Embedded Files
Het veld is roeg, het veld is groot
en op het veld, daor is de dood -
saens giet 't er rauw en bloedig haer...
bint Ellert- Brammert in de waer.
Zie spant de draoden op het veld
en reur kompt zie, as bellen meld:
der bint waer lu um te beroven
en tot bedaank de kop te kloven!
Zie loert as spinnen in 'n wob
in Drenthelaand .... over de grop
daor flusterd man: "het veld is groot
en op 't veld daor is de dood!"
Met mes en biel bint zie vertrouwd,
veur hel en duvel niet benauwd -
Man beeft veur Brammert en zien zeun
en 't volk langs 't veld is bang en heun.
Het is een mooie zommerdag...
een nuver wicht, met bliede lach
um al de zun, zo jong en stark..
is op de akker an het wark.
Zie zingt van bloempies, die ze vun
en van het neie dagbegun,
van 't leven dat vol bliedschup is
en net as zie, zo jong en fris.
Maor zie zot niet de reus, die kil
en heur beloert met wrede blik -
an Ellert- Brammert daenkt zie niet...
zie warkt en zingt heur hoogste lied.
Daor springtte achter 't bossie vot!
en grip het wicht " o, wat een lot!
zie raert en rop um Moe en Vao
maor ach, hie lacht... kent gien genao.
En Ellert drag heur naor zien hol,
daor leeft de rovers -as de mol -
en 't wicht dat mot heur 't hoeswark doon
't Gerak en kleer' moet hemmel schoon.
Een rover blif ait bij heur thoes
en past op heur - Zie wil hen hoes!
maor vluchten, ach, dat kan zie niet
heur aolders hoes, dat is zo wied!
En zeuven jaor giet dat zo deur -
het longern maakt heur droof en meur...
zie slooft veur heur, dot 't roegste wark...
nog is zie jong en fris en stark.
Dan op een dag, komp Ellert thoes
en blif met heur allen in hoes "
't is Brammerts beurt, hie giet hen 't veld
veur neie daoden van geweld.
En Ellert zeg: ,mien lieve wicht'
mien baord is roeg en stoppelig -
toe schaer mij ies'' - en in heur schoot
legtte zien heufd, zo grof en rood.
Zie beeft - zot oetkomst - pakt dan gauw
het grote mes en met ien houw
snidt zie zien roege reuzenkop
zo van zien lief... en vlucht en lop!
Maor ach, het veld is roeg en groot
en op het veld, daor is de dood...
as dolkies Brammert Ellert vindt!
Zie rent en lop, snel as de wind.
De grond dreunt - Brammert zit heur nao !
- zie schreit en rop um Moe en Vao -
In 't hol vun hie zien zeune dood
en brult van zaerte, schroowt um blood.
Waor is het wicht! - en ach, zie rent
dwars deur de stroek, dwars deur de bent.. ,
maor reuzenschreden bint zo groot
en achter heur, daor is de dood.
Daor lig het darp, zie kan 't al zeen
de kleine hoez' Orvelterveen -
daor woont heur volk, heur Moe en Vao,
maor Brammert is heur al slim nao.
Daor is heur hoes, zie is in 't darp,
maor Brammert nemp zien biel en warpt
met reuzenkracht naor 't bange wicht.. .
maor zie slat juust de baander dicht!
en dreunend slat de biel in 't holt
blif trillend steken, ,,o, mien volk"
schreit 't dapper wicht - zie is now vrij
van zeuven jaoren slaovernij.
En brullend stiet aol' Brammert daor
en schroet en ragt en maakt misbaor -
Zien wilde Ellertzeun is dood "
het veld is leeg en roeg en groot.
Aol , Brammert vluukt Orvelterveen "
hie mag 't niet veur zien ogen zeen.
Daor gunder lig het witte zaand -
een hoge bult, an 't darp zien raand.
En dan blas Brammert... dag en nacht -
het stoefzand wodt op d' akkers bracht -
en ok de hoez' komp under 't zaand -
het volk dat vlucht hen 't naoberlaand.
Waor eenmaol was: Orvelterveen
vin wij gien hoez', maor zaand en steen.
De barg, die Brammert hellig bleus
het Brammertshoop- naor d' aole reus.
De eeuwen gungen over 't veld -
de tied gunk deur , nog wodt verteld :
van Ellert, Brammert, 't wicht in nood
en van het veld, zo roeg en groot.
uit "Het Wollegres"
Drentse Balladen van
Roel Reijntjes............
Google Sites
Report abuse