Andreotti en de Pavane

Ik ga proberen de indruk die deze combinatie van filmbeelden en achtergrondmuziek op me maakt in een gedicht onder woorden te brengen.

Observatie: de Pavane is een dans. Andreotti danst niet. Hij doet het tegenovergestelde. Dit is de antidans.

Ik weet ongeveer wat ik over de man ga zeggen. Ik vind de gelijkenis met De Kardinaal van Manzu frappant.

De muziek vind ik prachtig, zeker in deze uitvoering met koor. Maar hoe breng ik die beleving over? Misschien via de beelden die bij mij naar boven komen, die te makken hebben met Fin de Siècle, Art Nouveau en Ballet Russe.

En met een verre herinnering: onderweg naar de camping in Frankrijk een gecrashte cabriolet passeren met overal verspreid kleding, schoeisel en rijkemensenspullen.

Ik heb al een globaal idee over de structuur van het gedicht.

Hugo Ball - Cabaret Voltaire1916

Manieren om je geliefde te verliezen:

- ontrouw

- ziekte

- ongeluk