რადიარდ კიპლინგი

თუ

თარგმანი მურმან ლებანიძისა

თუ ძალგიძს, დარჩე ძველებურად მშვიდი და მტკიცე

და არ დაიბნე, როცა თავგზა ებნევა ყველას,

თუ ძალგიძს სიმხნედ, შემართებად და რწმენად იქცე,

როცა შენ ირგვლივ მკვდარი არის შენდამი რწმენა;

თუ ძალგიძს მკაცრი მოთმინებით ელოდო ხვალეს,

ცრუს, გაუტანელს არ მიაგო სიცრუე ავი,

მოძულეს შენსას მძულვარება შეუნდო მალე

და თან არც ქრისტედ არ აჩვენო არავის თავი,-

თუ შეგიძლია სულში მარად ოცნება რეკდეს,

მაგრამ ოცნების არასოდეს არ გახდე მონად,

გამარჯვებას და დამარცხებას თანაბრად შეხვდე

და ამ ორ თაღლითს მიეგებო ტოლად და სწორად;

თუ შეგიძლია აიტანო, სიმართლე შენი

ბრბომ, სულმდაბალმა, ვით აქცია ხითხითის საგნად,

იხილო ერთ დღეს დანგრეული, სიცოცხლის დღენი

რასაც შესწირე და შენებას შეუდგე ახლად,-

თუ შეგწევს ძალა, მაგიდაზე დაყარო ჩალად

რაც გაგაჩნია, გიშოვნია ოფლით და სისხლით,

წააგო წყნარად, წაგებული ჩათვალო არად,

იშოვნო კვალად და სასწორზე შეაგდო რისკით;

თუ შეგწევს ძალა, წარბი შეჰკრა, მოთოკო გული,

მოუხმო ნერვებს, გამაგრდე და ივარგო ასწილ-

ეს მაშინ, როცა სულიერად დაღლილს და დაცლილს

ნებისყოფაღა გეუბნება: "წინ-მეთქი! გასწი!"

თუ შეგწევს ძალა, ბრბოში იყო და დარჩე კაცად,

მეფეებს ახლდე და გახსოვდეს ყოველთვის ხალხი,

შენი ღირსება არ დაკარგო აროდეს არსად,

მტერ-მოყვარესთან პირდაპირი იყო და ლაღი;

თუ შეგწევს ძალა, გაიაზრო ყოველი წუთი,

აზრით დატვირთო სამოცივე ფეხმარდი წამი,

მაშინ შენია, შვილო ჩემო, ეს მიწის ბურთი,

ადამიანიც მაშინ გქვია, და გერქვას - ამინ!