บทนำ

ยามเย็นหลังเลิกเรียน มีเหตุการณ์หนึ่งกำลังเกิดขึ้นที่ด้านหลังโรงเรียน

“เอ้าๆ ...ส่งเงินมาเร็วๆ สิวะ!! เดียวปั๊ดโปกเข้าให้”

เสียงกลุ่มเด็กหนุ่มที่อยู่ในคราบชุดนักเรียนกางเกงสีน้ำเงินคนหนึ่งพูดขึ้นเพื่อข่มขู่ไถตังค์จากไอ้เด็กแว่นเนิร์ดๆ ดูแก่เรียนและอ่อนแอ ตัวผมที่นั่งกระดิกตีนไขว้ห้างดูเหตุกาณ์นั้นตรงหน้าด้วยความสะใจ เพราะอะไรน่ะหรือครับ แน่ล่ะ ก็คนที่ส่งให้ไอ้นั้นไปไถตังค์จากไอ้แว่นมันคือกูเองแหละ กูละชอบนักที่ได้รังแกไอ้พวกอ่อนแอ่พวกเนี้ย เวลาเห็นพวกมันตัวสั่นงกๆ ราวกับลูกนกแบบนั้น ยิ่งเห็นสีหน้าที่บ่งบอกว่า ‘อย่าทำผมเลยนะครับ’ อะไรแบบนั้น ยิ่งกระตุ้นต่อมความอยากลงไม่ลงมือเข้าไปอีก

อย่างวันนี้ก็เช่นกัน…

“มึงส่งมาเร็วๆ ถ้าช้ากว่านี้ลูกพี่กูมาเอาด้วยตัวเองมึงจะเจ็บตัวเอานะเว้ย พวกกูจะบอกให้!!” หนึ่งในกลุ่มลูกน้องผมพูดบอกไอ้เด็กแว่นนั้น

กูที่พอได้ยินถึงการโดนกล่าวถึงก็นึกสนุกอยากร่วมวงด้วย กูเดินลงจากโต๊ะม้าหินอ่อนที่กูนั่งเมื่อครู่ ตรงไปหาไอ้เด็กเนิร์ด

“เฮ้ย… ไอ้แว่นกูให้เวลามึง 3 วิ มึงมีเท่าไรส่งมาให้หมด” กูบอกมัน

“เราไม่มีหรอก เรามีแค่พอค่ารถกลับบ้าน” มันคงพูดบอกกู แต่กูไม่สนใจหรอกกูต้องได้ตังค์เว้ย!!

“1… 2… 3 หมดเวลา กูบอกมึงแล้วนะไอ้แว่น!!”

ว่าจบกูก็ปล่อยหมัดเข้าที่ท้องมันอย่างจัง จนมันจุกทรุดไปกองกับพื้น

“เฮ้ยพวกมึงสั่งสอนมันดิว่ากล้าหือกับกูมันจะเป็นยังไง” กูสั่งไอ้พวกลูกน้อง

พวกมันต่างพากันกรูกันเข้ามากระทืบไอ้เด็กแก่เรียนตัวบางๆ เตี้ยๆ ที่เอาแต่นอนขดตัวรับบาทาอยู่ที่พื้น และกูก็ไม่มีความสงสารให้มันด้วย

“มึงค้นตัวมันว่ามันมีเงินอยู่เท่าไร?”

พวกลูกน้องกูจับไอ้เด็กนั้นแก้ผ้าจนเหลือแต่กางเกงใน พวกกูหัวเราะชอบใจที่เห็นไอ้แว่นมันดิ้นหนีจากการล็อคตัวแล้วจับแก้ผ้า มันเอาแต่พูดว่า ‘อย่าๆๆ’ จนกูรำคาญจึงหยิบถุงเท้าของมันที่ถูกถอดทิ้งกลับมายัดที่ปากของมัน มันคงตกใจที่กูทำกับมันถึงขนาดนี้มันถึงกับร้องห่มร้องไห้ออกมา

“ลูกเพ่ผมไม่เจอเงินในตัวมันเลยว่ะ… มีแค่ 40 เนี้ย”

กูพยักหน้าเข้าใจแล้วสั่งให้ลูกน้องปล่อยตัวมัน พอมันเป็นอิสระก็เอาแต่ทรุดตัวไปนั่งกอดเข่าร้องไห้ที่พื้น น่าสมเพชว่ะ

“มึงจำเอาไว้ละกันไอ้แว่น… กูใหญ่สุดในโรงเรียนนี้ ใครก็ทำอะไรกูไม่ได้ จำใส่หัวมึงเอาไว้เถอะ เพราะถ้ามีคราวหน้ามึงจะได้ให้ตังค์กูดีๆ เข้าใจปะ!!”

กูจิกผมมันขึ้นมาพูดตะหวาดใส่หน้ามัน

“เข้าใจแล้วครับๆๆ” มันลนลานพูดออกมารัวๆ กูยิ้มอย่างสะใจที่ได้เห็นสภาพแบบนี้ของมัน

“เอาละพวกมึง... นีjก็เย็นแล้ว กูจะพาไปเลี้ยงหมูกะทะ ไปโว้ยยย!!” กูบอกพวกลูกน้อง

ถ้าถามว่าทำไมกูมีปัญญาเลี้ยงพวกลูกน้องแล้วทำไมยังมาไถตังค์แบบนนี้กูตอบจะให้เพราะกูชอบที่จะแกล้งคนไงคร้าบบบ 555

คุยมาตั้งนานกูชื่ออะไรงั้นหรอ… กูชื่อ “เดช” กูเป็นนักเรียนนักเลงชั้นม.5 กูได้สร้างกลุ่มที่ใหญ่มากพอที่จะกุมพวกนักเรียนของโรงเรียนนี้ไว้ในมือได้สบายๆ และร่วมถึงอาณาเขตรอบๆ โรงเรียนด้วย กูมีลูกน้องราวๆ 50 กว่าคนได้ มีทั้งเพื่อนทั้งรุ่นน้องที่มาคอยเป็นลูกไล่กู กูชอบการวิวาทและแกล้งไอ้พวกอ่อนแอ กูจะทำให้พวกมันรู้ว่ากูอยู่ในจุดสูงสุดที่พวกมันเทียบไม่ติด

นอกจากกูจะเป็นนักเลงกูยังเป็นนักกีฬาฟุตบอลประจำโรงเรียน กูเก่งชนิดที่ลงนัดไหนไม่เคยแพ้ กูคว้ารางวัลมาให้โรงเรียนมากมายจนพวกอาจารย์ไม่กล้าว่าอะไรกูแม้กูจะเกเรแค่ไหนก็ตาม กูหล่อไหม… หล่อสิวะ หล่อล่ำหำตุงด้วยสัส หน้ากูก็ออกแนวหล่อดิบเถื่อน (พวกผู้หญิงมันพูดกัน) หัวกูก็ตัดสกินเฮดเพราะอากาศเมืองไทยแม่งก็ร้อนชิบหาย กูพอมีหนวกเคราอยู่บ้างที่ไว้ก็เพราะมันทำให้กูดูโตกว่าวัย แถมเสริมบุคลิกกูให้ดูเข้มขึ้น หุ่นกูก็ล่ำพอตัวเพราะกูมันชอบมีเรื่องกูเลยชอบฝึกฝนกล้ามเนื้อตลอดเพื่อความพร้อมไม่ว่าจะเรื่องตีต่อยหรือเรื่องแข่งฟุตบอล

พูดถึงอีกอย่างที่ทำให้กูแสนภูมิใจก็คือเครื่องเคราที่ใหญ่โตจนกางเกงนักเรียนเก็บไม่มิด มันตุงล้ำหน้าไปไกลจนคนอยู่ 100 เมตรก็ต้องเห็นก็ต้องรู้ว่ากูควยใหญ่ 9 นิ้วฮ่าๆๆ ๆ

กูเป็นคนขี้เงี่ยนพอประมาณ อย่างน้อยๆ กูต้องได้เย็ดอีพวกนักเรียนหญิงแรดๆ ในโรงเรียนอาทิตย์ละสามคน แต่ที่กูชอบที่สุดคือแอบไปเย็ดเมียครูพละขี้เก็ก แม่ง อย่างเด็ด ไอ้อาจารย์พละนั้นแม่งก็โง่ไม่รู้ว่าถูกกูเอาควยเย็ดหีเมียมัน กูลีลาเด็ดมากพอที่จะทำให้อีครูสาวหายคันหีจนไม่อยากเย็ดกับผัวไปอีกหลายวัน กูภูมิใจในตัวกูมากๆ กูทั้งแข็งแกร่งและห้าวหาญ กูไม่มีวันที่จะถูกใครรังแกหรือเหยียดหยามอีกต่อไป…

ลืมบอกไปโรงเรียนที่กูเรียนเป็นโรงเรียนเอกชน แถมเป็นโรงเรียนคนรวย แต่บางครั้งก็มีไอ้เด็กทุนหลงมาเหมือนกันอย่างไอ้แว่นนั้น กูละเกลียดไอ้พวกกระจอกไม่เจียมกะลาหัว จนแล้วยังเสือกมาเรียนโรงเรียนหรูๆ และอีกแบบที่กูเกลียดเข้าใส้คือไอ้พวกตุ๊ดเกย์กระเทย แม่งเกิดเป็นชายดีๆ ไม่ชอบเสือกอยากถูกเย็ด อุบาทชิบหาย เพราะฉะนั้นเวลากูเจอไอ้พวกนี้กูจะแกล้งมันตลอด และแม่งก็สนุกสะใจชะมัด

พูดถึงตัวกูมาเยอะแหละมาพูดถึงเพื่อนสนิทกูบ้าง กูมีเพื่อนสนิทที่กูยกมาให้เป็นแขนขวาแขนซ้ายให้กับกูคือ ไอ้ริทกับไอ้วิน พวกมันเป็นเพื่อนกูตั้งแต่มัธยมต้น พวกเราอยู่ด้วยกันเสมอและแทบตายแทนกันได้ กูเชื่อแบบนั้นมีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด พวกมันเป็นคนระดับเดียวกับกู รูปหล่อพ่อรวยไงละครับ ฮ่าๆๆๆ

ไอ้ริทเป็นเป็นลูกเจ็กจีน ผิวขาวจนกูแอบหมั่นใส้หน่อยๆ หุ่นมันมีกล้ามเนื้อแบบลีนๆ ตัวบางกว่ากูหน่อยร่วมถึงควยมันด้วยนะ นิสัยแม่งก็ช่างพูดช่างคุย ส่วนไอ้วินเหี้ยนี้แม่งไม่ค่อยพูด ถามคำตอบคำ ตัวสูงใหญ่ผิวเข้มล่ำบึกบึนกว่ากูอีก กูเคยแอบคิดว่าถ้ามันกับกูต่อยกันกูอาจจะแพ้ก็ได้.. กูเคยถามมันนะมันอยากขึ้นมาเป็นหัวหน้าแทนกูไหม? มันตอบว่าไม่ มันขอแค่ได้อยู่ข้างๆ กูก็พอ… กูเลยเชื่อใจไว้ใจมันมากที่สุด จนมันได้เป็นมือขวาให้กู มันทำตามที่กูสั่งทุกอย่าง มันเป็นทั้งลูกน้องและเพื่อนของกู

เอาละเรื่องของกูคงมีแค่นี้ แต่จริงๆ กูก็ไม่รู้หรอกกูจะสร้างกลุ่มหรือต่อยตีรังแกคนเพื่ออะไร ถึงแม้มันจะสนุกสะใจก็ตามเหมือนได้ใช้ชีวิตวัยรุ่น แต่มันก็เหมือนขาดบ้างอย่างไป แต่กูเป็นคนไม่คิดอะไรเยอะจึงไม่เคยคิดถึงว่าจริงๆ กูต้องการอะไรกันแน่ แต่กูขี่หลังเสือแล้วกูลงไม่ได้ ถ้ากูเกิดลงหรือตกลงจากหลังเสือกูคงถูกพวกลูกน้องหรือคนที่ผมเคยรังแกดูถูกเหยียดหยามเป็นแน่ ผมจะไม่ยอมให้มีวันนั้นแน่นอนไม่มีวันที่คนอย่างไอ้เดชจะแพ้ใครหรือตกต่ำกว่าใคร!!!

วันนี้กูเบื่อชิบหาย… แม่งต้องมาเรียนๆ นอนๆ อยู่ในห้องเรียนแบบนี้ กูหงุดหงิดมากๆ จนอยากออกไปสูบบุหรี่ซักม้วน แต่ติดตรงไอ้ครูพละที่กำลังสอนอยู่นี่สิ มันไม่ให้กูออกไประหว่างเรียน กูนั่งเซ็งๆ ไปร่วมชั่วโมง กว่าจะพักเที่ยง พอออดดังกูก็รีบออกจากห้องไปทันทีไปที่ห้องน้ำ กูหยิบบุหรี่ที่แอบไว้ออกมาจุดสูบ ส่วนไอ้พวกลูกน้องมันหิวข้าวกันแล้วจึงไม่ได้ตามกูมา ระหว่างที่กูสูบควันเพลินๆ ก็ถูกแรงกระชากที่แขนอย่างแรง เป็นไอ้ครูพละอีกแล้ว

“นี่เธอทำอะไรน่ะ ทำไมถึงสูบบุหรี่!!” มันตะหวาดใส่กู กูโมโหทันที

“เรื่องของผม... ครูอย่าเสือก”

“นายเดช!! นี่ครูนะ... พูดอย่างนี้ได้ยังไง”

“ก็ครูมาเสือกทำไมอะ ปล่อยกูจะไปแดกข้าว” กูสะบัดมือที่จับแขนกูอยู่ออกไป

“ยังไปไม่ดะ... อุก!!” กูไม่ทนฟังมันพูดจบก็ปล่อยหมัดไปที่ใบหน้ามัน รำคาญชิบหาย…

กูเดินออกมาโดยไม่สนไอ้ครูนั้นแม้แต่น้อย กูตรงไปโรงอาหารจนเจอกับกลุ่มไอ้ริท ไอ้วิน กูเดินตรงไปทันทีแต่มีอีเด็กรุ่นน้องตาถั่วเดินไม่ระวัง เดินมาชนกูทั้งๆ ที่ตัวมันยังถือถาดอาหารอยู่ตัวกูเปื้อนเศษอาหารไปทั้งตัว เสื้อกูเลอะเทอะไปหมด กูกำลังจะอ้าปากด่าอีเด็กนั่นแต่พอเห็นว่าสวยดี ถูกใจผมวะ ไอ้ปากที่จะด่าก็หุบแล้วเปลี่ยนมาเก็กหล่อสวมบทคนดีทันที

“ไม่เป็นไรครับน้อง แค่เสื้อเอง…”

น้องสาวคนสวยจากที่ตัวสั่นเทาพอเห็นกูไม่เอาเรื่องก็หยุดสั่น

“เออ… พี่เดชไม่ว่าจริงๆ นะคะ”

หืม?? รู้จักชื่อกูด้วย... หวานหมูละมึง

“จ๊ะ... พี่ไม่เอาเรื่องน้องหรอกแต่น้องต้องรับผิดชอบเสื้อพี่ที่เปื้อนไปนะ”

“ค่ะ!! หนูจะเอาเสื้อพี่ไปซักให้”

“จุ๊ๆๆ พี่มีวิธีอื่นให้น้องรับผิดชอบที่ดีกว่าครับ”

กูจุ๊ปากใส่น้อง

“อะไรหรอคะ??”

น้องสาวงงแต่กูไม่ปล่อยให้งงนานนัก กูเอาถาดอาหารในมือน้องส่งให้คนแถวนั้นแล้วบอกฝากเก็บแล้วจูงมือน้องขึ้นอาคารเรียนไป แล้วได้ยินเสียงไอ้พวกลูกน้องตะโกนแซวมา ตัวกูได้แต่พูดในใจ ‘ไม่ต้องแดกขงแดกข้าวมันแล้ว หึๆ…’

กูเปิดประตูห้องเรียนแล้วเดินเข้ามานั่งประจำที่ของตัวเอง ทุกคนในห้องเงียบแล้วจ้องมาที่กู

“มองเหี้ยอะไรกันวะ!!” พอกูตะโกนบอกพวกมันก็หันไปเรียนตามปกติ

“จะไม่ให้มองได้ไงวะไอ้เดช… เสื้อมึงไม่ใส่โชว์หุ่นแบบนี้ใครก็ต้องมองทั้งนั้นแหละวะ” ไอ้ริทพูด

“เรื่องของกูมั้ยละ... กูจะถอดจะใส่ก็เรื่องของกู”

“แล้วเสื้อไปไหน?” ไอ้วินถามกู

“อยู่ที่ห้องการงาน เอาไปซักตากอยู่…”

“หายไปหลายชั่วโมง ไม่เข้าเรียนนี้ แค่ซักเสื้อจริงหรออออ~???” ไอ้ริทแซวกู

“หึๆ … กูไปให้อีสาวนั้นรับผิดชอบก็แค่นั้น”

“ยังไงครับคุณชายเล่ามาๆ ” ไอ้ริทซักผม

“มันทำกูเปื้อนกูเลยทำให้มันเปื้อนบ้าง เปื้อนเต็มหน้าเลยละมึง”

“ไม่ใช่แค่หน้าละมั้ง…” ไอ้ริทยังแซวผมต่อ

“เออ... กูเย็ดจนหีมันบวม อุ้มน้ำควยกูจนล้น พอใจมึงยังสัส!!” กูบอกมันตรงๆ

มันหัวเราะชอบใจ สุดท้ายมันก็เลิกสนใจกูหันไปคุยกับคนอื่น ทิ้งให้กูนั่งเปลือยเสื้ออยู่หลังห้องเรียน กูเห็นนะว่ามีอีตุ๊ดอีเกย์หลายคนในห้องลอบหันมามองผมบ่อยๆ คงอยากดูหุ่นล่ำของกูละซิ ไอ้พวกแรดเอ้ย!! แต่มีหรือคนอย่างกูจะมาอาย หุ่นกูดีขนาดนี้ไม่แปลกที่พวกมันจะอยากมอง กูเลยแกล้งลูบไล้กล้ามอกยั่วพวกมัน กูเห็นพวกมันจ้องตาเป็นมันพอพวกมันจ้องตาค้างกูควักนิ้วกลางให้พวกมันเป็นการด่า พวกมันที่เห็นว่ากูรู้ตัวรีบหันกลับไปอย่างอายๆ สะใจวะ แต่ก็น่าเวทนาตัวเองนะเพราะห้องเรียนกูแม่งมีแต่ตัวผู้!!

“มึงก็ไปยั่วมันไอ้เดช… อยากโชว์มากรึไง กล้ามมึงอะ” ไอ้ริทพูด

“ก็มันอยากมองหุ่นกูเองนิ ไอ้พวกผิดเพศไม่พอยังจะแรดร่านอีก อุบาทวะ”

“แหม... แต่จะว่าไปหุ่นมึงกับไอ้วินก็ดีจริงๆ อะแหละ กล้ามแขนกล้ามอกกล้ามขาขึ้นเป็นมัดๆ อิจฉาวะ”

มันไม่พูดปล่าวเอามือมาลูบไล้ร่างกายกูอีก นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาสัมผัสร่างกายกู มันสยิวแปลกๆ ว่ะ แต่แปลกที่กูไม่สะบัดหรือบอกให้มันหยุด

พอเพื่อนกูเห็นว่าไอ้ริทเล่นกล้ามผมพวกมันก็เริ่มต่างพากันมาลูบมาชมร่างกายของกู ทั้งชมว่ารูปร่างกูก็ดีหน้าก็หน้าผมโคตรภูมิใจ แต่ไอ้สัมผัสจากหลากหลายฝ่ามือมันก็ทำเอาผมสยิวจนเหงื่อผมเริ่มออกทั้งๆ ที่อยู่ในห้องแอร์ ผมปล่อยให้พวกมันลูบจนพอใจทั้งๆ ที่ในใจอยากให้พวกมันหยุดซักทีเพราะกูเริ่มรู้สึกแปลก พอพวกมันพอใจพวกมันก็แยกย้ายกันกลับไปนั่ง ทิ้งกูให้นั่งหายใจติดขัดหน่อยๆ ตัวกูแทบชุ่มไปด้วยเหงื่อ ยอมรับเลยว่ากูเสียวนิดๆ ที่พวกมันมาลูบไล้ร่างกายกู

“มึงแม่งนอกจากหุ่นดีเบ้าหน้าหล่อยังควยใหญ่อีกนะสัส” จู่ๆ ไอ้ริทก็พูดขึ้นมาพร้อมส่งสายตาไปที่หว่างขากู กูเลยต้องหันไปมองตาม ไอ้ลูกชายกูมันเกิดแข็งตัวขึ้นหน่อยๆ วะ แต่มันก็แค่พอเห็นเป็นลำควยที่พาดไปตามขาอ่อนกู ที่มันเห็นชัดเป็นลำๆ ก็เพราะกูไม่ใส่กางเกงในเพราะควยกับไข่กูมันใหญ่เกินไปใส่ทีคับไข่คับควยอึดอัดสัสกูเลยเลือกใส่แค่กางเกงJJเป็นซับในแทน แต่กูไม่อายพวกแม่งหรอกแค่เห็นกูควยแข็งอะ ปกติไอ้ริทหรือไอ้วิทมันเห็นควยกูเป็นประจำอยู่แล้วเวลาเยี่ยวไรงี้ แต่ตอนนี้จะให้กูยอมรับว่าที่ควยแข็งเพราะพวกมันมาสัมผัสตัวกูมันคงแปลกๆ

“ก็กูยังเงี่ยนไม่หายนิหว่า ยังเย็ดอีสาวนั้นไม่หนำใจเลยวะ” กูพูดแก้ตัวกูไม่ยอมให้แม่งมองว่ากูเงี่ยนควยแข็งเพราะพวกมัน

“แหม... พ่อหนุ่มกระดอใหญ่ของเรานี้ขี้เงี่ยนสมกับเป็นหัวหน้าพวกกูจริงๆ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ริทชมกู

“แน่ละกูใคร กูไอ้เดชนะเว้ย!!”

“ใช่ครับหัวหน้าพวกเราเก่งที่สุด สมชายที่สุดแล้วครับ” ลูกน้องกูพูดขึ้น แม้มันจะอายุเท่ากูแต่มันก็ยกย่องกู กูโคตรภูมิใจที่ทำให้ไอ้พวกนี้ชื่มชมกูได้ขนาดนี้แม้กระทั้งเรื่องใต้สะดือก็เถอะ

“แต่ลูกพี้พวกมึงกล้าหาญขนาดนี้จะกล้าว่าวโชว์คาห้องเรื่องปะวะ?? ฮ่าๆๆ” ไอ้ริทพูดท้าทายกู กูหมั่นใส้เลยโปกกระบาลมันไปที

“ไอ้สัสลามปาม... เดียวมึงจะโดนไอ้ริท”

“อู้ยยย... เจ็บนะคร้าบบบบ กูเห็นว่ามึงเงี่ยนควยแข็งขนาดนี้คงปวดน่าดู กูเลยแค่เสนอทางออกแค่นั้นเอง กูเห็นครูแกออกไปทำธุระ แถมพวกเราก็นั่งอยู่ข้างหลังคงไม่มีใครเห็นมึงชักว่าวหรอก” ไอ้ริทบอกกู กูเองก็เพิ่งสังเกตุว่าครูที่สอนหายไปจากหน้าห้องเรียนแล้ว ทิ้งแต่งานบนกระดานไว้ให้พวกนักเรียนทำเอง

“ควายกูไม่ใช่พวกชอบโชว์นะสัส จะได้มาว่าวกลางห้องเรียนแบบนี้ไอ้เหี้ยริท” กูด่ามัน

“แต่ควยมึงแข็งดันกางเกงแบบนี้จะทำยังไงละมึง จะเดินควยโด่ไปมาหรือไงวะ” ไอ้ริทพูด

“เรื่องของกูน่า... ควยกูจะแข็งเดินไปทิ่มเบ้าตาใครก็ช่างมันดิ” กูบอกมันแต่จริงๆ ใช่ว่ากูไม่กังวลเพราะกูมันขี้เงี่ยนพอควยแข็งถ้าไม่ได้น้ำแตกซักน้ำอย่าหวังจะควยหดเลยมึง แม่งเครียดวะแต่จะให้ทำท่าทีอ่อนแอ่ต่อหน้าเพื่อนกับลูกน้องได้ไงวะ กูเลยต้องนั่งเก๊กควยแข็งหงิกๆ ดันกางเกงนักเรียนอยู่แบบนี้ แม่งเสื้อก็ไม่ได้ใส่ ควยก็แข็งทุเรศตัวเองชิบหาย…

แต่จู่ๆ ไอ้ริทก็เอามือมาวางทาบที่ควยกูที่แข็งพาดลำอยู่ในกางเกง กูสะดุ้งเลยสัส ไอ้เหี้ยๆ จู่เอามือมาจับควยกูเฉย กูที่ล้วงมืออยู่ในกระเป๋ากางเกงกำลังจะชักมือออกมาปัดมือมันออกจากควยกูแต่ไอ้ริทมันพูดขึ้นมาก่อน

“มึงอย่าเพิ่งห้ามกูเลยเดช ถือว่ากูช่วยมึงคลายเงี่ยนให้ก็ได้ กูเป็นเพื่อนมึงมานานกูรู้ว่าคนอย่างมึงถ้าน้ำไม่แตกก็ไม่หายควยแข็ง กูคงพอจะช่วยให้มึงหายเงี่ยนได้บ้าง มึงโอเคปะ??” ไอ้ริทบอกกู มันนี้รู้จักกูจริงสมกับเป็นเพื่อนสนิทกู

กูยอมรับเลยว่าตอนแรกกูเงี่ยนควยจนหงุดหงิดสัสๆ แต่พอถูกมือไอ้ริทมาลูบๆ ควยผ่านกางเกงแบบนี้มันช่วยกูได้เยอะจริงๆ กูเลยกลับไปนอนพิงพนักเก้าอี้มือล้วงกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม นั่งเฉยๆ ให้ไอ้ริทมันทำตามใจ มือมันลูบไล้ไปตามแนวท่อนลำของกู แม่งไม่อยากจะเชื่อว่ากูจะรู้สึกดีเพราะมือไอ้ตัวผู้อย่างไอ้ริท

แม่งเอ๊ย...จากที่ตอนแรกแค่ควยกึ่งแข็งตอนนี้แม่งกลับแข็งชันกว่าเก่าอีก ตอนนี้ควยกูแม่งแข็งโด่รั้งกางเกงแทบทะลุกางเกงออกมาแล้ววะ กูจากที่เสี้ยนๆ ก็เริ่มเงี่ยนหนักขึ้น กูเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องเหงื่อกูเริ่มกลับมาออกจนทั่วตัวกูชุ่มไปด้วยเหงื่อส่งกลิ่นเค็มออกมาไปทั่วห้องเรียนที่ติดแอร์ หน้าอกแกร่งแล้วกล้ามท้องกูมีแต่หยดเหงื่อไหลผ่านหยดแล้วหยดเหล่าจนแม้กระทั้งกางเกงนักเรียนกูเองก็เริ่มเปียกตาม มือกูจิกเกร็งอยู่ในกระเป๋ากางเกง แม่งเสียวสัส ขนาดแค่มันเอามือลูบๆ วนๆ ควยกูผ่านกางเกงนะสัส กูเริ่มนั่งไม่สุขขยับตัวไปมานิดๆ รับแรงเสี้ยนที่สุมอยู่ในอกกูเริ่มเงี่ยนจริงๆ จังๆ จนอยากจะควักควยออกมาชักแม่งให้รู้แล้วรู้รอด แต่กูไม่ใช่โรคจิตที่จะได้เอาควยออกมาที่ไหนก็ได้ ถ้ากูทำตามความเงี่ยนของตัวกูมีหวังไอ้พวกลูกน้องมันได้เห็นผมเป็นไอ้ชอบโชว์หรือตัวตลก กูได้แต่ทนฝืนนั่งเก็กท่าทางให้ไอ้ริทมันคลายเงี่ยนหรือทำให้กูเงี่ยนเพิ่มกูก็ไม่แน่ใจ แต่ที่กูรู้คือกูไม่อยากให้มันหยุดสิ่งที่ทำอยู่

“ไอ้เดช... ทำไมควยมึงแข็งกว่าเดิมอีกวะ แม่งกูเพิ่งควยมึงแข็งขนาดนี้วะ มึงแม่งควยใหญ่สุดๆ มึงเสียวหรอวะ??”

“อืมมมม... กูเสียว” แม่งจะถามอะกูตอนนี้วะไอ้ริท ควยกูแข็งขนาดนี้ยังจะถามไอ้แม่เย็ด

กูที่ยิ่งเสียวๆ แถมต้องมาตอบไอ้เหี้ยริทอีก กูรู้เลยว่าคำพูดและน้ำเสียงกูมันสั่นเครือจากความหงี่ขนาดไหน กูอายนิดๆ วะที่ต้องยอมรับตรงๆ กับมัน

“มึงอยากให้กูทำมากกว่านี้ปะเดช ถ้ามึงสั่งกูจะทำให้!!” ไอ้ริทพูด

กูลังเลหน่อยๆ แต่ตอนนี้กูเสี้ยนควยกูเลยพยักหน้าเครียดๆ ของกูให้มันรู้ว่ากูจะเอายังไง และมันก็เข้าใจสิ่งที่กูสื่อ มันเปลี่ยนจากฝ่ามือที่ลูบไล้เป็นการทำมือเป็นห่วงแล้วคว้าหมับเข้าที่ควยกูเต็มมือของมันแต่ควยกูใหญ่จนมันกำไม่รอบ มันเริ่มกระถอกควยกูช้าๆ แล้วเริ่มเร็วขึ้น จากเกิดเสียงจากการเสียดสีของเนื้อผ้ากับมือของมันดังขึ้นเบาๆ แต่ดังมากพอที่ไอ้พวกลูกน้องมันได้ยินแล้วหันมามองกูที่นั่งหลังสุดกับไอ้ริทไอ้วิน กูที่รู้ตัวว่าถูกมองก็กลัวพวกมันจะมองกูในทางที่ไม่ดี

“มองเหี้ยอะไรกัน!!” กูพูดแค่นี้พวกมันก็กลัวหัวหดหันหน้าไปทำงานของครูต่อ

“ซี๊ดดด... มึงก็ทำแรงไปแล้วไอ้ริท กูเสียวไอ้สัส” กูบอกไอ้ริทมัน

“สรุปเอาไงจะให้กูทำหรือไม่ทำถ้าไม่กูจะได้หยุดไอ้ห่า”

มันว่ากู กูเลยหุบปากแล้วนั่งให้มันว่าวควยผ่านกางเกงต่อ ถึงแม้มันจะเป็นตัวผู้แต่ตอนนี้กูเงี่ยนเกินจะทนแทบติดลมบนแล้วด้วยหยุดคงยาก

“อืมๆ... แม่งเอ๊ย!! อาาาา... แรงอีกนิดดิวะริท” กูบอกมัน เพราะควยกูต้องการมากกว่านี้วะ มันทำตามที่กูสั่ง มันออกแรงสาสควยผมทั้งเร็วทั้งแรงมันกำควยกูแน่น กูเสียวจนต้องแอ่นเอวรับมือมัน แต่จู่ไอ้วินที่นั่งหน้าตายอยู่นานมันเอามือข้างที่ว่างจากการทำงานเอือมมาลูบไล้ที่กล้ามอกกู มันลูบวนไปมาจนหยุดที่หัวนมกูกูเองก็ลุ้นว่ามันจะทำอะไร

“อึกๆๆ อะ... ไอ้วิน มึงทำเหี้ยไรเนี้ย”

กูถามไปงั้นเพราะก็เห็นอยู่ว่าแม่งเขี่ยหัวนมกูอยู่มันเขี่ยกระดิกนิ้วรัวให้หัวนมของกูจนแข็งเป็นไต ไอ้เหี้ยเอ้ยยย... แม่งกูกำลังทำอะไรอยู่วะถึงยอมให้ไอ้เพื่อนเหี้ยๆ สองตัวเล่นกับร่างกายกูถึงขนาดนี้ แต่แม่งเสียววะ กูเลิกคิดมากแล้วหลับตาลงจิตนาการว่ากำลังเย็ดสาว กูเสียวทั้งควยทั้งหัวนมแม่เย็ด กูแทบทนไม่ไหวแล้วกูถูกไอ้ริทชักควยมาร่วมครึ่งชม.ตัวกูมีแต่เหงื่อจากความเสี้ยน ควยกูแข็งหัวบานทะโร่เห็นผ่านเนื้อผ้า…ควยกูกระดกรับนิ้วที่ระรัวใส่หัวนมกูไม่ยั้ง จนกูน้ำจะแตก

“ไอ้เหี้ยๆๆ กูจะตะ…” กูยังไม่ทันพูดจบหรือน้ำแตกไอ้ริทมันปล่อยมือออกจากควยกูหยุดชักว่าวกูดื้อๆ ร่วมถึงไอ้วินที่หยุดรามือจากหัวนมกู น้ำควยกูตีกลับลงไข่ใบแฝดจนจุกไปทั้งพวง กูงุงงงว่าเพราะอะไรกูลืมตาขึ้นมามองกูเห็นพวกมันยิ้มให้กูอย่างกวนตีน

“ไอ้เดช… มึงแม่งขี้เงี่ยนไอ้เหี้ย น้ำจะแตกคามือกูไอ้สัส ไอ้โรคจิต กูเป็นผช.นะเว้ยมึงคิดว่ากูจะว่าวมึงจนแตกจริงดิ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ริทพูดจบก็คว้ากระเป๋าตัวเองแล้ววิ่งออกไปนอกห้องเรียนทันที ทิ้งให้กูโกรธจนตัวสั่นที่ถูกแกล้ง กูหันไปมองไอ้วินอีกตัว มันมองกูด้วยท่าทางนิ่งๆ เหมือนเคย

“หมดคาบเรียนแล้วไปเถอะ..” มันพูดเหมือนไม่มีเหี้ยอะไรเกิดขึ้นกับกู กูหงุดหงิดแต่ก็ไม่อยากเอาเรื่องจึงหยิบกระเป๋าตัวเองเตรียมไปเข้าชมรมบ้าง ขณะที่กูกำลังจะเดินออกจากห้องไอ้วินมันเบียดกูออกไปก่อนแล้วหันมาบอกกูว่า

“หัวหน้าเดชกูขี้เงี่ยนจนไม่ได้นินแม้กระทั่งเสียงออดบอกเวลาเลิกเรียน สมแล้วที่เป็นหัวหน้าพวกกู หึๆ”

มันล้อเลียนกู กูโกรธเลยวิ่งไล่เตะแม่งไปตลอดทาง มันเองก็วิ่งหนีกูจนพวกเพื่อนที่เป็นลูกน้องกูเห็นยังหัวเราะตาม แต่จริงๆ แม้กระทั้งตอนนี้ควยกูก็ยังแข็งทั่งๆ ที่กำลังวิ่งไล่เตะไอ้วิน แต่กูก็จนใจคิดว่าเล่นตามประสาคนหนุ่มกูเลยไม่นึกโกรธอะไรมันมาก… แต่แล้วสิ่งที่ทำให้กูโกรธจนควันออกหูก็เกิดขึ้น พอกูจะกลับบ้านกูก็แวะไปเอาเสื้อที่ตากไว้ก็ผมว่าเสื้อที่ตากไว้มันหายไป… กูโคตรหัวเสีย กูอาละวาดจนพวกลูกน้องกลัวตัวสั่น แต่กูรู้ว่าให้หาตัวคนเอาไปคงยาก กูเลยสั่งให้พวกแม่งไปหาเสื้อให้กูใส่ แต่แม่งก็หามาให้กูไม่ได้อีกสันตีนเหอะวันซวยเหี้ยอะไรของกูวะ นี้กูต้องนั่งรถเมล์กลับบ้านทั้งๆ ที่ไม่มีเสื้อใส่ ควยก็ลุกโด่ดันกางเกงแทบทะลุแบบนี้หรอวะ คอยดูกูไม่ปล่อยไอ้คนที่เอาเสื้อกูไปแน่… ไม่ว่ามันจะเป็นใคร กูจะเอาคืนคนที่ทำให้กูต้องเป็นไอ้เปลือยกลับบ้านแบบนี้!!!

ตอนนั้นกูไม่รู้เลยว่านี้มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวอันแสนอัปยศของตัวกู และกูก็ไม่เห็นถึงรอยยิ้มเหี้ยมๆ อย่างสะใจที่ยืนอยู่ข้างหลังกู….

ตอนที่ 1

วันนี้จะเป็นวันที่กูไม่มีวันลืมเลยสัส ใครกันที่แม่งกล้าขโมยเสื้อกูไป จนกูต้องขึ้นรถเมล์กลับบ้านทั้งสภาพแบบนั้น คนทั้งเมืองต่างจ้องมองมาที่กู ถึงกูจะมั่นหน้ามั่นใจในตัวเองมากแค่ไหนแต่พอถูกคนเป็นร้อยเป็นพันมองแล้วซุบซิบนินทามันก็อายนิดๆ ว่ะ กูไม่เคยต้องถูกใครนินทาซึ่งหน้าแบบนี้ แต่วันนี้สภาพของกูไม่สามาถที่จะลุกขึ้นไปหาเรื่องใครเพื่อตอบโต้ได้จริงๆ

อีกอย่างตอนกูต้องโหนรถเมล์กูแทบอ้วกเพราะมีอีตุ๊ดนักเรียนหัวโปกตัวหนึ่งแม่งมายืนเบียดกู ไอ้เหี้ยโคตรขยะแขยงกูไม่รู้ว่ามันจงใจรึป่าวที่พอรถเบรคที่ก็มาชนกับหน้าอกกูทุกครั้ง แถมยังมือไม้มาโดนควยกูอีก มึงรู้มั้ยว่ากว่ากูจะสงบจิตสงบใจบอกให้ลูกชายกูนอนหลับมันยากแค่ไหน จริงๆมันก็ไม่ได้หลับจนอ่อนตัวไปเลย แค่พอให้กูเดินออกมาจากโรงเรียนได้ไม่ตกเป็นเป้าสายตามากนักก็เท่านั้น กูยอมทนให้อีตุ๊ดมันลวมลามกูไปตลอดเส้นทาง

พอถึงป้ายที่กูจะลงกูที่ยังหงุดหงิดเพราะโดนขโมยเสื้อไม่พอยังต้องมาถูกตุ๊ดสัมผัสร่างกายอีก กูก็เลยนึกเรื่องที่จะทำให้กูคลายเครียดลงได้บ้างกูที่กำลังจะก้าวลงจากรถเมล์ก็ได้พูดกระซิบที่ข้างหูอีตุ๊ดว่า ”อยากไปสนุกกับพี่ต่อมั้ย??”

กูพูดแค่นั้นแล้วเดินลงไปเลยมึงเชื่อมั้ย ไอ้ตุ๊ดนั้นหน้าแดงก่ำและแทบไม่ต้องให้เดาแม่งรีบกุลีกุจรลงจากลงเมล์ตามกูมาเลยวะ ฮ่าๆๆ ไอ้เหี้ยกูนี้อย่างขำ แม่งคงคิดว่ากูชวนแม่งไปเย็ดชัวร์ๆ แต่สนุกในความหมายของกูมันคนละอย่างกับที่มึงคิดไว้ครับอีตุ๊ด กูเดินมาถึงปากซอยทางเข้าบ้าน กูแกล้งหันไปมองตุ๊ดหัวโปกที่เดินตามกูอยู่ห่างๆ มันเห็นว่ากูมองมันก็ยิ่งหน้าแดงทำตัวเขินอายกูละอยากจะอ้วก แต่กูก็ทำทีเป็นส่งยิ้มยั่วเสน่ห์ให้มัน มันที่เห็นกูยิ้มให้ก็ฉีกยิ้มร่ารีบเดินตรงมาที่กู แต่กูไม่คิดจะหยุดรอกูเดินเข้าซอยไปเรื่อยๆ โดยที่มันเดินตามกูมาติดๆ จนกูมาหยุดที่ดินว่างๆ แห่งหนึ่งในซอย มันเป็นที่ดินเปล่าๆ เต็มไปด้วยหญ้าแฝกหญ้าคา

กูเดินเข้าไปกูหันไปมองมันดูลังเลแต่ก็เดินตามมา กูเดินเข้าไปลึกเรื่อยๆ จนหญ้ารอบตัวมันสูงท่วมหัวกูยืนหยุดอยู่กับที่รอให้มันมาถึงตัวกูและมันก็มาถึงได้จริงๆ กูหันไปเผชิญหน้ามันตรงๆ มันสะดุ้งตกใจ

“ตกใจอะไรหรือน้อง?”กูถาม

“เออ... เออ หนูเปล่าตกใจกลัวพี่คะ แค่ตกใจที่อยู่ๆ พี่ก็หันมา”

อิเหี้ยนี้แม่งพูดคะค่ะด้วยวะ กูสะอิดสะเอียดสัสๆ

“อ๋อ... แสดงว่าที่สั่นอยู่เนี่ยคือสั่นสู้สินะ” กูแกล้งหยอกมัน

มันหน้าแดงทำท่าเขินอาย เห็นแล้วยิ่งคันตีนเหี้ยๆ

“น้องคง ’อยาก’ มากสินะครับถึงตามพี่มาแบบนี้…”

“ชะ... ใช่ค่ะ หนูเห็นพี่ถอดเสื้อยืนโหนราวเหล็กบนรถเมล์มันทำให้หนูอดใจไม่อยู่จริงๆ ค่ะ แล้วยิ่งพอเห็นพี่ส่งสายตาเชิญชวนหนูให้ตามมาหนูดีใจมากๆ เลยค่ะ”

“งั้นหรอ... น้องนี่เป็นตุ๊ดใจแตกจังนะครับ” กูแกล้งลองด่ามันเบาๆ แต่มันกลับไม่มีท่าทีจะสะทกสะท้าน กลับพูดสวนกูมาหน้าตาเฉย

“หนูใจแตกกับคนหล่อเท่านั้นล่ะค่ะ”

อีเหี้ยนี้แม่งคิดว่ากูหยอกเล่นเลยกะจะพูดยั่วกูละซิ แต่อย่าหวังกูไม่ได้คิดพิษสวาทมึงแม้แต่น้อย กูแค่กะจะเอามึงมาระบายความเครียดที่กูเก็บไว้ก็เท่านั้นแหละ

“งั้นแสดงว่าน้องพร้อมแล้วสินะครับ ถ้างั้นน้องก็นั่งลงคุกเข่าแล้วหลับตานะครับ”

มันทำท่ากระดี๊กระด๊าออกนอกหน้าแล้วรีบทำตามที่กูบอก กูเห็นสภาพที่มันยอมคุกเข่าต่อหน้ากูมันคงคิดสินะว่ากูจะเอาควยกูให้มันอม กูยืนยิ้มเหี้ยมก่อนจะยกเท้ายันเข้าที่อกของมันอย่างแรงจนมันหงายหลังไปกองกับพงหญ้า

“โอ๊ย!! พี่ทำอะไรอ่ะคะพี่ถีบหนูทำไมกัน??”

มันทำหน้างงงวย

“มึงคิดหรอว่าคนอย่างกูจะเอากับอีตุ๊ดอย่างมึง”

“ถ้าอย่างนั้นพี่จะส่งสายตาและพูดชวนหนูทำไม??”

“กูชวนมึงมาโดนกระทืบไงไอ้ควาย และนี่สำหรับที่มึงกล้าเอามือของมึงมาโดนร่างกายกู”

พอกูเฉลยความจริงก็ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงกูรัวตีนกระทืบอีตุ๊ดให้สาสมกับที่มันกล้ามันลวนลามกู มันเอาแต่ยกมือป้องกันร่างกายตัวเองจากตีนกูเอาแต่เฝ้าขอร้องว่า ’อย่าทำหนูเลยหนูขอโทษ’ แต่ตอนนี้กูไม่สนหรอกว่ามันจะพูดขอโทษกูกี่ล้านครั้ง เพราะตอนนี้อารมณ์ของกูมันครุกรุ่นไปหมดทั้งเงี่ยนทั้งโกรธและหัวเสีย ควยกูยังไม่ทันน้ำแตกหลังจากกลับมาจากโรงเรียน ก็ต้องมาโดนอีตุ๊ดที่ลวนลามบนรถเมล์อีก

พอกูกระทืบมันสาแก่ใจ กูก็ปล่อยให้มันนอนสลบอยู่ในพงหญ้า ส่วนกูก็เดินเข้าซอยเพื่อกลับบ้านอย่างสบายใจ

กลับมาถึงบ้าน กูก็ตรงดิ่งขึ้นห้องเป็นชั้น 2 บ้านนี้มีแค่กูกับพ่อ 2 คน แต่ดูเหมือนตอนนี้พ่อกูจะยังไม่กลับมาจากทำงาน พ่อกูเป็นนักการเมืองชื่อดังมีหน้ามีตาในสังคม พ่อกูเป็นคนดีต่อหน้าคนอื่นแต่พอเป็นกับคนในครอบครัว กลับไร้ซึ่งความเป็นหัวหน้าครอบครัว วันๆ เอาแต่อยู่ข้างนอกปั้นหน้าว่าเป็นคนดี ไม่เคยกลับมาดูแลลูกอย่างกูเลยด้วยซ้ำ ดีแต่ทิ้งเงินไว้ให้กูไปโรงเรียน

จริงๆ แล้วที่กูเกเรในตอนแรกอาจจะเพราะอยากให้พ่อสนใจกูก็ได้ ส่วนแม่กูก็หนีไปแต่งงานใหม่ทิ้งให้กูต้องอยู่กับพ่อที่ไม่เคยสนใจกูเลย แต่เอาเถอะเรื่องมันผ่านมานานแล้ว ในเมื่อไม่มีใครสนใจกูกูก็จะเป็นอย่างที่กูอยากจะทำและตอนนี้กูก็ได้เป็นถึงหัวหน้าแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในโรงเรียน

พอขึ้นมาบนห้องนอนกูก็เอาแต่คิดว่าใครกันที่มันกล้าขโมยเสื้อกู กูนั่งคิดอยู่หลายนาที แต่ก็คิดไม่ออกว่าใครกันที่มันจะกล้ามาลองดีกับกู แถมกูมีอริเยอะซะด้วยคิดไปก็ปวดหัว

ช่างแม่งเหอะ เพราะตอนนี้กูมีสิ่งสำคัญที่ต้องทำก่อน มันก็คือจัดการกับเจ้าลูกชายของกูที่มันโด่ไม่ยอมล้มอยู่นี่ กูทิ้งตัวลงบนที่นอน จัดการรูดซิปกางเกงนักเรียน เผยให้เห็นควยอันเขื่องของกูที่ดันบ๊อกเซอร์ จนแทบทะลุ กูเงี่ยนจัดจนทนไม่ไหวรีบควักควยออกมาแล้วชักว่าวทันทีกูทั้งชักกูทั้งสาวเอามืออีกข้างวนรอบหัวควยบานๆ กูเสียวจนสุขสมอย่างที่ได้หมายมั่นไว้

กูรีบเร่งสาวควยตามความเสี้ยนที่กูสะสมมาตลอดวัน กูต้องน้ำแตกให้ได้ กูปั่นควยอยู่นานแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะน้ำแตกได้เลย แม้กูจะชักว่าวแรงจนแสบควยสักแค่ไหนก็ตาม มันเหมือนขาดอะไรไป กูพยายามนึกถึงภาพตอนที่กูจะมีรุ่นน้องผู้หญิงเย็ดคาห้องพยาบาล เพื่อที่จะช่วยให้กูมีอารมณ์มากขึ้น แต่ดูเหมือนมันจะไม่ช่วยอะไรเลย จริงอยู่ที่แม่งเสียวที่ได้เย็ดหีเด็กนั่นแต่มันก็ยังไม่พอ

กูยังคงจินตนาการภาพไปชักว่าวไป แต่จู่ๆ ภาพเหตุการณ์ในห้องเรียนที่กูโดนไอ้เหี้ยวินกับริท แม่งจับกูชักว่าวอยู่หลังห้องเรียนก็แวบขึ้นมาในหัว ตอนนั้นกูเสียวมากแต่กูก็กลัวอยู่เหมือนกัน ว่าใครจะเห็นว่ากูกำลังทำอะไร แต่กูเดาว่าพวกแม่งคงต้องรู้อยู่แล้วแหละก็กลิ่นควยกูมันฟุ้งไปทั้งห้องขนาดนั้น

แม่งเอ้ยถ้ามีใครเห็นว่าจริงๆ จะเป็นยังไงวะ แม่งคงต้องคิดว่ากูเป็นไอ้โรคจิตแน่ๆเลยว่ะ กูคิดได้แบบนั้นก็ยิ่งเสียว แต่ที่ทำให้กูเสียวยิ่งกว่านั่นคือ การที่ถูกไอ้วิทย์กับไอ้ริทลูบไล้ร่างกายตามใจชอบ ส่วนกูก็เอาแต่นั่งนิ่งนั่งเก๊ก แม่งยิ่งนึกยิ่งเงี่ยนว่ะสัส ตอนนั้นเองกูรู้สึกว่านี่แหละที่ขาดหายไป กูนึกอยากลองทำเหมือนที่ไอ้เพื่อนเวรทั้งสองมันทำกับตัวกู…

กูเริ่มสาวควยแรงๆ อีกครั้งพร้อมกับยกมือข้างที่ว่างมาเขี่ยๆ บี้ๆ ที่หัวนมสีเข้มที่พอโดนสะกิดไม่กี่ที

”อะ... ซี๊ด”

แม่งเอ้ยเสียวสัสไอ้เหี้ย นี่เป็นครั้งแรกที่กูเล่นหัวนมตัวเอง ปกติไม่เคยมีใครได้สัมผัสกับกล้าม อกแกร่งของกูแบบนี้ เพิ่งจะมีก็วันนี้ที่ไอ้วินมันแกล้งกู ตอนนี้กูเสียวมากเลยสัส กูรู้สึกว่ากำลังจะน้ำแตก กูจะน้ำแตกเพราะว่ากำลังบีบหัวนมตัวเองเนี่ยนะ.. แม่งเอ้ย ไม่ใช่ไอ้พวกเกย์ซะหน่อย ใช่แล้ว กูไม่ใช่ตุ๊ดหรือเกย์กูแค่ชักว่าวตามปกติก็แค่นั้น ที่กูเล่นหัวนมจนแข็งเป็นไตมันก็แค่เพิ่มความเสียวเท่านั้นเหมือนกันที่พวกดาราหนังโป๊มันทำกันนั้นแหละ ใช่แล้วมันเป็นแบบนั้นแน่ๆ

กูที่หาคำตอบได้แล้วก็รีบชักว่าวพร้อมกับบี้หัวนมไป จนเกือบจะถึงจุดสุดยอด

“อู้ย... อู้วๆ อ่า จะแตกแล้วๆ อะๆๆ”

กูกำลังเสียวจน น้ำจะแตกอยู่แล้ว

กริ่งๆๆ

ไอ้เหี้ยเสียงอ๊อดหน้าบ้านเสือกดังชึ้น อารมณ์เสี้ยนกูตกวูบ แต่กูก็เลือกที่จะชักว่าวต่อไป แต่กูไม่สนหรอกว่าแขกที่กดออดจะเป็นใคร สิ่งที่กูสนตอนนี้มีแค่ว่ากูจะต้องน้ำแตกให้ได้

“อักๆๆ อาาาา…”

กูชักว่าวต่อไปโดยไม่สนว่าใครจะกด ออดเรียกคนในบ้านนานขนาดไหน

กริ่งๆๆๆ

เสียงออดยังดังมาไม่หยุดไม่หย่อนจนกูเริ่มรำคาญ จนเสียงมีเสียงออดที่ดังเงียบลงแขกไม่ได้รับเชิญคงกลับไปแล้ว กูเพ่งสมาธิเร่งปั่นควยกับบี้หัวนมตัวเองอีกครั้งจนในที่สุด

“อักๆๆๆ อู้ววววว... แตกแล้วๆๆ สัสเอ้ย!! อะๆ อาอา กว่าจะน้ำแตกไอ้ลูกชาย เห้อๆๆ”

น้ำควยมากมายฉีดพุ่งทะยานสูงเลยหัวกู แล้วตกลงมาตามแรงโน้มถ่วงล่วงใส่ทั่วร่างของกูที่ที่ยังคงใส่เพียงกางเกงนักเรียน กูนอนหอบอยู่บนเตียงจากการเหนื่อยล้าจากการชักว่าวที่ยาวนาน…

ปึง!!!

เสียงเปิดประตูห้องกูดังสนั่นราวกับโดนถีบพังประตู กูสะดุ้งตกใจหันไปมองว่าใครกันที่เปิดเข้ามาในห้องกู ทั้งผู้บุกรุกและกูต่างสตั้นตัวแข็งเมื่อเผชิญหน้ากัน แน่ล่ะก็กูอยู่ในสภาพนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงแถมยังมีน้ำควยที่พึ่งแตกหมาดๆ รดท่วมตั้งแต่หัวจรดช่วงลำตัว น้ำสีขาวยังหยดติ๋งๆ จากไรผมลงมาบนอกแกร่งอยู่เลยและควยยังคงตั้งลุกชันท่าทางสายตาผู้บุกรุกอยู่แบบนั้น

“ไอ้เหี้ยริท!!!!”

พอกูได้สติกูตะโกนด่าไอ้ริทซะลั่นบ้านพร้อมกับลุกมาจัดการตัวเองเอาควยใหญ่ยัดเข้ากางเกงนักเรียน

“ขอโทษ กูไม่รู้ว่ามึงกำลังชักว่าว กูเห็นไม่มีคนไปเปิดประตูสักทีกูก็คิดว่ามึงเป็นอะไรแต่ที่ไหนได้…”

มันทำสีหน้ากรุ้มกริ่มใส่กู กูเลยตบกะบาลมันไปทีข้อหาล้อเลียนกู

สรุปแล้วคือไอ้เหี้ยริทกับพวกลูกน้องมันขับมอเตอร์ไซค์มาหากูถึงบ้าน เพื่อมาชวนกูไปแดกเหล้าร้านประจำแต่พอเห็นกูไม่ลงไปเปิดประตูให้เข้ามาอย่างทุกทีมันเลยถือวิสาสะบุกรุกเข้ามาในบ้านกู

ตอนนี้กูหัวเสียชิบหายที่พวกมันกล้าบุกเข้ามาโดยไม่ได้เกรงอกเกรงใจกูเลย แถมยังมาเห็นกูในสภาพนั้นกันอีกแต่ถึงกูจะยังโกรธอยู่แต่ก็ใช่ว่าจะต้องปฏิเสธ กูบอกให้พวกมันไปเตรียมตัวรอกูข้างนอกเดี๋ยวกูอาบน้ำแต่งตัวแล้วจะตามไป

พอกูเข้ามาในห้องน้ำกูแทบจะเอาหัวโขกกับกำแพงให้ตายเร็วๆ แม่งอย่างน่าอายเหี้ยๆ ที่ถูกพวกลูกน้องเห็นกูชักว่าวจนน้ำแตก ถึงจะบอกว่าเป็นผู้ชายด้วยกันก็ไม่ต้องอายแต่โดยปกติคงไม่มีใครมานั่งชักว่าวให้คนดูหรอกมั้ง แต่กูเป็นหัวหน้ากูจะมาอายกับเรื่องแค่นี้ได้ไงกันมีหวังพวกลูกน้องไม่เคารพกูกันพอดี มีแต่กูต้องใจกล้าหน้าด้านปล่อยให้ผ่านไปสินะ

เฮ้อ... วันนี้เป็นวันซวยอะไรของกูนักหนาวะเนี่ย!!!

กูรีบอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จเพื่อไม่ให้พวกแม่งต้องรอกันนานเกินไป กูแต่งตัวเสร็จก็ลงมาเจอพวกมันที่นั่งรอบนรถมอเตอร์ไซค์ของแต่ละคนที่จอดอยู่หน้าบ้าน

“ไปพวกมึง… กูเลี้ยงเอง ไม่เมาไม่กลับโว้ยยย!!” กูบอกพวกมันแล้วควบมอเตอร์ไซค์คันเก่งขี่นำหน้าพวกมันไปยังจุดหมายปลายทาง