คืนนี้ขอเล่าเรื่องไอ้ศักดิ์นะครับ แต่ผมจะเรียกเขาว่าพี่ศักดิ์

ตอนผมเรียนชั้น ป.6 ครูทรงพลผู้ดูแลกิจกรรมลูกเสือกับลิ่วล้อของเขาเป็นพวกซาดิสม์มากครับ (อาจไปอ่านรายละเอียดของคนกลุ่มนี้ในเรื่อง "ผมจะรอดไหม" ในเว็บพันทิปก่อนก็ได้ครับ) ในค่ายพักแรมครั้งหนึ่งพวกเขาได้จ้างทหารมาทำด่านลอดลวดหนามในโรงเรียน พี่ศักดิ์เห็นแล้วอาจจะของขึ้น พี่ศักดิ์เองเป็นเด็กโข่งของที่นี่ แกเรียนซ้ำชั้นมาหลายรอบ จบ ม.3 ก็ไปไหนไม่รอด ผอ.เมตตาเลยให้มาช่วยงานทั่วไปของโรงเรียน

พี่ศักดิ์รูปร่างหน้าตาเป็นหนุ่มใหญ่ บุคลิกคล้ายทหาร ไว้ผมสั้นเกรียน คืนที่พวกครูทรงพลเกณฑ์เด็กผู้ชายทั้งหมดมาลุยโคลนหลายสิบเมตรจนมาเจอด่านลวดหนามแล้วต้องนอนหงายลอดไป พี่ศักดิ์เองก็มาปิดท้ายแบบไม่มีใครรู้มาก่อน เขาสวมกางเกงขายาว น่าจะเป็นกางเกงยีนส์ ไม่สวมเสื้อ เขานอนคว่ำลง เอามือไพล่หลัง แล้วก็เอาหน้าอกแถกตัวมาในโคลน มันเป็นภาพที่ผมจำไม่ลืม

พวกครูทรงพลเห็นก็รู้ได้ทันทีว่านี่คือเหยื่ออันโอชะ พอมาถึงตรงลวดหนาม พวกเราทุกคนหยุดดู พี่ศักดิ์นอนหงายเตรียมลอดลวดหนามโดยที่แกก็ไม่ได้ใส่เสื้อ ลวดหนามทำขึ้นมาเพื่อให้เด็กลอดง่ายหน่อย แต่สำหรับคนที่ลำตัวหนาและมีกล้ามอกอย่างพี่ศักดิ์ก็ไม่ได้ลอดไปได้โดยง่าย

ตอนเขาค่อยๆ ลอดลวดหนาม ดูเขาตื่นเต้นมาก ควยนูนอย่างเห็นได้ชัด ขณะลอดด้วยความยากลำบาก พวกครูทรงพลจอมซาดิสม์ยังขึ้นไปยืนบนลวดหนามกัน ทำให้มันต่ำลงจนติดหน้าอกทำให้มันต่ำลงจนติดหน้าอกและหน้าท้องของพี่ศักดิ์ ครูทรงพลตะโกนออกไป "ลอดไปเลยนะมึง อย่าหยุด" พี่ศักดิ์ต้องค่อยๆ ลอดไปด้วยความเจ็บปวด โดนลวดหนามขูดเนื้อทำให้มีเลือดซิบๆ หลายจุด พวกนั้นชอบมาก หัวเราะชอบใจกันใหญ่ พี่ศักดิ์ต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะลอดลวดหนามออกมาได้ มีเลือดออกหลายจุด แต่ครูทรงพลสั่งลงโทษเขาด้วยเหตุผลที่ว่ามาลอดลวดหนามโดยไม่ได้รับอนุญาต ครูทรงพลสั่งให้พี่ศักดิ์ถอดกางเกงออก ให้นอนหงายลงไป และให้พวกลิ่วล้อรุมกระทืบ พวกนั้นสะใจกันมาก พี่ศักดิ์ก็คงสะใจมากเหมือนกัน

ภาพเหตุการณ์ยังติดตาผมจวบจนปัจจุบัน ผมชอบเหตุการณ์แบบนี้มาก วันหลังจะมาเล่าอีกนะครับ