03. November 2019 - Slaapritueel van Prutske - berichtje op 25/11/2019 20u52 - door Guy Charleer.

03. December 2019 - Slaapritueel van Prutske - berichtje op 25/11/2019 20u52 - door Guy Charleer.

"Bedtijd met een verhaaltje over de boze wolf en de zeven geitjes. En ja hoor … wanneer de oogjes dicht beginnen te vallen, rest er enkel nog die obligatoire dikke nachtzoen en stevige knuffel! Slaapwel Prutske! 😉"

https://www.facebook.com/guy.charleer/videos/2886296458068240/

De voorbije maand zijn er weer meerdere leuke advertenties of berichtjes in de groep verschenen die een eventuele plaats in deze rubriek meer dan verdienen.

Boeiende onderwerpen zoals oa:

- De knuffeltherapie met geitje Nina.

- De rattenplaag in Bunde (D).

- Voor de bouw van een mooi goedkoop speeltuig voor dwerggeitjes moeten we bij Rich zijn.

- Weetjes om de winter (ijs) uit de drinkbakjes te voorkomen.

- Verschrikkelijk mekkerend (s҄chreeuwend) dwerggeitje.

- Samenlevingscontract tussen 4 geitjes, 5 kipjes, konijntjes en cavia’s in Schoonhoven.

- Bietenpresentatietafel van Geert en Trea.

- Geitje met vreemde hoofdbewegingen, wat gelukkig later een lokroep (paringdans) blijkt te zijn om het andere geslacht te bekoren.

- Geitje op (liefdes)pad in de Peperstraat in Reninge. Zou het “peper” er iets mee te maken hebben?

- De lieve groet van Loes. Maar wie is nu Loes?

- Hoe een telefoonpaal in de geitenweide verzeild raakt.

- Maaike die kiest voor een triootje. Een triootje samen met nog wel de tweeling Celien en Jolien.

Voldoende onderwerpen om meerdere verhalen te schrijven. We hebben toch een keuze moeten maken en hebben gekozen voor het slaapritueel van Prutske met Guy Charleer.

Reeds onmiddellijk na ons inleidende contact, werd ik overstelpt met een zondvloed aan bewoordingen gaande van zijn literaire creaties en interesses, over zijn muzikale kronkels tot home cinema, om te eindigen met zijn beestenboel.

Dit literaire werkje hier opnemen zou ons echt te ver leiden, daarom beperken we ons tot enkele vraagje aangepast aan deze rubriek.

Bedankt Guy Charleer omdat je wil meewerken aan deze rubriek.

1. Hoe lang heb je al dwerggeitjes?

Sinds begin mei 2018, maar daarvoor hadden we ook al een dwerggeitje … zo’n 35 jaar geleden als ik me niet vergis.

Verdorie … wat vliegt de tijd toch snel!

2. Hoeveel dwerggeitjes heb je? Hoeveel miekes en hoeveel (gecastreerde) bokjes? Hoe ben je aan het 1^ste dwerggeitje geraakt?

We hebben destijds bij Corry Naegels in Werchter – die trouwens ook lid is van deze “Dwerggeitenfamilie” - twee gecastreerde bokjes gekocht … Onze Flappie was toen zes maanden oud, onze Prutske vier maanden.

Later heeft Corry me toevertrouwd dat ze er aan heeft getwijfeld om die twee sloebers aan ons te verkopen.

De reden van haar twijfels heeft ze me nooit verklapt en ikzelf heb het haar nooit durven vragen … uit schroom zonder twijfel, maar ook uit vrees om haar te kwetsen en haar in verlegenheid te brengen.

Nadien heeft Corry me in de oren gefluisterd dat ze haar mening vlug heeft moeten herzien en dat ze dolgelukkig is dat die twee lorejassen in een goede stal zijn beland.

Trouwens op Dwerggeiten FB blijkt Corry één van onze allergrootste fans te zijn! 😉

3. Waarom ook/niet miekes? Waarom ook/niet (gecastreerde) bokjes?

Wel … iedereen vraagt naar miekes omdat bokjes de slechte reputatie hebben dat ze een kwalijk geurtje verspreiden.

Daarenboven worden veel van die “ongewenste” bokjes verkocht voor de slacht.

Die twee lieverds van ons zullen alvast nooit in de stoofpot belanden! Alhoewel … Corry verkoopt niet voor de slacht. Ze is daar categorisch in en maar goed ook!

Moet het daarenboven nog gezegd worden dat gecastreerde bokjes geen onwelriekend “parfum” verspreiden. Ik kan je zelfs verzekeren dat onze bokjes naar “l’air du temps” van de velden ruiken oftewel naar “Vivaldi’s 4 seizoenen bouquet”! 😉

Voorts hoeft het ook geen betoog dat gecastreerde bokjes véél liever en véél aanhankelijker zijn dan miekes, dat je een (h)echte vriend aan hen hebt … een waarheid als een koe of om spreekwoordelijk de puntjes op de i te zetten: “Een waarheid als een gecastreerd geitenbokje!” 😉

4. Fok je ook met dwerggeitjes? Waarom wel/niet?

Nee.

Gewoon omdat onze liefde voor dieren zo diep geworteld zit dat we geen afstand zouden kunnen doen van de nieuwgeborenen.

Bij ons thuis moet onze beestenboel hun welverdiend pensioen halen en uiteraard ook een zachte natuurlijke dood sterven.

Het enige wat we consumeren zijn onze lekkere kippeneitjes!

Vrije uitloop en met de hand geraapt! 😉

5. Waarom ben je begonnen met dwerggeitjes?

Zoals reeds gezegd hadden we ruim 35 jaar geleden al één dwerggeitje tussen onze beestenboel lopen … ons Trezeke!

Omdat we wisten hoe keilief die toentertijd met onze zoon Sven was, hebben we niet geaarzeld om ook voor ons kleindochter Hazel – onze Sven’s zesjarige dochter – een paar van die lieftallige schepsels te kopen. Ondertussen is ons Hazel al ruim anderhalf jaar verknocht aan die twee aardige en schattige kwajongens.

6. Waarom dwerggeitjes en geen (dwerg)schaapjes?

Wel … we hebben beiden.

Na de aankoop van onze twee belhamels zijn we tijdens een opendeurdag van het dierenasiel “De Zorghoeve” in Leefdaal - Bertem met ons kleindochter een kijkje gaan nemen … het enige asiel in de streek trouwens dat nu met sluiting wordt bedreigd! Schande!

De tranen kwamen ons in de ogen toen uit een grote kudde in beslag genomen schapen twee Ouessant schaapjes (gecastreerde rammen van een onbepaalde, maar toch al respectabele leeftijd) naar ons toe kwamen gelopen en ons continu achter de afsluiting bleven volgen.

Moet het nog gezegd worden dat we Kwik en Flupke nog dezelfde dag hebben geadopteerd? 😉

7. Wat trekt je vooral aan aan de dwerggeitjes?

Ach … iedereen in de groep zal het wel volledig beamen … Dwerggeitjes zijn superlief, héél slim, héél aanhankelijk. Het zijn speelse deugnieten en echte slijmerds.

Ze geven je een zalig gevoel, brengen je tot rust en zijn supercharmant … ook met (kleine) kinderen.

8. Heb je nog andere diertjes dan dwerggeitjes ... in dezelfde stal ... in dezelfde weide?

Jazeker, in dezelfde stal én probleemloos in dezelfde weide.

Naast die twee totaal verwaarloosde en door de politie in beslag genomen Ouessant schaapjes uit het dierenasiel, hebben we ook nog drie leghornkippetjes uit een legbatterij geadopteerd … drie totaal en letterlijk tot op het blote vel uitgebuite sukkeltjes van 15 maanden oud die hier “pluimloos” zijn gearriveerd, nooit zon, daglicht of gras hadden gezien, nooit buitenlucht hadden opgesnoven …

Wat we niet wisten is dat zo’n kippen leghybriden zijn waardoor ze slechts een drietal jaar leven.

Na hun 15 maanden durende slavenarbeid, hebben deze drie olijke “Andrew Sisters” hier nog 16 maanden vrolijk in het rond lopen kakelen.

Maar gisteren is er eentje gestorven … ons Bertha die iedere morgen op m’n schoot kwam zitten!

Een tweede kippetje ziet er ook niet zo goed uit en van het derde begint de kam te krimpen.

Tja … ze zijn ondertussen drie jaar oud.

De dierenarts vindt dat er – buiten hun 15 maanden durende slaafse uitbuiting - niks verkeerd met hen is en raadt me aan om hen gewoonweg rustig en vredig te laten heengaan.

Merci pluimvee-industrie want de gemiddelde leeftijd van een kip schommelt blijkbaar tussen de 5 en de 10 jaar!

9. Zo ja, hoe verloopt het samen leven?

Ons dwerggeitje Flappie is “the leader of the pack”, staat er direct als er ruzie in het huishouden is en beslecht als “goede huisvader” de meningsverschillen. De kippetjes – allé enkel nog dat eentje dat +/- gezond is – zitten of zaten graag op de brede wollige rug van de Ouessant schaapjes die heel rustig laten betijen.

Er heerst hier onder onze beestenboel – net zoals in de late sixties, begin seventies – een vredige flower power hippiecultuur … Peace man! 😉

10. Wie verzorgt de dwerggeitjes?

We verzorgen onze beestenboel “en famille” … t.t.z. Oma Marinetje oftewel m’n sinds 45 jaar halve trouwboek, ons kleindochter Hazel als ze bij ons in weekend of op vakantie is en ikzelf.

Toegegeven … zelf spendeer ik de meeste tijd met onze beestenboel, maar omdat ze allemaal dolgraag en het liefst met de hand worden gevoederd, zijn vier handen of soms zelf zes nog véél te weinig! 😉

11. Wat doe je met (verzorgd) de dwerggeitjes wanneer je weg bent met vakantie?

Wij die vroeger héél graag op vakantie gingen (Ierland, Malta, Zuid-Frankrijk … ) hebben een keuze gemaakt … Vakanties zonder beestboel of een beestenboel zonder vakantie … Het is het laatste geworden en we hebben het ons nog steeds niet beklaagd … Integendeel!

Daguitstappen zitten er nog wel in … maar dan wel met een agenda van zéér vroeg opstaan, beestenboel eten geven en verwennen … iets later thuiskomen, beestenboel eten geven en verwennen …

Overigens ben ik ervan overtuigd dat we op onze zoon Sven, z’n vrouwtje Elke en uiteraard ook op ons Hazel kunnen rekenen indien we toch op vakantie zouden willen vertrekken … ook al wonen ze 75 km van ons deur.

12. Krijgen de dwerggeitjes ook snoepjes?

O ja … dagelijks! Letterkoekjes als dessert na hun avondmaal en uiteraard op voorwaarde dat ze hun bord leeg eten! 😉

In het begin was de kassierster van de plaatselijke supermarkt nogal verbaasd dat we plotseling zoveel letterkoekjes kochten.

Nu ze weet waarom, koopt ze er zelf voor de geitjes en schaapjes van haar zoon. Keitof niet?

Gezonde snoepjes zoals appeltjes en worteltjes “en brunoise”, savooikool, andijvie, witloof, geroosterd brood in de oven … vormen de aanvulling van hun “dagelijkse kost”. Hun krachtvoeding wordt vervolledigd met gebroken maïs, geplette gerst en haver, maïsvlokken, hooi en lucerne - mix voor paarden … 😉

13. Zijn al jouw geitjes tam?

Ja, maar we hebben er maar twee … twee snoezige slijmerds die je met hun lieve ogen op zo’n manier aankijken dat je hart gaat smelten!

En van kleins af aan sprongen ze al op m’n schoot en zat ik onder de blauwe plekken! Nu nog altijd trouwens … 😉

14. Hoe tam zijn ze?

Tam staat voor gewillig en meegaand en zo kan je hen zeker niet omschrijven … Flappie en Prutske hebben (gelukkig!) nog hun eigen wil en karakter, maar het zijn plakkerds die tegen je aan schurken, schoothondjes die overal met je meelopen, bengels die continu om aandacht vragen, doddige en koddige kwajongens die je met hun pootjes schouderklopjes en/of hoofdklopjes geven, aan je haren trekken of gewoonweg je bretellen aan gort bijten als ze vinden dat ze niet genoeg aandacht van je krijgen.

Daarnaast zijn het rasechte Bourgondiërs … lamme goedzakken die hun buikje rondeten en dan in je armen in slaap dommelen of m.a.w. het zijn gewoonweg geweldige onbeschrijfbare superlieve diertjes!

15. Wat doe je om ze tam te maken? Wat doe je om ze tam te houden?

Wel ik geef toe dat ik met héél veel plezier héél veel tijd met ze doorbreng … dat ze om affectie vragen en ik die genegenheid met héél véél blijdschap kan geven.

Meer hoeft dat trouwens niet te zijn. Met dank aan m’n leeftijd en m’n pensioen trouwens!

16. Wie is gestart met dit slaapritueel (knuffelen) Prutske of jij?

Ach … zoiets gebeurt spontaan en kan onmogelijk worden gedirigeerd.

Vanaf het begin (en nu nog altijd trouwens) slaapt onze Prutske in een kipkruiwagen gevuld met hooi en stro. Soms ligt hij boven op het kippenhok dat ook in hun stal staat en ’s nachts hermetisch wordt afgesloten vanwege de vossen en de steenmarters … nachtdieren die we hoe dan ook héél graag zien komen en waarvoor we dus voorzorgsmaatregelen treffen. Dit even terzijde …

Maar om nu verder te gaan over onze Prutske moeten we toch onderstrepen dat hij nogal gemakzuchtig van aard is om het woord “lui” niet te gebruiken … Dus waarom zou hij zijn avondmaal niet nuttigen zoals de Romeinen, t.t.z. loom onderuit gezakt in z’n bedstee of in z’n luie zetel?

Feit is dat ik naast hem op een melkstoeltje zit om hem te voederen en dat wanneer hij compleet voldaan is, hij stilaan in slaap begint te vallen, hij zijn hoofd op mijn schoot of in mijn armen legt en zachtjes begint in te dommelen.

Ik streel hem dan … waardoor hij regelmatig versuft en half verdwaasd ontwaakt en hij mij op zijn beurt begint te knuffelen en likjes begint te geven. Superlief toch!

17. Is elke avond knuffeltijd?

Elke avond … maar niet altijd op dezelfde manier natuurlijk.

Spontaniteit wordt niet geörchestreerd. En geef toe … af en toe kampt in iedere liefdevolle menagerie toch wel eens één van de twee partners met hoofdpijn … of niet soms? 😉

En ja … net zoals het iedere avond knuffeltijd is, is het ook iedere morgen “borsteltijd” waarbij geitjes en schaapjes netjes staan aan te schuiven om geborsteld te worden. Hopelijk leest de FOD Belastingdienst niet mee want mag ik als gepensioneerde wel degelijk het niet gedeclareerde bijberoep van geiten/schapen barbier uitoefenen? 😉

18. Knuffel (slaapritueel) je enkel met Prutske of ook met andere dwerggeitjes?

“Liberté, égalité, fraternité” oftewel “Vrijheid, gelijkheid, broederschap” is een leus die ik hoog in het vaandel voer.

Vandaar dat niet alleen Prutske, maar ook de rest van de beestenboel iedere avond flink wordt geknuffeld of op z’n minst aardig wordt gestreeld, net zoals tijdens het matineuze “borstelmoment” overigens … zowel door Oma Marinetje, ons kleindochter Hazel als mezelf.

19. Prutske geniet echt van het knuffelen. Welk gevoel geeft deze knuffelbeurt jou?

Ach … zo’n echte liefde, diep vertrouwen en blinde verstandhouding tussen mens en dier is toch gewoonweg de top van gelukzaligheid en is met geen woorden te beschrijven. Ik heb dat (ik weet niet hoe en / of waarom!) met vele dieren en ja – geloof het of niet – maar de egels in onze tuin bijvoorbeeld zullen zich zelden oprollen als ik hen oppak.

20. Wat vind je van de mensen die dit gedrag wat overdreven vinden?

Ik geef geen moer om wat mensen van me denken en bovendien … het laat me gewoonweg ijskoud.

Onze beestenboel en wij voelen ons geweldig goed.

Waarom zou ik me dus in godsnaam Freudiaanse vragen moeten beginnen stellen en/of me verdiepen en mezelf ontleden in de psychologie om mijn gevoels- en zielenleven te verklaren?

Waarom zou ik de liefde die de dieren me onvoorwaardelijk en zo graag geven moeten afwijzen?

Zou dat niet hemeltergend zijn?

Af en toe lees ik op deze site dat sommige fokkers zo’n soortgelijk gedrag belachelijk vinden.

Laat me daar onmiddellijk aan toevoegen dat zo’n fokkers (en ik hoop dat ze met zéér weinigen zijn!!!) geen dierenliefhebbers zijn, maar simpelweg commerçanten gebrand op geldgewin!

Trouwens … enkele jaren geleden ben ik op een avond eens met een Ierse vriend beland in een afgelegen pub ergens in een godvergeten gat diep in de Connemara.

Iedereen staarde me wantrouwig aan omdat ik blijkbaar een verdomde “outlander / alien” was.

En weet je wat m’n Ierse vriend Sean luidop tegen iedereen zei in dat café … “Fuck all those people Guy!”

Wel sinds die avond is Sean’s levensles mijn levensmotto geworden!

21. Wat vinden de buren van jouw geitjes? Mekkeren ze niet te veel?

Daar hebben we geen enkel probleem mee.

We wonen moederziel alleen in de open velden. En als ze mekkeren … mekkeren ze in stilte, gewoon om moeilijk te doen en me attent te maken op het feit dat wanneer ik hen de rug toekeer om terug binnenskamers te treden, zij dat zondermeer niet op prijs stellen!

Oma Marinetje heeft al gesuggereerd om voor mij in hun stal een bijkomend bed te plaatsen. 😉

22. Waar heb je de kennis gehaald voor de verzorging van de geitjes?

Vooral vakliteratuur, sites op het internet en uiteraard sowieso uit de info van deze “Dwerggeitengroep”.

23. Wat zou je zeggen tegen (jonge) mensen die met dwerggeitjes willen starten? Wat wil je nog extra vermelden (toevoegen) over dwerggeitjes?

Dieren zijn geen wegwerpproducten, vragen héél véél van je (vrije) tijd, rekenen dagelijks op jou … van ’s morgens tot ’s avonds, hangen van je af. Dieren hebben net zoals mensen gevoelens, diepe gevoelens, maar kunnen ze niet op dezelfde manier uiten.

Dieren vragen om verzorging, aandacht en affectie.

Telkenmale als ik in een dierenasiel kom, springen de tranen me in de ogen … Het is toch zó godgeklaagd en zó hemeltergend dat er in een mens zoveel onmenselijkheid en dieronvriendelijkheid schuil kan zitten om dieren op zo’n afschuwelijke en verschrikkelijke manier te behandelen, te verwaarlozen en uiteindelijk als afval te dumpen!

Nogmaals … bezint en denk tweemaal of zelfs meer na vooraleer je een dwerggeitje of een ander dier aankoopt!

Ga eerst eens langs bij een dierenasiel, vergewis je van het aangedane dierenleed en adopteer desnoods!

En wanneer je na een grondig gewetensonderzoek toch ten volle overtuigd bent dat je zo’n schattig belhameltje (liefst twee want het zijn kuddedieren!) zult kopen en/of adopteren, zul je merken dat (dwerg)geitjes één van de allerliefste creaturen op aarde zijn!

En wat sommige (!!!) gewetenloze dierenfokkers betreft …

Besef dat geldgewin geen dierenliefde is, maar voor de dieren zelf een zéér pijnlijke contradictie!

Guy Charleer aan Dwerggeiten

Bedtijd met een verhaaltje over de boze wolf en de zeven geitjes. En ja hoor … wanneer de oogjes dicht beginnen te vallen, rest er enkel nog die obligatoire dikke nachtzoen en stevige knuffel! Slaapwel Prutske! 😉