Waarom leven wij ? Meester Eckhart 12 de eeuw

Meestal beginnen we ons pas vragen te stellen naar de zin van het leven als we het gevoel krijgen dat "de wereld" ons overrompelt !

We zouden er voor kunnen kiezen om stil te staan bij de gevoelens die ons soms 'down' maken en ze 'gewoon' toe te laten! Dit in plaats van je te blijven afvragen waarom ?

Wat dan kan gebeuren zijn kleine wonderen !

Leven zonder 'waarom' betekent niet dat je geen voorstellingen, verlangens of doelen meer hebt, maarwel dat de fixatie op al deze dingen achterwege blijft. Je wordt er niet door in beslag genomen en legt zelf ook steeds minder beslag op de mensen en dingen om je heen.



Leven zonder waarom - Meester Eckhart 12 de eeuw

Een kind beleeft de werkelijkheid zoals die is : dynamisch, onbegrensd, één. Niet de kinderen maar wij volwassenen zijn het die in een ‘magische’ wereld leven, een wereld van daar en hier, van vurige verlangens, ditjes en datjes, knagende irritaties, diepe ontroering, zich opstapelende rekeningen, volle agenda’s, oud zeer en als klap op de vuurpijl : de dood. De wereld kortom, van het ‘ik’.

Nu is het niet zo dat Eckhart bedoelt dat we deze werkelijkheid de rug moeten toekeren en letterlijk ons naar binnen richten, mediterend op de goddelijke eenheid en verlichting. De ethische/praktische dimensie van zijn mystiek is minstens zo belangrijk als de metafysische, en laat zien dat de concrete werkelijkheid zeker niet genegeerd mag worden ten behoeve van een contemplatieve en door stille behaaglijkheid omgeven eenheid met God.


We hoeven maar naar een kind te kijken om te weten dat leven vanuit eenheid en onbevangenheid de concrete werkelijkheid niet in de weg staat maar deze juist open breekt.

En precies hier komen we weer op het spoor van de eenvoud die aan Eckharts mystieke denken ten grondslag ligt. Met eenvoud bedoelt hij op een open en onbevangen wijze Zijn en Handelen zonder er iets specifieks van te verlangen of te verwachten, zonder hierin iets voor jezelf te beogen...gewoon zonder waarom. Het gaat er om om dingen enkel te doen om ze te doen zonder meer...zonder vraag !

Je bent bij de dingen, niet in de dingen... je bent op de wereld niet in de wereld.

Dit is ook wat de 20e-eeuwse filosoof Martin Heidegger heel mooi verwoordt als het ‘laten zijn van het zijnde’. Dit betekent geenszins in dat je onverschillig bent ten opzichte van de concrete wereld. Het betekent niet dat je je van die wereld verwijdert maar juist dat je je opent voor de mogelijkheid om de mensen en de dingen werkelijk nabij te zijn . . Ook bij Eckhart komt de beweging ‘naar binnen toe’ uiteindelijk niet aan op een loslaten (van je verlangens en fixaties etc.) in de zin van ‘verwijdering’ maar op een 'laten-zijn' ‘Laat God 'God' in je Zijn’, zegt Eckhart.