Plaatsingsdatum: Oct 01, 2017 11:54:50 AM
Ik kwam dit gedicht tegen in:
Afdalingen. Op zoek naar onsterfelijkheid in de antieke mythes, van Marjoleine de Vos. Uitgave 2017
Moeder en Zoon
Er is ergens een vijver, schrijft Ovidius,
die ooit een moeder is geweest
'zij smolt weg in tranen', rouwend
om haar doodgewaande zoon
maar hij leefde nog - hij had de dood gezocht
door van een rots te springen, maar hij viel niet,
in de woorden van Ovidius: 'zwevend werd hij
in de lucht een zwaan met witte veren'.
Die dingen gebeurden toen - soms was
de werkelijkheid zo ondraaglijk
dat er gebeurde wat niet kon.
Dit is alles wat wij weten: moeder en zoon
herenigd - je ziet in je gedachten hoe een witte zwaan
wordt gewiegd door een vijver en je vraagt:
zou die vogel de rouw kennen van het water
en zou het water weten wie het wiegt.
Uit: Rutger Kopland - Verzamelde Gedichten, 2007