De Nacht: rondje rond de wijk

Plaatsingsdatum: May 18, 2012 7:22:33 PM

Weken voor de wedstrijd lag de brief al op de mat: U bent de avond van Hemelvaart opgesloten in uw wijk vanwege de Nacht van Groningen. Tenzij u zelf meeloopt. De 14 kilometer was onderdeel van mijn verjaarsdagscadeau van Steffi, en ik vond dat wel een prima afstand. Vorig jaar liep ik dat in ruim 56 minuten, dus deze keer wilde ik daar onder duiken. Dat zou gezien mijn tijden in Winschoten en Haren moeten kunnen, maar afgelopen weken heb ik wat minder tijd gehad om te trainen.

De les van vorig jaar was: om 4 uur 's middags warm eten. En dat pakte goed uit. De nieuwe les was: niet de wedstrijdschoenen met de dunne zolen dragen, maar schoenen met demping. Er was namelijk een nieuwe hindernis in het parcours: de Hoge der Aa.

Ik zal de verdere bedenkingen van mijn ploeggenoten samenvatting als: ja, er waren bochten, stoepen, klinkers, en massa's eerdere lopers om rond te zigzaggen. Maar: het was toch een mooi stukje Groningen (hoewel: Westerhaven), het was een perfecte temperatuur, en er was geen wind. Dat is toch ook wat waard.

Bij de start was het dringen, en er stond een grote groep mensen voor mij waar ik niet meer door heen kwam. Maar na de start trok het snel uit elkaar, en naderden wij al snel drie grappenmakers op keukentrappen met vlaggetjes die de weg leken te blokkeren. Maar het was voor en goed doel, want zij waarschuwden ons voor betonnen bollen die laag bij de grond op de weg stonden. Mijn polsen en ellebogen deden al pijn bij de gedachte! Direct daarna de Hoge der Aa. Auw Auw Auw. En direct daarna al de langzaamste lopers van de halve marathon, die 5 minuten eerder waren gestart.

De laatste bochten voor de finish

Maar toch, het weer was goed, ik kwam vlak langs ons huis, het tempo was mooi onder de 4 minuten/kilometer en ondanks alle hindernissen had ik er plezier in. Het Noorderplantsoen op en neer, eerst nog samen met Marcel, maar die vond de "stadscross" toch niet zo amusant en hield het voor gezien.

Ik weet niet precies op welke tijd ik de eerste ronde door kwam, want mij Garmin was onderweg in de war geraakt, en heeft er een paar honderd meter bijgeteld. En door al het inhalen, waar je toch vaak de buitenbocht moest kiezen, kwamen er ook nog wat meters bij. Na de eerste rond haalde ik Marieke bij, die de halve marathon liep, en nadat wij kort van elkaar hadden vastgesteld dat het lopen prima ging was het weer tijd voor de kinderkopjes. Toch nog weer vervelender dan in de eerste ronde. Mijn kilometers bleven echter netjes onder de vier minuten, en ik voelde nog weinig vermoeidheid. Ook werd het nu wat rustiger op het parcours. Ik zag weinig andere 14 kilometer lopers meer, maar haalde er een bij in de Kijk in 't Jatstraat. Prompt zette deze loper een tandje bij om mij weer in te halen. Jeugdige onverstandigheid, want ik bleef gewoon 500 meter achter hem hangen om daarna definitief toe te slaan. Eenmaal op de Koninginnelaan werd het echt rustig, en zag ik tot mijn schrik dat mijn tempo boven de 4 minuten was gedaald (ja, je ergens boven dalen kan). Ik was niet echt moe, het was gewoon onoplettendheid. Tandje erbij voor de laatste kilometers. Die gingen allemaal makkelijk, helaas werd mijn eindsprint enigszins geblokkeerd door gezellige groepjes 7 kilometer lopers. Uiteindelijk tijd: 55:41, en een 6e plaats. Ongemerkt had ik dus bijna de hele kluit de snel voor mij startte ingehaald. Al met al had ik dus maar net onder de 4 minuten/km gelopen, ook al gaf de Garmin aan dat ik sneller ging. Ik denk dat ik dus toch wat meer heb gelopen dan 14 kilometer, maar dat is moeilijk achteraf vast te stellen.

Steffi had ook goed gelopen, en was ook 6e. We lijken er een gewoonte van te maken om op dezelfde plek te eindigen (op de 14 kilometer Astrea loop waren we allebei tweede). Verder nog vele anderen na de finish, behalve Marieke, die haar eerste hardloopwedstrijd met een mooie 5e plaats afrondde ook mijn aio Menno, en verder van de loopgroep Jacob, Evert-Jan, PI, en Arjen.

Volgende week Roparun!