Αργό Πετρέλαιο

[ Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. ]

Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου στα οποία γίνεται λόγος για την ‘εύφλεκτη πίσσα’. Είναι γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή. Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής. Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: ‘Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές…’

Ένα εύλογο ερώτημα είναι το γιατί η Ελλάδα να έχει πετρέλαιο και σημαντικά ορυκτά σε τέτοιες ποσότητες. Σε αυτό απαντούν οι γεωλόγοι λέγοντας τα εξής. Όσον αφορά το πετρέλαιο είναι γνωστό στους γεωλόγους ότι ολόκληρο σχεδόν το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος ήταν κάποτε μία απέραντη πεδιάδα με πλούσια βλάστηση η οποία στην πορεία κατεποντίσθη για να δημιουργήσει μετά από χιλιάδες χρόνια το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος. Οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο. Όσον αφορά τα σπάνια μέταλλα, εξηγείται εύκολα κι αυτό την στιγμή που ως γνωστόν καθώς η τεκτονική πλάκα της Αφρικής υποχωρεί κάτω από αυτήν της Ευρώπης, δημιουργεί μεταξύ άλλων και κατάλληλες προϋποθέσεις δημιουργίας τέτοιου είδους μεταλλευμάτων.

Σέ αντίθεση μέ τήν Κύπρο καί τό Ισραήλ, που προωθούν ταχύτατα τήν έρευνα καί εκμετάλλευση στίς περιοχές τους - υπογραμμίζουν οι ειδικοί - η χώρα μας δέν φαίνεται νά έχει κάποια προτεραιότητα γιά τήν συστηματική προσέλκυση επενδύσεων σέ αυτόν τόν τομέα. Η Ελλάδα, τονίζει ο κ. Κ. Νικολάου, «αποτελεί αρνητικό παράδειγμα, όπου η έλλειψη πολιτικής στά θέματα έρευνας πετρελαίου οδήγησε σέ αδυναμία άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων καί σέ αμφισβητήσεις τής ΑΟΖ, αλλά καί τών θαλασσίων συνόρων της. Από τήν κυριαρχία στό Αιγαίο πρίν τό 1974 κατέληξε στό πάγωμα κάθε δικαιώματος πέραν τών 6 μιλίων. Η Κυπριακή Δημοκρατία αντίθετα, χρησιμοποιεί τίς έρευνες πετρελαίου γιά νά τονίσει τήν υπόστασή της καί τά κυριαρχικά της δικαιώματα. Τέλος η χρησιμοποίηση τής έννοιας τής ΑΟΖ, θά ευνοούσε τήν Ελλάδα».

Ο κ. Α. Φώσκολος, πάντως, είναι κατηγορηματικός. «Τά αποθέματα τών υδρογονανθράκων τής Ελλάδας καί Κύπρου – λέγει - είναι αποθέματα τής ΕΕ. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα δέν μπορεί νά τά «παζαρεύει» μέ τήν Τουρκία εν αγνοία τής ΕΕ». Κατά τόν ίδιον δέ, οι προτάσεις είναι απλές: «1.Προχωρούμε στήν έκδοση ΦΕΚ που καθορίζει τήν Ελληνική ΑΟΖ. 2.Προχωρούμε στίς γεωφυσικές έρευνες σέ όλη τήν Δυτική Ελλάδα, Ιόνιο καί Κρήτη. 3.Αμέσως μετά, προχωρούμε σέ παραχωρήσεις έρευνας κοιτασμάτων υδρογονανθράκων» Καί καταλήγει: «Αυτά έπραξε η Κυπριακή κυβέρνηση καί έγραψε τίς αντιδράσεις τής Τουρκίας στά παλιά της τά παπούτσια. Εμείς δέν έχουμε τά κότσια;»

Από τήν πλευρά του, ο κ. Νικολάου υπογραμμίζει: «Οι έρευνες πετρελαίου συνδέονται μέ τήν άσκηση εθνικής κυριαρχίας κυρίως σέ μή οριοθετημένες ή αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές, όπως στήν περίπτωση τής Ελλάδας. Οι έρευνες πετρελαίου μπορεί νά χρησιμοποιηθούν σέ άσκηση πολιτικής κατοχύρωσης ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η Τουρκία αποτελεί τό τέλειο παράδειγμα διαχρονικής χρήσης τών ερευνών πετρελαίου καί τής κρατικής της εταιρείας πετρελαίου, γιά άσκηση πολιτικής ενίσχυσης καί κατοχύρωσης τής δικής της κυριαρχίας ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών.

Αυτό έγινε καί γίνεται κατά κόρον σέ βάρος τής Ελλάδας καί τής Κύπρου».

Πολύ περισσότερο, σημειώνει, «η απουσία πολιτικής βούλησης γιά τήν επαναδραστηριοποίηση τών ερευνών είναι εμφανής». Καί καταλήγει, λέγοντας ότι υπάρχει μεγάλη αναγκαιότητα γιά ίδρυση αρμόδιου κρατικού φορέα. «Απαιτείται –λέγει- η ίδρυση ολιγομελούς κρατικού φορέα (ανεξάρτητη κρατική εταιρία ή ειδική γραμματεία στό υπουργείο Ενέργειας) γιά νά υπάρξει επανεκκίνηση. Ο φορέας αυτός θά πρέπει βασικά νά μπορεί νά αξιολογεί τό πετρελαιο-δυναμικό, νά προπαρασκευάζει καί νά διεξαγάγει διαγωνισμούς παραχωρήσεων, νά αξιολογεί τίς προσφορές καί νά εισηγείται τίς αναθέσεις στήν κυβέρνηση. Ακολούθως θά πρέπει νά είναι σέ θέση νά ελέγχει τίς εργασίες τών αναδόχων. Νά σημειωθεί ότι από τό 2000 η αγορά έρευνας καί παραγωγής υδρογονανθράκων στήν Ελλάδα είναι κλειστή. Σέ αυτό συνετέλεσε η ανυπαρξία κρατικού φορέα ικανού νά χειριστεί τά σύνθετα προβλήματα τών ερευνών υδρογονανθράκων. Η συγχώνευση (καί εξαφάνιση) τό 1998 τής ΔΕΠ-ΕΚΥ, στήν «Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ», η οποία ιδιωτικοποιήθηκε στήν συνέχεια, έδρασε καθοριστικά στήν παύση τών ερευνών».

Καταμερισμό των χώρων ευθύνης των πετρελαϊκών καρτέλ ανά την Ελλάδα, όπως έχουν συμφωνηθεί από το 1975: α’) Ανατολικά της Θάσου (OXYDENTAL, του τεξανού Α.Χάμμερ),

β’) Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κάσου και Κρήτης (CHEVRON, συμφερόντων Ροκφέλλερ),

γ’) Κατάκωλλο Ζακύνθου (ESSO, επίσης του Ροκφέλλερ),

δ’) Επανομή - Σιθωνία - Θερμαϊκός (αμερικανική TEXACO και αγγλοολλανδική SHELL).

Γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια εκμετάλλευσης όλου αυτού του ορυκτού πλούτου που βρίσκεται στο υπέδαφος πολλών περιοχών της Ελλάδας;

Πηγές: Δημοσιεύματα του τύπου, Forum Μ.Π.Ε.

http://anaxfiles.blogspot.com/2008/07/blog-post_01.html