พี่เผ่าผู้น่าสงสาร

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดเล็กๆ แถบภาคเหนือซึ่งเป็นโรงเรียนที่ผมอยู่ตอน ม.ต้น มาเล่าให้ฟัง

โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนชายล้วนที่มีรั้วติดกับโรงเรียนหญิงล้วนแยกกันชัดเจน เปิดสอนตั้งแต่ม.หนึ่งถึงม.หกและมีนักเรียนประมาณแปดร้อยคน

เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องระหว่าง อาจารย์วิชาพลศึกษาสุดเก๋าของโรงเรียนชื่อครูนพและ ‘พี่เผ่า’ นักเรียนชั้นม.สี่ซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวของส.ส.ประจำจังหวัดที่คนในท้องที่ค่อนข้างเกรงใจ

พี่เผ่าเป็นคนเงียบๆ เนิร์ดๆ ดูขี้อาย ไม่ค่อยพูด การเรียนถือว่าอยู่ในกลุ่มเรียนดี ผิวขาวจั๊วะอย่างคนเหนือ รูปร่างสมส่วนค่อนไปทางท้วมๆ มีเนื้อเล็กน้อยแต่ก็ดูดี ใส่แว่น ที่สำคัญพี่แกหน้าตาถือว่าค่อนข้างดี พวกกะเทยในโรงเรียนแอบกรี๊ดเยอะ แต่ก็ไม่ถึงกับหล่อมากมายโดดเด่นอะไร

จุดเริ่มต้นของเรื่องเกิดขึ้นตอนที่พี่เผ่าอยู่ม.สาม

ตอนนั้นเป็นวิชาตะกร้อที่สอนโดยครูนพ รุ่นพี่ผมเล่าว่าพี่เผ่าเป็นคนที่เล่นกีฬาไม่ค่อยเก่งอยู่แล้วเลยทำตามที่ครูนพบอกไม่ได้จนครูนพโมโหเลยสั่งให้พี่เผ่าวิ่งรอบสนามสามรอบ แต่ด้วยความที่พี่เผ่ามีโรคประจำตัวคือโรคหอบและไม่ค่อยได้ออกกำลังกายพี่แกวิ่งไปได้รอบกว่าๆ ก็เลยหอบขึ้นต้องส่งเข้าโรงพยาบาล

พ่อพี่เผ่าเลยของขึ้นจัดหนักครูนพเต็มๆ ต่อสู้เป็นคดีที่โรงเรียนกันอยู่นานเพราะครูนพเองก็เป็นครูที่หลายๆ คนในโรงเรียนเกรงใจเพราะแกอยู่มานานและเป็นรองหัวหน้าฝ่ายปกครองรวมถึงเป็นหัวหน้าหมวดพลศึกษา

แต่ในที่สุดก็สู้อิทธิพลของส.ส.ไม่ได้เลยโดนให้ชดใช้ค่าเสียหายแถมโดนพักการสอนยาว 1 ปีเต็ม มาสอนอีกทีก็ตอนผมขึ้นม.สาม พี่เผ่าอยู่ม.สี่

ตอนแกมาดูรู้เลยว่าแกยังโกรธมากเพราะเวลาแกสอนแกชอบพูดกระทบด่าไปถึงพี่เผ่าประมาณว่าเป็นพวกอ่อนแอ ดีแต่ใช้อิทธิพลพ่อ ถ้าพ่อพี่เผ่าไม่ใหญ่พี่เผ่าคงเอาตัวไม่รอด

พวกรุ่นพี่ก็บอกว่าเวลาแกสอนพวกรุ่นพี่แกจะไม่สนใจพี่เผ่าเลย แต่พี่เผ่าก็ดูเฉยๆ ไม่ได้มีท่าทีอะไรเพราะความจริงพี่เผ่าก็ไม่ได้อยากจะเอาเรื่องตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

จนตอนม.สี่เทอมสองเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นคือพ่อพี่เผ่าโดนยิงเสียชีวิต คงด้วยสาเหตุคู่ต่อสู้ทางการเมืองซึ่งตอนนั้นพี่เผ่าอยู่กับพ่อและญาติห่างๆ และพอพ่อพี่เผ่าตายแล้วก็ไม่ค่อยมีใครสนใจพี่เผ่าเท่าไหร่

แต่ครูนพมีท่าทีเปลี่ยนไป จากที่เฉยๆ กับพี่เผ่าก็กลายเป็นหาเรื่องพี่เผ่ามากขึ้น ตอนแรกๆ ก็เริ่มจากการด่าต่อหน้าในห้องเรียนก่อน แต่พี่เผ่าก็ไม่ได้เถียงอะไร คงไม่มีกะจิตกะใจจะเถียงด้วย

จนถึงวันที่พี่เผ่าพลาดและโดนเหยียบซ้ำแบบไม่มีชิ้นดีจนทำให้เรื่องของพี่เผ่าเป็นที่โจษจันไปทั่วโรงเรียนคือเรื่องในวันทดสอบสมรรถภาพร่างกายใหญ่ของโรงเรียนซึ่งจัดขึ้นที่โรงยิมใหญ่ใต้อาคาร

วันนั้นนักเรียนทุกระดับชั้นจะทยอยมารับการตรวจร่างกายและทดสอบสมรรถภาพเช่น ความอ่อนตัว แรงบีบมือ แรงปอด ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ คิดว่าทุกโรงเรียนคงจะเคยผ่านการทดสอบแนวนี้กันมาบ้าง ซึ่งวันนั้นทุกคนต้องใส่ชุดพละเพื่อได้รับการทดสอบอย่างสะดวก แต่ไม่รู้ว่าพี่เผ่าแกลืมหรือะไรวันนั้นแกถึงได้ใส่ชุดนักเรียนมาคนเดียวในโรงเรียน (มีคนบอกว่าชุดพละพี่แกยังไม่ได้ซักเลยต้องแต่งนักเรียนมา) ซึ่งแน่นอนว่าเป็นโอกาสดีของครูนพซึ่งเป็นหัวหน้าหมวดพละรับผิดชอบกิจกรรมจะหาเรื่องพี่เผ่าได้เต็มที่ซึ่งก็เป็นอย่างที่คิด...

การทดสอบสมรรถภาพนั้นจะเริ่มตั้งแต่เช้าจนถึงช่วงบ่ายๆ ซึ่งนักเรียนทั้งหมดจะทยอยกันลงมาจากห้องเรียนเพื่อทดสอบ ต่อจากช่วงบ่ายก็จะมีการบรรยายรวมของทุกระดังชั้นที่โรงยิมเรื่องการสร้างเสริมสุขภาพจนถึงเย็น

ตอนผมลงมาถึงก็ประมาณเก้าโมงกว่า ก็เห็นพี่เผ่ากำลังยืนต่อแถวกับพวกพี่ๆ ม.สี่เพื่อชั่งน้ำหนักและส่วนสูง แต่ในขณะที่คนอื่นใส่ชุดพละ พี่เผ่ากลับเหลือแค่เสื้อกล้ามกับกางเกงในสีขาวทั้งคู่ โชว์ให้เห็นขาอ่อนและต้นแขนที่ถึงแม้จะมีเนื้อเยอะแต่ก็ยังเห็นกล้ามตามประสาวัยแตกหนุ่ม ผิวขาวจั๊วะ มีขนรักแร้วัยหนุ่มแพลมออกมาจากใต้วงแขน หน้าพี่เผ่าแดงก่ำคงเพราะความอายที่ต้องมาใส่แค่เสื้อกล้ามกับกางเกงในต่อหน้าคนเยอะๆ

พอถามรุ่นพี่ก็เป็นอย่างที่คิดคือโดนครูนพสั่งให้ถอดโดยมีข้ออ้างว่าแต่งตัวผิดระเบียบและต้องถอดเพื่อจะได้ทดสอบสมรรถภาพร่างกายได้สะดวกคล่องแคล่ว

ผมยืนดูพี่เผ่าอยู่นานตั้งแต่แกชั่งนั้นหนักส่วนสูงและทดสอบสมรรถภาพต่างๆ ซึ่งบางอันต้องยกแขนสูงเช่นตอนวัดรอบอกทำให้เห็นขนรักแร้พี่แกเต็มๆ ซึ่งขนรักแร้พี่แกฟูมากๆ แถมชายเสื้อกล้ามยังลอยขึ้นเปิดให้เห็นจู๋พี่เผ่าที่ตุงอยู่ในกางเกงในสีขาวชัดมาก แถมยังเห็นไรขนอ่อนๆ ขึ้นมาถึงสะดือด้วย

ที่เลวร้ายคือจะมีบางพวกที่คอยตะโกนล้อพี่เผ่าตลอดเวลาทำอะไรอย่างตอนยกแขนก็จะแซวว่า “ขนดกจริงเว้ยย” หรือ “อ่าว เห็นคงบแล้วมึงๆๆ" ซ้ำๆ ให้พี่เผ่าอาย

พอพี่เผ่าอายไม่ยอมยกก็โดนครูนพตะโกนสั่งให้ยก บางฐานเช่นฐานบีบมือเวลาพี่เผ่าเกร็งแขนก็จะเห็นกล้ามแขนพี่เผ่าด้วยซึ่งก็มีคนตะโกนล้ออีก ออกกำลังมากๆ แถมอากาศในโรงยิมก็ร้อน ไปๆ มาๆ พี่เผ่าก็เหงื่อท่วมตัวจนต้นแขนต้นขาขาวจั๊วะเป็นมันเงาซึ่งถือเป็นบุญตาของพวกตุ๊ดกะเทยมาก

พอถึงฐานสำคัญคือฐานความอ่อนตัวซึ่งพี่เผ่าต้องขึ้นไปยืนบนแท่นแล้วก้มตัวผลักแป้นไม้ให้ลงไปอยู่ข้างล่าง พี่เผ่าก้มตัวลงจนตูดโด่งก็โดนพวกนักเรียนที่เป็นนักกีฬาโรงเรียนในสังกัดครูนพวิ่งมาดึงกางเกงในข้างหลังจนทุกคนเห็นตูดขาวๆ ของพี่เผ่าเต็มสองตา

พี่เผ่าอายมากวิ่งลงมาจะต่อยพวกนั้นก็ก็โดนครูนพสั่งห้ามแถมให้ไปยืนในท่าตามระเบียบพักสงบสติอารมณ์อยู่บนเวทีหน้ายิม แต่สักพักก็โดนสั่งเปลี่ยนเป็นท่าเอามือวางบนท้ายทอยเพื่อโชว์ขนรักแร้และให้ชายเสื้อลอยเพื่อโชว์กางเกงในแทน

พอตอนใกล้ๆ เที่ยงก็ให้พี่เผ่าลงมารับการตรวจต่อซึ่งระหว่างนั้นนักเรียนแทบทุกคนที่ทยอยเข้ามาทดสอบก็เห็นพี่เผ่าในสภาพนั้นกันแทบจะหมดแล้ว

พอพี่เผ่าตรวจเสร็จก็ถึงภาระกิจสุดท้ายนั่นคือการตรวจฉี่ซึ่งอาจารย์นพไม่อนุญาตให้พี่เผ่าเข้าไปเก็บฉี่ในห้องน้ำคนเดียวโดยอ้างว่ากลัวพี่เผ่าเอาน้ำเปล่ามาส่งเลยสั่งให้พวกนักกีฬาสี่ห้าคนมาคุมพี่เผ่าฉี่โดยให้พี่เผ่ ฉี่ลงถ้วยเก็บฉี่ให้ดูต่อหน้าตรงบริเวณกลางโรงยิมเลย ไม่ให้เข้าไปในห้องน้ำ

พี่เผ่าตอนแรกก็ไม่ยอมแต่ก็โดนถกกางเกงในลงมาแต่ตอนนั้นพี่ที่มาคุมพี่เผ่าฉี่ยืมล้อมรอบพี่เผ่าไว้เลยไม่มีใครเห็นจู๋พี่เผ่าเลย พี่เผ่าเบ่งฉี่อยู่นานมาก เบ่งไปก็โดนด่าโดนล้อไป บางคนก็ช่วยส่งเสียงเบ่งฉี่แบบขำๆ พี่แกคงอายจนฉี่ไม่ออก

สุดท้ายก็โดนให้เอาจู๋กลับเข้ากางเกงในแล้วให้ขึ้นไปยืนบนเวทีพร้อมถือถ้วย ใส่ฉี่เตรียมไว้ และถูกสั่งมา ปวดเมื่อไหร่ให้ฉี่บนนั้นเลย ก่อนที่จะมีประชุมรวมบ่าย แล้วใครมันจะไปกล้าฉี่ฟร่ะ ซึ่งก็เป็นอย่างที่คาดคือจนถึงบ่ายนักเรียนทุกระดับชั้นเข้ามานั่งรวมเรียบร้อยเตรียมฟังบรรยายรวมในโรงยิมแล้วพี่เผ่าก็ยังยืนอยู่ในสภาพนั้นไม่ยอมฉี่

“ทำไมมึงไม่ฉี่ฮะ ยากไหมแค่ฉี่เนี่ย”

ครูนพเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมตวาดเสียงดัง พี่เผ่าก้มหน้าเอามือกุมเป้ากางเกงใน

“ก็แค่เอาควยออกมาแล้วก็เยี่ยวซะ มึงไม่กล้าทำเหรอไงวะ คนแค่ไม่กี่คน ผู้ชายด้วยกันทั้งนั้น หรือว่ามึงเป็นตุ๊ด”

พี่เผ่าก้มหน้าเงียบ หน้าแดงก่ำด้วยความอาย เริ่มมีน้ำตาซึมๆ

“ถ้ามึงไม่กล้าควักควยออกมาฉี่มึงก็ถอดกางเกงในออกมาเลยจะได้เยี่ยวง่ายๆ”

เสียงฮือฮาดังขึ้นในโรงยิม พี่เผ่าไม่ยอมถอด ครูนพเลยสั่งให้พวกนักกีฬาขึ้นมาจับพี่เผ่าถอดกางเกงใน พี่เผ่าวิ่งหนีแต่โดนลอคตัวไว้และโดนรุมจับถอดกางเกงในออกกลางเวที

พี่เผ่าร้องขอคววามช่วยเหลือและร้องว่า “อย่า” เสียงดังลั่นโรงยิมแต่ไม่มีใครกล้าช่วย ทุกคนรู้ดีว่านี่คือการแก้แค้นพี่เผ่าอย่าสาสมพี่ครูนพรอคอย

พี่เผ่าโดนถอดกางเกงในเสร็จแล้วก็โดนลากตัวมากลางเวที จู๋พี่แกยังอ่อนตัวแกว่งไปมา แต่ที่สะดุดตาคือขนเพชรพี่แกฟูมากๆ

พี่เผ่าโดนสั่งให้ยืนนิ่งๆ กลางเวทีแต่พี่เผ่าไม่ยอมเอามือมาปิดและจะนั่งยองๆ ลงตลอดเลยโดนครูนพสั่งให้คนเอาเชือกมามัดข้อมือโยงแขนทั้งสองข้างขึ้นไปกับขื่อเวที เท่ากับตอนนี้พี่เผ่าถูกมัดยืนชูแขนสองข้าง โชว์ขนเพชรและขนรักแร้ฟูๆ ในเวลาเดียวกันมีเสื้อกล้ามสีขาวปกปิดร่างกายเพียงตัวเดียว พี่เผ่าหน้าแดงก่ำ กัดฟันแน่น ร้องคำรามในคอจนเส้นเลือดที่ขมับปูดโปน

“ตกลงมึงจะฉี่ออกรึยัง”

ครูนพจับคางพี่เผ่าชันขึ้นเมื่อพบว่าพี่เผ่าไม่ตอบก็ปล่อยโดยสะบัดสุดแรง จากนั้นครูนพก็บอกว่างั้นวันนี้จะสอนเรื่องการพัฒนาการของเพศชายและเอากรรไกรมาตัดเสื้อกล้ามของพี่เผ่าออกจนพี่เผ่าแก้ผ้าล่อนจ้อนต่อหน้าทุกคน เนื่องจากพี่แกเป็นคนมีเนื้อเลยเห็นเนินอกชัด มีกล้ามนิดๆ แต่ผิวพี่แกขาวเนียนมาก

จากนั้นครูเผือกก็สอนพัฒนาการโดยชี้ส่วนต่างๆ ที่จะทำให้พี่เผ่าอับอาย เช่น ขนตามที่ต่างๆ หัวนม นม กล้าม แถมยังบอกว่าพี่เผ่าอ้วนจนมีนมและบีบนมพี่เผ่าจนพี่เผ่าร้อง

พอมาถึงส่วนจู๋ครูนพก็ให้เด็กม.หนึ่งต่อแถวกันขึ้นมาจับขยำ โดยสั่งว่าใครขยำหรือบีบไม่แรงจะโดนจดชื่อไปหักคะแนนจนควยของพี่เผ่าชี้โด่เด่จนทุกคนต้องตะลึงเพราะใหญ่ประมาณเจ็ดนิ้ว

เสร็จแล้วพี่เผ่าก็โดนถามว่าเคยชักว่าวช่วยตัวเองไหมเคยตอนไหน พี่เผ่าตอบว่าเคยชักตอนดูหนังโป๊ตอนม.สาม จากนั้นครูนพก็บอกจะจับพี่เผ่าชักว่าวโชว์สอนน้องม.ต้นเพราะบางคนยังไม่เคยเห็นว่าน้ำอสุจิเป็นยังไงและการชักว่าวเป็นยังไง เสร็จแล้วก็จับควยพี่เผ่าชักขึ้นชักลงแรงๆ จนพี่เผ่าตัวงอร้องครวญครางเสียงดังลั่นด้วยความเสียว

“มึงจะแตกแล้วมึงตะโกนบอกด้วย”

สักพักพอจะแตกพี่เผ่าก็ตะโกน

“จะแตกแล้วครับๆ”

แต่ครูนพกลับปล่อยมือกระทันหันให้พี่เผ่าค้างเติ่งกระเด้าอากาศและร้องด้วยความทรมาน ก่อนจะเอากรงเหล็กมาครอบควยพี่เผ่าแล้วล็อคกุญแจและบอกว่าตอนนี้น้ำมันคงยังไม่เยอะกลัวจะเห็นกันไม่ชัด ต้องกักน้ำเอาไว้ให้เยอะๆ ก่อนอาทิตย์หน้าจะเรียกประชุมรวมเพื่อมาดูโชว์กันอีกที แล้วก็ปล่อยพี่เผ่าลงมาจากพันธนาการให้พี่เผ่าใส่เสื้อผ้าแล้วปล่อยกลับบ้าน

หลังจากวันนั้นทุกวัน ครูนพจะเข้าไปที่ห้องของพี่เผ่าตอนคาบโฮมรูมช่วงเช้าและสั่งให้พี่เผ่าแก้ผ้าออกให้หมดต่อหน้าเพื่อนๆ ในห้อง แล้วให้ออกมายืนหน้าห้อง แล้วให้คนในห้องจัดเวรกันออกมาชักว่าวพี่เผ่าทุกวันเช้าเย็น โดยจะให้คนนึงชักและอีกสองคนล็อคตัวพี่เผ่าไว้ไม่ให้ดิ้นและพอชักเกือบแตกแล้วก็หยุดไม่ให้แตกและล็อคควยใส่กรงเอาไว้เหมือนเดิม

แถมพอเป็นคาบพละของแกเองแกก็ให้พี่เผ่าแก้ผ้านั่งเรียนแถมโดนเอาแท่งชอล์คเหลาแหลมยัดเข้าไปในรูเยี่ยวจนน้ำหล่อลื่นพี่เผ่าเยิ้มออกมาเต็มหน้าขาและร้องด้วยความทรมานจนหมดคาบ

พอถึงวันประชุมรวมพี่เผ่าก็โดนเรียกออกไปแก้ผ้าล่อนจ้อนหน้าเวที โดนมัดโยงแขนขึ้นเหมือนเดิม คราวนี้พี่เผ่าควยโด่ตั้งแต่ถอดเกงเกงออกมาเลยเนื่องจากเก็บความเงี่ยนมานาน แล้วก็โดนเอาไข่สั่นยัดตูดจนพี่เผ่าร้องครวญครางน้ำหล่อลื่นเยิ้มไหลออกมาเต็มไปหมดก่อนที่น้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นปริมาณมหาศาลจะแตกพุ่งออกมานองเต็มพื้นเองโดยไม่ต้องชัก

เหตุการณ์เหล่านี้โดยถ่ายวีดีโอเก็บไว้เป็น ‘สื่อการสอน’ ของครูนพ

หลังจากนั้นพี่เผ่าก็ไม่ค่อยได้มาโรงเรียนและไม่ค่อยมีใครเจอพี่เผ่าอีก ยกเว้นบางวันที่ผมเดินผ่านพวกนักเลงหน้าปากซอย ผมมักจะได้ยินว่า

“ไอ้ลูกส.ส.ตัวขาวที่ถูกขายตัวเป็นกะหรี่ในซ่องนี่เย็ดมันส์กว่าผู้หญิงอีกว่ะ ฮ่าๆๆ”

- จบ -