Exodus 12 en het Avondmaal
HET AVONDMAAL:
(Lezen: Exodus 12, en 1Kor 5:7-9)
Wanneer wij het OT lezen dan lezen wij dat God vele wetten en inzettingen aan Israël gegeven heeft.
Jezus heeft de doop en het avondmaal ingesteld..(Matth. 28:19, Luk 22:19, 1Cor 11:23-26)
Ik denk om het avondmaal goed te begrijpen, is het nodig dat wij het proberen te zien, in de historische context van Jezus. Jezus als Jood, heeft in het etmaal van zijn sterven, tijdens de Joodse cedermaaltijd. (Paschamaaltijd) het ingesteld.
Dus volgens Paulus gaat de viering van het avondmaal onze gedachten terug naar de dood van Jezus Christus. En verkondigen wij wat die dood betekent.
De context van Exodus is: God heeft het gekerm gehoord van de Israëlieten en herdacht aan zijn verbond met Abraham (Ex 6:4). In Genesis 15:7-13 zegt God tegen Abraham, toen nog Abram. Dat hij een verbond met hem aanging. En dat de nakomelingen van Abraham in een vreemd land zullen dienen en dat zij onderdrukt zouden worden. De reden dat zij uit Kanaän weg trekken is omdat de maat van de ongerechtigheid van de Amorieten nog niet vol was. (De verzamelnaam van de volken in Kanaän- Gen 15:17-21)
En na 430 jaar (Ex 12:40) vertrok het volk van Israël uit Egypte..
In 1Kor 5:7-9 wordt Jezus het paaslam genoemd. Ik heb al verteld dat de Here Jezus het avondmaal heeft ingesteld ter gelegenheid van zijn viering van het pascha met de discipelen. Dit gebeurde op de donderdag voor zijn sterven. De Israëlieten vieren de bevrijding uit Egypte. Een beeld wat God heeft naar de werkelijke bevrijding.
Exodus 12:5-6 U moet een lam zonder enig gebrek hebben, een mannetje van een jaar oud. U moet het van de schapen of van de geiten nemen. U moet het in bewaring houden tot de veertiende dag van deze maand, en heel de verzamelde gemeenschap van Israël zal het slachten tegen het vallen van de avond.
De HSV vertaalt ‘het slachten tegen het vallen van de avond’. Letterlijk staat er tussen twee avonden in. Dit bleek later in de geschiedenis van het jodendom ‘ het 9e uur’ te zijn. Dat is 15.00 uur onze tijd. Het 9e uur van de dag was de tijd van het gebed (vlgns Hand 3:1). De Israëlieten gingen dan dagelijks op naar de tempel om te zien hoe het brandoffer werd geofferd. Maar als het pascha er was, dan was het erg druk, dan kwamen de Israëlieten van uit de hele wereld naar het tempelplein om de offering te zien van de 7 paaslammeren. (Dit zijn niet de eigenlijke paaslammeren die men in gezinsverband at, dat had men de dag van te voren gedaan.. net als Jezus, maar de offerdieren die op het tempelplein geslacht werden, werden geslacht en op het brandoffer altaar geofferd ten behoeve van de natie Israël.
Zo gebeurde dat ook in het jaar waarin op dat moment Jezus Christus stierf als het ware Paaslam op het kruis van Golgotha. De Bijbel zegt ook op welk uur Jezus stier; namelijk vlgns. Matth 27:45-46, het 9e uur van de dag. Het tijdstip van gebed en waarop het avondoffer gebracht werd. Dus terwijl de vrome Israëliet zich spoedde naar het tempelplein om de slachting van de 7 lammeren mee te maken stierf net buiten de stad op het zelfde uur ‘ het ware Paaslam’. Want zegt Paulus: “want ook ons Paaslam is voor ons geslacht: Christus”.
Het pascha heeft dus alles te maken met het sterven van Jezus. In de avond voordat Jezus stierf zegt Hij niet voor niets tegen zijn discipelen:’ Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden”.(Luk 22:15). Het OT pascha ziet dus vooruit naar het NT verlossingswerk van Jezus.
HERINNERINGSFEEST:
Exodus 12:14: “ Deze dag moet voor u een ‘gedenkdag’ worden. U moet hem vieren als een feest voor de HEERE, U moet hem vieren als een eeuwige verordering, al uw generaties door”
Alleen bij het eerste pascha werd het bloed aangebracht aan de huizen van de kinderen van Israël em ging de verderf engel door het land Egypte en het land Gosen om de eerst geboren kinderen te doden.. welke geen bloed aan de deurposten en bovendorpel hadden geplaatst.
Men hoefde dus daarna niet meer te schuilen achter het bloed. In Num 9 en Joz 5, lezen wij dat het feest een jaar later weer werd gevierd in de woestijn ter herinnering aan die éénmalige verlossing uit Egypte.
Het pascha was een feest voor de verlosten uit Egypte.
De overeenkomst mbt het avondmaal is, Jezus heeft het avondmaal ingesteld in het etmaal dat Hij stierf. Alle keren van het avondmaal verwijst dus naar de kruisdood van Jezus.
Dit betekent dat het avondmaal bestemt is voor mensen die verlost zijn en die zich dus herinneren aan het ‘WERK’ wat Jezus gedaan heeft aan het kruis.
NOOT: De eerste verwijzing dat het avondmaal gevierd is vinden wij in Hand 2:42-46…
God openbaart zich in Exodus 12 als Redder van het volk Israël. Met Pesach openbaart Jezus zich als Redder van degene die Hem toebehoren.
Conclusie: Het reddingsplan voor de mens gaat altijd van God uit.
HET PAASLAM:
(lezen Exodus 12:3-6)
Ik wil nu gaan kijken naar het paaslam; De kant dat bij het avondmaal op de voorgrond staat is de gedachtenis van Jezus zelf. Hij is het ware Offerlam. En dit vinden wij ook terug in het Joodse pascha. Opvallend is dat in Exodus 12 niet op de paasdag zelf het lam werd uitgekozen, maar 3 dagen eerder. Het dier werd uit de kudde gehaald en apart gehouden
De eerste reden kan zijn, dat het dier niet gewond of ziek raakte in deze drie dagen. De tweede reden is dat het dier een plaats in het gezin in neemt.
Wat weinig mensen beseffen is dat de 9e plaag drie dagen duurde en onmiddellijk daarop kwam de 10e plaag. Van de 10e t/m14e dag van de eerste maand moesten de Israëlieten het dier apart houden. Letterlijk staat er in bewaring. Opvallend is ook dat wanneer het huishouden klein was, men het moest
delen met de buurman. Het dier moest zonder enig gebrek zijn. Letterlijk staat er volkomen, of voltooid. Het mocht dus niet verwond of ziek zijn.
Exodus 10:23 Zij zagen elkaar niet, en drie dagen (lang) stond niemand op van zijn plaats. Voor alle Israëlieten echter was het licht in hun woongebieden.
Dus in de tijd dat heel Egypte in duisternis was, was er licht in de gebieden van Israëlieten.
Misschien kan het op een NT manier gezegd worden; Het lam zorgde voor het licht in de woongebieden van de Israëlieten.
Openbaring 21:23 En de stad heeft de zon en de maan niet nodig om haar te beschijnen, want de heerlijkheid van God verlicht haar, en het Lam is haar lamp.
Conclusie: Het paaslam was in het midden van de Israëlieten. En zo moet Jezus Christus in ons midden zijn.
Vierdagen, of 3 nachten leefde dit lam tussen de gezinnen. En ik kan mij voorstellen dat in deze tijd, men zich hechtte aan dit lammetje. En dat men met droefheid het lam ging doden. Om zelf gered te worden. Op deze manier kunnen wij een parallel trekken naar het avondmaal. Wij mogen met droefheid zien,.. hoe Jezus, geslacht is.. zodat wij gered zijn.
Jeremia 16:7 Ook zal men geen brood voor hen breken vanwege de rouw, om iemand te troosten over een gestorvene, en men zal hun niet te drinken geven uit de troostbeker vanwege iemands vader of vanwege iemands moeder.
In Israël was het de gewoonte om troost te zoeken wanneer iemand gestorven was. Men kwam bij een om brood te breken en uit de drinkbeker te drinken.
Bij de instelling van het avondmaal, is dit een onderdeel. Wij herdenken Hem als de gestorvene. Wanneer wij er gelijk achteraan zeggen, ja.. maar Hij is weer opgewekt… dan staan wij niet stil bij het lijden en sterven… en het werkelijke offer van Jezus Christus.
EEN PAASLAM PER GEZIN:
Er werd een paaslam per gezin gegeten. Of te wel, per familie. Het volk kon niet op een plaats bij een komen en van 1 lam eten. Het werd afzonderlijk gevierd. Ook nu mogen wij het afzonderlijk vieren. Er is maar 1 gemeente van God. Maar deze kan niet op 1 plaats tegelijkertijd samenkomen om het avondmaal te vieren.
Opvallend is ook dat kleine families niet konden zeggen: Wij nemen een half lam. Er moest gedeeld worden. 1 lam moest totaal worden gebruikt.
Voor ons kan dat betekenen, dat wij geen genoegen moeten nemen met een halve Jezus. Wij kunnen niet met een been in de wereld blijven. Jezus is totaal voor ons gestorven. Niet voor de helft.
Bij de viering van pascha laat God zien dat wie achter het bloed van het lam schuilt, veilig is voor het oordeel. Ook hier is een parallel te trekken. Het bloed van Jezus brengt ons verzoening en het oordeel gaat aan ons voorbij op grond van het offerlam.
TOTDAT HIJ KOMT!
Exodus 12: 11,22 En zo moet u het eten: uw middel omgord, uw schoenen aan uw voeten en uw staf in uw hand. U moet het met haast eten, het is Pascha voor de HEERE
Neem dan een bosje hysop en doop het in het bloed dat in een schaal is, en strijk van het bloed dat in de schaal is, op de bovendorpel en op de beide deurposten. Maar wat u betreft, niemand mag de deur van zijn huis uitgaan, tot de volgende morgen.
Opvallend is dat God niet zegt: rust de nacht goed uit want morgen vertrekken wij. De Israëlieten moesten 's nacht klaar staan om direct te vertrekken. Zodat zij elk ogenblik konden vertrekken. Op weg naar hun beloofde land. Zij konden niet uitrusten… het rustig aan doen, maar waren gereed om direct te vertrekken, ondanks dat zij wisten dat het de nacht kon duren.
Dit is ook een parallel met ons. Ook wij moeten klaar zijn.. Wij moeten Jezus elk moment verwachten. In het boek Openbaring is het laatste wat Jezus zegt:" Ja, Ik kom spoedig. Amen." Dit betekent dat wij Hem moeten blijven verwachten elk moment van ons leven. Ook wij mogen niet rusten en denken... het zal nog wel even duren voordat Jezus terug komt.. ik heb alle tijd.
1Kor 11:26 Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt.
Wij moeten dus de Here Jezus blijven verwachten. Beseffen, vieren en verkondigen alsof dit de laatste maaltijd kan zijn hier op aarde.
Vers 11 eindigt met: Het is een pascha voor de HEERE. Het woord pascha betekent voorbij gaan. Wanneer God het bloed zag, ging Hij met Zijn oordeel voorbij de woningen. Wij gedenken bij het avondmaal dus ook dat Zijn oordeel aan ons voorbij is gegaan. Maar Hij laat Zijn zegening wel achter bij ons.
conclusie: De diepe betekenis van het avondmaal ligt dus in het voorbij gaan van het oordeel, door het bloed van Jezus. en dat mogen wij gezamenlijk vieren.