ผมชื่อนพครับ ผมกาลังเรียนอยู่ชั้นม.5 ผมมีพี่ชายคนนึงชื่อแทน พี่ผมเข้าไปเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัด จู่ๆ พ่อกับแม่ผมก็ได้ข่าวว่าพี่ชายผมตายแล้ว แต่กลับไม่เห็นแม้แต่ศพพี่ผม ผมงงว่าทำไมพ่อแม่ถึงนิ่งเฉยและทาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมมีแต่ข้อสงสัยว่าทาพี่ผมถึงหายไป ไม่มีใครเห็นแม้แต่ศพหรือแม้แต่ข่าวคราว จนวันนึงเพื่อนผมเอาคลิปอันนึงมาให้ผมดู
“มึงดูนี่นิดิ”
“อะไรว่ะ เฮ้ย คลิปผู้ชายแก้ผ้าเอามาให้ดูทำไมวะ”
“เนี่ยได้ข่าวว่าจบรร.เรามานะเว่ย เอามาให้ดูว่ามึงคุ้นหน้ารึเปล่า” พอผมมาสังเกตดีๆ ก็พบความจริงที่น่าตกใจว่าคนที่อยู่ในคลิปกาลังชักว่าวลงไปในจานข้าวที่อยู่บนพื้นแล้วเอามากินต่อ และเมื่อดูแล้วก็พบว่าเขาเป็นพี่ชายของผมเอง
“ดูดิ โรคจิตป่าววะ เสียชื่อรร.เราหมด”
ผมอึ้งและพูดไม่ออก มีคาถามเกิดขึ้นมากมายว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ผม จนผมตัดสินใจออกไปหาคาตอบด้วยตนเอง
พอถึงช่วงปิดเทอมผมตัดสินใจเดินไปทางยังมหาลัยที่พี่ผมเรียน เพื่อไปถามหาข่าว แต่พอยังถามยิ่งทาให้ผมไม่สบายใจในคาตอบ
“ไอ้โรคจิตนี่นะหรอ เคยเห็นนะ แต่ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้ว”
“หุ่นดีเป็นบ้าเลยหละเดือนนี้ แถมชอบโชว์ที่ฟิตเนสตอนเย็นๆ ด้วยนะ”
“ไอ้นี่มันบ้า เนี่ยมันอยู่หอนนะไม่ใส่อะไรเลย แถมนอนในห้องน้าด้วยนะ ท่าจะประสาท”
“อ่อ แทนนะหรอเนี่ยอยู่หอหลังมอนี่เอง ได้ข่าวว่ามีรูมเมทอยู่คนนึงนะ ได้ข่าวว่าชื่อต้นอะไรนี่หละ”
ก๊อกๆ
“มาหาใครครับ” ชายคนนึงเปิดประตูออกมา
“เอ่อ ผมมาหาคนชื่อต้นครับ”
“ใช่แล้ว ผมเอง ว่าแต่น้องมีอะไรหรอ”
“คือผมเป็นน้องของพี่แทนอะครับ ได้ข่าวว่าพี่เป็นรูมเมทของพี่ผม”
“อ้าว น้องของแทนหรอ ไม่ยักรู้นะเนี่ยว่าแทนมีน้องหล่อขนาดนี้ หล่อทั้งพี่ทั้งน้องเลย เข้าๆ มาคุยกันในห้องมา” พี่ต้นเปิดประตูให้ผมเข้าห้องพร้อมกับรอยยิ้มที่แปลกๆ
“ว่าแต่น้องมาหาพี่มีอะไรหรอ”
“พี่คือพี่ต้นรูมเมทและเพื่อนสนิทคนเดียวของพี่แทนใช่ไหมฮ่ะ
“พี่ในบรรดาเพื่อนของแทน พี่คงเป็นคนที่สนิทที่สุดแล้วหละมั้ง””
“คือผมอยากรู้เรื่องของพี่ผมอะครับ คือพ่อแม่ได้ข่าวจากเพื่อนคนนึงของเขาว่าเขาตายแล้ว แต่ไม่มีศพของเขาเลย แถมผมได้ข่าวที่ไม่ดีเกี่ยวกับเขาด้วย ผมเลยอยากรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่”
“อ๊า แทนนะหรอ พี่ก็ว่ามันแปลกๆ นะ แทนเขาพฤติกรรมเปลี่ยนไปมากจากที่เราเจอกันครั้งแรก พี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร”
“เขาเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไรฮะ”
“อืม สักราวๆ เดือนนึงหลังรับน้องนั้นหละ พี่ว่าเขาคงเครียดจากการปรับตัวน่ะ ถึงได้ระบายออกแบบนั้น”
“แล้วพี่เคยได้ยินข่าวอะไรจากพี่แทนบ้างอีกไหมฮะ”
“ไม่นะ ครั้งสุดท้ายที่พี่เห็นคือเขานั่งรถออกไปกับใครคนนึง ซึ่งไม่รู้ว่าไปไหน”
“เขาโดนจับไปหรอครับ”
“ไม่นะ พี่ว่าเขาคงเต็มใจอยู่นะ เพราะดูแล้วไม่มีท่าทีขัดขืนเลย แม้แต่ข้าวของเสื้อผ้าเขายังเก็บอยู่ในตู้นั้นเลย” พี่ต้นชี้ไปยังตู้ที่อยู่ข้างหลังผม
ผมเลยไปเปิดตู้ดูก็เห็นมาภายในมีแต่หนังสือเรียน ชีทนิดหน่อย แต่แปลกที่ไม่มีเสื้อผ้าอันอื่นเลย มีแค่เสื้อสีขาวกับกางเกงสแลคสีดำที่ดูตัวเล็กไปนะสำหรับพี่ผมแค่ชุดเดียว รึเขาผอมลง
“แน่ใจแล้วหรอฮะว่าเขาไม่ได้เก็บเสื้อผ้าไปแล้ว เพราะผมเห็นมันมีแค่ชุดนศ.แค่ตัวเดียวเอง”
“ไม่นะ พี่เห็นเขาไปตัวเปล่าเลย ไม่มีอะไรติดตัวไปเลย” ตอนนี่พี่ต้นพูดแล้วอมยิ้มนิดๆ เหมือนตลกอะไรสักอย่าง
“แล้วพี่ต้นเคยลองตามหาพี่แทนเขาไหมฮะ”
“เคยสิ แต่ก็ไม่เจอเลย”
“ท่าทางผมจะสิ้นหวังแล้วสิครับ” ผมผิดหวังอย่างมาก เพราะพี่ต้นเป็นความหวังเดียวของผมในการตามหาพี่แทน
“อืม แต่ก็ไม่แน่นะพี่อาจจะยังหาเขาไม่ทั่วก็ได้ พี่ว่าถ้าเราช่วยกันตามหาเขาพี่ว่าเราต้องเจอแทนแน่ๆ ”
“ครับ ผมจะพยายามสุดความสามารถเพื่อตามหาพี่”
“ดีๆ แต่พี่ว่ามันอาจต้องใช้เวลานานอยู่นะ เราอาจจะต้องอยู่แถวนี้ไปก่อนสักพักหนึง แล้วนี่เรามีพักที่ไหนรึยัง”
“เดี๋ยวว่าจะไปนอนโรงแรมในเมืองอะครับ”
“แล้วทำไมไม่นอนที่นี่เลยหละ นี่ห้องเก่าของแทนนะ”
“จะดีหรอครับ ผมเกรงใจ”
“จะเกรงใจทำไม เราก็เหมือนน้องพี่นั้นหละ แทนมันเพื่อนพี่เอง เดี๋ยวลงไปหาอะไรกินกัน แล้วค่อยกลับมาอาบน้ำ”
พี่ต้นพาผมลงไปกินข้าวที่ด้านล่าง พี่ต้นใจดีมากเลี้ยงข้าวผมมื้อใหญ่ ไม่รู้ทำไมพี่เขาถึงดูอบอุ่น ผมรู้สึกเหมือนผมได้พี่ชายกลับมาอีกครั้งนึง เมื่อผมกินข้าวเสร็จและแล้วกลับขึ้นไปอาบน้ำที่หอพี่ต้น เสร็จแล้วก็กาลังจะกลับไปแต่งตัว ซึ่งพี่ต้นก็ทักว่า
“จริงๆ จะนอนก็ไม่ต้องใส่กางเกงในก็ได้นะ เพราะปกติแทนเขาก็ไม่ใส่หรอก”
“แต่ผมว่ามันแปลกๆ นะครับ”
“อือๆ แล้วแต่เราละกัน พี่กลัวว่าเราจะอึดอัดนะ เหมือนพี่เรา”
“ครับๆ ไม่หรอกครับ ปกติผมก็ใส่นอน”
แต่คืนนี้แปลกมากอยู่ๆ ผมรู้สึกอัดอึดที่เป้ากางเกงอย่างบอกไม่ถูก เหมือนกกน.ผมรัดแน่นเกินไป จนผมตั้งลุกออกไปถอด พอกลับมานอนที่เตียงจึงรู้สึกสบายตัวขึ้น แล้วหลับไปในที่สุด โดยไม่เห็นถึงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่อยู่ไม่ไกล
3 วันที่ผมมาอยู่ที่หอของพี่ต้นเพื่อตามหาข่าวของพี่ผมยิ่งทาให้ผมรู้สึกแย่ เพราะสิ่งที่ผมเห็นจากรูป คลิป และคาบอกเล่าของคนแถวนี้ยิ่งให้ผมไม่สบายใจ แต่ก็โชคดีที่มีพี่ต้นคอยดูแลผมเป็นอย่างดี ทาให้ผมรู้ว่าพี่ต้นเป็นพี่ชายที่ดีมาก อย่างวันนี้ก็เหมือนกัน
“เอ๊ พี่ต้นกระเป๋าเสื้อผ้าผมหายไปไหนอะ” ผมมองหากระเป๋าเสื้อผ้าผม
“อ่อ พี่เห็นมันเก่าแล้วอะ พี่เลยเอาไปทิ้งแล้ว”
“เอ๊ย พี่แล้วผมจะใส่อะไรอะ”
“พี่เตรียมให้แล้ว ของแพงเลยนะ” พี่ต้นพูดพร้อมยื่นถุงให้ผม
เมื่อผมลองใส่ดูก็พบว่ามีแต่เสื้อกล้ามกะกางเกงขาสั้น
“ทำไมมีแต่แบบนี้ละครับ แถมกางเกงในก็ไม่มีด้วย”
“เพราะแทนเขาชอบแต่งตัวแบบนี้ไง พี่ก็คิดว่าเราน่าจะชอบ ส่วนกางเกงในพี่ว่าไม่ต้องใส่ก็ได้นะ แทนเขาก็ไม่ชอบใส่เหมือนกัน ลองใส่ดูก่อนดิ”
เมื่อผมใส่ดูก็เห็นว่าเสื้อกล้ามนั้นพอดีตัวผมมาก แขนยังเว้าลึกแทบจะถึงชายเสื้อ ส่วนกางเกงก็ค่อนข่างเล็ก ยาวแต่ครั้งแข้งผมเอง ใส่แล้วเป้าตึงก้นตึง แถมพอผมไม่ใส่กกน.แล้วยิ่งนู้นเด่นอย่างชัดเจน
“มันไม่โป๊ไปหน่อยหรอครับ”
“ไม่ดีหล่อแล้ว ไม่เชื่อพี่หรอ”
“เปล่าๆ ครับ พี่เป็นพี่ที่ผมไว้ใจที่สุดเลยครับ”
หลังจากนั้นผมก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่พี่ต้นซื้อให้ แต่แปลกที่คนที่ผ่านไปมาชอบมองผมแปลกๆ ไม่เหมือนเดิมอย่างที่ผ่านมา พี่ต้นก็เลยบอกว่าผมแต่งตัวหล่อไง ทาเอาผมยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“เราไปว่ายน้ำกันไหม” พี่ต้นชวนผมหลังจากที่ผมไปหาข่าวเรื่องพี่แทนมาเพิ่ม แต่ไม่ค่อยได้อะไรเพิ่มเติมนัก มีแต่คนบอกว่าพี่ผมน่าจะติดเอด์สตายบ้าง ติดคุกไปแล้ว หรือไปขายตัวที่อื่นบ้าง ซึ่งผมยังไม่เชื่อที่เขาพูดหรอก
“ที่ไหนหรอครับ”
“ที่สระว่ายน้ำของมอไง ไม่ไกลจากนี้เอง”
“แต่ผมไม่มีชุดว่ายน้ำนะครับ”
“ไม่เป็นไร พี่ซื้อมาให้เราแล้ว ไปๆ จะได้พักเรื่องของแทนบ้าง พี่เห็นเราเครียดเกินไป พี่เป็นห่วง”
ผมดีใจจริงๆ ที่มีพี่ดีๆ อย่างพี่ต้นมาดูแลผม พี่ต้นพาผมไปที่สระว่ายน้ำที่ไม่ใกล้จากหอพี่ต้นมากนัก ภายในก็มีคนมาใช้บริการไม่มาก แค่ประมาณ 4-5 คน เท่านั้น อาจเป็นเพราะยังบ่ายๆ อยู่ก็ได้ แล้วพี่เดินก็พาเราเดินต่อไปยังห้องล็อกเกอร์
“อะนี่ ชุดว่ายน้ำของนพ”
ผมรับมาแล้วคลี่ดูก็พบว่ามันดูแปลกๆ ไม่เหมือนกางเกงว่ายน้ำทั่วไป เพราะมันดูเป็นสายๆ เหมือนตัววีสีออกเหลืองๆ
“นี่อะไรหรอครับ ไม่เคยเห็นเลย”
“อ่อ เป็นชุดว่ายน้ำแบบใหม่นะ เขาเรียกว่า mankimi เท่มากเลยน้า เนี่ยตอนพี่ไปซื้อนะ เหลือแค่อันเดียวเอง พี่เลยอยากให้เราใส่ ตอนใส่ก็สวมแบบกางเกงปกติหละ แต่ต้องเอาสาย 2 อันมาคล้องที่ไหนแต่ละข้างไว้” ผมเลยหยิบไปใส่ที่ห้องน้า
เมื่อลองใส่ดูผมว่ามันแปลกมาก เหมือนผมใส่อะไรใส่อย่างที่เน้นเป้าผมให้เด่นนู้นขึ้น มีสายสองอันพาดผ่านตัวผมต่อมาจากเป้าเหมือนตัววี และด้วยความที่ตรงปลายตัววีมันปิดแค่เป้าผมไว้ทาให้ขนหมอยผมแหลบออกมาข้างๆ หน่อยๆ และที่สาคัญด้านหลังนั้นเหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลย เพราะสายนั้นมันพาดเข้าไปในร่องก้นผม ผมพยายามดึงมันออกให้มันปิดได้ แต่ก็ไม่สาเร็จ เหมือนมันออกแบบมาให้ผมต้องโชว์ก้นมากกว่า
“ไหนใส่เสร็จยัง เอามาให้พี่ดูสิ” ผมเลยต้องออกไปให้พี่ต้นดู
“เอ่อ พี่ครับผมว่ามันโป๊ไปป่าวครับ” ผมบอกพี่ต้นในขณะที่พี่ต้นใส่กางเกงว่ายน้ำขาสั้นปกติ
“เฮ่ย ไม่หรอก เท่ดีออก เนี่ยหล่อไม่แพ้แทนเลยเชื่อพี่ดิ” พอพี่ต้นพูดแบบนั้นผมค่อยสบายใจหน่อย
พอเราออกไปด้านนอก คนที่เล่นน้าอยู่ ถึงกับหยุดและชี้ชวนมามองผมเป็นตาเดียว ผมพยายามไม่ใส่ใจ แล้วรีบลงน้าให้ได้เร็วที่สุด
“เฮ่ย เดี๋ยวก่อนดิเราวอร์มก่อนลงน้ำรึยัง”
“เอ่อ ยังครับต้องทำด้วยหรอพี่”
“อ้าว ต้องทำดิ ไม่งั้นเป็นตะคริวแล้วแย่เลย รีบๆ วอร์มก่อนเร็ว พี่วอร์มไปแล้วตอนเราแต่งตัวเนี่ยหละนานมาก”
ผมเลยต้องมายืนวอร์มอัพอยู่ตรงข้างสระ โดยตอนนี้มีกลุ่มที่ว่ายน้ำมาก่อนหน้าผมเริ่มขยับเข้ามาใกล้ๆ ผมวอร์มไปได้สักพักพวกนั้นก็เข้าไปหยิบกล้องมาถ่ายรูปผม ผมทำท่าจะไปห้าม แต่พี่ต้นบอกว่าไม่เป็นไร คงเพราะเห็นว่าชุดว่ายน้ำผมเท่ห์ดี เลยอยากถ่ายเก็บไว้ ผมเลยไม่ได้ว่าอะไรต่อ ยิ่งตอนที่ผมดัดหลังเพื่อยืดหน้าท้อง พวกนั้นเอากล้องมาซูมที่เป้าผมเลย จนในที่สุดก็วอร์มเสร็จ ผมจึงได้ลงไปว่ายน้ำเล่น
ผมเล่นไปได้สัก 20 นาทีก็เหนื่อยเลยออกมานอนเล่นที่เก้าอี้เอนที่อยู่ริมสระ ตอนนั้นเองที่มีคนนึงๆ เดินเข้ามาหาผมกับพี่ต้น
“สวัสดี เราเป็นใครหรอ แต่งตัวได้แนวดีจัง” พี่ต้นก็ตอบแทนผมไป
“อ่อ เนี่ยนพ เป้นน้องของแทนไงจำได้รึเปล่า”
“อ่อ แทนที่เป็นเดือนคณะอะนะ โห้ มีน้องหุ่นดีแถมยังใจกลาเหมือนพี่เลยนะเนี่ย ยังงี้ต้องของถ่ายรูปด้วยหน่อยแล้ว”
ผมทาท่าจะปฎิเสธ แต่พี่ต้นบอกว่าไปถ่ายกับเขาเถอะ ถือว่าเราชื่นชมเรานะ เขาถึงอยากถ่ายด้วย ผมเลยตกลงถ่ายด้วย พี่เขาก็ให้ผมไปยืนแล้วพี่เขาก็มาโอบตัวผมไว้โดยที่ข้างนึงมาจับที่อกผม ส่วนอีกข้างก็ล้วงที่ไปควยผม ผมทาท่าจะสะบัดแต่พี่ต้นก็บอกว่าปล่อยเขาไป มันเป็นมารยาทของการถ่ายรูป แล้วบอกให้ผมยิ้มไปด้วย ผมเลยทำตามที่พี่เขาบอก ผมยืนถ่ายอีกหลายภาพจนพวกพี่เขาพอใจ จึงกลับไป แล้วพี่คนนึงก็เข้ามาล้วงควยผมแล้วพูดว่า “ไว้กลับมาให้เล่นด้วยใหม่นะ น้องของแทน”
วันนี้พี่ต้นไม่อยู่ห้อง แต่พี่เขาก็ใจดีให้ผมยืมคอมพิวเตอร์เล่น ในขณะที่ผมกาลังเล่นเน็ตเพื่อตามข่าวพี่ผมในเว็บบอร์ดเกย์ต่างๆ ซึ่งมีทั้งรูปที่ใส่ชุดกึ่งเปลือยที่เหมือนจะปิดอะไรไม่ได้เลย หรือคลิปต่างๆ ที่มีคนถ่ายไว้ ยิ่งดูผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ผมถึงทาแบบนั้น จนผมเลื่อนลงไปเห็นโพสนึงว่า
ใครอยากได้คลิปของหมอนี่เพิ่มเติม สไกป์มาขอได้ที่ XXXX@hotmail.com
เมื่อผมเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจสไกป์ไปหาเขา และพอดีว่าเขาออนอยู่ด้วย
“สวัสดีครับ ใช่ที่โพสว่ามีคลิปของนายแทนหรอครับ”
“ใช่ครับ แต่ว่าของดีเขาไม่ให้กันง่ายๆ หรอกนะ”
“คือผมเป็นน้องของแทนเขานะครับ พี่เขาหายตัวไปผมอยากได้ข่าวของพี่เขาให้ได้ที่สุดว่าก่อนหายไปเขาทาอะไร”
“จะเชื่อได้ไงว่าเป็นน้องเขาจริง อาจจะมีใครมาแอบอ้างเอาก็ได้”
“ละจะให้ทำให้ละครับ คุณถึงจะเชื่อ”
“ไหนเปิดกล้องให้ดูหน้าหน่อยดิ” ผมเลยตัดสินใจเปิดกล้องให้เขาเห็นหน้า
“หือ หล่อเหมือนกันนิ ดูแล้วก็คล้ายๆ แทนอยู่เหมือนกันนะ”
“เชื่อได้ยังครับ”
“ยังหรอก อาจจะแค่หน้าเหมือนก็ได้”
“อ้าว ละจะเอาไงละ”
“ไหนถอดเสื้อให้ดูหน่อยดิ”
“หะ”
“ถ้าเป็นน้องเขาจริงก็กล้าๆ เป็นเขาหน่อยดิ”
ผมเลยถอดเสื้อตามที่เขาบอก
“หือ หุ่นดีจัง พอๆ ก็แทนเลยมั่งเนี่ย”
“ส่งคลิปมาได้ยังละ”
“งั้นขออย่างดิ”
“อะไรหรอ”
“ชักว่าวให้ดูหน่อยดิ”
“อ้าว เฮ้ยจะบ้าป่าววะ คนไม่รู้จักกัน แถมกูไมได้เป็นเกย์นะ”
“ก็ตามใจนะ ไม่อยากได้คลิปก็ไม่ต้องเอา อีกอย่างนะพี่มึงอะ ขนาดกูยังไม่ได้ขอนะ ออนแคมชักว่าวแม่งทั้งวัน จนคนเห็นกันแม่งทั้งโลก ถ้ามึงเป็นน้องเขาจริงก็กล้าๆ เหมือนเขาหน่อยดิ 555+”
ผมคิดอยู่นานจึงพิมกลับไปว่า
“ถ้าทำแล้วจะส่งคลิปให้แน่นะ”
“แน่ดิ เรารักษาสัญญาอยู่แล้ว”
ผมจึงถอดกางเกง และรีบปั่นควยให้แข็งขึ้นมา ละรีบชักขึ้นลงอย่างรวจเร็ว
“เดี๋ยวอย่างเพิ่งรีบดิ” ผมจึงหยุดมือและพิมถามไป
“อะไรอีกหละ”
“เดี๋ยวยกอม ออกไปยืนชักตรงระเบียงดิ”
“จะบ้าหรอ เดี๋ยวคนอื่นก็เห็นดิ”
“กลัวไรหละ พี่นายยังไม่กลัวเลย”
ผมเลยตัดสินใจยกคอมออกไปที่ตามที่เขาบอก
“ไหนโพสท่าให้เซ็กซี่หน่อยสิ”
“ทำไงละ”
“งั้นทำตามนี้ละกัน”
ผมเลยโพสตามที่เขาบอกเช่นให้ผมยกศอกขึ้น และพยายามเลียรักแท้ ท่านี้ยิ่งทาให้โชว์ขนรักแร้ดกๆ ของมาให้ฟูออกมา หรือทาสะพานโค้งให้ควยผมตั้งเด่ออกมา จนในที่สุดผมก็แตกจนได้
“แหม เสร็จสะเยอะเลยนะเรา อะนี่ลิ้งค์ รับรองว่าเด็ด ไงก็ขอบใจสาหรับคลิปเด็ดๆ นะ”
เมื่อผมเข้าไปโหลดดูก็เห็นเป็นคลิปตอนที่พี่ผมกาลังเอารึโดนเราก็ไม่รู้เพราะที่เห็นเป็นการโดนรุมจากคน 3 คนในห้องเรียนห้องนึง ดูแล้วผมรู้สึกพูดไม่ออกได้แต่งงว่าทำไมพี่ผมถึงทำแบบนั้น
สักพักก็เห็นกระทู้ขึ้นมาใหม่
คลิปเด็ดของนายนพ น้องชายนายแทน คนชอบโชว์
เมื่อผมเข้าไปดูก็เห็นเป็นคลิปผมที่เพิ่งทาไปมะกี้ พอดีกับที่พี่ต้นกลับเข้าห้องมา ผมเลยรีบเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่ต้นและถามว่าควรเอาไงดี จะได้ลบได้ไหม
“พี่ว่าไม่ต้องหรอก ดีออกนะ ได้โชว์หุ่นของเราด้วยนะ เราจะได้เข้าใจด้วยว่าแทนรู้สึกยังไง”
“ผมว่ามันน่าอายนะครับ คนที่รู้จักผมมาเจอจะทายังไง”
“แต่พี่ก็เห็นแทนไม่อายเลยนะ พี่ว่าเขาชอบซะอีก เห็นเขาบอกว่าได้โชว์หุ่นล่าๆ ของเขาแล้วเขาเหมือนเป็นดารา”
“หรอครับ”
“อือ ฉะนั้นเราก็ควรจะดีใจนะที่มีคนชอบในตัวเรา”
“ครับ ผมว่าผมเริ่มจะภูมิใจแล้วหละครับ”
ผมมาอยู่กับพี่ต้นร่วมเดือนได้ ผมบอกได้เลยว่าตั้งแต่พี่แทนหายไป ก็มีแต่พี่ต้นนี่หละที่ดูใส่ใจผมอย่างดีที่สุด แม้ช่วงนี้ผมจะมีอาการประหลาดคือมักจำไม่ค่อยได้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ จาได้ว่าตอนเช้ากาลังดูทีวีอยู่ในห้อง รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่หน้าหอแล้ว ไม่รู้ว่าลงไปทำไม แต่เนื้อตัวผมนี่มอมแมมไปหมดเลย และอย่างตอนนี้ก็เหมือนกัน รู้ตัวอีกทีผมก็มานอนอยู่ในห้องน้าซะแล้ว ซึ่งมันน่าประหลาดตรงที่ทำไมห้องน้าถึงมีเสื่อกับหมอนด้วยนะ ยังกะใครเคยมานอนในห้องน้าอย่างนั้นหละ
“พี่เห็นเราเหนื่อยมากนานแล้วเดี๋ยวพี่จะพาเราไปเที่ยวสงกรานต์ ดีไหม” พี่ต้นเอ่ยขึ้น ในขณะที่ผมกาลังกาลังทาดูทีวีอยู่ในตอนหัวค่า
“ก็ดีเหมือนกันครับ ผมไม่ได้เล่นสงกรานต์มานานมากแล้ว”
ผมเลยเก็บของและเตรียมใส่ร้องเท้าแตะเพื่อออกไปเล่นสงกรานต์
“อือ พี่ว่าเราไม่ต้องใส่เสื้อไปก็ได้นะ”
“หือ จะดีหรอกครับ”
“ดีสิ จะได้ไม่ต้องกลับมาซักเสื้อด้วย เดี๋ยวใส่ไปก็เลอะ แถมจะได้โชว์หุ่นที่น่าภูมิใจของเราออก”
ผมเลยถอดเสื้อกล้ามออกตามคาแนะนาของพี่ต้น
“นี้สิ เหมาะกับสงกรานต์แล้ว”
พี่ต้นพวกเราออกไปโดยรถ 2 แถวเพื่อไปยังซอยนึงที่มีหมู่วันรุ่นเล่นน้ำสงกรานต์กันอย่างคับคั่ง จนต้องเดินฝ่าคนเข้าไป ระหว่างที่เดินเข้าไปเข้า ผมก็โดนล้วง ลูบ คลา ไม่ว่าจะหน้า แขนขา อก ท้อง ตูด รึควยไม่หยุดทั้งจากผู้หญิง เกย์ ตุ๊ด ทั้งหลาย
พอผมจะหันไปต่อย พี่ต้นก็บอกว่า “เอาน่า สงกรานต์เป็นช่วงสนุกสนานนะ ปล่อยให้เขาจับไปเถอะ ช่วงนี้เขาไม่ถือหรอกนะถ้าจะจับจะอะไรได้หมด ไม่รู้หรอ”
ผมก็เลยไม่ได้อะไรต่อ ทาให้ตอนนี้ทั้งตัวผมมีแต่แป้งจนผมกลายเป็นมนุษย์แป้งเลยหละ
“พี่หิวข้าวแล้วอะ เดี๋ยวแวะกินข้าวกันก่อนแล้วกัน”
เมื่อได้มาหยุดพักผมก็เพิ่งได้มาสังเกตตัวเองว่ากางเกงที่ผมใส่ไว้แนบไปกับเนื้อจนเห็นแทบทุกส่วน ดีว่าผมมัดเชือกไว้ด้านหน้าเลยห้อยมาบังควยผมไว้พอดี เหมือนผมใส่ผ้าเตี่ยวยังไงก็ไม่รู้ แล้วพี่ต้นก็เอาข้าวมาให้ผมเราก็นั่งกันข้างๆ ร้านข้าวนั้นหละ จนพ่อค้าก็หันมาทักเรา
“ไง สนุกไหมละคุณ”
“ครับก็สนุกดีครับ”
“จะว่าไปน้องก็หล่อเนอะ หน้าตาดี หุ่นล่านิดๆ แถมใส่กางเกงเปียกๆ แบบนี้ ว่าแต่ทำไมไม่แก้ไปเลยละคุณ ฮ่าๆ ”
“แหม พี่ของแบบนี้ถ้าแก้เลยมันก็ไม่สนุกสิ ”คุณต้นก็พูดขึ้น
“แล้วทำไงล่ะคุณ”
“เอางี้ไหมละ ถ้าพี่ขายหมดภายในครึ่งชม.เดี๋ยวผมให้น้องผมแก้ผ้าเล่นสงกรานต์เลยเอ้า”
“เอ่อ จะดีหรอพี่ต้น” ผมร้องทักขึ้น
“ดีสิ ช่วยพี่เค้าด้วยไง เนี่ยข้าวเขาก็ให้ฟรีนะรู้เปล่า เราต้องตอบแทนเขาหน่อย”
แล้วพี่ต้นก็ให้ผมไปยืนหน้าร้าน เอามือไว้หลังหัวแล้วยืนเฉยๆ ผมรู้สึกเหมือนเป็นรูปปั้นหน้าร้านยังไงก็ไม่รู้ แล้วพี่ขายข้าวก็ตะโกนออกมา
“เอ้าๆ ฟังทางนี้ คนที่ยืนข้างหน้าน้องเขาท้าเว้ย ถ้าพี่ขายข้าวหมดในครึ่งชม. น้องเขาจะแก้ผ้าเล่นสงกรานต์เว้ย เอ้าๆ ช่วยกันซื้อหน่อยเร็ว”
แทบไม่น่าเชื่อคนเห่มาซื้อกันไม่หยุด รุมกันซะยังกะของฟรี พี่ตักขายแทบไม่ทันกับพี่ต้นที่ยืนยิ้มอยู่ไม่ไกล จนผ่านไปแค่ 20 นาที ร้านพี่เขาก็ขายหมดจนได้ แล้วี่ต้นก็บอกว่า
“เอ้า ร้านพี่เขาขายหมดแล้ว ถอดเลยสิ”
ผมทาท่าลังเลย พี่ต้นเลยบอกว่า “เราต้องรักษาสัญญาสิ ”
ผมเลยต้องถอดกางเกง ณ ตรงนั้น
พอผมถอดเสียงกรี๊ดกร๊าด ก็ดังไม่หยุด มีแต่คนเข้ามารุมจับรุมล้วง บางคนก็เห็นถ่ายรูป ถ่ายคลิปไป ผมก็ทาอะไรไม่ได้นอกจากยืนกุมไว้เฉยๆ แล้วเราก็เดินไปต่อที่ซอยข้างๆ ที่ผมรู้สึกว่าเหมือนจะเป็นบาร์เกย์ เพราะเหมือนมีแต่ผู้ชายใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นกัน แต่ก็สู้ผมไม่ได้เพราะผมไม่ได้ใส่อะไรเลย เลยกลายเป็นระหว่างทางนี้ก็โดนมาไม่หยุด ยิ่งเดินมาในซอยบาร์เกย์นี้กว่าตะเดินไปได้แต่ละก้าวยิ่งช้ามากเพราะโดนรุมจนก้าวขาไม่ได้ บางคนนี้ถึงกับมาล็อกตัวผมเลยแล้วรุมกันรุดควยผมเลยก็มี จนไปถึงเกือบท้ายซอยเราเลยไปนั่งพักกัน
“ไงมึง สนุกไหมวันนี้ เกิดเลยสิเรา”
“ก็ดีครับพี่ต้น แต่ตอนนี้ผมเริ่มหนาวแล้วละครับ”
“งั้นมึงก็ออกไปเต้นแก้หนาวสิ ไปเลยเนี่ยเพลงกาลังมันส์ๆ ”
“แต่ผมเต้นไม่เก่งนะครับ”
“เฮ้ย ไม่มีไรหรอก แค่ปล่อยตัวไปตามเพลง เนี่ยขึ้นไปถังน้าแข็งเลย”
ผมเลยขึ้นมายืนที่ถังน้าแข็ง เสียงกรี๊ดกรณาดก็ดังขึ้นไม่หยุด คนที่เต้นอยู่ก่อนถึงกับหยุดเพื่อมาดูผมเลยหละ ผมก็ไม่รู้จะเต้นยังไงได้แต่ยืนโยกๆ ไป จนเหมือนกับผมหลงไปเสียงเพลงจนเริ่มรู้สึกสนุก รู้สึกได้เลยว่าสนุกมาก มีคนถ่ายรูปถ่ายคลิปไว้เยอะขนาดไหนไม่รู้ แล้วก็มีคนที่ตุ้งติ้งหน่อยขึ้นมาโยกกับผม 2 คน ก็เต้นสีกันไปมาจนเขาจับผมชักว่างตรงนั้นเลย ยอมรับเลยว่าเสียวมากคนผมครางดงไม่หยุด ยิ่งเสียงกริ๊ดดัง ผมยิ่งเสียวและครางดังขึ้นเท่านั้นอีก จนในที่สุดผมก็เสร็จตรงนั้นจนได้
ขากลับพี่ต้นก็ไปหาผ้าขาวขนหนูมาให้ผมได้อันนึงซึ่งผมว่ามันเล็กไปหน่อย พันได้ยังไม่รอบตัวผมดีเลย ผมเลยต้องเอาผมจับไว้ข้างนึงเพื่อไม่ให้มันหลุด
“นพพี่มีเรื่องจะบอก”
“อะไรหรอครับ” ผมถาม
“คือพี่ได้ข่าวของแทนแล้วนะว่าเขาไปอยู่ที่ไหน แต่ทีนี้มันต้องใช้เวลานิดหน่อยอะ กว่าจะได้ข่าวที่แน่นอนว่าอยู่ที่ไหนแน่ๆ”
“นานขนาดไหนอะครับ”
“ก็อาจจะอีกหลายเดือนอยู่นะ”
“โห้ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าผมก็เปิดเทอมต้องกลับไปเรียนแล้วอะครับ ผมจะทำไงดี ผมอยากรอฟังข่าวพี่แทน”
“อือ งั้นพี่ก็พอจะมีทางอยู่นะ ถ้าพี่จะให้เราย้ายรร.มาอยู่แถวนี้ดีไหม จะได้รอข่าวจากพี่แล้วก็เผื่อจะหาข่าวแทนได้เพิ่มด้วย”
“ดีเลย ยังไงก็ได้อะครับ ผมอยากได้ข่าวพี่”
“แต่ทีนี้ว่ามันจะลำบากนิดนึงว่าจะย้ายโรงเรียนตอนนี้มันจะลำบากหน่อยอะ คือโรงเรียนเขาไม่ค่อยรับคนมาง่ายๆ ”
“แล้วผมจะทำไงละครับ ให้ผมสอบไหมละครับ ผมพอจะเรียนใช้ได้อยู่นะ”
“ไม่ๆ คือที่พี่คิดไว้นะน่ะ คือพี่อยากให้เราแกล้งป่วยนะ รร.จะได้อนุมัติให้เราเขารร.ได้ง่ายๆ”
“แล้วจะให้ผมป่วยเป็นอะไรหรอครับ ผมก็แข็งแรงดีนะ”
“คือที่พี่คิดไว้พี่อยากให้เราป่วยทางจิตนะ หรือเรียกง่ายๆ ว่าโรคจิตอะนะ” แล้วพี่ต้นก็ส่งยิ้มแปลกๆ ที่ผมไม่เข้าใจ
วันต่อมาพี่ต้นพาผมไปยังรร.ที่อยู่ห่างไปจากมอพอสมควร เมื่อไปถึงก็พบรร.แห่งหนึ่งที่มีรั้วค่อนข้างสูงยาวเป็นแนว แล้วมีป้ายเขียนว่า โรงเรียนคุมประพฤติชาย XXXX
ก่อนที่จะเดินเขาไปพี่ต้นก็บอกว่า “โอเค เริ่มได้แล้วมั้ง”
“ครับ” แล้วผมก็ถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแต่รองเท้าผ้าใบเท่านั้น
เมื่อเดินผ่านประตูรั้วเขามาก็มีเจ้าหน้าที่ออกมาต้อนรับ
“โห เป็นหนักเข้าขั้นอยู่นะเนี่ย มิน่าละถึงทำเรื่องด่วนเข้ามาเลย”
“ครับ ผมฝากด้วยนะครับ พอดีอาการเขาค่อนข้างรุนแรงนะครับ จับใส่เสื้อผ้าไม่ได้เลยชอบฉีกออกตลอด เนี่ยไปโรงเรียนไหนเขาก็ไม่รับ พอดีเห็นว่าที่นี้เป็นรร.ชายเลยน่าจะไม่เป็นปัญหาเท่าไร”
เจ้าหน้าที่พาผมเข้าไปในห้องทางานของเขาแล้วทาการซักประวัติของผม
“นี่ พาเขามาจากไหนหรอครับ”
“อ๋อ คือน้องเขามีอาการนักขึ้นเรื่อยๆ เลยครับ แรกๆ ก็ชอบแต่งตัวน้อยชิ้นมาก ผมก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย แต่หลังๆ นี่เขาเริ่มไม่ใส่อะไรเลยทั้งวัน แถมยังชอบช่วยตัวเองทั้งวัน ไม่สนด้วยครับว่าใครจะอยู่แถวนั้น”
“พี่ต้น มันจะดีหรอครับ ผมเริ่มอายแล้วนะเนี่ย”
“อายทำไมละ หุ่นเราก็ออกจะดี ยังไงก็ทาตามที่ตกลงกันไว้นะ คนจะได้เชื่อ เดี๋ยวเขาจับได้ขึ้นมาเขาจะไม่ให้อยู่ที่นี่ แล้วเราจะไม่ได้ข่าวของแทนนะ”
“ครับๆ ผมจะทาเพื่อหาข่าวของพี่ครับ”
“ดีๆ งั้นไว้อาทิตย์หน้าเดี๋ยวพี่แวะมาถ้าไงก็ดูแลตัวเองดีๆ นะ” เสร็จแล้วพี่ต้นก็เดินออกไป เหลือผมกับจทน.ซึ่งพาผมไปที่ไปยังห้องๆ นึงที่น่าจะเป็นห้องเรียน
เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบก็เพื่อนนักเรียนกาลังนั่งเรียนกันอยู่ประมาณ 20 คนได้ ทุกคนมองผมอย่างตกใจ แต่ก็นะคงไม่คิดว่าคนหุ่นดีอย่างผมจะเดินแก้ผ้าเข้ามาในนี้
“เอ้า นักเรียนวันนี้เรามีเพื่อนใหม่มานะ เขาป่วยทางจิตนิดหน่อย เป็นพวกชอบโชว์ขั้นรุนแรง เขาจะมาอยู่กับเราที่นี้ เดี๋ยวให้เขามาแนะนาตัวกันหน่อย” ละจนท.ก็พาผมไปยืนหน้าชั้น ในขณะที่เพื่อนร่วมห้องผมเริ่มหัวเราะกันเบาๆ
ตอนนั้นเองผมก็เอามือไปไว้ที่ท้ายทอยและแอ่นตัวไปข้างหลัง ทาให้ควยผมยื่นออกไปข้างหน้า ยิ่งทาให้เพื่อนร่วมห้องหัวเราะหนักเข้าไปอีก ทั้งนี้เพราะพี่ต้นได้บอกผมไว้ปลเวว่าถ้าเขาให้แนะนeตัวให้ทาแบบนี้และพูดว่า
“สวัสดีครับ ผมชื่อนพครับ ผมเป็นพวกชอบโชว์ครับ ผมเงี่ยนตลอดทั้งวัน ถ้าจะกรุณาช่วยผมเล่นกับผม มารูดควยให้ผมบ่อยๆ นะครับ”
เพื่อนในห้องผมยิ่งหัวเราะไปกันใหญ่ จนท.ที่พาผมมาถึงกับส่ายหน้า
“เฮ้อ เป็นเอามากนะนี่ ดีนะที่นี้มีแต่ผู้ชาย ช่างเถอะ ยังไงก็อย่างที่เห็นละนะ ช่วยดูแล้วเขาด้วยหละ เล่นเป็นเขาหน่อย เดี๋ยวเขาจะอาละวาด วุ่นวายไปกันใหญ่”
พอถึงช่วงพักกลางวันก็จะไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร พอนักเรียนคนอื่นมาเห็นผมทาให้ทุกคนตกใจและเริ่มขบขันเมื่อรู้ว่าผมเป็นโรคจิต เมื่อผมได้อาหารแล้วก็ไปนั่งที่โต๊ะ แล้วก็เอามือไปรูดควยสักพอนึงให้แข็งตัวและเริ่มชักขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย นั่นมึงอะไรวะ มาชักว่าวตอนจะแดกข้าวเนี่ยนะ”เด็กคนนึงร้องถามผม
“คือปกติผมต้องชักว่าวก่อนกินข้าวอะครับ ไม่งั้นจะกินไม่อร่อย” ซึ่งจริงๆ แล้วพี่ต้นบอกให้ผมทาเองหละ คนจะได้เชื่อว่าผมเป็นคนโรคจิตจริงๆ พอผมตอบเสร็จทุกคนก็หันมามองผม พร้อมกับทาหน้าขบขัน
ตกดึกเจ้าหน้าที่พาผมไปที่เรือนนอน
“อะ เรานอนที่นี่ละกัน สัมภาระอะไรก็ไม่มี ก็อย่างว่าหละ ขนาดตัวยังไม่นุ่งอะไรเลย เพี้ยนซะจริงๆ” เจ้าหน้าที่ชี้ไปที่เตียงเล็กๆ
“คือ...ผมขอนอนพื้นได้ไหมฮะ ปกติผมชอบนอนพื้น”
“เอ๊อ ท่าจะเพี้ยนของจริง เอาเถอะ ทาไรก็ได้ งั้นก็ไปนอนตรงนู้น หน้าห้องนอนนู้น ยิ่งพูดด้วยปวดหัว ไปละ ทำตัวดีๆ ละมึง”
ผมเลยได้ไปนอนที่พื้นห้องแถวหน้าห้องน้ำ
2-3 วันที่อยู่ที่นี้ผมเริ่มชินกับการที่ต้องแก้ผ้าอยู่ตลอดเวลา คนอื่นๆ ที่ตอนแรกๆ ดูท่าจะกลัวผม ตอนนี้ก็เข้ามาเล่นกับผมมากขึ้น
ในระหว่างที่เรียนผมก็ต้องไปคุกเข่าเรียนอยู่หน้าห้องเพราะว่ารร.มีโต๊ะไม่พอ ผมเลยต้องคอยก้มจดที่ครูสอนลงในสมุด เมื่อผมก้มลงไปจดเพื่อนก็จะแกล้งผมโดยการเอาปากกาเสียบมาในรูตูดผม เมื่อผมทาท่าจะปัด ครูก็หันมาดุผมแล้วบอกว่าให้อยู่เฉยๆ อย่าเรื่องมาก เพื่อนๆ กรุณาให้เรียนอยู่ด้วยก็ดีแค่ไหนแล้ว ผมเลยต้องเงียบ แล้วก็มีปากกาเสียบอยู่ที่ตูดไปทั้งคาบ
“ไงมึง ไงนพเจอหน้ากูแล้วเข้ามาสวัสดีกูยัง” นักเรียนหัวโจกคนนึงมายืนขวางผมบนทางเดิน
“ครับ ไงครับ หวัดดีนาย” ผมก็ทักทายไปแบบคนอายุไล้เลี่ยกัน
“จะบ้าหรอไง นั่นมันคนปกติเค้าทักกัน คนบ้าอย่างมึงนะทักทายพวกกูต้องมากราบตีกูนี่”
“ครับๆ” ผมรีบลงไปกราบตีนพวกนั้น เขาจะได้เชื่อมาว่าผมเป็นอย่างนั้นจริงๆ
“ดีมาก มึงนั่งคุกเข่าลงไปอย่างนั้นหละ”ผมก็ทำตามอย่างว่าง่าย
“มึงเป็นใครมาจากไหนวะ แล้วมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง”
“คือผมมาจากอีกอำเภอนึงครับ ผมถูกจับได้ขณะที่ผมออกไปชักว่าวที่ริมถนน คนเลยจับผมส่งมานี่นี้ครับ” พี่ต้นให้ผมตอบแบบนี้ถ้ามีใครถามว่ามาจากไหน
“อ่อ หรอท่าทางมึงจะขี้เงี่ยนตลอดเวลาเลยดิ” มันพูดไปก็เอาตีนเปล่ามาเขี่ยควยผม
“ครับ ผมเงี่ยนบ่อยมาครับ” พูดไปควยผมก็เริ่มแข็งเพราะมันเอานิ้วมาเขี่ยนหัวควยผมเรื่อยๆ
“ไหนมึงเดานิ้วตีนกูหน่อยดิ กูอยากเห็นคนเอากับตีนกูว่ะ ฮ่าๆ”
“ครับ” ผมเลยครอมขาของเขาไว้แล้วซอยรัวๆ อย่างเร็ว ซึ่งมันก็เสียวดีเหมือนกันนะ จนพอผมเสร็จในที่สุดมันก็พอบอก
“เฮ้ยดูดิ แตกคาตีนกูเลยหว่ะ เหมือนหมาที่มาเด้าตีนกูเลย ฮ่าๆ เออ ทาตีนกูเลอะแบบนี้ทาความสะอาดซะด้วยหละ”
“ครับๆ” ผมทาท่าจะออกไปหาผ้ามาเช็ดให้
“เฮ่ย ไม่ต้องไปเอาของที่ไหนหรอก เอาลิ้นมึงเนี่ยหละ เลียแดกให้แดก อย่าช้า เร็ว”
“ครับ”
“เป็นไงมั่งเรา อยู่ที่นี่สนุกไหม เพื่อนดีกับเรารึเปล่า” พี่ต้นแวะมาเยี่ยมหาผมหลังจากที่ผมมาอยู่ได้อาทิตย์กว่าแล้ว
“ครับดีมากเลยครับ เพื่อนๆ ดีกับผมทุกคนเลย”
เพื่อนๆ ให้ชื่อเล่นผมว่าไอ้เหี้ยนพ เวลาเดินไปไหนเพื่อนชอบเข้ามาบี้ควยผมเลย ทำเอาผมควยแข็งน้าไหลเยิ้มจนต้องครูต้องสั่งผมทาความสะอาดทุกคน ตอนนี้ผมเลยกลายเป็นคนทำความสะอาดห้องเรียนไปแล้ว บางทีตอนกินข้าวเพื่อนก็จะเข้ามาตัดขนหมอยและขนรักแร้ผม ก่อนใช้ตีนคลุกข้าวผสมให้ผมกินก่อนชักว่าวด้วย ซึ่งพี่ต้นบอกไว้ว่าไม่ว่าเพื่อนจะทำอะไรให้ขอบคุณด้วยทุกครั้ง ทาให้เพื่อนๆ ยังหัวเราะชอบใจกันใหญ่
“แล้วพี่ได้ข่าวพี่แทนมั่งไหมครับ”
“ก็ได้มานิดหน่อยนะ พี่รู้ว่าตอนนี้แทนไปอยู่แถวๆ ชายแดนทางภาคเหนือ”
“จริงหรอครับ ผมอยากไปหาพี่ผมอะ”
“หืม ยังไม่ดีมั่ง เราเพิ่งเปิดเรียนเองจะไปได้ไงหละ อยู่ไปก่อนอีกสักพักแล้วกัน”
“แต่ ผมอยากเจอพี่”
“อือ น่าทนหน่อย แต่เราก็มีพี่เป็นพี่แล้วนี่ รึพี่ยังเป็นพี่ที่ไม่ดีพอ”
“ไม่หรอกครับ พี่เป็นพี่ที่ดีมากฮะ ดีกับผมแทบทุกอย่าง”
“ดีมาก งั้นพี่มีของจะให้เรา”
“หือ อะไรหรอฮ่ะ” เมื่อรับมาก็เห็นเป็นกระพวนอันเล็กๆ ผูกติดกับหนังยางไว้อยู่
“เอามาทำไมหรอครับ”
“ก็เป็นเครื่องประดับไง เนี่ยมันใส่แบบนี้” พี่ต้นเอากระพวนมาแขวนไว้ที่หัวควยผม โดยเฉพาะที่ใช้หนังยางทำให้ไม่ว่าจะควยอ่อนหรือแข็งก็ไม่ทำให้กระพวนหลุด
“เนี่ย เสร็จแล้ว น่ารักดีด้วย เวลาเดินไปไหนมาไหนก็จะได้มีเสียงดังกรุ๊งกร๊ง เพื่อนต้องชอบแน่เลย”
“ครับ ขอบคุณนะครับ” ผมดีใจที่พี่ต้นไม่ลืมผม ขยันหาของขวัญมาให้ผมตลอด
เมื่อเสร็จผมก็เดินกลับไปที่หอ เพื่อนผมหันมามองผมกันเต็ม
“แหม เดี๋ยวนี้เอากระพวนผมผูกควย ร่วนจริงนะมึง อยากให้พวกกูสนใจควยมึงนักรึไง”
“กูรู้ว่าว่าจะเอาไงกับไอ้ควายนี่ดี”
“ทำไงวะ”
“เอามันไปปล่อยเช่าดีกว่าวะ ร่านๆ แบบนี้น่าจะทาเงินได้ดี ดีกว่าเปล่าแม่งชักว่าวอยู่เปล่าๆ ”
“เดี๋ยวกูจะหาควยให้มึงได้เลียเป็นสิบๆ แท่งดี ดีใจไหมหละมึง” เติ้ง หัวโจกของโรงเรียนนี้พูดพร้อมกับเอามือมาบี้ที่หัวควยผม
“ครับ ดีใจครับ โอ๊ย เสียวครับ” ยิ่งเติ้งบี้หนักเท่าไร น้ำที่ควยผมก็ยิ่งไหลออกมาไม่หยุด
“ฮ่าๆ แม่งทำให้กูนึกถึงไอ้กระหรี่หน้าโง่ที่มอแถวนี้เลยว่ะ พวกมึงรู้มะเมื่อหลานเดือนก่อน มันมาทำงานอยู่แถวๆ นี้ บางทีนะแม่งก็ไปนั่งมั่วกับพวกวินมอไซด์ ขับโชว์ควยไปทั้งคืน”
เวลาผ่านไปหลายเดือน ผมเริ่มชินกับการที่ต้องมาอยู่ที่นี้ ผมมีความสุขมากเพื่อนดีกับผมทุกคน จนบางทีผมเริ่มลืมไปแล้วว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วเพราะอะไรผมถึงต้องมาอยู่ที่นี้ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเพราะการที่ได้อยู่กับเพื่อนๆ มันทาให้ผมมีความสุขมาก อย่างวันนี้ก็เหมือนกัน
ระหว่างที่ผมกำลังกวาดลานของโรงเรียนอยู่ ก็มีเพื่อนมาหาผม
“เฮ้ย ไอ้เหี้ยนพ มานี่ดิ๊”
“ครับ มีอะไรหรอครับ” ผมรีบเข้าไปหา พร้อมกับเข้าไปยืนตามระเบียบพัก
“ไง มึงอยู่นี่มีความสุขดีไหมว่ะ”
“ดีครับ เพื่อนๆ ดีกับผมทุกคนเลย”
“ช่าย ทุกคนมีความสุขมากที่มีมึงเป็นที่ระบายอารมณ์ ต้องขอบใจพี่มึงนะ ที่ส่งมึงมาที่นี่” โต้งพูดพร้อมกับเอามือบี้ที่หัวควยผม ทาให้กระพรวนที่ห้อยอยู่ดังกรุ๊งกริ๊ง จนควยผมเริ่มแข็ง
“แหม เล่นด้วยแค่นี้ควยแข็งเลยนะมึง เดี๋ยวเสร็จแล้วไปหาพากูที่ห้องโถงตอนทุ่มนึงด้วยหละ พวกกูมีอะไรจะเซอร์ไพร์สมึง”
“อะไรหรอครับ”
“เอ้า บอกก่อนก็ไม่เซอร์ไพร์ดิมึง ถามโง่ๆ ฮ่าๆ แต่รับรองมึงต้องชอบแน่”
พอถึงเวลานัดผมก็ไปหาที่หลังห้องโถง ซึ่งปิดไฟมืดมาก เมื่อผมไม่เห็นใครก็ทาท่าจะกลับ แต่จู่ๆ ก็มีเสียงดังขึ้น
“จะรีบไปไหนละว่ะ” เพื่อนคนนึงก็เดินเข้ามา
“เอ่อ เรียกผมมาทำอะไรหรอครับ”
“มึงรู้ไหมว่าวันนี้วันอะไร”
“อืม ไม่รู้สิครับ ผมไม่แน่ใจ”
“โถ่ ควายจริงๆ วันนี้วันเกิดมึงไง ไอ้โง่”
ใช่สินะ ผมลืมไปเลย วันนี้วันเกิดของผม ผมลืมไปได้ไงนะ ทันใดนั้นไฟก็เปิดขึ้นทาให้ผมเห็นเพื่อนๆ ที่อยู่ด้านใน พร้อมกับพี่ต้นที่ยืนอยู่ด้วย
“สุขสันต์วันเกิดนนะนพ ปีนี้ก็ครบ 18 ปีแล้วสินะ มีความสุขมากๆ นะ”
“ครับ ขอบคุณครับ” ผมดีใจมากที่พี่ต้นเซอร์ไพร์วันเกิดผม
“พี่แอบมาบอกเพื่อนๆ ของนพน่ะว่าวันนี้วันเกิดของเธอ เพื่อนๆ ทุกคนเขาก็พร้อมใจกันจัดงานวันเกิดให้เธอด้วยนะ”
“จริงหรอครับ”
“ช่าย เพื่อนๆ อยากเขียนอวยพรให้เธอน่ะ”
“หรอครับ ไหนละครับการ์ด”
“ไม่ๆ เพื่อนอยากเขียนให้กับเธอโดยตรงน่ะ”
แล้วเพื่อนๆ ก็เข้ามาล้อมพวกพร้อมด้วยปากกาเมจิก แล้วเข้ามารุมเขียนให้บนตัวผม
“ฮ่าๆ มีความสุขมากๆ นะไอ้ขี้เงี่ยน”
“แก่ขึ้นอีกปีแล้วนะ ไอ้ตัวดูดจู๋”
“ต่อไปเป็นช่วงสำคัญ ปกติแล้วจะเป็นการเป่าเทียนบนเค้ก แต่ของมึงพิเศษหน่อย กูรู้ว่ามึงชอบควย ฉะนั้นจะให้ของขวัญเป็นการดูดควยพวกกูทุกคนเป็นไงว่ะ ฮ่าๆ ”
จากนั้นเพื่อนๆ ของผมทุกคนก็ถอดกางเกงออกละ ปั่นควยให้แข็ง แล้วเริ่มเดินเข้ามาหาผม
“เอ้า ดูดให้หมดละ ของขวัญจากพวกกู”
“ครับ” ต้องยอมรับว่ามันค่อนข้างยาก เพราะตรงหน้าผมมีแต่ควยนับ 10 อันจ่อหน้าผม แถมมือผมก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ เพราะต้องรูดควยไปเรื่อยๆ จนมีพี่หัวโจกพูดขึ้นว่า
“กูว่าดูดอย่างเดียวคงไม่พอหรอกเว้ย มันต้องนั่งเทียนด้วย” แล้วพี่เขาก็นอนลง ผมเลยต้องเดินเข้าไปนั่งคร่อม ครั้งแรกที่นั่งลงไปนั้นผมเจ็บมาก เจ็บจนผมอยากจะลุกออก แต่ก็ทำไมได้เพราะ พี่แกเกาะเอวผมไว้ คอยโยกขึ้นโยกลงอย่างเป้นจังหวะ ปากก็ไมได้ว่าง ต้องคอยดูดควยเพื่อนผมไปเรือยๆ ผมดูดจนหลายคนใกล้เสร็จ พวกนั้นเลยมาชักต่อจนแตกบนตัวผม จนตัวผมท่วมไปด้วยน้าว่าวของเพื่อนผม
“เอ้า ทุกคนหันมาหน่อยเร็ว” เสียงพี่ต้นเรียกให้หันไป ก็เห็นว่าพี่ต้นตั้งกล้องถ่ายรูปเอาไว้
“เดี๋ยวให้นพมาอยู่ตรงกลางนะ ส่วนเพื่อนๆ ก็ยืนข้างหลังล้อมนพไว้อย่างนั้นหละ” พี่ต้นจัดท่าผมโดยให้นั่งคุกเข่า แล้วเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอย เพื่อให้เน้นกล้ามผมใก้เห็นชัดๆ
“เอ้า 1 2 .. ซั่ม”
หลังจากนั้นก็โดนจัดไปอีกหลายท่า จนท่าสุดท้าย เป็นท่าที่ทุกคนรุมถ่มน้ำลายรดตัวผม
“ไงนพ เพื่อนๆ อุส่าห์จัดงานให้ขนาดนี้ จะได้ขอบคุณเพื่อนๆ หน่อยหรอ”
“ครับ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ยอมจัดงานวันเกิดให้กระหรี่ขี้เงี่ยนอย่างผม ขอบคุณคุณเพื่อนทุกคนครับ”
แล้วผมก็ก้มลงไปกราบต้นเพื่อนทุกคน