Hier komt het verhaal over mijn moeder, Gerda Biemans, en haar voorouders. Gerda was een Rotterdamse totdat "de" (zij zelf was de eerste die niet generaliseerde, niet haatdragend was, compassie had met het lijden van mensen - een houding waarover ik de laatste tijd vaker heb gelezen van mensen die in 1940 in Rotterdam het bombardement mee hebben gemaakt) Duitsers Rotterdam bombardeerden. Ze was 11 toen dat gebeurde en het was een kantelpunt in haar leven. Alles zou anders gelopen zijn als dat niet gebeurd was. Maar dat geldt voor zoveel dingen, zeker als kind heb je nauwelijks invloed op welke kant het opgaat met je leven. Als je volwassen wordt, kijk je vooruit en zo weinig mogelijk om.