24eme Rando VTT Glaireuse-Libin

11/8/2019: 24eme Rando VTT Glaireuse-Libin

Ik denk dat ik hier voor de derde keer naartoe kom, ooit waren we hier met een pak clubleden, zelfs een paar jonge gasten, vele jaren geleden.

Ik ben rond 8h15 gearriveerd na een beetje rondrijden op de gps omdat een toegangsweg naar het dorp was afgesloten omwille van de brocantemarkt, hierdoor zou ik mijn start missen met Danny, we hadden geen uur afgesproken, misschien mijn fout, ik heb nog tot 8h40 gewacht en even gezocht naar zijn auto, Danny is vertrokken rond 8h al.

Aan de inschrijving is het druk, maar hier hebben ze gemiddeld maar 500-600 deelnemers, meer kan deze organisatie niet aan, we betalen 6 euro voor 65km en 3 bevoorradingen.

We vertrekken onder een frisse zonnige ochtend, al gauw duurt het niet lang of we duiken nabij de autostrade het eerste singletrack in, de tocht gaat eerst richting Redu alwaar ik nog maar 2 weken geleden een tocht gereden heb, nabij Redu doen we vanuit Lesse dat prachtig singletrack bergop aan, en daarna nog andere nieuwe stukken.

Na die lus naar Redu duiken we terug de Lessevallei in met een machtig stuk naast deze rivier, rotsen, stenen, dikke wortels en hier moet je wat techniek hebben, als je te traag rijdt dan blijft je achter een worstel steken en gaat je misschien overkop, stuur je te bruusk dan riskeer je onderuit te glippen op een wortel.

We rijden dan via Transinne naar Mirwart, allom gekend voor de prachtige vallei en vijvers, daarna gaat het naar Smuid door de overvloedige bossen aldaar.

Ondertussen wel even zeggen dat we het bos amper uitkomen, bos en nog eens bos, bijna 100 procent, en heel veel singletracks, gewoon subliem.

Soms dwars doorheen de wilde natuur, de hoge bremstruiken, de varens, draaien en keren tussen hoog gras of bomen.

De ondergrond ligt er prima bij, hier en daar wat grote plassen want het heeft hier een paar dagen geleden ook geregend.

En bergop gaat het soms heel steil maar het zijn korte stukken en meestal te doen, aan de eerste bev.staat 1 madammeke die amper kan volgen en geen tijd heeft voor de bananen klaar te zetten, ik heb mijn eigen beker mee en dat zorgt weeral vandaag voor 3 afvalbekers minder op de al enorm grote wereldwijde plastiek afvalberg !

De afdalingen zijn meestal heel snel en in feite niet technisch, maar wel mooi, veel singletracks, en heel mooie passages, dat heb ik graag, geen gesukkel met dikke rotsen of steile dingen waar de schrik in je lijf slaat, liever zo, toch staan er aan het begin van een paar afdalingen een paar gevaarborden waar we over dikke stenen naar beneden moeten rijden.

Op de stukken waar de 65km alleen passeerd zie ik geen volk, het is wellicht zo al zwaar genoeg, ik wordt de hele voormiddag door elkaar geschud op de wilde paden, waar je zelf op het vlakke het kleine mes moet gebruiken om vooruit te geraken over de ruwe paden, soms bezaaid met wortels, putten, boomstronken, een fully is hier echt ideaal.

Brede wegen zijn er amper en als ze er dan zijn dan duurt het niet lang of we duiken weeral een singletrack of mooie bosweg in.

Op een 14km van het einde rijden we een bos in langs een half openstaande boord (privé?), maar deze passage kan wel tellen, fantastisch mooi.

Als het einde nabij is zou ik van blijdschap en opwinding wel kunnen huilen, zo een mooie tocht, de streek rond Libin is blijkbaar heel mtb-vergevingsgezind als je ziet waar we overal mochten passeren, het is zoals Danny ook zegt een 5 sterrentocht!

65km - 1500hm

https://www.strava.com/activities/2609552464

Ivan Dehertogh 11/8/2019