Vertelling - Ontstemd

Ontstemd

Het komt erop aan dit gevoel van woede niet meteen prijs te geven maar duur te verkopen.

Emma laat haar handtas op de keukentafel staan. Ze gooit haar jas over een stoel. Ze glimlacht naar me in de spiegel terwijl ze een kneepje geeft in mijn nek.

Nu loopt ze de tuin in. Ze voelt aan de druiventrossen van de pergola. Ze weegt ze op haar handpalm.

Ze loopt naar de schutting. Naar de schutting loopt ze. Ze is in gesprek.

Als ik nu opsta en bijvoorbeeld een glas water drink. En de spullen voor de goulash klaar zet. Als ik dat bijvoorbeeld doe kom ik tot rust.

Haar mond beweegt. Haar gezicht drukt verbazing, medeleven en geamuseerdheid uit. Ze maakt de halve gebaren die bij haar horen.

Ik zit wat onderuitgezakt. Dat corrigeer ik. Ik pak mijn pen. En ik leg hem neer.

Will van Broekhoven

Oktober 2017