อัคร

ไอ้สิงห์เป็นศัตรูคู่แค้นกะผมมานานครับ ไม่รู้เป็นยังไง เมื่อไหร่ก็ตามที่มันเจอผม หรือเจอเกย์ที่ตัวเล็กๆ ขาวๆ ในโรงเรียน มันมักจะพูดจาถากถางมาตามลม หาว่าเสียชาติเกิดบ้าง หาว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนบ้าง ผมเองก็ใจร้อน ปะทะคารมกับมันประจำ มีอยู่ครั้งหนึ่ง มันถึงกับต่อยผมคิ้วแตกเลยครับ

“จำไว้นะมึง กูต้องเอาคืนให้ได้”

ผมคำรามอยู่ในลำคอ เก็บความแค้นสุมไว้ในใจ แต่ทำอะไรตอนนี้ไม่ได้มาก เพราะไอ้สิงห์มันเป็นรุ่นพี่ที่สอบตกซ้ำชั้นอยู่หลายปีอยู่ จริงๆ มันควรจะเรียนมหาวิทยาลัยแล้วครับแต่นี่มันกลับอยู่แค่ ม.6 เอง มัวแต่เกเร ใช้กำลังแก้ปัญหามากกว่าสมองเพราะมันตัวโต บึก ถึก ยังกับควายน่ะเอง

ถ้าพูดถึงว่าหน้าตามันดีไหม มันเป็นคนหล่อเลยล่ะครับ หน้าคม ผิวเข้ม สูงใหญ่ หุ่นบึ้กๆ ทำงานในสวนประจำ เวลามันใส่ชุดพละนี่น่าดูโคตรๆ เพราะเสื้อยืดที่ขนาดใหญ่สุด ก็ยังรัดพอดีตัว อวดหุ่นรูปตัววี กับกล้ามอกกล้ามแขนเป็นมัดยิ่งกว่าผู้ใหญ่หลายๆ คนเสียอีก

แต่อยู่มาวันหนึ่ง ผมก็มีโอกาสล้างแค้นแบบไม่รู้ตัวครับ วันนั้นผมทำการบ้านอยู่ที่โรงเรียนจนเย็น พอจะกลับบ้านก็ว่าจะไปเข้าห้องน้ำเสียหน่อย ทางเดินไปห้องน้ำ มันจะต้องผ่านอาคารเก็บของที่ไม่มีคนเข้าไปสักเท่าไหร่

ผมก็เห็นคนกลุ่มนึงทำอะไรลับๆ ล่อๆ อยู่ที่ประตูด้านข้างของอาคาร ทั้งหมดนั่นดูจะคุ้นๆหน้าผมอยู่ แต่คนที่คุ้นที่สุดก็คือไอ้สิงห์ครับ มันถูกล้อมอยู่ตรงกลาง พาเดินเข้าไปในโกดังแห่งนั่น จากนั้นไฟโกดังก็สว่างขึ้น

ความเก่าแก่ของโกดังทำให้ผนังมีช่องโหว่กว้างอยู่หลายช่อง แสงไฟนีออนทำให้ง่ายดายที่ผมจะแนบตาลงมองและได้ยินความเป็นไปภายในได้อย่างชัดเจน

ในห้องกว้างที่เต็มไปด้วยของใช้ ของหักพังทั้งหลายแหล่ คนกลุ่มนั้นนั่งลงบนโต๊ะ บนกล่อง บนข้าวของที่สุมกันไว้อย่างสบายอารมณ์ มีเพียงไอ้สิงห์เท่านั้นที่ยืนอยู่กลางห้อง ร่างสูงของมันยังดูบึกบึนทรนง แต่หน้าคมสันของมันมีแววหวาดหวั่นอะไรบางอย่างอยู่

“เอาล่ะ มาว่ากันเรื่องธุรกิจกันดีกว่า”

ชายร่างสูงโปร่งแต่งตัวดีที่นั่งบนเก้าอี้ตรงหน้าของไอ้สิงห์พูดลอยๆ แต่ดวงตาจ้องเขม็งไปที่ไอ้สิงห์ ให้รู้ว่าเขากำลังพูดกับมันอยู่

“ครับผม” ไอ้สิงห์ตอบเสียงเบาๆ

“ก็นานแล้วนะ ตั้งแต่หมดหน้าบอล ที่มึงยังไม่ได้เอาค่าบอลมาใช้กู” เขาเอ่ยต่อเสียงเรียบๆ “แล้วจะให้กูคิดว่ายังไง ถ้าไม่ให้ใช้คำว่าเบี้ยวพนันบอล”

“พี่ครับ ผมไม่ได้จะเบี้ยวนะครับ ผมเพียงแต่ไม่มีเงินจริงๆ พี่จะให้ผมทำยังไงครับ ผมหมดตัวแล้วครับ” ไอ้สิงห์ระเบิดคำพูดออกมา

“เรื่องของมึงนะ มึงเล่นการพนัน มึงก็ต้องรับความเสี่ยง ในเมื่อมึงเสี่ยงพลาด ก็เป็นเรื่องที่มึงจะต้องรับ…. ผิด…” เขาลากเสียงอ้อยอิ่ง

เงียบกันไปครู่ใหญ่ แล้วเขาก็เอื้อมมือไปหยิบของที่วางอยู่ข้างตัว กระบอกปืนเหล็กยาวสีดำมะเมื่อม ถูกยกขึ้นมา ดาบปลายปืนที่ติดอยู่ เคลื่อนเข้าไปหาไอ้สิงห์ช้าๆ ปลายแหลม คม เลิกเสื้อของมันขึ้น ก่อนที่เขาจะกระตุกแรงๆ อย่างชำนาญ คมมีดฉีกเสื้อของมันขาดตลอดตั้งแต่คอจรดชาย เผยให้เห็นแผงอกล่ำสันราวกับนักกล้าม

“ถอดเสื้อออก”เขาสั่งเสียงเบา นุ่ม

ไอ้สิงห์หน้าแดงก่ำอาจจะเพราะอารมณ์โกรธหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เสื้อพละของมันไม่ได้มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว มันจึงดึงเศษเสื้อออกจากร่างกาย แล้วโยนไปไว้มุมโกดัง

“ถอดกางเกง” เสียงนุ่มๆ สั่งอีก แต่คำสั่งที่ออกจะเกินเลยนี้ ทำให้ไอ้สิงห์ลังเล อึกอัก อยู่ชั่วครู่ แต่ในที่สุดก็ต้องจำใจยอมทำตาม

“กางเกงในด้วย…. แก้ออกให้หมด อย่าให้เหลือสักชิ้น รู้จักคำว่าล่อนจ้อนไหม”

คำสั่งนั้นถูกสนับสนุนด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ ไปทั่วห้อง ผมเพิ่งสังเกตว่า พวกคนกลุ่มนี้คือกลุ่มเกย์ไฮโซประจำเมืองทั้งนั้นนี่นา

ไอ้สิงห์หน้าแดงก่ำ มันฮึดฮัดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ยอมรูดกางเกงในราคาถูกตัวนั้นลงไปที่ตาตุ่ม ก่อนจะยืดตัวขึ้นมาอวดร่างเปลือยเปล่าให้คนทั้งห้องได้รับชม มันคงอับอายไม่น้อย เพราะมีมันเพียงคนเดียวที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายเลยสักชิ้นขณะที่คนอื่นๆ ทั้งหมดแต่งตัวหรูหราเต็มยศ

สายตาของทุกคนจ้องร่างกำยำของไอ้สิงห์อย่างหื่นกระหาย กวาดตาซึมซับเอาผิวเข้มที่ประกอบด้วยกล้ามเป็นลอนสวย หัวนมป้านใหญ่สีดำคล้ำ พวงสวรรค์พวงโต ดำทะมึนที่ห้อยสยบอยู่ในพงขนรก

“กินเข้าไป” พี่พงษ์พูด แบมือออกตรงหน้า เห็นเม็ดยาสีม่วงเข้มสามเม็ดอยู่ในมือ

ไอ้สิงห์หยิบเม็ดยาทั้งสามเม็ดด้วยมือสั่นเทา ชื้นเหงื่อ ดวงตามีแววพรั่นพรึง แต่ก็ทำใจว่าตัวเองไม่มีทางเลือก จึงส่งยาทั้งหมดเข้าปากอย่างจำยอม

“กลืนลงไปให้หมด เดี๋ยวนี้”

พี่พงษ์ลุกขึ้น บีบคอไอ้สิงห์ มือขาวนุ่ม แต่แข็งแกร่งของแกรีดลูกกระเดือกของมันอย่างรุนแรงจนไอ้สิงห์หน้าแดง สำลักอึกอัก เม็ดยาทั้งหมดร่วงลงสู่ลำคอ

ทั้งหมดรอเฝ้าดูอาการของไอ้สิงห์อยู่เพียงครู่เดียว ก็เห็นผล ไม่เกินอึดใจ มันก็เริ่มหน้าแดง ตัวแดง หายใจหอบรัว กัดฟันกรอด ร่างแกร่งกำยำงอลงช้าๆ อย่างทรมาน มือกุมอยู่ที่หว่างขา

“อ้ากกกกกกกกกก”

ทันทีที่ครบสิบนาที ยาตัวนั้นก็ออกฤทธิ์เต็มที่ควยของมันขยายใหญ่ แข็งโด่จนหนังหุ้มตึงเปรี๊ยะ ไอ้สิงห์ถึงกับเข่าอ่อนด้วยความเจ็บปวดสาหัสที่ท่อนลำ ทรุดลงไปกองกับพื้น ร่างกายเริ่มต้นจากการสั่นระริกเป็นกระตุกรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

“เจ็บเหรอ มา กูช่วย”

พี่พงษ์ก้าวเข้าไปหา เหยียบหน้าอกของมันให้นอนอยู่เฉยๆ มือคว้าอวัยวะที่กำลังแข็งเกร็งจนชี้ฟ้า หนังหุ้มตึงจนถอกหมด โด่จนเส้นเลือดโปนแทบแตกระเบิด แล้วแกก็บีบท่อนเนื้อที่อ่อนแอท่อนนั้นไว้แน่น รูดขึ้น ลงอย่างรุนแรงแล้วก็คว้าต่อมแห่งชาติชายของมัน ขยำจนแทบแหลกไปคามือ

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก โอวววววววววววววววววว สัตว์วววววววววววววววววว ควยกู……………. ควยกู…………………… ไข่กู โอย…. อย่าทำควยกู………………… สัตว์ กูเจ็บ โอย ปวดดดดดดดดดดดดดดดดด จะขาดทั้งพวงแล้ว หยุด อย่าทำกู อย่า……………………อา…………”

ไอ้สิงห์ดิ้นพราดๆ พยายามจับมือพี่พงษ์สะบัดให้หลุดออก แต่ไม่เป็นผล ความเจ็บปวดทำให้ร่างกายของมันออ่นแรงลงอย่างไม่น่าเชื่อ

เมื่อพี่พงษ์สาแก่ใจดีแล้ว แกก็ปล่อยมือ ไอ้สิงห์ตัวสั่นระริกด้วยความเจ็บปวดสาหัสอยู่บนพื้นซีเมนต์ สองมือกุมอยู่ที่หว่างขา พยายามบรรเทาความเจ็บปวดให้กับความเป็นชายที่กำลังตื่นตัวสุดขีดด้วยฤทธิ์ยา

ระหว่างที่มันยังลุกไม่ขึ้นอยู่นั่น สมาชิกกลุ่มอีกคน ก็เดินเข้ามาใกล้พร้อมปัตตาเลี่ยนในมือ พี่คนแรกจิกผมของมันจนหน้าหงาย แล้วก็จัดการไถปัตตาเลี่ยนนั้นไปบนทรงผมที่ไอ้สิงห์แสนจะภูมิใจในเสน่ห์ที่ดึงดูดทั้งหญิงแท้ หญิงเทียมได้เป็นอย่างดี

“อย่า อย่า อย่าทำกู ไม่….. ไม่…..” ไอ้สิงห์ร้องโวยวาย พยายามจะดิ้นรน แต่ก็ถูกมือหลายมือยึดไว้ บวกกับความเจ็บจุกที่ยังคงค้างคาอยู่ทั่วขุมพลังแฝดของมัน ก็ทำให้มันไม่สามารถจะขัดขืนอะไรได้มากมายนัก

“หยุดดิ้นเดี๋ยวนี้นะมึง” พี่พงษ์ตวาด พลางฟาดหมัดหนักหน่วงของแกลงไปที่กล้ามท้องทรงพลังของมันจนมันจุกแอ้กๆ พี่พงษ์ชูมีดโกนวาววับขึ้นต่อหน้ามัน แล้วจรดคมมีดลงบนโคนควยของมันช้าๆ

ไอ้สิงห์หยุดดิ้น เหงื่อแตกพลั่กๆ มันเกร็งตัว ไม่กล้าหายใจด้วยความหวาดกลัวว่าคมมีดจะกินลึกเข้าไปในของรักของหวงของมันจนขาดสะบั้น ใบมีดคมกริบกดหนักๆ เข้าที่โคนลำ แล้วลากช้าๆ หนักๆ ตัดเอาพงขนรกที่เรียงตัวฟูสวยอย่างเป็นธรรมชาติ ขาดร่วงลงกับพื้นทีละน้อยๆ และจงใจให้คมมีดกดลงลึกเกินจำเป็น สร้างบาดแผลถลอกให้ที่ท้องน้อย ที่โคนเคและที่พุ่มพวงสองข้างที่จะทำให้มันปวดแสบปวดร้อนในเวลาอาบน้ำไปอีกหลายวันทีเดียว

เมื่อโกนหมอยของมันหมดเกลี้ยงเรียบร้อยดีแล้ว ทรงผมของมันก็จบสิ้นไปเช่นกัน แต่พี่เขาไม่ได้โกนออกจนหมด แต่โกนเป็นหย่อมๆ อย่างน่าทุเรศ หน้าตาหล่อคมของมันตอนนี้ ดูน่าขำอย่างที่สุด

“เอาล่ะ วันนี้คงพอแค่นี้ก่อน วันนี้ พวกเราตัดไปแต่ผม กับหมอย แต่จำไว้นะ คราวหน้า ถ้ากูอารมณ์เสียขึ้นมา กูจะตัด ‘อย่างอื่น’ ของมึงมาใช้หนี้”

ส้นเท้าของพี่พงษ์กดกระแทกหนักๆ ที่ ‘อย่างอื่น’ ที่แกพูดถึงอีกครั้ง ทำเอาไอ้สิงห์หน้าซีดไปด้วยความหวาดหวั่นและเจ็บจุกอีกครั้ง

พี่ๆ ทยอยออกจากโกดังพร้อมเสียงหัวเราะสนุกสนาน ปล่อยให้ไอ้สิงห์นอนพักฟื้นร่างกายอยู่บนพื้นสกปรก ผมยิ้มกับตัวเอง เดินเข้าไปในโกดัง โทรศัพท์ที่เก็บคลิปและรายละเอียดทั้งหมดไว้เรียบร้อยแล้วอยู่ในมือของผม

ผมกดชัตเตอร์ เก็บภาพนิ่งของมันที่เห็นใบหน้าและทรงผมพิลึกพิลั่นของมันได้ชัดเจนไว้ ถ่ายรูปร่างกำยำที่แสนจะเป็นเอกลักษณ์ของมัน พร้อมซูมจะจะไปที่ควยอันใหญ่ที่ยังคงแข็งผงาดเพิ่มเติม แล้วจึงปรากฏตัวให้ไอ้สิงห์เห็นทั้งๆที่มันยังจุกลุกไม่ขึ้นอยู่ มันถึงกับหน้าตาตื่นทีเดียวเมื่อมันเห็นผมเดินเข้าไปทั้งที่มันยังเปลือยอยู่อย่างนั้น และมันยิ่งหน้าซีดหนักเมื่อผมงัดโทรศัพท์ออกมา

“อย่า อย่าถ่าย ไอ้สัตว์ อย่าให้กูลุกได้นะมึง”

ไอ้สิงห์เอามือปิดควยที่กำลังขยายตัวใหญ่จนเกินขนาดไว้แน่น แม้จะไม่สำเร็จ ด้วยมือของมันไม่มีทางปิดมิด อีกมือหนึ่งบังใบหน้าของตัวเองไว้

“ไม่เป็นไรหรอก ไอ้สิงห์ กูไม่ถ่ายแล้ว” ผมหัวเราะอย่างสะใจ “เพราะกูถ่ายไว้หมดแล้ว ไว้คืนนี้กูจะ forward เมลล์ให้มึงดู เอ… แล้วกูจะส่งให้ใครอีกดีหนอ น้องพร เมียมึงด้วยดีป่ะ”

เสียงหัวเราะของผมเบาลงเมื่อผมเดินจากไป ทิ้งไอ้สิงห์ให้ดูแลตัวเอง ใบหน้าคมเข้มของมันกร้าวขึ้นอย่างเคียดแค้นขณะพยายามพยุงตัวลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ปกปิดโอกาสที่มันจะอับอายขายหน้ามากไปกว่านี้

ไอ้สิงห์มาโรงเรียนในวันรุ่งขึ้น ดูหน้าตาของมันเหน็ดเหนื่อยอิดโรยเล็กน้อย อาจจะเพราะนอนไม่หลับ แต่ผมทรงใหม่ที่ตัดสกินเฮดของมันทำเอาสาวๆกรี้ดกับความหล่อเท่ของมันได้ทีเดียว ผมยิ้มๆ ที่มุมปากเมื่อเป็นสายตาของไอ้สิงห์ที่มองมาทางผม สายตาของมันทั้งแค้นทั้งหวาดหวั่น ในที่สุดผมก็ได้อำนาจต่อรองที่มันไม่เอาจขัดคำสั่งของผมได้

ในห้องเรียนวันนั้น ผมจงใจเข้าไปนั่งข้างๆ มันพร้อมๆ กับเพื่อนสนิทของผมอีกหลายคน ไอ้สิงห์ทำท่าจะลุกหนี แต่ผมกดไหล่มันไว้ ทำให้มันจำใจต้องนั่งลงที่เดิมแต่โดยดี ชั้นเรียนนี้เป็นห้องประชุมใหญ่ ที่นั่งจะสูงขึ้นไปเป็นขั้นๆ แบบในโรงหนัง เพื่อนๆ ผมเข้ามานั่งรอบๆ บ้าง ข้างหลังบ้าง แต่ไม่มีใครยอมนั่งข้างหน้ามันเลย ทุกคนทราบถึงความสนุกสะใจที่กำลังจะเริ่มขึ้น

อาจารย์เริ่มสอน ทุกคนเปิดหนังสือขึ้น แอร์ในห้องค่อนข้างเย็น แต่ไอ้สิงห์เหงื่อตก มันกำลังกังวลว่า พญาสิงโตอย่างมันจะถูกต้อนให้จนมุมอย่างไร

ความเงียบในห้องดูประหนึ่งว่า เพียงแค่เสียงหายใจที่ดังกว่าปกติสักเล็กน้อยก็จะเป็นจุดสนใจได้แล้ว ผมเอื้อมมือนุ่มๆ ไปลูบไล้ต้นขาแข็งแกร่ง

มันสะดุ้ง ปัดมือผมออก

ผมจับมือมันไว้ กำแน่น เป็นเชิงเตือน

ไอ้สิงห์กัดฟันกรอด แล้ววางมือลงข้างตัว ผมรู้ มันกำลังยอมแพ้

มือเรียวขาวเหมือนงูตัวเล็กๆ อ่อนแอ บอบบางของผม ค่อยเลื้อยช้าๆ ขึ้นไปที่หน้าตักของมัน ไอ้สิงห์กัดฟันกรอดๆ อย่างเคียดแค้นเมื่อผมคลึงเค้นที่ก้อนเนื้อหยุ่นๆ ภายในกางเกงพละสีน้ำเงิน ผ้ายืดนุ่มๆ พริ้วๆ ไม่ได้ช่วยปกป้องอะไรๆ ของเจ้านายมันได้มากนัก

งูตัวน้อยเริ่มรุกรานหนักขึ้น มันเลื้อยเข้าไปในกางเกงของไอ้สิงห์ พบกับแท่งเนื้อใหญ่ที่กำลังหลับไหล เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสกับมัน หลังจากที่เคยเห็นจากระยะไกลๆ เพื่อนๆ ของผมเริ่มงัดมือถือออกมาถ่ายคลิปวีดีโอนี้ จ้องซูมไปที่เป้ากางเกงของมัน

ผมกำมือรอบท่อนเนื้อนั้น แล้วเริ่มกระตุกมือเบาๆ ใช้นิ้วปาดไปมาที่รูเปิด เสียงไอ้สิงห์สูดลมหายใจยาว พยายามบังคับสีหน้าให้เป็นปกติ แต่ลูกชายของมันกลับทรยศ ผงกหัวขึ้นสู้มือของผม แข็งตรง ยาวเหยียด ใหญ่จนกำไม่รอบ และร้อนระอุราวกับแท่งเหล็กเผาไฟ

ผมมองตาเพื่อนที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของตัวมัน เรารู้ความหมายของกันดี นิ้วของเราสองคนเกี่ยวไปที่เอวกางเกงยางยืด แล้วพยายามลากเอวกางเกงของมันลง ไอ้สิงห์ทำท่าขัดขืน แต่ผมเหยียบเท้ามันเตือนให้มันจำสถานะของมันได้

เพียงแค่ผมกระดิกนิ้วให้สัญญาณ มันก็ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยอย่างจำใจ ปล่อยให้ผมรูดเอากางเกงวอร์มของมันลงไปกองที่ปลายเท้าแต่โดยดี กางเกงในสีขาวราคาถูกๆตัวนั้นกำลังรับศึกหนักอยู่ทีเดียว ยางยืดของมันพยายามดึงรั้ง ปกปิดลำควยที่กำลังแข็งโด่ แทบจะแทงทะลุออกมาข้างนอก เนื้อผ้าและอีลาสติกแทบจะยึดเอาความแข็งแกร่งนั้นไม่อยู่ ส่วนหัวบานเบ่งนั้นมีน้ำใสๆ ซึมเป็นคราบบนเนื้อผ้า ท่าทางมันจะอึดอัดไม่น้อย ผมจึงสงเคราะห์มันสักหน่อย

กรรไกรคมกริบถูกสอดเข้าไปสองข้างของกางเกงใน แล้วเราก็งับคมของมัน ตัดเอาเนื้อผ้านั้นออกพร้อมกัน เสียงยางยืดดีดดังปึดเบาๆ พร้อมกับเนื้อผ้ากระเด็นลงไปกองอยู่ที่หว่างขา ควยของมันดีดผึงทันที่ที่เป็นอิสระจากการจองจำของกางเกงชั้นในตัวนั้น ไอ้สิงห์ทำหน้าตื่นหระหนก มันถูกจับแก้ผ้าล่อนจ้อนกลางห้องประชุมวิชาศีลธรรม

เพื่อนๆ ทุกคนจ้องมองอย่างสนใจ สะใจ และสนุกสนาน พวกเราทุกคนเก็บความแค้นนี้ไว้มานาน มันสร้างศัตรูไว้มากพอที่จะไม่มีคนสงสารมันสักคน มือของผมกุมรอบแท่งเนื้อนั้น แล้วกระตุกถี่ๆ เบาๆ สั้นๆ ให้เกิดแรงสั่นสะเทือน

วิธีนี้จะปลุกอารมณ์ได้ดี แต่ทรมานสุดยอดสำหรับมัน เพราะไม่มีโอกาสที่จะทำการ ‘ขึ้นสุด ลงสุด’ ให้สะใจได้ ได้แต่เสียวไปทั่งลำ เพื่อนอีกคนหนึ่งกุมลูกบอลแฝดสองลูกของมันไว้ ใช้เล็บกรีดเบาๆ ไปมา สลับกับอีกมือหนึ่งที่กรีดเล็บไปมาที่รู

ไอ้สิงห์เสียวจี้ดจนสะดุ้ง ผมผลักมันให้นั่งพิงพนักเก้าอี้ ถลกเสื้อของมันขึ้นมาที่ระดับของโต๊ะ เผยกล้ามท้องแกร่งกำยำและท่อนล่างที่เปลือยเปล่าให้เพื่อนๆ ทุกคนได้ดูอย่างถนัดตา ควยมันใหญ่สุดยอดครับ ยาวเก้านิ้วเห็นจะได้ รอบวงเกินกว่าแกนกระดาษทิชชูไปมากโขอยู่ หัวบานเป็นสีม่วงคล้ำ และเส้นเลือดปูดเป็นร่างแหทั่วลำ

มีคนยื่นยางยืดรัดผมให้ผมเงียบๆ ผมรับมาม้วนเป็นสองทบ แล้วครอบลงไปที่โคนท่อนเนื้อนั้นทันที

“อ่ะ”

ไอ้สิงห์แทบจะหลุดปากร้อง อาจารย์มองขึ้นมาอย่างสงสัย แต่มันรีบวางหน้าเฉย ตามองหนังสือเพื่อกลบเกลื่อน แต่จริงๆแล้วมองมือผมที่กำลังประทุษร้ายควยของมันอยู่ ผมค่อยๆรูดหนังยางลงไปจนสุดโคน กักเอาพลังหนุ่มอันมหาศาลไว้ในท่อนลำนั้น จนมันโปนเป่งแทบระเบิด

ผมสนุกกับการกระตุ้นท่อนลำของมันอย่างต่อเนื่อง เลือดหนุ่มที่ไหลเข้าไปในลำควยของมันเพื่อหล่อเลี้ยงเซลล์ กลับพบทางตันเมื่อถึงเวลาไหลเวียนออกมา ปริมาณเลือดที่ถูกกักเก็บไว้ เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในทุกๆ เสี้ยววินาที

คาร์บอนไดออกไซค์ในเซลล์เปลี่ยนเลือดสีแดงให้คล้ำเข้ม กลายเป็นเลือดเสียที่ต้องการการฟอกอย่างเร่งด่วน แต่ทางออกที่ถูกรัดไว้แน่นเป็นอุปสรรคอย่างรุนแรง ท่อนลำของมันโปนขึ้น เส้นเลือดเป่งขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นร่างแหพันไปทั่วลำด้วยแรงดันของร่างกายที่ดิ้นรนหาทางออก ของเสียในท่อต่างๆ เริ่มออกฤทธิ์ทำให้ไอ้สิงห์เริ่มปวดหนึบไปทั้งดุ้น

มันขยับตัวอย่างอึดอัด กระวนกระวาย อยากให้ผมเอาหนังยางออกอย่างที่สุด แต่คิดเหรอว่าผมจะปราณีมัน คนอย่างนายอัคร ทรมานใครแล้วก็ต้องให้ถึงที่สุด ผมไม่แคร์สักนิดถ้าหากเส้นเลือดที่ควยของมันจะแตกออกสักเส้น สองเส้น มันสมควรโดนอยู่แล้วนี่

เพื่อให้การทรมานเพิ่มความสะใจขึ้นถึงขีดสุด ผมหยดน้ำยาหล่อลื่นลงบนมือ แล้วแกล้งลูบไล้เบาๆ ปั่นหัวควยที่บานร่า บวมเป่งจนแทบระเบิด ปลุกกระตุ้นให้มันแข็งมากขึ้น ลวงให้ร่างกายของมันสูบฉีดเลือดเข้าไปมากขึ้น เสียงไอ้สิงห์ครางในลำคอเบาๆ อย่างพยายามอดกลั้น อดทนต่อความปวดผสมความเสียวที่โจมตีจุดออ่นของตัวเองอยู่

เพื่อนของผมหยิบเอาขวดยาหล่อลื่นออกไปทามือบ้าง แล้วรับช่วงปั่นหัวเห็ดของมันแทนผม ปล่อยให้ผมเลื่อนมือลงไปที่ท่อนลำ รูดขึ้นลงเป็นจังหวะ ช้า เร็วสลับกัน

หลายครั้งที่ผมรูดเป็นจังหวะเร็วต่อเนื่อง นับในใจ 50 ครั้ง แล้วหยุดกระทันหัน วิธีนี้จะทรมานมันจากความเสียวที่ขาดช่วงโดยไม่ได้จังหวะจะโคน มันถึงกับตัวงอ มือกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ ระงับความอยากที่จะเอื้อมลงไปรูดลูกชายของมันเองให้คลายอึดอัด แต่มันก็รู้ มันทำไม่ได้ ไม่ใช่เพราะผมบังคับมันหรอกครับ ผมอยากจะยั่วยุให้มันหลั่งออกมาตรงนี้ด้วยซ้ำ

“แตกออกมาสิ ไอ้สิงห์ แตกออกมาเลย ถ้ามึงไม่แตกตอนนี้ มึงไม่ได้แตกอีกนานแน่ๆ”

เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังก้มลงมากระซิบเบาๆ ไอ้สิงห์หน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโทสะ เพราะความอับอาย หรือเพราะความเงี่ยนกันแน่ แต่มันรู้ มันแตกตรงนี้ไม่ได้ ผมลองชั่งไข่ของมันเล่นด้วยปลายนิ้วชี้ ลูกปิงปองสองลูกนั้นทั้งใหญ่ อวบ หนักมาก เดาได้เลยว่า ความเป็นพ่อพันธุ์ของมันนั้น เข้มข้น เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณภาพและปริมาณ

มันคงเครียดกับหนี้สินจนไม่มีอารมณ์จะจัดการตัวเองมาหลายวันแล้ว ถุงน้ำเชื้อจึงเป่งเปี่ยมไปจนหนังตึง ผมรู้สึกราวกับกำลังขยำลูกโป่งที่ใส่น้ำไว้จนเต็มเปี่ยม ถ้ามันหลั่งออกมาตรงนี้ ของเหลวเหล่านั่นน่าจะพุ่งขึ้นสูง ทะลักท่วมจนใครๆ เห็นจะจะกับตา และคงจะคาวคลุ้งไปทั่ว มันมีทางรอดอยู่ทางเดียว คือกลั้นน้ำไว้จนกว่าจะหมดคาบเรียนสัมนาวิชาศีลธรรมที่เป็นคาบยาวเหยียดถึงสามชั่วโมงนี้ไว้ให้ได้

เพื่อนของผมอีกคนหนึ่งก้มลงจากม้านั่งโดยไม่มีใครสังเกตเห็น มันคลานเข้าไปใต้เก้าอี้ของไอ้สิงห์ โผล่หน้าขึ้นมาร่วมสนุกด้วย ควยของไอ้สิงห์เริ่มขาดเลือดจนเปลี่ยนเป็นสีม่วงคล้ำน่าตื่นตาตื่นใจ บวมจนใหญ่กว่าข้อมือของผม หนังยางจมลึกลงไปในผิวหนังบอบบางนั้นจนแทบมองไม่เห็น

เพื่อนของผมแลบลิ้น เลียไล้ไปตามผิวหนังเต่งตึง ขรุขระไปด้วยเส้นเลือดนั้น ไอ้สิงห์สั่นสะท้าน หายใจฟืดฟาด มันเกลียดและขยะแขยงเกย์มาตลอด แต่ในวันนี้มันได้รับรสเสียวที่มันได้ปฏิเสธมานาน โดยที่ตัวมันเองก็ปฏิเสธหรือขัดขืนอะไรไม่ได้ ความเงี่ยนที่ก่อตัวมาตลอดทำให้มันเริ่มสับสน เหงื่อเริ่มออกเป็นเม็ดพราวทั้งตัว ร่างของมันเริ่มสั่นระริก

“โอ้ว”

มันร้องเบาๆ กัดฟันพยายามกลั้นเสียงของตัวเองเมื่อเพื่อนของผมเลียไล้หัวจรวดแล้วอ้าปากอมเข้าไปจนมิดลำ ลิ้นไวราวงูฉกตวัดกวาดไปทั่วหัว ร่างกำยำถึงกับตัวงอจนแทบจะแดดิ้นลงไปเดี๋ยวนั้น มันส่ายหัวไปมาอย่างเงียบๆ

ร่างกระตุกเฮือกๆ พยายามจะกระเด้าควยใส่ปากเพื่อนผมโดยไม่ขยับตัวมากนักเพราะมันเห็นทางรอดแล้ว ถ้าหากมันหลั่งใส่ปากเพื่อนผมได้ มันก็จะได้แตกน้ำออกมาโดยไม่มีใครรู้ มันกำโต๊ะแน่นเป็นหลักไว้ ยกสะโพกขึ้นจากเก้าอี้แล้วใช้กำลังกล้ามท้องกระเด้าปากเพื่อนผม

มันทำท่านี้ได้ ถือว่ามันต้องมีกล้ามแข็งแกร่งมากๆ ครับ เพราะมันต้องเกร็งขารับน้ำหนักตัวไว้ในท่านั่ง แต่ทิ้งน้ำหนักตัวลงนั่งจริงๆ ไม่ได้ กล้ามท้องก็ต้องทำหน้าที่โยกไปด้วยท่าที่ผิดมนุษย์ เพื่อนๆ ทุกคนมองมันอย่างทึ่งๆ ปนนับถือ ไอ้สิงห์เริ่มหายใจขัดๆ แล้วตอนนี้

“โอย เสียว โอย เสียวควยสัตว์ๆ โอย ใกล้แล้ว”

มันเริ่มขยับตัวรุนแรงขึ้น โต๊ะไม้ที่ตรึงไว้กับพื้นแน่นหนาเริ่มสะเทือนเบาๆ ด้วยแรงมหาศาลของมัน ไอ้สิงห์หลับตาลง ตั้งสติเต็มที่ที่จะทำให้ตัวเองเสร็จเพราะมันคิดว่าเมื่อมันเสร็จแล้ว มันจะได้รอดพ้นเกมทรมานนี้เสียที

ผมเอื้อมมือลงไปจับที่โคนลำซึ่งบัดนี้เกินกว่าที่ผมจะกำได้รอบแล้ว ไอ้สิงห์ขยับตัวเร็วขึ้น เพื่อนผมก็ตอบสนองเร็วขึ้น ผมรู้สึกได้ถึงท่อนลำที่บวมเป่งขึ้นมาอย่างกระทันหัน ถุงพลังงานของมันหดรัดตัวแน่นอย่างเตรียมพร้อม

“อาห์ อาห์ จะออกแล้ว จะออกแล้ว อีกนิด อีกนิด……..”

ไอ้สิงห์หลับตาลง ผมเห็นกล้ามทุกมัดของมันเกร็งเต็มที่ เห็นเป็นริ้วร่องสวยราวกับตัวอย่างกล้ามเนื้อของวิชาชีววิทยา และในบัดนั้นเอง พวกเราก็หยุด……

เพื่อนของผมปล่อยควยของมันออกจากปากทันทีแล้วฉากหลบออกไปทางอื่น ควยของไอ้สิงห์ที่กำลังกระเด้าสวนเข้าไปนั้นพบแต่ความว่างเปล่า มันหน้าซีด หน้าตาตื่นตระหนก เกร็งกล้ามเนื้อทุกมัด รวมรวมกำลังอีกครั้งเพื่อ ‘เบรคกระทันหัน’ ที่สุดในชีวิตหนุ่มของมัน

มันบีบเอาพลังงานทั้งหมด รวบรวมสมาธิไปหยุดยั้งน้ำพุที่กำลังจะพวยพุ่งออกมา ควยของมันกระดกหงึกหงักเหมือนประท้วงเจ้านายมันเอง น้ำข้นๆ พุ่งออกมาจากปากควยของมันระลอกหนึ่ง ไอ้สิงห์รีบเอามือรองไว้ แล้วใช้อีกมือบีบแน่นที่โคน กลั้นจนตัวสั่น ไม่ยอมให้สายธารทะลักออกมาให้มากไปกว่านี้

มันหายใจหอบฮักๆ ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ หลับตาปี๋ด้วยความทรมาน ทั้งบีบโคน ทั้งเค้นไข่ตัวเองให้เจ็บ แล้วใช้นิ้วโป้งรีดน้ำกลับลงไป

“อูย สัตว์ ปวดชิบหาย”

มันครางเบาๆ ในลำคอ หน้าซีดจนเขียว ไม่น่าเชื่อว่าการไม่ได้หลั่งจะมีผลกับหนุ่งล่ำทรหดอย่างมันได้ถึงขนาดนี้

ผมปล่อยให้มันพักอยู่ครู่ใหญ่ พอร่างกายของมันเริ่มทุเลาความทรมานลงแล้ว ผมก็เริ่มปฏิบัติการซ้ำอีกครั้ง คราวนี้มันรู้ชะตากรรมของตัวเองดีอยู่แล้ว ว่าไม่มีทางรอดออกไปก่อนที่คาบเรียนนี้จะจบลง มันจึงพยายามนั่งนิ่งๆ ผ่อนลมหายใจยาวๆ พิงพนัก ไม่สนใจกับสายตาของเพื่อนๆ ที่ชื่นชมร่างเปลือยท่อนล่างของมัน

เมื่อร่างกายกำยำของมันพร้อมขึ้นมาอีกหนแล้ว ผมก็เริ่มปฏิบัติการจองเวรอีกครั้ง โดยมีมือของเพื่อนหลายคนเข้ามาร่วมด้วย เราเวียนกันลูบไล้ร่างของมัน ทั้งกล้ามท้องแกร่ง พวงไข่เป่งแน่นและท่อนลำอวบใหญ่

ความเสียวที่คั่งค้างจากการไม่ได้หลั่งนั้น เพิ่มดีกรีความรู้สึกให้กับไอ้สิงห์อีกหลายเท่า มันต้องบิดตัวไปมา รับความเสียวแทบไม่ถูก พวกผมสังเกตปฏิกิริยาตอบสนองของมันแล้วเร่งจังหวะในช่วงที่มันเริ่มผ่อนคลายและผ่อนลงเมื่อรู้สึกว่ามันเริ่มร้อนรนจนเกินไปแล้ว

เราเร่งพลังงานในร่างกายของมันให้ใกล้จุดเดือดตลอดเวลา ไม่ให้แตกระเบิด ไม่ให้เย็นเกินไป ทำให้มันทรมานอย่างต่อเนื่อง บางครั้งก็แกล้งเร่งให้มันใกล้แตก ให้มันได้กลั้นน้ำเงี่ยนของมันไว้เอง บางครั้งก็ฉุดรั้งมันไว้ เมื่อมันทำท่าจะหน้ามืดพอที่จะปล่อยให้ตัวเองหลั่งออกมาโดยไม่แคร์ผลที่จะตามมาอีกต่อไปแล้ว

ตลอดชั่วโมง มันถูกทารุณ ถูกบังคับควบคุมโดยพวกผมที่ตัวเล็กกว่า อ่อนแอกว่า มันปวด มันทรมาน มันกระวนกระวาย แต่ไม่มีทางที่มันจะช่วยเหลือตัวเองให้รอดพ้นได้

ก่อนที่จะหมดชั่วโมงเล็กน้อย ผมก็หยิบเอาสิ่งหนึ่งออกมาจากกระเป๋า มันคือ Cock restraint หรือที่ล็อคความเป็นชายนั่นเอง ไอ้สิงห์มองอย่างตะลึง เมื่อผมเปิดกรงทรงกระบอกนั้นออก ครอบลำของมันลงไปในพันธนาการแล้วงับปิด ล็อคด้วยแม่กุญแจไว้อย่างแน่นหนา กรงเหล็กนั่นจะล็อคติดกับดุ้นสวรรค์ของมันแน่น โดยมีไข่โผล่ออกมาข้างนอก ทางเดียวที่จะดึงกรงนี้ออกได้ คือต้องตัดพวงไข่ของมันทิ้งไปเสียก่อนเท่านั้น

“เสียดายไหมล่ะมึง มีควยดีๆ แต่ใช้ไม่ได้ ฮ่า ฮ่า”

ผมเยาะยั่ว แกว่งกุญแจให้มันดูอย่างกวนประสาท ไอ้สิงห์แทบจะคลั่งตายทีเดียวเพราะมันปวดสุดขีดจากการไม่ได้หลั่ง แถมผมยังล็อคควยของมันไว้โดยที่ไม่ได้เอาหนังยางออกเสียด้วย หลังจากที่มันหาวิธีงัดเอาหนังยางออกได้แล้ว มันยังอดชักว่าวต่อไปจนกว่าผมจะพอใจ ความเงี่ยนที่ผมบ่มไว้ทำให้มันแข็งจนจะคลั่ง

เย็นนั้นมันเดินกลับบ้านแบบที่เรียกว่าแทบจะโซซัดโซเซทีเดียวเพราะความเจ็บของลำควยที่ถูกรัดไว้จนแน่น แต่ผมจะปล่อยให้จบวันไปง่ายๆ ก็กระไรอยู่ ผมกับพรรคพวกจึงขี่มอเตอร์ไซค์ไปรอมันที่ซอยบ้านของมัน ใกล้ค่ายทหารร้างแห่งหนึ่ง

"ไอ้สิงห์"

ผมเรียกเมื่อเห็นร่างสูงล่ำของมันเดินเข้ามาแบบไม่ทันได้ดูตาม้าตาเรือ ตีนของผมยันพลั่กเข้าให้ที่ท้องแกร่งล่ำ ผมสะเทือนนิดๆ แต่มันร้องอู้ ล้มลงไปกองที่พื้น มันคงปวดควยเต็มทนจนเร่งตีนให้ไปถึงบ้านเร็วๆ จะได้หาอะไรมางัดหนังยางออกจนไม่ทันระวังและความทรมานก็ทำให้มันอ่อนแอกว่าที่เคย ผมเดินเข้าไปหา กระทืบลงไปบนหน้าท้องแกร่งนั่นเป็นของแถม ไอ้สิงห์เกร็งกล้ามท้องแปดมัดนั่นรับไว้แต่ก็หน้าเหยไปเหมือนกัน รองเท้าหัวเหล็กของผมเหวี่ยงพลั่กเข้าให้ที่ชายโครง

"โอ๊ก"

เสียงห้าวกระอักออกมาจากลำคออย่างแสนเสนาะหู เป้าหมายต่อไปคือจุดตาย ผมเงื้อตีนอีกครั้ง หมายส่วนออ่นที่สุดกลางลำตัว แต่ไอ้สิงห์ตะครุบตีนของผมไว้ได้ทัน

"อย่า พอแล้ว ควยกูจะขาดอยู่แล้ว เอาหนังยางออกให้กูที ขอร้องล่ะ"

มันไม่ได้อ้อนวอน แต่เสียงห้าวๆ นิ่งๆ ของมันขาดเป็นห้วงอย่างทรมาน

"ได้ แต่กูจะไปนั่งรอตรงโน้น มึงแก้ผ้าออกให้หมด แล้วคลานต่ำ ลอดใต้ลวดหนามไปกราบตีนกู แล้วกูจะเอาหนังยางออกให้"

ผมสะบัดตีนออกจากมือมัน แล้วเดินๆ ไปนั่งสบายๆ อยู่อีกฟากฝั่งสนาม มีด่านบ่อกรวดคมๆ เป็นด่านแรกที่มันจะต้องเผชิญ ตามด้วยปลักโคลน ทั้งสองด่านมีลวดหนามขึงด้านบนที่มันจะต้องลอดผ่าน จึงจะสามารถข้ามไปกราบตีนผมได้

ไอ้สิงห์ถอดเสื้อผ้าออกอีกครั้งจนหมดเหลือแต่กรงควยที่พันธนาการความเป็นชายของมันอยู่ จากระยะไกล ผมเห็นเพียงว่าควยของมันบวมเป่งจนเต็มกรง ซี่กรงเหล็กบีบเนื้อของมันไว้เป็นปล้อง เนื้อลำทะลักออกมาตามช่องว่าง น่าจะถึงจุดอันตรายที่สุดแล้ว ปล่อยทิ้งไว้อาจเน่าได้ แต่ก็เป็นสภาพที่น่าสนุกที่สุดเช่นกัน กรงควยนั้นป้องกันไม่ให้มันช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ไม่สามารถปกป้องมันจากอันตรายภายนอกได้ เช่นตอนนี้

เพื่อนๆ ของผม ผลักมันให้ล้มลงไปในบ่อกรวดที่สาก คม ระคายเนื้อตัวเป็นอย่างยิ่ง แล้วเริ่มต้นความสนุกสนานด้วยเรียวไผ่ที่หาได้ใกล้้มือ ระดมฟาดลงไปบนหลังของมัน ไอ้สิงห์สะดุ้งเฮือก รีบแถกไถร่างกายลงเข้าไปในบ่อกรวดใต้ลวดหนามอย่างรวดเร็ว

เพียงช่วงตัวแรก ก็ได้ยินเสียงมันสูดปากเสียแล้ว กรวดไล้ไปทั่วร่าง บาดเนื้อตัวมันจนถลอกซิบๆ ไม่เว้นแม้แต่หัวนมป้านใหญ่สวย ความเป็นชายที่ผงาดบวมเป่งจนล้นกรง ก้อนหินแข็ง คม ขูด กดไปที่จุดบอบบางที่สุดของมันอย่างไร้ความปราณี มันพยายามยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อผ่อนคลายความทรมาน

"มึงยกตูดขึ้นทำไม นี่…. กดลงไป”

เพื่อนผมกระทืบตูดที่โก่งขึ้น ไอ้สิงห์ร้องโอ๊กอีกครั้ง ควยจมลงในกรวดเป็นร้อยเม็ด บาดเอาหนังบางๆ ของมันจนทั่วลำ พวกเราระดมเฆี่ยนมันอีก ให้มันขยับเร็วขึ้น แต่ท่อนลำแข็งนั้นเป็นอุปสรรคเหมือนหางเสือเรือที่ติดอยู่ในโคลน

ไอ้สิงห์กระเสือกกระสนคืบคลานไปข้างหน้าเห็นร่องลึกเป็นทางตามที่มันเคลื่อนที่ไป คงเจ็บทรมานสุดขีดแต่ก็ยังดีที่มันยังมีความรู้สึก ซึ่งหมายถึงควยมันยังไม่เน่า พวกเราระดมฟาดหลังของมันจนเป็นรอยแดงพาดไปมาทั่วแผ่น ไอ้สิงห์คืบหน้าไปอย่างน่าพอใจ

แล้วเสียงร้องของชายชาตรีก็ดังขึ้นอีก พวกผมโหดใช่เล่น ไปเอารังมดแดงจากต้นมะม่วงมาเคาะใส่กบาลมันครับ มดแดงเป็นสิบตัวหล่นลงบนหัวสกินเฮดของมัน กัดเอาหัวหูหน้าตาของมันโดยไม่มีเวลาปัดป้อง มันหยุดสนใจความเจ็บปวดอย่างอื่น คืบคลานให้ไวขึ้น หวังจะไปถึงบ่อโคลนให้ไวที่สุด จะได้เอาน้ำโคลนลูบไล่มดเวรตะไลที่กำลังกัดหน้าของมันจนบวมเป็นหย่อม

อีกหลายนาที ที่ดูท่าทางจะนานชั่วกัปชั่วกัลป์สำหรับมันทีเดียว มันจึงมาถึงบ่อโคลนซึ่งมันจะต้องพลิกตัวขึ้นแล้วใช้หลังแถกต่อไปเพื่อไม่ให้หน้าจมลงไปในปลักโคลน มันพลิกหงายท้องพยายามควักเอาโคลนมาลูบหน้าเสียก่อน ปัดเอามดแดงออกจากตัวให้มากที่สุดแล้วเคลื่อนที่ต่อไป

มันสะดุ้งสุดตัวอีกครั้งเมือชิ้นส่วนที่แข็งโด่นั่น ปัดเอาลวดหนามคมกริบโดยไม่ทันระวังตัว ควยของมันยาวมากแถมยังแข็งชี้ฟ้า รั้งเอาหนามเหล็กคมๆ ให้จิ้มเข้าไปในเนื้อส่วนที่โผล่ล้นออกมาจากกรง แล้วครูดจนหนังถลอกจนเลือดออกซิบ เช่นเดียวกับน้ำตาลูกผู้ชายที่อวัยวะส่วนที่หวงแหนบอบบางที่สุดต้องมาโดนทารุณเช่นนี้

พวกเราหัวเราะลั่นบนความทุกข์ของมัน ไอ้สิงห์เคลื่อนที่ไปช้าๆ พยายามปกป้องลูกรักให้หลบหนามไปได้มากที่สุด ยอมที่จะเอาหน้าอก หน้าท้อง รับคมหนามแทนเท่าที่จะสามารถทำได้ แต่ก็ยังไม่พ้นมากนัก ร่างบึกบึน ผิวคล้ำเนียนของมันถลอกเป็นแผล เลือดไหลซิบ บางแห่งหนามตำทะลุเป็นรูตื้นๆ

ไอ้นัท เพื่อนที่ดูจะมีความแค้นกับมันมากที่สุดแล้ว เดินเข้าไปหาไอ้สิงห์ที่ปลักโคลนนั้น มันจัดการถอดกางเกงของตัวเองออก ควยอันยาวใหญ่กำลังกรึ่มๆ ได้ที่จากภาพกระตุ้นอารมณ์ตรงหน้า ไอ้นัทกระทอกควยของมัน ปลิ้นหนังหุ้มไปมา ปลุกให้ดุ้นเอ็นอันใหญ่ แข็งโด่ขึ้นชี้ฟ้า หันไปทางตัวของไอ้สิงห์ บรรจงเบ่งเอาน้ำสีทองอร่ามพุ่งออกมา ราดรดไปที่ลำของไอ้สิงห์ซึ่งมีแต่แผลถลอกทั่วลำ

"อ้า………….. ไอ้เหี้ย….. แสบ ไอ้นัท สัตว์ กูแสบ อย่า…..”

ไอ้สิง์ร้องลั่นอีกครั้ง แผลสดโดนน้ำเยี่ยวเค็มๆ เข้าก็เลยออกอาการแสบสุดขีด มันสะดุ้ง ทะลึ่งตัวพรวดขึ้นมา ลวดหนามเกี่ยวเอาที่หัวนมซ้ายและทิ่มหน้ามันเป็นรอยยาวอย่างเหมาะเหม็ง เปิดจุดอ่อนในร่างกายให้มากจุดขึ้นอีก

เพื่อนคนอื่นๆ เริ่มรูดซิปกางเกงออกมา แล้วราดน้ำเสียของร่างกายนั้นรดไอ้สิงห์ไปทั้งตัว ไม่เว้นแม้แต่หน้า คอ หัว หัวนม และไหลไปในแอ่งโคลนที่ไอ้สิงห์แช่อยู่จนกลิ่นคลุ้ง

ไอ้สิงห์รู้ตัวว่าอยู่ไม่ได้เสียแล้ว มันรีบถดร่างไปอย่างเร็วที่สุด เพราะต่อให้เราเยี่ยวจนหมดท้องแล้ว หยุดราดตัวมันแล้ว น้ำโคลนผสมเยี่ยวในแอ่ง ก็เพียงพอที่จะให้มันแสบไปหมดทั้งตัวแล้ว มันพยายามอย่างดีที่สุดที่จะเคลื่อนที่ไปโดยไม่เพิ่มแผลในร่างกาย โดยให้เร็วที่สุด โดยให้ทรมานน้อยที่สุด

ท่าทางไอ้นัทจะเก็บกลั้นเยี่ยวมาทั้งวันเพื่อการนี้ทีเดียว น้ำสีทองพุ่งอย่างต่อเนื่องเป็นสายยาว ควยที่กระดกขึ้นทำให้สายน้ำนั้นพุ่งขึ้นฟ้าเป็นน้ำพุ ตกราดตัวไอ้สิงห์อย่างไม่หยุดยั้ง ไม่ว่าไอ้สิงห์จะขยับหนีอย่างไร ไอ้นัทก็จับควย บังคับทิศทางให้น้ำเยี่ยวไหลไปตกบนหน้าไอ้สิงห์อย่างหลีกไม่พ้น

ไอ้สิงห์สำลัก ครางอึกอักในลำคอ สลัดหัว พยายามไล่น้ำเยี่ยวออกจากตาให้หายแสบเพื่อจะได้เคลื่อนตัวออกจากนรกขุมนี้ไปให้เร็วที่สุด ผมเห็นหน้าอกของมันกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ ร่างกำยำดิ้นรนสุดความสามารถ โดยที่มันเองก็คงไม่รู้ว่าดิ้นทำไม มันหนีอะไร เพราะดิ้นไป มันก็หนีอะไรไม่พ้น คงจะดิ้นตามสัญชาตญาณเท่านั้นมากกว่า

อีกนานทีเดียว ไอ้สิงห์จึงได้แถกตัวพ้นจากปลักโคลนมาได้ สภาพของมันดูแทบไม่ได้ทีเดียวในตอนนี้ ทั้งเลอะเทอะ ทั้งเป็นแผลเลือดซิบเป็นรอยขีดข่วนทั้งตัว ทั้งเหม็นคลุ้งไปหมด ใบหน้าหล่อเข้มบวมเป็นหย่อมๆ ด้วยฤทธิ์กรดของมดแดง มันพลิกตัวกลับ แล้วคลานขึ้นมาจากแอ่งอย่างหมดสภาพ หมดเรียวแรงด้วยความทรมานทั้งปวง ได้แต่คลานเข้ามาหาผมอย่างหมดศักดิ์ศรี

"กราบ” ผมสั่งห้วนๆ ยื่นตีนออกไปตรงหน้ามัน มันนิ่งอึ้ง เพราะเพื่อนๆ เตรียมกล้องวีดีโอมาบันทึกภาพเลยทีเดียว ไม่ใช่แค่คลิปฉาวอย่างก่อนๆ นับแต่ละวินาที ความพ่ายแพ้ของมันยิ่งปรากฏชัดเจนยิ่งขึ้นๆ ศักดิ์ศรีและความภูมิใจ ความป็นชายทรนงของมันยิ่งถูกหยามเหยียดมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่เมื่อมันอึกอัก ลังเล ผมจึงกระแทกเท้าเข้าให้ที่หว่างขา ลูกบอลกลมๆสองลูกที่ไม่ได้รับการปกป้องจึงรับแรงกระแทกเต็มๆ ไอ้สิงห์จุกแอ้ก ร้องอู้ ลงไปกลิ้งกับพื้นดิน สองมือกุมอยู่ที่หว่างขา แทบดิ้นพราด ผมกระแทกปลายตีนเข้าปากมันเต็มๆ จนฟันของมันแทบหัก

"ไม่กราบ ก็เลียตีนกูก่อนก็แล้วกัน เร็ว” ผมขู่

ไอ้สิงห์สำลักเอาเท้าของผมออกมา มันเองคงไม่คุ้นเคยกับกลิ่นเท้าที่อับเหงื่อมาทั้งวันแล้วเพิ่งถอดมาใหม่ๆ เช่นนี้ มันแลบลิ้นอย่างลังเล แต่แล้วก็ค่อยๆจ่อปลายลิ้นเข้ากับเท้าชื้นเหงื่อของผม

ผมรู้สึกได้ถึงลิ้นสากๆ เปียกๆที่กระทบง่ามเท้า แล้วตวัดเลียทำความสะอาดอย่างจำใจ ลิ้นของมันพริ้วไม่เลวทีเดียว มันคงเคยผ่านประสบการณ์เลียให้ผู้หญิงมาพอสมควร มันลากปลายลิ้นไปช้าๆ ตวัดเบาๆจนผมเสียววูบไปทั้งขา ลิ้นสัมผัสง่ามนิ้วเท้าทุกนิ้ว เลยขึ้นไปบนหน้าเท้า

เพื่อนของผมซูมกล้องวีดีโอไปจนชิดหน้าไอ้สิงห์ที่กำลังเลียตีนของผมอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผมยกเท้าขึ้น เป็นนัยให้ไอ้สิงห์เลียฝ่าเท้าให้ทั่ว ความเสียวย้ายมาที่ด้านล่างเมื่อมันปฏิบัติตามอยางเชื่อฟัง เมื่อทั่วดีแล้ว ผมก็ยัดนิ้วเท้าทั้งห้าเข้าไปในปากให้มันดูดเลียจนสะอาดเอี่ยม ก่อนที่มันจะต้องย้ายมาทำความสะอาดเท้าของผมอีกข้างหนึ่งจนเรี่ยมเชี่ยม

จนกระทั่งมันทำหน้าที่ของมันสำเร็จได้อย่างดีเยี่ยมแล้ว ผมก็ยืนขึ้น ใส่รองเท้าคอมแบทหัวเหล็กคู่เดิม วางเท้าลงตรงหน้ามัน ไอ้สิงห์กลั้นใจไหว้ผมเร็วๆ ทีหนึ่ง

"ไม่ใช่แค่ไหว้” ผมเอาตีนยันหน้ามันโครมใหญ่ "กูบอกให้กราบ”

ไอ้สิงห์กัดฟันจนกรามขึ้นเป็นสัน เส้นเลือดข้างลำคอของมันโป่งขึ้นเป็นเส้นใหญ่อย่างเคียดแค้นเมื่อเห็นเพื่อนของผมจ่อกล้องซูมเข้ามา แต่ในที่สุดมันก็พนมมือ ก้มหัวลงแทบเท้าผม กราบอย่างถูกต้อง สวยงาม โดยไม่เหลือศักดิ์ศรีความเป็นชายใดๆที่มันเคยภูมิใจอยู่เลย

เมื่อเรียบร้อยดีแล้ว ผมก็เอาตีนขยี้หัวมันลงติดพื้น มันร้องอึกอัก ใบหน้าหล่อเหี้ยมๆคลุกฝุ่น สำลักจนมันหายใจไม่ออก มันพยายามหันหน้าหนีไปด้านข้าง ดิ้นรนสูดลมหายใจก่อนจะขาดอากาศตาย

รองเท้าของผมจึงเหยียบไปบนหน้าของมันอย่างเหมาะเหม็ง ผมขยี้ปลายเท้าลงบนแก้มที่มีเคราครึ้มของมันอย่างสะใจ ออกแรงตรงส้นเท้า กดลงไปที่ขากรรไกรจนไอ้สิงห์อ้าปากร้อง น้ำลายไหลออกมาที่มุมปากด้วยความเจ็บปวดจากแรงดันของส้นตีนผม

พอสาแก่ใจดีแล้ว ผมก็สั่งให้มันขึ้นยืน มันทำตามอย่างว่าง่าย ผมจับกรงควยเขย่าทดสอบ มันรัดควยของไอ้สิงห์แน่นปึ้ก โชคดีที่ควยไอ้สิงห์ใหญ่มาก หนังยางรัดไว้ยังไง ก็ยังพอมีที่ให้เลือดไหลเวียนได้อย่างยากเย็นอยู่บ้าง เป็นคนอื่นคงจะเย็นชืด เตรียมเน่าหลุดออกจากพวงไปแล้ว แต่นี่มันยังอุ่น และมีชีวิตชีวาอยู่ พร้อมสู้กับอำนาจของผมได้อย่างสมน้ำสมเนื้อทีเดียว

ผมจุดไฟแช็คจ่อที่ปลายเทียนซึ่งเตรียมมากำหนึ่ง เปลวสีฟ้าสวยลุกติดพรึ่บขึ้นราวกับกองไฟในค่ายพักแรม ผมจ่อเปลวไฟร้อนแรงนั้นนั้นไปที่โคนควยของมัน ไอ้สิงห์ร้องลั่น ขยับหลบตามสัญชาตญาณ

"มึงจะเอาออกไหม หนังยางน่ะ ไอ้สัตว์ เดี๋ยวกูปล่อยให้ควยมึงหลุดซะนี่”

ผมลุกขึ้นตบกบาลมันดังฉาด ไอ้สิงห์ทำท่าฮึดฮัด แต่ก็ยอมยืนนิ่งโดยดี สองมือของมันเอื้อมขึ้นไปจับกิ่งไม้ใหญ่เหนือหัวแน่นเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไว้ก่อน

ผมจ่อเปลวเทียนเข้าที่โคนควยของมันอีกครั้ง โคลนที่จับอยู่บริเวณนั้นเริ่มแห้งอย่างรวดเร็วจนหลุดกระเทาะออกมาเป็นแผ่น เห็นเนื้อด้านในที่เริ่มบวมแดงและหนังยางที่เริ่มหลอมละลาย ช่วยให้ความร้อนทวีมากขึ้นไปอีก ก่อนที่ผิวควยของมันจะพองเป็นตุ่มน้ำใส ผมก็ดึงเปลวเทียนออก ปล่อยให้มันพัก กะเวลาให้อุณหภูมิเป็นปกติบนผิวเนื้อ แล้วก็จ่อต่อไปอีก

เสียงไอ้สิงห์ครางในลำคอเสนาะหู ร่างของมันบิดเร่า แต่มันก็รู้ดีว่ามันจะต้องฝ่าความเจ็บปวดครั้งนี้ไปให้ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงกับการสูญเสียเครื่องหมายผู้ชายของมันไป มันเกร็งกล้ามเนื้อจนปูดโปนเป็นมัดๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองดิ้น ในขณะที่สัญชาตญาณของมันก็กรีดร้อง อยากดิ้นหลุดจากความทรมานนี้จนเต็มเหนี่ยว กิ่งไม้ที่มันจับไว้ถึงกับไหวโยก

ผมดึงเทียนออกอีกครั้งก่อนถึงจุดอันตราย พักสักครู่แล้วย้อนกลับเข้าไปลนใหม่ ไอ้สิงห์ถึงกับน้ำตาร่วงทีเดียว ไม่รู้ว่าต้องทนอีกนานแต่ไหน หนังยางพวกนี้มันถึงจะหลวมหลุด ตอนที่ผมมัดไปนั้น ผมรูดหนังยางลงมาเสียด้วย ทำให้หนังยางพันกันเองตุงนัง การที่ส่วนนอกๆ โดนไหม้หลุดไปก็ไม่ได้ปลดล็อคให้ส่วนในๆ ดีดหลุดออกอย่างที่ควรจะเป็น มันแทบจะเป็นเงื่อนตายมันรอบลำอยู่อย่างนั้น พันทบซ้อน ล็อคกันไปมา

"อ้ากกกกกกกกก”

ไอ้สิงห์ตัวสั่นระริกอย่างทรมาน มันเขย่าจนต้นไม้โยกไปทั้งต้น สะบัดหัวไปมากซ้ายทีขวาที จนในทีสุด เส้นหนังยางตัวดีก็ดีดหลุดออกมาดังผึง ในจังหวะที่ไอ้สิงห์เกร็งสุดๆ จนควยกระดกไปข้างหน้า

ความเงี่ยนที่บ่มมานานตลอดวัน บวกกับความรู้สึกเสียวแปลบจากการที่เลือดเดินอย่างกระทันหัน ทำให้ควยของมันกระดกขึ้น แล้วหลั่งเอาน้ำสีขาวขุ่น ดันโคลนที่อุดตันปากควยของมันออก พ่นออกมาเป็นสายยาว ไอ้สิงห์เกร็งกล้ามแขนจนยกร่างขึ้นไปจากพื้นหลายนิ้ว ชาติพันธ์ของมันกระเซ็นไปทั่ว มันงอตัวไปมาอย่างแสนเสียวขณะที่ผมนวดไข่ คลึงหนักๆ ให้มันแตกน้ำออกมาชนิดหมดพวง มันร้องลั่น กระตุกเฮือกอีกครั้งจนกิ่งไม้ใหญ่หักโครม

ร่างของมันตกแอ้กลงมากองกับพื้น น้ำควยยังพุ่งขึ้นกลายเป็นน้ำพุ สูงขึ้นจนเลยหัวผมหลายระลอก ซึ่งภาพทั้งหมดถูกบันทึกไว้เรียบร้อย พร้อมที่จะขายเป็น ‘หนังแผ่น’ ให้กับนายทุนต่อไป

ไอ้สิงห์พยายามลุกขึ้นยืน แต่เห็นชัดว่าข้อเท้าของมันเจ็บ อาจจะพลิกหรือแพลงจากแรงกระแทกของกิ่งไม้ หรืออะไรก็ตามแต่ แต่นั่นจะทำให้ ‘ด่าน’ ต่อไปมันส์ยิ่งขึ้นก่อนที่ผมจะปล่อยให้มันกลับบ้านได้

ผมปล่อยมันทิ้งไว้อย่างนั้นโดยที่ไม่กลัวว่ามันจะหนีกลับบ้านไปเสียก่อน เพราะอะไรเหรอครับ เสื้อผ้าทุกชิ้นของมันอยู่ในมือผม ผมถือติดมาด้วยครับ ไอ้สิงห์มีกรงควยติดตัวแค่อันเดียว ทางกลับบ้านมันต้องเดินผ่านตลาด ยังไงซะมันก็ไม่กล้าเดินแก้ผ้าฝ่าตลาดไปหรอก ผมเดินล่วงหน้าไปเตรียมด่านไว้สำหรับมันและบอกให้มันตามมาเมื่อมันลุกไหว

แค่ไม่กี่นาที ไอ้สิงห์ก็เดินลากขาตามมาที่ด่านครับ ข้อเท้าซ้ายของมันมันคงเจ็บไม่ใช่เล่นเพราะมันเดินกระเผลกๆ ชอบกลอยู่ สิ่งที่มันเห็นก็คือสะพานเชือกสำหรับฝึกทหารครับ เป็นสะพานสองเส้นสำหรับเหยียบและสำหรับยึด ขึงข้ามคลองเล็กๆ เป็นแนวเฉียงเพื่อให้มีระยะทางยาวที่สุดเท่าที่จะยาวได้

ไอ้สิงห์มองหน้าพวกเราอย่างระแวดระวัง หน้ายิ้มๆ ของพวกเราไม่เคยสร้างความผ่อนคลายใจให้กับมันได้ ผมยกเสื้อกางเกงของมันขึ้นมาตรงหน้าให้มันเห็นถนัดๆ แล้วก็ออกแรงโยนผ้าทั้งสองชิ้นไปไว้อีกฝั่งหนึ่งให้มันเห็นจะๆ กับตา สร้างอารมณ์โมโหเคียดแค้นให้มันขึ้นมาอีกเท่าตัว

"มึงแค้นใช่ป่ะ แค้นแล้วไง ทำหน้าแบบนั้น แล้วมึงจะทำอะไรกูได้ หา มีปัญหาเหรอมึง"

ผมยิ้มเยาะ มือเลื่อนไปที่ลำคอหนาล่ำ ออกแรงบีบที่ลูกกระเดือกของมันแล้วเขย่าแรงๆจนไอ้สิงห์ร้องอึกอัก หายใจไม่ออก ไอ้นัทเดินเข้ามาข้างหลัง และในนาทีที่ไอ้สิงห์กำลังดิ้นรนให้หลุดจากมือของผมนั้นเอง ไอ้นัทก็กวาดเท้า เตะเอาเท้าขวาที่เป็นหลักยืนของมันอยู่เสียงดังกร้อบ ร่างหนาของไอ้สิงห์หงายหลังตึงลงอีกครั้ง ผมเหยียบท้องแกร่งกล้ามของมันไว้ ทิ้งน้ำหนักตัวลงไป ยกตัวขึ้นจนลอยจากพื้นแล้วใช้เท้าอีกข้างเตะเต็มแรงที่ข้อเท้าขวาจนตีนของมันสะบัดไปผิดทิศ คราวนี้ ข้อเท้าสองข้างของมันก็บาดเจ็บ เตรียมพร้อมสำหรับความบันเทิงของพวกเราอย่างสมบูรณ์

"ตอนนี้ มึงก็กลับบ้านได้ล่ะ มึงอยากได้เสื้อผ้า ก็ข้ามไปเอา ถ้าไม่อยากได้ จะเดินแก้ผ้ากลับบ้าน ก็ตามใจมึง กูไม่ว่าอะไร"

ผมหัวเราะกวนๆ แล้วเดินห่างออกไป ทิ้งให้ไอ้สิงห์ตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก มันเดินไปที่ต้นไม้ที่เป็นจุดเริ่มต้นของสะพานเชือกอย่างช้าๆและยากลำบาก บันไดลิงสำหรับไต่ขึ้นต้นไม้นั้นพังไปแล้ว มันจึงต้องใช้มือโอบรอบต้นไม้ ใช้เข่าเกาะลำต้นไว้แน่น ที่ยากลำบากพอควรเพราะมือของมันมีโคลนเกาะจนลื่นเป็นฝุ่น

พอมันพยายามกอดรัดต้นไม้แน่นเข้า แล้วลากเอาร่างกายสูงขึ้นไป เปลือกไม้สากๆก็สีเอาหนังไข่ของมันจนถลอก เพิ่มความแสบจากแผลเดิมมากขึ้นไปอีก สภาพของมันตอนนี้เละเทะราวกับเชลยศึกในสงครามเวียตนามที่ถูกทรมานเลยทีเดียว แต่มันก็เป็นทหารหนุ่มรูปงาม หล่อบึ้กเกินหน้าทหารชาติใดๆที่ผมเคยเห็น มาลองจินตนการดูซิว่า ไอ้พลทหารสิงห์รายนี้ จะมีความอดทนทางร่างกายมากขนาดไหน

มันตะกายขึ้นต้นไม้ไปช้าๆ ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้าลง ความืดโรยตัวลงมา เพื่อนของผมเปิดไฟฉาย จับส่องไปที่ร่างของมันเหมือนสปอตไลท์ส่องเน้นการแสดงที่น่าตื่นตา ไอ้พลทหารสิงห์ของผมหอบแฮ่กๆ เมื่อมันตะกายขึ้นไปยืนบนเชือกได้ สองมือจับเชือกด้านบน เท้าที่บาดเจ็บจิกเชือกด้านล่างไว้เท่าที่จะทำได้ แต่พยายามเกร็งกล้ามแขนเพื่อลดภาระของเท้าให้มากที่สุด

เชือกด้านบนอยู่ค่อนข้างสูง ทำให้มันอยู่ในท่าเหมือนถูกจับมัดขึงพืด อวดความกำยำที่มันเฝ้าฝึกฝนมานานแรมปี เพื่อให้มันเป็นบุคคลที่เหนือกว่า แต่ ณ วินาทีนี้ ร่างกายที่มันภาคภูมิใจกลับตกเป็นเป้านิ่งให้พวกผมสามารถทารุณได้อย่างง่ายๆ

ไอ้พลทหารสิงห์เริ่มเคลื่อนที่ไปช้าๆ ลากร่างสะบักสะบอมของมันไปตามเชือกทีละก้าวๆ พ้นจากพื้นจนไปถึงเขตพื้นน้ำ ในพลันนั้นเอง มันก็ต้องสะดุ้งเฮือกด้วยความเจ็บแปลบที่หัวนม เมื่อมันมองลงมาก็พบกับลูกดอกไม้ซางจากข้าศึกปักติดอยู่กลางหัวนมซ้ายอย่างเหมาะเหม็ง มันพยายามเอื้อมมือข้างหนึ่งลงมาดึงลูกดอกออก แต่ข้อเท้าที่ยังไม่เข้าที่ดีนัก ทำให้มันต้องพึ่งกำลังกล้ามแขนสองข้างค่อนข้างมาก มันพยายามอยู่หลายหนแต่ทุกครั้งร่างของมันก็จะเสียศูนย์ ทำท่าจะร่วงหล่นลงมาเสียทุกครั้ง เป็นอันว่า มันจะต้องปล่อยให้ลูกดอกปักอยู่ตามร่างกายของมันต่อไป

มันก้าวขาออกไปอีกข้างหนึ่ง ค่อยๆ คืบคลานไปทีละน้อย เพื่อนของผมงัดเอาไม้ซางและลูกดอกออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มีขวดยานัตถ์เก่าๆ ออกมาด้วย ข้างในมีอะไรสักอย่าง สีแดงสดเป็นยางเหนียว มันจุ่มหัวลูกดอกลงไปในยางนั้น

พวกเรารู้จักยางชนิดนี้กันมาบ้างในฐานะยาพิษแบบพื้นบ้านทำจากมาจากเห็ดพิษ ปกติแล้วจะเอาไปใช้กับหน้าไม้เวลาจะล่าสัตว์เล็กๆ พวกกระต่ายหรือไก่ป่า เมื่อโดนแล้วจะทำให้อ่อนแรงลง วิ่งหนีไม่ทัน ผมเคยพลาดไปจับโดนมันหนหนึ่ง ไม่ถึงกับบาดเจ็บ แต่จะปวดแสบปวดร้อนไปทั่วและชาหนึบ อ่อนแรงไปหลายชั่วโมงทีเดียว สมัยสงคราม พ่อเคยเล่าว่า มันถูกใช้เป็นยาเค้นความลับ โดยใช้เข็มจิ้มไปตามร่างกายนี่เอง

พวกเราเฝ้ามองอย่างตื่นเต้นเมื่อลูกดอกถูกอาบด้วยยางพิษนั้นบางๆ รวมทั้งไอ้สิงห์เองที่เฝ้ามองจากระยะไกล ดวงตาคมของมันจับจ้องที่ข้าศึกส่วนตัวอย่างกริ่งเกรง ร่างกายของมันพยายามเร่งความเร็วเพื่อรอดชีวิตออกไปให้พ้นจากค่ายเชลยนรกแห่งนี้

ลูกดอกอาบยาพิษดอกแรกถูกเป่าออกไปอย่างแม่นยำ ปักฉึกเข้าให้ทีหัวนมขวา มันบวมตุ่ยและแดงขึ้นทันตาพร้อมๆกับอาการแกว่งกระตุกของร่างกำยำราวทหารหน่วยรบพิเศษที่ถูกข้าศึกโจมตีอย่างไร้เมตตา

ไอ้เพชร มือเป่าลูกดอกยิงซ้ำที่หัวนมซ้ายไปอีกดอก จากนั้นก็รัวถี่ยิบราวกับปืนกลไปที่กล้ามท้องแปดลูก จุดที่ลูกดอกปักลงไปจะกลายเป็นปื้นแดงขึ้น บวมเป็นก้อนแข็งอย่างถนัดตา ไอ้พลทหารสิงห์หลับตาลง หอบแฮกๆ เกร็งแขนให้ร่างกายทรงตัวอยู่ได้ขณะที่ลูกดอกเพิ่มจำนวนมากขึ้น มันตัวสั่นดิกดิกด้วยความปวดแสบปวดร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง

"อ้ากกกก"

เสียงมันร้องลั่นก้องป่าเมื่อลูกดอกลูกหนึ่งปักลงบนถุงหนังที่เป็นจุดตายของมันอย่างหมาะเหม็ง ลวดคมที่บากปลายไว้ แทรกทะลุหนังเข้าไปสะกิดต่อมน้ำเชื้อภายใน ส่งพิษลามเข้าไปในเส้นประสาทที่บอบบางของมันจนมันมือเท้าออ่น แทบจะตกลงไปในน้ำ แต่ผมรู้ มันว่ายน้ำไม่เป็น ถ้ามันตกลงไป มันก็มั่นใจถึงความตายได้เพราะไม่มีใครสักคนในที่นี้จะมีแก่ใจช่วยชีวิตมันเลย ทางรอดทางเดียวคือมันต้องเกาะไว้ให้แน่นที่สุด

มันสะบัดจนหน้าหงายอีกครั้งเมื่อลูกดอกอีกสามลูกชำแรกเข้าไปในถุงอัณฑะเปลือยเปล่าของมันจนมิดด้าม ความปวดผสมความชาทำให้มันอ่อนแรงลงเรื่อยๆ ความพยายามที่จะข้ามด่านนรกนี้ไปให้ได้ยังคงมีอยู่เต็มเปี่ยม และมันก็ทรหดพอที่จะฝืนสังขาร บังคับเค้นเอาพลังกายที่เหลืออยู่ออกมาด้วยพลังใจเต็มเปี่ยม ร่างหนาตันของมันเคลื่อนที่ไปช้าๆ จนถึงจุดกึ่งกลางเชือก ลูกดอกระดมยิงมาอย่างไม่หยุดยั้ง มันคงปวดทรมานไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัว สติแทบจะหลุดลอยไปแล้วตอนนี้

ไอ้เอ เพื่อนอีกคนหนึ่งเดินแยกไปอีกด้านพร้อมไม้ซางอีกหนึ่งชุด ไอ้สิงห์ไม่ทันได้สังเกตอะไร แต่เท่าที่มันรู้ก็คือ ลูกดอกอีกครึ่งโหลปักเข้าที่กล้ามหลังของมันรวดเดียวพร้อมกัน ร่างของมันเริ่มพรุนจนดูเหมือนเม่น แต่ส่วนเดียวที่ยังปลอดภัยอยู่คือไส้กรอกฟุตลองดุ้นอวบใหญ่ เราไม่ปล่อยมันไว้หรอกครับ แต่เก็บของดีไว้ทีหลังสุด

ก่อนที่มันจะเข้าเขตปลอดภัย ผมก็หยิบไม้ซางขึ้นมา และเป่าพรวดออกไป ความแม่นยำของผมยังเป็นรองเพื่อนๆอยู่มาก สองดอกแรกปักไปที่ท้องน้อยของมันแทนเป้าหมายที่ผมเล็งไว้ ไม่กระเทือนมันมากนัก แต่ในดอกที่สาม ฝีมือของผมก็เริ่มดีขึ้น ลูกดอกนั้นปักลึกลงบนหัวเห็ดสีม่วงเข้มพอดิบพอดี

"โอ้กกกก....... อ้าาาา............. อ่าาาาา"

เสียงไอ้สิงห์คำรามราวกับสิงโตติดสัด แต่รับรองได้ว่านี่ไม่ใช่เสียงจากความกระสัน แสงไฟที่ส่องตัวมันอยู่ทำให้พวกเราเห็นว่า มันดิ้นรนอย่างแรงจนเชือกสะบัด ใบหน้าเข้มๆ ซีดลงจนเขียว ควยของมันที่ห้อยสยบถูกฤทธิ์ยาแทรกเข้าไปทุกอณูจนบวมแข็งขึ้นมาอีกครั้ง ผมเป่าลูกดอกซ้ำ้ไปอีกสามลูก ไปสู่เป้าหมายบานๆเหมือนดอกเห็ด ที่บัดนี้บวมจนเล็งง่ายมาก อีกครั้งที่เนื้อของท่อนลำโป่งจนปริปลิ้นออกมานอกซี่กรงเหล็ก และอีกครั้งที่ควยของมันเต็มไปด้วยการรับรู้ของความทรมานในเส้นประสาท

ไอ้สิงห์เริ่มตาลอย ร่างกายปัดแกว่งเหมือนเครื่องบินที่ควบคุมไม่อยู่ แต่พลังใจอันแข็งแกร่งได้ขัดขืนดิ้นรนเอาตัวรอด มันพยายามบอกตัวเองให้ก้าวช้าๆไปทีละก้าว ย่างเท้าเข้าใกล้อิสรภาพจากค่ายเชลยโหดนี้ไปทีละน้อย

เมื่อผมเป่าลูกดอกลูกสุดท้ายที่มีอยู่ในมือออกไป หมายกลางหัวบานสีม่วง คมของมันชำแรกเข้าไปในรูเยี่ยวอย่างบังเอิญ นั่นคือฟางเส้นสุดท้ายที่ไอ้สิงห์ทนแบกรับไว้ได้ ร่างของมันกระตุกเฮือก มือแกร่งเริ่มปล่อยเชือกหลุดออกไปอย่างช้าๆ ทีละน้อย ทีละข้าง เหมือนหนังสโลว์โมชั่น จนในที่สุดร่างหนาตันก็ล้มคว่ำลง หล่นลงในคลองจนน้ำกระเซ็นไปเป็นระลอกใหญ่และจมหายไป เหลือทิ้งไว้เพียงพรายน้ำที่ผุดขึ้นมาเป็นทาง

พวกผมเดินเข้าไปที่ริมตลิ่ง กวาดไฟฉายลงไปที่พื้นน้ำ ดวงตาของพวกเราเฉยเมยแต่แฝงไว้ด้วยความสะใจและไม่ทกสะท้านกับชะตากรรมของไอ้สิงห์ ผมเป็นคนแรกที่ฉายไฟไปพบกับแขนใหญ่ล่ำที่โผล่พ้นน้ำ ขัดอยู่กับรากไม้ที่ยื่นลงไปในลำคลอง

ไอ้สิงห์ขาดเรียนไปสองวัน ในวันพฤหัสและศุกร์ ดูท่าทางมันจะนอนป่วยยาวสี่วัน พักรักษาตัวให้เข้มแข็งขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อมันมาเรียนอีกครั้งในวันจันทร์ แผลเหล่านั้นก็แห้งตกสะเก็ดเรียบร้อยแล้ว ยาพิษชนิดนั้นมีสรรพคุณเป็นยาฆ่าเชื้อชนิดแรงด้วย แผลที่ถูกยาตัวนี้จะสมานได้อย่างรวดเร็ว ในกรณีที่เจ้าของแผลนั้นรอดมาได้

แต่เพื่อให้ร่างกายของมันได้พักฟื้นบ้าง เราจึงตัดสินใจว่า จะปล่อยมันอยู่เงียบๆสักอาทิตย์โดยไม่ไปยุ่งอะไรให้มันบาดเจ็บเพิ่มเติม แต่จะช่วยบำรุงร่างกายของมันขึ้นมาให้แข็งแรงขึ้นเท่านั้น

ไอ้เอผู้ซึ่งเป็นลูกของหมอแผนโบราณรับอาสาไปหายาสมุนไพรมาให้ ก็มียาแก้อักเสบสมานแผล เป็นสเตียรอยด์แบบโบราณเพื่อให้แผลสมานเร็วราวปาฏิหาริย์ ยาบำรุงร่างกายพิเศษสูตรของพ่อมันเอง อันมีเลือดหมี ดีงู จู๋เสือ รากกระชายดำ ว่านมะกล่ำช้าง ม้ากระทืบโรง โด่ไม่รู้ล้ม และสมุนไพรลับเฉพาะอีกสองสามอย่าง

"ไอ้เอ ส่วนผสมแต่ละอย่างของมึงนี่นะ"

ผมส่ายหัวอย่างกลุ้มๆ

"ปกติพ่อกูเค้าเอาไว้ใช้เวลาจะให้ม้าติดสัดว่ะ เคยลองกับคนแล้ว ก็ได้ผลดีใช้ได้ แค่หัวใจวายตายไปคนนึงเท่านั้นเอง"

มันบอกหน้าตาเฉย เออ มึงจะเอาไงก็เอา เอาให้เ้หมาะ

ไอ้สิงห์ถูกเรียกให้อยู่กับพวกเราก่อนจะไปกินข้าว ร่างบึกของมันดูฟื้นตัวเกือบจะ100%แล้ว ดูมันเคลื่อนไหวได้ว่องไว ไม่ติดขัด โคตรทรหดจริงๆ ไอ้ห่านี่

"มึงจะเอาอะไรจากกูอีก" มันตวัดเสียงห้วน

"ไม่ได้เอาว่ะ กูไม่เอามึงหรอก แค่จะให้ยาดีไว้แดกแก้ช้ำในเท่านั้นแหละ" ผมพูดนิ่งๆ วางแก้วยาสีคล้ำให้ตรงหน้า ไอ้สิงห์เหลือบตามองผมนิดหนึ่ง แล้วก็คว้าแก้วไปดื่มอั้กๆจนหมดเกลี้ยงก่อนจะเขวี้ยงลงถังขยะดังโครม มันคงทำใจแล้วว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด มันไม่มีทางปฏิเสธยาแก้วนั้นได้

พวกเราลงจากตึกไปทานข้าวตามปกติ แต่ก็ไม่ลืมที่จะเฝ้ามองไอ้สิงห์ไว้ ร่างสูงของมันสังเกตได้ง่ายๆ อยู่แล้ว สาวๆ หลายคนเข้ามาทักไอ้สิงห์อย่างสนิทสนม แทบจะเป็นการอ่อยอยู่แล้ว มันคุยกับคนโน้นคนนี้อย่างสนุกสนานอยู่สักพักก็ได้เรื่อง

เป้ากางเกงของมันที่ตุงๆ ผิดปกติด้วยขนาดของกรงควยนั้น เริ่มเปลี่ยนรูปร่างไปต่อหน้าต่อตาของพวกเราที่สังเกตอยู่ กรงควยที่ทำให้กางเกงของมันแค่ดูฟิตขึ้น ตุงขึ้นนั้น เริ่มเปลี่ยนท่าจากการงัดเอาหัวเก็บลง กลายเป็นชูคอแผ่แม่เบี้ยขึ้นด้วยฤทธิ์ยาของไอ้เอ

ไอ้สิงห์เริ่มหน้าแดง หายใจหอบถี่ขึ้น มือของมันพยายามปิดบังเป้ากางเกงตุงเต่งของตัวเองไว้ในขณะที่พยายามหาที่นั่งลง ควยของมันขยายขึ้น เห็นจะจะกับตาว่า กรงถูกยกขึ้นพาดไปทางซ้าย ไอ้สิงห์ตัวงออย่างอึดอัด และพยายามซ่อนอาการแข็งเกร็งนั้นไม่ให้สาวๆสังเกตเห็นแต่พวกเรารู้ดีแก่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน ไอ้สิงห์รีบตัดบทการสนทนา ทิ้งข้าวไว้บนโต๊ะ แล้วแจวอ้าวไปห้องน้ำอย่างไม่เหลียวหลัง

ถ้าเป็นเวลาปกติ แอคซิเดนท์แบบนี้ ไอ้สิงห์คงแก้ปัญหาไม่ยากครับ ไปถึงห้องน้ำแล้วชักว่าวสักหนสองหนก็คงจะไขปริศนาเดินออกมาได้อย่างเบาตัว สบายใจแต่คราวนี้ปริศนาซ่อนเงื่อน ทั้งยาที่วิ่งพล่านอยู่ในตัวมัน และกรงเหล็กที่ครอบเอาไอ้ตัวปัญหาใหญ่ของมันไว้ภายนอก ผนึกกำลังกัน สร้างความปั่นป่วนทั้งกายและใจได้เป็นอย่างดี

ส่วนความรู้สึกมันจะเป็นยังไง เดี๋ยวอ่านจากใจจากสมองของมันกันดีกว่าครับ

ไอ้สิงห์

กูคว้าแก้วจากโต๊ะตามที่ไอ้อัครมันสั่งแล้วสาดยาขมๆ นั่นเข้าคอจนหมด ไม่รู้จะลังเลทำห่าอะไร ยังไงซะ กูก็ไม่มีทางหนีพ้นอยู่แล้ว ให้แดกอะไรก็ต้องแดกล่ะวะ อย่างมากก็แค่ตาย เออ ตายๆ ห่าไปซะก็อาจจะดีกว่ามาแบกรับความทรมานแบบนี้ กูขว้างแก้วทิ้งไป แล้วก็เดินโครมๆ ออกไปนอกห้อง

ไอ้อัครไม่ยักเรียกกูไว้ คงพอใจแล้วมั้ง แค่ยาหม้อแก้วเดียวคงไม่เป็นไรมากหรอกวะ มันก็คงมายุ่งกะควยกูเหมือนเดิม ไม่รู้พวกเหี้ยนี่มาพิศวาสอะไรกับพวงกูนักหนา สมบัติกะอีแค่สิบเอ็ดนิ้ว ใหญ่กว่าคนอื่นแค่เท่าสองเท่า เพราะกูทั้งเลี้ยง ทั้งนวด ถนอมมาตลอดชาติ ก็แค่นั้น

พอมันไม่ว่าอะไร กูก็เลยเดินลงมาที่โรงอาหาร หาข้าวแดกดีกว่า หาน้ำล้างยาขมๆ นั่นออกไปจากปากกูด้วย แต่วันนี้แดดแรงโคตรๆ ร้อนจนระอุแทบสุกไปทั้งตัว กูรีบเดินเข้าร่ม แต่ในโรงอาหารหลังคากระเบื้องก็ช่วยอะไรไม่ได้ ร้อนจนกับข้าวไม่ต้องอุ่นบนเตาก็เดือดอยู่ได้แล้วล่ะกูว่า

กูซื้อข้าวมาจานนึง แล้วเดินหาที่นั่งไกลๆ โต๊ะพวกไอ้อัครหน่อย ไม่ทันได้นั่งลง ก็เจอพวกน้องอุ๊ น้องปุ้ม กับสารพัดน้องที่ชอบคันจิ๋ม เอาควยกูเป็นไม้เกาให้ประจำ แม่งก็ไม่ได้ดูอารมณ์กูเล้ย เดินเข้ามาออดๆ เจ๊าะแจ๊ะสารพัด กูก็ เออ คุยๆ ไปก็ได้วะ เดี๋ยวพวกแม่ง

งอน วันหลังไม่ยอมให้กูกระทุ้งอีก ชักว่าวเองเมื่อยมือตายห่า

คุยๆ ไปสักสองสามคำ กูก็รู้สึกแปลกๆ มันร้อนขึ้นเรื่อยๆ ว่ะ ร้อนจนตัวกูเริ่มแดง หูก็ร้อนผ่าวๆ เพิ่งเข้าใจคำว่า หูร้อนฉี่ ก็คราวนี้เอง แต่แปลก ความร้อนที่อื่นๆ มันคงที่ แต่ความร้อนในกางเกงกูนี่สิ ที่ดูจะทวีขึ้น กูว่าแล้ว ยาเหี้ยนั่นแหงๆ ออกฤทธิ์เร็วโคตร แค่ห้านาที กูก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร มันร้อนๆ อุ่นๆ เสียวๆ ไปทั่วหัวควย ขยับตัวนิด ควยก็แกว่งไปโดนกรง เสียวจี้ดจนกูแทบสะดุ้ง แต่ต้องปั้นหน้าเฉยๆ เก็กขรึมต่อหน้าสาวไว้ก่อน จะเกิดอะไรขึ้นวะถ้าพวกมันรู้ว่าควยกูโดนขัง สงสัยจะเอากูไปนินทาทั่วโรงเรียน แม่งไม่อยากจะคิดเล้ย สัตว์

แล้วอีพวกนี้ก็เกิดจะมาพูดมากกันวันนี้ล่ะ วันอื่นไม่เห็นจะคุยกันขนาดนี้ มีแต่ร้องโอยซี้ด พี่สิงห์คะ พี่สิงห์ขา กูเริ่มคุยไม่รู้เรื่อง เพราะสมองกูมันหล่นลงไปในไข่หมดแล้ว ได้แต่เออๆออๆไป กูรู้สึกเลยว่ากางเกงมันฟิตเปรี๊ยะขึ้นมากระทันหัน กรงควยที่กูกดเอาหัวลงไปใต้ขาหนีบเริ่มจะมีปฏิกิริยาแล้วสิ มันแข็งเอา แข็งเอา พอควยแข็งแล้วอยู่ไม่ถูกที่ มันก็เลยเป็นเรื่อง กูขยับตัว บิดซ้าย บิดขวา ถ้าขืนไม่รีบจัดการ มีหวัง ‘หอกหัก’ ของแท้ล่ะคราวนี้

กูแอบๆ เอามือไปแงะจัดท่าให้ลูกชายสุดที่รักได้โงหัวขึ้นมา พอได้ที่ มันก็หลุดผลัวะ แล้วมันก็ค่อยๆง้างตัวขึ้นมาเรื่อยๆ ไอ้รุ่นน้องที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้ๆ เริ่มหันมามอง แล้วซุบซิบ หัวเราะคิกคัก มันต้องเห็นแหงๆ อยู่แล้ว ไอ้สิบเอ็ดนิ้วของกูน่ะ ปกติก็ซ่อนไว้ไม่ได้อยู่แล้ว พอมีกรงเหล็กมาเสริมเข้าอีก ก็เลยไม่ต้องซ่อนกันพอดี สองแรงแข็งขัน ช่วยกันดัน ช่วยกับค้ำกางเกงกูจนตุงเป่ง

“แหม คุยกะอุ๊แค่นี้ แข็งโด่เลยเหรอคะสิงห์ ไว้คืนนี้ก่อนดีป่ะ”

นังอุ๊กระซิบค่อยๆ แต่พ่นลมหายใจใส่รูหูจนกูขนลุกซู่ แขนแม่งปัดมาโดนเป้ากางเกงกู กูรีบงอตัวหลบ เลยโดนแค่เฉี่ยวๆ ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคัก

“วันนี้แข็งดีจังนะคะ ยังกะแท่งเหล็กเลย วันนี้พวกเราไปเที่ยวบ้านสิงห์พร้อมๆ กันหลายๆ คนได้ไหม นะคะ นะคะ”

ก็ดุ้นเหล็กสิมึง อีนี่ แยกไม่ออกเหรอไงว่าควยเนื้อกะควยเหล็กต่างกันยังไง เดี๋ยวกูยัดให้ทั้งกรงนี่แหละ กูได้แต่คิด สิ่งที่ทำได้ก็แค่หัวเราะแหะๆ ทิ้งจานข้าวไว้ แล้วพึมพำบอกว่าแข็งเพราะปวดเยี่ยว แล้วกูก็เผ่นแน่บไปที่ห้องน้ำโดยด่วน มีสายตาของคนเกือบครึ่งโรงอาหารมองที่กางเกงโป่งเป็นเตนท์ของกูแบบงงๆ ขำๆ

กูวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำแล้วปิดประตูปัง ลงกลอนได้ก็ปลดเข็มขัด รูดกางเกงลงไปที่ปลายเท้าทันที มือกำลูกชายดุ้นเป้งไว้อย่างเคยชิน แต่สิ่งที่กูสัมผัสไม่ใช่ท่อนเนื้อที่เต้นกระดุบมีชีวิตชีวา มันสือกเป็นแท่งเหล็กแข็งทื่อไร้ชีวิต ขัดขวางความเงี่ยนของกูไม่ให้กูเอาน้ำว่าวกูออกมาได้มาเกือบอาทิตย์

กูยืนงงอยู่นาน ยังกับว่ากูไม่เคยเห็นกรงควยอันนี้มาก่อน ปกติกูเห็นกรง กูก็หมดอารมณ์ ควยหดไปแล้ว ความแค้น ความอึดอัด มันทำให้กูหายเงี่ยนได้ง่ายๆ แต่คราวนี้ไม่ใช่ ยาเหี้ยนั่นมันยังออกฤทธิ์เพิ่มขึ้น ควยกูแข็งขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มปวดหน่วงๆ ไปในแกนลำ พร้อมๆ กับความเสียวๆ ชาๆ แปลกๆ ที่แทรกไปทั่วทั้งพวง

ลูกกูมันเรียกร้องให้กูกำมันไว้ แล้วรูดเข้ารูดออก ปรนเปรอความเสียวให้มันทะลักหลั่งให้พ้นความอึดอัดที่อัดแน่นไปหมดทั้งพวงนี้ แต่กูทำอะไรไม่ได้ ไม่สามารถแม้แต่จะแตะหัวบานๆ ใหญ่ๆ ลูบไล้ปลอบประโลมมันให้สงบลงได้สักนิด กูตักน้ำเย็นๆ ราดรดไปทั่วทั้งพวง น้ำในโอ่งเย็นเยียบ ช่วยให้คลายความร้อนผ่าวลงในแกนของกูไป แต่ความอึดอัด ความงุ่นง่าน ความเงี่ยนสุดขีดยังคงอยู่

อาทิตย์หนึ่งแล้วที่ชาติชายของกูโดนขัง โดนจองจำ มันผ่านอะไรมามากมายจนกูไม่อยากเชื่อ ทั้งการห้ามหลั่งในห้องเรียน ความทรมานสารพัดสารพัน แต่ทั้งหมดนั้น ลงท้ายแล้วก็แค่ถูกปลุก ถูกง้างนกปืนให้เตรียมพร้อม แล้วก็จบลงด้วยการห้ามกูปลดปล่อย ไข่ของกูเก็บน้ำจนเป่ง หนักอึ้งไปหมดแล้วตอนนี้

ตอนอยู่ที่บ้าน แค่กูเดินแก้ผ้า ไข่กูแกว่งโทงเทงสักหน่อย กูก็จุกแล้ว กูไม่เคยเก็บประจุไว้มากขนาดนี้มาก่อน กูไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตตัวเองแล้ว กูซบหน้าลงกับผนังห้องน้ำ กำมือแน่น ทุบแผ่นคอนกรีตระบายความอึดอัดในตัวออกไปเสียบ้าง แต่นั่นไม่ช่วยอะไรกูเท่าไหร่หรอก ตอนนี้กูอัดอั้นทั้งกาย ทั้งใจจนเกินเยียวยาแล้ว

กูเดินออกจากห้องน้ำทั้งๆ ที่กางเกงยังโป่งอยู่อย่างนั้น แล้วปีนรั้วหนีออกไปนอกโรงเรียน ไม่มีกะใจจะเรียนแม่งแล้ว กูตรงเข้าไปที่สวนกล้วยข้างบ้านที่กูชอบมาซ้อมมวย เอาเชือกพันมือ เปลี่ยนกางเกงเป็นกางเกงมวยที่ซ่อนไว้ แล้วเหวี่ยงกำปั้นโครมเข้าใส่ต้นกล้วย แค่หมัดแรก ก็เป็นฝ่ายจุกแอ้กเองแล้ว

กางเกงมวยที่กูใส่เป็นกางเกงขาบาน ราคาถูกๆ ไม่มีตาข่ายซับข้างในไว้ประคองพวงกูเลย พอกูเหวี่ยงหมัด ไข่กูก็แกว่ง น้ำว่าวที่ค้างอยู่ก็เลยกระฉอกอยู่ข้างใน ดึงไข่กูโตงเตงไปๆมาๆ กูไม่ยอมหยุด จุกได้จุกไป เจ็บซะมั่ง จะได้หายคึก เสียงหมักหนักๆของกูกระแทกดังปั้กๆๆ ทั้งมือทั้งตีนระดมเข้าใส่ กูต่อยเอา เตะเอา

พอต้นแรกล้มหัก กูก็ไปยำต้นต่อไป นึกภาพต้นกล้วยเป็นตัวขาวๆ สูงๆ ของไอ้อัคร เหี้ยเอ๊ย ทำไมชาตินี้กูต้องเกิดมาเจอมัน นรกสัตว์ กูยำกอกล้วยแบบไม่คิดชีวิต เกร็งกล้าม รีดเอาพลังทั้งหมดออกมา หวังว่ากูทำขนาดนี้ ตัวกูคงจะแบ่งเอาพลังในควยกูออกมาใช้บ้างนะ มันจะได้สยบลงเสียได้

กูออกแรงอยู่นาน หอบจนหายใจไม่ทัน แต่กูก็ไม่หยุด ต้นกล้วยล้มลงไปเป็นแถบๆ แต่ที่ไม่ล้มนะ คือควยกู ห่าเอ๊ย เมื่อก่อนกูล่ะโคตรภูมิใจกับฉายา ไอ้ทรหด ที่พวกมันซูฮก นั่นก็เหมารวมไปถึงควยกูด้วยล่ะวะ ที่แข็งได้แข็งดี แข็งทั้งวี่ทั้งวัน แถมสู้ได้ทั้งคืน จนสารพัดน้องๆเคยเข้ามารวมพพลังประลองกะกูคืนละห้าคนมาแล้ว

ควยแข็งทั้งวันไม่แปลกสำหรับกูหรอก แต่ที่ไอ้อัครมันทำแสบไว้ คือบังคับให้กูแข็งไม่เลือกเวลานี่แหละ แถมไม่ยอมให้กูแตกเป็นอาทิตย์ นี่กูจะต้องทำยังไงให้ฝันเปียกได้บ้างวะนี่ ชาตินี้กูเกิดมาไม่เคยฝันเปียกสักหน มีแต่รีดน้ำว่าวทิ้งไปเป็นลิตรๆ แล้วมั้งตอนนี้ โอย ระยำ แม่ง ยิ่งคิดยิ่งเงี่ยน อยากชักว่าวโว้ย

ก่อนนอนคืนนั้น กูพยายามหาหนังสือโป๊เล่มที่ปลุกกูได้มากที่สุดมาดู จ้องเอาๆ ชนิดที่ว่าจำรายละเอียดนางแบบได้ทุกรู ทุกขุมขนทีเดียว แล้วพยายามนอนให้หลับ เผื่อว่าจะฝันเปียก ทะลักหลั่งออกมาให้สบายตัวกะเขาเสียบ้าง แต่กูก็นอนไม่หลับดี หลับตื่นๆ ทั้งเครียด ทั้งกังวล

อะไรจะเกิดกับกูต่อไปวะเนี่ย กูจะได้กลับมาเป็นไอ้สิงห์คนเดิมอีกไหม หรือว่าต้องเป็นทาสพวกมันไปจนตาย ไม่นะ กูอยากตาย กูอยากตาย ใครก็ได้ช่วยกูด้วย กูได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ แต่ภายนอก กูต้องเข้มแข็ง กูจะให้ใครรู้ไม่ได้ ศักดิ์ศรี เกียรติยศของกู กูต้องปกป้องให้ถึงที่สุด

อัคร

ผมไม่รู้ว่า ไอ้สิงห์มันหายไปไหนตอนบ่ายนั้น แต่ผมมั่นใจว่ามันไปไหนไม่ได้ไกลหรอก แค่มันอาจจะต้องการหลบไปอยู่งียบๆสักพัก ห่างไกลสายตาผู้คน ผมไม่ได้ตามมันไป เพราะพวกเรามัวแต่วุ่นวายหาตัวยาสำหรับวันต่อๆ ไปเตรียมไว้สำหรับมันให้ครบอาทิตย์ เดี๋ยวมันก็ต้องกลับมาหาเราวันยังค่ำ

ผมไม่แปลกใจ เมื่อเราเจอมันตอนเช้าวันรุ่งขึ้น หน้าตามันเครียดๆ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจ เมื่อคิดถึงสภาพร่างกายของมัน เราเอายาให้มันอีกแก้วหนึ่งในตอนกลางวันก่อนออกไปกินข้าวเที่ยง ไอ้สิงห์นั่งอยู่คนเดียวในห้อง มันคงรอเวลาให้ตัวมันเองผ่านกระบวนการดูดซับฤทธิ์ยาไว้สักพัก ผมจึงรอดูเสียหน่อย

ในห้านาทีเท่านั้น ไอ้สิงห์ก็หน้าแดงก่ำ ยาโดสที่สองออกฤทธิ์เร็วขึ้นมากครับ ปฏิกิริยาตอบสนองเห็นชัดขึ้น ร่างของมันเกร็ง เส้นเลือดโปนขึ้นทั้งตัวราวกับนักเพาะกายที่กำลังประกวด มันงอตัว กอดร่างของตัวเองไว้ หน้าตาบิดเบี้ยวอย่างเจ็บปวดราวกับว่ามันกำลังจะแปลงร่างเป็นอสูรกาย

มันหายใจหอบถี่ ตัวงอลง แต่เป้ากางเกงขยายจนเห็นได้ชัด มันกัดฟันยืดตัวขึ้น ละเลยความเจ็บปวดที่อื่นใดในตัวทั้งหมด แล้วกลั้นใจกระชากเข็มขัดออก รูดกางเกงนักเนียนสีดำลง ปล่อยให้ควยที่ถูกครอบงำดีดผึงเป็นอิสระ มันกัดฟัน กำมือกุมพวงสวรรค์ของตัวเอง บีบจนแน่นเหมือนพยายามจะบีบคั้นเอาน้ำออกจากลูกมะนาวแฝดคู่ใหญ่ เปี่ยมน้ำที่เตรียมไหลทะลักออกมานั้น เพื่อให้ตัวเองพ้นความกดดัันนี้ให้จงได้

ทุกๆ วันที่มันต้องเจอเรา มันก็จะถูกจับกรอกยา ในวันหลังๆ เราอยู่รอดูผลงานอย่างเปิดเผย ไอ้สิงห์เองก็ทรมานสาหัสจนไม่แคร์ว่าใครจะอยู่ในห้องบ้าง มันจะต้องกระชากกางเกงลงทันทีที่ยาออกฤทธิ์ เพื่อผ่อนคลายความอึดอัด

หลายครั้งที่มันจำต้องแอบรูดซิปกางเกง งัดเอากรงให้โผล่ออกมาในระหว่างคาบเรียนที่ครูสอน เพื่อให้ซิปกางเกงไม่ปริแตกออกเสียก่อน มันจะเงี่ยนอย่างนั้นไปอีกจนกว่าจะเช้าวันใหม่ ซึ่งมันก็จะได้พักบ้าง จนกว่าจะได้ยาแก้วใหม่ในตอนกลางวัน

สองสัปดาห์ผ่านไป ร่างกายไอ้สิงห์ตอบสนองต่อยามากขึ้นและเร็วขึ้น ความทรมานระบุให้เห็นชัดเจนบนสีหน้าเมื่อมันพบพวกเราในตอนกลางวัน มือใหญ่บึกบึนสั่นน้อยๆเมื่อยื่นมารับแก้วยาจากเราไป และมันเริ่มรั้งรอเวลาอยู่หลายวินาทีก่อนจะตัดใจดื่มอั้กๆ จนหมดแก้ว ช่วงอาทิตย์หลังนี้ ไอ้เอแอบผสมยาทนลงไปด้วย ซึ่งหากกินเดี่ยวๆ ยาทนนี้จะห้ามไม่ให้้ร่างกายหลั่ง ก็จะระงับยับยั้งไม่ให้เกิดอาการฝันเปียกได้

ไอ้สิงห์

กูอดทนเต็มที่ เพื่อศักดิ์ศรีของตัวเองที่จะไม่ปริปากขอความเห็นใจใคร ทุกๆ วันตอนเที่ยงช่างเป็นเวลาที่โคตรทรมาน กูกินยาเข้าไป ควยก็แข็งโด่ทันที ไม่ต้องรอถึงห้านาทีอย่างตอนแรกแล้ว มันแข็งจนกูเจ็บ บวมใหญ่ขึ้นจนคับกรง เสี้นเลือดโปนจนกูรู้สึกว่าสักวันมันต้องระเบิดออกมาแน่ๆ หนังหุ้มบางตอนคงเริ่มปริบ้างแล้ว เพราะกูรู้สึกแสบๆ รอบลำ ทรมานสัตว์ๆ แต่กูก็ไม่ยอมปริปาก ไอ้อัครมันคงสะใจที่เห็นกูเป็นฝ่ายแพ้

กูทนอยู่ได้เป็นอาทิตย์ แต่เรียนไม่รู้เรื่องสักวัน หัวกูมันคิดอยู่คำเดียว ควยกู ควยกู ควยกู กูจะทนไม่ไหวแล้ว ควยกูจะระเบิดแล้ว แล้วตอนเรียนรด. ก็ทรมานโคตรๆ มันให้กูวิ่ง กระโดดตบ กูงี้จุกแอ้กเลย น้ำเต็มไข่ซะบวมเป่ง วิ่งไม่ออก ไข่กระเพื่อมเชียว

“เฮ้ย มึงอ่ะ”

เสียงเหี้ยมๆ ร้อง กูมองไปรอบๆ ก็เห็นครูฝึกกวักมือเรียกให้กูออกจากแถว

“ทำสำออยนะมึง เป็นเหี้ยอะไร วิ่งยังกะคนแก่ หา”

ครูฝึกตะคอกกู สัตว์ มึงลองมาเป็นกูดูมั่งไหมล่ะ ขี้คร้านจะครางหงิง แต่กูทำได้แค่ยิ้มแห้งๆ

“แล้วนี่อะไรวะ เอาอะไรมายัดไว้ในนี้ บุหรี่หรือกัญชา”

มือครูฝึกฉกลงที่เป้ากูเต็มที่ กำเอาไข่กูเต็มเปา กูตัวงอเลย แทบหน้าเขียว

“โอย อย่าครับครู ไม่ได้เอาอะไรใส่ไว้ครับ”

“ไม่ต้องมาปากแข็ง ไอ้นี่ บุหรี่ล่ะสิ ตุงขนาดนี้ กะโปกมึงไม่มีทางใหญ่ขนาดนี้หรอก”

ขาดคำปุ้บ มือของครูฝึกก็ขยี้ห่อพกของกูทันที เหมือนจะพิสูจน์ว่าจะมีอะไรอยู่ในนั้นจริงไหม

“มานี่เลยมึง ไอ้ห่า”

เอาเข้าไป มันลากคอเสื้อกูไปที่กระโจมครูฝึก พอถึงนั่น ก็รูดซิปกูทันที กูยืนตัวแข็ง

“งัดออกมา อะไรที่มึงยัดไว้”

“ไม่มีอะไรครับครู ไม่มีจริงๆ ไข่ผมทั้งนั้น”

กูเสียววาบไปถึงสันหลัง ถ้ามันสั่งให้กูรูปซิปลง แล้วเห็นกรงของไอ้อัคร กูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนวะ คนเดินผ่านไปผ่านมายิ่งเยอะๆ อยู่ แล้วกูก็ตัดสินใจ

“ครูครับ ผมเอาไข่ผมออกมาให้ครูดูก็ได้ จะได้รู้ว่าไม่มีอะไร”

ครูฝึกมองหน้ากูแบบชั่งใจ แต่ในที่สุดก็พยักหน้า

“เดี๋ยวกูดูเอง ถ้ามีบุหรี่อยู่ล่ะก็ กูจะเอาละลายน้ำให้มึงแดก”

กูพยักหน้ายินยอม เสียงของครูทำให้ครูฝึกคนอื่นหันมาสนใจกูบ้าง พอได้ยินอย่างนั่น แม่งเลยเตร่ๆ มาดูกูหมด กูก้มหน้าลง อายเป็นเหมือนกันนะโว้ย ไอ้ห่าพวกนี้ มือรูดซิปกางเกง แล้วถลกกางเกงในลง พยายามปลิ้นเอาไข่ออกมาโดยที่ไม่ให้กรงควยโผล่ออกมาด้วย แต่ก็ยากชิบหาย ช่องซิปดูจะแคบไปกว่าเดิมสักสองเท่า เพราะไข่กูเป่งยังกะลูกส้มเช้ง

กูงัดไข่ออกมาห้อยโตงตงอยู่นอกกางเกงอย่างทุลักทุเล เสียงครูฝึกฮือฮาขึ้นมาดังไปทั่ว มือหยาบๆของครูเจ้าเดิมมาคว้าลูกกะโปกกูไปพิสูจน์ ทั้งบีบทั้งคลึงจนกูนิ่วหน้า ปวดๆ จุกๆ ชอบกล

“ไข่แม่งใหญ่ชิบหาย เต็มมือดีว่ะ”

ขาดคำปุ้บ ก็มีสารพัดมือมาขอพิสูจน์มั่ง ห่าเอ๊ย ไข่กูเป็นของสาธารณะเหรอวะ แย่งกันจับขนาดนี้ เสียงวิจารณ์ดังๆ ทำให้มีเด็กนักเรียนแอบๆ มามองบ้าง พอเห็นไข่กูเข้าก็ตาเหลือก กูอายจนหน้าชา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ปล่อยให้ครูฝึกทั้งหลายขโยกโยกคลึงไข่กูจนแทบช้ำ

“ใหญ่หว่ะ เอ๊ะ แล้วนี่อะไร”

เอาแล้วไง มือของครูปัดไปโดนกรงแข็งๆ ที่กูอุตสาห์ซ่อนไว้ เอาผ้าพันๆ ไว้ให้เนียนๆ แล้วเชียว กูอ้าปากห้าม แต่ก็โดนรวบมือไว้ข้างหลัง ครูจัดแจงปลดเข็มขัดกูลงไปแล้วแกะกระดุม กางเกงผ้าหนาหนักสีเขียว ก็หลุดลงไปที่ขาอ่อน

ควยกูที่แข็งวันละสิบห้าชั่วโมงก็ดีดออกมา มันถูกพันผ้าไว้บางๆ ดูเหมือนแท่งเนื้อที่บาดเจ็บสาหัส แต่สิ่งที่ฟ้องอยู่ก็คือ วงล็อคที่โคนไข่ ทำให้ครูรู้ว่า ไม่ใช่การบาดเจ็บ ผ้าพันแผลถูกคลายออกทันที พอพวกครูเห็นว่ามันคืออะไร เสียงฮือฮาก็ดังลั่นทันที

“เฮ้ย ไอ้ชิบหาย อะไรวะเนี่ย มึงเป็นอะไรวะ”

กูไม่รู้จะตอบยังไง ได้แต่ก้มหน้า แต่ในที่สุดก็ได้ข้อสรุป

“โดนเมียจับตอนครับครู เขาไม่ให้ผมไปเย็ดคนอื่นนอกจากเขา”

เท่านั้นเอง เสียงหัวเราะ โห่แซวก็ดังขึ้นรอบเตนท์

“ไอ้ห่า เป็นผู้ชายซะเปล่า”

“โห เมียแม่งโหดว่ะ”

“ตัวยังกะควาย เสือกกลัวเมีย”

“แม่ง โดนเมียปู้ยี่ปู้ยำว่ะ”

กูเปล่านะเว้ย กูไม่ได้โดนเมียทำ กูโดนไอ้อัครปู้ยี่ปู้ยำเอาต่างหาก แม่ง ควยเหี้ยก็ไม่ยอมหดสักที นรกแตกจริงๆ กู

พวกครูฝึกพยายามทดสอบความแข็งแรงของกรงกันเต็มที่ พยายามช่วยกูถอดกรงออก ทดลองกันใหญ่ ตอนแรกก็พยายามรูดออก แต่ก็ทำเอากูน้ำตาร่วง เพราะห่วงมันบาดไข่ แถมยังดึงรูดเอาไข่กูจนจุก บางก็พยายามงัดโน่นงัดนี่ มารุมกันเต็มไปหมด

“โอย พอแล้วครับครู ผมเจ็บ ไม่ไหวแล้วครับ”

กูร้อง ครูที่รวบมือกูไว้ก็เลยปล่อยกู

“พอแล้ว พวกมึงน่ะ เดี๋ยวของมันพังหมดพอดี กรงพังขึ้นมา ไอ้บึ้กนี่โดนเมียหั่นเหลือแต่ตอ พวกมึงจะเอาที่ไหนไปใช้ให้มันวะ ยิ่งใหญ่ๆ แบบนี้ หายากอยู่”

นั่นแหละ ถึงได้ปล่อยให้กูใส่กางเกงได้ กูอายจนหน้าชาไปหมดแล้ว ไม่ใช่แค่ครูฝึกหรอกนะที่เห็น เพื่อนๆ ต่างโรงเรียนก็เห็นไปด้วย โว้ย กูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนวะเนี่ย ครูคนที่ห้ามเพื่อนๆ เดินผ่านมา แอบลูบเป้ากางเกงของกู บีบนวดไข่ของกูจนกูเสียวแปลบ มันรู้สึกอบอุ่นอยู่ในมือครูจนควยกระดก เสียวสบายมากกว่าที่โดนหญิงดูด หรือโดนไอ้อัครบีบเค้นเอาอีก ครูมองหน้ากูยิ้มๆ ตามีแววกร้าวประหลาดจนกูต้องหลบตา

กูเดินกลับบ้านหลังเลิกเรียนรด.พร้อมคนอื่นๆ ในเย็นนั้น เพื่อนบางคนมองกูแปลกๆ แต่โชคดีที่เป็นเพื่อนต่างโรงเรียนเท่านั้นที่มองเห็นเรื่องในกระโจมครูฝึก โรงเรียนของกูอยู่ที่ลานฝึกอีกแห่ง ก็เลยไม่มีใครรู้ กูทนดูสายตาประหลาดๆ จากคนอื่นไม่ได้ ก็เลยแยกออกมาจากกลุ่มทันมีที่ครูสั่งเลิกแถว

กูเดินไปเรื่อยๆ ไม่อยากขึ้นรถเมล์ที่พวกมันรอขึ้นกันอยู่ กะว่าจะเดินตัดไปอีกทาง แล้วขึ้นรถสองแถวกลับบ้านจะดีกว่า ถึงทางนั้นจะไกลไปสักหน่อย แต่ก็ไม่เจอคนอื่นให้มันจำหน้าได้มากขึ้นแน่ๆ อาทิตย์หน้า มันอาจจะลืมๆ กันไปแล้วว่าไอ้คนที่โดนล็อคควยอยู่นั่นหน้าตามันเป็นยังไง กูเดินไปเรื่อยๆ ตามทางเล็กๆ ข้างค่ายที่ทะลุออกไปถนนเทศบาล

กูเดินเอื่อยๆ อยู่ ไม่ได้เร่งร้อนอะไร ก็มีเสียงบีบแตรรถปิ้นๆ กูขยับหลบไปข้างทาง แต่รถนั่นเสือกไม่แซง กูหันไปมองว่า มันตามกูหาห่าอะไร

จังหวะที่กูกำลังจะหันไปมองนั่น กูก็เห็นอะไรดำๆ ยาวๆ เหวี่ยงฟาดมาที่ท้ายทอยเต็มแรง กูก้มหลบ แต่ก็ไม่ทัน ไอ้ของแข็งนั่นฟาดโดนกกหูกูพอดี แล้วกูก็หมดสติวูบไป

กูฟื้นขึ้นมาอีกที ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนแล้ว แต่กูโดนล่ามไว้ทั้งมือทั้งตีนอยู่ในท่ายืนเหมือนโดนตรึงกางเขน รอบข้างมืดไปหมด แต่มีสปอตไลท์ส่องมาบนหน้ากู กูมองเห็นแต่รอบๆ ข้าง ไม่ไกลมากนัก ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่มันเป็นดินอัดแน่นแบบลานนวดข้าวโบราณ อากาศตอนดึกๆ เย็นเยียบ ลมโกรกจนรู้สึกได้ว่าไม่ได้อยู่ในบ้านหรือในตึกอะไรสักอย่างหรอก กูหรี่ตามองไปรอบๆ ไม่รู้อะไรสักอย่าง เหี้ยเอ๊ย ชีวิตกูมันเป็นอะไรมากเปล่าวะ

กูยืนหมดอาลัยอยู่นานจนปวดหนึบไปทั้งตัว ควยของกูมีประโยชน์อย่างนึง ตอนนี้คือมันไม่แข็งแล้ว ทำให้กูรู้ว่า ยาของไอ้อัครเริ่มหมดฤทธิ์ มันน่าจะเป็นเวลาใกล้เช้าแล้วแน่ๆ ก็จริง เพราะอีกไม่นาน พระอาทิตย์ก็เริ่มส่องแสง

กูเริ่มมองไปรอบๆ ก็เห็นว่า แขนล่ำๆ ของกูโดนเทียมไว้กับแอกเวลาเอาควายเทียมเกวียน ขึงให้กางแขนออกไปสองข้าง เวรเอ๊ย กูโดนเทียมแอกล่ามควายได้พอดีเลยเหรอวะเนี่ย สมแล้วที่โดนแอบเรียกลับหลังว่าไอ้ควาย ข้อตีนก็โดนใส่โซ่ตรวนหนักๆ ยึดทั้งแขนทั้งขากูติดไว้กับเสา

กูกำลังสงสัยว่าใครเอากูมาทำห่าอะไรแบบนี้ ท่าทางจะไอ้อัครอีกตามเคยมั้ง เล่นอะไรแผลงๆ ไอ้เหี้ย กูไม่กลัวหรอกว่ามึงจะทำอะไรกู อย่างมากก็อดทนเอาหน่อย มึงก็ต้องปล่อยกูแล้ว มึงหลงใหลกล้ามเป็นมัดๆ ของกู หน้าหล่อๆ ของกู ควยโตๆ ของกูใช่ไหมล่ะ ยังไงซะ มึงก็ไม่กล้าทำอะไรรุนแรงหรอก ปากดี ท่าโหดไปยังงั้นแหละ

แต่ผิดคาดว่ะ คนกลุ่มที่เดินเข้ามาทางข้างหลังจนกูไม่ทันเห็นตัวนั่น เป็นคนที่ไม่น่าจะใช่เด็กรุ่นๆ กูแน่ๆ พวกมันใส่ชุดทหาร ผิวคล้ำแดด ล่ำแบบล่ำผอม พรางหน้าไว้เรียบร้อยด้วยสีพรางสีดำ แววตาโหดเอาจริง ไม่ใช่แบบเล่นๆ สนุกๆเห็นกูเป็นของเล่นแบบพวกไอ้อัคร กูเย็นสันหลังไปกับรังสีอำมหิตที่ฉายออกมา

หนึ่งในนั้นก้าวเข้ามาชิด เอามีดสปาร์ตาร์สอดเข้าไปในกางเกงกู กระทบกรงควยดังแกร้ง และสอดลึกเข้าไปที่ลูกหำ คมมีดจิ้มเอาหนังไข่กูเบาๆ แต่ก็รู้สึกได้ถึงอันตราย ด้ามมีดเก่าแบบใช้งานมาโชกโชน ได้กลิ่นอับๆ และให้ความรู้สึกถึงความโหดอำมหิตของจริง กูก้มลงมอง พยายามงอตัวให้คมมีดมันพ้นไปจากพวงสวรรค์ของกูให้มากที่สุด แล้วมันก็กระตุกมีดอย่างแรง

“แควก”

ทั้งกางเกง ร.ด. ทั้งเข็มขัดผ้าใบขาดกระจุยไปทันที กางเกงสีเขียวเนื้อหนาขาดวิ่นจากขอบเอวลงไปถึงเป้ากางเกง แล้วเลื่อนหลุดลงไปกองที่ข้อเท้า ไม่ต้องพูดถึงกางเกงในที่เนื้อบางๆหรอก กูมองมีดที่ถูกยกขึ้นมาใกล้ๆ หน้ากูอย่างตื่นๆ มันโชว์คมมีดขาววับ เลือนมีดลงไป ผ่านหน้าท้องที่ยังมีเสื้อเหลืออยู่ แล้วไปหยุดที่โคนควย ส่วนที่ยังไม่ได้โดนกรงครอบ

กูยืนนิ่ง รอเวลาที่มีดจะพ้นออกไปจากตัวกู แต่ก็หวั่นๆ อยู่ในใจ ไอ้พวกนี้มันเป็นของจริง ไม่ใช่เพื่อนแบบไอ้อัคร มันจะเฉือนควยกูหลุดออกไปเมื่อไหร่ก็ได้ มีดกดต่ำลงไปอีก ไปหยุดที่พวงไข่ กูหลับตาปี๋ ไม่กล้าหายใจ เดาไม่ออกว่าความเจ็บปวดมันจะแผ่มาเมื่อไหร่ ไม่รู้ว่ามันจะทำกูขนาดไหน แค่เจ็บๆ หรือพิการ หรือสาหัส หรือถึงชีวิต

หูกูได้ยินเสียงเหล็กกระทบกันเบาๆ ดังเอี้ยดอ้าด แล้วในวินาทีที่กูกำลังสงสัย แล้วลืมตามอง กูก็รู้สึกโล่งที่ควยอย่างประหลาด ตามด้วยความรู้สึกเจ็บเล็กน้อยที่มีโลหะหนักๆตกใส่เท้า กรงควยของไอ้อัครโดนสะเดาะกุญแจออก แล้วหลุดออกอย่างไม่ใยดีโดยฝีมือพวกมัน

มันเดินเข้ามาหากูอีกพร้อมปลอกคอในมือ สายหนังนั่นถูกรัดไว้ที่คอหนาๆของกู แล้วมันก็ปลดเชือกที่มัดแอกบนบ่ากูไว้ ปล่อยให้กูขยับตัวได้ เดินไปได้ตามคำสั่งที่มันจะต้องการให้กูทำ

แต่ในทันทีที่กูได้รับอิสรภาพอันน้อยนิด ความคิดชั่ววูบก็ปราดเข้ามาในหัว ถ้ากูไม่ฉวยโอกาสนี้ กูก็จะไม่มีโอกาสไปอีกนาน กูต้องลองเสี่ยง พวกมันตัวเล็กกว่ากูทั้งนั้น ระหว่างที่มันเผลอ กูน่าจะพอได้เปรียบอยู่

กูก้มตัวลงอย่างรวดเร็ว ชาร์จใส่ไอ้คนที่อยู่ตรงหน้าที่ใกล้ตัวที่สุดราวกับกระทิงเปลี่ยว หัวขวิดเข้าให้ที่ท้องของมันจนมันกระเด็นไปจุกแอ้กๆ ลุกไม่ขึ้น กูหันตัวกลับ ใช้แอกหนักๆป่ายซ้ายป่ายขวา กระแทกเอาอีกสองคนที่เหลือจนมันล้มลุกคลุกคลาน กูกระโดดเข้าใส่ ตีนเหยียบยอดอกของมัน แล้วกระทืบเข้าให้ที่กล่องดวงใจของมันจนมันร้องโอ๊ก หมดสภาพในการต่อสู้ไปทั้งคู่ กูเห็นแบบนั้นก็เตรียมวิ่งเต็มที่ ไม่สนใจว่าจะมีแอกอยู่บนหลัง ไม่สนใจตรวน และท่อนล่างที่เปลือยอยู่

แต่กูไม่รู้ว่ามีคนที่สี่ยืนอยู่ข้างหลัง…….

เข่าที่มองไม่เห็น กระแทกเต็มแรงที่หน้าท้อง กูไม่ทันได้เกร็งกล้ามท้องรับ ก็เลยจุกแอ้ก ตัวงอลง ความเร็วตกลงไปเยอะ แต่นั้นเปิดโอกาสให้มันกระทุ้งเข่าสามที่ซ้อนที่จุดเดิมอย่างถนัดถนี่กูกระอักจนแทบอ้วกออกมา ดีที่ยังไม่ได้แดกข้าว เลยกระอักเอาน้ำลายออกมาเท่านั้น

กูพยายามเต็มที่ที่จะยืดตัวขึ้น แล้วก็โดนเตะตัดขาเต็มแรงอย่างไม่รู้ตัวจนกูล้มฟาดหงายหลังลงกับพื้น เจ็บจนเห็นดาว ไอ้คนที่สี่เงื้อตีน กระทืบเต็มแรงบนกระบังลม กูหมุนตัวหลบ ลืมไปว่ากูโดนเทียมแอกอยู่ พื้นรองเท้าคอมแบทเสริมเหล็กกระแทกเต็มที่ กูกระอักเอาน้ำลายออกมาอีก ปวดท้องจนดิ้นพราดๆ

เรื่องมันแย่ลง เมื่อไอ้พวกที่โดนกูซัดซะหมอบไปนั่นมันลุกขึ้นมาได้ พวกมันเอาตีนเหยียบแขนกูไว้คนละข้าง ไอ้คนแรกที่โดนกูขวิดเข้าไปกระทืบเต็มแรงอีกหลายครั้งที่ลำตัวกู ครั้งแรกที่อกจนกูร้องอึก หายใจไม่ออก อีกสามครั้งที่กระบังลม ที่ท้อง และที่ท้องน้อย กูกัดฟันกรอดๆ เกร็งกล้ามทั้งหมดรับแรงกระแทกให้มากที่สุด แต่ก็แทบหมดแรงเกร็ง ตีนหนักชิบหาย กูพยายามเกร็งตัวต่อไป ไม่รู้ว่ามันจะเหยียบกูเข้าตรงไหนอีก

แล้วมันสองคน ก็ยกตีนของกูขึ้น แล้วฉีกขาออกกว้าง กูตาเหลือก รู้เลยว่ากำลังจะโดนอะไร

“ไม่….. อย่า.... อ๊ากกกกกก” กูแหกปากห้าม แต่ก็ต้องร้องออกมาทันทีเมื่อสิ่งที่กูคาดไว้มันกลายเป็นความจริง รองเท้าคอมแบทหัวเหล็กพื้นเหล็ก กระทืบเข้าให้ที่ไข่และควยของกูที่ไม่มีกรงของไอ้อัครมาปกป้องแล้ว มันกระทืบซ้ำอย่างบ้าคลั่ง

“นี่…. นี่…. นี่….. นี่… เอาตีนของมึงคืนไป”

มันสองคนคำรามขณะที่ประเคนตีนเข้าใส่อวัยวะที่กูแสนจะหวงแหน ความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตลูกผู้ชายแผ่ซ่านจากเป้าหมายที่กำลังถูกทำร้าย ซึมซาบไปที่ท้องน้อย แผ่ไปตามช่องท้องจนกูแทบสลบไปอีก

ความชาหนึบและเกร็งไปทั่วร่างทำให้ลูกชายของกูแข็งโด่ขึ้นมาอีกอย่างไม่น่าเชื่อ มันหัวเราะ แล้วเหยียบลงบนหัวควยที่ถอกบาน ขยี้ปมประสาทของลูกผู้ชายด้วยพื้นรองเท้าคอมแบทสาก หนา คม เป็นครั้งแรกที่กูคิดถึงกรงควยของไอ้อัครขึ้นมาจับใจ

พอพวกมันสาแก่ใจดีแล้ว มันก็กระชากสายจูงหนัง ดึงให้กูลุกขึ้นมาจากพื้น เดินนำไป กูพยายามเดินตาม ยังเจ็บไข่จนตัวงอ ควยแข็งปั้ก กูเดาว่า กูคงไม่ได้หลั่งมานานเกินไปจนถึงขนาดว่า การกระตุ้นอะไรนิดๆ ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บความทรมาน ก็สามารถไปสะกิดให้ควยกูโด่อย่างที่ไม่ควรจะเป็นไปได้

มันลากกูมาที่ลานแห่งหนึ่ง มีเสาประหลาดๆอยู่ตรงกลางลาน กูเคยเห็นอะไรคล้ายๆแบบนี้สมัยเด็กๆ มันเป็นเครื่องสูบน้ำโบราณ ที่ใช้แรงควายในการสูบน้ำขึ้นมาใช้ มันยึดแอกบนไหล่กูไว้กับคานขนาดใหญ่ นี่มันกำลังจะใช้กูแทนควาย เวรตะไลเอ๊ย

พอมันยึดแอกกับคานเรียบร้อย มันก็ยึดโคนไข่กูเข้ากับคานนั้นด้วย แล้วผลักกูเบาๆ ให้เดินไปเป็นวงรอบๆ เสาที่เป็นแกนเครื่องสูบน้ำนั่น กูไม่รู้จะขัดขืนยังไง ก็เลยก้าวไปข้างหน้าก้าวหนึ่ง

ห่าเอ๊ย แม่ง ทำไมมันหนักขนาดนี้วะ ก้าวแรกก็แทบไม่ไหวแล้ว น้ำหนักของน้ำมหาศาลกดอยู่บนไหล่กู เข้าใจล่ะว่าทำไมมันไม่ปลดเสื้อกูออกด้วย เพราะไหล่กูมันสีกับแอกตลอดเวลานี่เอง กูพยายามก้าวไปอีก แต่ก็หนักโคตร

“เฟี้ยว ขวับ”

เสียงแส้แหวกอากาศมา หวดขวับเข้าให้ที่กลางหลัง กูสะดุ้งเฮือก เข้าใจทันทีว่า ถ้าผลักไม่ไป จะเป็นยังไง

กูเกร็งกล้ามทุกมัดในร่างกาย บีบเค้นเอาพลังงานออกมาเต็มที่ขณะที่แส้ยังหวดอยู่บนหลังกูอย่างไม่ปราณีปราศัย คานเลื่อนไปทีละนิดๆ จนในที่สุด ความล่ำ ถึกของกูก็เอาชนะมันได้ มันเลื่อนไปข้างหน้า

พอเลื่อนได้ก็เกิดแรงเฉื่อย ทำให้ผลักได้ง่ายขึ้น แต่ก็ยังหนักพอที่กูจะต้องเกร็งกล้ามผลักมันไปตลอดเวลา พวกมันหัวเราะชอบใจ สะบัดแส้ขู่กูเป็นระยะๆ และหวดกูบ้างเวลาที่ไม่สบอารมณ์ หรือจะเร่งให้กูเดินเร็วขึ้น

กูเดินไปรอบๆ คาน รอบแล้วรอบอีก เป็นชั่วโมงๆ สลับกับการสะดุ้งสุดตัวเมื่อแส้กระทบร่าง กล้ามของกูเริ่มล้าลง แดดยามเที่ยงเริ่มร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ ทำเอากูเพลีย แต่พวกมันก็ไม่อินังขังขอบ หวดแส้ใส่ตัวกูไปเรื่อยๆ จนเสื้อรด.หนาหนักเริ่มขาดวิ่น

เกราะป้องกันตัวชิ้นสุดท้ายของกูเริ่มบางลง กร่อนลงทีละน้อยๆ บ่าของกูเริ่มแสบแต่มันไม่ยอมให้กูได้หยุดพักสักที แดดเริ่มร้อนเปรียงมากขึ้นเรื่อยๆ มันทรมานมากกว่าไปหาบน้ำจากแม่น้ำมากนัก เหงื่อกูหยดเป็นทางจนแสบตา ปากแห้งผากจนแตกเป็นขุย เหงื่อซึมเข้าไปจนแสบปาก คอแห้งเป็นผงจนขมอยู่ในคอ แต่ความเจ็บแสบของแส้ที่ฟาดลงมา ผลักดันให้กูเดินต่อไป เดินไป ดันไปเหมือนควายตัวหนึ่งที่เจ้าของสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ

กูไม่มีทางเลือก กูกลายเป็นควายสำหรับพวกมันไปแล้ว ไม่มีสิทธิ์บ่น ไม่มีสิทธิ์ร้อง เหงื่อของกูเปียกพื้นดินที่กูย่ำอยู่จนกลายเป็นโคลน ทำให้กูลื่นแทบล้มหลายครั้ง การเสียหลักลื่นล้มนี้ ทรมานกว่าที่คิดมากมาย เพราะเชือกที่ผูกไข่ จะดึงรั้งด้วยน้ำหนักตัวจนกูแทบลุกขึ้นมาใหม่ไม่ได้ น้ำหนักตัวกูทำร้ายไข่กูเองได้มากกว่าการเตะขยี้ของพวกมันเสียอีก

เที่ยงผ่านไป พวกมันผลัดกันไปนั่งแดกข้าว ล้วงเอาหมวกปีกกว้างมาใส่กันร้อน เสื้อของกูขาดไปเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ส่วนแขนและไหล่ยังให้ความคุ้มครองกล้ามเนื้อที่กำลังถูกรีดเค้นเอาพลังงานออกมาอย่างทารุณเต็มที่

กูมองพวกมันกินข้าวด้วยความหิวโหยอย่างที่สุด ทั้งหิวข้าว ทั้งหิวน้ำ หมดแรงจนแทบล้มลงไปนอนกับพื้น แต่เมื่อไหร่กูเดินช้าลง กูก็จะรู้สึกถึงแส้ฟาดลงบนหลังไหล่กูอย่างเจ็บแสบ บังคับให้กูเดินต่อไปเรื่อยๆ

เวลาผ่านไป ตะวันคล้อยลงช้าๆ ทีละนิด ทีละนิด น้ำหนักของแอกกับคานดูจะหนักขึ้นทุกนาที กูเดินต่อไปอย่างไร้ความรู้สึก กล้ามเนื้อที่ขาชาหนึบจนกูไม่รู้สึกถึงพื้นที่ตีนเหยียบอยู่ ทั้งร่างกายมันปวดมันเกร็งไปหมด ไม่มีความรู้สึกอื่น เหมือนผีดิบตายซากที่ถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นมาทำงาน

กูเดินอย่างนั้นจนเย็นตะวันใกล้ลับฟ้า รู้สึกดีใจอย่างที่สุดตอนที่พวกมันแกะเชือกให้กูหลุดจากแอก ทันทีที่มันแกะเงื่อนของเชือกที่ผูกไข่กูไว้ กูก็ทรุดฮวบลงกับพื้นโคลนสกปรก ไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะยืนอยู่ต่อไป

พวกมันเอาสายจูงผูกกับปลอกคอของกู แล้วลากกูไปในตึกหลังใหญ่ที่มีไฟเปิดสว่างอยู่ชั้นบน ดูเป็นโรงนอนของทหารที่เก่าร้าง แต่กูถูกพาไปชั้นล่าง ตรงที่เป็นส่วนซักล้าง แล้วมันก็เอากาละมังใส่น้ำสะอาดมาวางตรงหน้า

กูคว้ากาละมังด้วยความหิวสุดขีด แต่มือยังไม่ทันจะเอื้อมไปถึง ก็โดนแส้ฟาดขวับจนกูสะดุ้ง รองเท้าคอมแบทสองข้างเหยียบมือกูไว้จนขยับไม่ได้

“ใครให้มึงใช้ตีนหน้าวะ ก้มลงไป ชาติหมาอย่างมึงต้องแดกอย่างหมา”

ขาดคำ รองเท้าคอมแบทอีกข้างก็เหยียบบนหัวกู ยันให้กูก้มลงไปหาชามน้ำ สัตว์เอ๊ย เอาก็เอาวะ จะอะไรกันนักกันหนา ขอให้ได้น้ำสักหน่อยก็พอแล้ว ยืนก็แทบไม่อยู่ กูก้มตัวลงไปหาชามใส่น้ำที่เย็นใส สดชื่นที่สุดตั้งแต่เกิดมากูเคยได้รู้สึก ตวัดลิ้นเลียเอาน้ำใส่ปากให้มากที่สุด เลียเอาๆอยู่เป็นนานจนหายหิว ปากเริ่มกลับมามีความรู้สึกแบบสิ่งมีชีวิตบ้าง

พอกูเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง กูก็ได้กลิ่นหอมของอาหาร กูแทบจะกระดิกหางด้วยความดีใจอยู่แล้ว หิวข้าวจนไส้จะขาด กาละมังใบเบ้อเร่อบนพื้นข้างๆ ตีนของ ‘นาย’ มีข้าวคลุกกับหมูสับผัด หน้าตาเหมือนข้าวหมา แต่แค่นั้นก็พอที่จะให้กูตาลุกวาวแล้ว มันดูปลอดภัยและสะอาดพอที่กูจะแดกประทังไปมื้อหนึ่ง กูคลานสี่เท้าเข้าไปหา กำลังจะก้มหัวลงไปงับเอาข้าว ปลอกคอกูก็ถูกกระชากไว้

กูเงยหน้ามองอย่างสงสัย ‘นาย’ ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ข้างๆ จานข้าวของกูแม่งดูคุ้นๆ ห่าเอ๊ย ก็ไอ้ครูฝึกที่มาลูบไข่ให้กูเสียวเล่นนั่นไง ไอ้พวกนี่คงเป็นทหารลิ่วล้อครูแหงๆ ถึงได้โหดสัตว์ขนาดนี้

แล้วกูก็เห็นการทรมานทางใจที่จัดว่าเหี้ยและเหี้ยมที่สุด นั่นคือทหารคนหนึ่งใช้ช้อนตักข้าวสวยคลุกหมูสับแสนน่าแดกของกูขึ้นมาคำหนึ่ง แล้วบรรจงละเลงลงไปบนรองเท้าคอมแบทที่ผ่านการใช้งานมาโชกโชน เปื้อนทั้งฝุ่นและดินโคลนแห้งกรัง แล้วครูก็ยื่นเท้ามาข้างหน้าช้าๆ จ่อที่ปากกูเหมือนป้อนอาหารหมา

กูกัดฟันกรอด รู้สึกถึงความเหยียดหยามในศักดิ์ศรีอย่างที่ไม่เคยมีใครกล้าบังอาจ กูรู้สึกถึงกล้ามเนื้อคอที่เกร็งเขม็งด้วยความโมโห ตอนนี้ไอ้สายระยางที่ล่ามๆ กูไว้ทั้งหมดก็ไม่มีแล้ว เหลือแค่ปลอกคอที่มันถือไว้หลวมๆ อยู่เส้นเดียว กูว่างทั้งมือทั้งตีน

กูคว้าสายจูงที่คอ แล้วเกร็งแขนกระชากจนสายหนังหลุดมือมันมา กูกระชากอีกทีเดียว ปลอกคอก็หลุดออกไป หมุนตัวลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เงื้อตีนสะบัดด้วยท่าจระเข้ฟาดหาง หมายคอของไอ้คนที่อยู่ข้างๆ

แต่มวยวัดของกูมันคนละชั้นจริงๆ ว่ะ มันไม่ต้องเตรียมตัว ก็เก่งพอที่จะย่อตัวลงหลบตีนกูได้ แถมยังไวพอจะคว้าขากูข้างหนึ่งฉีกขึ้นไปบนฟ้า ตีนอีกข้างถูกมันล็อคไว้บนพื้นอย่างเชี่ยวชาญ กูถูกจับถ่างขาออกโดยที่หลบเลี่ยงอะไรไม่ได้เลย และอีกคนนึงก็มาช่วยล็อคแขนกูไพล่หลังไว้

ครูลุกขึ้นจากเก้าอี้ช้าๆ เดินเข้ามาหากูที่กำลังเสียวสันหลังวาบอยู่ กูจะโดนดีอะไรอีกวะเนี่ย

มือใหญ่ของครูเอื้อมมาแตะลูกบอลแฝดของกูเบาๆ ลูบไล้เบาๆเหมือนงูพิษที่สำรวจร่างกายของเหยื่อ แล้วก็กุมกำมันไว้ปิดบังมันไปจากสายตาของกู มือครูใหญ่มาก ใหญ่พอที่จะกุมเอาไข่ของกูทั้งสองข้างไว้ กูมองไข่ตัวเองไม่เห็นแล้ว แต่ความรู้สึกของกูสามารถบอกได้ชัดยิ่งกว่าชัดว่าครูกำลังจะทำอะไร

มือของครูกระชับแน่นเข้า แน่นเข้า และบิดไปมา นิ้วโป้งสองข้างของครูเริ่มขยี้เอาต่อมแห่งความเป็นชายของกู เค้นคลึงเบาๆ ไม่แรงมาก แต่ก็ไม่ทำให้กูจุกสุดขีดอย่างที่กูกลัว แต่ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ที่ครูจะเพิ่มแรงมากขึ้น กูใจหวิวจนแทบเป็นลม

แต่อยู่ๆ ครูก็ดูเหมือนจะพอใจ ทั้งๆที่กูยังไม่ได้เจ็บอะไรมากมาย แล้วสมุนสองคน ก็ปล่อยให้กูให้ทรุดลงกับพื้น หอบแฮ่กๆ ความเจ็บจุกที่ไข่ไม่ได้มากมาย ยังไม่หายไป แต่ก็ไม่ได้มากเกินทน แต่ทั้งหมดนี่ก็ทำให้กูเรียนรู้ได้ว่า พวกมันมืออาชีพพอที่จะกุมอำนาจเหนือกูไว้ได้ ไอ้พวกสัตว์นรกเอ๊ย

กูนั่งพักอยู่ กำลังคิดอยู่ว่า จะยอมกินข้าวจากเกือกที่ครูป้อนให้ เพราะยังไงซะ อิ่มไว้ก่อนก็น่าจะดีกว่า แล้วกูก็ได้ยินเสียงครืดคราดจากข้างหลัง

พริบตาที่กูไม่ทันระวัง พวกมันก็สะบัดแขนกูพาดเข้ากับแอกอย่างเร็ว มัดกูไว้แบบไม่ต้องพยายามอะไรมาก แล้วกูก็ถูกเหวี่ยงไปข้างหลัง กูสะดุดเข้ากับอ่างซีเมนต์เก็บน้ำที่สูงแค่เอวจนแทบล้ม พวกมันยึดแอกของกูไว้ เริ่มเปิดน้ำใส่อ่างนั่น น้ำที่สูบขึ้นมาจากแทงค์ดูใสเย็น แต่กูหน้าซีด ร้อนจนเหงื่อตก อ้าปากกำลังจะร้อง แต่พวกมันกดหัวกูลงไปในอ่างน้ำเต็มแรง แล้วกดหัวกูไว้อย่างนั้น

ปากจมูกของกูที่กำลังหายใจเข้าเต็มที่ สูดเอาน้ำเข้าไปจนเต็มที่ กูสำลักโขลก แต่ก็ได้แต่น้ำเท่านั้นที่ทะลักเข้าไปในตัว กูดิ้นพราดๆ แต่แอกกดหัวกูไว้แน่น โลกของกูเหลือแค่อ่างน้ำเย็นจัด มืดสนิทที่กำลังจะฆ่ากูตาย กูเกร็งท้อง พยายามโงหัวขึ้นมา แต่แรงของมันสี่คนแข็งแรงกว่าลูกบ้าของกูเยอะ กูได้แต่ดิ้นสะบัดไปมา

ในวินาทีที่กูรู้สึกว่าจะขาดใจตายเอาจริงๆ มันก็กระชากแอกของกูขึ้นจากน้ำ กูไอโขลก สูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปเต็มปอด หอบฮักๆ ได้สามสี่ที หัวกูก็โดนกดลงไปในน้ำอีก

กูโดนจับกดอยู่อย่างนั้นหลายรอบ แต่ละรอบ กูทรมานขึ้นเรื่อยๆ อากาศเริ่มหมดไปจากปอดมากขึ้นทุกที หัวกูคิดอะไรไม่ออก ปากก็กลืนเอาน้ำเข้าไปมากขึ้นๆ ดิ้นแรงขึ้นๆ ร่างกายกูเค้นเอาแรงสำรองที่เหลืออยู่มาต่อสู้ดิ้นรนเอาตัวรอด ให้รอดชีวิตจริงๆ ไม่ใช่แค่เอาชนะเพื่อนด้วยศักดิ์ศรีอย่างของไอ้อาร์ค

ในวินาทีแห่งความเป็นความตายนั้น หน้าไอ้อาร์คลอยขึ้นมา ไอ้อาร์ค มึงอยู่ไหน ช่วยกูด้วย…..

คิดแค่นั้น ครูก็กระชากเอาแอกของกูขึ้นมาจากน้ำ ปล่อยให้กูล้มลงบนพื้นซีเมนต์ กูอ้วกเอาน้ำในท้องออกมาอย่างเอาเป็นเอาตาย ทั้งหอบทั้งสำลักจนหายใจไม่ทัน

ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงกว่ากูจะกลายสภาพจากผีมาเป็นหมาของครูได้ แต่จะว่าไป ไอ้อาร์คมันก็ศักดิ์สิทธิ์ดีเหมือนกันว่ะ แค่ภาวนาหา ยังไม่ได้จุดธูปเชิญก็ช่วยกูได้แล้ว ไอ้นายเหี้ยนี่… เฮี้ยนใช่เล่น

กูโดนลากกลับมาหาจานข้าวอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่ข้าวขาวสะอาดน่ากินอย่างเมื่อกี้อีกต่อไปแล้ว รองเท้าคอมแบทของครูลงไปคลุกอยู่ในจานข้าวเรียบร้อย ครูยื่นเท้าออกมาอีกครั้ง กูกลั้นใจ ตวัดลิ้นเลียรองเท้าคอมแบทนั่นอย่างจำยอม พยายามแยกแยะรสชาติอาหารไว้และนึกถึงมันให้มากกว่าฝุ่นดินโคลน

กูกินไปเรื่อยๆ ข้าวหมดลงไปทีละช้อนๆ รองเท้าของครูก็สะอาดขึ้นเรื่อยๆ คราบโคลนเริ่มหายไป และเหลือรสชาติของมันน้อยลง พอด้านหลังสะอาดดีแล้ว ครูก็พลิกเท้าขึ้นนั่งไขว่ห้าง เทข้าวลงบนด้านข้างเท้าที่ยังสกปรกอยู่ กูก็ต้องฝืนกินเพื่อให้หนักท้องเข้าไว้

ช่างแม่ง คงไม่ถึงตายหรอกวะ หมายังแดกข้าวคลุกดินคลุกโคลนได้ มันไม่ตายกูก็คงรอดเหมือนกัน แต่ละคำๆ ที่กูฝืนกินเข้าไปคือแต่ละคำที่กูยอมรับว่ากูหมดศักดิ์ศรีอย่างถึงขีดสุด ไม่ใช่แค่หมดศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคน กับความทรนงที่กูเคยมี แต่นี่คือการเหยียดหยามกูลงถึงขั้นเป็นสัตว์เดียรัจฉาน

กว่ากูจะกินข้าวหมด ก็อีกครึ่งชั่วโมง กูแทบหมดแรง ปวดคอจากการก้มๆเงยๆ ครูจับกูเข้ากรงหมา ล็อคด้วยแม่กุญแจ กรงไม่กว้างพอที่กูจะเหยียดตัวได้ นั่งตรงๆ ก็ไม่ได้ นอนก็ต้องขด กูก็ขดตัวนอนลงไป กูนอนพักอยู่สักพัก ควยที่กูไม่ได้เหลียวแลมานาน ก็ลุกขึ้นมาประท้วง ตั้งตรง แข็งโด่

ครูยืนอยู่ข้างกรงกู เอื้อมมือลอดซี่กรงเข้ามาลูบไล้ควยกูที่เหยียดตัวแข็งปั๋ง นิ้วชี้ของแกลูบหัวควยกูแล้วละเลงขยี้ โอย เสียวว่ะ เสียวสัตว์ๆ กูบิดตัวร้องซี้ดส์ แต่รู้สึกปวดหน่วงๆอยู่ที่ไข่ชอบกล

ความปวดที่โดนบี้ไข่ยังไม่หายไป แล้วไม่รู้กูคิดเอาเองหรือเปล่า ดูมันจะปวดมากขึ้นเท่ากับที่กูเสียวมากขึ้น ครูเปลี่ยนมากำควยกูไว้ กูล่ะโคตรภูมิใจกะลูกชายของกูจริงๆ ขนากมือครูใหญ่ๆยังกำไม่รอบ แกปลดกางเกงของแกออกแล้วกำของตัวเองไว้บ้าง แกกระทอกควยสองอันในมือสองมือ ปากครางอืออา

“อูย เสียวจัง ใหญ่จัง อูย ควยมึงแข็งจัง แข็งยังกะหินแน่ะ ทำไมควยมึงใหญ่ขนาดนี้วะเนี่ย แล้วนี่มึงเริ่มปวดหรือยัง ยังไม่ปวดใช่ไหม เดี๋ยวนะ เดี๋ยวก็ปวดแล้ว”

ปวด ปวดอะไรวะ กูหรี่ตามองครูที่กำลังเพลินอยู่ แต่คำพูดของครูก็ทำให้กูฉุกใจคิด ไข่กูมันปวดหน่วงๆ มากขึ้นทุกที จุกๆ เจ็บๆ ไปหมด ไม่เหมือนอาการที่โดนบีบไข่ แต่มันปวดหนักๆ อยู่ข้างใน ทั้งปวดทั้งจุก

มือครูเลื่อนจากควยกูมาที่ไข่ แตะลูบเบาๆ เท่านั้นแหละ กูร้องจ้ากทันที สะดุ้งจนหัวโขกกรงดังโครม แต่ความเจ็บตรงนั้นเทียบไม่ได้กับที่พวงของกู พอครูแตะ มันยิ่งปวดทวีคูณ นี่มันเหี้ยอะไรวะเนี่ย ทำไมแค่แตะแล้วมันปวดขนาดนี้

“ภาษาหมอเค้าเรียกว่า ภาวะอัณฑะบิดพันไง ไม่เคยได้ยินใช่ไหม กูจับขั้วอัณฑะของมึงบิดไขว้ไว้ เลือดจะไหลไม่สะดวก คราวนี้มึงแตกไม่ได้แน่ๆ แต่กูจะเล่นควยมึงได้ไปเรื่อยๆ ทั้งคืน แล้วพอถึงพรุ่งนี้เช้า ไข่มึงก็จะอักเสบ ขาดเลือด มึงก็จะกลายเป็นขันทีเต็มตัวเลยล่ะ”

กูทะลึ่งพรวดลุกขึ้น แต่หัวก็ชนตูมเข้ากับขอบกรงอีก ลูกน้องของครูคว้าเชือก แล้วดึงมือกูไปมัดกับกรงจนแน่นทั้งสองข้าง กูกำลังจะอ้าปากร้อง ก็โดนผ้าอุดปากเอาไว้จนแน่น ครูกระทอกควยกูอีกครั้ง ถี่ยิบหนักหน่วงเหมือนกำลังจะรีดน้ำสุดท้ายของมันออกมา แต่ความเสียวถูกชดเชยด้วยความปวดหน่วงในลูกอัณฑะที่มากขึ้นทุกทีๆ จนกูหน้าเขียว จุกจนหายใจไม่ออก ครูหัวเราะชอบใจ กำมือรอบควยกูแน่น รีดเลือดจากโคนควยมาที่ปลาย แล้วอีกมือก็กำตรงโคนรีดขึ้นมาอีก สลับไปมา รีดเลือดจนหัวควยกูบวมเป่ง แล้วก็รัดหนังยางไว้จนแน่น โคนควยถึงกับคอดจนกิ่ว หนังยางฝังลึกลงไปในเนื้อ

ควยกูเส้นเลือดปูดขึ้นมาคาตา แกดึงผ้าออกจากปากกู แล้วจับกูชักว่าวรุนแรง ถี่ยิบ เป็นการชักว่าวที่ทรมานที่สุด ควยกูปวดไปหมด เส้นเลือดแทบจะระเบิด ครูมองหน้าบิดเบี้ยวของกูอย่างพอใจ มือสะบัดขึ้นลงจนสายสองสลึงกูแทบขาด ปล่อยให้กูร้องโอดโอย กูเจ็บจนน้ำตาแทบเล็ด กูจะรอดไปได้ไหม ใครจะรู้ไหมนี่ ว่ากูหายตัวไป ใครจะรู้ไหมว่ากูอยู่ที่นี่ พ่อแม่กูก็ไม่เคยสนใจว่ากูจะไปทำระยำที่ไหน ครูก็ไม่เคยสนใจกู เพราะกูหนีเรียนจนเขาชิน แต่ไอ้อาร์คจะสงสัยไหมว่ากูหายไปไหน… กูร่ำร้องหาศัตรูคู่อาฆาตของกูอยู่ในใจ

อัคร

ผมขี่จักรยานไปตามทางเกวียนแคบๆ ขรุขระในค่ายทหารอย่างสบายใจ ในกระเป๋ามีสตางค์ค่าจ้างแปลเอกสาร และเงินเดือนค่าสอนพิเศษให้กับลูกชายของนายพลท่านหนึ่ง ซึ่งมักจะเรียกผมมาติวให้ในค่ายในช่วงเวลาใกล้สอบ คราวนี้รวมๆ แล้วผมได้มาหมื่นกว่าๆ สมกับที่อดนอนแปลเอกสารด่วนมาหลายวัน เดี๋ยววันนี้จะนอนให้ช่ำปอด แล้วเรียกไอ้สิงห์มาทรมานเล่นๆ ให้เพื่อนๆ สนุกกันอีกนิดดีกว่า มันหายไปไหนไม่รู้ แต่เดี๋ยวโทรไปเรียกมันที่บ้าน มันก็ต้องมาเจอผมอยู่ดีแหละ เพราะผมมี DVD ที่มันอยากได้ ที่มันแสดงเป็นพระเอก ยังไงซะ มันก็ไม่มีทางขัดขืนผม

DVD ชุดนั้น ถูกขายออกไปแล้วเป็น version แรก ซึ่งผม censor หน้าของไอ้สิงห์ไว้ ได้เงินมามากโขอยู่ แต่ถ้ามันมาหือกับผม ผมอาจจะได้ปล่อยชุด uncensor ออกไปในเร็ววัน แล้วผมก็จะใกล้เป้าหมายทางการเงินของผมไปอีกนิด คือ มีของที่ผมอยากได้อยู่น่ะสิ อยากรีบเก็บเงินซื้อเร็วๆ ผมก็วัตถุนิยมพอใช้ได้อยู่นา พ่อแม่ไม่มีเงินซื้อให้ ผมก็หาเอาเอง ง่ายๆ

ผมเลี้ยวรถเข้าไปทางลัด ไม่ค่อยมีใครใช้ทางนี้เท่าไหร่ เพราะมันตัดเข้าป่า แล้วเวลาดึกๆแบบนี้ก็น่ากลัวใช่เล่น แต่ผมไม่เสียเวลาอ้อมไปออกถนนใหญ่หรอก ผีก็ผี ไม่เห็นเคยเจอ

“อ้ากกกกกกกกกกกกกก”

เสียงร้องลั่นดังแว่วๆ แผ่วๆ อยู่ไกลๆ ผมขนคอลุกชัน เอาแล้วไง ไม่น่าท้าเลยกู ผมเบรคจักรยานเอี้ยด เงี่ยหูฟัง หวังว่าจะเป็นแค่หูฝาด

“อาห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์”

เสียงนั้นลากยาว โหยหวนราวกับอสูรกายผู้ทุกข์ทรมานสุดขีด ได้ยินชัดเจนเต็มสองหูเลยคราวนี้ ผมตัดสินใจลงจากจักรยาน เตรียมหันกลับ มันจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ ไม่น่ายุ่งด้วย เสียงยังกะควายโดนตอน

คิดถึงคำว่าควาย ผมก็เห็นหน้าไอ้สิงห์แว่บขึ้นมาในหัว แต่ก็สะบัดหน้าไล่ความคิดนั้นออกไป ไอ้สิงห์มันจะมาอยู่แถวนี้ได้ยังไง ไม่น่าเป็นไปได้ ผมก้าวเท้าจะยกจักรยานหันไปทางเดิม ยอมอ้อมก็ได้วะ

“คลิ้ง”

ผมย่ำลงไปบนเศษท่อนไม้ใหญ่ที่มองไม่เห็น แทบเสียหลัก แต่เกือกม้าที่ตอกอยู่บนรองเท้าผมกระทบกับสิ่งนั้น เกิดเสียงโลหะกระทบกัน ผมขมวดคิ้ว ก้มลงไปหยิบขึ้นมาดู เสียดายที่ไม่ได้เอาไฟฉายติดมา ก็เลยมองเห็นเจ้าสิ่งนั้นตะคุ่มๆ อยู่บนพื้น

แต่เพียงแค่ผมหยิบมันขึ้นมา ผมก็รู้อยู่แก่ใจแล้วว่ามันคืออะไร กรงเหล็กหนักๆ ทรงกระบอกขนาดราวกระบอกข้าวหลามที่ผมสั่งทำ ทั้งขนาด น้ำหนัก คุ้นมือจนผมขนคอลุกชันเมื่อเสียงที่ผมคิดว่าเป็นสัมภเวสีนั้นดังขึ้นอีกครั้ง

เมื่อตั้งใจฟังเต็มที่ ผมก็รู้สึกว่าเสียงนั้นคุ้นหูอย่างไม่น่าแปลกใจ เสียงต่ำๆ ห้าวๆ ลึกๆ อยู่ในคอ ระเบิดออกมาจากปอดอันทรงพลัง เป็นหลักฐานว่าไอ้สิงห์อยู่แถวนี้และมันกำลังได้รับความเจ็บปวดจนเกินเส้นแบ่งที่มุษย์จะรับได้

ผมเก็บกรงนั้นไว้ในกระเป๋า เลี้ยวไปตามทางแยกที่นำไปสู่เสียงนั้น ตั้งใจให้เงียบที่สุด จักรยานเก่าบรมของผมก็ดันผ่าส่งเสียงเอี้ยดอ้าดอยู่ได้ ปกติก็ไม่ได้ดังมากมาย แต่ทำไมวันนี้ผมรู้สึกว่ามันดังก้องไปในความมืดราวกับไซเรนของรถตำรวจที่นำขบวน ประกาศว่าเจ้าชายอัครเสด็จแล้ว

แค่อึดใจเดียว ผมก็เห็นแสงไฟสลัวๆที่ถูกพรางไว้อย่างมืออาชีพด้วยตาข่ายทหารสีเขียวดำ มันเป็นโรงนอนทหารเก่าร้าง ซึ่งถ้าผมไม่ได้ตามเสียงไอ้สิงห์มา และไม่ทันเห็นแสงไฟที่ลอดตาข่ายเป็นรูเล็กราวกับหิ่งห้อยแล้ว ก็คงเผ่นป่าราบกันทุกคน เข้าใจแล้วว่าทำไมคนเขาลือกันว่าแถวนี้ผีดุ แล้วคราวนี้กูจะปราบผียังไงวะเนี่ย

ผมจูงจักรยานไปซ่อนไว้ริมกำแพง แล้วย่องมาแอบดูในโถงชั้นล่างที่เปิดไฟแรงเทียนต่ำไว้ค่อนข้างสว่างดีกว่าที่อื่นๆ พยายามให้ตัวเองอยู่ในเงาที่มืดที่สุด

กลางห้องนั้น ร่างใหญ่กำยำของไอ้สิงห์ขดอยู่ในกรงหมาเก่าขึ้นสนิม เป็นกรงหมาสำหรับหมาทหารพันธุ์ใหญ่ แต่ก็ไม่ใหญ่พอสำหรับไอ้สิงห์แน่นอน มือของมันถูกมัดไว้กับซี่ลูกกรงให้นอนหงาย ขางอติดมุมกรงสองข้าง และกลางลำตัวนั้น ควยอลังการของมันแข็งโด่ ขยายใหญ่เต็มที่ ไม่ใช่อาการแข็ง น่าจะเป็นอาการบวมมากกว่า เส้นเลือดพันจนน่าจะเกิดอันตราย แต่ที่แปลกใจคือ ไข่สองข้างที่ไม่ได้โดนรัดนั้น แดงก่ำ บวมห้อเลือดไปด้วยทั้งพวง ดูเหมือนเลือดไม่เดิน

ทหารคนหนึ่งนั่งเปลือยท่อนล่าง มือข้างหนึ่งชักว่าวให้ไอ้สิงห์ อีกมือหนึ่งชักว่าวให้ตัวเองด้วยท่าทางหื่นกระหาย ผมแปลกใจที่ไอ้สิงห์ร้องครางตลอดเวลาที่โดนชักว่าว ดูมันไม่น่าเจ็บปวดอะไรมากมาย แค่โดนรัดกักเลือดอย่างที่ผมก็เคยทำ มันก็ดูจะทรหดพอที่จะทนไหว

สักครู่หนึ่ง ผมก็สังเกตได้ อาการเจ็บปวดสาหัสนั้นคงจะมาจากไข่ของมันมากกว่า มันคงโดนอะไรเข้าไปสักอย่าง เพราะเสียงแหกปากของมันจะดังขึ้นสองเท่าทันทีที่ทหารคนนั้นลูบไข่เขี่ยไข่มันเล่นแค่เบาๆ

“โอย ปวด โอย…. ไอ้อัคร มึงอยู่ไหน ช่วยกูด้วย ……..”

เสียงมันพึมพำเข้าหูผม มันทรนงพอที่จะไม่ร้องออกมาดังๆ แค่คำพูดที่ออกมานี้ ก็แสดงชัดแล้วว่ามันเข้าตาจนจริงๆ ผมกัดฟันกรอด มึงมายุ่งอะไรกะทาสกู ไม่รู้เหรอว่านี่ของใคร

ผมมองสำรวจดูรอบๆ ตัดสินใจเสี่ยงครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต ผมย่องเข้าไปเงียบๆ ไม่มีอาวุธอะไรที่จะดีไปกว่ากรงเหล็กที่อยู่ในกระเป๋าผม ผมเงื้อแท่งเหล็กนั้นขึ้นจนสุดแขน เกร็งกล้ามแขนเต็มที่ กะว่าถ้าทีเดียวเอามึงไม่อยู่ กูก็ตาย วัดดวงกัน

“โพละ”

เสียงกรงฟาดกับกบาลของมันสุดแรงเกิด มันคะมำโครมลงไปชนกับกรง ส่งเสียงเอี้ยดอ้าด ผมจิกกบาลมันให้หงายหลัง เอามืออุดปาก ใช้ท่าที่ถนัดที่สุด คาราเต้ผ่าหมากลงไปสามทีซ้อน มันกระตุกสามทีตามจังหวะมือของผมแล้วนิ่งไป

ผมคว้ามีดจากเข็มขัดของมัน ตัดผ้าที่มัดมือไอ้สิงห์ออก มันมองอย่างงงๆทีอยู่ๆผมก็มาถึงนี่ แต่ผมไม่มีเวลาจะพูดอะไร เอาเศษผ้านั่นมัดปากทหาร แล้วคล้องกุญแจมือของมันเองฉับลงไปทั้งข้อมือข้อตีน ผมคว้ากุญแจกรงต่อ พยายามไขแม่กุญแจปล่อยมันออกมา รีบจนมือสั่นระริก เกิดมาไม่เคยเป็นพระเอกช่วยใครขนาดนี้ กุญแจก็เยอะชิบหาย ไขผิดไขถูก

ในนาทีที่แม่กุญแจดีดดังกริ้กนั้นเอง ผมก็ได้ยินเสียงโครมใหญ่ดังลั่น พอหันกลับไปดู ไอ้ทหารโคตรอึดตัวนั้นมันยังไม่ยักสลบ มันกลิ้งตัวไปที่จักรยานผม แล้วเอาตีนเกี่ยวให้ล้มลง เป็นสัญญาณแจ้งถึงผู้บุกรุกทันที

เสียงกินเหล้า เสียงหัวเราะข้างบนเงียบลงจนผมขนลุกซู่ ไม่มีเวลาทำอะไรแล้ว ผมกระชากกรงเปิด ไม่สนใจว่าเสียงเอี้ยดอ้าดของมันจะดังลั่นขนาดไหน แต่นั่นก็เป็นการยืนยันว่า ไอ้สิงห์กำลังจะหนีแล้ว ผมลากไอ้สิงห์ออกจากกรง แล้วคว้าจักยานทันที ลากเอาร่างของมันขึ้นซ้อนท้าย แล้วปั่นสุดชีวิต

ไอ้สิงห์เอนหน้าลงซบหลังผมอย่างอ่อนแรง ท่าทางมันจะยังไม่ฟื้นดีเท่าไหร่ แต่จากหางตา พวกมันเปิดไฟโรงนอนสว่างหมดแล้วและที่ทำให้ผมเย็นวาบ คือลำแสงจากกระบอกไฟฉายหลายลำที่กระจายจาก ณ ที่นั้น แยกกันค้นหาพวกเราตามกลยุทธ์การไล่ล่าเชลยที่พวกมันชำนาญ

ผมพยายามเร่งความเร็วขึ้นอีก ไม่สนใจอาการปวดของต้นขา และปอดที่กำลังอึดอัดเต็มที่ หัวใจเต้นระรัวอยู่ในอก ทั้งด้วยความหวาดกลัว ทั้งด้วยความต้องการออกซิเจนในกระแสเลือด

เสียงเอี้ยดอ้าดของจักรยานดูจะเป็นสิ่งที่ทำให้พวกมันรู้ว่าเราหนีมาทางไหน พวกมันวิ่งตามมาได้ถูกทิศทาง ไม่รู้ว่าพวกมันวิ่งได้เร็วแค่ไหน น่าจะเร็วมาก เพราะมันคือมืออาชีพด้านการสังหาร ไม่อย่างนั้นคงไม่ทรมานไอ้สิงห์ได้มากมายขนาดนี้

ถึงผมจะมีจักรยาน แต่ทางเกวียนที่ขรุขระและน้ำหนักตัวมหาศาลของไอ้สิงห์ ก็ไม่ได้ทำให้จักรยานมีประโยชน์อะไรมากนัก

ทำยังไงดี ไอ้อัคร คิดสิ สงบใจแล้วคิด อย่ามัวแต่ขวัญผวา ผมบอกตัวเอง

แล้วคำตอบของผมก็อยู่ตรงหน้า ลำคลองที่ผมคุ้นเคย ลำน้ำที่ผมเคยเอาไอ้สิงห์มาทรมาน สายน้ำไหลเชี่ยวด้วยภูมิประเทศสูงชันแถบนี้ ผมหยุดจักรยานที่ริมน้ำ ไม่มีประโยชนที่จะหนีทางบก มันตามรอยเท้าหรือล้อจักรยานได้สบาย

“มึงไปซ่อนอยู่ตรงโน่น ไป เดินไหวไหมมึง อย่าเสือกตกน้ำไปล่ะ”

ผมชี้ไปที่กอกกริมน้ำ ไหวไม่ไหวก็ต้องไหวล่ะ ไม่งั้นมึงกะกูตายคู่แน่ๆ โชคดีที่ไอ้สิงห์ตั้งใจเรียนรด.อยู่วิชานึงกะเขาบ้าง มันจึงเข้าใจว่าผมทำอะไรอยู่ มันเดินกระย่องกระแย่งไปที่ริมตลิ่งสูง ท่าทางจะปวดไข่ไม่เบา แล้วมันก็กลั้นใจกระโดดลงไปริมน้ำที่สูงเท่าขา

ในวินาทีเดียวกัน ผมก็คร่อมจักรยาน แล้วพุ่งตัวลงไปในน้ำ กะให้จมลงไปกลางลำคลองส่วนที่ลึกที่สุด วัตถุสามอย่างคือ ผม ไอ้สิงห์และจักรยาน ตกลงไปในน้ำพร้อมๆ กันส่งเสียงตูมลั่น ผมตะกายขึ้นมาบนผิวน้ำ คว้ามีด ตัดเชือกเรือเก่าๆ ลำหนึ่งที่ผูกอยู่อยู่แถวนั้น แล้วผลักออกไปสู่ลำน้ำเชี่ยว ได้ผล เรือลำนั้นลอยออกไป ลิ่วไปตามกระแสน้ำ ผมตะกายเงียบๆ ไปสมทบกับไอ้สิงห์ที่พงกก แขนแข็งแรงของมันคว้าตัวผมไปกอดไว้ พยายามงอตัวให้มีขนาดเล็กที่สุด แทบจะกลั้นใจ

แสงไฟฉายกราดมาถึงลำน้ำพอดีกับที่มันจะทันได้เห็นเรือลำนั้นแวบหนึ่ง พวกมันพึมพำกันเบาๆ แล้วออกเดินไปตามตลิ่ง ท่าทางจะพยายามตามเรือลำนั้นไป

เราซ่อนอยู่ตรงนั้นนานมาก ไม่กล้าวางใจว่าพวกมันส่วนหนึ่งจะไม่ซุ่มดักเราอยู่แถวนั้น เป็นชั่วโมงๆ ผมหนาวจนตัวสั่น เปียกไปหมดแต่ไอ้สิงห์ท่าทางแย่มากกว่า มันกุมไข่ ตัวสั่นระริก เสียงครางของมันดังอยู่ริมหูของผมตลอดเวลา

“มึงเป็นอะไร สิงห์” ผมกระซิบถาม

“มันบิดไข่กู ให้ไข่กูพันกัน มันบอกว่า ไข่กูจะเน่าไปตอนเช้า”

เสียงมันกัดฟันตอบ ผมใจหาย แกะมือของมันออก แล้วลูบสำรวจพวงของมันช้าๆ อย่างระวังที่สุด

แต่แค่ผมแตะไข่มันเท่านั้น ไอ้สิงห์ก็สะดุ้งเฮือก กลิ้งตัวไปมากับพื้นทราย กัดแขนตัวเองเพื่อกลั้นเสียงร้อง ผมเคยได้ยินภาวะอัณฑะบิดพันของไข่ผู้ชายมาบ้าง และเคยศึกษามันมานิดหน่อย พอรู้ถึงอันตรายและความทรมาน แต่ไม่เคยรู้ว่าจะสร้างภาวะนี้อย่างไร และแก้ไขปัญหาอย่างไร แต่ตอนนี้ ผมคงต้องพยายาม

ผมถอดเสื้อยืดออก ม้วนเป็นก้อนกลม แล้วส่งให้ไอ้สิงห์ มันรับไปอุดปากตัวเองไว้อย่างรู้งาน สองมือจับหินก้อนใหญ่ไว้เป็นที่ยึด แล้วนอนหงายขึ้น ผมพาดร่างของตัวเองทับตัวมันไว้ กดไม่ให้มันดิ้น รู้สึกถึงอาการเกร็งของกล้ามเนื้อทรงพลังข้างใต้ที่พยายามร่วมมือเต็มที่

ผมลูบที่โคนพวงสวรรค์ ไอ้สิงห์กัดฟัน เสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ ร่างกายบิดเร่าอยู่ใต้ตัวของผมจนผมแทบกระเด็น แต่นิ้วของผมก็รับรู้อะไรบางอย่างผิดปกติ

ขั้วอัณฑะตรงนั้นบิดไขว้กันอยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะบิดมันกลับมาได้ไหม ไม่รู้ว่าผมต้องลองบิดไข่ไอ้สิงห์กลับมาท่าไหน มันถึงจะเป็นปกติ ไข่ของมันบวมจนหนังตึง ร้อนระอุแบบที่เรียกว่า Inflammation คืออาการปวดบวมอักเสบของอวัยวะตรงนั้น ผมเคยข้อเท้าแพลงก็ทรมานเต็มทนแล้ว แล้วนี่อาการคล้ายๆกันมาเกิดตรงที่ที่อ่อนบางที่สุด ไอ้สิงห์อาจจะสลบไปได้

ผมแวบขึ้นมาอีกครั้งกับคำว่าสลบ แล้วถ้าผมลองวิธีอีกแบบหนึ่งเล่า

“ไอ้สิงห์ มึงทนเต็มที่นะ แล้วไม่ต้องฝืน ถ้าอยากหลับก็หลับไปเลย เชื่อกู” ผมบอกมัน ไอ้สิงห์พยักหน้ารับ

แล้วมือของผมกำแน่นทันที เอาล่ะ กูต้องเสี่ยงว่ะ โอกาสรอดนิดหน่อย แต่ก็น่าลองดู ผมเกร็งมือแน่นขึ้น แน่นขึ้น ไม่สนใจอาการบิดตัวชักดิ้นชักงอจนไอ้สิงห์แน่นิ่งไปนี่สุด

เมื่อมันสลบเสียได้ ทุกอย่างก็ง่ายขึ้น ผมออกแรงบิดอัณฑะของมันในความมืด พยายามให้นุ่มนวลที่สุด คิดว่ากำลังแกะเงื่อนที่ด้ายไหมที่บอบบาง เช็คลมหายใจของมันเป็นระยะๆ จนกระทั่งได้รับรู้ความรู้สึกที่น่าอภิรมย์ที่สุดในมือ ต่อมลูกผู้ชายทั้งคู่ บิดไขว้กันกลับคืนช้าๆ เบียดตัวแน่นอยู่ในถุงอัณฑะอย่างที่มันควรจะเป็น ผมเช็คดูให้แน่ใจว่าไม่มีปมอยู่ที่ขั้วอัณฑะอีก กลัวว่าตัวเองจะทำผิดพลาด ไปบิดไข่มันไขว้เป็นสองชั้น ทีนี้ละ ตายแน่ๆ

อาการของไอ้สิงห์ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว มันฟื้นจากอาการสลบได้ไม่ยากเย็นนัก ไข่ของมันเย็นลงสู่อุณหภูมิปกติในไม่ช้า และควยของมันก็ดูไม่ได้เสียหายอะไร แค่บวมกว่าเดิมให้ผมเล่นได้มันส์ขึ้นหน่อยเท่านั้นเอง

เรารอจังหวะอยู่นาน เมื่อมั่นใจว่าปลอดภัยพอและแพซุงลูกหนึ่งผ่านเข้ามาใกล้พอ ผมก็ลากตัวมันขึ้นไปอยู่บนนั้นด้วยกัน ปล่อยให้ลอยไปตามกระแสน้ำที่จะผ่านตัวอำเภอ หลายครั้งที่เราอุปาทานได้ยินเสียงฝีเท้าริมฝั่งน้ำ

หลายครั้งที่เราสะดุ้งกับเสียงปลาโจน ไอ้สิงห์กอดผมไว้แน่น กดผมไว้แนบอกแข็งแรง ซุกตัวลงกับร่องซุงให้มากที่สุด เป็นที่สังเกตน้อยที่สุด จนเราเห็นแสงสว่างที่สวยงามที่สุดของเสาไฟฟ้าริมถนนเลียบคลอง ผมลากไอ้สิงห์ถูลู่ถูกังลงน้ำ ปล้ำให้มันพยายามลอยตัวบนน้ำอยู่นิ่งๆ จนได้ แล้วก็ลากมันเข้าฝั่ง ปีนท่าน้ำขึ้นไปบนถนน ผมเหนื่อยจนหอบแฮ่กๆ ลิ้นห้อยจนอยากจะนอนอยู่ตรงนั้น แต่ก็ไม่ได้หรอก ถ้าเช้าแล้วคนมาเจอไอ้สิงห์นอนแก้ผ้าอยู่ข้างถนนกะผมคงสนุกพิลึก

ผมพยายามลุกขึ้น แล้วก็แปลกใจที่เห็นไอ้สิงห์ย่อตัวลงมา กางแขนเตรียมรับผมขึ้นหลัง ผมมองมันแบบเอ๋อๆ งงๆ

“ขึ้นมาสิครับ”

มันยิ้ม แววตามันมีประกายขำๆ

“เดินอีกตั้งไกล เดี๋ยว ‘นาย’ เหนื่อยแย่ แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วนี่”

ไอ้สิงห์

กูมาอาศัยนอนบ้านนายกูมาเกือบเดือนแล้ว พ่อแม่เขาก็ดีนะ นายอัครบอกเขาว่ากูรถมอร์ไซค์คว่ำ อยู่คนเดียวก็เลยมาขออาศัยนอนรักษาอาการเคล็ดขัดยอก เขาก็โอภาปราศัยดี เท่าที่เห็น ก็ไม่จนนี่หว่า แต่ไม่ตามใจลูกให้เสียคนแบบพ่อกูเท่านั้นเอง แล้วเขาก็ไปๆ มาๆ อยู่กรุงเทพมั่ง อยู่บ้านนี้มั่ง เห็นบอกว่าจะมาอยู่ที่นี่สองอาทิตย์หน หนละไม่กี่วัน กูก็เลยมาอาสานอนเฝ้านายกูมั่ง เป็นห่วงว่ะ ตัวเล็กๆ อยู่บ้านคนเดียว หมาก็ไม่เลี้ยงสักตัว เอ หรือว่าเขาเห็นกูเป็นหมายักษ์ไปแล้วหว่า ให้กูนอนบนพรมหน้าเตียงซะงั้น ผ้าผ่อนก็ไม่ค่อยเอามาให้กูใส่ พ่อแม่มาทีไร กูวิ่งแน่บเข้าห้องแทบไม่ทันทู้กที

กูสนิทกะนายมากขึ้น พอเป็นที่สังเกตของเพื่อนๆ ในห้อง พวกมันก็ร่ำลือกันว่า นายอัครปราบกูจนเชื่องเป็นลูกแมวไปแล้ว ก็จริงล่ะวะ กูไปอยู่กลุ่มเดียวกะนาย ยังไม่สนิทกะไอ้พวกนั้นมากจนพอคุยได้สนิทใจหรอก ก็เมื่อก่อนกูทำพวกมันไว้มากนี่นา แต่ก็สังเกตได้ไม่ยากว่า กูเดินตามนายอัครต้อยๆ และไม่ค่อยซ่าส์อย่างเดิม จะออกเงียบๆ ขรึมๆ ยังขู่ให้คนกลัวได้อยู่ แต่ไม่เกเรเท่านั้นเอง

อย่างเดียวที่ไม่เชื่องตามตัวกู ก็คือไอ้พวงตรงหว่างขานั่นแหละ มันซ่าส์ไม่ยอมเลิก เดี๋ยวนี้มันแข็งวันละยี่สิบชั่วโมงโดยไม่ต้องพึ่งยาแล้ว กูต้องใส่กางเกงในตัวเล็กๆ แน่นๆ รัดมันไว้ ไม่งั้นเดินแล้วไข่แกว่งจนจุกมากขึ้นทุกที

“นายครับ ขออนุญาตชักว่าวครับ”

เป็นประโยคปลุกนายประจำวันของกู

“ไม่ กูจะเก็บน้ำมึงไว้ใช้”

ทุกวัน นายก็ปฏิเสธกูแบบนี้ โอย นายครับ มันเงี่ยนนะครับ แข็งจนปวดแล้วเนี่ย กูปลิ้นหัวควยกูออกมาดู บานทะโล่เลยว่ะ น้ำใสๆ ซึมเต็มหัวทุกวัน แข็งจนเส้นเลือดโปน กูเอานิ้วชี้ลูบหัวควยเล่น ละเลงน้ำไปทั่วหัว แล้วก็ตัดใจ ไปอาบน้ำล้างคราบนั่นออกโดยด่วน ก่อนที่จะเบรคแตก โดนนายด่าแหงๆ นายไม่ชอบอะไรกูก็ไม่อยากขัดใจวะ ชาตินี้เกิดมามีนายอยู่คนเดียว ต้องถนอมหน่อย

บางวันในห้องเรียน ถ้าได้ทีห้องที่มีมุมลับตาหน่อย อย่างวันนี้ ที่เป็นห้องเดียวกับที่กูโดนทรมานชั่วโมงศีลธรรม กูก็จะดึงมือนายมากุมควยกูเล่นบ้าง พอเพลินๆ คลายเงี่ยนไปได้สักนิด มือนายน้ำหนักดีว่ะ กูชอบตรงที่แกบีบแรงดี ไม่เหมือนพวกสาวๆ จับควยกูแล้วชอบบีบเบาๆ กลัวจะหักหรือไงวะ ห่าเอ๊ย ไม่รู้เหรอว่ากูแกร่งขนาดไหน

วันนี้นายใจดีแฮะ คลึงควยกูเล่นอยุ่นาน สงสัยจะเบื่อวิชานี้มั้ง กูมองไปรอบๆ ไม่มีคนสนใจเรา แล้วแถมยังเป็นมุมลับตาคน กูก็เลยแอบปลดตะขอกางเกง รูดซิป งัดมันออกมาถอกหัวให้นายลูบเล่นเสียเลย เสียวจนแฉะไปหมดแล้ว

“ไอ้สิงห์”

นายกระซิบดุ ดีดมะกอกอย่างจังเข้าให้ที่หัวแดงคล้ำ กูสะดุ้งโหยง เจ็บสัตว์ มือหนักนะนายกู แต่ควยกูไม่ยอมหายซ่าส์ว่ะ กระดกตามแรงนิ้วนาย อาการยุกยิกของเราทำให้เพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ชำเลืองมองยิ้มๆ นายก็ยิ้มตอบแล้วกระทอกควยกูให้มันดูซะงั้น ไม่มีหวงกูเลยนะนายท่าน โอย เสียวว่ะ กูแอ่นตัวรับแรงกระแทกของมือนาย ควยกูโด่ชี้ฟ้าจนโผล่พ้นขอบโต๊ะ ดีนะที่ครูคนนี้หันหน้าเข้ากระดานตลอดเวลา

กูรู้สึกถึงมือที่สอง ที่สาม ที่เข้ามาแย่งกันลูบไล้พวงสวรรค์ของกู เสียวจนตัวลอย ตัวบิดซ้ายขวา ไม่รู้ว่าสนุกหรือทรมานมากกว่ากัน อยากจะกระฉูดออกมาตรงนี้ซะจริงๆ แต่ถ้าทำแบบนั้น นอกจากจะโดนนายด่าแล้ว ยังจะต้องมีเรื่องกะฝ่ายปกครองแหงๆ

กูโดนลูบแบบนั้นอยู่นานจนหมดชั่วโมง ทำความเคารพครู แล้วครูก็เดินออกจากห้องไป นักเรียนส่วนมากจัดการเก็บข้าวของกลับบ้าน แต่มีไม่น้อยที่เดินมาหานายของกู แกล้งทำเป็นมารุมๆ กันคุยเรื่องการบ้าน แต่จริงก็มาดูควยกูแหละ นายก็ไม่ยักหวง ไม่ยอมเก็บ หลายมือมาช่วยกันรูด ช่วยกันกระทอกจนกูร้องซี้ดส์ พวกมันทั้งรูด ทั้งลูบไข่ บางคนก็ละเลงหัวกูจนตัวกูบิดเป็นนอต

“โอย นายครับ ไม่ไหวแล้วคร้าบ ขอนุญาตชักว่าวครับนาย ไอ้สิงห์ขอนะครับ จะให้แตกตรงนี้ก็ได้ครับ แต่ขอแตกสักที ไม่ได้แตกมาเป็นเดือนแล้วนะคร้าบนาย โอย เสียว”

กูร้องคราง บิดตัวเร่าๆ ทุกคนหูผึ่ง หยุดชะงักกับคำว่า ไม่ได้แตกมาเป็นเดือน พวกมันมองนายอย่างยกย่องที่ควบคุมกูได้ขนาดนี้ หลายๆ เสียงเริ่มยุให้เจ้านายจับกูปั่นจนแตก แลกกับการเก็บค่าดูและเริ่มมีการพนันขันต่อว่ากูจะทนได้สักกี่นาที เถียงกันไปมา ถึงวิธีการที่จะสะใจพวกนายๆมากที่สุด นายกูก็เอากะเขาด้วย ยอมรับพนัน แล้วต่อรองกันไปมา

ในที่สุดก็ตกลงกันได้คือทุกคนที่อยากดูกูน้ำแตก จะต้องจ่ายให้นายคนละห้าร้อย แต่จะได้สิทธ์จับควยกูชักว่าวคนละครึ่งนาทีและมีเดิมพันว่า ถ้ากูทนได้ น้ำไม่แตกก่อนคนสุดท้ายจะรามืออกไป นายกูได้เพิ่มอีกเท่านึง แต่ถ้ากูทนไม่ไหว น้ำแตกก่อนจะครบคน นายกูต้องดูดให้ไอ้พวกที่ยังไม่ได้เล่นควยกูจนกว่ามันจะน้ำแตกกันครบทุกคน ส่วนคนที่ทำให้น้ำกูแตกคามือ จะได้เงินค่าดูไปครึ่งหนึ่ง

ห่าเอ๊ย เดิมพันอื่นก็ไม่อะไรหรอก แต่ข้อที่นายกูต้องไปดูดควยมันนี่ ไม่ยอม กูไม่ยอมเด็ดๆ แต่กูจะทำได้ไหมวะเนี่ย เงี่ยนจนน้ำจะเล็ดออกหูขนาดนี้ กูจะทนไปได้สักกี่นานไหน

กูโดนลากไปหน้าห้อง ตรงเวทีที่อาจาย์สอนน่ะแหละ ห้องนี้โคตรเหมาะกะการโชว์ของกูจริงๆ พับผ่าสิ นายปลดกระดุมเสื้อของกู แล้วถอดมันออกไป กล้ามที่นายเห็นจนชินตาก็ถูกเผยออก จากนั้นก็เป็นกางเกงที่เหลือแต่เข็มขัดยึดเอวกูไว้ นายปลดสายหนังนั่นออก แล้วรูดกางเกงชั้นนอกชั้นในของกูลงไปที่ตาตุ่ม

ควยของกูตั้งโด่ท้าทายสายตา ไข่สองข้างขาดกางเกงในรองรับ ก็ถ่วงลงพื้นด้วยน้ำว่าวเต็มเปี่ยม บวมเป่งเต่งตึงไปทั้งพวง

เสียงฮือฮาดังขี้นเมื่อพวกมันเห็นพวงของกูเต็มตา หลายๆ คนเคยได้ยินแต่กิตติศัพท์ พอมาเห็นของจริงเข้าก็ถึงกับตาค้าง นายอมยิ้มอย่างภาคภูมิในความอึ้งงัน ตกตะลึงของเพื่อนๆ แล้วกระทอกควยกูเบาๆ สองสามที พอให้ควยกูกระดกแกว่งอวดพวกมันเล่น แล้วก็เดินหลบออกไป

คิวของฝูงชนทั้งหลายเริ่มขึ้น กูถูกจับมัดมือไพล่หลังกันการตุกติกหรือขัดขืน คนที่จะมาเล่นควยกู จะเดินมาทางข้างหลังกู แล้วเอื้อมมือมาจับ ลูบ รูด หรือทำอะไรก็ได้ในเวลาสามสิบวินาที เพื่อพยายามให้กูแตกออกมาคามือมันให้ได้ แต่ข้อแม้คือ ทุกคนจะต้องเห็นร่างกายกูอย่างชัดเจนเวลาที่น้ำกูแตก เพื่อแบ่งปันความบันเทิงไปอย่างทั่วหน้ากัน

คนที่จับฉลากได้เบอร์หนึ่ง เดินเข้ามาก่อน ไอ้นี่มือสาก ด้านใหญ่ แค่มันจับควยกูแน่นๆ ควยกูก็กระดกแล้ว เสียวจี้ด มันละเลงนื้วที่หัวกูเน้นๆ กูก็บิดตัวเร่าๆ กว่ามันจะเล่นเสร็จ กูก็หอบแดกไปเรียบร้อย

กูตั้งสติให้มั่นขณะที่ความเสียวจู่โจมกูระลอกแล้วระลอกเล่า แต่ละคนที่ขึ้นมา งัดเอา

กลยุทธ์ที่มันมีอยู่ออกมาจนหมดไส้พุง บางคนรูดกระทอกเร็วๆ ถี่ยิบ บางคนรูดจากปลายจรดโคน เน้นๆ บางคนรูดเบาๆ แผ่วๆ อยู่ตรงกลางให้ควยกูสั่นเหมือนโดนมอเตอร์เขย่า บางคนไม่รูด แต่ลูบละเลงไปทั่วหัว หลายคนใช้อุ้งมือให้เป็นประโยชน์ แบมือ แล้วใช้มืออีกข้าง ลากควยกูสีไปกับฝ่ามือมันช้าๆ

กูเกร็งแล้วเกร็งอีก กล้ามทั้งตัวแทบจะเป็นตะคริวจากความเสียว หลายครั้งที่น้ำเริ่มมาอัดแน่นอยู่ที่โคนท่อ กูต้องกลั้นไว้จนหน้าดำหน้าแดง บอกตัวเองว่า ไม่ อย่า อย่าหลั่งเด็ดขาด ไม่ว่าจะเสียวแค่ไหน เพื่อนาย มึงต้องทำได้ ไม่งั้นนายมึงจะโดนยังไง มึงก็รู้อยู่แก่ใจ ภาพนายก้มลงไปดูดควยคนอื่นทำให้กูแทบทนไม่ได้ กูไม่ยอมเด็ดขาด นายของกู กูไม่ยอมให้ใครมาทำแบบนี้กับนายกู ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ กูท่องคำนั้นอยู่ในใจ หลับตาปี๋ ไม่สนใจเวลาว่ามันจะผ่านไปนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าแถวมันยาวมากแค่ไหน แต่กูรู้อย่างเดียว นายกู นายกู กูต้องปกป้องนายกูไว้ให้ได้

กูทนต่อไปเรื่อยๆ จนรู้สึกเหมือนอยู่ในภวังค์ ตัวเกร็ง ควยเกร็งจนปวดหนึบไปทั้งตัว จากปวด มันกลายเห็นความชา จากชา มันกลับเป็นความเสียว วนไปมาเป็นลูกโซ่

เสียงฮือฮา เสียงพึมพำเชียร์ เสียงวิจารณ์ ดังไม่ได้ศัพท์ กูไม่ใส่ใจกับอะไรทั้งนั้น นึกภาพนายกูไว้ตลอด ท่องคำว่าไม่ยอม กูไม่แตก ซ้ำไปมาอยู่ในหัว ภาวนาให้คิวยาวชั่วกัปชั่วกัลป์นี้ หมดไปเสียที กูเกร็งมากขึ้นๆ จนตัวสั่นระริก ความทรมาน ความต้องการทางกายเริ่มมีอิทธิพลเหนือเหตุผล นายครับ ไอ้สิงห์จะทนไม่ไหวแล้วครับ นายครับ ไอ้สิงห์จะทำยังไง ผมแตกแน่ๆ แล้ว ผมขอโทษ

กูรู้สึกตัวว่า คลื่นยักษ์ขนาดใหญ่ราวสึนามิ เริ่มก่อตัวขึ้นในพวงสวรรค์ ไข่ของกูหดรัดตัวแน่น แรงดันน้ำนั้นเคลื่อนออกมาจากไข่ทั้งคู่ ออกมาที่โคนท่อ กูพยายามเกร็งกล้ามเนื้อท้องน้อย ผลักมันลงไป แต่มันก็ดันสู้ สองแรงผลักกันไปมาอยู่ในท่อจนกูรู้สึกเหมือนควยกำลังจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ในที่สุดกูก็รู้ว่ากูกำลังจะแพ้ คลื่นยักษ์ทรงพลังนั่นดันเข้ามาใกล้อย่างหนักหน่วงทีละน้อยๆ เขื่อนกล้ามเนื้อของกูกำลังจะปริแตก

ในวินาทีสุดท้ายนั้น กูลืมตาขึ้นมองนายกู กูอยากบอกว่า กูขอโทษ กูทำให้นายผิดหวัง กูปกป้องนายกูไว้ไม่ได้

แต่นายกูไม่ได้อยู่ตรงนั้น…..

สัมผัสของเนื้อตัวนุ่มๆ ที่แนบอยู่กับแผ่นหลังของกู คุ้นเคย มือเล็กๆ ขาวๆ ที่มีแรงบีบที่กูจำได้แม่นยำ กำลังบีบรูดอยู่ที่ควยใหญ่ของกู คิวของผู้ท้าทายหมดไปแล้ว ทุกคนนั่งอยู่ข้างหน้าเวที คอยดูการทะลักหลั่งของกูอย่างใจจดใจจ่อ

“พอเถอะ สิงห์ ไม่ต้องทรมานตัวเองแล้ว…. เราชนะแล้ว” เสียงของนายกระซิบอยู่ริมหู

ประสาทของกูผ่อนยวบลงทันที สวนทางกับร่างกายที่เกร็งขึ้น แอ่นสวนไปข้างหน้า กูก้มดูควยที่กำลังถูกกระทอกด้วยมือของนายจนหัวแดงๆผลุบเข้าออกอย่างรวดเร็ว แล้วก็รู้สึกถึงอาการเกร็งสะบัดของดุ้นเอ็นจนกูควบคุมไม่ได้ เขื่อนของกูปริร้าว และถล่มลง

“อ้ากซซซซซซซซซซซซซซซซซ แตก แตกแล้ว นายคร้าบ ไอ้สิงห์แตกแล้ว โอ้ย เสียว เสียว เสียวครับนาย กระทอกแรงๆ อืกครับ อีก อีก โอ้ย ฮาห์ เสียว”

กูร้องลั่น เนื้อตัวกระตุกเฮือก กล้ามขึ้นเป็นมัด มองเห็นควยตัวเองบานเบอะอยู่ในมือของนาย หัวของมันบวมเป่งขึ้น แล้วยิงกระสุนน้ำออกไปเห็นสายยาว ข้น ไกลจนกระเซ็นเปียกผู้ชมที่นั่งออกไปไกลหลายเมตร นายรัวมือไม่มียั้ง ยิงน้ำควยกูไปทัว ผู้ชมทุกคนปรบมือ โห่ร้องอย่างพอใจ เป็นเกมที่สนุกสนานสำหรับทุกคนที่น่าจะจดจำกันไปอีกนาน

วันนี้นายอัครไม่อยู่บ้าน เห็นว่าไปทำงานพิเศษอะไรแต่เช้ามืด กูเลยไม่อยากตามไปด้วย กำลังคิดว่าจะไปหาซากจักรยานเก่าๆ หลายๆ คันมาประกอบเป็นคันนึงให้นายใช้ดีกว่า แทนคันที่ตกน้ำไป

กูออกไปที่มหาวิทยาลัย ไปเดินหาจักรยานเก่าๆที่พวกรุ่นพี่ที่จบแล้วชอบทิ้งไว้ให้รุ่นน้องๆ คันไหนจอดทิ้งไว้เฉยๆ ไม่ล่ามโซ่ ก็แปลว่ายกให้ เอาไปได้เลย กูก็มองๆ หาคันเก่าๆ หน่อยที่ดูไม่มีใครอยากได้ แบกมาสามคัน มาโยนไว้ที่สนามหน้าบ้าน แล้วก็ไขกุญแจเข้าไปเอาเครื่องมือในบ้าน

ประตูเปิดออกง่ายๆ ไม่ได้ล็อค กูนิ่งเงียบ เอื้อมไปคว้าไม้หน้าสามมาท่อนนึง แล้วย่องเข้าบ้าน พยายามเงี่ยหูฟังเสียงแปลกๆ ทุกอย่างเงียบกริบจนกูขนลุก ผลักประตูเข้าไปในห้องรับแขกช้าๆ เงื้อไม้เตรียมจะแพ่นกบาลใครก็ตามที่อยู่ในบ้าน

บนเก้าอี้ยาว ร่างเล็กๆ ขาวๆ นอนกอดหมอนอิงอยู่ กำลังหลับสบาย ลมหายใจเข้าออกช้า ลึก เป็นจังหวะ ใบหน้าใสมีรอยยิ้มน้อยๆ เหมือนฝันดี กูถอนหายใจโล่งอก ลดไม้ลงแล้วเข้าไปนั่งใกล้ๆ สงสัยจะเหนื่อย ไปแต่มืดนี่นา กลับมาเร็วๆ ก็ดีแล้ว เป็นห่วง รู้ไหมว่านายไม่อยู่แล้วคิดถึงนะ ไม่มีใครมาคอยไล่เตะไล่ทุบ กูก้มลงไปจูบแก้มนายทีนึง มันเขี้ยวซะจริง อยากกอดอยากฟัดว่ะ นายกูน่ารัก……. รักนะ เจ้านายตัวเล็กเนี่ย อยากบอกให้โลกรู้ นี่นายกูนะคร้าบ ตัวอื่นห้ามแหยม

กูตัดใจลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ยาวก่อนที่จะห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ไปทำจักรยานให้นายดีกว่า ตื่นมาจะได้พาไปขี่รถเที่ยวได้

แต่พอหันหลังกลับปุ้บ กูก็รู้เลย… งานเข้าแล้วกู……

ตรงหน้ากู ไอ้พี่พงษ์อยู่นั่นพร้อมลิ่วล้อใส่ชุดซาฟารี ตัวเป็นควายพอๆกับกูเกือบทุกคน กูใจหายวาบ วันนี้เป็นวันที่กูต้องจ่ายดอกให้แกนี่หว่า ลืมซะสนิท

“เงินล่ะ ไอ้สิงห์”

แกเอาไม้หน้าสามที่กูถืออยู่เมื่อกี้น่ะแหละ ชี้หน้ากูอย่างขู่เข็ญ

กูชักเหงื่อตก มองไปรอบๆ หาทางรอด ไม่มีอาวุธอะไรอยู่ใกล้มือแถวนี้อีก แต่กูมองเห็นอะไรบางอย่าง ถุงเงินของนายยังวางอยู่นอกตู้ ไม่ได้เก็บล็อคเข้าไปในตู้ตามปกติ……กูมองตาพี่พงษ์ มองที่ถุงเงิน แล้วตัดสินใจ

“ผม… ไม่มีเงินครับ” กูตอบอย่างเด็ดเดี่ยว ทำเหมือนถอยไปอีกก้าวหนึ่ง แต่จริงๆใช้ตีนเขี่ยถุงเงินลึกเข้าไปใต้เก้าอี้ยาวของนาย

“งั้น… เราจะเอายังไงดี….”

พี่พงษ์เลิกคิ้ว การ์ดสองคนเดินเข้ามารวบแขนกูไพล่หลัง แต่ที่กูตกใจคือ อีกสองคนไปรวบตัวนายให้ลุกขึ้นนั่ง ประคองปีกของนายไว้ แต่นายยังหลับนิ่ง ไม่ขยับตัว

“ไอ้เหี้ยพงษ์ มึงทำอะไรนายกู”

โทสะของกูขึ้นมาเป็นริ้ว นายกูไม่เกี่ยว กูโผนเข้าใส่มัน ลืมนึกถึงไอ้สองคนที่กำลังยึดหมัดกูไว้แน่น เสียงปึก แน่นๆ เน้นๆ ดังขึ้นเมื่อไม้หน้าสามในมือไอ้พี่พงษ์ฟาดมาที่ท้องจนกูจุกแอ้ก ยืนไม่อยู่ ไอ้สองคนยึดมือกูไว้ แล้วจิกหัวกูให้เงยหน้าขึ้น รองเท้าคอมแบทหัวเหล็กของไอ้พี่พงษ์เหวี่ยงมาโดนปลายคางกูเต็มๆ จนกูหน้าสะบัด เห็นดาวระยับ แทบหงายหลัง

มันล็อคมือกูไว้แน่นตอนไอ้พี่พงษ์เดินไปหานายที่หลับ หรือสลบนิ่งเงียบอยู่ กูสะบัดหน้าให้หายมึน แล้วสำรวจดูร่างกายของนาย ไม่มีการบุบสลายหรือฟกช้ำ แต่ข้างเก้าอี้มีผ้าขนหนูอยู่ผืนนึง กูเพิ่งสังเกตว่ากลิ่นแปลกๆ โชยไปทั่วห้องจากผ้าผืนนั้น

“อืม… นี่ก็น่าจะเป็นของแถมที่ดีนะ…. ค่าตัวมึง บวกกับ ‘นาย’ มึง หนี้สักสามแสนน่าจะพอกลบกันได้พอดี”

“เรื่องของมึงคือกูเท่านั้น อย่าไปวุ่นวายกะนายกู” กูพูดเสียงต่ำๆ พยายามระงับความกลัว หรืออย่างน้อย ก็พยายามไม่แสดงความกลัวออกไป เกิดมากูไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้ กลัวว่ามันจะนับรวมนายกูไปในการล้างหนี้ด้วยจริงๆ

พี่พงษ์หัวเราะหึๆ ในลำคอ มือใหญ่ แต่นุ่มแบบคนรวยลูบหน้ากู ลูบลงช้าๆที่คอ ไล่ลงมาที่หน้าอก จากนั้นก็ล้วงเข้าไปในกางเกงยางยืด เริ่มบีบคลึงในกางเกงของกูช้าๆ จนกูใจเต้น ลูกชายกูเริ่มตื่นมาประท้วงสิ่งรบกวน

แกมองหน้ากูยิ้มๆ โหดๆ แล้วถลกกางเกงของกูลง กูไม่ได้ใส่กางเกงใน ไม่ใส่เสื้อ ก็เลยเปลือยล่อนจ้อน อวดควยที่กำลังน่วมๆอยู่ กูหลับตา พยายามห้ามใจตัวเอง คิดถึงแต่หน้านายที่ถูกทำร้าย แต่พี่พงษ์ก้มลงไปทักทายมันด้วยปาก โพรงปากร้อนๆครอบมันลงไปแผ่วๆ ลิ้นตวัดอย่างเชี่ยวชาญ หลอกล่อ กระตุ้นให้มันดีดตัวแข็งจนขึ้นเต็มที่ทันที พี่พงษ์หัวเราะอยู่ในคอที่เอาชนะกูได้

แกถอนปากออกมา แล้วปลดนาฬิกาสายหนังออกจากข้อมือ แล้วบรรจงสวมลงบนโคนควยของกู ดึงสายรัดจนแน่นเอี้ยด

กูสะดุ้งจนน้ำตาเล็ด ข้อมือพี่พงษ์เล็กกว่าควยกูขนาดนี้เชียวเหรอวะเนี่ย ควยกูเริ่มเป่ง เส้นเลือดโปนขึ้นทันตา มือนั่นเอื้อมมาจับไว้

“เอาล่ะ มึงเลือกเอาว่า มึงจะให้ตัวนายมึงไป หรือว่าจะให้กูตัด‘มัน’ไปขาย” ไอ้พี่พงษ์พูดเสียงเย็นเยียบ

“ไม่เอา ไม่ทั้งสองอย่าง อย่ามายุ่งกะพวกกู ออกไป… แล้วกูจะหาเงินไปให้” กูกระซิบเสียงสั่น กูไม่ยอมให้นายกูเป็นอะไรไป แต่ถ้ากูอยู่โดยขาดไอ้ดุ้นเอ็นนี่ นายกูจะสนใจกูไหม กูจะเป็นทาสที่สมบูรณ์แบบให้นายเล่นสนุกได้หรือเปล่า ถ้านายไม่รักกู ชีวิตกูจะเป็นยังไง

“มึงรักนายมึงใช่ไหม รักมากใช่ไหม”

แกหันไปหานาย มือจับที่คางของนายให้เงยขึ้น ให้กูเห็นชัดๆ

“อย่า … อย่าทำอย่างนั้น อย่าทำอะไรนายกูเลย” กูร้องห้ามเสียงหลง

“โอ้ ช่างเป็นความรักของทาสที่น่ายกย่องยิ่งนัก แต่มึงรักมันมากขนาดไหน รักมากกว่าสิ่งนี้ของมึงใช่ไหม เลือกเอาสิ ว่าจะให้กูทำร้ายอะไร”

มีดโกนแบบโบราณที่คมกริบสะบัดขวับเปิดคมออก จออยู่ที่โคนควย กูหน้าซีดเหงื่อแตกพลั่กๆ พูดไม่ออก

“เลือก!” ไอ้พี่พงษ์ตวาด คมมีดกดเข้าไปในหนังบางๆจนกูเจ็บแปลบ เข่าอ่อน ตัวสั่นพั่บๆ แต่ต้องฝืนยืนอยู่ให้มั่น กลัวว่าคมมีดจะบาดลึกลงไปในเนื้อ

“ไม่….กูไม่เลือก….” กูร้องลั่น หายใจหอบแฮ่กๆ “ไอ้พงษ์ กูท้ามึง กูจะเข้าประลองเกมส์นรกของมึง”

กูตัดสินใจต่อรองขั้นสุดท้าย อย่างน้อย กูก็ยังมีทางรอดในเกมส์นรกนี่ ไอ้พี่พงษ์ถึงกับเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ แต่ก็ยิ้ม มือสะบัดมีดโกนพับเก็บ

“ดี ตามใจมึง คืนนี้สามทุ่ม มึงไปที่บ้านกู แล้วมึงจะรู้ว่านรกมีจริง…… แต่ถ้ามึงหายหัว ทั้งมึงกะนายมึง โดนแยกส่วนดองเหล้าแน่ๆ………..พวกมึง กลับ!”

ไอ้พี่พงษ์กลับไปแล้ว กูรีบเข้าไปประคองนายกู อังลมหายใจดู แต่นายคงไม่เป็นอะไรมาก เหมือนจะหลับสนิทอยู่เท่านั้น คงเป็นยาสลบบางอย่างที่ออกกฤทธิ์อ่อน แต่ยาวนาน กูรอดูอาการของนายจนค่ำ นาฬิกาที่ไอ้พี่พงษ์ทิ้งไว้บอกว่าใกล้เวลานัดเข้าไปทุกที กูรอดูจนแน่ใจว่า นายกูจะไม่เป็นไร….

แต่ตัวกู จะเป็นยังไง กูล้มตัวลงนอนข้างๆ นาย อาจจะเป็นครั้งสุดท้าย ดึงร่างเล็กๆ ที่หลับสนิทนั่นมากอด กดหัวนายให้ซุกแนบอกอย่างที่นายชอบทำ กูน้ำตาไหล ไม่รู้ว่าไอ้สิงห์จะได้กลับมาดูแลนายอีกหรือเปล่า ถ้าไอ้สิงห์ไม่ได้กลับมา นายต้องดูแลตัวเองให้ได้นะครับ ไอ้สิงห์จะคอยเป็นห่วงจาก… จากไหนหนอ กูคงไม่ได้ขึ้นสวรรค์ แต่ต่อให้อยู่ในนรก ก็จะเป็นห่วงนะครับ นายที่รักของไอ้สิงห์

ไอ้พี่พงษ์ ที่กูต้องเรียกว่านายพงษ์เป็นการชั่วคราว ส่งมอร์เตอร์ไซค์วิบากมารับกูคันนึง กูขึ้นซ้อนท้าย แล้วมันก็พากูออกไปนอกอำเภอ เข้าไปในป่า เลียบคลองเข้าไป กูหนาวสันหลังเมื่อเห็นว่าทางที่มานั่นมันคุ้นๆ

มันเป็นทางที่กูหนีจากค่ายทหารร้างมากับนายอัครนี่หว่า

แต่ยังไงก็ตาม กูไม่มีทางเลือก มีแค่นี้เท่านั้นที่จะทำให้กูหมดพันธะทั้งหลาย และกลับไปอยู่กับนายต่อได้ กูปลอบใจตัวเอง กูเคยได้ยินเรื่องค่ายนรกมาบ้าง ว่ากันว่าเคยมีทาสที่แกร่งที่สุดรอดกลับไปได้ไม่กี่คน แต่ทุกคนไม่เหลืออวัยวะครบ 32 มักจะมีส่วนหนึ่งขาดหลุดตกไว้ที่นี่ ก็ยังไม่มีใครเคยพิสูจน์ว่า ทาสนั้นคือใคร จริงไหมที่ข่าวลือเขาว่ากันแบบนั้น มีแค่วันนี้ ที่กูต้องพิสูจน์

โรงทหารที่กูเคยโดนพามาทรมานนั้น วันนี้ดูคึกคัก ชั้นบนเปิดไฟสว่างสลัวๆสร้างบรรยากาศ ชันล่าง มีผู้คนแต่งตัวดีๆ ยืนคุยกัน ดื่มเหล้ากัน เหมือนเป็นงานปาร์ตี้อะไรสักอย่าง รถมอร์เตอร์ไซค์จอดลงที่ทางเข้า แล้วส่งกูลงตรงหน้าพี่พงษ์ ที่แต่งตัวหรู แตกต่างจากกู ที่สวมแค่เสื้อผ้าถูกๆ โทรมๆ เพราะรู้ดีว่า ใส่มามากนักก็ไม่มีประโยชน์

กูเดินลงมาหาพี่พงษ์ในโถงชั้นล่าง ที่ตกแต่งอย่างหยาบๆ ผู้คนมากมายหันมามองกู คงจะนึกรู้ว่ากูเป็นพระเอกของงานนี้ หลายคนมีแก้วอยู่ในมือ คอยตักเอาของเหลวสีอำพันในขวดโหลที่มีทาสคอยเดินเสิร์ฟ มันเป็นเหมือนยาดองเหล้าอะไรสักอย่าง เมื่อกูลองพินิจดู ก็ต้องขนลุก

เมื่อเห็นว่าในนั้นคือชิ้นส่วนของสัตว์ป่าสงวนที่ว่ากันว่าเพิ่มพลังทางเพศได้ชะงัด เป็นยาดองจู๋ หรืออัณฑะสัตว์เสียส่วนมาก มีทั้งเสือทั้งช้าง กระทิงและหมี กูภาวนาว่าคงไม่เห็นควยคนในโหลใดโหลหนึ่ง และก็หวังว่า คงไม่ใช่ควยกูหรอกนะที่จะต้องไปอยู่ในขวดโหลนั่นเสียเองตอนงานเลิก

พี่พงษ์

ไอ้ทาสของน้องอัครลงจากมอร์เตอร์ไซค์วิบากของผม แล้วเดินช้าๆเข้ามาหาผมอย่างองอาจ ผมอิจฉาน้องอัครจริงๆ ที่มีทาสชั้นเยี่ยมที่เปี่ยมไปด้วยความรักและภักดีอย่างที่สุดขนาดนี้ แต่ก็อย่างว่า เท่าที่ผมรู้มา มันสองคนแบ่งปันประสบการณ์เฉียดตาย หนีรอดมือพรรคพวกของผมไปหลายหน คงไม่ยากที่มันจะลงเอยกันแบบนี้

แต่เสียดาย ที่โลกนี้ยังมีผม ไอ้สิงห์ไม่มีทางได้กลับไปแบบสบายๆหรอก คอยดูก็แล้วกัน ผมปล่อยเงินกู้ให้กับคนที่ไม่มีทางใช้คืนได้อย่างมัน ก็เพื่อความบันเทิงของตัวเองเท่านั้น

ระฆังเงินดังขึ้นเบาๆ เป็นสัญญาณให้ผู้ชมเริ่มให้ความสนใจกับพระเอกหนุ่มผู้หล่อล่ำของเราได้แล้ว ท่านผู้มีอุปการะคุณทั้งหลายเดินเข้ามาวาง pattern ในการรับชมที่เป็นที่รู้กัน พวกเขาเข้าแถวเรียงสองเหมือนแถวรับเสด็จ เว้นที่ตรงกลางไว้เป็นทางเดิน โดยมีไอ้สิงห์อยู่ที่หัวทางเดินนั้น

“ถอดเสื้อออก สิงห์”

ผมกรีดนิ้ว ชี้ไปที่เสื้อยืดสีขาวมอๆ ไอ้สิงห์มองผมนิ่งๆ แต่สายตามีแววอาฆาตเคียดแค้นฝังลึก มือหยาบกร้านแบบคนทำงานหนักจับที่ชายเสื้อ แล้วดึงช้าๆ ขึ้นไปด้านบน ผิวเนื้อแกร่งกล้าม เต่งตึงไปด้วยความกำยำก็ค่อยๆ เผยออกมา กล้ามของมันสวยเหมือนหุ่นแสดงกล้ามเนื้อในวิชาชีววิทยา ไร้ไขมันใดๆ จนเห็นเส้นชัดเจนและเคลื่อนไหวไปมาเมื่อยามที่มันขยับตัว มันถือเสื้อไว้ในมือ ยืดตัวตรง เหงื่อจากความร้อนภายในกายไหลซึมเป็นเม็ดน้ำเกาะพราวจนร่างของมันเป็นมันชุ่ม

ผมชี้นิ้วไปที่กางเกงโดยไม่ต้องสั่ง มันชำเลืองมองนิ้วผมอย่างเหยียดๆ เพียงนิดเดียว แล้วก็ก้มตัวลง มือจับเอวกางเกง รูดยางยืดลงไปตามลำขาแน่นสีน้ำตาลเหมือนต้นไม้ขนาดใหญ่ที่แกร่งฉกรรจ์ กล้ามขาสวยเป็นมัดไม่แพ้ท่อนบน มันยืดตัวขึ้นเมื่อกางเกงลงไปกรอมที่ปลายเท่าเรียบร้อยแล้ว

สำหรับผ้าปกปิดร่างกายชิ้นสุดท้าย ผมเลือกที่จะลงมือเอง ผมเดินไปด้านหลังมัน แล้วกรีดนิ้วจับยางยืดเส้นเล็กๆ นั่น ดึงลงมาช้าๆ แผ่วเบา

ไอ้สิงห์หายใจยาว ลึก เมื่อร่างกายของมันถูกเผยออกอย่างเต็มที่ พวงสวรรค์ขนาดใหญ่มหึมา ดำคล้ำ ห้อยสยบอยู่ที่หน้าขา ขนหมอยที่ถูกผมโกนเมื่อไม่นานมานี้ เริ่มงอกกลับขึ้นมาเป็นพงหนา แต่ไม่ยาวมากนัก ผมเอื้อมมือไปด้านหน้า จับท่อนลำของมันไว้ แล้วปลิ้นเอาหัวของมันออกมาให้ทุกๆคนได้เชยชม ผมดึงหนังหุ้มของมันถอกลงมาจนสุด พยายามให้ดอกเห็ดนั้นบานร่าออกมาให้มากที่สุดเพื่อสร้างความประทับใจให้ผู้ชมทุกคน

ทาสของผมคนหนึ่งเดินเข้ามาหาไอ้สิงห์พร้อมกับถาดในมือ มียาปลุกเซ็กส์สี่เม็ด ยาน้ำแก้วหนึ่ง และห่วงรัดควยหลายอันหลายขนาด

“มึงเลือกตัวช่วยได้เลยนะ จะเอาอะไรก็หยิบเอา แต่กูขอบอก ยิ่งมึงแข็งได้นานเท่าไหร่ ชีวิตมึงก็ยาวขึ้นเท่านั้นแหละ” ผมกระซิบข้างหูมัน

ไอ้สิงห์กอบเอายาทั้งสี่เม็ดโยนเข้าปาก ตามด้วยยาน้ำแก้วนั้น แล้วคว้าห่วงรูดเข้าไปรัดไว้ทั้งพวง ผมแทบจะอ้าปากค้างกับความบ้าของมัน ตอนนั้นผมบังคับให้มันกินไปรวดเดียวสามเม็ด ควยมันยังเป่งจนแทบปริ เจ็บเจียนตาย มันก็รู้อยู่แล้ว แล้วนี่มันยังกล้าพอที่จะกินยารวดเดียวสี่เม็ดแถมยาน้ำอีกแก้ว

ผมกดเน้นๆ ที่เส้นประสาท นวดคลึงแกนภายใน ไอ้สิงห์ที่แสนจะมีสมรรถภาพสูงลิ่วก็เริ่มมีปฏิกิริยาตอบโต้ ท่อนเนื้อภายในมือของผมเริ่มขยายขึ้น พองตัวเบ่งกล้าม หัวเริ่มบานเบอะออกอย่างรวดเร็วจนล้นมือ มือของผมถึงกับกำไว้ไม่รอบ นิ้วโป้งกับนิ้วชี้จรดกันไม่ได้ทีเดียว นี่แหละ สินค้าชิ้นพิเศษของผม

เพียงอึดใจหนึ่ง ยาทั้งหมดก็ออกฤทธิ์ประสานกัน ผมรู้ทันทีเพราะความแข็งของท่อนเนื้อในมือนั้นทวีคูณขึ้นจนเส้นเลือดโปนออกมานอกเนื้อ เห็นเส้นเลือดทุกเส้นเต้นตุบๆ อยู่บนผิวเนื้อตามจังหวะหัวใจที่เร็ว แรง เท่าๆกับเส้นเลือดที่ขอดอยู่ตามลำตัว บนกล้ามทุกมัดที่พัฒนาเกินวัย เสียงมันครางอย่างเจ็บปวดอยู่ในลำคอ วงแหวนที่มันใส่ไว้ที่โคนพวงเริ่มบีบรัดอวัยวะ กักเอาความแกร่งของมันไว้ไม่ยอมให้ออกไปไหน ไม่ยอมให้มันถอยหลัง ไม่ยอมให้มันยอมแพ้ไม่ว่ากรณีใดๆ

ไอ้สิงห์

บาร์ยกน้ำหนักขนาดใหญ่หนักอึ้งขนาดต้องใช้คนสี่คนแบก ถูกยกเอามาใส่บ่ากูไว้ กูแบกไว้อย่างไม่มีทางขัดขืน แล้วมีเชือกขนาดใหญ่ก็ถูกพันผูกระหว่างคอกู กับบาร์นี้

กูต้องเกร็งตัวยกน้ำหนักไว้จนสุดพลัง นี่คงเป็นด่านแรก ถ้ากูปล่อยบาร์นี้หลุดออกจากมือมือ กระดูกคอกูก็จะหัก หลุด หรือขาด แล้วแต่ว่าน้ำหนักที่มันใส่ไว้จะมากแค่ไหน เมื่อมันพันธนาการกูเรียบร้อย พวกมันก็หลบออกไป

กูยืนนิ่ง แบกน้ำหนักไว้ แล้วรอให้ยาซึมซาบเข้าไปในกระแสเลือด รู้สึกได้เมื่อมันวิ่งเข้าสู่หัวใจ เร่งจังหวะกล้ามเนิ้อลูกสูบอย่างกระทันหันจนกูแทบกระอักจากแรงกดหนักๆในอก สายเลือดของกูถูกควบคุมให้วิ่งพล่านอย่างรวดเร็ว รุนแรงจนกูรู้สึกถึงความร้อนฉ่าที่วิ่งลามไล่ไปทั่วราวกับเลือดทั้งตัวร้อนจัดจนเดือดระอุ

คลื่นพลังงานที่ก่อขึ้น ขยายจากจุดศูนย์กลาง ไล่ออกมาข้างนอกร่าง กดดันจนผิวหนังขยายตัวออก เส้นเลือดบนหน้าอกของกูเริ่มปูดโปน แล้วลามไล่ไปทั่ว ขึ้นมาที่คอ วิ่งออกไปที่แขนดูเหมือนกล้ามชายงามที่เบ่งโชว์ความกำยำจนเต็มที่ อีกครึ่งหนึ่งวิ่งลงไปที่ท้องจนกล้ามท้องเกร็งแทบเป็นตะคริว

ความปวดนั้นไล่ลงไปที่ท้องน้อย กล้ามแถวนั้นเกร็งเครียดจนดึงเอาถุงไข่หนักๆ ของกูยกขึ้นมาหลายเซ็นต์ กูก้มหน้าลง กัดฟันรอนาทีที่ทรมานที่สุด ยาวิ่งเข้าไปในท่อนควยอวบใหญ่ มันยกหัวสะบัดตัวขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยว จากนั้นก็ขยายใหญ่จนเต็มล้าเมื่อพบว่า ยาเหล่านั้นหาทางออกไปไหนไม่ได้ มันดิ้นพล่านอยู่ลำควยของกู ตัวยาพยายามอัดผนังควยทุกด้านเพื่อหาทางให้หลุดรอดออกไปออกไปจากตัวกูให้ได้จนควยกูเป่ง เส้นเลือดขอดไม่แพ้ร่างกายส่วนอื่นๆ ท่อนลำขยายอออกไปทั้งด้านยาวและเส้นรอบวง หัวควยของกูรับพลังเลือดอัดเข้าไปเต็มที่จนบานเบอะยิ่งกว่าครั้งใดๆ

จนในที่สุดก็ปลิ้นออกมานอกหนังหุ้ม ถอกเต็มล้าจนสายสองสลึงตึงเปรียะแทบขาด หนังที่หุ้มรอบควยเริ่มยืดจนตึงล้า ปริเป็นรอยถลอกเล็กๆไปทั่วลำ ขาของกูเกร็งจนสั่นพั่บๆ กูแทบไม่รู้สึกถึงยาที่กดดันส่วนอื่น เพราะความปวดในแกนชายมันทรมานจนเทียบกันไม่ได้ กูกัดฟันจนฟันแทบหัก พยายามฝืนยืนอยู่ให้ได้อย่างองอาจ กูต้องไม่แพ้พวกมัน กูต้องกลับไปอยู่นายอัคร นายครับ ผมจะกลับไปหานาย….

พี่พงษ์

ทุกคนยืนมองความเปลี่ยนแปลงของร่างกายมันอย่างตื่นตะลึง ไม่เคยมีทาสคนไหนกล้า และบ้าขนาดนี้มาก่อน ร่างกายของมันถูกกดดันจนข้ามเส้นแบ่งแห่งขีดจำกัดของมนุษย์ทั่วไป ผมรู้สึกเหมือนมีชายงามที่ได้รางวัลแชมป์โลกมายืนเบ่งกล้ามให้ดูอยู่ตรงหน้า แต่ต่างกันนิดเดียวที่กล้ามของไอ้สิงห์ถูกผลักดันด้วยฤทธิ์ยา และต่างกันอีกนิดที่ชายงามคนนี้แก้ผ้าล่อนจ้อน

กล้ามมหึมาของชิ้นเนื้อแห่งความเป็นชายนั้นก็แสดงความแกร่งออกมาได้ไม่แพ้กัน มันกระดกดีดตัวขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงครางในลำคอพิสูจน์ความทรมานของพ่อมันทันทีที่ยาวิ่งเข้าไปถึง ผมใจเต้น คอยเฝ้ามองว่า ยาจำนวนขนาดนี้ จะมีผลขนาดไหน เป็นไปได้หรือไม่ที่ควยของมันจะรับไม่ได้ และเส้นเลือดจะปริแตกออก

ผมจ้องเขม็งเมื่อเส้นเลือดของมันโปนขึ้น โปนขึ้น ดอกเห็ดยักษ์นั้นขยายจนปลิ้นออกมานอกหนังหุ้ม บ่งบอกว่า ควยของมันขยายเกินกว่าการแข็งตัวยามปกติอย่างน้อยๆก็นิ้วครึ่ง เท่าที่กะดูด้วยสายตา ดุ้นเอ็นยักษ์นี้ถูกกดดันจนบวมเป่ง มีขนาดไม่ต่ำกว่า 12 นิ้วครึ่งแล้ว

ผมเฝ้ารอจนร่างกายของมันตอบรับกับฤทธิ์ยาจนเต็มที่ เส้นเลือดทุกเส้นโปนจนอยู่ตัว เต้นกระดุบอย่างมีชีวิต ไอ้สิงห์หายใจหอบฮักๆ อัตราการเต้นของหัวใจรุนอรง รวดเร็วขนาดนี้จำเป็นต้องมีออกซิเจนไปเลี้ยงร่างกายมากขึ้นเป็นธรรมดา

มือของผมเอื้อมไปที่ท้องของมัน ตบทดสอบเบาๆ รู้สึกเหมือนกำลังตบไม้ซุงที่ถูกขัดจนลื่นเป็นเงา มือของผมเลื่อนต่ำลง พบกับก้านขนาดยักษ์อีกกิ่งหนึ่งที่แข็งยิ่งกว่า ร้อนผ่าวอยู่ในมือ กระดกชี้ขึ้นฟ้า ขรุขระไปด้วยเส้นเลือดใหญ่โตที่โลดเต้นอย่างท้าทาย ผมกดมือลง ทดสอบความแกร่งระหว่างมือผมกับดุ้นควยของมัน แต่ดูเหมือนผมจะชนะมันได้ยากหน่อย ผมพยายามลองหักโคนมันให้ลงไปข้างล่าง

“อิ้ออออออ….. อึกกกกกก”

เสียงไอ้สิงห์คำรามในลำคออย่างเจ็บปวดเมื่อส่วนที่แข็งที่สุดถูกฝืนกดลง มันงอเข่างอตัวตามสัญชาตญาณ เพื่อลดแรงกดของมือผม แต่น้ำหนักที่มันแบกอยู่ทำให้มันเปลี่ยนท่าได้ลำบาก ร่างแกร่งตันสั่นระริกอย่างหมดทางสู้

“ไอ้พงษ์ ไอ้สัตว์ กูเจ็บ…….. ควยกูจะหัก… อั่ก……”

มันครางในคออย่างหมดหวังเมื่อท่อนเนื้อนั้นถูกมือผมกดลงไป มันสะบัดหัว ย่อตัวลง ทำทุกอย่างที่จะลดแรงหักในท่อนลำได้

“เพียะ”

ผมปล่อยมือเมื่อรู้สึกว่า แรงต้านของดุ้นเอ็นนั้นผลักกลับรุนแรงที่สุดแล้ว ท่อนเนื้อใหญ่ดีดสะบัดกลับ ฟาดเอากล้ามท้องแข็งแกร่งของมันเต็มแรง มันสะดุ้ง นิ่วหน้าอย่างเจ็บปวด แรงกระแทกคงไม่แพ้การเอาสากมากระแทกท้องมัน แต่สากดุ้นนั้นเป็นสากที่แข็งแต่บอบบาง เปี่ยมไปด้วยความรู้สึก ก็คงเจ็บสาหัสไม่แพ้กัน

ไอ้สิงห์

กูเกร็งจนตัวสั่น เมื่อควยของกูถูกกำไว้ แล้วกดลงไปข้างล่างช้าๆ ความแข็งสุดขีดทำให้มันขาดความยืดหยุ่น ความปวดวิ่งอยู่ในแกนที่กำลังถูกทารุณจนพร้อมจะหัก จิตใจบอกให้ผ่อนคลาย แต่กล้ามท้องของกูเกร็งสู้อย่างบังคับไม่ได้

กูถึงกับเข่าทรุดเมื่อพี่พงษ์ปล่อยให้ควยกูดีดกลับ ความรู้สึกจุกแอ้กนำมาก่อนเมื่อหัวควยบานๆนั่นกระแทกเข้าที่ท้อง แรงยังกะถูกกระสุนง่ามหนังสติ้กยิงเอา แล้วตามด้วยความแสบราวกับควยกูถูกเฆี่ยนด้วยหวายไปทั่วลำ

พี่พงษ์ง้างควยกู แล้วดีดมันกลับขึ้นมากระแทกท้องซ้ำแล้วซ้ำอีก กูชาดิกไปทั่วลำ จุกไปทั่วท้อง ทำไมควยกูมันแข็งได้ขนาดนี้วะเนี่ย ความเงี่ยนจากยาเริ่มแผ่ขึ้นเรื่อยๆตามความเจ็บปวด จนในที่สุดก็มีน้ำซึมเยิ้มออกมาเต็มหัว เมื่อพี่พงษ์ดีดมันแต่ละครั้ง น้ำเงี่ยนใสๆจะสะบัดกระเด็นไปไกลอย่างน่าดู

เมื่อพี่พงษ์ดีดจนสาแก่ใจแกแล้ว แกก็จูงควยกูไปอยู่ตรงกลางทางเดิน บรรจงเอาห่วงทองคำอันใหญ่แขวนที่โคนควยกูหลวมๆ

“ท่านผู้มีเกียรติครับ ขอต้อนรับเข้าสู่เกมส์นรกสำหรับวันนี้ ปกติแล้ว ท่านจะได้เห็นทาสหลายตัวเข้ามาให้บริการท่าน แต่ด้วยความแกร่งของไอ้สิงห์ ไอ้ทาสตัวที่ท่านเห็นอยู่นี้ ผมจึงจัดให้มันถูกรุมโดยนายทุกๆท่านได้ โดยเราจะเริ่มทารุณมันจากนาทีนี้ไป จนกว่าตะวันจะขึ้นเต็มดวงเวลา 6.00 น.ในวันพรุ่งนี้ กรณีเดียวที่มันจะเดินออกไปได้อย่างอิสระ ก็คือกรณีที่มันสามารถยืนหยัดสู้พวกเราอยู่ได้ โดยห่วงทองคำอันนี้ไม่หล่นสู่พื้นตลอดคืน หรือจนกว่ามันจะมีนายคนใดคนหนึ่งจ่ายค่าไถ่ตัวมันจำนวน 300,000 บาท ซึ่งเป็นจำนวนหนี้ที่ติดค้างผมอยู่ หรือจนกว่ามันจะหมดลมหายใจ”

ไอ้สัตว์ กูติดมึงแค่แสนเดียวเท่านั้น รวมดอกเบี้ย มึงจะเอาสามแสน ไอ้นรก กูคำรามในใจ

“ไม่ทราบว่ามีนายท่านใดอยากเป็นเจ้าของมันเป็นการส่วนตัวหรือไม่ หากไม่มี ผมขอประกาศเปิดเกมส์นรก ณ บัดนี้ครับ”

เสียงตบมือ โห่ร้องอื้ออึงอย่าชอบอกชอบใจดังขี้นรอบๆห้อง หลายคนยกอุปกรณ์แปลกๆในมือขึ้นมาทางกู กูมองด้วยหางตาก็รู้สึกว่ามีอะไรสักอย่าง สีเขียวๆ กลมๆ ปลิวมาหา

“พลั่ก”

เสียงของแข็งกระทบเนื้อ กูหน้าหงายเมื่อไอ้สิ่งนั้นกระแทกเข้าเต็มหน้าผาก กูก้มลงมองดู มันเป็นลูกเทนนิส นุ่มแต่หนัก กระแทกแรงจนกูมึน

ในวินาทีนั้น ห่าฝนลูกเทนนิสก็ปลิวเข้ามาใส่กูอย่างสนุกสนาน กูรีบเกร็งตัวรับ แต่ไม่มีผลอะไรเท่าไหร่ กล้ามของกูมันเกร็งไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว ลูกบอลนุ่มๆ นั่นกระแทกถี่ยิบ แรงกระแทกน้อยๆนั่นรวมกันเป็นชุดๆ ก็เจ็บจนทำเอากูจำแนกความเจ็บปวดไม่ทันเหมือนกัน ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่พยายามก้มลงป้องกันตัวเต็มที่ แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่

ไอ้พวกห่านั่นเอาปืนยิงลูกเทนนิสเล็งกูซะตั้งตัวไม่ติด ลูกเทนนิสปลิวมาเป็นสาย ทีละคน ทีละเครื่อง สายแรกเล็งที่หน้าอกกู เล็งยิงพาดจากซ้ายบนไปขวาล่าง จากนั้นก็ขวาไปซ้ายเป็นรูปกากบาทจนกูเซ อีกสองสายเล็งที่ท่อนขา สองสายเล็งที่แขนที่แบกน้ำหนักไว้จนกูแทบหมดแรง

ที่แย่ที่สุด คือทุกสายดูจะเคลื่อนมารวมกันตรงกลาง สายที่แขน เลื่อนมาที่รักแร้ ลงมาที่ราวนม ในขณะที่ส่วนขาก็เลื่อนขึ้นมาช้าๆ เห็นเป็นรอยแดงปื้นใหญ่ตามการเคลื่อนที่ของแรงยิง

ในที่สุด สายลูกเทนนิสก็มารวมกันอยู่ที่จุดอ่อนของกูอย่างที่กูคิด มันกระแทกเอาไข่ของกูจนกูจุก แทบล้มทั้งยืน

กูกัดฟันแน่น พยายามทรงตัว เกร็งควยให้ผงาดขึ้นชี้ฟ้าให้มากที่สุด ไม่ให้ลูกเทนนิสกระแทกเอาห่วงล้ำค่าอันนั้นหลุดออกไปจากโคนได้ แต่สายลูกเทนนิสถูกเล็งมาที่ไข่ ไข่กูถูกกระแทกจนแกว่งสะบัดไปมาก่อนที่ลูกเทนนิสจะปลิวหายไป กูเกร็งกล้ามท้อง พยายามดึงไข่ให้หดมาอยู่แนบลำตัว

แม่ง มันฝึกกูเล่นกล้ามควยหรือไงวะ ความปวดจุกทำให้ควยที่แข็งตระหง่านเริ่มออ่นลง กูตั้งสมาธิ บอกตัวเองว่าไม่เจ็บ ไม่เจ็บ มันเป็นแค่ความรู้สึกอย่างหนึ่งเท่านั้น แข็งไว้ลูก แข็งไว้ ทนไว้ แล้วมึงจะได้กลับไปหานาย

แค่นึกถึงหน้านาย ควยกูก็ฮึกเหิมขึ้นมาอีก กูพยายามไม่สนใจความเจ็บจุกทั้งปวง คิดจินตนาการถึงภาพนายจับควยกูบีบคลึงควยกู นึถึงความเสียวในตอนนั้นให้แน่วแน่

กูยืนเกร็ง หลับตา คิดถึงหน้านายอัครไว้ พยายามต่อสู้กับความเจ็บปวด จนกระทั่งเสียงลมอัดนั่นหายไป ลูกเทนนิสกลิ้งกรอกแกรกอยู่ข้างตัวเต็มไปหมด แต่ไม่มีอะไรยิงออกมาที่กูอีก กูผ่อนตัวลง หยุดเกร็ง หอบแฮ่กๆ

พี่พงษ์

ผมเดินไปหาไอ้สิงห์ จับเอาไข่ที่เป่งใหญ่ของมัน ไอ้สิงห์มองตามมือผมแบบลุ้นว่าผมจะทำอะไรอีก ผมรู้สึกถึงชีพจรที่เต้นตุบๆอยู่ในพวง ผมดึงถุงอัณฑะของมันลงมาข้างล่างแล้วเอาเชือกเส้นหนึ่งเริ่มผูกพันมันไว้แน่นหนา แยกให้ความเป็นชายสามชิ้นของมันอยู่แยกส่วนกัน ไม่ให้มันสามารถรวมพลังกันเอาชนะผมได้

การที่มันถูกกักขังอยู่ในผิวหนังคนละส่วน ก็มีส่วนให้มันรู้สึกพ่ายแพ้ยิ่งขึ้น รู้สึกถึงการถูกควบคุม การไร้ศักดิ์ศรีมากขึ้น ผมมัดเชือกไว้ให้แน่น พอให้ไข่ของมันดิ้นไปมาไม่ได้ มันนิ่วหน้าเมื่อเชือกรัดแน่นที่ถุงอัณฑะ ผมผูกเชือกปล่อยชายไว้ยาว เดี่ยวเราค่อยทำอะไรสนุกๆ กันต่อกับไข่มันก็ได้ แต่ตอนนี้ ถึงเวลาที่มันจะต้องขึ้นไปข้างบนแล้ว

ไอ้สิงห์

ไอ้พี่พงษ์กระตุกเชือกจนแน่น กูรู้สีกว่าขั้วไข่ของกูถูกบีบจนปวดหนึบ แต่กูก็ฝืนไม่แสดงอาการ เชือกเส้นนิดเดียว จะทำอะไรไอ้ถึกอย่างกูก็ให้มันรู้ไป แต่ก็เจ็บว่ะ ถ้าทรัพย์สินล้ำค่าชิ้นนี้ของนายเสียหายไป มึงต้องชดใช้อย่างสาสมทันทีที่กูจะล้างแค้นได้ล่ะวะ

สายเชือกที่รัดไข่กูอยู่ มีชายปล่อยไว้ยาวมากสองชาย พวกมันเริ่มส่งเชือกต่อๆ กันไปจนสุดปลายแถว จะอะไรกะกูอีกวะเนี่ย

พวกมันเริ่มดึงชายที่ถูกส่งต่อไปด้านหน้าเป็นสัญญาณให้กูเดินตามเชือก กูก้าวเท้าออกเดินอย่างเร็ว แต่ก็เจ็บแปลบที่ไข่อีกครั้ง พี่พงษ์ดึงอีกชายนึงไว้ด้านหลังว่ะ ห่าเอ๊ย จะเดินเร็วมากก็ไม่ได้ เชือกสองข้างถูกดึงจนตึงเหมือนเล่นชักเย่อ โดยมีไข่กูผูกอยู่ตรงกลาง

เจ็บว่ะ แต่ช่วยไม่ได้ กูรู้ว่า เกมส์นี้ไม่มีกติกา ทุกอย่างคือตามอำเภอใจของพวกมันอย่างเดียว กูต้องทนทุกอย่างจนกว่าจะเห็นแสงตะวัน หรือไม่งั้น ควยกูก็จะโดนพรากจากไปจากกู แล้วกูก็ไม่รู้ว่า โดนตอนทิ้งไปทั้งพวงอย่างนั้น กูจะอยู่ไปทำไม ชีวิตนี้หมดศักดิ์ศรี กลายเป็นกระเทยก็ไม่ใช่ ผู้ชายก็ไม่เชิง

กูเดินไปข้างหน้าตามคำสั่งของเชือก เดินเข้าไปใกล้แถว ช้าๆ ถ้าเดินเร็วไป ไอ้พี่พงษ์จะดึงเชือกไว้ ถ้าเดินช้าไป ไข่กูก็จะโดนกระตุก ดึงกันไปมาจนกูปวดไปหมด มันจะเล่นกันอีกนานไหม ไอ้พวกห่านี่ ควยก็แข็งจนปวด ไข่ก็โดนรัดซะเลือดแทบไม่เดิน

อย่างที่คิด พอกูเดินเข้าไปได้ระยะมือของหัวแถว มือนุ่มๆ นั่น ก็กำเอาลำของกูไว้ มีอะไรเย็นๆ ลื่นๆ เคลือบอยู่เต็มมือมัน แล้วมือนั้นก็ลากไปตามความยาวของลำ ขยับบิดปั่นที่ปลายหัวเห็ดกูรอบหนึ่ง

ความเงี่ยนพุ่งที่จี้ดขึ้นมานิดๆ ถูกคูณเข้าให้ด้วยฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์นั่น กูเผลอกระเด้าควยใส่มือมันอย่างลืมตัว แต่เชือกข้างหลังรัดไข่กูจนบาดเข้าไปในเนื้อ แสบๆ คันๆ ชอบกล มือนั้นปล่อยควยกูออกไปให้มันกระดกหงึกๆ กับความว่างเปล่า แล้วอีกมือหนึ่งก็มารับหน้าที่ปั่นมัน กูเสียวจนตัวลอย

แล้วกูก็สะดุ้งเฮือก เพราะรู้สึกว่า มีไม้ตวัดขวับมาที่ด้านหลัง หวดเข้ากลางหลังจนกูแสบเจ็บแปลบ ยิ่งกว่าโดนครูฝ่ายปกครองเฆี่ยนเอาอีก เพราะเป็นหวายเส้นยาวเรียว ฟาดเข้ากลางหลัง ไม่มีเสื้อผ้ารองรับ แถมเป็นหลังที่ยากดเลือดกับกล้ามกูไว้จนเกร็งไปหมด

แล้วกูก็รู้สึกว่า หวายจากอีกฝั่งหนึ่งฟาดเผียะเข้าให้พร้อมๆกับมือด้านหน้ากำควยกูไว้ กระทอกปั่น กระตุ้นเอาควยให้โด่ยิ่งขึ้นอีก ทุกๆ ย่างก้าวที่ไข่กูถูกดึงไห้เดินหน้าไปทีละน้อย กูจะถูกความทรมานด้านหลังและทรมันส์ด้านหน้าประสานเป็นจังหวะจนร่างกายของกูกรีดร้อง แยกไม่ออกถึงความเจ็บปวดที่อยากหลีกเลี่ยง หรือความสุขเสียวที่กูอยากจะวิ่งเข้าหา กูสะบัดตัวอย่างทรมาน ไม่รู้ว่าทรมานเพราะอยากเด้าควยตามสัญชาตญาณสัตว์ตัวผู้ที่ถูกปลุกกระตุ้นกระสันต์ หรือว่าทรมานจากความเจ็บที่ทำให้กูสะดุ้งเป็นจังหวะ

กูถูกควบคุมให้เดินไปทีละหน่อย กูล่ะอยากจะวิ่งออกไปให้เร็วๆ จะได้พ้นจากเกมส์บ้าๆนี่เสียที แต่พอกูโดนหวดจนนอตหลุด จะออกวิ่ง แรงดึงของกูเองก็กระชากจนเชือกบาดไข่แทบขาด พอกูโดนรูดควยจนเสียวสัดๆ กระเด้ามือมันเข้านิดนึง

ไอ้พี่พงษ์ก็กระตุกเชือกลงไปจนจุกแอ้ก กูหายใจฟืดฟาด เกร็งบ้าง สะดุ้งบ้าง ตามแต่ร่างบึกๆจะตอบสนองไปเอง ใจกูควบคุมมันไม่ได้ กูรู้สึกตัวชาๆ ก้าวไปข้างหน้าตามแรงดึง แรงกระชากที่ไข่ ไปตามคำบัญชาของพวกมันทีละก้าว ควยก็เสียว ไข่ก็ปวดจนแทบหลุด หลัง ตูด ขา ก็ถูกฟาด

ความเสียวผสมความเจ็บประเดประดัง ผสมกันจนกูตัวลอย แทบไม่รู้สึกถึงตีนที่เหยียบอยู่บนพื้น อย่างนี้เองที่บางคนมันบอกว่าโดนฟาดแล้วมันควยแข็งโด่ไปหมด มันเจ็บจนชา จากชา มันกลายเป็นเสียวแปลบๆ จากเสียว มันลงไปที่ควย กลายเป็นเงี่ยนไปซะงั้น

กูก้มลงมองควยกูที่กระดกไปมาตามแรงรูด แรงฟาด แรงกระตุกของกู หัวควยเริ่มบานขึ้นจากความเสียวจัด ไข่ของกูเริ่มหดแน่น แต่กูกลั้นจนหน้าดำหน้าแดง พยายามชิบหายที่จะประหยัดแรงไว้ อย่าแตกนะโว้ยไอ้สิงห์ นี่มันแค่ยกแรก คืนนี้ยังอีกยาว

ระยะทางเหลือน้อยลงเรื่อยๆ จากเมตร เป็นฟุต เป็นนิ้ว เป็นเซนต์ ในที่สุด กูก็ก้าวขึ้นบันได พร้อมกับลมหายใจที่แทบขาดเป็นห้วงๆ ไอ้คนสุดท้ายกำหัวควยกูแน่นแล้วบิดปั่นจนกูแทบทรุด แต่กูแข็งใจ ก้าวเท้าออกไปเป็นเก้าสุดท้าย แตะขั้นบันไดแรก แรงฟาดที่หลังและมือที่ปั่นควยจนควยกูแทบบิดเป็นนอตนั่นหายไปทันที กูรู้แล้ว เกมแรกจบ….

กูถูกจูงขึ้นไปชั้นบน มันเป็นโรงทหารเก่าที่ใครๆก็คุ้นตา เป็นห้องยาวๆ ไม่มีซอกหรือหลืบมุมอะไรเลย ตรงกลางมียกพื้นกลมๆ มีโซ่เหล็กติดตั้ง ดูปุ้บก็รู้ปั้บว่านั่นคือที่ของกูแน่ๆ ไม่ต้องสงสัย รอบด้าน มีแต่เครื่องมือทรมานสารพัดแขวนอยู่เต็ม ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสีดำมันวาววับเหมือนได้รับการดูแลรักษาอย่างดีให้พร้อมใช้งานได้ในสถานการณ์จริง และมีกระจกติดอยู่รอบห้อง

ไอ้พี่พงษ์พากูเดินควยแกว่งกระดกไปที่ยกพื้นนั่น จัดการล่ามกูเข้ากับโซ่อย่างชำนาญ ทั้งมือทั้งตีน ชักรอกให้มือของกูยกขึ้นจากพื้นจนตึงเปรียะ เงาในกระจกบอกกูว่า กูโดนจับมัดขึงพืดในท่ายืน แอ่นควยไปข้างหน้าเหมือนท้าทายพวกมันว่า เอาสิ กูไม่แพ้มึง มึงอยากบีบ อยากจับ อยากรูดควยกูยังไงก็ตามสบาย กูทนได้ทุกรูปแบบอยู่แล้ว

ผู้คนเริ่มเข้ามามุงดูความทรมานยกต่อไปของกู ไอ้พี่พงษ์เอาโซ่และตุ้มน้ำหนักหนักๆมารัดที่โคนควยของกูไว้อย่างแน่นหนา ตุ้มน้ำหนักอย่างใหญ่เลยว่ะ กูมองขนาดแล้วก็เหงื่อตกเล็กๆ

พอไอ้พี่พงษ์ปล่อยมือ กูก็ แอ้ก หนักชิบหาย ควยแทบหัก ยังดีที่เป็นโคนควย เลยพอทานน้ำหนักได้อยู่ ถ้าไปโดนผูกไว้ที่แง่ง กล้ามควยกูจะรับไหวไหมวะนี่ ขนาดช่วงหลังๆ กูฝึกกล้ามควยไว้ให้นายเล่นโดยเฉพาะแล้วนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนหรือเป็นทาสตัวอื่น สงสัยควยหลุดไปเรียบร้อยแล้วล่ะ

ผ้าสีดำถูกผูกมัดรอบตากูจนมิดชิด ปากก็ถูกยัดไว้ด้วยขลุมไม้พาดปากม้า กูเห็นภายนอกเป็นเงาไหวๆ ลางๆ เท่านั้น กูหมดสิทธิป้องกันตัวเองว่ะ มันจะอะไรกันอีกวะเนี่ย ไอ้สัตว์พวกนี้

กูกำลังเกร็งๆ หวั่นๆ ว่าจะโดนอะไรอีก ไอ้โดนน่ะไม่เท่าไหร่ แต่โคตรอยากเห็นรอบตัวว่าพวกมันจะมาไม้ไหน จะได้เตรียมตัวถูก

แล้วกูก็สะดุ้ง เมื่ออะไรบางอย่าง นุ่ม เบา พริ้วไหว แตะที่แก้มสองข้างของกูแผ่วๆ ลากช้าๆ เป็นปุยนุ่มๆเหมือนขนนก ผ่านกรามลงมาที่คอ ที่ไหปลาร้า หน้าอก วนหยอกล้อที่หัวนมอยู่ไปมาจนกูขนลุกซู่ อีกสองสัมผัสเริ่มต้นที่ปลายเท้า ลากวน ซิกแซก ช้าสลับเร็ว ขึ้นมาที่เข่า ที่น่อง

ความแผ่วเบานั่นต่างจากมือของนายอัครที่ชอบลูบกล้ามของกูเล่น มันเบากว่า น้ำหนักน้อยกว่า แต่เสียวทรมานได้พอกัน กูขนลุกซู่ไปทั่วตัว ขนนกสี่อันลาก วนไปทั่วตัว สร้างความเสียวให้กูจนควยกระดกหงึก กูเริ่มตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ โอย เงี่ยนชิบหาย

กูเริ่มสับสนระหว่างความอยาก อยากให้มันมาสัมผัส มาลูบควยกู ปรนเปรอความเสียวให้กูเสียที แต่กูก็รู้ ถ้าเริ่มแล้ว กูเบรคแตกแหงๆ และกูแพ้แน่ๆ อย่านะไอ้สิงห์น้อย ทนไว้ลูก ทนไว้ พ่อจะกลับไปหานายอัครให้ได้ แล้วหลังจากนี้ จะแตกจนน้ำหมดพวง พ่อก็จัดให้ได้ลูก ขอแค่มือที่รีดน้ำออกมานั่นเป็นมือนายอัคร จะรีดจนหลั่งเป็นเลือดก็ยอม

พี่พงษ์

ร่างบึกของมันแอ่นกลางลำตัวสู้กับพวกเราอย่างองอาจ ขนนกที่แสนบอบบาง นุ่มนวล ไล้ไปทั่วร่าง ลากช้าๆ เน้นๆ หยอกล้อกับจุดเสียวอ่อนๆของผู้ชาย ทั่งคอ รักแร้ หัวนม น่อง เสียงหายใจของมันดังฟืดฟาดขึ้นมากกว่าปกติ กล้ามเนื้อบริเวณที่โดนไล้อยู่นั่นเกร็งขึ้นอย่างอัตโนมัติ ขนนกถูกไล่วนไปทั่วร่างจนมันแสดงสีหน้าเสียวกระสันต์อย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาบนหน้ามันมาก่อน

ควยของมันกระดกและสั่นระริก น้ำเสียวใสๆเหนียวๆเยิ้มออกมาจากท่อ แรงสั่นกระตุกทำให้น้ำนั่นกระเด็นชะโลมไปทั่วหัวเห็ดบานใหญ่ของมัน ส่วนหัวบานร่านั่นพองก๋าน่าเข้าไปจับรูดเล่น เลือดคั่งจนแดงก่ำ เต่งตึงไม่มีรอยย่นรอยจีบเลยแม้แต่น้อย

ท่อนลำก็เต่งตึงและปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดจนดูเหมือนมะม่วงที่สุกงอมกำลังดี พร้อมที่จะแตกเผียะออกมาเมือจรดฟันลงไปสักเล็กน้อย อาการกระดกขึ้นลงอย่างรุนแรงแสดงการเรียกร้องให้พวกเราสนใจกับควยของมันสักหน่อย มันต้องการการสัมผัส มันต้องการการดูแลเอาใจใส่

แต่นั่นคือจุดเดียวที่เราจะละเลย ขนนกไล้ช้าๆผ่านไปมาใกล้กับจุดยุทธศาสตร์ที่กำลังพร้อมรบเต็มที่ แต่ไม่มีใครแตะต้องมัน

ความรู้สึกเหมือนจะนานชั่วกัปชั่วกัลป์สำหรับไอ้สิงห์ มันเริ่มบิดตัวเร่าๆ พยายามหาสัมผัสของขนนกว่าอยู่ที่ไหน เมื่อมันจับสัมผัสได้ใกล้ๆ มันจะบิดตัว พยายามแอ่นควยเข้าไปหา หวังว่าจะได้รสสัมผัสเสียวกระสันสักครั้งหนึ่งก่อนที่ขนนกจะลากผ่านไป

เสียงหายใจหอบของมันเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นหอบกระเส่าฮือ ฮาอย่างกระสันต์สุดขีด เราปลุกสิงโตให้ติดสัดได้สำเร็จจนได้ กล้ามเนื้อที่เกร็งบิดไปมานั้นสวยงามเหมือนปฏิมากรรมกรีก ท้องของมันมีกล้ามขึ้นชัดเจนเป็นมัด ยกลูกอัณฑะขึ้นสูง ดึงเอาหนังไข่หดรัดแน่นจนไข่ของมันถูกบีบอัดด้วยผิวหนังของตัวมันเอง

ไอ้สิงห์

กูเสียวจนหายใจไม่ทัน กล้ามทั้งตัวเกร็งจนบีบหัวใจให้เต้นเร็ว แรง แทบไม่เป็นจังหวะ รู้สึกเหมือนจะขาดใจตายให้ได้ถ้าไอ้ขนนกนั่นไม่มาลูบหัวควยกูสักที ควยกูแข็งจนแทบระเบิด หนังข้างนอกตึงจนแทบฉีก กูรู้สึกแสบๆ ไปทั่วลำ หนังหุ้มควยคงจะปริจากความแข็งจนเกินขนาด แกนควยข้างในก็ปวดสุดๆ ไข่ก็เกร็งจนหดไปหมด น้ำคั่งจนปวดไข่ไปหมดแล้ว กูแอ่นควยกระเด้าอากาศอย่างไม่รู้ทิศทาง ไม่รู้เหนือรู้ใต้

นี่เองคงเป็นสาเหตุที่ไอ้พี่พงษ์ปิดตากูไว้ ความเสียวแบบจับจังหวะไม่ได้ทรมานจนกูแทบคลั่ง กูร้องลั่นเมื่อขนนกตวัดเข้ามาที่ต้นขาวนไปที่ท้องน้อยโดยไม่แตะต้องควยของกูที่พุ่งเข้าใส่อย่างกระหายอยาก

สัตว์ ใครก็ได้ จับควยกูที นวดควยกูให้หายปวด รูดควยกูให้หายเงี่ยนที กูยอมแตกแล้ว ขอสักหนเถอะ แล้วกูจะสู้เกมต่อไปอีก ควยกูไม่หดง่ายๆ ขอกู ได้โปรด ขอกูแตก กูเงี่ยนชิบหาย น้ำว่าวกูโดนกลั่นมาจนเริ่มล้นไข่อีกแล้ว ถ้าไม่ได้แตก ไข่กูระเบิดแน่ๆ

พี่พงษ์

พวกเรายืนชมความทรมานของไอ้สิงห์อย่างสะใจ หลายคนเริ่มงัดควยของตัวเองออกมาลูบเล่น หลายคน เริ่มชักว่าวตาม และหลายคนแตกกระฉูดไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อครบกำหนดในเวลาชั่วโมงครึ่ง ก็เหลือพวกที่อึดๆ อยู่ไม่กี่คนที่สามารถต้านทานแรงบันเทิงครั้งนี้ได้

ไอ้สิงห์เริ่มย่ำแย่ ร่างของมันสั่นสะท้านอย่างน่ากลัว ควยของมันแดงก่ำเหมือนพร้อมจะระเบิด เสียงฟันของมันกัดขลุมดังกรอดๆจนเนื้อไม้เริ่มปริแตกออกมา

หลายครั้งที่ร่างของมันทะลึ่งพรวดไปข้างหน้า พร้อมๆ กับน้ำใสๆ ที่พ่นออกมาจากปากควยของมันเป็นสายเล็กๆ บ่งบอกว่ามันแทบจะถึงจุดสุดยอดเองได้ หากขนนกพวกนั้นจะไม่ผ่อนลงสักเล็กน้อยเช่นนี้ ร่างกายของมันพร้อมที่จะหลั่งเอาน้ำอยากออกมาจนหมดคลังแล้ว เป็นการทรมานเพือรีดน้ำออกมาให้ได้มากที่สุดในแต่ละครั้ง หลอกล่อให้มันเข้าสู่หลุมของความพ่ายแพ้เร็วขึ้นกว่าที่ควร

และเมื่อร่างของมันถูกทรมาน ความอยากถูกบ่มจนสุกงอมแล้ว ผมก็ให้ยกมือขึ้นให้สัญญาณ

ทุกคนจ้องเขม็งไปที่ร่างแกร่งกล้ามที่บิดอย่างทรมานอยู่บนเวที ให้ความสนใจเต็มที่ ขนนกกวาดช้าๆมาที่กลางลำตัว ทั้งสี่อันวนไล้อยู่ที่รอบฐานขีปนาวุธ ไอ้สิงห์กระตุกเฮือก กัดขลุมดังกรอดๆ ขนนกเหล่านั้นไล่ไปมาตามความยาวสลับกันจนไอ้สิงห์งง รับความเสียวไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะกระเด้าไปข้างหน้า หรือว่ากระถดไปข้างหลัง

“อ้า........................”

ไอ้สิงห์ร้องอยู่ในคอเมื่อขนนกคู่หนึ่งลงไปจู่โจมที่ไข่สองข้าง ต่อมน้ำเชื้อคู่นั้นหดรัดจนเส้นเลือดขึ้น เห็นรูปร่างของอัณฑะภายในชัดเจน แล้วขนนกอีกสองอัน ก็ไต่ช้าๆ ลากไปตามควยยาวฟุตกว่าๆที่เกร็งตัวแน่น ทั้งสะบัด ทั้งสั่น ไปที่แง่งหัว อันหนึ่งลากผ่านหัวควยไปที่รูเยี่ยว ลูบไล้จุดเสียวที่สายสองสลึง อีกอันหนึ่งวนรอบแง่งที่บานเบอะ

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แตกแล้ว แตกแล้ว กูแตกกกกกกกกกกกกกแล้วววววววว”

ไอ้สิงห์ร้องลั่นเมื่อขนนกที่นุ่มนวลจู่โจมประสานกันอย่างเข้าจังหวะ ปากควยของมันเผยอออก ท่อนลำกระดกขึ้นชี้ฟ้า แล้วฉีดเอาน้ำว่าวขาว ขุ่นข้นออกมาเป็นน้ำพุ เปียกรดตัวและพื้นแถวนั้นไปทั่วบริเวณ

ไอ้สิงห์

กูหอบแฮ่กเมื่อการหลั่งครั้งใหญ่ของชีวิตสิ้นสุดลง ผ้าถูกปลดออกจากตา กูยังตัวสั่นเฮือกๆ ความเสียวยังฝังอยู่ทั่วตัว ไอ้พี่พงษ์เดินเข้ามาหากู อ้าปากอมเอาควยที่ยังแข็งโด่ แล้วเอาลิ้นกวาดตวัด ดูดเอาน้ำที่ค้างอยู่ในลำไปจนแห้ง เสียวจนกูดิ้นพราดๆ หอบแฮ่ก ไอ้สิงห์เอ๊ย ไอ้สัตว์ มึงหลั่งออกมาทำเหี้ยอะไรวะ หลั่งได้เปล่าประโยชน์สัตว์ๆ

กูแค้นตัวเองชิบหาย เห็นปริมาณน้ำที่หลังออกมาแล้วก็ยังสงสัยว่าไข่กูเก็บน้ำไว้ขนาดนี้ได้ยังไงวะ แล้วกูจะเหลือน้ำไว้ใช้ต่อเกมต่อไปไหมนี่ เกมแรกก็แพ้หมดรูปขนาดนี้ กูจะรอดไหมวะเนี่ย

ไอ้พี่พงษ์ปล่อยให้กูหอบแดกอยู่อย่างนั้นพักหนี่ง แล้วเริ่มมาวุ่นวายกะกูอีก น้ำหนักถูกปลดออกจากตัวกูหมดเกลี้ยง เหมือนว่ากูกำลังจะได้พักนะนี่ ขอให้จริงเหอะวะ การแตกอย่างสุดกลั้นแบบนั้นหนเดียวทำให้กูเหนื่อยอย่างไม่น่าเชื่อ แต่กูว่า เป็นไปไม่ได้ว่ะ มันคงจะปล่อยให้กูพักอยู่หรอกนะ

ก็อย่างที่กูคิดล่ะวะ น้ำหนักโดนเคลียร์ออกหมด แต่กูโดนมัดข้อมือไว้กับบาร์โหนที่ยึดติดกับเพดานไว้หลวมๆ เท้าลอยจากพื้นนิดหน่อย กูขยับมือได้ตามสบาย แต่ถ้ากูปล่อยมือจากบาร์เมื่อไหร่ น้ำหนักตัวกูจะตกลงมาที่เชือกหมด ข้อมือจะหลุดไหมก็ไม่รู้ ก็ได้แต่เกาะเอาไว้แหละ จะทำอะไรได้วะ พวกมันเอาน้ำมาให้กูแดก แต่กรอกน้ำใส่ปากกูแบบไม่ปราณีกูลย กรอกเอาๆจนกูสำลักอึกๆ กลืนไม่ทัน จนน้ำหมดไปสามลิตร กูจุกแอ้กๆเลย แทบจะอ้วกเอาน้ำออกมาอยู่แล้ว

แล้วเหี้ยแม่งก็มายุ่งกะควยกูอีกล่ะ น้ำหนักที่ถ่วงควยกูไว้นั้นโดนเปลี่ยนไป ความยาวโซ่ยาวขึ้นจนลูกตุ้มวางพาดอยู่กะพื้น กูล่ะเบาควยไปเลย แล้วมันจะมัดลูกตุ้มไว้กะควยกูทำเหี้ยอะไรวะเนี่ย สงสัยจริงๆ

กูมองไปรอบๆ พยายามดูสัญญาณว่ามันจะทำอะไรกะกูอีก ก็ไม่รู้จริงๆว่ะ แค่มีเหล็กแผ่นกลมๆ กว้างๆ มาวางอยู่ใต้ตัวกูเท่านั้น แต่กูเริ่มตะหงิดๆ ตอนที่มันเอาปากคีบแบตเตอรี่รถยนต์มาหนีบแผ่นเหล็กกลมๆนั่น

“เดินเครื่องปั่นไฟ” ไอ้พี่พงษ์ร้องสั่ง

เท่านั้นเอง กูก็รู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร ไอ้สัตว์เอ๊ย เล่นจะช็อตควยกูเลยเหรอวะ ไอ้เหี้ย กูรีบเกร็งตัว ดึงข้อ ยกตัวให้ขึ้นไปสูงที่สุด พร้อมๆกับเกร็งควยให้กระดกหัวขึ้น พอให้ลูกตุ้มนั่นลอยพ้นจากพื้น ไม่ให้ไฟฟ้ามันต่อกันครบวงจรได้ ไม่งั้นมันสปาร์คควยกูไหม้ทั้งพวงแน่ๆ

พอลูกตุ้มนั่นพ้นพื้นเท่านั้นแหละ กูแทบตาเหลือก แม่งโคตรหนัก งัดหัวควยกูลงจนควยที่ปกติชี้ตรงขึ้นฟ้านั่นบิดงอลงที่พื้นแทน กูเกร็งกล้ามแขน กล้ามหลังเต็มที่ เท้าสองข้างก็พยายามเกี่ยวโซ่พันไว้ ผ่อนแรงควยกูไว้บ้าง แต่โซ่ก็โคตรลื่นเลย มันเอาน้ำมันเครื่องมาทาไว้ ควยกูก็เลยต้องรับหน้าที่ไปเต็มๆ ไอ้สัตว์นรก ควยกูไปทำอะไรให้มึง มึงถึงได้แค้นมันหนักหนาขนาดนั้นวะ

กูอยู่ในท่านั้นนิ่งๆ จนเมื่อยแล้วเมื่อยอีก กูฝึกตัวกูอย่างโหดมาก่อน แต่ไอ้ที่ฝึกๆไว้ก็เทียบไม่ได้กับนรกตรงหน้า กูเคยดึงข้อหนักๆ เอายางรถยนต์ถ่วง แต่นั้นก็คือมีพัก มีเปลี่ยนท่าบ้าง แต่นี่กูทำอะไรไม่ได้เลย แค่กูกระดิกตัวสักนิดแรงออ่นลงสักหน่อย ตุ้มน้ำหนักก็เลื่อนลงไปใกล้พื้น ส่งเสียงและประกายเปรียะๆ และแรงกระตุกออ่นๆมาสู่ควยกูเป็นการเตือน จนกูต้องฝืนเกร็งตัวเกร็งควยยกน้ำหนักให้สูงขึ้นอีก

นานเป็นชาติที่กูยกตัวค้างอยู่อย่างนั้น กูกัดฟันจนฟันแทบหัก ความปวดแผ่ไปทั่วตัวจนตะคริวกิน หลายครั้งหลายหนที่มือกูหลุดออกจากบาร์ กูก็จะพยายามพักแขนผ่อนแรง สลับข้างบ้าง แต่ควยที่น่าสงสารของกูมีอยู่ดุ้นเดียว ถึงจะดุ้นใหญ่กว่าชาวบ้านเขาสองเท่า แต่มันก็พักไม่ได้เลย กูได้แต่เกร็งควยเกร็งท้องไว้อย่างนั้น แขนและควยกูจะอ่อนแรงลงไม่ได้เลย

กูหอบฮักๆ สะบัดตัว สะบัดหัว พยายามยามลดความกดดัน แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ส่วนที่โดนกดดันมันขยับจริงๆจังไม่ได้เลย เหงื่อกูแตกพลั่กๆ เหมือนน้ำที่แดกเข้าไปเริ่มซึมออกมาทางผิวหนัง……… พร้อมๆ กับเวลาที่ผ่านไป น้ำพวกนั้น ก็เริ่มกลั่นตัวเป็นเยี่ยวอยู่ในท้องกู

แต่ละลมหายใจที่ผ่านไป กูแทบขาดใจกับอาการปวดเยี่ยวที่มากขึ้นเรื่อยๆ ความปวดเมื่อยในกล้ามเนื้อเริ่มเปลี่ยนเป็นอาการปวดขัดยอก ไอ้พี่พงษ์ยิ้มๆ เดินเข้ามาหากู ในมือเปียกอะไรสักอย่าง มือนุ่มๆ อุ่นร้อนด้วยฤทธิ์น้ำมันมวย เข้ามานวดควยกูช้าๆ สลับกับทุบๆที่ท้องน้อยแถวๆ กระเพาะเยี่ยว ทำเอากูนิ่วหน้า ร้องครางทีเดียว

แรงกระเทือนทำให้เยี่ยวกูแทบแตก แต่ถ้าเยี่ยวออกมา กูเบรคไม่อยู่แน่ๆ ไฟจะไหลย้อนขึ้นมาตามน้ำเยี่ยว สวนเข้าไปในลำควย ไหม้ควยไหม้ท้องกูจนตายห่าแน่นอน แม่งเอ๊ย ทำไมมันหาวิธีพิศดารมาทรมานกูได้ขนาดนี้วะ ไอ้นรก

กูทั้งกลั้นทั้งเกร็ง ร้องโวยวายไม่เป็นภาษา ทั้งด่าทั้งเตะไอ้พี่พงษ์ แต่แรงเตะมันทำให้ลูกตุ้มเหวี่ยง ยิ่งทำให้กูแย่ลงอีก

ไอ้พี่พงษ์เริ่มนวดควยกูจนมันเกร็งยิ่งขึ้น แกทั้งบิดทั้งกระทอก แม่ง รวมมิตรแห่งการทรมานเลยว่ะ ทั้งปวดเกร็ง ปวดขัดยอก ปวดเยี่ยว ปวดควย ปวดไข่ ร้อนควยจนแสบแล้วยังเสียวควยจนแทบมืออ่อน มือของแกกระทอกถี่ยิบ สร้างความเสียวจนเกินทนชนิดที่ผู้ชายส่วนใหญ่ยอมแพ้ มันเป็นความเสียวจี้ดจนต้องดิ้นพราดๆทีเดียว เกินกว่าจุดที่เรียกว่าความสุขเสียว แต่เสียวแบบน้ำหูน้ำตาเล็ด

พี่พงษ์

มือของผมกุมแท่งเนื้อแข็งโด่ที่ผมกำไม่รอบนั่นไว้ น้ำมันมวยแสบร้อนทำใหมือผมแทบไหม้ แล้วควยมันจะเป็นอย่างไรบ้างหนอ เท่าที่เห็น ควยมันเป็นสีแดงสวยไปทั้งลำ คงแสบทรมานใช่เล่น

ผมจงใจปั่นหัวควยมันแบบเน้นๆ เอาให้เสียวจี้ดไปทั้งตัว ทำให้มันแตกยากขึ้น เพราะมันไม่ใช่ความสุข มันคือการทรมานตามแบบของผม ความเสียวแบบนี้จะทำให้มันเกร็งเหมือนถึงจุดแตกอยู่อย่างต่อเนนื่อง ยาวนานเป็นชั่วโมงๆ รีดเอาพลังงานของมันออกมาทุกๆวินาที ผมจะสูบเอาพลังชีวิตของมันออกมาทุกเฮือกหายใจของมัน จนกระทั่งในที่สุด ถ้ามันไม่ยอมแพ้ มันก็จะแทบขาดใจตายคามือของผมทีเดียว

ผมปั่นควยมันไปเรื่อยๆ ไม่สนใจกับเสียงร้องอย่างทรมานของมัน แต่มันก็ทนทายาด ไม่เคยร้องขอความกรุณาจากผมเลย อีกมือหนึ่งของผมก็เลยเลื่อนไปที่ท้องน้อย บีบนวดบริเวณกระเพาะปัสสาวะ คลึงให้มันปวดเยี่ยว แทรกซึมไปทั้งแผ่นท้อง มันเคยชินกับการทรมานภายนอก กระแทกเข้าไปข้างใน แต่นี่เป็นความปวดแบบใหม่ ที่แผ่ซ่านจากข้างในออกมาข้างนอก

ความปวดที่มันไม่เคยรู้จัก ภูเขากล้ามเนื้อในการควบคุมของผมเริ่มสั่นกระตุก ท่อนลำในมือเริ่มขยายออก เมื่อผมเอื้อมมือลงไปที่พวงไข่ก็พบว่า มันเริ่มหดรัดตัวแน่นอีกครั้ง ผมเร่งมือขึ้นอีก ไอ้สิงห์หอบจนตัวโยนตามแรงเร่งเร้า ควยของมันกระดกขึ้น แล้วในชั่วอึดใจ คลื่นน้ำว่าวก็เคลื่อนผ่านมือของผมขึ้นมาจนรู้สึกได้ ผมกำมันแน่นเพิ่มแรงกดดันให้มันอยู่ชั่วครู่ จนรู้สึกได้ว่า กระสุนน้ำที่ตุงโป่งอยู่ในท่อน้ำเชื้อนั้นแน่นเอี้ยดจนถึงขีดสุด ผมจึงปล่อยแรงบีบ แล้วขยี้หัวควยมันต่อไปอย่างเมามัน

สายน้ำขาวข้น กระฉูดออกมาจากควยโดยที่ไอ้สิงห์ยังไม่รู้ตัว ความเสียวของมันได้พุ่งขึ้นถึงขีดสุดมานานแล้ว การแตกไม่ได้ช่วยให้ร่างกายของมันรับรู้ความรู้สึกเพิ่มขึ้นได้อีก แต่อาการเกร็งของร่างกายเกิดขึ้นโดยไม่ได้เกี่ยวข้องกับสำนึกรับรู้

ไอ้สิงห์เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นสายน้ำขุ่นข้นกระฉูดออกจากหัวควยของตัวเอง ผมขยี้หัวควยของมันหนักหน่วง จงใจรีดเอาน้ำออกมาให้มากที่สุด สูบพลังงานของมันออกมาให้มากที่สุด ร่างแกร่งกำยำดิ้นเร่าๆด้วยความเสียวสุดขีดใต้เงื้อมมือผมเหมือนปลาช่อนถูกทุบหัว จนกระทั่งมือของผมรีดเอาน้ำหยดสุดท้ายที่ค้างอยู่ในลำของมันทิ้งไป ผมจึงเดินออกมาอย่างผู้ชนะ ผู้ช่วยของผมปิดสวิตช์ไฟ ปล่อยให้ร่างกำยำของมันตกห้อย อ่อนปวกเปียก หอบหายใจงับเอาอากาศเข้าไปผลิตพลังงานเพื่อสู้ในเกมต่อไป

มันหอบหายใจอยู่พักหนึง เข่าอ่อนระทวย น้ำหนักของร่างกายตกอยู่ที่ข้อมือที่ถูกมัดไว้ พอเราแกะเชือกออก มันยืนโงนเงนอยู่เพียงอึดใจ ก็ล้มลงกับพื้น แต่ควยยังอึดทายาด ไม่ยอมล้ม ไม่ยอมปล่อยห่วงที่แสนจะมีค่าของมันให้หลุดออกมา

เราจัดท่าของมันใหม่ เท้าของมันถูกล่ามไว้กับพื้น ถ่างแยกออกจากกัน มัดมือของมันไว้ในท่าเตรียมวิดพื้น ผมเงื้อเท้าคอมแบทหัวเหล็ก เตะโครมเข้าให้ที่ชายโครง

“อ๊อก”

ร่างแกร่งของไอ้สิงห์กระอักทันที ตัวงอลง ผมจิกหัวของมันขึ้น ดึงผมจนมันหน้าหงาย ร่างบึกยกขึ้นจากพื้นตามแรงกระชากของผม ลูกน้องของผมสอดแผ่นกระดานที่มีตะปูตัวยาวตอกไว้เต็มเข้าไปใต้ท้องของมัน บังคับให้มันอยู่ในท่าเตรียมวิดพื้น กระดานนั้นยาวไปตลอดเกือบเท่าความสูงของมัน

ทั้งๆ ที่มันหอบเหนื่อยจนเจียนตาย มันก็ยังต้องออกแรงแขนรับน้ำหนักตัวไว้ ไม่ให้ร่างของมันหมดแรงลงไปทับเตียงตะปูจนเลือดสาด เมื่อเราจัดท่าของมันเรียบร้อยดีแล้ว เราก็เอาบังเหียนที่เตรียมไว้เฉพาะนั่น มารัดเข้าที่เอวของมัน ยึดเอากระบะขนาดใหญ่มาเทินไว้บนแผ่นหลังกว้างที่ทรงพลังของมันอย่างเหมาะเจาะ

ไอ้สิงห์

กูเกร็งแล้วเกร็งอีก แรงทั้งหมดเสียไปกับการโดนบังคับให้แตกอย่างไม่รู้ตัวเมื่อกี้นี้ไปจนหมดแล้ว แค่ยืนกูยังยืนไม่อยู่ แล้วนี่เสือกโดนบังคับให้เตรียมวิดพื้นอีก แขนกูสั่นไปหมดจากน้ำหนักตัว กับน้ำหนักกระบะที่อยู่บนหลังกู กูเกร็งท้องช่วยอีกแรง ช่วยให้แขนรับน้ำหนักได้ดีขึ้น ช่วยให้ควยกูแข็งอยู่อย่างนี้ได้ต่อ เพราะถ้าควยกูออ่นลง สายสองสลึงของกูมีหวังโดนตะปูคมๆนั่นจิ้มแน่นอน แต่กูว่า มันต้องมีอะไรมากกว่านี้สิน่า มันง่ายไปหน่อย แค่เหนื่อยแค่นี้น่ะ

แล้วกูก็ได้ยินเสียงซ่าเบาๆ เหมือนน้ำกระทบกับกระบะเหล็กที่กูแบกอยู่ กูลืมตามองในกระจก น้ำอ่อนๆ ไหลรินถูกต่อมาจากก็อกน้ำบาดาล ไม่แรงมาก ค่อยๆ เติมในกระบะเหล็กอย่างช้าๆ กูเพิ่งเห็นว่า กระบะเหล็กนั้นมีเจาะช่องใสพร้อมขีดบอกระดับน้ำเขียนไว้เป็นหลักนาที นั่นหมายความว่า กูกำลังจะทำหน้าที่เป็นนาฬิกาน้ำให้พวกมันได้สนุกกัน ไอ้เหี้ยเอ๊ย

เอาวะ พวกนรกนี่ กูรับคำท้าของมึง กูฝึกกล้ามของกูมาตลอดชีวิตก็เพื่อรับคำท้าทายแบบนี้ล่ะวะ ให้มันรู้ไปว่ากระบะน้ำของมึง หรือว่ากล้ามของกูจะแกร่งกว่ากัน

กูตั้งสมาธิ ผ่อนลมหายใจเข้าออกอย่างที่ฝึกกล้ามเนื้อให้อึดทนอยู่บ่อยๆ พยายามทำความคุ้นเคยกับน้ำหนักทีละน้อยๆ แต่น้ำหนักที่กูกำลังแบกอยู่ ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆทุกวินาที เวลาผ่านไป แขนของกูเริ่มต้องการกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กูเริ่มหอบ อาการเกร็งที่แขนเริ่มปวดเหมือนตะคริวจะกิน กูพยายามสลับแขนพักทีละข้างๆ ป้องกันตะคริว ซึ่งนั้นจะหมายถึงจุดจบของเกม หมายถึงความพ่ายแพ้ของกูทันที

เหงื่อของกูเริ่มหยดลงกับกระดานตะปู รอยเปียกเริ่มขยายวงกว้างขึ้น มือของกูเริ่มลื่นจนบางครั้งยืนแทบไม่อยู่ กูกัดฟันรับน้ำหนักต่อไป เอาสิ แค่นี้กูจะทนไม่ได้ให้มันรู้ไป พวกมันเริ่มผลัดกันเข้ามา ลูบกล้ามหลังของกูเล่นเหมือนจะชื่นชมในความแข็ง อึด ของกู บางคนลูบเล่นที่กล้ามแขนกล้ามขา และไม่น้อยที่ล้วงลงไปที่หว่างขา บีบชักควยที่แข็งโด่ของกูเล่น พึมพำชมเชยเหมือนกับได้สัมผัสกับควายพ่อพันธ์ที่สมบูรณ์ไร้ที่ติ มันทำเหมือนกูไม่ใช่คน แต่เป็นอะไรสักตัวที่พวกมันจะทารุณได้ตามใจ ถ้ากูรอดไปได้นะมึง…

เวลาผ่านไปหลายนาที กูเริ่มรู้สึกถึงแรงกดที่หลังมากขึ้นเรื่อยๆ ไหล่ของกูเริ่มล้าจากน้ำหนักที่มากขึ้น แต่เวลาของมันก็หมดลงไปทุกที กูกัดฟัน อีกนิดเดียว นิดเดียวเท่านั้น เกินค่อนทางแล้ว อีกนิดเดียวที่กูต้องทนต่อไป แต่อีกเสียงหนึ่งก็ค้านอยู่ในในว่า เป็นอีกนิดเดียวที่น้ำหนักจะขึ้นถึงขีดสุด เป็นเวลานิดเดียวที่จะต้องทนทรมานมากที่สุด

กูสะบัดตัวไล่ความคิดนั้นออกไป ยังไงกูก็ต้องฝ่าเกมนรกนี่ออกไปให้ได้ กูเริ่มกำหนดลมหายใจอีกครั้ง คิดถึงแต่จุดมุ่งหมาย กูต้องรอดออกไป กูต้องรอดออกไป กูต้องรอดออกไป

นานมหาประลัยที่กูต้องเกร็งแล้วเกร็งอีก หลายหนที่กูกำลังจะยอมแพ้ ตัวกูกดต่ำลงเรื่อยๆ จนตะปูเหล็ก แหลม คม สะกิดให้กูได้รู้ว่า กูยอมแพ้ไปมากกว่านี้ไม่ได้นะ แต่ก็อีกหลายครั้งที่กูเกร็งตัวขึ้นมาไม่ไหว น้ำหนักของน้ำกดตัวกูลงไป จนตะปูเริ่มกินลงไปบนหนังบางๆ เลือดหยดเล็กๆ บนแผลตื้นๆ ไหลซึมออกมาปนกับเหงื่อ ให้กูแสบเล่นๆ

กูทนต่อไป กำหนดลมหายใจแทบจะไม่ไหว มันเริ่มขาดเป็นห้วงๆ กูแทบไม่รู้ตัวว่าแขนกูออ่นลงไปเมื่อไหร่ ความเจ็บแสบจากตะปูเริ่มเลือนลางลง แต่ความอึดอัดในปอดทำให้อกกูแทบระเบิด ร่างกายเริ่มร้องหาการพัก การเปลี่ยนอิริยาบถ อีกนิดเดียว ทนไว้ก่อน ไอ้สิงห์ มึงต้องทนได้

แล้วในเฮือกสุดท้ายที่กูกำลังจะล้มลง กูก็รู้สึกสายน้ำเย็นจัด รินลงมาบนร่าง จากนั่นก็ไหลท่วมลงมาบนตัวกูทันที เสียงโห่ เฮลั่นรอบข้าง ทำให้กูรู้ว่า เวลาของมันได้หมดลงแล้ว กูชนะในยกนี้ กระดานตะปูถูกดึงออกไป กูทรุดตัวฮวบอย่างหมดแรง น้ำในกระบะหกเป็นคลื่นเล็กๆ ซัดสาดไปทั่วบริเวณเป็นวงกว้าง

พี่พงษ์

ผมปล่อยให้มันได้พักผ่อนอยู่ครึ่งชั่วโมง ให้น้ำให้ท่า และปล่อยให้มันได้เยี่ยวก่อนจะเริ่มเล่นต่อไป เพราะถ้ามันหมดแรงก่อนรุ่งสางก็ไม่สนุกสิครับ เราต้องทรมานมันไปเรื่อยๆ จนกว่าจะใกล้หมดเวลา แล้วค่อยกดดันมันสุดขีดจนมันแพ้ไปในที่สุด อย่างนั้นสิถึงจะทั้งสนุก ทั้งได้เงิน

ผมมองร่างแน่นตันราวหินผาที่กองอยู่บนพื้น หลายครั้งที่มันลองตะกายลุกขึ้นเพื่อทดสอบกำลังตัวเอง แต่ก็แค่นั้น มันเหนื่อยจนแทบไม่อยากขยับ ดูเหมือนหมีควายที่ถูกจับมาเตรียมเอามาขาย ร่างที่ประกอบด้วยกล้ามงดงามโดยไม่ต้องอาศัยการเพาะกายน่าจะทำให้คนอยากได้ตัวมันอยู่มาก

ที่สำคัญ ไอ้สิ่งนั้นของมันน่ะแหละที่น่าจะขายได้ราคาดี ผมทรมานควยคนมาก็มาก ยังไม่เคยเห็นควยดุ้นไหนสวยสมบูรณ์แบบอย่างนี้มาก่อน ทั้งใหญ่ อวบ ทั้งยาวเหยียด แถมมีความสามารถขยายตัวได้มากเมื่อถูกจับรีดเร้น ถ้ามันอายุมากกว่านี้ น่าจะใหญ่เข้าขั้นประกวดวัดขนาดระดับประเทศได้แน่ ไอ้สิงห์เอ๋ย

เดี๋ยวหลังเกมนี้ เรามาลองดูกันซิว่า จะมีใครทุ่มทุนซื้อมันไปทั้งตัวไหม ถ้าไม่มีใครกล้าสู้ราคาก็ต้องขาย ‘แยกชิ้น’ ปกติไม่มีใครซื้อทาสที่ยังไม่ฝึกและดูท่าทางจะดื้อดึงแบบนี้ถึงตัวละสามแสนหรอก มันแพงเกินไปกับการจ่ายค่าฝึกมันให้เป็นทาสที่ดี บางที เราก็แยกส่วนขายเป็น collection ไป ได้ราคาดีกว่าอีก

เมื่อเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ผมก็ให้สัญญาณเริ่มเกมอีกครั้ง……

มันโดนจับนอนหงาย แล้วโดนดึงให้อยู่ในท่าสะพานโค้ง พันธนาการข้อมือข้อเท้าไว้กับพื้นหลวมๆพอเคลื่อนไหวได้ แต่ล็อคไม่ให้เคลื่อนที่หนีได้ เตาอั้งโล่ขนาดเล็กที่เอาไว้ให้เด็กเล่นขายหม้อข้าวหม้อแกงหลายอันถูกวางไว้กับพื้น มันดูน่ารักเหมือนไม่มีพิษสง แต่ถ่านไฟร้อนแดงในนั้นเป็นถ่านหินความร้อนสูงของจริงที่พร้อมจะลวกเนื้อของมันให้สุกพองทันทีที่มันหมดแรงล้มตัวลงนอน

ไอ้สิงห์กัดฟันกรอด ไม่รู้ว่ามันเคียดแค้นตัวผม แค้นชะตาตัวเอง หรือว่าแค่ผ่อนคลายความรู้สึกกดดันในใจเท่านั้น อาการเกร็งตัวทำให้กล้ามเนื้อทั่วตัวของมันขึ้นเป็นสันชัดเจน ท่อนเนื้อใหญ่ที่ถูกท้าทายนั้นยังคงแข็งตระหง่านอยู่ได้อย่างน่าชื่นชม ไม่มีการหดตัวให้น่าหวาดเสียวว่ามันจะพ่ายแพ้ไปก่อนเวลาอันควร ถึงแม้องศาความลาดชันจะลดลงจากเดิมที่ผงาดชี้ฟ้า กลายมาเป็นชี้ตรงไปข้างหน้า เงยขึ้นเล็กน้อยก็ตามที ห่วงรัดโคนควยที่มันเลือกไว้นั้น เล็กกว่าขนาดที่มันควรจะใช้อยู่มาก ทำให้มันยังคงรักษาความแข็งไว้ได้เป็นอย่างดี

สีของท่อนลำเริ่มเปลี่ยนจากแดงอมม่วง มาเป็นม่วงเข้มจากเลือดที่เดินไม่สะดวก ตอนนี้มันควรจะปวดสุดใจขาดดิ้นแล้ว แต่มันก็ไม่แสดงอาการแต่อย่างใด ร่างแกร่งเริ่มมีเหงื่อซึมออกมาช้าๆ ทีละนิด แต่ต่อเนื่อง บางหยดหล่นลงไปในกองไฟ ก่อให้เกิดเสียงเดือดฉ่า ข่มขวัญและเตือนใจไอ้สิงห์เป็นระยะๆ ว่ามีสิ่งที่พร้อมทำลายตัวมันนอนรออยู่ข้างหลัง

ไอ้สิงห์เริ่มหายใจหอบ หน้าแดงจากความร้อนผสมความเหนื่อยจากการเกร็งตัวไว้ เหงื่อเริ่มหยดไหลมากขึ้น เกาะร่างเปลือยเปล่านั้นพราวราวกับสร้อยสายน้ำค้าง บางส่วนไหลเข้าไปในดวงตาจนมันต้องกระพริบตาถี่ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาชำระเอาหยาดเหงื่อของตัวเองออกไป

ร่างของมันเริ่มโงนเงนอยู่ในท่าสะพานโค้ง พยายามหลบความร้อนไปมา เวลาผ่านไป ไอ้สิงห์ได้แต่ยืนหยัดอยู่ในท่านั้นอย่างกระสับกระส่าย บางครั้งมันเริ่มหมดแรง ร่างของมันเริ่มถดต่ำลงบ้าง แต่ก็จะถูกเตือนโดยกองไฟกองน้อยๆ ที่บางส่วนเริ่มแตกปะทุเปรียะประ กระพือเอาเปลวขึ้นมาใกล้เนื้อที่เริ่มร้อนจนแดงก่ำ มันก็จำต้องเกร็งกล้ามเนื้อหลัง แอ่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง

กลางร่างที่แอ่นขึ้นมานั้น เสากระโดงอันใหญ่ผงาดอยู่อย่างสง่างาม กระดกหงึกหงักไปมา ท้าทายสายตาและท้าทายมือเป็นอย่างยิ่ง จนผมอดใจไม่ไหว ขอเข้าไปกระทอกมันเล่นเสียหน่อย ช่วยให้มันแข็งได้มากขึ้น มันโด่สู้มือดีเป็นบ้า ไม่มีอณูส่วนที่นิ่มหรืออ่อนแอปนอยู่เลย ทุกตารางมิลลิเมตรแข็งแกร่ง เต้นดุบ เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา ร้อนระอุอยู่ในมือของผม

ผมเพิ่มความร้อนให้กับร่างของมันด้วยการใช้คีมคีบถ่านหินก้อนใหญ่ที่ติดไฟแดงๆ อยู่ แล้วนำเข้าไปใกล้

ร่างของมันสะดุ้งไหว กล้ามเนื้อเกร็งพลิ้วอย่างงดงามทุกครั้งที่ถ่านนั้นเข้าไปใกล้จนเกินไป ขนอ่อนของวัยหนุ่มฉกรรจ์ม้วนงอหงิก ส่งกลิ่นไหม้อ่อนๆ ไปทั่ว ผมเลื่อนถ่านหินไปมาใกล้ผิวเนื้อหน้าท้อง เสียงไอ้สิงห์กัดฟันจนแทบหัก มันสะดุ้งเฮือกเมื่อผมจ่อคีมเข้าไปที่หัวนมบอบบางของมัน ป้านเนื้อใหญ่สีน้ำตาลลุกแข็งเป็นไตสู้กับความร้อน

จากนั้น ผมเลื่อนก้อนถ่านลงมาช้าๆ เผาขนรักแร้ของมันไหม้เป็นหย่อมๆ ร่างของมันเริ่มร้อนผ่าวเป็นสีแดงจัดไปทั่วแล้วตอนนี้ ทั้งด้านหน้า ด้านหลัง

ผมเลื่อนก้อนถ่านลง จ่อบริเวณหน้าท้อง กวาดช้าๆมาที่ท้องน้อย เส้นหมอยของมันเริ่มหงิกม้วน ส่งกลิ่นเส้นผมไหม้คลุ้ง ไอ้สิงห์ตัวสั่นเมื่อจินตนาการออกว่าผมกำลังจะทำอะไรต่อไป ทุกๆ คนขยับเข้ามาใกล้ คอยลุ้นการกระทำต่อไปของผม

ก้อนถ่านถูกเลื่อนลงมาอีก ไอ้สิงห์เกร็งกล้ามเนื้อท้องน้อย กระดกท่อนเนื้อใหญ่ของมันให้ห่างความร้อนในมือผม พยายามเกร็งท้องเพื่อ ‘เก็บไข่’ ด้วยเช่นกัน แต่มันลืมไปว่า มือของผมขยับตามไปได้

“อ้าก…. เฮือกกกกก… อาห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์ห์”

เสียงห้าวๆ ของมันดังลั่นในลำคอเหมือนสิงโตที่เจ็บปวดสุดขีด ไพเราะเสนาะหูยิ่งนักเมื่อก้อนถ่านปัดเฉียดไปใกล้หนังหุ้มอัณฑะ มันพยายามขยับตัวหนี แต่ติดโซ่ที่ล่ามไว้ พอยุบตัวหนีลงไปข้างล่าง ก็เจอเข้ากับกองไฟ ไม่รู้ตัวเลยเหรอไอ้สิงห์ มึงหนีไม่ได้ ควยมึงตัวมึงอยู่ในกำมือกูทั้งหมดแล้ว

ไอ้สิงห์

กูร้องครางอย่างหมดท่า มันโหดเหมือนนรกจริงๆ ตัวกูแสบยิบไปทั่วจากความร้อน ไข่กูถูกไอ้พี่พงษ์เอาถ่านนาบไว้ใกล้ๆ กูต้องเกร็งท้องหดไข่หนีขึ้นมา แต่ยิ่งเกร็ง กูยิ่งร้อน ยิ่งร้อน ไข่ยิ่งยานไปตามธรรมชาติ ยิ่งกูหดไข่กลับ มันก็ยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ

ไข่กูยืดยาวเข้าไปใกล้ถ่านแดง ร้อนฉ่าอย่างช่วยไม่ได้ แค่พี่พงษ์ตวัดก้อนถ่านไปๆ มาๆ ใกล้ๆ ไข่กู กูก็รู้สึกเหมือนไข่กูกำลังจะสุกอยู่แล้ว รู้สึกเหมือนน้ำว่าวน้ำเงี่ยนที่เหลือค้างติดตัวอยู่แทบจะเดือดพล่านอยู่ในไข่กูงั้นแหละ

พี่พงษ์

ผมตวัดมือไปมา พยายามให้เปลวไฟก่อความร้อนให้กับต่อมน้ำว่าวของมันให้มากที่สุด แต่ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายให้กับ ‘สินค้า’ พวงนั้น

ความร้อนทำให้ไข่ของมันเริ่มหย่อนยานออก มิใยที่มันจะพยายามเกร็งกล้ามท้องดึงไข่ขึ้นไปแนบตัว แต่ความพยายามหรือจะสู้กับปฏิกิริยาอัตโนมัติของร่างกายได้ ผมแค่ลนๆ ห่างๆ อยู่ไม่นาน ก็สร้างความร้อนมากพอที่ไข่ของมันจะยานออกมาจนถึงขีดสุดที่มันจะทำได้เพื่อพยายามระบายความร้อนออกให้มากที่สุด

เชือกเส้นเล็ก นุ่ม ถูกพันไว้รอบโคนไข่ แล้วม้วนเป็นวงแหวนเหมือนกระเหรี่ยงคอยาว ไอ้สิงห์กระตุกเฮือกๆ อยู่ไปมาด้วยความเจ็บปวดอึดอัด เชือกรัดไล่ลงมาตามหนังไข่ที่ยาวยืดนั้นจนแน่นเปรียะ ไล่เอาลูกอัณฑะมาจุกอยุ่ตรงปลาย เตรียมความพร้อมสำหรับเกมต่อไป

ไอ้สิงห์

กูมองเงาตัวเองในกระจกบนเพดานกับบนผนังก็เห็นจะๆกับตาว่ามันทำอะไรกูมั่ง ไข่กูยืดยานออกมาเพราะมันร้อนจนแทบสุก แต่ไอ้พี่พงษ์ดูจะโคตรชำนาญเลย มันรู้ว่าระยะห่างแค่ไหนที่หนังไข่กูจะไม่ไหม้ แต่ใกล้มากจนร้อนผ่าวไปหมดทั้งพวง กูเกร็งแล้วเกร็งอีก สะดุ้งแล้วสะดุ้งอีก เหงื่อไหลพรากๆ จนเข้าตา ลื่นมือ ลื่นเท้าไปหมด

โคนไข่ของกูรู้สึกถึงความแสบๆคันขึ้นมาอีก กูเงยมองในกระจกบนเพดาน ไอ้เหี้ยพี่พงษ์เอาเชือกเส้นเล็กๆมามัดโคนไข่กูว่ะ จะยุ่งกะพวงกูไปถึงไหนวะ แม่ง กูได้แต่อยู่นิ่งๆ พี่พงษ์ก็พันเอาๆ ทรมานควยคนบ่อยละสิท่า ชำนาญชิบเป๋ง เห็นมันพันเล่นๆ ง่ายๆ เหมือนเด็กเล่นไหมพรม แต่ทำเอากูปวดหนึบที่ไข่ ยิ่งพันไปๆ

กูก็ชักรู้สึกว่าไม่สนุกซะแล้ว เชือกมันเริ่มดันไข่กูไปจนชิดปลายถุง ไข่เริ่มโปน กูเริ่มรู้สึกถึงแรงบีบจนจุกเสียวแปลบๆไปทั่วท้อง จนไข่กูยาวยืดออกมายาวเหยียด นี่ถ้าไม่โดนลนไฟ มันคงไม่มีทางยืดออกมาได้ขนาดนี้ กูปวดจนแทบหมดแรง ครางโอยออกมา ไอ้พี่พงษ์ยิ้มสะใจ แล้วก็เอาเชือกตวัดรอบไข่กูทีละข้าง แยกฟองออกจากกัน มัดปมแน่น

กูผ่อนลมหายใจเมื่อพี่พงษ์ทำท่าเหมือนมัดเสร็จแล้ว แต่ก็ต้องตาเหลือกขึ้นมาอีก พอเห็นว่า มีใครเอาตุ้มน้ำหนักมาเตรียมไว้ เหี้ย จะถ่วงไข่กูด้วยตุ้มนี่เหรอวะ แม่ง ไอ้พวกโหด แต่อย่างน้อยก็ยังดีวะที่มันไม่จะให้กูแตกออกมาอีก ทรมานแค่นี้กูทนได้วะ เด็กๆ แต่ถ้าจะให้แตกอีก กูก็ไม่รู้จะไหวไหม เจ็บควยไปหมดแล้ว ขาก็ปวดตุบๆ ไอ้เหี้ยพวกนี้รีดน้ำกูออกไปได้โคตรมืออาชีพเลย รีดแต่ละที น้ำกูแทบหมดตัว ตอนนนี้จะเหลือค้างอยู่สักหยดก็คงยาก

พี่พงษ์

ผมรับปลายเชือกมาจากผู้ช่วยของผม มันเป็นเชือกที่โยงลงมาจากรอกสามอันบนเพดาน ปลายด้านที่ไกลตัวออกไป มีตุ้มน้ำหนักสามอัน หนักไม่เท่ากัน ถ่วงไว้เรียบร้อย ส่วนปลายอีกด้านหนึ่งเหรอครับ

ผมบรรจงผูกเข้ากับไข่ของมัน ใบละข้าง และที่โคนควยของมัน อันนั้นเลือกตุ้มที่หนักที่สุด รัดเข้ากับโคนควยของมันอย่างช้าๆ เรียบร้อย ไอ้สิงห์จับตามอง จ้องเขม็งถึงการประทุษร้ายที่มันจะต้องยืนหยัดสู้อยู่ต่อไป

เสี้ยววินาทีก่อนที่ผมจะปล่อยให้ตุ้มน้ำหนักหลุดออกจากมือของผม มันก็เกร็งท่อนลำของตัวเองไว้ล่วงหน้าทันที ตุ้มน้ำหนักแกว่งไกวไปมาตาม momentum รอกสามอันนั้น อันที่ผูกไข่ซ้ายนั้น เป็นอันที่ติดตั้งอยู่บนเพดานค่อนไปทางด้านขวา

ส่วนอันที่มัดไข่ขวาอยู่ กลับเป็นอันที่ติดตั้งอยู่ค่อนไปทางซ้ายของตัวมัน น้ำหนักนั้นรั้งเอาไข่ของมันให้ยาวยืดออกไปได้อีก และเริ่มบิดไข่ของมันไขว้กัน และตุ้มน้ำหนักที่ถ่วงแท่งเนื้ออวบใหญ่นั้นก็ดึงโคนควยของมันให้รั้งลงไปทางปลายเท้า เริ่มบิดให้เนื้อเยื่อในท่อนลำนั้นฉีกขาด แตกร้าวทีละน้อย น้ำหนักขนาดนี้เพียงพอให้ทาสบางตัวถึงกับแท่งควยหักกลางได้ทันที

ไอ้สิงห์

กูเกร็งไปทั้งตัวแล้ว ปวดทรมานจนรู้สึกว่าไม่มีทางจะทรมานมากกว่านี้ไปได้ ควยก็โดนดึงบิดไปด้านปลายเท้า ไข่ก็โดนบิดสลับข้าง เอาวะ แค่นี้ไม่หนักหนาหรอกวะ น้ำหนักคราวนี้ไม่ได้หนักมาก กูพยายามแอ่นหน้าท้องขึ้นไป แล้วเขย่งเท้าแอ่นควยให้สูงขึ้นเพราะถ้าจังหวะดี เชือกมันหย่อนสักนิด กูเขย่งไว้แบบนี้ตุ้มน้ำหนักมันก็ไปแตะๆอยู่บนพื้น แบ่งเบาภาระไปได้มากพอสมควร แต่ปัญหาคือกูจะตะคริวกินฝ่าเท้าตายหรือเปล่าเท่านั้นเอง เหงื่อกูไหลหลั่กๆจนเค็มขมไปหมดทั้งปากทั้งคอ แต่แค่นี้ กูทนได้สบาย

แต่กูคิดผิดถนัด….

พวกมันเอาน้ำถังหนึ่งมีน้ำแข็งเต็มมาวางอยู่ข้างๆตัวกู กระบวยแรกถูกสาดลงไปที่หน้า ทำเอากูสำลักลืมหูลืมตาไม่ขึ้น กระบวยถัดไปโดนราดลงที่อก เย็นจัดแทบติดลบจนกูขนลุก มันราดต่อไปที่ท้องจนกูหนาวเยือกๆ ขึ้นมาเป็นริ้วๆ ร่างกายที่ร้อนผ่าวอยู่ถึงกับปรับตัวไม่ทัน ชาดิกไปหมดด้วยความเย็น กูใจหายเมื่อนึกออกว่ามันจะราดไปที่ไหนต่อ

เสียงซ่าที่กูยินต่อมา มาพร้อมกับความเย็นจัดที่พวงสวรรค์จนปวดหนึบไปทั้งพวง ซ่าต่อไปคือที่ขาสองข้างจนตัวกูเย็นลงกระทันหันทั่วทั้งตัว จากนั้นพวกมันก็ระดมสาดมาที่ไข่ของกูเน้นๆ แต่ละกระบวยพาเอาความหนาวเย็นแทรกเข้ามาในอณูเนื้อจนกูปวดหนึบที่ลูกหำสองข้าง เชือกที่รัดโคนไข่ไว้ก็อมน้ำอมความเย็นไว้อย่างดี แถมยังหดรัดแน่น บาดเข้าไปในเนื้อจนไข่กูแทบขาด ที่แย่ที่สุดคือ พอไข่กูเริ่มเย็นลง มันก็เริ่มหดตามเชือกไปด้วย

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ปวดไข่ โอยยยยยยยยยยยยยยยยย”

กูร้องจนสุดเสียงเมื่อหนังไข่ที่กำลังตึงเปรียะนั้นหดแน่นจนรัดไข่กูแทบระเบิด มันปวดยิ่งกว่าโดนบีบไข่เสียอีกเพราะการบีบยังมีช่องว่างอยู่บ้าง แต่นี่หนังไข่กูหดรัดจนตึง ไม่มีที่ว่างให้ลูกไข่กูหนีได้สักนิด กูดิ้นทุรนทุราย มือก็ดึงโซ่กระชากจนข้อมือถลอก ตีนก็สะบัดโครมคราม พยายามดิ้นให้หลุดจนได้ แต่ไม่มีผลใดๆ ทั้งสิ้น

อุปกรณ์พวกนี้ออกแบบมาเพื่อทรมานชายทรงพลังแบบกูเป็นพิเศษอยู่แล้ว เงาของกูบนเพดานนั้นเห็นร่างของกูเกร็งจนกล้ามขึ้นเป็นมัดๆ หน้าแดงก่ำเปลี่ยนเป็นซีดจนเขียว ลูกกระเดือกของกูขยับไปมาตามจังหวะการร้องจนเส้นเลือดที่คอขึ้นเห็นเป็นแผง

นายอัครครับ ช่วยไอ้สิงห์ที ควยไอ้สิงห์จะหักสองท่อนอยู่แล้ว ไข่ไอ้สิงห์ก็จะขาดหลุดออกจากพวงอยู่รอมมะร่อแล้วครับนาย โอย ควยกู….. ไข่กู…….. เมื่อไหร่ตะวันจะขึ้น เมื่อไหร่เกมนรกนี่จะจบเสียที ไอ้สัตว์ ไอ้เหี้ย พวกมึงมันผุดขึ้นมามาจากนรกขุมไหน ทำไมมันช่างโหดเหี้ยมหาวิธีมาทรมานกูได้ขนาดนี้ กูร้องครางไปพลางเกร็งพลางดิ้นพลาง

กูทั้งดิ้น ทั้งบิดตัว ทั้งครางอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมงๆ ไข่ปวดจนชา แล้วกลับมาปวดใหม่ กูรู้สึกเหมือนเชือกกำลังจะบาดไข่กูขาดออกจากขั้ว เจ็บแทบขาดใจ ถังน้ำแข็งถูกเติมแล้วเติมอีก ตักมาจากถังใหญ่ข้างนอกแล้วเติมน้ำบาดาลเย็นเฉียบลงไปแบบไม่มีขาดตอน กูแทบไม่รู้เลยว่า ควยกูยังแข็งอยู่ไหม กูยังรักษาห่วงอันนั้นให้รัดอยู่บนควยกูได้ไหม กูกลัวจับใจว่า ความเย็นจะทำให้ควยกูหดแล้วห่วงจะหลุดออกไป…

พี่พงษ์

ไอ้สิงห์หอบแฮ่กๆ อยู่อย่างนั้น ปล่อยให้พวกเราราดน้ำเย็นจัดใส่ไข่ของมันเป็นชั่วโมงๆ หนังไข่หดรัดแน่นสร้างแรงกดดันต่อต้านกันไปมา หนังไข่ข้างนอกก็หดรัดรั้ง พยายามจะมุดเข้าไปหาความอบอุ่นในตัว

ส่วนไข่ที่บวมเป่งก็ถูกดันกลับไว้ด้วยขดเชือก หยุดยั้งไม่ให้มันหดกลับเข้าไปได้ การขวางกั้นกลไกธรรมชาติที่ดูเหมือนจะเล็กน้อยนี้ให้ความรู้สึกที่วิเศษสำหรับพวกเรา เราเฝ้ามองปฏิกิริยาของมันอย่างชื่นชม กล้ามทุกมัดเกร็งเต็มที่

พวงสวรรค์นั้นขาดเลือดจนคล้ำเข้ม ทั้งบวมใหญ่ ทั้งดำปี๋ราวกับใช้งานมาโชกโชน ดูทรหดบึกบึนสุดขีด แต่การใช้งาน “โชกโชน” ที่ผ่านมา คงจะเทียบกันไม่ได้กับการ ‘ใช้งาน’ ที่เรากำลังจะเริ่ม ตลอดเวลาที่ผ่านมา การ ‘เสร็จ’ แต่ละครั้งจะหมายถึงความสุขเสียว แต่ตอนนี้ มันจะได้รู้ซึ้งถึงความทรมานของชายชาตรีที่หลั่งจนไม่มีจะหลั่ง

ไอ้สิงห์

นานเป็นชาติกว่าน้ำแข็งจะหมดจากถังใหญ่ พื้นไม้แถวนั้นเปียกแฉะไปทั่ว ไหลไปตามร่องกระดานตกไปใต้ถุนชั้นล่าง กูถึงกับทรุดฮวบลงไปนอนทันทีที่โซ่ถูกปลดจากข้อมือข้อตีน กูปล่อยให้ทาสของไอ้นายพงษ์ลากกูไปหน้าห้อง

มันผูกข้อมือกูไว้กับขื่อด้วยผ้ายาวๆ นุ่มๆ เอาเชือกตรงอื่นออกจากตัวกูจนหมด เอาออกไปแม้แต่ห่วงรัดโคนที่กูใส่ไว้ให้รักษาควยให้แข็งอยู่ตลอด เหลือแต่ห่วงทองคำที่เอาไว้เป็นสัญญาณการพ่ายแพ้ของกูเท่านั้น ไม่ต้องมีพันธนาการอะไรมากกว่านี้ เพราะกูยืนเองก็ยังแทบไม่อยู่แล้ว นับประสาอะไรกับจะให้กูดิ้นหลุดหนีออกไปได้ ต่อให้เชือกหลุดออกไป กูก็คงล้มลงไปกองอยู่ตรงนี้ ไม่มีปัญญาวิ่งหนีไปให้พ้นได้

พี่พงษ์

พวกเราปล่อยให้มันยืนพักเอาแรงกลับคืนมาก่อน แค่นี้มันก็อึดเกินคนแล้ว ไม่มีใครเคยผ่านด่านมาได้ถึงขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ทหารหน่วยรบรีคอนคนนั้นยังถึงกับสลบแล้วสลบอีกก่อนที่จะมาถึงตรงนี้ได้ ไอ้สิงห์มันอึดจริงว่ะ

ระหว่างที่มันพัก พวกเราก็เริ่มการประมูล แขกผู้เสนอราคาสูงสุดจะได้รับเกียรติในการเปิดเกมเริ่มเล่นกับมันเป็นคนแรก และคนต่อๆ ไปก็จะเรียงลำดับตามจำนวนเงิน

การประมูลผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครอยากเสียเวลาอยู่แล้ว ทาสของผมเตรียมร่างกายของไอ้สิงห์อย่างเรียบร้อย เชี่ยวชาญ มีเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจ เครื่องวัดปฏิกิริยาอะดรีนาลีน เพื่อวัดการหลั่งของมัน ถึงแม้มันจะไม่มีน้ำออกมาเป็นสักขีพยานแล้วก็ตาม

ไอ้สิงห์

กูเริ่มใจไม่ดีเมื่อพวกมันเข้ามานั่งล้อมตัวกูอีก คราวนี้ดูเหมือนจะนั่งดูหนังกลางแปลงอะไรอย่างนั้น ทุกคนมีสีหน้าตื่นเต้น เหมือนว่ามันกำลังจะเจอ highlight ของคืนนี้ ยาน้ำขมๆแก้วใหญ่โดนกรอกใส่ปากกูจนกูสำลัก

แล้วกูก็รู้ว่ากูกำลังจะโดนอะไร….

ยาแก้วนั้นมีรสชาติหวานปนขมขื่นอย่างที่กูคุ้นเคย มันคือยาปลุกเซ็กส์แบบแรงที่นายอัครเคยเอามาให้กูกิน ควยกูที่เริ่มน่วมๆลงไปแล้งกลับกระดกหงึก ผงาดจังก้าขึ้นมาอีก เลือดฉีดอัดเข้าไปในลำควยจนหนังหุ้มเริ่มตึงรั้งรัดจนเจ็บไปอีกครั้ง

โพรงปากอุ่นร้อนครอบช้าๆ แผ่วๆ เข้าที่แท่งควยที่กำลังโด่สุดขีด ความหนาวเย็นที่ยังแทรกซึมลึกลงไปทั่วทุกรูขุมขนนั้น ปะทะเข้ากับความอบอุ่นของปากที่กลืนควยของกูลงไปอย่างเชี่ยวชาญ ขยอกมันเข้าไปในลำคอจนกูสะดุ้งเฮือก

กล้ามเนื้อลำคอของมันบีบรัดรอบลำประหนึ่งงูเหลือมขยอกเหยื่อเข้าไป ให้ความเสียวจนกูตัวงอ ในเวลาเดียวกันลิ้นของมันกวาดออกมาตวัดไล้ไปทั่วไข่ได้เหมือนเล่นกล แล้วมันก็โก่งคอดูดจนกูต้องโก่งตัวหนี แต่ทาสของมันคอยท่าอยู่ด้านหลัง ล็อคตัวกูไว้แล้วดันให้กูแอ่นควยสู้

มันชำนาญจริงๆ ว่ะ ทำได้ขนาดนี้ กูเสียวจนครางซี้ดส์ออกมาแบบไม่รู้ตัว นั่นทำให้มันออกแรงดูดหนักขี้น ปั๊มลูกสูบเข้าออกเป็นจังหวะ มิไยที่ไอ้ลูกหำของกูมันจะออกอาการปวดตุบบอกพ่อมันให้รู้ว่า มันกำลังจะไม่ไหวแล้ว ผลิตน้ำว่าวไม่ทันแล้ว แต่ความเสียวจนหน้ามืดทำให้กูแอ่นตัวขึ้นสู้ กระดกกระเด้าควยใส่ปากของมันยันหนอก เท้าของกูเกร็งจิกเขย่งด้วยความเสียวกระสัน

สมองกูไม่รับรู้อะไรอีกแล้วนอกจากความเสียว เสียงครางของกูดังขึ้นเรื่อยๆ ความเสียวสุดขีดทำให้กูคิดอะไรไม่ออก ได้แต่โถมแรงทั้งหมดกระแทกสวนปากที่กำลังดูดควยกูด้วยฝีมือระดับเทพ

“โอย…เสียวสัตว์ โฮย กูจะแตกแล้ว โอย โอย ดูดควยกูแรงๆ โอย… โอย อ้ากซ์ซ์ซ์ซฺซฺ เสียว อีกนิดเดียว อ้ากกกกกกกก แตกแล้วววววววววววววววววววว โอย พอแล้ว หยุดดูดควยกูก่อน กูเสียววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว”

กูร้องลั่น ความเสียว ทั้งสุข ทั้งทรมานประดังเข้ามาในวินาทีเดียวเมื่อน้ำที่เหลือติดไข่อยู่น้อยนิดนั้น พุ่งผ่านท่อนลำออกไป มันก็ออกแรงดูดจนเต็มที่ หนักหน่วง ต่อเนื่อง ยาวนาน รีดเอาน้ำในระลอกนี้ออกไปจนหยดสุดท้ายไม่ให้เหลือติดท่อนลำไว้สักหยดเดียว กูดิ้นปัดๆเมื่อมันตวัดลิ้นกวาดเอาน้ำที่ค้างอยู่บนหัวควยออกจนเกลี้ยง ดูดเอาดูดเอาจนกูร้องโหยหวน ตัวแทบบิดเป็นเกลียว

พี่พงษ์

กราฟจากเครื่องวัดอดรีนาลีนพุ่งขึ้นเป็นแนวชันขณะที่ไอ้สิงห์บิดตัวไปมาในเงื้อมปากของแขกท่านแรก พี่เขาดูดได้อย่างมืออาชีพ ผมเห็นท่อนลำที่พ้นปากนั้นเริ่มบวมเห่อขึ้นเรื่อยๆจนคับปากที่อ้ากว้างถึงที่สุดแล้ว ไข่ของมันยกตัวหดขึ้น เป็นเครื่องหมายเตรียมยิง พี่เขาฝังปากลงไปบนหนอกควยของมันจนแน่น กดปากไว้อย่างนั้น แล้วดูดสุดแรงจนเส้นเลือดที่คอขึ้นเป็นแพ

ทาสของผมเอาเข่ายันตูดสิงห์ไว้ สู้กับแรงกดแรงดูดด้านหน้า ไอ้สิงห์ร้องโวยวายไม่เป็นภาษา กระแทกตัวเข้ากับริมฝีปากบางๆนั้นหนักหน่วง เครื่องวัดส่งเสียงร้องเตือนดังกังวานพร้อมกับกราฟพุ่งขึ้นเป็นแนวชันเป็นขีดแดง ไอ้สิงห์สะบัดหน้าไปมาเมื่อกระสุนเสียวของมันวิ่งพล่านออกมาจากตัว เสียงร้องของมันดังขึ้นอีกอย่างต่อเนื่องเมื่อริมฝีปากที่เชียวชาญนั่นออกแรงดูด รีดเร้นให้ความเสียวพุ่งขึ้นสูง แลกเอาเลือดเนื้อเชื้อพันธ์แห่งชายชาตรีออกมาให้มากที่สุด

ไอ้สิงห์ทรุดตัวลงอย่างหมดแรงสุดๆเมื่อแขกคนแรกสิ้นสุดภารกิจ มันหอบแฮ่ก ควยเริ่มหดตัวลง จนห่วงทองเริ่มเลื่อนออกจากโคนช้าๆ มันรีบกระดกควยขึ้น ให้ห่วงเลื่อนกลับไปอยู่ที่เดิม แต่มันก็ต้องประหลาดใจเมื่อแขกคนต่อไปข้ามาประคองควยของมันไว้ให้ มันเงยขึ้นมองหน้าพวกเรา แล้วก็ถึงกับตาเหลือก เมื่อเห็นว่า จริงๆแล้ว พวกเราตั้งแถวเรียวเดี่ยวเป็นแนวยาว เข้าคิวเพื่อเตรียมเรียงคิวมันอย่างถึงพริกถึงขิง

ครั้งแล้วครั้งเล่าที่แขกของผมส่งท่อนลำของมันเข้าปาก ไอ้สิงห์ดิ้นพราดๆหลังจากที่แตกไปครั้งหนึ่ง ก็มีคนมาคอยคิวดูดควยของมันต่อในแทบจะวินาทีเดียวกัน ความเสียวจากการหลั่งในครั้งก่อนยังไม่ทันหมดไป มันก็ถูกทวีคูณขึ้นเมื่อแขกท่านต่อไปส่งท่อนเนื้ออวบใหญ่นั่นเข้าปากอีกครั้ง

ความเชี่ยวชาญของเรา ปรนเปรอความกระสันต์ให้กับมันอย่างไม่ขาดสาย บังคับขู่เข็ญให้ร่างกายของมันรีดเอาพลังหนุ่มสำรองที่เก็บไว้ยามฉุกเฉินออกมาใช้จนเหือดแห้ง ไข่ทั้งคู่ผลิตน้ำออกมาแทบไม่ทัน

พี่ๆ เริ่มบ่นว่าน้ำของมันเริ่มขมขึ้นจากการหลั่งเกินขนาด ดังนั้น น้ำในลอตหลังๆจึงถูกรองใส่หลอดทดลองตั้งไว้ แถวของหลอดทดลองว่างเปล่าที่คอยท่าอยู่เป็นแถวยาวราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด หลอดที่ใช้แล้วถูกส่งกลับเข้าไปในแถวพร้อมกับหลอดใหม่ถูกหยิบออกมาเตรียมพร้อม

ไอ้สิงห์หายใจหอบฮัก กราฟหัวใจเต้นเร็ว แรง พยายามผลิตพลังงานส่งจ่ายไปทั่วร่างให้เพียงพอกับพลังงานที่ถูกดูดสูบออกไปอย่างโหดเหี้ยม แต่พวกเราก็ยังประทุษร้ายรีดเร้นเอาพลังงานออกมาจากหัวจ่ายอย่างไม่หยุดยั้ง

ไอ้สิงห์ก็แกร่งหลือหลาย ผลิตน้ำออกมาตามคำสั่งของเราได้อย่างต่อเนื่อง มันเริ่มตาลอย เข่าอ่อน ไร้สิ้นเรียวแรงกำลัง มันคงยืนหยัดอยู่ได้ก็เพราะผ้าที่มัดมันเข้ากับขื่ออยู่เท่านั้น มันเริ่มหอบงับเอาอากาศเข้าปอดพะงาบๆ เหมือนปลาที่ถูกทรมานจนจะขาดใจตายอยู่บนบก น้ำของมันเริ่มลดลงเรื่อยๆ

จากการพุ่ง เป็นแค่การหยด จากการหยด เป็นการซึมออกมาทีละน้อย และในที่สุด พวกเราก็ถึงกับต้องบีบที่โคน ไล่เอาน้ำที่ซึมออกมานั่นให้เข้าไปอยู่ในหลอดทดลอง หลายครั้งเครื่องวัดชีพจรเริ่มส่งเสียงเตือน สติของมันแทบหลุดลอย

ไอ้สิงห์

กูหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างในตัวกูแล้ว กูหมดแรงจะขยับตัว ร่างใหญ่ของกูเหมือนกับผีดิบตายซากที่ถูกปลุกขึ้นมาเป็นโรงงานผลิตน้ำว่าวให้พวกมันได้รีดเอาไปใช้ ควยกูปวดแปลบๆอยู่ในแกน ไข่ทั้งคู่ปวดระบม เข่าอ่อนไม่มีเรี่ยวแรงจะยืนอยู่แล้ว น้ำหนักตัวถ่วงอยู่บนผ้าที่มัดข้อมือกูไว้จนมือชาเลือดไม่เดิน

กูหายใจไม่ทัน งับเอาอากาศเข้าปอดอยู่เฮือกๆ กูไล่นับครั้งที่กูหลั่งไปได้อย่างเลือนลาง ครั้งที่สิบสองผ่านไป กูลืมตาขึ้นมอง หวังใจว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย และเห็นแถวสิ้นสุดลง แต่ก็รู้สึกตัวว่า ควยของกูถูกปลิ้นออก ส่งเข้าปากพวกมันอีกครั้ง…. อีกแล้วเหรอวะเนี่ย

“พอแล้ว” กูครางปนหอบ ไม่ดังไปกว่าเสียงกระซิบ “พอแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว กูไม่ไหวแล้ว น้ำกูหมดตัวแล้ว ควยกูจะหลุดออกมาทั้งพวงแล้ว พอเสียที”

อัคร

ผมขยับตัวได้เป็นครั้งแรกหลังจากพยายามอยู่หลายหนตลอดทั้งคืน ไม่รู้มันเอายาเวรตะไลอะไรมาฉีดใส่ตัวผม ผมจำได้แค่ว่า กำลังหาน้ำกินอยู่ที่บ้าน หันมาเจอไอ้พี่พงษ์ มันก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ทาสของมันจับตัวผมไว้ได้ มันก็ปักเข็มฉีดยาเข้าใส่คอผม ทำเอาผมขยับไม่ได้มาจนตอนนี้ เหมือนยานั่นทำให้ผมเป็นอัมพาตชั่วคราว ผมขยับไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ แต่สมองยังรับรู้สิ่งที่พวกมันคุยกันทุกคำ

ผมหรี่ตามองรอบตัว ยังนึกรู้ว่าอันตรายไม่ได้หมดสิ้นไป ยังมีทาสของไอ้พี่พงษ์คนหนึ่งนั่งเฝ้าผมอยู่ปลายเตียง ผมหลับตาลงอีกครั้งให้มันนึกว่าผมยังหลับอยู่ ผมต้องคอยโอกาส…

ชั่วโมงหนึ่งเต็มๆ ที่ผมหลับตา คอยครุ่นคิดหาวิธีเอาตัวรอด และวิธีที่จะไปช่วยไอ้ทาสที่รักของผมได้ คอยหรี่ตาเช็คไอ้คนคุมมันเป็นระยะๆ เห็นมันเริ่มโงกหงุบหงับหลายครั้ง ผมพยายามใจเย็นต่อไป จนในที่สุด ก็ได้ยินเสียงกรนดังเป็นจังหวะออกมาจากปากของมัน ปืนกลในมือของมันไหลหลุดลงมาอยู่บนเก้าอี้นวม

ผมดีดตัวลุกขึ้นทันที ย่องไปที่ตู้ หยิบเอากล่องอุปกรณ์ออกมา แล้วย่องกลับมาหามัน

“โครม!”

เสียงเก้าอี้ดังสนั่นเมื่อผมกระแทกพลิกเอาเก้าอี้ตัวที่มันนั่งอยู่นั่นล้มคว่ำหน้าลงแล้วกระโดดเหยียบเข้าทั้งตัว มันร้องอึกอักเมื่อพนักเก้าอี้กดคอมันไว้จนหายใจไม่ออก มือควานหาปืนที่บัดนี้อยู่ในมือของผม

ผมฟาดพานท้ายปืนเปรี้ยงเข้าให้ที่กกหูจนมันตาลอยแล้วคว้ากุญแจมือคล้องฉับเข้าให้ที่ข้อมือในท่าไพล่หลัง ก่อนจะยกเอาเก้าอี้นวมออกจากตัวมัน คว้ากุญแจมืออีกคู่หนึ่ง พันเข้ากับคู่แรกแล้วคล้องเข้ากับข้อเท้า แค่นี้มันก็อยู่กลายเป็นหมูในอวยแล้ว มันต้องนั่งคุกเข่า เอนตัวไปข้างหลังจากพันธนาการของผม

“เอาล่ะ บอกมาซิ นายมึงเอาไอ้สิงห์ไปไว้ที่ไหน” ผมถามเสียงโหด

“ไม่รู้ครับ…. พลั่ก….”

นึกแล้วเชียว พอมันอ้าปากบอกไม่รู้ปุ้บ ผมก็เหวี่ยงพานท้ายปืนลงไปที่ปากของมันจนมันหน้าหัน

“มึงไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร แต่อยากบอกเมื่อไหร่ก็บอกมาได้เลยนะ ระหว่างนั้น กูจะให้มึงลองดูว่า นายอัครกับนายพงษ์ ใครมันจะโหดกว่ากัน”

ผมบอกเสียงนิ่งๆ ปลดกระดุมเสื้อของมันออกอย่างรวดเร็ว ตัดเอาเสื้อของมันออกจากตัว เห็นกล้ามแกร่งไม่แพ้ไอ้สิงห์ทีเดียว

หัวแร้งไฟฟ้าสำหรับหลอมตะกั่วถูกเสียบปลั้ก เพียวครู่เดียว ปลายปากของมันก็ร้อนส่งไอควันออกมา ผมบรรจงจ่อปลายแหลมนั่นบนกล้ามอกแกร่ง แตะที่หัวนมเบาๆ มันก็ร้องลั่น ผมลากเครื่องมือเป็นแนวกากบาท กะให้หัวนมอยู่ตรงกลางจุดตัดพอดี รอยแดงเป็นปื้นปรากฏตามรอยลากนั้น ผมชื่นชมผลงานอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะย้ายมาอีกข้าง ที่ได้ผลแบบเดียวกันไม่มีผิด

“ตกลง ยังไม่คิดจะบอกใช่ไหม แสบแค่นี้นี่คงยังพอรับได้สินะ” ผมพูดหน้าตาเฉยๆ เมื่อดึงหัวแร้งออกจากตัวมัน พลางเช็ดเศษขนจากหัวนมที่ไหม้ติดอยู่

“เสียดายหัวแร้งอันนี้เก่ามากแล้ว ต้องเสียบปลั้กทิ้งไว้พักนึง ถึงจะร้อนพอใช้งานได้” ผมเล่าเรื่อยๆ เสียงเรียบๆ “แต่ก็ร้อนอยู่ล่ะนะ”

หัวแร้งถูกจ่อลงอีกครั้งที่ข้างหัวนมขวา ผมบรรจงลากมือเป็นตัวอักษรช้าๆ รอยแดงเป็นตัว ฝ ฝา ปรากฏชัดเป็นผื่นแดง ยังไม่ถึงกับเป็นรอยไหม้หรือตุ่มพอง มันกัดฟันกรอด ตาโปนแทบถลนออกมานอกเบ้า ผมสร้างรอยแผลตัวอักษรต่อไปอย่างช้าๆ ใจเย็น พลางสะกดให้มันฟัง สระอี มอม้า สระอือ อ อ่าง นอหนู สระอา ยอ ยักษ์ ตัวเอ ตัวอาร์ ตัวซี อ่านว่า ฝีมือนายอัคร ผมสรุปให้มันฟังก่อนเซ็นชื่อกำกับเป็นลายเซ็นตัวเล็กๆ

มันหอบฮักเมื่อผมตวัดมือลงชื่อเรียบร้อย ก้มลงมองผื่นแดงจากความร้อนบนหน้าอกตัวเอง แต่ยังใจแข็งชะมัดยาด แล้วหัวแร้งโบราณของผมมันก็แสนจะไม่สมประกอบ ไม่ยอมร้อนสักที ท่าทางผมคงเดินหมากผิดตัวแล้วล่ะมั้ง

ผมเปลี่ยนเป้าหมาย เลื่อนมือลงไปที่เอวของมัน ปลดกระดุมกางเกงชุดซาฟารีนั่น แล้วเอาหัวแร้งจี้ที่เนื้อผ้าใยสังเคราะห์ ผ้าเคมีไวต่อความร้อนอยู่แล้ว พอเจอหัวแร้งเข้า ผ้าก็ขาดเป็นทางยาว มันกลั้นหายใจเมื่อกางเกงสีเทานั้นหลุดออกไปจากตัว เผยให้เป็นท่อนล่างที่ล่ำสัน พวงสวรรค์อวบใหญ่พอตัว ไม่ใหญ่มากอย่างไอ้สิงห์ แต่ได้ฝึกไว้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว เห็นได้ชัดจากอาการแข็งตัวช้าๆ จนโด่สุดขีดเมื่อถูกจับแก้ผ้าออก

ผมโยนหัวแร้งเก็บเข้ากล่องอย่างไม่ใยดี คงใช้อะไรกับไอ้เหี้ยนี่ไม่ได้เท่าไหร่ แถมยังจะเป็นการเสียมารยาทกับพี่พงษ์มากไปนิดถ้าจะไปทำให้ทาสของเขาเสียหาย เก็บมันไว้ก่อน เผื่อจะเอาไว้เป็นอะหลั่ยให้ไอ้สิงห์มัน ตาผมเหี้ยมเกรียมขึ้นเมื่อนึกภาพไอ้สิงห์ที่กำลังทนทรมาน พบเจอกับอะไรไม่รู้ คงต้องรีบนิดหนึ่งแล้ว เอาวิธีลัดเลยก็แล้วกัน

ผมเอื้อมมือไปที่หน้าต่าง หักเอากิ่งมะม่วงมากิ่งหนึ่ง แล้วเดินกลับมา มันมองกิ่งไม้ในมือของผมอย่างพวาดหวั่นพรั่นพรึง

ผมจับควยใหญ่ของมันไว้ ปลิ้นเอาหนังหุ้มลง ถอกเผยประสาทส่วนบอบบางของมันออกมาแล้วเคาะเอากิ่งมะม่วงฟาดเข้ากับส่วนหัวของมันเบาๆ กลุ่มใบเหี่ยวกรอบที่ติดกันเป็นแพนั้นโดนแรงกระแทกหลุดออกจากกัน ควยแข็งโด่ของมันทิ่มเข้าไปในนั้น มันมองด้วยสายตาหวาดกลัวสุดขีด

แล้วมันก็ร้องลั่นขึ้นมาทันทีเมื่อมดแดงรังใหญ่ ถูกปลุกขึ้นมากลางดึกด้วยการบุกรุกของงูตาเดียวตัวอ้วนใหญ่ที่พุ่งตัวเข้าไปรบกวนถึงกลางรัง มดทหารเป็นร้อยๆตัวเกาะอยู่ บน ‘เครื่องเยี่ยว’ ของมัน ใช้ปากแหลมคมกัดและฉีดกรดพิษเข้าไปในรอยกัดจนสาแก่ใจ

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แสบครับ แสบควย ช่วยที นายพงษ์คร้าบ ช่วยผมด้วย ใครก็ได้เอารังมดแดงออกจากหำผมที”

มันร้องไม่เป็นผู้เป็นคน น้ำตาไหลพรากๆ ผมมองเฉยอย่างโหดร้าย รอคำตอบ

“เอาออกไปที นายอัครครับ กรุณาเถอะ สงสารผมด้วย ผมบอกไม่ได้ นายพงษ์ฆ่าผมแน่ๆ อย่าทำผมเลยยยยยยย”

ผมยิ้มเหี้ยม

“มึงเลือกเอาแล้วกัน ว่าจะตายเดี๋ยวนี้ด้วยฝีมือกู หรือว่าจะรอไปเจรจากับนายพงษ์ แต่กูน่ะ ไม่เดือดร้อนนะ ถ้ามึงเลือกที่จะตายเดี่ยวนี้”

มันร้องโหยหวน ดิ้นพราด สะบัดตัวไปชนกับตู้จนหัวแตกเลือดอาบ แต่ความทรมานที่หว่างขามีมากจนมันไม่ทันสนใจแผลบนศีรษะ แต่มันก็ทนทายาด ไม่ยอมปริปาก

ผมยกกิ่งมะม่วงออกจากพวงนรกของมันที่บัดนี้บวมเป่งไปทั้งพวงแล้ว เห็นเป็นรูปร่างบิดเบี้ยวจากตุ่มกัดของมดแดงฟันคมพิษร้ายเหล่านั้น มดแดงส่วนมากยังคงโจมตีอยู่บนท่อนลำ ผมรูดหนังหุ้มของมันขึ้นมา ดึงปลายหนังหุ้มให้ยืดขึ้นมาเลยหัวควยเป็นรูปถุง แล้วคว้าขวดน้ำส้มพริกตำบนโต๊ะอาหารมากรอกลงไปจนเต็มถุงหนังหุ้ม จากนั้นก็ใช้คลิปหนีบกระดาษหนีบปลายหนังหุ้ม ขังเอาของเหลวนั้นไว้ภายใน

ความแสบจากกรดน้ำส้มและความร้อนของพริกขี้หนูผลักดันให้มดที่ยังคงโจมตีหัวเห็ดเหล่านั้นดิ้นพราดๆ บ้าคลั่งสุดขีดไม่แพ้ไอ้บึกตัวนี้ พวกมดเกาะติดอยู่กับหัวควยที่แดงก่ำบวมเป่ง และกัดเอาผนังหนังหุ้มที่คุมขังมันอยู่เพื่อหาทางเจาะหนีออกไปข้างนอก

กรดมดผสมกับกรดน้ำส้มและพริกตำที่โจมตีเอาความเป็นชายของมันอย่างสาหัสทำให้มันทรมานถึงขีดสุด น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างหมดอาย มันดิ้นปัดๆทุรนทุราย ครางไม่เป็นภาษา ผมเงี่ยหูฟังคำตอบที่อาจจะหลุดปนออกมากับเสียงครวญครางนั้น

“บอกแล้วครับ นายอัคร บอกแล้ว นายพามันไปที่ค่ายทหารที่นายพามันหนีออกมาคร้าบบบบ โอยยยยยย แสบควยไปหมดแล้ว ช่วยผมที”

ก็แค่นั้น ผมพึมพำอย่างสาแก่ใจ มือดึงเอาคลิปหนีกระดาษออกจากหนังหุ้มของมัน ปลิ้นเอาหัวควยออกมา แล้วเทน้ำเย็นใส่กาละมังไว้ให้ข้างตัว ปล่อยให้มันช่วยเหลือตัวเอง

พี่พงษ์

ยี่สิบหลั่งผ่านไปอย่างทุลักทุเล น้ำของไอ้สิงห์หมดไปตั้งแต่หลั่งครั้งที่สิบห้า มันแทบจะหมดสติไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย ร่างแกร่งล่ำนั้นห้อยปวกเปียกอยู่กับขื่อเหมือนกับวัวชนที่กำลังรอเชือด หน้าของมันซีดเผือด ปากที่หอบหายใจนั้นแห้งผากเขียวคล้ำ

ท่อนลำมหึมาเริ่มจะหมดความแข็งแกร่ง มิใยที่พวกเราจะพยายามช่วยกันปลุก ช่วยกันกระตุ้นจนกระทั้งเครื่องวัดสามารถจัดปฏิกิริยาการหลั่งของมันได้อีกถึงห้าหนหลังจากน้ำหยดสุดท้ายถูกรีดให้ซึมออกจากตาน้ำ หลังจากนั้น ไม่ว่าไอ้สิงห์พยายามเกร็งควยของมันอีกเท่าไร หัวควยของมันก็เริ่มที่จะสูญเสียองศาไปทีละน้อยๆ

ไอ้สิงห์

กูพยายามเกร็งแล้วเกร็งอีก ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ลูกพ่อ แข็งขึ้นมาอีกสักหน่อย อีกไม่นาน แสงสว่างเริ่มจับขอบฟ้า แต่ตะวันยังไม่ทันขึ้น กูเหนื่อยจนแทบขาดใจตาย ใครก็ได้ช่วยกูที อย่าให้แรงที่กูลงไปทั้งคืนต้องสูญเปล่า นายอัครครับ ผมคิดถึงนาย

กูได้แต่นั่งมองห่วงทองคำนั่นเลื่อนขึ้นลงช้าๆ พยายามเกร็งควยสู้กับแรงโน้มถ่วงโลก แต่กูรู้ กูกำลังจะไม่ไหวแล้ว ควยของกูเริ่มยอมแพ้ เลือดที่เลี้ยงควยกูอยู่ทั้งคืนจนกูปวดระบมเริ่มเหือดแห้งออกไปจากท่อนลำ ควยกูเริ่มปักหัวลงช้าๆ มิใยที่กูพยายามเกร็งท้อง แอ่นตัวประคองมันไว้ แต่ห่วงนั่นก็ไหลออกำไปทางปลายทีละน้อยๆ

กูหลับตา รู้สึกได้ว่าห่วงนั้นเลื่อนลงไปช้าๆ แต่ชัดเจน จนในที่สุดก็เกี่ยวอย่างหมิ่นเหม่อยู่ที่เงี่ยง กูยืนนิ่ง ไม่กล้าขยับ ได้แต่ภาวนาให้ตะวันขึ้นมาก่อนที่ห่วงจะหลุดลงไป เวลาผ่านไปช้าๆ ทีละวินาทีที่กูยังเลี้ยงห่วงเอาไว้ได้

ขณะที่กูกำลังเพ่งลมหายใจ จดจ่ออยู่กับการเลี้ยงห่วงเอาไว้ เสียงปืนดังสนั่นก็ระเบิดขึ้นชุดหญ่ ล็อคประตูหลุดออกประตูเปิดผลัวะ ตามด้วยแสงตะวันอ่อนๆสลัวๆที่สาดมากระทบร่าง กูเงยหน้าขึ้นมอง ร่างเล็กๆ ดูบอบบาง แต่เปี่ยมไปด้วยความโหดของนายยืนอยู่ที่นั้น

“ไอ้พงษ์” นายอัครคำรามลั่น ชี้มาทางไอ้พี่พงษ์ด้วยปืนกลที่ยังมีควันกรุ่น “มึงเอาเงินสามแสนของมึงคืนไป แล้วอย่ามาเสือกกับไอ้สิงห์ของกูอีก….”

ถุงผ้าใส่เงินของนายถูกโยนลงแทบเท้าของไอ้พี่พงษ์ ทุกคนนิ่งเงียบ ไม่กล้าขยับตัวด้วยถูกสะกดจากรังสีอำมหิตและความโกรธแค้นที่แผ่ออกมาจากตัวนายและจากปืนกลมือที่นายถืออยู่ นายยกปืนขึ้น พวกมันแตกฮือเปิดทางให้นายอัคร

ร่างเล็กๆ ที่มีอำนาจอย่างประหลาดนั้นเดินอาดๆเข้ามาหากู ตวัดปืนทีเดียว ดาบปลายปืนก็ตัดเอาผ้าที่มัดกูขาดออก กูล้มฮวบลงไปในอ้อมกอดของนายอัครพร้อมๆกับห่วงทองคำกระเด็นหลุดกลิ้งอยู่บนพื้น กูโอบรอบคอนายไว้ แล้วพยายามก้าวตามนายไปอย่างช้าๆ ผ่านฝูงแขกของไอ้พี่พงษ์ที่ยังยืนนิ่งตะลึงอยู่กับที่

“อัคร” ไอ้พี่พงษ์เรียกด้วยเสียงหนักๆ กล้ามเนื้อแน่นๆ ของนายเกร็งขึ้นอย่างเตรียมพร้อมพร้อมกับดวงตาที่กร้าวขึ้น ก่อนเจ้าตัวจะหันขวับไปเผชิญหน้า มือคลายออก ปล่อยกูให้ทรุดลงกับพื้น

แขกหลายคนลากกูออกไปให้พ้นทาง ไม่รู้ว่าเพื่อให้สองคนเขาเคลียร์กันสะดวก หรือป้องกันไม่ให้กูแส่ไปช่วยนายกูได้กันแน่ แต่ที่รู้ๆ กูโดนมัดติดกับแอกเทียมควายอีกครั้ง ยึดไว้กันเสาจนแน่น ปากถูกยัดไว้ด้วยกางเกงในของกูที่วางทิ้งไว้กับพื้นห้อง

พี่พงษ์

น้องอัครคว้าสนับมือเหล็กติดใบมีดคมกริบออกมาจากกระเป๋า ตั้งการ์ดอย่างมั่นคง เตรียมรับการโจมตีของผม ท่าทางพอใช้ได้เลยทีเดียว ไม่ได้เก่งมาก แต่ก็ไม่ได้ดูเก้งก้างจนน่าขำ หมัดคงไม่หนักหรอก แต่ที่ผมต้องระวังคือใบมีดคมที่ปลายหมัดนั้น ดูท่าทางจะไวใช่หยอกย่อยอยู่ ผมรับเอาแส้ติดหนามมาจากใครคนหนึ่งที่ยื่นมาให้อย่างรู้ใจ

ไอ้สิงห์

กูยืนมองอย่างลุ้นสุดขีดจนหัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อนายกระโจนเข้าใส่ไอ้พงษ์ หลบแส้ได้เฉียดฉิว ใบมีดคมกริบตวัดเข้าไปที่หน้าไอ้พงษ์ที่ถอยหลบได้ในเสี้ยววินาทีสุดท้าย เรียวแส้สะบัดขวับ ฟาดเข้าให้หมายที่กลางหลังนาย ฉีกเสื้อยืดบางๆ ขาดเป็นแนวยาว แต่นายก็ไวพอที่จะหมุนตัวหลบอีกครั้งก่อนที่แส้จะกระทบร่างเอาจังๆ คมหนามบางอันขูดเอาผิวนายถลอกเลือดซิบ

พี่พงษ์

น้องอัครเก่งใช้ได้ทีเดียว ความจนตรอก ความต้องการที่จะเอาตัวรอดกลับไปนั้น บีบบังคับให้ร่างแกร่งบางนั้น พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อเอาชนะผม แต่การต่อสู้ครั้งนี้คงไม่ใช่ง่ายๆแบบมือสมัครเล่นอย่างที่น้องอัครคิดหรอก

หลังจากที่ผมปล่อยให้น้องอัครโจมตีอยู่สักพักโดยที่ผมไม่ได้ต้องการจะต่อสู้อะไรมากมาย แค่ขอให้หลบไปได้เรื่อยๆ รอจังหวะก็พอ เรื่องหลบนี่ผมถนัดอยู่แล้ว การฝึกทาสที่ดุดันบางตัว ทำให้ผมชำนาญในการหลบหลีกเป็นอย่างยิ่ง ไม่ยากเลย แค่เอาตัวรอด หลอกล่อ และรอจังหวะ

ผมมองไปข้างหลังน้องอัคร การเตรียมการได้เสร็จสิ้นลง การต่อสู้ครั้งนี้ถึงเวลาจบลงได้แล้ว น่าเสียดาย ที่กติกาของเกมนรก ไม่ได้เป็นไปตามที่น้องอัครคิด….

ไอ้สิงห์

กูดิ้นรนเต็มที่ พยายามสะบัดให้พันธนาการทั้งหมดหลุดออกจากตัว พยายามเตือนนายให้รู้ถึงอันตรายที่กำลังจะมาหา ไอ้สัตว์ ไอ้พวกลอบกัด

แต่กูทำอะไรไม่ได้เลย กูได้แต่มองสิ่งที่เกิดขึ้นโดยที่กูไม่มีทางช่วยนายได้ ปืนยิงลูกดอกยาสลบถูกเล็งไปที่ด้านหลังของนาย หมายที่ต้นคอ แล้วมันก็ระเบิดปังเบาๆ……

ร่างของนายกระตุกสุดตัวเมื่อเข็มแหลมปลิวเข้าไปปักที่ต้นคออย่างแม่นยำ พริบตาเดียวที่นายพลาดพลั้งนั้น แส้หนามถูกสะบัดอีกครั้ง ม้วนลงที่ข้อเท้า กระชากจนนายเสียหลัก ในจังหวะนั้น ปืนยิงตาข่ายที่เตรียมพร้อมอยู่ด้านหลังนั้นก็ระเบิดออก ข่ายเชือกเหนียว แกร่งครอบคลุมเข้าที่ตัวนายเหมือนใยแมงมุมที่ดักพิฆาตเหยื่อ

“นายยยยยยยยยยยยยยยยยยย” กูตะโกนลั่นอยู่ในอก แต่เสียงไม่อาจเล็ดรอดผ่านผ้าที่ม้วนเป็นก้อนยัดอยู่ในปากกูได้

พี่พงษ์

ผมลดแส้ลง ยืนเฉยมองการดิ้นรนของน้องอัครที่อ่อนแรงลงช้าๆ ความพยายามเอาตัวรอดอย่างโกรธแค้นนั้น ลดลงเรื่อยๆ ตามฤทธิ์ยาที่ซึมซาบเข้าสู่กระแสเลือด จนกระทั่งร่างนั้นสงบลงในที่สุด

ร่างสูงโปร่งถูกพันธนาการไว้กับเปลหนังกลางห้อง ทาสของผมเข้ากลุ้มรุมฉีกเสื้อผ้าออกจากร่างขาวเนียนจนเปลือยเปล่า เห็นเป็นเหมือนตุ๊กตายางที่ยังมีชีวิต การเคลื่อนไหวทั้งมวลถูกสกัดด้วยฤทธิ์ยา เหลือแต่เพียงแววตาที่ยังฉายแสงแห่งการรับรู้เต็มเปี่ยม ส่งประกายกราดเกรี้ยว โกรธแค้น ชิงชัง ส่งมาที่ผม

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็ให้ยาอีกขนานหนึ่ง ซึ่งจะเป็นยาต้านฤทธิ์ของยาที่ผมได้ฉีดไว้เพื่อให้ร่างเพรียวนั้นได้มีอาการตอบรับการทรมานให้พวกเราได้สะใจอย่างเต็มอิ่ม ส่วนอีกด้านหนึ่งนั้น

ไอ้สิงห์ถูกจับบีบปาก กรอกน้ำเข้าไปถึงห้าลิตร มันดิ้นอึกอัก พยามยามสะบัดดิ้น แต่พวกเราก็บังคับกรอกน้ำในแกลลอนใหญ่เข้าไปจนหมด ท้องแกร่งของมันถึงกับบวมตุ่ย ผมเดินเข้าไปใกล้ สะบัดหมัดให้กระแทกท้องของมันเล่นๆ เบาๆ

“อ้อก”

ไอ้สิงห์กระอักทันที แทบจะอ้วกเอาน้ำออกมาตรงนั้น สีหน้าจุกเสียดสุดขีด แววตากร้าว เกลียดชัง ฉายมาที่ผมไม่แพ้นายของมัน

เจ้าอัครดูจะมีอาการดีขึ้นอย่างรวดเร็ว กล้ามแน่นๆ เพรียวๆ ของมันเริ่มสะบัดอย่างดื้อรั้นอีกครั้ง แต่ยาต้านฤทธิ์ที่ให้ไปนั้นมีจำนวนไม่มากพอที่จะทำให้มันเป็นปกติ แถมยังออกฤทธิ์ข้างเคียงเป็นยาปลุกอารมณ์ของมันได้เป็นอย่างมาก

ผมลากมือลูบไปตามผิวเนียนสวย ไร้ตำหนิ ลื่นมือราวกับผ้าไหมชั้นดีน่าแนบปากลงไปซุกไซ้สูดดม อย่างนี้เองที่ไอ้สิงห์มันถึงหลงนายมันหนักหนา นิ้วของผมไล้วนแผ่วเบาที่หัวนมสีชมพูสองบ้าง หน้าขาวใสขมวดคิ้วนิ่วหน้า เกร็งตัวขึ้นด้วยความเสียวกระสันต์ กัดริมฝีปากจนแดงก่ำเหมือนจะข่มอารมณ์

ผมแนบริมฝีปากไปตามท้องแบนเรียบที่มีเพียงเงาของกล้ามท้องใต้ผิวหนัง แต่เรียบ แน่น ปราศจากไขมัน ลิ้นตวัดช้าๆ เก็บเกี่ยวเอาความหอมกรุ่น นุ่มนวลจากร่างทรนงของนายผู้ที่เพลี่ยงพล้ำมาตกอยู่ใต้อำนาจ เสียงครางเบาๆ ดังลอดออกมาจากลำคอเมื่อนิ้วโป้งของผมลูบลงไปด้านหลัง สัมผัสรอยแยกนุ่มนวลและช่องทางที่สั่นกระตุกก่อนที่จะกดลึกลงไปในถ้ำสีชมพูสดนั้น

“โอ๊ะ…. โอยยยยยยยยยซี้ดส์ อาห์หหหหหหหหหหหหหหหหหห”

เสียงคราง ใส ไพเราะสนองต่อนิ้วโป้งใหญ่ของผมที่กดลึกจมลงไปในร่างกายของเจ้าอัคร ร่างทั้งร่างบิดพริ้วเหมือนพญางูเผือกที่ถูกทำร้ายโดยไม่มีทางต่อสู้

ผมตวัดปลายลิ้นลงต่ำ ละเลงเบาๆที่ฐานพงหญ้าสีดำสนิท หอมกรุ่นเหมือนกลิ่นแชมพู แล้วก็อ้าปากกว้าง กลืนเอาท่อนลำที่กำลังแข็งโด่ สั่นระริกด้วยความอยาก ผสมผสานทั้งการกระตุ้นจากร่างกายและการกระตุ้นจากฤทธิ์ยาของผม

ผมไล้ลิ้นที่หัวเห็ดบานสีชมพูช้าๆ ช่างหอมกรุ่นน่ากินไปทั้งตัวเสียจริง อาหารจานนี้เหมือนกับมื้ออาหารชั้นดีที่มาเป็นคอร์ส เสิร์ฟอย่างพิถีพิถัน คุณภาพสูง ให้ค่อยๆละเลียดช้าๆ แตกต่างจากบุฟเฟต์ชั้นต่ำอย่างไอ้สิงห์เสียจริง ผมโก่งคอดูดพร้อมๆกับสอดนิ้วเข้าไปในถ้ำสวรรค์เพิ่มเติมอีกอย่างช้าๆ ทีละนิ้ว ช่องทางของเจ้าอัครดูดรัดอย่างประหลาด ทั้งแน่น ทั้งสดใหม่อย่างน่าอัศจรรย์ แสดงให้เห็นชัดเจนว่า มันต้องยังไม่เคยได้ต้อนรับควยดุ้นยักษ์ของไอ้สิงห์อย่างแน่นอน

ผมเร่งจังหวะจากช้า เป็นเร็วขึ้นๆ หยอกล้อ ผลักดันให้ร่างเล็กๆแต่แกร่งเหมือนม้าพยศนั้นดิ้นพล่าน โจมตีทั้งด้านหน้าด้านหลัง เร่งแรงดูดบนท่อนเนื้อที่กำลังเป่งแข็ง และขยับคว้านลึกเข้าให้ที่จุดเสียวกระสันต์ภายในช่องหลืบลึก

เจ้าอัครบิดตัวครางอย่างทรมาน หลายครั้งที่เสียงของมันขาดห้วง กระเส่าเหมือนกำลังจะพบกับจุดหมายปลายทาง แต่ผมก็ฉุดยั้ง รั้งรอไว้ ให้มันได้พบกับความทรมานจากการไม่ได้หลั่งเหมือนกับที่ทาสของมันได้พานพบ

ผมยิ้มกับตัวเองอย่างพอใจเมื่อคลำลงไปพบกบนต่อมแห่งชาติพันธ์สองข้างที่เริ่มบวมเป่ง แข็งแน่น แสดงให้เห็นว่า ฤทธิ์ยาได้เร่งการทำงานของไข่ทั้งคู่ กลั่นเอาน้ำว่าวออกมาเก็บสะสมไว้ด้วยอัตราเร่งทวีคูณ

เปลหนังที่พันธนาการเจ้าอัครไว้ ถูกไขปรับเปลี่ยนให้ดึงมันขึ้นเป็นแนวตั้ง ปล่อยให้มันได้ยืนอยู่บนเท้าของตัวเอง แต่น่องสองข้างที่ถูกยึดไว้ บังคับให้ร่างนั้นต้องถ่างขาออกอย่างช่วยไม่ได้ แท่งเนื้อสวยสะอาดนั้นเริ่มแดงก่ำ กระดกไปมาด้วยแรงอยาก

น้ำใสๆ เริ่มยืดออกจากส่วนปลายเปิด มันครางอย่างอึดอัด นิ้วมือขยับไปมาอย่างกระสับกระส่าย อยากจะเอื้อมลงไปปลดปล่อย ขยับรูดท่อนลำของตัวเองให้คลายความทรมาน แต่สายหนังทั้งหมดทำหน้าที่รัดรึงไว้ได้อย่างเข้มแข็ง

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เจ็บ อย่า….. เอาออกไป อย่า อย่า……….”

เสียงร้องของเจ้าอัครดังออกมาจากปากสีแดงสด หน้าใสบิดเบี้ยวอย่างทรมาน เมื่อ Love bead สายสร้อยลูกปัดเส้นยาวเหยียดที่มีลูกปัดใหญ่มหึมาเหมือนลูกกอล์ฟนั้น ถูกยัดเข้าไปในตัว ชำแรกช่องทางคับแคบ เบียดขยี้กล้ามเนื้อหูรูดที่แข็งแกร่งให้เปิดกว้างออกอย่างทารุณ

ร่างล่ำเพรียวดิ้นสะบัด กล้ามเนื้อสั่นระริก พยายามเบ่งฝืนต่อสู้อย่างไร้ประโยชน์ น้ำตาไหลพรากอย่างเจ็บปวดรวดร้าว ประสานกันกับเสียงอึกอักจากปากของไอ้สิงห์ ที่ดิ้นสะบัดจนเชือกบาดไปตามร่างกาย พยายามเกร็งกล้ามแกร่งล่ำเพื่อมาช่วยนายของมันจนคานลั่นเอี้ยดอ้าดอยู่ไปมา

ผมยัดเยียดเอาลูกปัดยักษ์ของ Love bead เข้าไปในร่างของเจ้าอัครจนหมดทั้งยี่สิบเม็ด มันเข้าไปอัดแน่นอยู่ในที่อันคับแคบจนอวัยวะภายในบริเวณนั้นอึดอัด จากนั้นผมก็ยัดเอาอุปกรณ์ชิ้นสุดท้ายเข้าไป ไข่สั่นลูกไม่เล็กนักสองลูกเบียดเข้าไปได้อย่างยากลำบาก แล้วผมก็เสียบปลั้ก เดินเครื่อง

เสียงหึ่งดังขึ้นเบาๆ เมื่อมอเตอร์ในไข่สั่นนั้นเริ่มทำงาน ร่างขาวๆนั่นแอ่นตัวกระตุก เกร็งกล้ามเนื้อเป็นสัน อ้าปากร้องครางเมื่อการสั่นสะเทือนนั้นสร้างการเคลื่อนไหวเป็นลูกโซ่ไปสู่ลูกบอลลูกอื่นๆจนไปกระตุ้นเอาต่อมกระสันของมันเข้าเต็มเปา เสียงครางอย่างเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นครางกระเส่าด้วยความเสียว แท่งเนื้อด้านหน้าสั่นระริก มันบิดตัวพริ้วอย่างกระสันอยาก

ผมจึงเริ่มขั้นต่อไปโดยลากเจ้าอัครไปหาไอ้สิงห์ จัดท่าให้เจ้าอัครยืนถ่างขา คร่อมหน้าของไอ้สิงห์ที่ถูกจับมัดกี่งนั่งกึ่งนอนพิงผนังอยู่

“อาห์ สิงห์ ช่วยกูที กูเงี่ยน กูอยาก…..” เสียงใสๆ ร้องครางอย่างทรมาน ดวงตาของไอ้สิงห์วูบไปด้วยความเสียใจ ทั้งเห็นใจทั้งโกรธแค้นทั้งสงสาร แต่มันก็ไม่รู้จะทำอย่างไร

ผมยิ้มน้อยๆ ช่างเป็นทาสที่ออ่นประสบการณ์เสียจริง ผมกดสะโพกของไอ้อัครไปที่ใบหน้าของไอ้สิงห์ เห็นปากถ้ำสีชมพูที่สั่นระริกอยู่

ไอ้สิงห์เงยหน้าขึ้นอย่างรู้งานขึ้นทันที ปากที่ประกอบไปด้วยไรหนวดสากๆซุกไซ้ไปที่จุดเสียวนั้น ดูดเลียให้เจ้านายของมันคลายความอึดอัดทรมานอย่างดีที่สุด สลับกับการดูดเลียพวงไข่สองลูกนั้นไปมา ถึงแม้จะมีอาการติดขัดบ้างด้วยความไม่คุ้นเคย แต่ก็ถือว่าไอ้สิงห์เรียนรู้ได้เร็วทีเดียว

เจ้าอัครครางแผ่วๆ อย่างสุขสม ทั้งเนื้อทั้งตัวสั่นระริก สะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียว อาการนั้นทำให้ไอ้สิงห์ถึงกับควยแข็งขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆ ที่น้ำของมันออกมาจนไม่มีเหลือสักหยด ไข่สองลูกที่เคยบวมเป่งใหญ่นั้นก็ลีบไปจากการโดนรีดจนเกินขนาดหมดแล้ว ต้องอาศัยสิ่งที่กระตุ้นอารมณ์ได้อย่างสุดขีดเท่านั้น จึงจะจุดไฟในร่างของมันให้ลุกโพลงได้ขนาดนี้

ผมล้มตัวลงคุกเข้าข้างๆ ไอ้สิงห์ จับควยที่กำลังแข็งโด่สุดขีดขึ้นมาอีกครั้ง มันแข็งจริงแฮะคราวนี้ แข็งจนเส้นเลือดโปนด้วยตัวเอง ไม่ใช่ด้วยยา มือของผมกอบเอาน้ำมันมวยมาเต็มกำแล้วเริ่มนวดควยไอ้สิงห์ช้าๆ

เสียงครางของไอ้สิงห์จากความร้อนของน้ำมันมวยผสานกับความเสียวจากการนวดปั่น เค้นคลึงของผม ทำให้ไอ้สิงห์เริ่มเงี่ยนขึ้นมาอีกครั้ง มันอ้าขากว้าง ยอมรับการปลิ้นปั่นควยของผมแต่โดยดี

เสียงครางของมันเริ่มแสดงถึงความอึดอัด สิ่งที่มันทำได้มีเพียงใบหน้าของมันที่คลุกซุกไซ้ไปที่ร่างของเจ้าอัครอย่างเมามัน ลิ้นใหญ่ สาก กวาดตวัด บางครั้งก็เกร็งให้แข็งเป็นแท่งใหญ่ ฉกแทงสวนเข้าไปในซอกหลืบนั้น ประสานเข้ากับการสั่นสะเทือนของลูกบอลทั้งหมด เสียงครางของเจ้าอัครเริ่มขาดห้วง ร่างกายเริ่มกระตุกกระเด้าไปมา กล้ามเนื้อเริ่มเกร็ง ที่สำคัญ ลูกบอลแฝดทั้งคู่เริ่มหดรัดตัวแน่นเป็นสัญญาณถึงจุดสุดยอดที่ใกล้เข้ามา

“อาห์ ไอ้สิงห์ กูจะแตก โอย ทรมาน กูเสียว กูจะแตกแล้ว ไอ้สิงห์ ช่วยกูด้วย”

เสียงใสๆ คราง ผมจิกหัวของไอ้สิงห์ขึ้นมา แล้วป้อนท่อนเนื้อยาวสวยนั้นเข้าไปในปากของมัน ไอ้สิงห์ออกแรงดูดจนไอ้อัครหน้าหงาย บิดตัวเร่าๆ ผมเอื้อมมือไปที่ปุ่มควบคุมไข่สั่น บิดให้แรงถึงขีดสุด

“อ้า…… เสียวววว สัตว์……. แตกแล้ว กูแตกแล้ววววววววววว”

ขาดคำ ร่างของไอ้อัครก็กระตุกเป็นระลอก ไอ้สิงห์ออกแรงโก่งคอดูดอย่างแรง แต่น้ำว่าวของนายมันก็กระฉูดออกมาจนมันกลืนไม่ทัน มันสำลักอึกอัก น้ำขาว คาว ข้น ล้นออกมาจากปาก

ผมกำควยของไอ้สิงห์ไว้ เร่งจังหวะปั่นเต็มที่พลางกดหน้าของมันเข้ากับท้องน้อยของไอ้อัครแนบแน่น ไอ้สิงห์ครางอึกอักเหมือนหายใจไม่ออก แต่ร่างของมันแอ่นขึ้นรับการรูดเร้าของมือผม ผมรู้สึกได้ว่าควยของมันแข็งเกร็ง บวมขึ้น แล้วน้ำหยดสุดท้ายของมันก็ซึมออกมาเปื้อนมือผม

ร่างของมันทั้งคู่ทรุดฮวบลงอย่างเหน็ดเหนื่อย ไอ้เจ้าอัครไม่อึดเท่าไอ้สิงห์ การทรมานจากการหลั่งเพียงครั้งเดียวก็กินเอาพลังของมันไปเกือบครึ่งแล้ว แต่ยังไม่หมดเท่านี้หรอก มันสองคนต้องขาดใจตายคามือผมในวันนี้

ผมหันไปที่ปุ่มควบคุมไข่สั่น เริ่มเล่นกับความเสียวในร่างของไอ้อัครอยู่ไปมา การที่ไอ้อัครเป็นเกย์รับ ทำให้มันมีจุดเสียวรุนแรงอยู่ด้านในถ้ำสวาทนั้นอย่างเหมาะสมต่อการทรมานด้วยลูกบอลนั้นที่สุด

ร่างนั้นถูกหยอกล้อ ยั่วเย้า ผมปล่อยให้มันเสียวสุดขีดจนแทบหลั่ง แต่ก็ทิ้งค้างไว้ไม่ให้หลั่งอยู่เป็นนาน ผ่อนบ้าง เร่งบ้าง ไอ้สิงห์ทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ พยายามปรนนิบัตินายของมันให้คลายอึดอัด ทั้งดูดเลียถ้ำ ทั้งเลียไข่ ดูดควยของนายมันให้คลายทรมานโดยที่ไม่สนใจควยของตัวเองที่กำลังโด่แข็งเกร็งอยู่

หลายครั้งหลายหนที่ไอ้เจ้าอัครหลั่งออกมา ร่างบางเริ่มเหนื่อยหอบ ขาเริ่มสั่นปัดไปมา ยืนไม่อยู่ แต่ฤทธิ์ยายังคงจุดความกระสันต์อยากของมันอีกต่อไป การหลั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำเอาไอ้อัครหายใจไม่ทัน หน้าใสนั้นขาวซีด อกหนาสวยเริ่มกระเพื่อมไปมาอย่างหายใจไม่ทัน บางครั้งมันเริ่มหอบฮัก งับเอาอากาศเข้าปอดเหมือนจะหัวใจวายตาย

ไอ้อัครสามารถหลั่งได้เพียงสี่หนเท่านั้น นอกเหนือจากนั้นเป็นการถึงจุดโดยไม่มีน้ำออกมา ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะใครเล่าจะมีอัณฑะมหึมาแบบไอ้สิงห์ที่หลั่งได้ซ้ำแล้วซ้ำอีกจนนองไปทั่วห้องได้ขนาดนั้น

หลายชั่วโมงผ่านไป แดดภายนอกเริ่มแรงกล้าขึ้นเรื่อยๆ ไอ้อัครอยู่ในสภาพย่ำแย่ มันถึงกับยืนไม่อยู่ น้ำตาคลออย่างทรมาน ดวงตาฉายแววเคียดแค้นชิงชังแต่การตอบสนองของร่างกายไม่มีเหลือแล้ว

พลังงานทั้งหมดถูกรีดออกไปจนหมดสิ้น แตกต่างจากไอ้สิงห์ที่ได้พัก ได้ฟื้นตัว กลิ่นกาย รสสัมผัสของนายที่มันหลงใหลนั้นปลุกเอาความกำยำในตัวของมันให้กลับมีพลังโลดแล่นขึ้นมาอีกครั้ง ควยของมันแข็งโด่อย่างทรงพลัง ไม่มีการออ่นตัวล้มลงมาเป็นชั่วโมงๆในช่วงเวลาที่ไอ้อัครถูกทรมาน ถึงเวลา ‘เชือด’ เหยื่อแล้ว ไอ้สิงห์ มึงจะต้องเป็นคนฆ่านายมึงให้ตายอย่างเจ็บปวดรวดร้าวด้วยร่างกายของมึงเอง

ผมจัดการเตรียมการอีกครั้ง ไอ้สิงห์ถูกจับมัดให้ยืนขึ้นแล้วกรอกยาปลุกเซ็กส์ให้มันแก้วใหญ่อีกครั้ง แต่แค่สัมผัสของเจ้านายมันก็ทำให้มันมีอารมณ์ได้ด้วยตัวเองอยู่แล้ว ยาแก้วนี้จึงออกฤทธิได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว เมื่อควยมันแข็งดีแล้ว ผมก็กรอกตามด้วยยาขับปัสสาวะ…….

ส่วนเจ้าอัครนั้น ผมขึงเปลให้มันอยู่ในท่านอนหงาย นำเสามาเป็นหลักสี่อัน มัดจนแน่นไว้กับคานบนเพดาน ยึดมือและขาไว้กับเสาแน่น ยกขึ้นไปด้านบนเหมือนชิงช้ามนุษย์ ไม่ให้ร่างกายเจ้าอัครเคลื่อนไหวหนีได้ง่ายๆ จากนั้น ผมก็จับเชือก love bead ที่ห้อยคาอออกมานอกร่างของเจ้าอัคร แล้วออกแรงดึงช้าๆ แต่หนักๆ

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

เจ้าอัครน้ำตาไหลพรากทันที ลูกปัดขนาดเท่าลูกกอล์ฟนั้นแหกฝืนกล้ามเนื้อหูรูด ทะลักออกมาเป็นลูกแรก นำพาเอาไข่สั่นออกมาพร้อมกัน ขนาดของลูกปัดยักษ์นั้นก่อความเสียหายไม่น้อยทีเดียว ปากถ้ำของมันที่ยับเยินจากการผลักดันเข้าไปนั้นถึงกับบวมเป่ง

ผมดึงเอาลูกปัดออกมาทีละลูกอย่างช้าๆ ใจเย็น โหดเหี้ยม ไม่สนใจกับอาการดิ้นทุรนทุราย เสียงร้องครางอย่างเจ็บปวดของเจ้าตัว ปากทางของมันเริ่มปริแยก เลือดซึมออกมาจากรอยแผลปริรอบๆ ช่องทางเหล่านั้น

ไอ้สิงห์ก็อยู่ในสภาพย่ำแย่พอกัน ยาสองอย่างออกฤทธิ์ประสานกันก่อความปวดให้กับมันเต็มที่ ควยใหญ่ของมันแข็งจนโด่ชี้ฟ้า กระดกฟาดกับหน้าท้องไปมา ตลอดทั้งลำสีม่วงเข้มเกือบดำนั้นมีรอยถลอกจากการขัดสียาวนานต่อเนื่อง บวมเป่ง คงจะแสบไปหมดทั้งลำด้านนอก และคงจะปวดไปหมดทั้งลำภายใน ท้องน้อยของมันเป่งแน่นไปด้วยน้ำเยี่ยวที่ถูกกลั่นออกมาจากน้ำห้าลิตรที่กรอกเข้าไปนั้น

ผมลากไอ้สิงห์เข้ามาใกล้นายของมัน การเดินสามก้าวทำความสะเทือนในกระเพาะปัสสาวะให้มันได้มากพอที่จะเกิดอาการหน้าเขียวแล้ว ผมจับควยของมันงัดลงให้ชี้ไปด้านหน้า จ่อไปที่ช่องทางที่กำลังบวมปริ เป็นแผลเลือดไหลซึมอยู่นั้น แล้วจ่อหัวเห็ดบานๆนั่น ดันแทรกสวนเข้าไปในช่องทางที่กำลังบาดเจ็บสาหัสนั่น

“ไม่…… อย่า…………………….” ไอ้สิงห์ร้องลั่น

ไอ้สิงห์

กูดิ้นจนสุดแรงตอนที่ไอ้พงษ์จ่อหัวควยกูเข้าไปในร่องตูดของนาย แค่ลูกพลาสติกพวกนั้น ขนาดเท่าลูกกอล์ฟ นายยังร้องแทบเป็นแทบตาย นี่หัวควยกูใหญ่กว่านั้นอีก รูตูดนายก็ฉีกไปหมดแล้ว นายจะทนไหวได้ยังไง กูพยายามงอตัวหนี แต่พวกมันก็มาดันหลังกูไว้ ไม่ให้กูขัดขืนได้ ความเงี่ยนจากยาทำให้ควยกูแข็งโด่เป็นแท่งเหล็ก ขืนกูปล่อยให้เข้าไปในตัวนาย ไส้นายคงแตก

นายดิ้นพราดๆ เมื่อไอ้พงษ์ยัดหัวบักของกูเข้าไปข้างในได้สำเร็จ กูเสียวจี้ดตอนที่หัวมันแทรกเข้าไปได้และโดนช่องทางนั่นดูดรัดไว้เต็มที่ แทบจะลืมตัวกระเด้าเข้าไปเหมือนกัน แต่รีบยั้งตัวไว้ไดทัน

ปล่อยกู ไอ้สัตว์ ไอ้ควยระยำนี่ก็แข็งอยู่ได้ มึงกำลังจะฆ่านายมึง ไม่รู้ตัวเลยหรือไง ไอ้ควยทรยศ มีดอยู่ไหม เอามาให้กูที ตัดควยกูทิ้งไปเลยก็ได้ แต่อย่าให้นายกูต้องมาโดนอย่างนี้ กูคิดผิดจริงๆที่ไม่ยอมปล่อยให้ควยกูมันโดนบาดขาดสะบั้น โดนช็อตจนไหม้ โดนหักกลางลำไปตั้งแต่ตอนที่กูอยู่คนเดียว เพราะมึง ไอ้สิงห์ ไอ้สัตว์ มึงทำให้นายมึงเจ็บขนาดนี้

กูสะดุ้งอีกเพราะมีคนมาทุบโครมเข้าให้ที่ท้องน้อย เยี่ยวที่กูพยายามกลั้นอยู่แทบจะพุ่งออกไป กูรีบเกร็งกล้ามท้องกลั้นต่อ แต่ไอ้พงษ์มันเหี้ยโคตร มันกดเอากระเพาะเยี่ยวกู รีดเอาน้ำเยี่ยวให้ไหลทะลักออกไป กูครางลั่น พยายามกลั้น แต่กลั้นไม่อยู่แล้ว

นายกระตุก ผงะเฮือกตอนที่กูรู้สึกว่า น้ำเยี่ยวไหลทะลักออกจากหัวควย มันคงไหลบ่าเข้าไปในตัวนาย ไอ้พงษ์ยิ้มเหี้ยๆ เหี้ยมๆ กดท้องน้อยกูหนักๆ เยี่ยวไหลทะลักพรวดออกไปอีกเป็นสายยาว คราวนี้ถึงกับล้นทะลักออกมานอกตูดนาย

กูโมโหจนลมออกหู พยายามดิ้น พยายามสะบัดให้หลุดออกไป ไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น เห็นแต่นายที่กำลังร้อง กำลังดิ้นอยู่ เยี่ยวของกูจะใสๆ เพราะพวกมันบังคับให้แดกน้ำไปเยอะมาก แต่เยี่ยวก็คือเยี่ยว มันมีเกลือที่ทำให้นายแสบแผลได้สุดๆอยู่ในนั้น แค่หนังธรรมดาก็แสบจะแย่ นับประสาอะไรกับอวัยวะภายในบางๆ แบบนั้น

กว่ากูจะเยี่ยวจนหมดท้องได้ นายก็แทบสลบ น้ำเยี่ยวไหลนองออกมาเต็มพื้นไปหมด พอเยี่ยวกูไม่มีจะไหลแล้ว กูถึงได้หายใจโล่งอก ยังไงซะนายก็คงไม่ทรมานกูไปมากกว่านี้

แต่กูคิดผิด กูประมาณความโหดของไอ้พงษ์ผิดตามเคย…..

ไม้กระดานมีหนามแหลมๆเต็มไปหมดโดนเอามาทาบหลังกูไว้ แล้วพวกมันก็ใช้อะไรสักอย่างดันกระดานนั่น ผลักตัวกูให้เดินหน้าช้าๆ เน้นๆ

ซึ่งนั่นแปลว่า ควยกูก็จะถูกเดินหน้าดันช้าๆ เน้นๆ เข้าไปในตูดนายด้วยเหมือนกัน…

“อ้ากกกกกกกกกกก เจ็บ ไม่ ไอ้สิงห์ เอาออกไป อย่า อ้ากกกกกกกกกกก”

นายร้องลั่นเมื่อควยของกูดันลึกเข้าไปช้าๆ หูรูดที่นายแกร็งสวนตามสัญชาตญาณบีบรัดควยกูแน่นจนกูเจ็บ รู้สึกเหมือนควยกำลังถูกบดขยี้อยู่ในเครื่องบดเนื้อจนควยแทบจะหัก ไอ้พงษ์มันยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ทรมานได้ทั้งกูทั้งนาย

กูจิกปลายเท้าเข้ากับพื้นกระดาน ใช้เล็บตีนกดร่องกระดานหรืออะไรก็ตามที่กูพอจะจิกได้เอาไว้ แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร แรงดันนั้นมันมากกว่าที่เล็บของกูจะฝืนได้อยู่แล้ว หนามแหลมบนกระดานนั่นเริ่มตำกูจนกูเจ็บแปลบ มือกูไขว่คว้า หาอะไรก็ได้ที่กูจะยึดเป็นหลักไว้ได้

กูควานเจอเสาต้นหนึ่ง กูไม่รั้งรออะไรทั้งนั้น คว้ามันไว้ได้ก็เกร็งกล้ามแขนยันไว้แน่น ส่วนตีนก็ไปเจอเอาเสาที่มันมัดตัวนายไว้ กูออกแรงสุดชีวิตฝืนดันตัวเองไว้ ไม่สนใจกับความสากแหลมเหมือนหนามขนุนของไม้กระดานที่บาดเข้ามาในกล้ามเนื้อหลังจนถลอกปอกเปิก เลือดเริ่มซึมออกมาน้อยๆ จนกูแสบยิบ

กูเกร็งแล้วเกร็งอีก นี่ถ้ากูตัดควยตัวเองทิ้งได้ กูจะไม่รอเลย กูยอมตาย แต่ยังไง นายต้องรอด

พี่พงษ์

ไอ้สิงห์เป็นทาสที่น่ายกย่องจริงๆ มันเกร็งกล้ามเนื้อทุกมัด ฝืนตัวเองไว้ ไม่สนใจว่าตัวเองจะเจ็บปวดสักแค่ไหน กระดานที่เซาะร่องไว้เป็นหนามไม้สากๆ นั้น เมื่อโดนแรงดันหนักๆก็ออกฤทธิ์เจ็บแสบใช่เล่น แต่ไอ้สิงห์ไม่ยอมแพ้ใดๆ ทั้งสิ้น มันฝืนตัวสู้อย่างไม่คิดชีวิต ถ้ามันตัดควยตัวเองได้ มันคงตัดทิ้งไปแล้ว

“เอาล่ะ ไอ้สิงห์ มึงเลือกเอานะ ถ้ามึงยอมเข้าไปในตูดนายมึงได้มิดลำ มึงก็รอด แต่ถ้ามึงขืนไว้ กูตัดควยมึงแน่ๆ”

ผมยิ้มเยาะ มีดโกนคมกริบถูกจ่อเข้าไปที่โคนลำใหญ่ซึ่งบัดนี้เกร็งจนเส้นเลือดเส้นเอ็นโปน

ไม่มีคำตอบจากไอ้สิงห์ มันยังคงนิ่วหน้าเกร็งเต็มที่เป็นสัญญาณว่าไม่ยอมแพ้เด็ดขาด ผมสบตามันยิ้มๆ กดปลายมีดโกนลงไปบนหนังบางๆ แล้วลากมือเป็นวงรอบลำ เปิดแผลเล็กๆ เป็นแนวตื้นๆ ไปตามชั้นของผิวหนังชั้นนอก

“ไม่ยอมใช่ไหม งั้นกูจะเริ่มเลาะควยมึงออกทีละชั้นแล้วกัน เริ่มจากผิวหนังก่อนนะ”

คมมีดโกนถูกกดเข้าไปที่แผลนั้น ลากเป็นแนวไปตามลำด้านบนตามแนวยาว ไปจนจรดหัวควย จากนั้นผมก็ปาดเปิดแผลเล็กๆ อีกวงที่รอบโคนหัวบัก แผลพวกนี้ไม่อันตราย ไม่ลึก หายเองได้ง่ายมากๆ แต่จะอันตรายถึงขีดสุดก็ต่อเมื่อหนังชั้นนอกถูกเลาะออกไป

ท่อนลำใหญ่ขนาดนี้จะหาหนังมาปะแทนได้ลำบากมาก ลำควยที่ไม่มีอะไรปกป้องจะแสบเหมือนถูกเผาด้วยไฟนรกในตอนแรก จากนั้นก็จะเริ่มแห้ง เลือดจะทำการฟอร์มสะเก็ดแผล แต่แผลใหญ่ขนาดนี้ อาการต่อไปคือการติดเชื้อเน่า…

ผมกดปลายมีด เริ่มแซะเอาหนังที่ปลายแผลบริเวณโคนควยออกมาเป็นมุมเล็กๆ พอให้ใช้มือจับได้ ท่อนลำนั้นสั่นระริก บ่งบอกความเจ็บแสบสุดขีด เดี่ยวมึงจะเจอมากกว่านี้อีก ตอนที่กูลากเอาหนังหุ้มควยมึงออกมาตลอดลำ

แต่ในขณะที่ผมกำลังจะเริ่มเปิดแผลได้สำเร็จ ผมก็รู้สึกถึงความผิดปกติ ร่างของไอ้สิงห์เกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วผมก็ได้ยินเสียงไม้แตกเปรียะ เสียงขาดผึงของเส้นเชือก แล้วในวินาทีที่ผมเงยหน้าขึ้นมาดูนั้น แอกไม้ที่ยึดตัวไอ้สิงห์ไว้ ก็หักสะบั้นด้วยพลังเฮือกสุดท้ายของไอ้สิงห์ เชือกทั้งหมดขาดผึง ผมตาค้าง ไม่จริง เป็นไปไม่ได้………

แขนที่ยังคงมีแอกไม้ยึดติดอยู่นั้นฟาดโครมมาเต็มเหนี่ยว กระแทกมาที่หน้าอย่างจังจนผมดาวขึ้น ไอ้สิงห์สะบัดอีกทีเดียวด้วยแรงบ้าของมัน เสาที่ยึดเจ้าอัครไว้ก็ล้มพินาศ มันดูเหมือนปีศาจตัวใหญ่ที่ไม่มีใครสามารถต่อต้านมันได้แล้ว ตาของมันลุกโชติช่วงด้วยความโกรธเหมือนช้างตกมัน

อุปกรณ์ทุกอย่างที่มันหยิบจับถึงนั้นปลิวระเนระนาดไปทางแขกของผมที่วิ่งไม่คิดชีวิตไปคนละทาง ไอ้สิงห์หันมาทางผม กระโดดกระทืบเต็มแรงลงไปบนมือสองข้าง น้ำหนักของมันรวมกับแรงกระโดดนั้นทำให้กระดูกมือแตกเสียงดังเปรียะ ผมร้องลั่นจนสุดเสียง

“โดนซะมั่งนะมึง ไอ้สัตว์นรก” ไอ้สิงห์คำราม

ผมตาเหลือกเมื่อเห็นวัตถุในมือของมัน ลูกน้อยหน่าเหล็กของจริงที่อยู่ในกล่องอาวุธถูกถอดสลักออกเรียบร้อย แต่กระเดื่องถูกบีบไว้ ยังไม่ตีกลับ ไอ้สิงห์ซุกเอาระเบิดมือลูกนั้นเข้ามาที่เป้ากางเกงของผม แล้วกดตัวผมให้นอนทับมันไว้เหมือนแม่ไก่กกไข่

“รู้นะมึง มึงลุกเมื่อไหร่ กระเดื่องตีกลับ มึงตูมแน่ๆ

ไอ้สิงห์ถ่มน้ำลายใส่หน้า หันไปคว้าตัวนายของมันขึ้นพาดบ่าอย่างทะนุถนอม เดินไปที่ประตู แล้วเปิดประตูออกไป

ก่อนที่มันจะออกไปพ้นประตูนั้น ผมก็เห็นเปลวไฟสีส้มสด ถูกโยนมากลางห้อง ผมเบิกตาอย่างตกใจเมื่อเห็นว่า มันเป็นขวดน้ำมันก้าดที่อุดไว้ด้วยผ้า มีไฟจุดไว้เรียบร้อย แรงกระแทกทำให้ขวดแตก น้ำมันไหลนอง ไฟที่ชนวนผ้านั้นลุกโพลงขยายวงไปรอบห้อง

“ช่วยด้วย…..” ผมร้องสุดเสียงก่อนที่ไฟจะลามไปรอบตัวตามแนวน้ำมันที่หกไปทั่ว

ไอ้สิงห์

กูสตาร์ทมอเตอร์ไซค์ เอานายขึ้นไปนั่งข้างหน้าให้พิงอกกูไว้ แล้วก็ขี่ออกไปจากนรกแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องสนใจเรื่องเสื้อผ้ากันล่ะ

กูขี่รถกลับไปบ้านอย่างเร็วที่สุด ไม่สนใจสายตาของคนข้างทางที่มองตาค้างเมื่อเห็นผู้ชายเปลือยสองคนขี่มอเตอร์ไซค์ไปตามถนนกลางวันแสกๆ กูอุ้มนายเข้าบ้านอย่างเบามือที่สุด ระวังที่สุด ไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้นายที่นอนซมลุกแทบไม่ขึ้น

“เจอบทหนักเลยนะเนี่ย นายคร้าบ ปล่อยไอ้สิงห์จัดการคนเดียวก็หมดเรื่อง”

กูหอมแก้มนายแรงๆ แต่ก็ระวังไม่ให้กระเทือนนายสุดที่รักของกู

“พูดดีไป ถ้ากูไม่ไปล่ะก้อ ควยมึงหลุดหายไปทั้งพวงแล้วมั้ง”

“โธ่ นาย…” กูเจ็บจี้ดขึ้นมาในอก “ควยไอ้สิงห์ เทียบกะชีวิตนายอ่ะ ปล่อยมันขาดหายไปดีหว่าไหมน่ะ”

“ไม่เอา” นายพูดเสียงแข็งๆ เลื่อนมือมากุมไอ้ตัวยุ่งต้นเหตุแห่งความลำบากไว้ “ไอ้ดุ้นนี้น่ะของกูนะ กูจะยอมให้หายไปง่ายๆ ได้ไง ไม่ยอมหรอก”

“คร้าบนาย…” กูยิ้ม ดีใจบอกไม่ถูกที่รู้ว่านายก็รักกูนะเนี่ย กูทำหน้าทะเล้น ก้มลงไปคลอเคลียนายอีกเหมือนแมวที่กำลังอ้อนเจ้าของ กดควยเข้าหามือนายหนักๆ “เป็นของนายหมดเลยครับ หมดตัว หมดหัวใจ หมดทั้งพวงเลยคร้าบนายยยยย”

- จบ -