Ημερομηνία δημοσίευσης: Apr 22, 2012 11:17:5 PM
Στόχος κακοποιών έγινε για μια ακόμα φορά το φιλήσυχο χωριό μας. Συγκεκριμένα, γύρω στα μέσα Μαρτίου 2012 άγνωστοι διέρρηξαν κάπου έξι σπίτια και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν. Πρόκειται για τα σπίτια των συγχωριανών μας Φωτίου Ηλ. Δρούμπουλα, Ελένης Απ. Δαγκοβάνου, Θεόφιλου Γ. Δρούμπουλα, καθώς και εκείνα των κληρονόμων των Δημητρίου και Αθανασίου Χ. Λιάγκου και του Γ. Νάτση. Απόπειρα έγινε και εναντίον του σπιτιού του συγχωριανού μας Στυλιανού Μιχ. Τζάμπαλη, πλην όμως οι δράστες δεν κατόρθωσαν να εισέλθουν, ίσως γιατί εμποδίστηκαν από τα σιδερένια παράθυρα. Από τα παραβιασμένα σπίτια σύμφωνα με τα ως τώρα στοιχεία δε φάνηκε να εκλάπησαν σημαντικά πράγματα, έμεινε όμως η αγωνία και η άσχημη αίσθηση στους συγχωριανούς μας.
Εικάζεται ότι πρόκειται για παράνομους λαθρομετανάστες από τη γειτονική χώρα, οι οποίοι απλώς αναζητούσαν ένα μέρος για να περάσουν τη νύχτα και κουβέρτες για το δρόμο ή έκαναν έρευνες στα σπίτια για να βρουν κρυμμένα χρήματα ή χρυσό. Βλέπετε, από επίσημα χείλη γίνεται συχνά λόγος για μεγάλα χρηματικά ποσά που κρύβουν στα … σεντούκια τους χιλιάδες συμπολίτες μας και αναζητούν … η εφορία και οι κακοποιοί!!! Αναφέρθηκαν επίσης περίεργες κινήσεις ατόμων στην πίσω πλευρά του χωριού, ενώ στο γειτονικό Κρυονέρι, ώρες μετά το συμβάν, μια ομάδα παράνομων μεταναστών, όταν συναντήθηκε απρόβλεπτα με ντόπιους, παράτησε κουβέρτες που εκ των υστέρων προέκυψε ότι προέρχονταν από την οικία του Φώτη Δρούμπουλα.
Η αστυνομία που ειδοποιήθηκε έφτασε στον τόπο του συμβάντος λίγες ώρες μετά περιορίστηκε σε λήψη καταθέσεων, αποτυπωμάτων και σε άλλες τετριμμένες διαδικασίες. Γεγονός είναι ότι τα τελευταία χρόνια το επίσημο κράτος αδυνατεί να προστατέψει την ευαίσθητη παραμεθόρια επαρχία μας, αφού ουσιαστικά διέλυσαν τη συνοριοφυλακή και την ενσωμάτωσαν στις υπόλοιπες αστυνομικές δυνάμεις για να καταλήξει να προστατεύει του επίορκους πολιτικούς και τα συμφέροντα των άσπονδων εχθρών και δανειστών μας. Παράλληλα, με τις συνεχείς μειώσεις της στρατιωτικής θητείας και των επανδρωμένων παραμεθόριων φυλακίων αλλά και τα στρατολογικά ρουσφέτια, η διαθέσιμη στρατιωτική δύναμη στο Πωγώνι μειώθηκε κατά πολύ και τα σύνορά μας έγιναν κυριολεκτικά «ξέφραγο αμπέλι», ανοίγοντας το δρόμο για τη διακίνηση λαθρομεταναστών αλλά και κάθε είδους κακοποιών. Από τις στήλες αυτού του εντύπου καλούμε επιτέλους την ελληνική πολιτεία ή καλύτερα ότι έχει απομείνει από αυτή να κοιτάξει επιτέλους τα προβλήματα των λιγοστών εναπομεινάντων κατοίκων του Πωγωνίου και ιδιαίτερα την ασφάλεια των συνόρων μας (αλήθεια, εκείνη την πολυσυζητημένη αύξηση της στρατιωτικής θητείας από τους εννιά μήνες στον ένα χρόνο την έφαγε η προεκλογική περίοδος;). Είναι εθνική ανάγκη!