061. Erik Van Zuydam-liefde

Erik Van Zuydam :

'Houden van mezelf' basis van zogeroemde liefde voor een ander "

Vele zogenaamde liefdesrelaties zijn gebaseerd op de buitenkant. Je komt iemand tegen en je vindt hem aantrekkelijk en hebt het gevoel van op dezelfde golflengte te zitten. Je verwacht ook van de andere dat hij (zij) jou mooi en wijs zal vinden…dat heet dan in eerste instantie ‘gelukkig zijn’!

Samenvattende tekst van Erik :

Op een bepaald moment in je leven ga je beseffen dat iets van een ander verwachten op oonvrijheid en afhankelijkheid berust. Je blijft dan streven naar iets waar je geen vat op hebt. Je verliest je eigen energie en belandt dan in een cirkeltje…soms zonder uitweg. Teleurstellingen hopen zich op…

Dit onder ogen zien, a.h.w. in die voorgehouden spiegel durven kijken maakt een aantal dingen duidelijk. Je ontdekt dan dat bevestigingen door anderen wel meegenomen, maar geen 'must' zijn om contact te maken met de diepe liefde die al altijd in jezelf aanwezig is. Deze heeft op de eerste plaats te maken met een volledige zelfacceptatie, met een weten dat je goed bent zoals je bent. Je gaat dan 'zonder oordeel' en vanop een afstand naar je eigen zogenoemde mindere hoedanigheden kijken.

Je accepteert zowel je ‘minnekes’ als je ‘pluskes’. Je gaat doorheen de emotionele pijn die daarmee gepaard kan gaan. Je merkt op als je de neiging hebt om te verdrinken in je emoties door er mentaal allerlei verhaaltjes aan vast te koppelen.

Een diep doorvoelen zonder denken voelt dan stillekes aan heel bevrijdend. Je voelt je hoe langer hoe meer verankerd in het warme liefdesgevoel diep in jou (jouw essentie). Van hier uit is de stap van liefde voor een ander heel klein !

Zo merk ik dat houden van mezelf het handvat wordt om te houden van een ander. Ik merk ook dat dit in mijn persoonlijke relatie alleen maar om aandacht vraagt. Dan komt er af en toe een klikske van :"Oh ja..ik doe het weer !' 😏

NOOT : Boek J. Monbourquette : 'Bevriend met je schaduw, je onbeminde zijde.'