003.   NU

Ik zag gisteren hoe een vogeltje mos uit het graspleintje trok, haha! De tijd om nesten te bouwen is aangebroken dacht ik! Zonder zich te bekommeren wat er in de wereld gebeurde, deed dit kleine wezentje dat waar de tijd voor aangebroken was. Vol vertrouwen en in overgave aan het leven zelf. Of het zich bekommerde of het nest wel op de juiste plaats stond, of het wel groot genoeg was en of zijn navolgelingen zouden overleven en een gelukkig leven zouden hebben, was op dit moment, en waarschijnlijk later ook niet van belang! Het deed dat wat vandaag  belangrijk was; nesten bouwen!

Morgen ziet het wel weer wat dan te doen valt.

In heel zijn bedrijvigheid straalde het rust uit. Het ging niet sneller vliegen of droeg geen grotere hoeveelheden mos in zijn bek om vroeger klaar te zijn! Zelfzeker en vol vertrouwen dat alles goed was zoals het was genoot het vogeltje van het leven en de bijdrage die het leverde aan een groter geheel! (overgenomen tekst)