Vlieland 1/2 marathon: mentale training

Plaatsingsdatum: Aug 15, 2011 9:40:10 AM

Mijn marathonvoorbereiding op Berlijn is reeds in een gevorderd stadium gekomen. Afgelopen weken waar intensief geweest met weken rond de 110km. Afgelopen week had ik geen gas teruggenomen en was het al met al een pittige trainingsweek. De halve marathon van Vlieland zag ik als een lange tempotraining om deze week af te sluiten.

Hoe staat het ermee met de marathon over 6 weken?

Drie weken geleden merkte ik tot mijn schrik dat ik weer wat voelde in mijn linker onderbeen. Het voelde als de blessure van vorig jaar. Ik merkte dat het vooral een gevolg was van de baantrainingen op dinsdag met de langere intervallen. In de bochten komt te lang veel druk op het linkerbeen. Ik besloot de baantrainingen op de weg te doen. Om het linkerbeen te ontlasten (ik voelde nog steeds iets) probeerde ik meer druk op mijn rechterbeen te zetten. Aanvankelijk ging dit prima. Links voelde en voel ik momenteel niks meer, maar ik heb rechts nu last van hielspoor gekregen. Erg vervelend. Gevolg: lang lopen op asfalt werd pijnlijk. Ik besloot eerst nieuwe schoenen te kopen met meer demping. Verder besloot ik meer onverhard te gaan lopen. Het Noordlaarderbos (bekend van de halve van Haren) werd en is momenteel mijn ´trainingscentrum´. Ik loop er zeker 3x per week over ruiterpaden en schelpenpaadjes. Alle intervaltrainingen loop ik daar. En het gaat best goed. De pijn is minder en komt pas laat in de training opzetten.

Erg positief is mijn duurvermogen. Ik merk dat afstanden boven de 30km makkelijk gaan.

Zondag moest een test worden op marathontempo (1:19:30) of als het kon iets sneller. Ik wist dat ik mijn benen wel zou gaan voelen aangezien ik gewoon doorgetraind had en na 6 weken 100+ km worden de benen ook wel wat vermoeid. Bovendien moest het in totaal een 34km worden (6km voor de halve en 7km erna).

Na een slechte nacht slapen zat ik om 7 uur in de auto naar Harlingen. Daar was ik ruim optijd voor de boot, die om 9 uur vertrok. Op de boot kon ik nog even wat dommelen. Zeker driekwart van de passagiers waren lopers. Bij aankomst op het eiland moest je je startnummer ophalen bij de aankomstterminal. Vanaf daar was het 2km lopen naar de Stortemelkcamping. Het weer was op de boot nog erg bewolkt geweest, maar je merkte dat de bewolking langzaam open begon te breken. Tijdens mijn 6km inlopen op 12km per uur merkte ik dat het wat benauwd begon te worden. De zon kwam er steeds meer door en een half uur voor de start was de lucht al aardig blauw. Ik besloot op het laatste moment toch mijn zonnebril mee te nemen. Ik ging wat in het midden van het startveld staan en om 12:30 uur klonk het startschot. Eric Negerman, Edwin Slijkhuis en Ruud Nefkens namen de kop. Ik ging weg op 3:45 per km. In de eerste 5km schoof ik langzaam op naar voren. Bij 4km gingen we de duinen in. Gelukkig stond er een klein briesje die nog voor een beetje verkoeling zorgde. Maar het was behoorlijk warm. De zon scheen nu volop. Het werd mij al gauw te warm, want ik ben alles behalve een warmweerloper. Na 8km kwam ik bij Maarten Zeegers van Vitalis. Ik merkte dat mijn benen het zwaar hadden en vermoeid raakten. De tol van 6 intensieve weken werd nu betaald. Na 13km gingen we uit de duinen weer richting het Dorp. Het was nog 8km over asfalt. Het briesje kwam nu van achteren en het werd voor het gevoel nog warmer. De nummers 4 t/m 7 liepen binnen 100m van elkaar. Ik verloor langzaam iets aan tempo. Ik besloot niet te forceren. Ik liet Maarten en de 2 anderen gaan. Mijn tempo zakte naar 3:47 per km, maar ik vond het prima. In de laatste km kwam ik nog vlak bij de nummer 6. Na 1:20:17 kwam ik over de streep. Niet de tijd in mijn hoofd, maar wel een prima mentale training. Na de streep hadden iedereen het over de warmte en hoe zwaar het was geweest. Edwin Sl. vertelde dat hij bijna was uitgestapt. Hij finishte net onder de 1:17. Mijn tijd was dus in verhouding prima gebleken.

Na een kleine 10min bijpraten begon ik aan het derde bedrijf: nog 7km.... Het droge gekregen finishshirtje kwam goed van pas. Ik liep deze 7km bijna geheel onverhard door bos en duinen, want het hielspoor kwam wat opzetten. Ik merkte dat ik nog makkelijk liep. Na een lekkere koude douche ben ik nog even een uurtje op het strand gaan zitten, want het was hier super zomers weer! Niet om te lopen,maar wel om te zonnen!

Barry