Kernvormende spraakkunst van het Kinroois

henj

manj

kaanjel

tenj

benj

binj

binje

vinj

vinje

winje

winjel

winjele

meindje

bandj

handj

tandj

vrindj

windj

kantj

kóntj

greentj

puntj

veerkentjig

laeventjig

wintjele/wèntjele

doortj

unjere

twieëdje

dördje

veerdje

viefdje

zèsdje

zevendje

negendje

tieëndje

leefdje

dezelfdje

handen

mand

kaandel/kandel, dakgoot

tanden

banden

bind

binden

vind

vinden

winden

windel

windelen, frequentatief van winden

meende

band

hand

tand

vriend

wind

kant

kont

grient, griend

punt

vierkantig

levendig

wentelen

duurt

ungeren, rusten na het middagmaal

tweede

derde

vierde

vijfde

zesde

zevende

negende

tiende

liefde

dezelfde

anger

angers

angerser

verangere

ónger

óngerhalf

sónger

ander

anders

anders

veranderen

onder

anderhalf

zonder

stóng

stóngs

gestange

stond (1ste enk. OVT)

stonds. stond (2de enk. OVT)

gestanden. gestaan

Enkelvoud

brök (brug) /brœk/

hèk (heg) /hek/

mök (mug) /mœk/

rök (rug) /rœk/

Meervoud

brögke (bruggen) /brœgə/

hègke (heggen) /hegə/

mögke (muggen)  /mœkə/

rögke (ruggen) /rœgə/

ich lèk (ik leg)

ich lik (ik lig)

ich zèk (ik zeg)

ich wagkel (ik waggel)

wae lègke (wij leggen)

wae ligke (wij liggen)

wae zègke (wij zeggen)

wae wagkele (wij waggelen)