Plaatsingsdatum: Oct 11, 2017 12:48:55 PM
Ik raap ze op, gevallen bladeren
Want weet, ik kan het niet vergeten
Ik raap ze op, gevallen bladeren
De herinneringen en de spijt
En de Noordenwind voert ze mee
Naar de kille nacht die alles bedekt
Maar weet, ik ben het niet vergeten,
Het lied dat jij ooit voor me zong
Het is een lied, speciaal voor ons
Jij minde mij, ik minde jou
Wij tweeën bleven voor altijd samen
Jij minde mij, ik minde jou
En het leven laat de liefde doven
Heel behoedzaam, zonder geluid
En de zee wist van het strand de sporen
van geliefden die niet meer samen zijn
Ik zou zo graag willen dat je wel eens terugdenkt
Aan die mooie dagen toen we minnaars waren
In die tijd was het leven vol van licht
En de zon was guller met zijn warmte
Gevallen bladeren
Tekst: Jacque Prevert (1945)
Muziek: Joseph Kosma
Werkvertaling: Will van Broekhoven
Opgedragen aan Irene Vogel
Er is verschil tussen een poëtische liedtekst en poëzie die achteraf van muziek wordt voorzien. Les Feuilles Mortes is een voorbeeld van het eerste.
De taal van Prévert is bedrieglijk simpel, hier en daar zelfs alledaags. Maar hij ontroert me; daar schaam ik me allerminst voor.
En natuurlijk voegen de melodie van Kosma en de voordracht van Montand
- warm en perfect tot in de details - veel aan de zeggingskracht toe.
Ik heb het lied zo vertaald dat de tekst op deze muziek kan worden gezongen.