Hoe omgaan met angst -Erik Van Zuydam

Angst gedijt uitstekend in onbewustheid...wanneer we dit niet onderzoeken dan doet angst goede zaken.

Als we onverschrokken het volle licht op de angst richten,dan blijft er weinig overeind van alle spookverhalen.

Dan wordt duidelijk dat er eigenlijk niets is om angstig voor te zijn...

Met andere woorden: er is alleen maar de angst...maar niet een reëel ‘iets’ waar je bang voor moet zijn !!!


HOE OMGAAN MET ANGST ?


Erik Van Zuydam :

zijn boek 'De ontdekking van het nu' ! p75-80 (samenvatting)

Eigenlijk moet je er niet 'mee omgaan' ...want juist dat zorgt voor nog meer van datzelfde !

Angst die zich dikwijls als onrust of gedrevenheid aandient wil gewoon zijn dansje doen en heeft 'ons' daarbij niet nodig...dat is alles


Je zou er voor kunnen kiezen om die angst gewoon te ontmoeten met de nieuwsgierigheid van een kind ongeacht op welke manier dat ze zich aandient. Dat kan variëren van een heftige emotie tot een onbestemd vervelend gevoel. Belangrijk daarbij is om de mentale verhaaltjes die zich daarbij aandienen op te merken...er niets mee doen maar er ook niet in verdrinken.

Het zijn juist al onze 'bedenksels' die zorgen dat we er niet meer vanop afstand naar kunnen kijken... Als je hier aan toe bent dan kan je lichaam dit aangeven met een geeuw of een zucht.


ANGST GEDIJT ALLEEN IN ONBEWUSTHEID.


Als we dieper ingaan op angst dan komen we er stap voor stap achter dat angst een serieuze wipplank kan zijn naar zelfkennis, naar bewustzijn , een weten waarom dat gebeurt wat gebeurt !

Angst kan op twee manieren benaderd worden :

Eerst heb je de de fysieke angst. Bijvoorbeeld als iemand ons fysiek wil aanvallen dan zorgt de angst er voor dat we het op een lopen zetten...dat we ons fysiek beschermen.

Maar datgene wat ons angst-gedrag grotendeels in ons leven bepaalt is de psychologische angst. Meestal (in onbewuste toestand) hebben we niet eens door dat we angstig zijn. Herkennen wat er onder onrust of gedrevenheid schuil gaat kan een aanloop zijn om te weten wat er aan de hand is.

Misschien komen we er achter dat het gaat om een diepgeworteld gevoel van niet goed genoeg zijn, van afgewezen worden, angst om ziek te worden enz... in feite voor het verlies van onze identiteot die we "denken" te zijn ...

Aanloop hiertoe gebeurde meestal in onze kinderjaren. We 'moesten' zoveel...goede punten halen, luisteren in plaats van te doen wat we liever wilden doen en nog zoveel meer. Om te ontsnappen aan de vervelende gevoelens die dat opriepen zijn we mettertijd op een gedreven manier gaan zoeken naar waardering, naar graag gezien worden en nog zoveel meer ! Dit komt tot uiting bij de interacties met onze medemens. We komen er achter dat bij bijna alles waar we mee bezig zijn een onderliggende vorm van angst schuil gaat.

Alleen als we het aandurven om bewust elk vervelend gevoel onder ogen te zien, om de spookverhaaltjes die we verzinnen om dat niet te moeten doen onder ogen te zien dan kan er een kentering komen...