Benadering van angst-emotie vanuit ons brein

Als iets of iemand me een ongemakkelijk gevoel geeft dan schrik ik- schud ik me soms - bij het waanidee dat iemand me aanvalt, dat iemand me afwijst ! Meestal ga ik onbewust in de verdediging en wil dit gevoel niet toelaten.Ik 'bedenk' dat iemand me aanvalt, me afwijst.Ik ontspan fysiek om het gevoel van kwaadheid,onrust enz. toch maar niet te moeten voelen. Ik maak daar mentale verhaaltjes rond.

IN FEITE WIJS JE JEZELF AF !!!



Dit is in feite het oerverhaal van de hersenstam voor miljoenen jaren, dat zich door een leeuw bedreigd voelde. Angst en vlucht was toen op zijn plaats om te overleven. Maar door de tijden heen heeft zich de cortex -ons verstand- in ons brein ontwikkeld.. Deze geeft aan dat -zijns inziens- die angst door alle beveiligingsmethoden en veranderende levensomstandigheden niet meer nodig is. Maar de oeroude hersenstam snapt daar niets van en blijft angstsignalen uitzenden !!!

Het huidige proces loopt dan verder...totdat ? De cortex houdt de overhand en blijft ons vertellen dat we de angst met alle mogelijke middelen moeten onderdrukken ! Dit proberen we dan met heel veel 'emotie-bedenkingen' waar te maken. Overgeleverde overtuigingen en conditioneringen doen er nog een schepke bovenop en geven aan dat we de aanval moeten afslaan door bijvoorbeeld vriendelijk te zijn. Kwaad worden mag niet want dan volgt straf enz... !

Inzicht in dit proces vertelt me :

ANGST = een GEDACHTE

ANGST = een EMOTIE

ANGST is geen GEVOEL

Maar ik merk dat het heel lang duurt voordat ik door heb dat ik mezelf afwijs als ik daar niet achter kom! Dat enkel bewustwording van dat gevoel me bij essentie brengt van 'wie ik ben'.


NABESCHOUWING

Ga naar binnen als iets of iemand die je een vervelend gevoel bezorgen. Reacties van je lichaam kunnen dit aangeven onder allerlei variaties. Bijvoorbeeld een stuwende adem, onrust,hartkloppingen, iets van je af willen schudden enz.Al mijn EGO-gedachtes zijn er op uit om dit proces niet door te krijgen en zo macht over ons te behouden.

.Maar INZICHT kan -na meestal pijnlijke periodes in ons leven – groeien. Je merkt dan dat de ander mijn oerangst voor de aanval spiegelt. De cortex probeert toch nog om me te vertellen dat die ander me geen kwaad kan doen, maar dit is in feite een vlucht om het gevoel -meestal kwaadheid- uit de weg te gaan.

Door de angst heen gaan ? Nee !!! Gewoon herkennen, je er niet in verliezen. Inzien dat het nog steeds je hersenstam is die je wil waarschuwen voor gevaar !

In feite is hele gebeuren in feite allemaal NIETS ...

Uitwisseling met Franz-Peter Menge

Boekje “De wijsheid van de hersenstam' Thieu Vandenberk