Plaatsingsdatum: Sep 30, 2017 1:49:1 PM
Originele versie in PDF: La Solitude
De tekst van dit lied staat niet op rijm en wordt vooral gesproken.
Ferré had anarchistische sympathieën en leunde aan tegen het na-oorlogse
surrealisme.
Ik heb hem twee keer zien optreden, in Parijs en in Groningen. Beide keren
bracht hij dit chanson. Ik begreep er niets van en het publiek al evenmin,
volgens mij. Hoewel het, Noord en Zuid, explosief reageerde.
Misschien kwam dat door het refrein, bestaand uit twee voor beginners te
begrijpen woorden: 'La' en 'Solitude', begeleid door een melancholieke melodie,
die een oase vormt te midden van al die duistere provocatieve uitspraken.
Toen ik de betekenis probeerde te doorgronden van de laatste regels en te rade
ging bij internet merkte ik dat 'La lucidité se tiens dans mon froc' talloze keren is
geciteerd in columns, artikelen en scripties, zonder dat ik er achter kon komen wat
die frase nou precies inhield. Ik geef er mijn eigen draai aan.
Mijn vertaling:
De Eenzaamheid
La Solitude – Léo Ferré, 1971
Ik woon in een ander land, een andere buurt, een andere verlatenheid. Ik zoek voortdurend kortere paden. Ik hoor niet meer bij jullie. Ik wacht op nieuwe chromosomen.
Biologisch red ik me met het idee dat ik me vorm van de biologie. Ik pis, ik huil, ik kom klaar.
Het is van het allerhoogste belang onze ideeën te produceren alsof het industriële producten zijn.
Nog even en ik zal jullie van gietvormen voorzien.
Maar. De eenzaamheid. De eenzaamheid.
De gietvormen hebben een nieuwe structuur, ik zeg het maar. Ze werden morgenochtend nog vervaardigd.
Als je niet, vanaf nu, in staat bent je gevoel van tijd te relativeren, is het zinloos om vooruit te kijken, is het zinloos om je voort te planten.
Want wat voor je ligt is al voorbij. Nacht is dag.
En. De eenzaamheid. De eenzaamheid.
Het is van het allerhoogste belang dat de wasserettes op de hoeken van de straten even onverbiddelijk zijn als rode en groene verkeerslichten. De waspolitie zal je begeleiden naar de plaats waar je mag reinigen wat je aanziet voor je bewustzijn, maar niet meer is dan een filiaal van de neurofiele rekenmachine die dienst doet als je brein.
En toch. De eenzaamheid. De eenzaamheid
Wanhoop is een superieure vorm van kritiek. Voorlopig gebruiken we daarvoor de term “geluk”. Want woorden zijn niet langer “de woorden”, maar gedrag waarmee ongeletterde mensen hun geweten willen sussen.
Maar. De eenzaamheid. De eenzaamheid. De eenzaamheid. De eenzaamheid. De eenzaamheid. De eenzaamheid.
Het Burgerlijk Wetboek, daarover later.Voorlopig wil ik vastleggen wat niet vast te leggen valt. Wil ik de bodemloosheid peilen van jullie democratieën.
Wil ik me begeven in de absolute leegte en worden wat nog niet benoemd werd, wat nu nog geen gewicht heeft, wat nu nog maagdelijk is bij gebrek aan luciditeit.
De luciditeit zit achter mijn gulp.
Achter mijn gulp!
Vertaling: Will van Broekhoven, januari 2015