Wiedeń 2020

Praca "Wiedeń 2020" powstała podczas ostatniego przed blokadą granic pleneru. Wówczas jeszcze nie wiedziałem, co nas czeka. Teraz zdjęcie to jest wspomnieniem minionego i prognozą nadchodzącego - ograniczenia przestrzeni życia, zamknięcia w strachu, ciasnocie i separacji.

Fotografia ta jest również symbolem tęsknoty do utraconego, tym samym będąc pragnieniem. Pałac cesarski widziany jest przez szybę. To dziś bardzo wymowne.

Światy, które przenikają się w obrazie, nie do końca zrozumiałe, nie zawsze czytelne, czasem zniekształcone, są jak obecne doświadczenia światów, które zobaczyć można głównie na ekranie komputera czy telewizora. Nie sposób pojąć wszystkiego, łatwo jest poczuć się zagubionym. Codzienne decyzje, dawniej łatwe, dziś stały się niezwykle trudne.

Przestawiony na fotografii dziedziniec pałacowy jest zamkniętą, ciemną przestrzenią. Wszystko, co w tej przestrzeni zostanie oświetlone, zostanie objawione. Prostopadłościan dziedzińca pałacowego w Wiedniu 2020 objawił świat, który nastał chwilę potem. To moment, w którym camera obscura objawiła przyszłość na fotografii ukazującej to, co było.