Adon olam

Het אֲדוֹן עוֹלָם (addon olaam) is een bekend gebed uit de Joodse liturgie; één van de eerste gebeden van het dagelijkse ochtendgebed. Hoewel het van oorsprong waarschijnlijk ouder is en misschien wel dateert uit de Talmoedische tijd, werd het niet eerder dan in de 15e eeuw onderdeel van de liturgie.

Voor het gebruik in de synagoge zijn er verschillende muzikale composities op de tekst van het gebed gemaakt. Buiten de synagoge is de compositie van Uzi Hitman (1952-2004) populair geworden. Hij maakte die muzikale uitvoering in 1976 voor een Chassidisch muziekfestival. Van deze uitvoering hier het refrein en eerste couplet (van de vier).

refrein:

אֲדוֹן עוֹלָם אֲשֶׁר מָלַךְ

addoon olaam asjer malach

Heer der wereld, die Koning was,

בְּטֶרֶם כָּל יְצִיר נִבְרָא

beterrem kol jetsier nivra

eer alle vorm werd geschapen.

לְעֵת נַעֲשָׂה בְחֶפְצוֹ כֹּל

leeet nà'àsa vecheftso kool

Tegen de tijd (dat) Hij zich alles had gemaakt naar Zijn wil,

אֲזַי מֶלֶךְ שְׁמוֹ נִקְרָא

azzaj mellech sjemo niqra

toen werd Zijn naam geroepen: "Koning".

1e couplet:

וְאַחֲרֵי כִּכְלוֹת הַכֹּל

weacharre kichloot hakkool

En daarna, als alles is geëindigd,

לְבַדּוֹ יִמְלוֹךְ נוֹרָא

levaddo jimlooch nora

zal Hij alleen ontzagwekkend Koning zijn.

וְהוּא הָיָה וְהוּא הֹוֶה

wehoe haja wehoe hozè

En Hij was en Hij is,

וְהוּא יִהְיֶה בְּתִפְאָרָה

wehoe jihejè betiffara

en Hij zal zijn in pracht.

2e couplet:

En Hij (is) één en er is geen tweede                                            וְהוּא אֶחָד וְאֵין שֵׁנִי

om met Hem te heersen (noch) samen te gaan.                     לְהַמְשִׁיל לוֹ לְהַחְבִּירָה

Zonder begin, zonder einde,                                                  בְּלִי רֵאשִׁית בְּלִי תַבְלִית

aan Hem (is) de kracht en de heerschappij.                                   וְלוֹ הָעֹז וְהַמִּשְׂרָה

3e couplet:

En Hij (is) mijn God, en mijn levende Verlosser,                          וְהוּא אֵלִי וְחַי גּוֹאֲלִי

en een Rots, mijn Bondgenoot, in een tijd van benauwdheid.   וְצוּר חֶבְלִי בְּעֵת צָרָה

En Hij (is) mijn Banier en een toevlucht voor mij,                           וְהוּא נִסִּי וּמָנוֹס לִי

het deel van mijn beker ten dage (dat) ik zal roepen.                מְנָת כּוֹסִי בְּיוֹם אֶקְרָא

4e couplet:

In Zijn hand zal ik mijn ziel bevelen,                                                 בְּיָדוֹ אַפְקִיד רוּחִי

tegen de tijd van mijn slapen en ontwaken.                                    בְּעֵת אִישָׁן וְאָעִירָה

En met mijn ziel mijn lichaam;                                                             וְעִם רוּתִי גְּוִיָּתִי

de Eeuwige (is) bij mij en ik zal niet vrezen.                                         יְיָ לִי וְלֹא אִירָא