4..ZELFONDERZOEK -Mooji

Ook op p. 250 van zijn boek "Weidser dan de Hemel, Grootser dan de Ruimte" korte practische leidraad voor zelfonderzoek.

Sri Mooji's leidraad voor zelfonderzoek (teksten)

Mooji geeft twee oefeningen aan om in de zelf-ontdekking te gaan :

Beide onthullen dezelfde plaats. Als je de subtiele richtlijnen hebt gevonden die te moeilijk zijn om te volgen - van kijken en ontdekken dat je eerder bent dan alles wat je kunt waarnemen - is er een eenvoudiger maar even krachtige oefening. Het moet bevestigd worden in de 'ik ben'-vibratie.

Tweede oefening

Je bent eerder dan alles wat waarneembaar is. Alles wat je waarneemt, kan niet zijn wat je bent. Blijf gewoon als dit bewustzijn. Wees er getuige van dat alle gedachten en sensaties, alle verschijnselen, komen en gaan. Merk op dat je in de eerste plaats deze waarneming bent. De computer (van de geest) staat aan, maar je logt niet in. Kijk gewoon. Je zult langzamerhand een onmetelijkheid van Zijn gaan ervaren.

Dit zal uw oefening zijn terwijl u zich verplaatst in het dagelijks leven of activiteiten. Ren nergens naar boeken. Je zult merken dat je geest zo nu en dan een massage wil omdat het gewend is aan het gevoel betrokken te zijn, belangrijk te zijn? t Neem dit gewoon waar. Je hoeft deze energie van de geest niet te onderdrukken. Je kunt het gewoon laten, maar jezelf blijft in de neutrale observatieruimte. Blijf als het onthechte vormeloze bewustzijn.

Je zult in staat zijn om te kijken en herkennen dat identiteit slechts een gedachte is en van het ene verhaal naar het andere loopt als een aap die van tak naar tak springt. In het verleden kan het uren zijn door gegaan zonder dat je het hebt opgemerkt, maar terwijl je blijft doorgaan als het gewaarzijn, zul je merken dat je vibratie sterker wordt en dat het bewustzijn naar een hogere hoogte stijgt. Het vermogen om de geest te vangen zal nu veel gemakkelijker zijn. Zodra identiteit wordt afgespeeld, komt er een signaal naar binnen en kun je dit spel herkennen met onthechting.

Wilt u doorgaan met het dragen van een persoonlijke identiteit? En wat is het zien van deze identiteit aan het spelen? Laat de geest niet voor je antwoorden. Wees stil. Check in en verifieer: 'Ik ben hier gewoon'. Wat ben je hier? Nogmaals, u ziet: "Ik heb hier geen commentaar op. Het is gewoon een gevoel van Zijn. '

Dit is hetzelfde als de oefening om te blijven als het 'ik ben'. Dat is ook het gevoel van zijn dat van nature hier is - het gevoel 'Ik ben'. Dan kan je op een gegeven moment beginnen te zien: 'Maar het' ik ben 'wordt ook gezien. Het 'ik ben' wordt ook waargenomen. Het gevoel van aanwezigheid is ook voelbaar. ' Haast je hier niet voor. Wanneer het idee 'Ik ben de persoon' wordt doorgezeefd, wordt het gewoon het 'ik ben'. Als je tot het gevoel komt van alleen de onvermengde aanwezigheid, is dit al enorm. Je bent in het veld van genade. Als je deze herkenning probeert te forceren, breng je de geest weer binnen en zal het lijken alsof de geest iets bereikt heeft. En wat zijn de lonen voor de geest? Hij mag blijven. Vermijd dit.

Je voelt misschien dat je zonder deze oefening natuurlijk al in een rustplaats bent. Terwijl je je verplaatst, merk je dat de beweging spontaan gebeurt, maar er is geen rekening mee gehouden. Alles is nieuw en de aandacht gaat niet naar het verleden of naar geruststelling. Het is zonder noodzaak.

Dit is uw interne werk. Intern werk - eeuwige voldoening.

Dialogen: Onderzoeksreeks

Onderzoek # 1: eenvoudig observeren

Hoe moeten we beginnen en verder gaan met het onderzoek?

In het begin zal het enige tijd duren om de aandacht te stabiliseren en samen te voegen met het gevoel van bewuste aanwezigheid - het doel van onderzoek. Wees bereid om bij elke poging twintig of dertig minuten te besteden aan dit werk. Begin door alleen vast te houden aan het gevoel van het zijn of 'ik ben-zelf', met uitsluiting van andere gedachten.

Gedachten en gevoelens zullen omhoog zwemmen en de aandacht zal met hen afnemen. Identificeer of vecht niet met deze neigingen, veroordeel ze niet. Adopteer een onpersoonlijke houding door simpelweg hun spel of beweging zonder betrokkenheid te observeren, terwijl je vasthoudt aan of blijft zoals de intuïtie 'ik ben'. Let op de neiging om in het denken te vervallen. Houd je vast aan alleen zijn.

Hoe vaak de aandacht ook verdwijnt, blijf hem terugbrengen naar zijn aanwezigheid. Begin het onderzoek nog niet. Ik noem dit het stabiliseren of temmen van de wilde paardengeest. Geleidelijk zal de geest, wanneer hij het voedsel van aandacht, geloof en interesse wordt ontzegd, vanzelf beginnen te settelen. Er zal dan een gevoel van verhoogde ruimte, helderheid en vrede ontstaan ​​als de aandacht stabiliseert en het gevoel van aanwezigheid sterker wordt. Dit is een staat van natuurlijke stilte en vreugde; gezond wezen.

Onderzoek # 2: subjectief bestaan

Ik ben een aantal keren in een waarnemingsstadium aangekomen, maar hoe kan ik het stabiel maken?

Het onderzoek is nog niet begonnen. Dit verlaagt alleen de geest en aandacht naar beneden. Een goed moment om te beginnen met vragen, is in eerste instantie wanneer sterke identificatie aanwezig is en veel energie en aandacht de neiging hebben om te haasten naar beheren, manipuleren of oordelen. Dit zijn de belangrijkste tekenen dat Aanwezigheid, die van nature onpersoonlijk, open, vormloos en helder is, is overgegaan in ego-persoonlijkheidsmodus.

Deze verschuiving is een soort afdaling naar een lagere staat en gaat vaak gepaard met gevoelens van rusteloosheid in het zijn. Meestal zijn we zo gewend geraakt aan deze staat van identificatie dat we het als normaal accepteren.

Nu, zoals ik eerder heb gezegd, de natuurlijke vrede en ruimte heersen zodra de aandacht is samengegaan met de aanwezigheid 'Ik ben'. De geest is kalm. Zoek uit of er hier een scheiding of verschil is tussen deze kalmte en de betekenis 'Ik ben', het natuurlijke gevoel van subjectief bestaan.

Observeren. Voelen. Denk niet na.

Nu, uw vraag: Hoe te stabiliseren in deze staat? Bestudeer deze vraag. Wie stelt de vraag? Wie is hier om iets te stabiliseren en is er iets om te stabiliseren? Kijk en zie.

Onderzoek # 3: vorm geen enkele conclusie

Als ik je instructies probeer te volgen, is wat meestal gebeurt ... mijn aandacht vliegt gewoon weg. Ik vind het moeilijk om dieper te gaan.

Ja. Wat ziet de aandacht vliegen? Wat of wie zegt: "Het is moeilijk om dieper te gaan"? Zoek het zelf uit. Het is alsof iets deze verkenning weerstaat, nietwaar? Iets als iets wil niet gevonden worden, wil niet gezien of ontdekt worden. Krachtige afleiding komt op dit punt naar voren, waardoor de aandacht wegvliegt en meestal op trivia terechtkomt.

Ga voorzichtig terug naar de vraag telkens als de aandacht verdwijnt. Val er niet in: "Oh nee! Ik ben het weer kwijt! "Accepteer ook geen enkel antwoord dat de geest geeft - zoals 'Ik ben bewustzijn', 'Ik ben de enige getuige'.

Het kan zelfs lijken alsof het 'problematische ik', het ego, plotseling verdwijnt, een gevoel van kalmte en leegte achterlatend.

Ten onrechte wordt het onderzoek dan voortijdig verlaten, waardoor een vals gevoel van overwinning overblijft. Omdat dit zo vaak een valse vrede is, begint het ondeugende 'ik' heel snel opnieuw.

Dus het punt hier is: blijf in de zin 'Ik ben de getuige', maar geef geen enkel beeld of identiteit aan deze getuigenis. Bekijk het gevoel 'ik', zonder na te denken. 'Voel het uit.

Blijf hier de aandacht op vestigen. Wees niet gehaast of stel de 'geur' van het 'ik' niet af door een afleidende gedachte. Gaandeweg zal elke persoonlijke kwaliteit die zich aan het 'ik' hecht beginnen weg te vallen, waardoor alleen de intuïtieve en beeldloze betekenis 'ik ben' overblijft, zonder de indringing van de gedachtestroom. Blijf hierin als dit. Vorm geen enkele conclusie in gedachten. Blijf als een open, neutraal, niet-objectief bewustzijn.

Onderzoek # 4: bevestig jezelf

Ik zie dat dit nu gemakkelijk is, met behulp van je begeleiding en aanwezigheid, maar wanneer mijn geest weer opkomt en je niet hier bent om mijn aandacht te trekken, zal dezelfde strijd ontstaan.

Dat is alsof de ruimte zich ten onrechte heeft geïdentificeerd als wind en zich vervolgens realiseert dat het geen wind is, maar dat wind beweegt - en dan vraagt: "Ik zie nu, ik ben alleen ruimte en geen wind, hoe kan ik als ruimte blijven als de wind wind komt weer? "

Je moet zo gefixeerd blijven in het Zelf, dat je jezelf als de Bewustzijn-aanwezigheid alleen bevestigt, dat de gedachte 'Ik ben de lichaam-geest-persoonlijkheid' geen houvast heeft. Wanneer, zoals dit, het bewustzijn deze waarheid van zichzelf zonder twijfel herkent, registreert en ervaart, wordt het ego met al zijn beperkingen verdreven. En het zal zo verzwakt zijn door dit directe zien, dat hoewel het terugkeert door de kracht van gewoonte, de kracht ervan elke keer sterk wordt verminderd. Geleidelijk vergaat het in die vorm, van wat ik noem 'het gebrek aan zuurstof', wat betekent dat je interesse en geloof ontkent. Het wordt als een gekookte zaad, niet in staat om te ontkiemen, zelfs als geplant in de beste aarde.

AANVULLING

https://mooji.org/dialogues/ (kopie van deze verwijderde pagina)

DIALOOG : De kracht van zelfonderzoek

Wanneer ik gewoon ontspan in je aanwezigheid en mijn ogen sluit, komt er iets heel dieps in mij en vrede en vreugde komen weer terug. Hetzelfde gebeurt met mij met Ramana Maharshi, met Papaji, als ik aan hen denk, komt er een heel diepe vreugde. Wanneer ik echter het zelfonderzoek probeer uit te voeren, krijg ik hoofdpijn. Wanneer ik probeer te doen waar je ons toe aanzet om te doen - om te denken 'wie lijdt eronder?' en vraag 'wie neemt dit waar?' dan precies daar wordt alles geblokkeerd.

Allereerst moet je duidelijk zijn wat je wilt weten of erachter komen door onderzoek. U zegt: "Wanneer ik Ramana of Papaji zwijgend omhels, wordt er vanzelf iets onthuld." Maar is dat het ultieme? Wat zoek je om te vinden?

Gebruik het onderzoek als een licht dat op de een of andere manier het wezen onderzoekt om zaden van ego of de beeldprojecties van de geest te vinden. Raak niet in paniek en stel je niet voor: 'O, onderzoek is zo mentaal.' Dat verbeelden is ook mentaal, het is ook een gedachte. Langzamerhand wordt het onderzoek zo duidelijk voor je dat het lijkt alsof je in de spiegel kijkt en meteen de onvervormde weerspiegeling van je gezicht ziet. Dat is de kracht van onderzoek. Maar in het begin, omdat we de neiging hebben om het leven zo geestelijk te ontmoeten, gebruiken we het onderzoek mentaal en zeggen dan dat het onderzoek zelf mentaal is. Of je het nu met succes of zonder succes gebruikt, het blijft zoals het is - een instrument, een hulpmiddel voor het herkennen van je eigen Zelf. Het onderzoek levert geen hoofdpijn op, het veroorzaakt geen verwarring, maar het ontmaskert de verwarring die zich in jou verbergt.

Als de vrede weggaat, als de vreugde weggaat, laat ze gaan. Blijf alleen als het bewustzijn. Ga door met het onderzoek. Verstopping komt, hoofdpijn komt - blokkade en hoofdpijn komt ook uit de geest. Resistentie die door de geest ontstaat, kan veel vreemd fenomeen manifesteren. Hoofdpijn is een populaire! 'Oh, ik moet stoppen, ik kan niet doorgaan.' Neem deze houding: 'Laat de hoofdpijn exploderen, maar ik zal het waarnemen.' Zelfs als het groeit, weet het in je hart dat het niet echt is. Houd het bewustzijn alleen vast. Nu kunnen je inspanningen heel gespannen aanvoelen: 'Ik kan niet verder gaan, het is te veel,' maar het is nog steeds alleen maar gedachte, gevoel en pijn.

Neem dan de houding aan: 'Laat me hier doodgaan, maar ik zal niet gechanteerd worden door mijn hoofd. Ja! Laat de oorlog hier eindigen, of ga door vanaf hier, maar ik zal niet buigen voor de geest. ' Wees blij dat je zo intens wordt gepusht. Het betekent dat je overwinning snel en onmiddellijk zal zijn. Blijf als het bewustzijn en iets moet op dit punt krachtig veranderen.

[ Stilte ]

Het gevoel 'Ik ben' is de eerstgeborene, maar het bewustzijn is het ongeborene. Het is geen object, maar objecten manifesteren zich erin, in het rijk van bewustzijn en geest. Niets beïnvloedt het bewustzijn en het bewustzijn is geen geloof. Je kunt niet 'geloven' in gewaarzijn. Je kunt alleen maarbewustzijn zijn. Niet om als een actie te worden genomen, maar zoals de waarheid onthuld werd. Het is het meest voor de hand liggende ding!

Laat de acties, reacties en interacties gebeuren, kijk hoe ze gebeuren. Je zult nog steeds het gevoel hebben aanwezig te zijn, zelfs deel te nemen, maar nu is er een ruimte, een afstand, een onthechting, een sereniteit. Zelfs in de aanwezigheid van dynamische activiteit, is er een natuurlijke stilte die niet deelneemt, die onaangeroerd blijft.

Geleidelijk versmelt de geest in de vorm van 'ik de persoon' met het bewustzijn. Een smelten vindt plaats als een stuk ijs in een glas warm water. Beide zijn water, maar er vindt nog steeds een smelting plaats. Het bewustzijn is als dit warme water. Je Zelf is als dit warme water. De geest is als dit stuk ijs dat samensmelt. Het warme water vecht niet met het ijs, maar het ijs kan het warme water niet weerstaan, kan het smelten niet weerstaan. Het vindt gewoon plaats. Dit is in reactie op je ja-heid, de overgave van jezelf als persoon aan je Zelf als Waarheid.

Waar sta je nu in het licht van deze introspectie?

Niets ... niets is er ...

Er is niets ... Is dit een deprimerende ontdekking? Is dit een vreselijke, angstige ontdekking? Maar ga niet op zoek naar antwoorden. Blijf hier als bewustzijn.

Ik zeg dit omdat we ons vaak niet kunnen voorstellen dat we niets zijn . De geest zal daar niet heengaan, behalve als een zeer negatieve projectie, wanneer iemand je zegt: "Je bent niets!" Toch zijn er twee soorten niets. Er is ook een niets dat de realisatie is: 'Ik ben niet alleen het object van mijn lichaam noch enig ander object in het universum - ik ben de getuige van hen.'

Er is hier een vreugde, een ruimte ... onbeschrijfelijk.

Ja. Zit er een jij in je? Hoe ziet het eruit? Ik hoorde dat enkele van de vroegste artsen de lichamen van dode mensen openden om te proberen te vinden waar de persoon woont. Waar in het lichaam bevindt zich de locatie van het intelligente principe dat ontstaat als het zelf? Niemand kan het vinden. Net zoals kinderen achterin de radio kijken om te proberen de mensen te vinden die zingen of praten, kijk je op een veel zachtere manier, een meer sierlijke manier in je wezen om de locatie van 'ik' te vinden. En je ontdekt dat er alleen een soort ruimte is.

Het heeft geen familie. Het heeft geen geschiedenis. Maar een aspect van zichzelf dat we 'de geest' noemen, houdt indrukken in wat we herinnering noemen. Toch ben je de getuige van het geheugen, in de mate dat we kunnen zeggen 'mijn geheugen is niet zo goed als vroeger'. Wat bewaakt het geheugen? Is dat binnen in het geheugen?

Ik ben niet op zoek naar antwoorden, ik nodig je simpelweg uit om ruimte te laten voor deze vragen die door directe ervaring zullen onthullen Dat wat woorden alleen niet kunnen.

Turbulentie kan komen. Verzet, twijfel en angst van de geest. Angst om je vaste grenzen te verliezen, de angst voor transformatie. Maar al deze zijn ook fenomenaal en kortstondig. De geest heeft een dilemma. Het is bang voor verandering, diepere verandering, maar de geest is aangetrokken om het leven, dat is verandering. Wees niet verward in al die zaken. Je observeert slechts, nonchalant, passief en houdt je aandacht in je Hart. Dit wordt natuurlijk gemakkelijker en gemakkelijker voor u.

Blijf zo.

Heel goed heel goed.

[Stilte]

https://mooji.org/dialogues/ (kopie van deze verwijderde pagina)