρχόντων γίνεται μέ κλήρο, καί γενικότερα από τόν Ηρόδοτο μέχρι τόν Αριστοτέλη τό δημοκρατικό πολίτευμα ορίζεται από τήν κλήρωση τών αρχόντων ή από τήν εκ περιτροπής άσκηση τών αξιωμάτων. Γιά τούς Έλληνες, η εκλογή αποτελεί αριστοκρατική αρχή – ήτοι, εκλέγονται οι καλύτεροι –, ενώ στήν δημοκρατία όλοι μπορούν ν’ ασκήσουν δημόσια αξιώματα. Καταφεύγουν σέ εκλογές μόνο γιά τά λειτουργήματα που απαιτούν ιδιαίτερα προσόντα, όπως π.χ. τό λειτούργημα τού στρατηγού.

Αξίζει δέ, νά αναλογιστούμε τίς συνέπειες, τίς οποίες μπορεί νά είχε στήν εδραίωση τής άμεσης δημοκρατίας, ο μύθος τής στούς Ολύμπιους θεούς κατανομής τών πεδίων εξουσίας τους μέσω κλήρωσης. Ήτοι, δέν υπάρχει κανένας ουσιαστικός δεσμός μεταξύ τών θεών καί τών αντίστοιχων πεδίων εξουσίας τους, καί, εκτός αυτού, ένας θεός δέν αποτελεί τήν ύψιστη έκφραση ισχύος τού πεδίου εξουσίας του – π.χ., ο Ποσειδών δέν αποτελεί τήν ύψιστη έκφραση τής ισχύος τής θάλασσας.

Λέγεται ότι ο Ποσειδών είναι απλώς η ανθρωπομορφική θεοποίηση τής θάλασσας, ο Δίας, τού ουρανού καί τών κεραυνών κ.ο.κ. Ωστόσο, ο Ποσειδών είναι ο κατά τύχη θεός τής θάλασσας, ο Δίας κατά τύχη θεός τού ουρανού, ενώ καί ο Άδης είναι θεός τών νεκρών καί τού Κάτω Κόσμου επίσης κατά τύχη. Ως θεοί, όμως, πρέπει νά έχουν ο καθένας τους μία δική του σφαίρα εξουσίας.

            Μία ανταλλαγή απόψεων μέ τόν φίλτατο βιβλιοπώλη Λουτρακίου :

ΕΖ : Πού ψηφίζεις ;

ΣΕΚ : Πουθενά.

ΕΖ : Δηλαδή ;

ΣΕΚ : Δέν πάει τό χέρι νά ψηφίσω κανένα.

ΕΖ : Αυτό είναι μηδενισμός.

ΣΕΚ : Δηλαδή, τό ό,τι αρνούμαι νά επιλέξω μεταξύ μηδενικών, τό ό,τι αρνούμαι νά μ’ εκβιάζουν μηδενικά, νά γίνω καί εγώ ένα μηδενικό, μέ κάνει μηδενικό ;

   Όταν μπαίνεις σ’ ένα μαγαζί, ακόμη καί σ’ ένα βιβλιοπωλείο, είσαι υποχρεωμένος νά αγοράσεις κάτι ; Τά σημερινά κόμματα σέ τί διαφέρουν από μία υπεραγορά που πουλάει άχρηστα καί βλαβερά αντικείμενα ;

          Εκλογές : Ηγέτης – Ψυχολογία 

            Στά (ψευδο-)δημοκρατικά πολιτεύματα, ο υποψήφιος πολιτικός, ο οποίος διαθέτει εντυπωσιακή σωματική διάπλαση, ωραία εμφάνιση καί δημαγωγικές, θεατρικές ικανότητες, έχει μεγάλες πιθανότητες νά νικήσει τόν πολιτικό του αντίπαλο που στερείται τά ανωτέρω χαρίσματα, άν καί απολαμβάνουν ίση οικονομική ευχέρεια καί προβολή τους στά ΜΜΕ. Στό δέ καθεστώς τής άμεσης δημοκρατίας, άριστος πολιτικός θεωρείται ο πιό ικανός πολιτικός που εργάζεται γιά τό κοινό καλό καί τήν πνευματική εξέλιξη τών πολιτών.

            Στά (ψευδο-)δημοκρατικά πολιτεύματα ο ψηλότερος από τούς δύο υποψηφίους είναι πιθανότερο νά νικήσει στίς εκλογές. Οι κοντύτεροι ψηφοφόροι, παρά τήν τάση τους νά προτιμούν τόν υποψήφιο τόν οποίον μπορούν ν’ αντικρύσουν στά μάτια, προσχώρησαν στό στρατόπεδο τού ψηλότερου υποψηφίου σέ πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι οι ψηλότεροι ψηφοφόροι προσχώρησαν στό στρατόπεδο τού κοντύτερου υποψηφίου.

Επιπλέον, ο ψηλότερος από τούς δύο κύριους υποψηφίους τών προεδρικών εκλογών στίς ΗΠΑ, μέ ελάχιστες εξαιρέσεις, τόν Νοέμβριο νικά. Ο Κάρτερ ήταν κοντύτερος τού Φόρντ, αλλά, όπως λέγεται, στίς τηλεοπτικές αναμετρήσεις φορούσε ψηλοτάκουνα παπούτσια γιά νά καλύψει αυτήν τήν ατέλεια! Επίσης, οι ψηλότεροι πρόεδροι έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ν’ επανεκλεγούν στό Οβάλ Γραφείο. Μεταξύ τών 6 ψηλοτέρων προέδρων, μόνο ο Άρθουρ δέν επανεξελέγη γιά δεύτερη φορά, ενώ από τούς 6 κοντύτερους προέδρους μόνο ο Μάντισον καί ο ΜακΚίνλεϊ επανεξελέγησαν. Επιπρόσθετα, τό ύψος ενός προέδρου συνδέεται μέ τό άν καταγράφεται στήν Ιστορία ως μεγάλος πρόεδρος. Σύμφωνα μέ τήν ομόφωνη γνώμη τών μελετητών, οι σημαντικότεροι πρόεδροι ήταν οι Λίκνολν (1,93μ.), Ουάσινγκτον, Τζέφερσον, Φράνκλιν Ρούσβελτ (όλοι γύρω στά 1,88μ.) καί Τζάκσον (1,85μ.).

Τέλος, η αποδοχή ενός πολιτικού ηγέτη εξαρτάται καί από τήν συμμετοχή του σέ επιθετικές ενέργειες. Γιά παράδειγμα, ένας άλλος ουσιαστικός παράγοντας που προλέγει τήν επίδοση τού προέδρου είναι τό άν υπήρξε ή όχι εθνικός ήρωας στόν πόλεμο πρίν εκλεγεί στό αξίωμα του – π.χ., ο Ουάσινγκτον καί ο Τζάκσον. Επιπλέον, τό νά υπηρετεί κάποιος ως ηγέτης τού έθνους κατά τήν διάρκεια ενός πολέμου αποτελεί ένα σημαντικό λόγο επιδοκιμασίας όχι μόνο γιά τούς Αμερικανούς προέδρους – η δημοτικότητα τού Μπούς ΙΙ πρίν τήν 9/11 ήταν κάτω τού 25%, αλλά αμέσως μετά άνω τού 68% - αλλά καί γιά τούς απόλυτους μονάρχες. Αλλά καί τά παραδείγματα στήν σύγχρονη εποχή αναφέρουν ως χαρισματικούς ηγέτες εκείνους που οδηγούν τίς χώρες τους σέ στρατιωτικές νίκες. Επίσης, η φήμη ενός ηγέτη, τόσο μεταξύ τών συγχρόνων του όσο καί μεταξύ τών μεταγενέστερων, ενισχύεται όταν πέφτει θύμα βίαιων ενεργειών – Ιούλιος Καίσαρ, Γουσταύος Αδόλφος, λόρδος Νέλσον, Αβραάμ Λίνκολν, Κέννεντυ, Ρέϊγκαν.

Έτσι, τελικά, τά αρσενικά άλφα στίς ανθρώπινες κοινωνίες είναι αρρενωπά, ψηλά καί βίαια. Συνεπώς, είναι πιθανό οι έμφυτες στό ανθρώπινο είδος κοινωνικές συμπεριφορές τών ηγετών νά μεγεθύνονται απλώς στήν Ιστορία, τήν οποία συντάσσουν οι ειδικοί τής άρχουσας τάξεως. Μέσω τής εξελικτικής πορείας, η φυσική επιλογή έχει ευνοήσει τόσο τήν ανάδυση τής εικόνας τού αρσενικού μέ τήν υψηλή κοινωνική θέση όσο καί τήν θετική συναισθηματική ανταπόκριση μας στίς πράξεις αυτού τού βιολογικού ηγέτη. Εν τω μεταξύ, τά θηλυκά παραμένουν θεατές, έτοιμα ν’ αναφωνήσουν : «Ήρωα μου εσύ!», επιλέγοντας τόν ήρωα εκείνης τής στιγμής γιά νά γίνει ο πατέρας τών βλαστών τους ώστε νά διασφαλίσουν τήν επιβίωση τών γονιδίων τους.

            Όμως, οφείλουμε νά εκτιμήσουμε κάποια γεγονότα, τά οποία δέν ταιριάζουν καί τόσο μέσα σ’ αυτήν τήν κοινωνιοβιολογική ερμηνεία. Αφενός, τά ανώτατα αρσενικά τής ανθρώπινης Ιστορίας δέν είναι πάντα, από σωματικής πλευράς, εντυπωσιακά άτομα. Μεταξύ τών αξιόλογων κατακτητών, ο Ιούλιος Καίσαρ καί ο Τζένγκις Χάν ήταν κοντοί, άν όχι ασθενικοί. Από τούς μεγάλους τών Ναπολεόντειων Πολέμων, ο Ουέλινγκτον ήταν 1,65μ., ο Νέλσον 1,63 μ. καί ο Ναπολέων μόλις ξεπερνούσε τό 1,57. Ένας λόγος γι’ αυτήν τήν ανακολουθία είναι ότι ο πόλεμος καί η βία μεταξύ τών ανθρώπων διαφέρουν σημαντικά όσον αφορά στά όσα ισχύουν γιά τά άλλα πρωτεύοντα : ο θάνατος ή η ήττα δέν χρειάζεται νά λάβουν χώρα σέ μία μάχη σώμα μέ σώμα. Τά ανθρώπινα όντα έχουν σχεδιάσει εξαιρετικά μέσα γιά νά σκοτώνουν εξ αποστάσεως : βέλη, δόρατα, σφαίρες, κανόνια. Ο δέ κίνδυνος νά πέσουν νεκροί από μία αδέσποτη σφαίρα που διέτρεχαν οι μεγαλόσωμοι άντρες ήρωες τής Ιστορίας ήταν σημαντικά μεγαλύτερος από εκείνον που αντιμετώπιζαν οι κοντοί καί λεπτοί.

            Προεκλογική Ρητορική : Ψυχολογία 

            Γιά νά δείξουν τήν αποτελεσματικότητα τής συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης, πολλοί καθηγητές που διδάσκουν τό μάθημα τής εισαγωγής στήν ψυχολογία έχουν χρησιμοποιήσει τό ανέκδοτο σχετικά μέ κάποιον λέκτορα, ο οποίος βρέθηκε στό μυστικό στόχαστρο τής σκινερικής μάθησης. Σύμφωνα μέ τήν ιστορία, οι μαθητές του συμφώνησαν κρυφά νά τόν προσέχουν μόνο όταν πλησίαζε σέ μία συγκεκριμένη πλευρά τής αίθουσας διδασκαλίας. Όταν επέστρεφε στό κέντρο ή στήν αντίθετη πλευρά, οι μαθητές έστρεφαν τό βλέμμα τους καί άρχιζαν νά κινούνται νευρικά καί νά μουντζουρώνουν χαρτιά. Μέχρι τό τέλος τής ώρας, ο λέκτορας βρέθηκε νά ολοκληρώνει τό μάθημα του στριμωγμένος στήν μία γωνία αίθουσας. Αυτό τό ανέκδοτο ίσως είναι κίβδηλο, αλλά δείχνει τό πως η συντελεστική εξαρτημένη μάθηση επηρεάζει τήν ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι ψυχολόγοι έχουν διεξάγει πειράματα που αποδεικνύουν ότι μπορούμε κατ’ αυτόν τόν τρόπο νά χειραγωγήσουμε τούς ανθρώπους. Χρησιμοποιώντας κοινωνικές ανταμοιβές τόσο άκακες όσο τό νά λέμε «ααα» σέ μία συνομιλία, μπορούμε όλοι μας νά επηρεάσουμε αυτό που ένα αφελές άτομο λέει κατά τήν διάρκεια μίας αλληλεπίδρασης.

            Η εφαρμογή αυτού τού μηχανισμού στόν πολιτικό στίβο είναι προφανής. Όταν οι υποψήφιοι γιά ένα αξίωμα εκφωνούν προεκλογικούς λόγους μπροστά στό ακροατήριο τους, εκτίθενται στήν συντελεστική εξαρτημένη μάθηση. Όταν εκφράζουν μία αρεστή υπόσχεση, οι ζητωκραυγές δονούν τό ακροατήριο · ενώ, αντιθέτως, οι μή αρεστές προκαλούν τήν σιωπή τού κοινού, άν όχι τήν αποδοκιμασία του. Σιγά-σιγά καί ο απαίδευτος πολιτικός μαθαίνει τι είναι αυτό που κερδίζει ή αποξενώνει τούς ψηφοφόρους. Έτσι, οι πιό επιτυχημένοι υποψήφιοι μαθαίνουν νά προσαρμόζουν τίς ομιλίες τους σύμφωνα μέ τίς αντιδράσεις τού ακροατηρίου. Τά στοιχεία τών ερευνητών μαρτυρούν ότι ένας έμπειρος υποψήφιος μαθαίνει ν’ αποφεύγει τίς πολύπλοκες πολιτικές δηλώσεις ή τίς θέσεις γιά αμφιλεγόμενα ζητήματα, καί καταφεύγει σέ γενικολογίες καί κενολογία ώστε νά μήν κατηγορηθεί γιά αθέτηση υποσχέσεων του εάν εκλεγεί σέ κάποιο πολιτικό αξίωμα. Οι ψηφοφόροι έχουν γίνει κυνικοί όσον αφορά στήν ειλικρίνεια ή τό θάρρος τών πολιτικών τους ηγετών · αλλά μέ δεδομένα τά κριτήρια βάσει τών οποίων τούς επιδοκιμάζουν ή αποδοκιμάζουν.

Κατά γενική ομολογία, καί άλλοι παράγοντες, πέραν τών πολιτικών δηλώσεων, επηρεάζουν τίς αντιδράσεις τών ψηφοφόρων, όπως είναι η εικόνα που εκπέμπει κάποιος υποψήφιος. Ωστόσο, από τήν πλευρά τού πολιτικού, δέν μπορεί νά μήν αναγνωριστεί η επίπτωση τών ζητωκραυγών καί τών γιουχαϊσμάτων στίς ομιλίες του. Έτσι, η εξαρτημένη μάθηση τών λεκτικών συντελέσεων ίσως αποτελεί ισχυρό παράγοντα τής πολιτικής.

            Η συνθετική πολυπλοκότητα ενισχύει τήν αποτελεσματική τού ηγέτη · ωστόσο όμως, ισχύει τό αντίθετο κατά τήν διάρκεια τού επαναστατικού αγώνα, καί οι δέ ψηφοφόροι ανταποκρίνονται θετικά στά απλά μηνύματα μίας πολιτικής εκστρατείας. Από τήν στιγμή όμως, που ο εκλεγείς πολιτικός αναλαμβάνει τό αξίωμα του, η ρητορική του αλλάζει, όπως ακριβώς καί αυτή τού επιτυχημένου επαναστάτη ηγέτη. Οι δηλώσεις, πολιτικές υποσχέσείς όλων τών υποψηφίων γιά τήν προεδρία τών ΗΠΑ, από τήν εποχή ιδρύσεως τους έως καί σήμερα, έρχονται σέ πλήρη ασυμφωνία μέ τά πολιτικά προγράμματα που εφάρμοσαν.

Επιπλέον, η μεταστροφή από τήν χαμηλή στήν υψηλή πολυπλοκότητα είναι απότομη, καί συμβαίνει τόν πρώτο μήνα μετά τήν ορκωμοσία. Καί ασφαλώς, η νευρολογία δέν μας επιτρέπει ν’ αποδώσουμε αυτήν τήν νοητική αλλαγή σέ κάποια ταχεία νοητική προσαρμογή ενός προέδρου στό εξαιρετικά σύνθετο περιβάλλον τού Λευκού Οίκου. Επίσης, γιά εκείνους τούς προέδρους που επιχείρησαν νά επανεκλεγούν, η προβαλλομένη συνθετική πολυπλοκότητα τους παρουσίασε μία ραγδαία μείωση πρός τό τέλος τής πρώτης προεδρικής θητείας τους. Είχε έρθει ο καιρός νά επιστρέψουν σέ μία απλουστευτική προεκλογική ρητορική.

Επειδή δέ, ο δείκτης δογματισμού καί η συνθετική πολυπλοκότητα υπολογίζουν αντίθετα χαρακτηριστικά, οι ερευνητές συχνά αποδίδουν συγκρίσιμα αποτελέσματα. Η βαθμολογία τού Χίτλερ στόν δείκτη δογματισμού ήταν εξαιρετικά υψηλή στίς ομιλίες που εκφώνησε από τό 1923 ως τό 1933 – τήν περίοδο που αγωνίζοντο γιά τήν εξουσία. Μετά τήν ανάληψη τής διακυβέρνησης, ο δείκτης δογματισμού τού Χίτλερ μειώθηκε αμέσως, όπως θά περιμέναμε από τόν όποιον επιτυχημένο επαναστάτη. Οι ομιλίες του στό Ράιχσταγκ έμοιαζαν περισσότερο μέ εκείνες ενός Αμερικανού προέδρου, κατορθώνοντας νά ξεγελάσει ηγέτες καί πολίτες που είχαν εκπαιδευτεί νά ξεγελούν καί νά ξεγελιούνται. Καί ασφαλών, μετά τήν έναρξη τού 2ου Παγκοσμίου Πολέμου τό 1939, ο Χίτλερ έγινε περισσότερο δογματικός από ποτέ.

          Εκλογές : ΗΠΑ

Όταν ο βασιλιάς επιλέγεται μέ κορόνα ή γράμματα, δέν έχει σημασία άν τό κέρμα είναι πειραγμένο.

            Τό αποτέλεσμα τους δηλώνουν ελάχιστα γιά τήν κατάσταση τής χώρας ή γιά τήν επικρατούσα διάθεση τής πλειοψηφίας, αλλά επηρεάζει τήν ασκούμενη πολιτική, ζημιώνει τόν εγχώριο πληθυσμό καί απειλεί όλον τόν πλανήτη καί τούς επιγενόμενους. Η δέ μόνη ωφέλιμη πλευρά τών εκλογών είναι ότι καταδεικνύουν τό αυξανόμενο έλλειμμα δημοκρατίας – ουσιαστικό γνώρισμα τών ψευδο-δημοκρατικών καθεστώτων τού νεοφιλελευθερισμού. Τό όποιο  αποτέλεσμα τών εκλογών όχι μόνο δέν σημαίνει ένα συγκεκριμένο σύνολο εντολών τού λαού πρός τούς εκλεγμένους πολιτικούς του, αλλά οι δέ εκλογές δέν διεξάγονται κάν, άν θέλουμε, ως οφείλουμε, νά ερμηνεύσουμε ορθώς τόν όρο εκλογές.

 Δημόσιες σχέσεις

            Ο κλάδος τών δημοσίων σχέσεων αναλαμβάνει τήν προώθηση υποψηφίων γιά τήν προεδρία, αξιοποιώντας τίς ίδιες τεχνικές μέ αυτές γιά τήν προώθηση τών αγαθών : μετέρχεται τήν παραπλάνηση καί παραπληροφόρηση ώστε νά υπονομευτεί η δημοκρατική διαδικασία που προϋποθέτει ορθώς καί πλήρως πληροφορημένους ψηφοφόρους – όπως ακριβώς υποσκάπτει καί τό δικαίωμα μας νά επιλέγουμε πρός κατανάλωση τ’ αγαθά που επιθυμούμε καί εγκρίνουμε.

Πολλοί ψηφίζουν μέ τό κριτήριο που ο κλάδος τών δημοσίων σχέσεων ονομάζει ποιότητες ή αξίες, τό οποίο προσχεδιάζεται μέ ιδιαίτερη φροντίδα καί προβάλλεται μέ εικόνες που είναι τόσο γνήσιες όσο σχεδόν καί οι αντίστοιχες στίς διαφημίσεις τών δημοφιλών καταναλωτικών αγαθών. Όπως συμβαίνει στίς αγορές που διαπλάθει ο κλάδος τών δημοσίων σχέσεων, έτσι καί στίς δημοκρατικές εκλογές που διενεργούνται υπό τήν εποπτεία του, πρωταρχικό μέλημα είναι νά δημιουργηθούν στό κοινό ψευδαισθήσεις, μέσω επιμελημένων εικόνων που έχουν αμυδρή σχέση μέ τήν πραγματικότητα. Όμως, μεγάλες πλειοψηφίες τών ενεργών πολιτών υποστηρίζουν ότι «θά ήταν καλύτερο γιά τήν χώρα άν οι ηγέτες λάμβαναν περισσότερο υπόψη τίς απόψεις τού κοινού καί τίς σφυγμομετρήσεις τής κοινής γνώμης». Ασφαλώς, γιά τήν ηγεσία δέν τίθεται θέμα αλλαγής τής πολιτικής της σύμφωνα μέ τίς εντολές τής κοινής γνώμης, μιάς καί μέ τά καλοφτιαγμένα μέσα που αξιοποιούνται γιά τήν υπονόμευση τών αγορών παύει νά υπάρχει «επιλογή τού καταναλωτή» στόν πολιτικό χώρο. Καί αυτό διότι οι ψηφοφόροι τους έχουν κατασκευαστεί σέ καταναλωτές ψηφοφόρους – ήτοι, ψηφίζουν βάσει ιδίων συμφερόντων, μιάς καί ο πολιτισμός τους δέν υποστηρίζει τό τέλος τού ανθρωπιστικού υπερβατισμού.

 Η  κοινή γνώμη - Δημοσκοπήσεις

            Η κοινή γνώμη τών ΗΠΑ κατασκευάζεται καί παρακολουθείται συνεχώς καί εξονυχιστικά, καί οι κομμισάριοι αποκρύπτουν, ως οφείλουν, τά αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που δυσαρεστούν τά συμφέροντα τής εξουσιαστικής πλουτοκρατίας.

Η ειδησεογραφία σχετικά μέ τούς υποψηφίους εστιάζει στό ύφος, στήν αρεστότητα, στούς δεσμούς που δημιουργούν καί στόν χαρακτήρα τους, ή στά ελαττώματα τους – π.χ., ο Μπούς ήταν κατά καιρούς οξύθυμος, ο αντίπαλος του Κέρρυ έκανε λάθος αναφερόμενος στό όνομα κάποιου γηπέδου.

Στά τέλη δεκαετίας τού 1980, άνω τού 70% τών Αμερικανών «πίστευαν ότι η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θά έπρεπε νά είναι δικαίωμα εγγυημένο εκ τού συντάγματος», ενώ 40% «νόμιζε πως ήδη ήταν». Φαντάσου σέ τι ύψος θά έφταναν τά ποσοστά αυτά, άν τό συγκεκριμένο ζήτημα δέν απουσίαζε εντελώς από τόν δημόσιο διάλογο.

Ο Μπούς πήρε μέ τό μέρος του τήν μεγάλη πλειονότητα εκείνων που δήλωναν ότι τούς απασχολεί η απειλή τής τρομοκρατίας καί οι ηθικέ αξίες. Αυτό, όμως, τό μόνο που μάς λέει είναι η εμποριολογία τής κυβέρνησης καί τών ΜΜΕ θριάμβευσε, γιά άλλη μία φορά, κατασκευάζοντας τίς λαϊκές απόψεις. Τό κοινό δέν αντιλαμβάνεται κάν ότι οι ιθύνοντες τής πολιτικής Μπούς ευνοούν κάποιες πρακτικές που εντείνουν τήν τρομοκρατική απειλή, η οποία δέν είναι σημαντική προτεραιότητα γιά τήν άρχουσα τάξη. Όσο γιά τίς ηθικές αξίες, όλα όσα χρειάζεται νά γνωρίζουν οι ψηφοφόροι, τά μαθαίνουν από τά εταιρικά ΜΜΕ, που αναφέρουν, τήν επομένη τών εκλογών, ότι ατμόσφαιρα ευφορίας επικρατούσε στά διοικητικά συμβούλια καί στά γραφεία τών επιχειρηματικών λόμπι · καί αυτό, όχι επειδή οι διευθύνοντες σύμβουλοι τάσσονται κατά τού γάμου τών ομοφυλοφίλων όπως οι οπαδοί τού Μπούς, αλλά διότι «οι αμερικανικές εταιρείες αναμένουν σαφή πρόοδο... (τώρα που) τό πολιτικό τοπίο ευνοεί τήν ανάπτυξη τών μεγάλων εταιρειών μέ τρόπο τόσο εντυπωσιακό όσο σέ καμία άλλη περίοδο τής σύγχρονης αμερικάνικης ιστορίας».

 Κοινή γνώμη – Εκκλησιαζόμενοι

            Η ιστορία τών ακραίων θρησκευτικών πεποιθήσεων στίς ΗΠΑ έχει βαθιές ρίζες στήν εποχή τών πρώτων αποίκων καί εποίκων τους. Από τότε μέχρι σήμερα αναζωπυρώνονται κατά καιρούς τά κινήματα υπέρ τής ευσέβειας, όπως τήν δεκαετία τού 1950, που σύμφωνα μέ τόν ιστορικό Σέθ Τζέικομπς1 ίσως είναι η πιό «θρησκευόμενη» σ’ όλη τήν ιστορία τών ΗΠΑ. Στήν περιρρέουσα ατμόσφαιρα, μάλιστα, αποδίδει τήν τότε απόφαση τής κυβέρνησης Αϊζενχάουερ νά τοποθετήσει τόν ευσεβή καθολικό Νγκό Ντίν Ντίεμ ως κυβερνήτη τού πελατειακού της κράτους στό Νότιο Βιετνάμ, μολονότι ήταν εγνωσμένα μή δημοφιλής καί ανίκανος.

Ο δέ Γουόλτερ Ντίν Μπέρναμ1 έγραψε τό 1980 ότι «οι θρησκευτικές θεωρήσεις που διαχέονται σέ κάθε πλευρά τής αμερικανικής πολιτικής ζωής (συνιστούν) μία ακόμη φορά – καί πολύ σημαντική – ιδιομορφία τής χώρας αυτής σέ σύγκριση μέ τίς άλλες προηγμένες* βιομηχανικές κοινωνίες», πέραν τού ταξικού γνωρίσματος που σημείωνε νωρίτερα. *( Σέ γενικές γραμμές, θεωρείται ότι η προσήλωση στήν θρησκεία – μέ τίς ΗΠΑ νά κατέχουν ξεχωριστή θέση – συσχετίζεται αρνητικά μέ τήν οικονομική ανάπτυξη.)

Στά μέσα τής δεκαετίας τού ’70 έγινε αντιληπτό1 από τίς διοικήσεις τών κομμάτων ότι αυτό τό σώμα ψηφοφόρων επιδέχεται οργάνωση, έτσι ώστε τά (αντι-)πολιτισμικά ζητήματα ν’ ανάγονται σέ πρωταρχικό θέμα τών εκλογών, καί η ηγεσία ν’ εφαρμόζει ανενόχλητη προγράμματα υπέρ τών πολυεθνικών τής άρχουσας τάξεως, τά οποία – άν καί τ’ απορρίπτει η πλειοψηφία – δέν περιλαμβάνονται ποτέ κατά τίς εκλογικές εκστρατείες.

Ήδη από τό 1980 ορισμένοι προσεκτικοί παρατηρητές επισήμαιναν παραλληλίες ανάμεσα στήν κινητοποίηση τού θρησκευτικού εξτρεμισμού κατά τήν άνοδο τών Ναζί (η Γερμανική Χριστιανική Εκκλησία) καί στό ενδεχόμενο νά εκδηλωθεί στίς ΗΠΑ ένας χριστιανοφασισμός – η διατύπωση ανήκει στόν δρα Τζέιμς Λούθερ Άνταμς από τήν Θεολογική Σχολή τού Χάρβαρντ, που μιλούσε εξ ιδίας πείρας, καθώς ήταν μέλος τής αντιναζιστικής εκκλησίας τού Ντίτριχ Μπόνχεφερ στήν Γερμανία τού 1935-1936.

Οι παρατηρήσεις τού Φρίτς Στέρν γιά τήν κατάβαση στήν βαρβαρότητα καθιστούν ακόμα σοβαρότερη τής προειδοποίηση τού Άνταμς.

Καί όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Κρίς Χέτζις1 : «Οι φονταμενταλιστές χριστιανοί κατέχουν πλέον τήν πλειονότητα τών εδρών σέ 36% επί τού συνόλου τών πολιτειακών επιτροπών τού ρεπουμπλικανικού κόμματος, δηλαδή σέ 18 από τίς 50 πολιτείες», ενώ αποτελούν καί «ισχυρή μειονότητα στό 81% τών υπολοίπων», μέ τόν Τζόρτζ Μπούς νά έχει σήμερα – ή στό παρελθόν – σημαντικό ρόλο στήν κινητοποίηση τους. Η σημασία τού φαινομένου έχει παρατηρηθεί προ πολλού, ιδίως στό Ισραήλ, όπου η αγγλόφωνη εφημερίδα Jerusalem Post προσφάτως ανήγγειλε ότι θά παρουσιάσει ειδική έκδοση απευθυνόμενη στήν χριστιανική δεξιά, τόν ισχυρότερο συνασπισμό ψηφοφόρων που υποστηρίζουν τήν επιθετικότητα καί τόν επεκτατισμό τών Ισραηλινών.

1[ Seth Jacobs, Sink or swim with Ngo Dinh Diem, 81st Uninersity of Connecticut foreign Policy Seninar, 2005. Walter Burnham, at the Right Turn of Ferguson and Rogers. Chris Hedges, The Christian Right & the Rise of American Fascism, at www.theocracywatch.org.

Η δημοσκόπηση τού Daniel Yankelovich (Οκτ· 2005) κάλυψε όλα τά επιτρεπτά επιφανειακά ερωτήματα, όπως : «Κάνουν οι ΗΠΑ γενικά τό σωστό καί μπορούν νά υπερηφανεύονται γιά πολλά ;». Εκτός αυτού όμως, αποκάλυψε ότι : «οι απόψεις τών Αμερικανών που εκκλησιάζονται τακτικά, αντικατοπτρίζουν τίς θέσεις τών Ρεπουμπλικάνων, καί οι απόψεις τών υπολοίπων, αντίστοιχα, τίς θέσεις τών Δημοκρατικών». Οι εκκλησιαζόμενοι λευκοί ευαγγελικοί προτεστάντες αποτελούν πολύ σημαντικό σώμα μεταξύ τών υποστηρικτών τών Ρεπουμπλικάνων. Από άλλες δημοσκοπήσεις μαθαίνουμε ότι : «Οι ψηφοφόροι αυτοί βλέπουν τόν νύν πρόεδρο ως άνδρα μέ ρωμαλέο χαρακτήρα : τίμιο, απλό, απερίφραστο, αποφασισμένο, σοβαρό, θεοσεβούμενο», ως άνθρωπο «ειλικρινή καί ηθικώς εναργή, ...ταγμένος στό πλευρό τού καλού». Πρόκειται , δηλαδή, γιά θρίαμβο τής ισχύουσας εμποριολογίας (διακίνηση τών προϊόντων, μάρκετινγκ), μέ σκοπό τήν παροχή ευχέρειας στήν ηγεσία νά διεκπεραιώνει τ’ αντικοινωνικά προγράμματα της χωρίς ν’ ανησυχεί γιά τήν κοινή γνώμη.

Εκλογές τού 1960 (Κέννεντυ)

            Πήρε μέ νοθεία τό χρίσμα μεταξύ τών εκλεκτόρων τού Σικάγο, που τού απέφερε τήν πολιτεία τού Ιλλινόις.

 Εκλογές τού 1980-1984 (Ρέιγκαν)

            Οι ψηφοφόροι είχαν νά επιλέξουν μεταξύ : α)- τού ονομαζόμενου ρηγκανικού προγράμματος που υποστήριζε τήν θέση «αδιαφορούμε πλήρως γιά τίς συνέπειες τής κεϋνιανής ανάπτυξης» καί συνοδευόταν από υπερεθνικές εκδηλώσεις μέ υψωμένες σημαίες, καί β)- τού οικονομικού συντηρητισμού τών Δημοκρατικών, τού είδους : λαέ, συμφωνούμε μέ τίς εντολές σου, αλλά φοβούμαστε ότι τό κόστος θά είναι υπερβολικά υψηλό.

            Αναλύοντας τήν νίκη τού Ρέιγκαν τό 1980, οι Ferguson καί Rogers (Hidden Election) εκτίμησαν ότι μαρτυρούσε «τήν φθορά τής οργανωτικής δομής τών κομμάτων καί τήν χυδαία προσφυγή στόν Θεό καί στό χρήμα, γιά νά εκλεγεί μία προσωπικότητα, που κάποτε ήταν περιθωριακή στό ζωτικό κέντρο της αμερικάνικης πολιτικής ζωής».

Τά ΜΜΕ  καί τά φερέφωνα τής ελίτ μιλούσανε καί μιλούν μέ υπερηφάνεια γιά τίς συντριπτικές (!) εκλογικές νίκες τού Ρέιγκαν. Τόν ψήφισε λιγότερο από τό 1/3 τού εκλογικού σώματος · από αυτούς που ψήφισαν, μία σαφής πλειοψηφία ήλπιζε ότι τά νομοθετικά του προγράμματα δέν θά εφαρμόζονταν, ενώ τό 1/2 τού πληθυσμού πίστευε ότι η κυβέρνηση ελέγχεται «από ελάχιστα, μεγάλα συμφέροντα που φροντίζουν μόνον γιά τό δικό τους όφελος».

 Εκλογές τού 2000 (Μπούς ΙΙ)

            Παραμονές τών εκλογών, οι ψηφοφόροι τίς αντιμετώπιζαν ως μία παρωδία, ένα υπερθέαμα, τό οποίο επιβάλλουν οι πλούσιοι χρηματοδότες, οι διοικούντες τών κομμάτων καί οι υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, που εκπαιδεύουν κάθε υποψήφιο νά προβάλλει τήν δημόσια εικόνα του καί νά επιχειρηματολογεί μέ κενά φραστικά σχήματα.

Η επίγνωση θέσεων – η γνώση τής άποψης τών υποψηφίων γιά συγκεκριμένα ζητήματα – έφτασε σέ πρωτόγνωρα χαμηλό επίπεδο. Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων βρήκαν μόνο ένα ζήτημα στό οποίο περισσότεροι από 50% τών συμμετεχόντων διέκριναν τήν θέση ενός εκ τών υποψηφίων : τού Γκόρ ως πρός τά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Τό 60% τών ασκούντων τακτικά τό εκλογικό τους δικαίωμα αισθάνονταν ότι «η πολιτική στίς ΗΠΑ είναι σέ γενικές γραμμές αηδιαστική».

Από τό ερευνητικό πρόγραμμα Ο Ψηφοφόρος Εξαφανίζεται (που διεξάγεται στό Χάρβαρντ) πληροφορούμεθα ότι «τό αίσθημα ανημπορίας τών Αμερικανών έχει φράσει σέ επίπεδα ιδιαιτέρως ανησυχητικά», έχοντας υπερβεί κατά πολύ τά παλαιότερα. Οπότε μπορούμε νά εξηγήσουμε τό γιατί τό ευρύ κοινό δέν αντέδρασε στήν κλοπή τού προεδρικού αξιώματος μέσω νοθείας.

Εκλογές τού 2004 (Μπούς ΙΙ)

            Τό χαμηλό επίπεδο επίγνωσης θέσεων ξεπέρασε αυτό τού 2000. Σέ σφυγμομέτρηση μέ ερώτημα χωρίς προτεινόμενες απαντήσεις, περίπου 10% τών ψηφοφόρων δήλωσαν ότι επιλέγουν ποιόν θά ψηφίσουν μέ πρωταρχικό κριτήριο «τό πρόγραμμα /τίς ιδέες / τήν πλατφόρμα / τούς στόχους» τού υποψηφίου (ψηφοφόροι τού Μπούς 6%, τού Κέρρυ 13%). Η εθνική ασφάλεια φερόταν ως κορυφαία ανησυχία : «22% ανέφεραν αυτοβούλως τήν κατάσταση στό Ιράκ καί 12% τήν τρομοκρατία».

Οι προσεκτικότερες μελέτες τό 2004 επιβεβαίωσαν ότι οι ψηφοφόροι γνώριζαν σέ ελάχιστο βαθμό τίς θέσεις τών υποψηφίων ακόμη καί στά θέματα που τούς απασχολούσαν ιδιαίτερα. Οι ψηφοφόροι τού Μπούς πίστευαν γενικά ότι συμμεριζόταν τίς απόψεις τους στά μείζονα ζητήματα, ακόμη καί όταν τό Ρεπουμπλικάνικο Κόμμα τίς απέρριπτε ρητώς, όπως στήν περίπτωση τού Πρωτοκόλλου τού Κιότο.

Τό ίδιο ίσχυε εν γένει καί μεταξύ τών ψηφοφόρων τού Κέρρυ, ο οποίος δέν απαντούσε στίς ανησυχίες τών ψηφοφόρων του γιά ζητήματα εγχώρια ή καί διεθνή. Τά εγχώρια θά εξετάζονταν, υποτίθεται, στήν τελευταία τηλεοπτική αντιπαράθεση μεταξύ τών υποψηφίων, λίγες ημέρες πρίν από τίς εκλογές.

Σύμφωνα μέ τήν πλειοψηφία τού πληθυσμού, τό κορυφαίο ή έστω ένα από τά κορυφαία είναι η κρίση τού κλάδου υγείας. Στήν τηλεοπτική αντιπαράθεση, σύμφωνα μέ τόν Τύπο, ο Κέρρυ «κατέβαλε προσπάθεια... γιά νά εξηγήσει ότι τό σχέδιο του νά διευρύνει τήν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δέν θά δημιουργούσε νέο κυβερνητικό πρόγραμμα», καθώς «υπάρχει ελάχιστη πολιτική υποστήριξη γιά μία παρέμβαση τής κυβέρνησης στήν αγορά υπηρεσιών υγεία στίς ΗΠΑ». Ενδιαφέρον σχόλιο διότι όλα δείχνουν ότι η μεγάλη πλειονότητα τού πληθυσμού υποστηρίζει εκτενέστατη παρέμβαση τής κυβέρνησης. Σφυγμομέτρηση εκ μέρους τού NBC & Wall Street Journal διαπίστωσε ότι «πάνω από τά 2/3 τών Αμερικανών πιστεύουν πως η κυβέρνηση θά έπρεπε νά εγγυάται ότι καθένας θά έχει στήν διάθεση του τίς βέλτιστες καί πλέον προηγμένες υπηρεσίες υγείας που είναι σέ θέση νά παράσχει η τεχνολογία» · μία άλλη σφυγμομέτρηση γιά τήν Washington Post & ABC News, διαπίστωσε ότι τό 80% θεωρούν πως η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σέ όλους είναι «πιό σημαντική από τόν περιορισμό τής φορολογίας» · δημοσκόπηση που αναφέρθηκε στό Business Week διαπίστωσε ότι «67% τών Αμερικανών θεωρούν καλή ιδέα τήν παροχή υπηρεσιών υγείας σέ όλους τούς Αμερικανούς πολίτες, όπως συμβαίνει στόν Καναδά καί στήν Βρετανία, μέ μόλις 27% νά διαφωνούν» · τό Κέντρο Ερευνών Πιού διαπίστωσε ότι 64% τών Αμερικανών τάσσονται υπέρ τού «νά εγγυηθεί η αμερικάνικη κυβέρνηση τήν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση όλων τών πολιτών, ακόμα καί άν αυτό συνεπάγεται αύξηση τής φορολογίας» (30% εναντιώνονταν).

            Οι εκλογές αυτές έφεραν από αγαλλίαση έως απόγνωση καί ανησυχίες μήπως οι ΗΠΑ «διχαστούν ως έθνος». Αμέσως μετά τίς εκλογές : α)- ο Κόλιν Πάουελ δήλωσε επισήμως στόν Τύπο ότι «ο πρόεδρος Τζόρτζ Μπούς έλαβε εντολή από τόν αμερικάνικο λαό νά συνεχίσει τήν άσκηση επιθετικής εξωτερικής πολιτικής». β)- η εταιρεία Gallup ρώτησε άν ο Μπούς «πρέπει νά δώσει έμφαση σέ προγράμματα που υποστηρίζονται καί από τά δύο κόμματα», ή άν «έλαβε εντολή νά προωθήσει τίς επιδιώξεις τού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος», όπως διατεινόταν ο Πάουλ μεταξύ άλλων. Τό πρώτο επέλεξαν 63%, τό δεύτερο 29%.

          Εκλογές : Pax-Americana

 Παλαιστίνη

 Μετά τόν θάνατο τού Γ. Αραφάτ, η κυβέρνηση Μπούς Ι συναίνεσε στήν διενέργεια εκλογών, αναμένοντας ότι θά νικούσαν οι ευνοούμενοι της εκπρόσωποι τής Παλαιστινιακής Αρχής. Γιά νά σιγουρευτούν, έδωσαν εντολή1 στήν USAID νά δαπανήσει περίπου $2 εκ· σέ δεκάδες προεκλογικές δράσεις γιά νά ενισχυθεί η απήχηση τής κυβερνώσας Φατάχ στούς ψηφοφόρους.

1( Ιαν· 2006, Washington Post & NY Times.)

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ (Κυβερνητικά)

Εργασιακά (Αφύπνιση)

Εργασιακά (Ιδεολογία)

          Εργασιακά  (Αφύπνιση)

Ο δείκτης ανεργίας ήτο καί είναι υψηλότερος από τόν «πραγματικό» τής ΝΔ καί τού ΠΑΣΟΚ, διότι ο αριθμός τών απασχολουμένων σέ δημόσιες υπηρεσίες / επιχειρήσεις είναι από 25-35% πλεονάζων.

Οι Έλληνες πτυχιούχοι – τό 20,6% τού ελληνικού πληθυσμού – κατέχουν τήν πρώτη θέση στήν ανεργία στήν Ευρωπαϊκή Ένωση.

(2004) Η πλειοψηφία τών εργαζομένων στόν ιδιωτικό τομέα πληρώνεται από €630-760 / μήνα, καί οι δέ υπερωρίες θεωρούνται «εθελοντική» δουλειά.

Τό 30% τού ΑΕΠ τής Καλιφόρνιας – τής πλουσιότερης πολιτείας τών ΗΠΑ – προέρχεται από τήν εργασία τών λαθρομεταναστών, οι οποίοι εργάζονται 60-75 ώρες εβδομαδιαίως, ανασφάλιστοι, εισπράττοντας τό 55% τού νόμιμου μεροκάματου. à Τό κύμα λαθρομεταναστών, απόρροια τής νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής τής Παγκόσμιας Τράπεζας καί τού Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εξυπηρετεί : τό μεγάλο κεφάλαιο – πάμφθηνο εγχώριο καί εισαγόμενο εργατικό προσωπικό, κατάργηση τών δικαιωμάτων τών εργαζομένων · τό σχέδιο τής πλουτοκρατίας γιά τήν δημιουργία τής παγκόσμιας κυβερνήσεως τους ενός κόσμου τής ψευδο-πολιτισμικότητας.

Ευρωπαϊκή Ένωση, Πρόταση Λιχτενστάιν : Παράδειγμα : Γαλλική εταιρεία μεταφέρει τό κεντρικό της γραφείο στήν Λετονία à τό προσωπικό της στήν Γαλλία θά έχει τά ίδια δικαιώματα (αμοιβές, ωράριο, ασφάλιση, …) πού έχει ένας Λετονός εργάτης – ήτοι, μείωση μισθών κατά 65-70%.

Έλληνες καθηγητές μερικής απασχόλησης εισπράττουν περί τά €350 / μήνα καί είναι υποχρεωμένοι νά υπογράψουν μία σύμβαση, η οποία τούς απαγορεύει νά παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα. Δηλαδή, τό ελληνικό κράτος τούς αναγκάζει νά ζούν μέσα στό ψέμα ή νά γίνουν κλέφτες.

(2006) Παρακρατούνται περί τά €300/μήνα από τόν μισθό τού αστυνομικού ο οποίος αναρρώνει από τραυματισμό που υπέστη (π.χ. από κουκουλοφόρους) εν ώρα υπηρεσίας.

2008 : Η Ιαπωνική κυβέρνηση υποχρεώνει τίς κρατικές καί ιδιωτικές εταιρείες / επιχειρήσεις νά ελέγχουν τό βάρος τών εργαζομένων εις αυτές. Τούς υποβάλλουν σέ υποχρεωτική γυμναστική, μία ή δύο φορές κατά τό ωράριο εργασίας τους καί ακινητοποιούν τά ασανσέρ ώστε νά χρησιμοποιούν τίς σκάλες.

Απολύονται γιά ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα όταν βρεθούν υπέρβαροι. Η δέ κυβέρνηση επιβάλλει πρόστιμο έως καί τά 19 εκατ· γιέν σέ εταιρεία η οποία απασχολεί υπέρβαρο προσωπικό.

Τά ανωτέρω σπαρτιάτικα μέτρα αποσκοπούν στήν αποκατάσταση καί διατήρηση τής καλής φυσικής κατάστασης τών εργαζομένων, οι οποίοι ως τό μεγαλύτερο ποσοστό τών ψηφοφόρων τής χώρας τους εκλέγουν τήν κυβέρνηση τους, η οποία όμως υποχρεώνει τούς εργοδότες τών εντολέων της νά τούς φέρονται ως τιμωροί κηδεμόνες. Ήτοι, τό αμερικάνικο μοντέλο τής υπερεθνικής εταιρείας ως κυβέρνηση καί νομοθέτης ισχυροποιείται καί διευρύνεται χωρίς προσχήματα πλέον.

   { ΑΔΕ : Σχολική εκπαίδευση : ο μαθητής από μικρή ηλικία μαθαίνει τά οφέλη τής υγιεινής διατροφής καί ασκήσεως. Οι υπέρβαροι βοηθιούνται από διαιτολόγους καί ειδικούς ψυχολόγους καί τά κρατικά ΜΜΕ κατά τακτά χρονικά διαστήματα προσφέρουν ορθή πληροφόρηση γιά τήν μέθοδο, τά βιολογικά καί ψυχολογικά οφέλη καί τήν κοινωνική αξία τού υγιεινού τρόπου ζωής. }

          Εργασιακά – Ιδεολογία

Είμαι δυστυχισμένος όταν δουλεύω, καί πανευτυχής όταν εργάζομαι.

Η Ιαπωνική κυβέρνηση υποχρεώνει τίς κρατικές καί ιδιωτικές εταιρείες / επιχειρήσεις νά ελέγχουν τό βάρος τών εργαζομένων εις αυτές. Τούς υποβάλλουν σέ υποχρεωτική γυμναστική, μία ή δύο φορές, κατά τό ωράριο εργασίας τους καί ακινητοποιούν τά ασανσέρ ώστε νά χρησιμοποιούν τίς σκάλες.

Απολύονται γιά ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα όταν βρεθούν υπέρβαροι. Η δέ κυβέρνηση επιβάλλει πρόστιμο έως καί τά 19 εκατ· γιέν σέ εταιρεία η οποία απασχολεί υπέρβαρο προσωπικό.

Τά ανωτέρω σπαρτιάτικα μέτρα αποσκοπούν στήν αποκατάσταση καί διατήρηση τής καλής φυσικής κατάστασης τών εργαζομένων, οι οποίοι ως τό μεγαλύτερο ποσοστό τών ψηφοφόρων τής χώρας τους εκλέγουν τήν κυβέρνηση τους, η οποία όμως υποχρεώνει τούς εργοδότες τών εντολέων της νά τούς φέρονται ως τιμωροί κηδεμόνες. Ήτοι, τό αμερικάνικο μοντέλο τής υπερεθνικής εταιρείας ως κυβέρνηση καί νομοθέτης ισχυροποιείται καί διευρύνεται πλέον χωρίς προσχήματα.

    { ΑΔΕ : Σχολική εκπαίδευση : ο μαθητής από μικρή μαθαίνει τά οφέλη τής υγιεινής διατροφής καί ασκήσεως. Οι υπέρβαροι βοηθιούνται από διαιτολόγους καί ειδικούς ψυχολόγους καί τά κρατικά ΜΜΕ κατά τακτά χρονικά διαστήματα προσφέρουν ορθή πληροφόρηση γιά τήν μέθοδο, τά βιολογικά καί ψυχολογικά οφέλη καί τήν κοινωνική αξία τού υγιεινού τρόπου ζωής. }

ΚΟΜΜΑΤΑ (Αφύπνιση)

ΛΑΟΣ

ΝΔ

ΠΑΣΟΚ

            Ευρωβουλή : ΠΑΣΟΚ καί ελληνικά εθνικά συμφέροντα

Everybody lies except politicians and horny lovers, since the last two groups believe in their lies either through self-brainwashing or through subconscious hormonal sincerity.

Tά κόμματα τού ελληνικού Κοινοβουλίου καί η διεξαγωγή εκλογών κοστίζουν στόν Έλληνα φορολογούμενο άνω τού ενός δις ευρώ. Τό ΠΑΣΟΚ καί η ΝΔ, σύμφωνα μέ τίς δηλώσεις τους, χρειάζονται τό καθένα άνω τών €15 εκ· γιά τίς βουλευτικές εκλογές. Αυτό δέ είναι ψευδές διότι οι πλείστοι τών υποψηφίων δαπανούν άνω τού €1 εκ· γιά τήν εκλογική τους εκστρατεία.

Συχνά καταφεύγουν σέ δανεισμό από τράπεζες γιά νά καλύψουν – όπως ισχυρίζονται – λειτουργικά τους έξοδα.

Η ΝΔ καί τό ΠΑΣΟΚ οφείλουν στίς τράπεζες άνω τών €140 εκ. Εφ’ όσον τά ανωτέρω κόμματα δέν έχουν ακίνητη περιουσία ή άλλο εισόδημα εκτός αυτού τής κρατικής χορηγίας, οι τράπεζες που τούς παραχωρούν τά δάνεια μέ τι είδους εγγύηση εξασφαλίζουν τά χρήματα τους ; Μήπως μέ τήν υπόσχεση / εγγύηση ότι τά θεσπίσματα των, θά δίνουν στίς τράπεζες τό νόμιμο δικαίωμα νά καταστρατηγούν τό Σύνταγμα μας καί νά ληστεύουν τόν ελληνικό λαό ;

Οι όροι μεταξύ τής Πρώτης καί Τέταρτης Εξουσίας έχουν αντιστραφεί. Οι δημοσιογράφοι έχουν αφεντικό ενώ θά έπρεπε νά είναι ελεύθεροι νά ερευνούν γιά τήν εύρεση τής αλήθειας καί νά τήν μεταβιβάζουν στόν λαό. Ενώ οι πρωθυπουργοί θά έπρεπε νά έχουν αφεντικό τόν λαό, θά έπρεπε νά λογοδοτούν στόν λαό καί όχι στά γνωστά άγνωστα αφεντικά τους τής πλουτοκρατίας, η οποία τούς διορίζει καί συντηρεί στήν εξουσία.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις όλων συμπεριλαμβάνουν πρωτίστως τήν υπόσχεση : «Θα φάμε, θα πιούμε…», αλλά δέν μας λένε ότι θα κοιμηθούμε καί θα ξυπνήσουμε νηστικοί.

ΛΑΟΣ

            Γεωργιάδης, Α. (βουλευτής) : 2009, Δεκ. 9 : Εκπομπή “Showbiz News” : Δηλώνει ότι είναι ένθερμος υποστηρικτής τού Μπερλουσκόνι καί ότι η ελληνική τηλεόραση είναι καλύτερη από αυτές τών Ευρωπαϊκών χωρών, εκτός αυτής τής Ιταλίας.

ΝΔ

ΠΑΣΟΚ

Πόσες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ οφείλει στίς τράπεζες σέ μορφή δανείων ;

Ο Γ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι : «Πρέπει νά συγκεντρωθούμε στίς βιοκαλλιέργειες… εξαγωγή ποιοτικών γεωργικών προϊόντων…». Η βιολογική τροφή στοιχίζει 200-300% πιό ακριβά από τήν μη-βιολογική, γεγονός τό οποίο τήν καθιστά απαγορευτική γιά τόν άγαμο Έλληνα μέ εισόδημα έως καί τά €1350/μήνα, πόσο δέ γιά αυτούς που έχουν νά θρέψουν καί τά παιδιά τους. Επειδή δέν έχει πολιτικο-οικονομικό πρόγραμμα τό οποίο θ’ αυξήσει σημαντικά τό εισόδημα τών Ελλήνων, γι’ αυτό ακριβώς ομιλεί μόνο γιά εξαγωγές. Δηλαδή, μας θέλει νά συνεχίσουμε νά καταναλώνουμε τά ανθυγιεινά προϊόντα ενώ θά παράγουμε υγιεινά είδη.

Ευρωβουλή : ΠΑΣΟΚ καί ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

          Βουλευτές

            Ο μετεωρολόγος τής ζωντανής εκπομπής τής ΝΕΤ, Συμβαίνει Τώρα, είναι καί βουλευτής τής ΝΔ. Δηλαδή, ενώ θά έπρεπε νά βρίσκεται στήν Βουλή, αυτός θεωρεί πιό σημαντικό νά μάς πληροφορεί γιά τόν καιρό τής χώρας μας, ή μάλλον θεωρεί ότι είναι δημοκρατικό καί ηθικό νά εισπράττει από τούς Έλληνες φορολογούμενους δύο μισθούς ενώ θά έπρεπε νά υπηρετεί τούς ψηφοφόρους του στήν Βουλή.

            Εκπομπή τού Βαρεμένου, Alter, 2005 Φεβ. 24 : Κερκυραίος βουλευτής τής ΝΔ δηλώνει ότι δέν πρόκειται νά σχολιάσει τίς ενέργειες ενός συγκεκριμένου Μητροπολίτη, διότι αυτός έχει αποβιώσει. Δηλαδή, η ιστορία δέν πρέπει νά περιέχει τόν Αόριστο ή Υπερσυντέλικο χρόνο, ούτε νά ερευνούμε, νά αξιολογούμε καί νά σχολιάζουμε τά έργα ανθρώπων που συνέβαλαν στήν θετική ή αρνητική πορεία τής ανθρωπότητος.        

Κόμματα (Ιδεολογία)

            Τά πολιτικά καί θρησκευτικά κόμματα υπήρξαν καί υπάρχουν ως μία υποσυνειδητώς  αναγνωρισμένη ανώτερη εξωκοινωνική πηγή, εκπρόσωπος τών ανθρωπίνων κοινωνιών, ικανή νά σωπάσει τήν εκάστοτε άβυσσο (τόν φόβο τού θανάτου, τήν ανασφάλεια, ...) που απειλεί νά σβήσει μαρτυρικά τίς ψυχές τής συγκεκριμένης κοινωνίας.

Οι οιεσδήποτε υπαρξιακές ανησυχίες τών μελών τής συγκεκριμένης κοινωνίας σωπαίνουν από τήν εκάστοτε εξουσία, κατασκευάζοντας ένα ‘’ούτως έχει’’ που υποστηρίζεται καί ερμηνεύεται από τίς θεσμισμένες κοινωνικές φαντασιακές σημασίες τής συγκεκριμένης κοινωνίας, οι οποίες δέν επιδέχονται αμφισβήτηση ή αναθεώρηση διότι αυτομάτως ενεργοποιείται η άβυσσος. Δηλαδή, τά κόμματα – οι σωτήρες μας – θεσμοθετούσαν καί θεσμοθετούν γιά εμάς ως οι μοναδικοί ειδικοί που γνώριζαν καί γνωρίζουν ν’ αντιμετωπίσουν τήν άβυσσο μας. Τούς δύο τελευταίους αιώνες δέ, έχουν πείσει τούς πολίτες τού Δυτικού πολιτισμού ότι αυτοθεσμοθετούνται. Δυστυχώς όμως, η πρώτη καί τελευταία ολοκληρωτική καί αποτελεσματική ρήξη μεταξύ τής εξουσίας καί τών πολιτών, συνέβη στήν αρχαία Αθήνα τού 5ου αιώνα.

Rousseau : «Ο αγγλικός λαός νομίζει πως είναι ελεύθερος. Πλανάται πλάνην οικτράν · δέν είναι ελεύθερος παρά μόνο στήν διάρκεια τών εκλογών τών μελών τού Κοινοβουλίου. Μόλις εκλεγούν, είναι σκλάβος, είναι ένα τίποτα».

Κ. Καστοριάδης : «Τό νά αποφασίσεις ποιός θά αποφασίζει δέν αποτελεί πραγματική απόφαση». { ΑΔΕ : ναί, αλλά εμπιστεύομαι / επιτρέπω στόν ιατρό μου, τόν ειδικό επιστήμονα ν’ αποφασίσει γιά τό καλό μου / τό κοινό καλό, αλλά παρακολουθώ τό έργο του ... à βλ. ΑΔΕ : Κυβερνητικά }

Στίς οργανώσεις τών ακραίων αριστερών γνώρισα τά πιό λαμπρά, επικίνδυνα μυαλά, καί  στίς δέ τών ακροδεξιών γνώρισα άτομα ‘’φιλοπάτριδες’’ μέ τόν πιό χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, ανάλογο μέ τόν βαθμό τού εις άγνοια τους ανθελληνισμού τους.

-- Ο βαθμός βαρβαρότητας τής αντιδημοκρατικής εξουσίας είναι ευθέως ανάλογος μέ τήν οικονομική, εκτελεστική καί δικαστική δύναμη της.

-- Οι Βυζαντινές μούμιες – εντολοδότες πολιτικοί – καί ο μυαλο-φυγόδικος ανώτερος κλήρος κυβερνούν ακόμη καί σήμερα τήν Ελλάδα.

Η δέ σημερινή πλειοψηφία τής κοινωνίας μας στερείται τόν «ελληνικό λόγο» όπως καί επί Βυζαντίου – ήτοι, δέν έχει αντιστάσεις κατά τής βλακείας, καί γι’ αυτό βασιλεύει τό σημερινό καθεστώς τής ανθελληνικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας καί θεοκρατίας.

Λαθρομετανάστες 

            Στήν σημερινή Ελλάδα τών εταιρικών ΜΜΕ καί δειλών πολιτικών, όλοι οι υπήκοοι ξένων κρατών που εισβάλλουν στήν χώρα μας, παραβιάζοντας τά σύνορα της, δέν επιτρέπεται ν’ αποκαλούνται λαθρομετανάστες ή παράνομοι μετανάστες, αλλά οικονομικοί μετανάστες. Όντως, η μεγάλη πλειοψηφία αυτών εγκατέλειψαν τήν χώρα τους γιά οικονομικούς λόγους καί επιθυμούν νά γίνουν υπήκοοι σέ κάποια από τίς πλούσιες χώρες τής Ευρώπης. Αυτές όμως, δέν τούς δέχονται, μέ αποτέλεσμα η ήδη χρεωκοπημένη χώρα μας νά υφίσταται απώλεια αρκετών δις ευρώ ανά έτος.

Εκτός αυτού, εφ’ όσον η Τουρκία καί τό κράτος τών Σκοπίων μέ δηλώσεις καί ενέργειες τους μάς έχουν ξεκαθαρίσει ότι περιμένουν τήν κατάλληλη ευκαιρία γιά νά καταλάβουν ελληνικά εδάφη, θά θεωρείτο αφελές εκ μέρους μας νά πιστεύουμε ότι δέν έχουν εκμεταλλευτεί τήν μή φύλαξη τών συνόρων μας καί τήν ανύπαρκτη αστυνόμευση τών πόλεων μας, καί νά μήν έχουν τοποθετήσει κατασκόπους καί εξειδικευμένο στρατιωτικό προσωπικό τους σέ θέσεις ζωτικής σημασίας γιά τήν ασφάλεια τής χώρας μας.

   Εκπομπή ‘’Θέμα καί Παραλλαγές’’, Θέμα : υπηκοότης καί (λαθρο-) μετανάστες : Ο πρόεδρος τής Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κ. Παπαϊωάννου, δήλωσε ότι : «ιθαγένεια καί υπηκοότητα είναι τό ίδιο πράγμα…». Όλοι οι συμμετέχοντες στήν συζήτηση συμφώνησαν μαζί του ή δέν αντέδρασαν.

Υπήκοος : ο υπακούων, ευπειθής, υπάκουος · ο υπόχρεως · ο υποτελής · ο υποκείμενος εις τήν εξουσία κράτους ή ηγεμόνος πολίτης.

Πολίτης : ο κάτοικος ή μέλος μίας χώρας, έχων πολιτικά δικαιώματα.

Ιθαγενής : ο αυτόχθων, ο ντόπιος, ο καταγόμενος εκ τής χώρας εις τήν οποία κατοικεί. à Ιθαγένεια : 1- η ιδιότητα τού ιθαγενούς, 2- ο νομικός καί πολιτικός δεσμός (!!!) παντός πολίτου πρός τό κράτος εις τό οποίο ανήκει.

{ Τι είδος δεσμούς μέ τήν ελληνική κοσμοθεωρία μοιράζεται ένας φανατικός ή μή ισλαμιστής, Τούρκος κ.λπ. άλλοι ; Τό σύνταγμα μου καί οι κοινωνικές μου αξίες έρχονται σέ πλήρη σύγκρουση μέ αυτές τής πλειοψηφία τών λαθρομεταναστών τής χώρας μας. Γιατί καί από ποία συμφέροντα θεωρείται ηθική υποχρέωση μας ο συμβιβασμός ή η εξάλειψη τών αρχών καί αξιών μας πρός εξυπηρέτηση τής θεοκρατικής πατριαρχικής οικογένειας τού «Χ» απρόσκλητου ξένου, συνηγορώντας έτσι στήν παραβίαση τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τών γυναικών καί παιδιών ;

Μερικοί οικονομολόγοι καί τά μέλη τού ΛΑ.Ό.Σ, ορθώς, επισημαίνουν ότι η χώρα μας, μέ τήν κατεστραμμένη οικονομία της, δέν δύναται ν’ αντέξει πέρα ενός συγκεκριμένου αριθμού μεταναστών. Τό ζητούμενο, όμως, θά πρέπει νά είναι πρωτίστως ποιοτικό καί όχι ποσοτικό – ήτοι, οι μετανάστες τής χώρας μας θά πρέπει ν’ ασπάζονται τίς πανανθρώπινες αξίες καί νά είναι γνώστες καί νά έχουν υιοθετήσει αυτές τίς αξίες τής αρχαίας Ελλάδος έχουν συνεισφέρει καί συνεισφέρουν τά μέγιστα γιά τήν θετική εξέλιξη τού ανθρωπίνου πνεύματος. }

Αλβανοί

            Ποδοσφαιρικός αγώνας : 4 Σεπτ· ’04, Αλβανία – Ελλάς 2/1 à Ξύλο στήν Αθήνα καί ακόμη περισσότερο στήν Θεσσαλονίκη à 70 Αλβανοί στό νοσοκομείο καί ένας νεκρός à Από Κυριακή έως καί Τρίτη : 121 πυρκαγιές στήν Ελλάδα.

-- (2004), Ο Ταχίρ Μιτσι, Πρόεδρος τών Αλβανών Εργαζόμενων στήν Ελλάδα (μία παράνομη οργάνωση σύμφωνα μέ τό σύνταγμα μας), σέ όλες τίς τηλεοπτικές του εμφανίσεις είναι προκλητικότατος, είρωνας καί διακόπτει συνεχώς τούς συνομιλητές του. Μάς πληροφόρησε δέ ότι κατά τόν πόλεμο τού ’40 «… τά σώματα στρατού τής Αλβανίας άκουσαν τούς Έλληνες νά ομιλούν Αρβανίτικα… τούς θεώρησαν αδέλφια… εγκατέλειψαν τούς Ιταλούς καί γι’ αυτό οι Έλληνες νίκησαν τούς Ιταλούς.»

Πνευματικά δικαιώματα

Ο τραγουδιστής Καζαντζίδης εισέπραξε 850 δραχμές καί η δισκογραφική εταιρεία περί τά 8 εκατ· δρχ.

The great majority of the big business people have no ethics, nor concern for the promotion of culture.

Προσωπικά Δεδομένα

Ο νόμος τής χώρας μας περί προσωπικών δεδομένων προστατεύει τά συμφέροντα τής πλουτοκρατίας καί τών συντονιστών της, απαγορεύοντας τήν έρευνα γιά τήν συλλογή στοιχείων που τεκμηριώνουν τήν φοροδιαφυγή καί παράνομη αλλά επικερδή επιχειρηματική δραστηριότητα τους μέ αντάλλαγμα τό ξεπούλημα τού εθνικού μας πλούτου.

Στρατός

Η Ελλάδα προμηθεύεται μόνο τό 6% τού στρατιωτικού εξοπλισμού της από τήν Ρωσία.

Τροχαία

Υγεία

-- Γαληνός : «Τής ιατρικής τέχνης, σκοπός μέν η υγίεια, τέλος δέ η κτήσις αυτής».

-- ιατρός, ιητήρ, ιήτωρ : Εκ τού ρήμ. ιάομαι = ιατρεύω, θεραπεύω, ιδίας ρίζης μέ τό ρήμα ιαίνω = θερμαίνω (εξ ού καί ίασις = θεραπεία).

Ίασις, ιαίνω : «Από τής ιήσεως (=ρίψεως) τών βελών τού Απόλλωνος Ηλίου», ο οποίος ονομάζεται «Ιήιος, ως εκ τής αφέσεως τών βελών, εκ τού ίημι» (ίημι = ρίπτω).

Τόσο τό ιάομαι όσο καί τό θεραπεύω έχουν σχέσι μέ τήν θερμότητα (θέρω = θερμαίνω), εξ ού καί ο ιατρός ονομάζεται θεράπων καί θεραπευτής.

…

Σπύρος Ε. Κουλουμπέρης

http://amesidemocratiaellenon.blogspot.com

adeepsilon@yahoo.gr

27440-26458

694-1569303