เส้าหลินสองใหญ่

เส้าหลิน สองใหญ่

เขียนโดย ขุนอัสดร

หนังใหญ่จากทีมสร้างฮ่องกงที่สร้างแนวโบราณและมีเนื้อหาที่ดีมากเรื่องหนึ่งซึ่งจะเล่ากันในวันนี้คือ Saolin หรือชื่อไทยว่า เส้าหลิน สองใหญ่ เป็นหนังใหญ่ฟอร์มยักษ์ รวมดาราระดับฝีมือสุดยอดของวงการหนัง เรื่องนี้นำแสดงโดย หลิวเต๋อหัว เซียะถิงฟง และเฉินหลง(เป็นดารารับเชิญกิตติมศักดิ์) ฟ่านปิงปิง ทีมเขียนบททำงานได้ยอดเยี่ยมมาก คิวบู๊ก็เยี่ยมเช่นกัน เนื้อหาให้แง่คิด แนวทางชีวิตแก่คนทุกระดับได้ แม้จะเป็นหนังแนวโบราณก็ตาม

เส้าหลิน สองใหญ่ บอกเล่าชีวิตของนายพลทรงอำนาจเหนือชีวิตคนจีนยุคแตกแยกก๊กเหล่าระหว่างนายพลกองทัพในมณฑลต่างๆที่แย่งอำนาจ ขยายดินแดน ทำให้ชีวิตชาวบ้านยากแค้น อดอยาก ส่วนนายพลก๊กเหล่านั้นกลับแย่งอำนาจ เข่นฆ่ากันเอง เพื่อหวังเป็นผู้ชนะหนึ่งเดียว หลิวเต๋อหัว เป็นนายพล โฮ่วเจีย มีฝีมือรบชนะ ได้ดินแดนกว้างไกล ร่วมรบกับน้องชายร่วมสาบานที่แสดงโดย เซียะถิงฟง เป็น เฉาหมั่น ซึ่งเก็บความริษยาและอยากมีอยากเป็นใหญ่เยี่ยงพี่ชายไว้ วันหนึ่งเฉาหมั่นไล่ตามนายพลคนหนึ่งเข้าไปในวัดเส้าหลินที่ช่วยเหลือชีวิตไว้แลกกับลายแทงสมบัติ แต่โฮ่วเจียก็ไม่ละเว้นชีวิตนายพลคนนั้นด้วยความโหดเหี้ยม ความสงบเยือกเย็นของเหล่าหลวงจีนจึงไม่สนใจการยั่วยุ หมิ่นแคลน ของนายพล โฮ่วเจียและเฉาหมั่น พี่ชายได้สอนเฉาหมั่นว่า ถ้าจะเป็นใหญ่เหนือคน ต้องโหดเหี้ยม ไม่มีแม้สักลมหายใจที่จะเมตตาต่อใคร

วันหนึ่งโฮ่วเจียทราบว่า นายพลอีกคนซึ่งเป็นพี่ร่วมสาบานกันคิดฮุบอำนาจของเขาทั้งหมดด้วยการบังคับให้ลูกสาวของเขาหมั้นหมายกับลูกชายนายพล อีกทั้งพี่ชายคนนี้ชอบเอาเปรียบเขา จึงตัดสินใจสังหารนายพล แต่เฉาหมั่นหักหลังด้วยการบอกแผนร้ายให้นายพลรับทราบ ทั้งสองต่อสู้กันโดยเฉาหมั่นนั่งรออีกห้องพร้อมกับส่งสมุนฝีมือดีไปฆ่าโฮ่วเจียกับนายพลให้สำเร็จ โฮ่วเจียต่อสู้หนีตายไปที่วัดเส้าหลิน แต่ต้องสูญเสียลูกสาวกับฟ่านปิงปิง แสดงเป็น เมียโฮ่วเจียก็หนีหายไปหลังจากลูกสาวตายด้วยความเศร้า

ความตายของลูกสาวและเมียหนีหายจากเขาที่เป็นสาเหตุให้ลูกตาย ทำให้โฮ่วเจียซึมเศร้า ไม่อยากมีชีวิตอีกต่อไป เจ้าอาวาสให้เขาอาศัยอยู่ที่โรงครัวของวัดเส้าหลิน ขณะที่ลูกวัดยังหวาดระแวงโฮ่วเจียที่เคยฮึกเหิมและแสดงกิริยาหมิ่นแคลนพวกเขามาก่อน ที่ห้องครัวแห่งนั้นทำให้นายพลที่เคยทรงอำนาจได้พบความสุขแห่งชีวิตแท้จริงจากคำแนะนำของพ่อครัว (เฉินหลง) ซึ่งใช้ชีวิตง่ายๆปรุงอาหารเลี้ยงชาวบ้านที่หลบอาศัยในวัดเส้าหลินเพื่อหนีภัยสงคราม โฮ่วเจียเห็นความอดอยากของชาวบ้าน การแบ่งปันอาหารของพวกหลวงจีน พ่อครัวให้โอกาสแก่เขาได้แบ่งปันแจกอาหารให้ชาวบ้านเป็นครั้งแรกในชีวิต

ต่อมาโฮ่วเจียเผาศพลูกสาวแล้วจึงประกาศตนขอบวชเป็นพระ เจ้าอาวาสยินยอมรับเขาไว้ โฮ่วเจียยังคงอาศัยที่โรงครัวของวัดเส้าหลิน ได้พูดคุยกับเณรที่พ่อครัวดูแลและทำงานด้วยกัน ฝึกมวยเส้าหลิน ไม่นานหลวงจีนในวัดนั้นก็ยอมรับเขาเป็นพระร่วมวัดเส้าหลินทำงานเพื่อปกป้องวัดและดูแลชาวบ้าน วันหนึ่งโฮ่วเจียทราบว่า เฉาหมั่นขุดสมบัติเก่าแก่ของชาติไปแลกกับอาวุธฝรั่ง เขาเสียใจที่น้องชายยอมเป็นทาสฝรั่งและยังจับชาวบ้านไปใช้แรงงานขุดสมบัติโบราณของจีนขายให้ฝรั่งอีก ลูกหลานชาวบ้านที่อาศัยวัดเส้าหลินล้มตายเกลื่อน โฮ่วเจียตัดสินใจไปช่วยลูกหลานชาวบ้านเพื่อให้ได้พบกับสมาชิกครอบครัวโดยไม่สนใจว่าที่ซ่อนตัวของเขาอาจถูกเปิดเผยได้

เมื่อเฉาหมั่นรู้ที่ซ่อนตัวของโฮ่วเจียก็นำกองทัพทหารบุกวัดเส้าหลินหวังฆ่าเขาให้ตาย โฮ่วเจียเสนอแผนถ่วงเวลาให้เจ้าอาวาสและพระขนย้ายชาวบ้านออกจากวัดเส้าหลิน พระอีกกลุ่มก็ช่วยปลดปล่อยนักโทษลูกหลานชาวบ้านที่เฉาหมั่นจับไว้ ด้วยคาดว่าเฉาหมั่นต้องฆ่าล้างวัดแน่นอน เขาจึงยอมเป็นตัวล่อ เฉาหมั่นจับโฮ่วเจียไปยังบ้านพักเพื่อหมิ่นแคลนและล้างแค้นให้อดีตที่เคยโดนโฮ่วเจียกระทำแบบเดียวกัน ครั้งนี้เขาจับเมียโฮ่วเจียมากดน้ำให้ตายเพื่อให้โฮ่วเจียเสียใจที่เห็นเมียตายต่อหน้า แต่เฉาหมั่นก็รู้ว่าเสียท่าที่ถูกโฮ่วเจียหลอกเมื่อนักโทษถูกพระวัดเส้าหลินปลดปล่อยหนีไปได้ทั้งหมด โฮ่วเจียกับเมียก็หนีรอดได้หวุดหวิด

เฉาหมั่นนำกำลังทหารบุกวัดเส้าหลินซึ่งตั้งกับดักและค่ายกลไว้ ขณะชาวบ้านหนีตายโดยพ่อครัวกับเณรวัดเส้าหลินนำทางหนีออกจากวัดไปทั้งที่รู้ดีว่า ครั้งนี้วัดจะเหลือแค่ซากปรักหักพังและความตายของพระที่สละชีพเพื่อปกป้องวัดและถ่วงเวลาให้ชาวบ้านหนีตายได้สำเร็จ โฮ่วเจียขอร้องให้เมียนำเถ้ากระดูกลูกสาวหนีไปพร้อมคณะพ่อครัว เขาจะอยู่ร่วมตายกับพระวัดเส้าหลิน เขารอเฉาหมั่นมาต่อสู้และหวังจะสอนให้น้องชายมีจิตสำนึกที่ถูกต้อง ละวางกิเลสตัณหา ความโลภ ละทิ้งความแค้น เพื่อทำหน้าที่พี่ชายเป็นครั้งแรก

ท่ามกลางการต่อสู้ของกองทัพเฉาหมั่นกับพระวัดเส้าหลิน กองทหารฝรั่งนำปืนใหญ่ไประดมยิงหวังสังหารทุกชีวิตในวัดให้ตายด้วยความแค้นที่ธุรกิจระหว่างเฉาหมั่นกับฝรั่งพังลงเพราะพระวัดเส้าหลิน โฮ่วเจียต่อสู้กับเฉาหมั่นด้วยหวังปลุกจิตสำนึกของความเป็นคนให้น้องชาย หลายครั้งที่เขาสามารถฆ่าเฉาหมั่นได้ ก็ไม่ได้ทำ อีกทั้งยังช่วยชีวิตของน้องชายไว้ จนกระทั่งเขาต้องแลกชีวิตตัวเองเพื่อให้เฉาหมั่นอยู่รอด เวลานั้นเฉาหมั่นจึงรู้สำนึกว่า ความกลัวการล้างแค้นของพี่ชายเป็นจิตสกปรกของเขาเอง ขณะที่โฮ่วเจียละทิ้งความแค้น ให้อภัยเขาอย่างแท้จริง พี่ชายหวังให้เขามีจิตวิญญาณของคนจีน รู้จักอภัย เพื่อสร้างทานบารมียิ่งใหญ่ โฮ่วเจียพยายามทำหน้าที่พี่ชายที่ดีกับเฉาหมั่นด้วยการเอาชีวิตแลกชีวิตของเขา แม้เฉาหมั่นจะรอดตายก็อยู่บนกองเลือดของเพื่อนทหารและความตายของพระวัดเส้าหลิน โดยเฉพาะยืนบนศพโฮ่วเจีย พี่ชายที่แสนดีของเขา

เส้าหลิน สองใหญ่ มีบทบู๊ที่ดี มีคุณภาพ ได้เห็นคุณค่าของมวยจีนแบบฉบับวัดเส้าหลิน จิตใจของพระ การรู้จักให้อภัย อโหสิกรรม เป็นทานบารมีอันยิ่งใหญ่ที่มนุษย์พึงทำได้ทุกชั้นวรรณะ ข้อคิดที่สำคัญคือ ท่านอาจทำลายรูปลักษณ์ได้ แต่ทำลายความจริงหรือจิตวิญญาณไม่ได้ มันเป็นสัจธรรม สิ่งที่ได้เห็นจากเนื้อหาในหนังเรื่องนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์จีนคือ ฝรั่ง ผู้รุกรานไม่ใช่ผู้หวังดีต่อเจ้าบ้าน แต่หลอกใช้ เอาเปรียบ ถ้าเจ้าบ้านไม่โลภ ไม่โง่ ฉลาดเท่าทัน จักเป็นผู้ที่ฝรั่งเกลียดชังที่สุดเสมอ แม้ในปัจจุบันข้อคิดนี้ก็ยังใช้ได้ ความจริงที่ว่า ผู้รุกราน มิใช่ผู้หวังดี คนดีจะไม่รุกรานใครก่อน แต่จะรู้จักความพอเพียง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ให้อภัย ละทิ้งแค้น รู้จักอโหสิกรรม ยังใช้ได้ถึงวันนี้ หากมองอย่างละเอียดจะพบว่า วันนี้ผู้รุกรานฝ่ายเดียวยังคงเป็นคนกลุ่มเดิมจากอดีต คือ ชาติตะวันตก ดังนั้น หนังเรื่องนี้ช่วยเตือนใจเจ้าบ้านชาติเอเชียต้องขวนขวายหาความรู้ จดจำบทเรียนจากอดีต อย่าประมาท ฝึกตนเป็นผู้ฉลาดเท่าทันไว้ ถ้าไม่อยากกลายเป็นอาณานิคมของตะวันตกยุคใหม่อีกครั้ง ควรทำตนเป็นคนฉลาดให้ฝรั่งเกรงใจ ไม่ชอบหน้า ดีกว่าเป็นคนถูกเอาเปรียบอย่างคนโง่ที่ฝรั่งในอดีตปรามาสหมิ่นแคลนไว้

******************************