Afwijzing...onze grootste angst

Een grote angst heeft dikwijlste maken met een gevoel van afwijzing door onze omgeving

en...dat is helemaal ok ! (whaw ...een pak van mijn hart !😏 )


Het is altijd even schrikken, als je wordt aangesproken op je gedrag. Als een ander iets niet leuk vindt, boos op je is, teleurgesteld blijkt of misschien erg verdrietig. Onmiddellijk ontstaat er een innerlijke verkramping. Een ‘nee’ tegen de ervaring van dit moment. Uiterlijk schieten we in de verdediging, zoeken naar argumenten voor begrip, maken het minder erg, of we gaan er boven staan, zorgen dat we niet worden geraakt. In andere gevallen gaan we in de tegenaanval en soms vallen we stil, vluchten we weg in onszelf.

Zelden, zeer zelden is er een ontspannen ‘ja’. Een volledige erkenning van het feit dat we misschien iets niet goed hebben gedaan. En dat ons handelen de buitenwereld pijnlijk heeft geraakt.