Erna

Vader Piet is zo snel achteruit gegaan dat zijn zoon Dirk zijn regenjas met prijskaartje er nog in van hem over kan nemen. Die had hij in juni 1944 gekocht, maar nooit gedragen.

Na zijn overlijden krijgt Huipie tot haar dood /20,- per week doorbetaald van de firma Dekker. Ze kreeg ook elke winter kolen van het kantoor in Sliedrecht.

Volgens Dirk de Jong had Piet Both geen air, zoals zijn vader of andere Bothen. Teus Both noemt Piet een stille man.

Vroeger werd het loon in papiergeld uitgedeeld. Het eerste loon dat in goud werd uitbetaald, heeft vader Piet altijd bewaard voor zijn kinderen. Dat waren drie gouwe tientjes en een goud vijfje. Na de begrafenis gaf Huipie als aandenken de tientjes aan de jongens en het vijfje aan Aagje. Het tientje was een Willem 3, 'naderhand had je ook gouwe tientjes van Wilhelmina, maar die waren veel minder waard' (Piet). Wanneer het geld in goud werd uitbetaald, moet ongeveer in ? zijn geweest.

Oma Both zou tot haar dood een soort pensioen uitgekeerd krijgen van de firma Hovestadt & Dekker's. Ze accepteerde lange tijd geen pensioen, omdat Engel de Breejen haar wijsmaakte dat ze dat niet moest aannemen. Hij had makkelijk praten, want hij was rijk zat.

Uit het archief van Dekker komt een stamkaart loonbelasting, 1967 van Both-de Jong, H.T. Woonplaats: Hardinxveld-Giessendam, Rivierdijk A 458, geb.datum: 18 maart 1893. Gehuwd geweest/weduwe. In dienst getreden, "18 juni '54, bij overlijden van echtgenoot" staat erop. Dat is de dag na overlijden van Piet Both. Rechtsboven een lijst van nummers, vanaf 1954. Op een andere kaart staat afdeling pensioenen. Deze loopt van 1965 t/m 1981. Rivierdijk A458 is doorgestreept en veranderd in 360.

(Herinnering Bert Both)

Ik herinner me dat we bij 'oma Hardingsveld' op bezoek gingen, nooit op zondag!

"Zondags gingen wij ook nooit op visite. Als we gingen, gingen we op zaterdag. De auto werd geparkeerd langs de dijk, de eerste blik was altijd naar beneden. Dan de lange trap af (waar pa toen hij zo'n jaar of 6 was op viel: hij speelde, iemand riep: Piet, je vader is thuis, pa wilde de trap afrennen, maar de grond tussen de treden was weggehaald, dus hij viel er met zijn "bakkes" tegenaan en "bloedde als een rund") met dat fietsgeultje waar we altijd steentjes van af lieten rollen, de kunst was dat het steentje helemaal naar beneden doorrolde, het geknisper van het grint als je langs het raam liep, het zijraam waar we altijd even stiekem keken of oma er al zat, of tante Kneel, de groene deur met zo'n ouderwetse draaideurknop door, de keuken met het grijsblauwe aanrecht, de huiskamer met links de kachel waar altijd wel wat op stond te pruttelen, dan links de deur naar de slaapkamer, waar ik denk ik één keer in ben geweest (bed met een linnenkast), dan links het dressoir waar allerlei schatten ingezeten moeten hebben, verdomme, dan de deur naar de voorkamer, links daarvan hing de barometer, rechts daarvan de deur naar de kelder, rechts een stukje muur met de bijbelkalender, het raam en weer een stuk muur waar een grote staande klok stond. Oma zat links aan tafel, tante Kneel rechts, altijd vergevingsgezind en goedlachs. Ze praatten meestal over wie er nu weer dood was gegaan, althans zo herinner ik het me. In de voorkamer zaten we niet zo vaak, er hing aan het stuk muur tussen de twee voor­ruiten een groot zwart kleed met daarop een of andere tekst, ik dacht van hun huwelijk, links tegen de muur hing een grote hertshoorn. Dat was ook de muur van de kachel, waar ik een keer - ik herinner het me nog goed, het was druk, waarschijnlijk een verjaardag, we gingen naar huis, ik wilde achter een stoel langs - door de smalle micaruitjes van de kolenkachel ging. Brullen natuurlijk. Recht tegenover het raam stond een dressoir, met daarop de foto van ome Dirk, tante Aagie en Aldert. In dat dressoir stond dacht ik een fles Bessen- of Citroenjenever. Daarboven hing een schilderij van een bos of een jachttafereel, dat vond ik wel aardig. Naar boven toe had je halverwege de trap een ingebouwde kast, daar lag een weegschaal in en andere dingen die ik nu niet meer weet, maar die ik wel heel interessant vond. Boven had je een zolder waar ik misschien ook maar één keer op ben geweest, want daar mocht je niet komen. "

Zoon Dirk krijgt een tumor en overlijdt na een lang ziekbed op 28 april 1972. Zijn vrouw en zoon Aldert zijn daarbij aanwezig. Aagje zal hem nog lang overleven en overlijdt op 25 maart 2007. Ze wordt net als haar man op de Oude Begraafplaats in Gorinchem begraven.

Busongeluk

Omstreeks 1960 rolde Huibje nog een keer met de bus de Schelluinen van de dijk af Dat moest 's avonds geweest zijn om een uur of half tien. De bus moest ergens voor uitwijken en reed van de dijk af Huipie was in Gorinchem naar de kerk geweest, samen met tante Kneel. Er zaten meer kerkgangers in de bus. Ze had daardoor haar arm gebroken. Zoon Piet hoorde het pas de volgende dag, bij Verschoor. Het moet omstreeks 1960 geweest zijn. Arie werkte destijds in Willemstad.

Het huis is juni 1982 getaxeerd door het makelaarskantoor K. Meijer. Het huis had in 1954 nog nummer A458, maar in 1982 nummer 360. Het onderhoud van het huis wordt als zeer matig beschouwd.

Zoals gezegd: Huipie zal Piet ruim 33 jaar overleven. Ze overlijdt op 1 september 1987 te Dordrecht, waar ze in het verpleegtehuis Eureka haar laatste jaren slijt. Zoon Arie was bij het overlijden aanwezig. (Zoon Piet: "Mijn moeder zei altijd: Als het je tijd is, dan is het je tijd." Schoonzus Aagie: "Maar oma zei ook nog: Maar je moet niet roekeloos zijn." )

NOG DOEN

uitzoeken alle Bothen die wonen in den Bout rond 1900.

geboorteaangiftes kinderen, broers

sociale geschiedenis, zoals verkiezingen, etc

wanneer waterleiding, riolering, telefoonaansluiting,

persoonskaart

Both kwam op blad nummer 37 van het bevolkingsregister van nummer A97. Wie woonde daar?

Nummerwijzigingen bij de Aanmerkingen: wilde dat zeggen dat men regelmatig verhuisde of wisselden de straatnummers regelmatig?

Bevolkingsregisters, A7, A97? Andere Bothen?

Huisnummer van huis meester De Man?

Exacte datum overlijden man van tante Kneel

Is Teuna den Breejen zus van Lena den Breejen, die met broer Teun trouwde?)

vrijdags maakte Aagje altijd het huis schoon, dan moesten we altijd knokkend naar binnen toe, 's middags. Ja, dan mocht je niet naar binnen want dan had ze gewerkt.

waar is de foto van oma in de tuin, met wasgoed?

foto van station (verhaal pa en Arie), p. 211??

foto van school 1 en 2

foto gemeentehuis 1910