Rando des 4 chateaux Stree lez Huy

24/5/2015: 11e Rando des 4 chateaux

Vierset-Barse (Stree lez Huy)

http://www.pinkbike.com/video/409140/

Vandaag heb ik gekozen voor de tocht nabij Stree Lez Huy, vertrek is in het piepklein dorpje Vierset Barse, maar ze hebben daar wel een grote moderne sporthal. Ik had goede commentaren gelezen over deze tocht deel uitmaakt van de kalender Stany Smol Trek, Libin staat vandaag ook op de kalender en is uiteraard ook prachtig maar ne mens moet eens alles proberen en ik zal het me vandaag zeker niet beklagen dat ik naar hier gekomen ben.

Op facebook meld alleen Dirk Demol dat hij samen met Danny Taymans en Hendrik naar hier afzakt. Iets na 8h kom ik toe, Dirk D. staat al klaar met zijn 2 kompanen, ook kameraad Dirk Merckx staat al vertrekkensklaar. Met de aangekondigde 1700hm (65km) is het best dat je hier op tijd vertrekt en als het onderweg nog wat technisch is, eens te meer.

Vannacht is de lichte regen hier wat blijven hangen, benieuwd wat dat straks zal geven. Dirk D., Hendrik,Danny en Dirk M. vertrekken alvast, ik schrijf me eerst in en 10min later kan ik mijn achtervolging inzetten.

De eerste 15km zijn verbluffend veeleisend, wild en zwaar, we rijden westwaarts richting Marchin en passeren de wondermooie Hoyoux vallei, na 7km krijgen we een stapstuk heel steil naar boven over wortels en grote stenen, ook omdat het nu nog wat drukker is moeten we eerder afstappen, er is tot mijn verbazing ook redelijk wat modder hier en daar en dan maakt zelfs de stapstukken moeilijk en glad. De nattigheid en de waterplassen hier en daar zijn niet het resultaat  van afgelopen nacht, maar wellicht van de forse buien die de afgelopen week plaatselijk zijn uitgevallen.

De singletracks vliegen ons om de oren, zo eveneens de technische afdalingen en steile klimmen. De armen doen ondertussen meer pijn dan de benen door de vele steile en vrij technische passages, op het einde van de tocht zal dat wellicht omgekeerd zijn  ! Na dik 14km km moeten we te voet een beek oversteken nabij de vijver van het "bois de Mavelin", de pijl hangt links en aan de overkant van de beek, ik hoor later dat er hier veel bikers verkeerd gereden zijn en het probleem van een verkeerde afpijling melden, ik merk deze pijl zondermeer op en dus zal het wel aan de bikers liggen vrees ik, maar akkoord de pijl had voor de oversteek en het water moeten hangen. Om droog de oversteek te maken zoek ik de uitstekende rotsblokken en stap voorzichtig over en zo kan ik mijn voeten droog houden, meteen hierna is er weer een steile klim '11%' over een smal bospad. Ineens hoor ik beneden aan de beek die ik net ben overgestoken mijn naam roepen 'dag Ivan' het is Dirk samen met zijn maten, zij zijn hier zoals anderen verkeerd gereden.

Nu kan ik samen rijden met hen de tocht verder rijden. We duiken steil de vallei van Solières in, wondermooi. Even verder na een minder steil klim na dik 17km is er de 1st bevoorrading, helemaal top in orde.

Nu gaat het richting Hoei, we krijgen constant bospaden, singletracks , holle wegen op en af soms zeer steil, en tijd voor recuperatie is er amper, we passeren en rijden nog een hele tijd door de vallei van Solières, bekend om zijn rijke fauna en flora  een echte mtb en wandelspeeltuin met smalle bruggetjes over beekjes, kronkelende paden tussen de wilde natuur, subliem.

Het is dikwijls trekken en sleuren om boven te geraken, als je 1 fout maakt sta je te voet en terug vertrekken steil bergop is soms bijna niet te doen,hier en daar zijn de stenen vermengd met modder en dat maakt het extra gevaarlijk en zwaar, de natte gladde stenen maken het moeilijk, in feite zijn bijna alle beklimmingen steil en doen ze ons afzien, de druk in de voorband is belangrijk om veiliger beneden te geraken (minder druk)

Na een 28km mogen we de downhillpiste van Hoei bedwingen of beter gezegt zij bedwingt ons, dat is geen kattepis, draaien en keren, steil,een paar keer moeten we afstappen door de gladde leisteenrotsen, zelfs te voet kunnen we ons hier amper rechthouden, en op het einde is er een steile muur van trappen, maar het was een leuke ervaring, maar zo een afdalingen maak je soms meerdere keren per dag mee op lange marathons.Even verder rijden we dan aan de achterzijde van de echte muur van Hoei naar boven, eerst een aanloop over asfalt en daarna een paar leuke offroad paaadjes om dan uit te komen op de echte muur van Hoei en we rijden voorbij de aankomstzone.

Er volgen mooie passages in het bos van Tihange, afdalingen en klimmen bezaaid met wortels en stenen, korte drops en dat nu bijna de hele tocht lang, asfalt hebben we nog niet veel gezien. Hier in de buurt staat de tweede bev. (37km) met nu zelfs nog dubbel zoveel keuze als bij de eerste, zelfs pasta, kaas, een stand met sportdrank ..We klimmen gedurende 3-4km, eerst geleidelijk en dan wat steiler en hier krijgt Danny het moeilijk en moet lossen, Dirk en Hendrik gaan ook iets te vlug voor mij, ik probeer wat te dimmen om geen klop van de hamer te krijgen, maar eerder had ik gemerkt dat ook Hendrik het bergop het al een beetje moeilijk had, toch volgt hij de tempoversnelling van Dirk.

We zijn niet ver van Amay en de Maas maar dan aan de overkant, af en toe krijgen we mooie uitzichten, in de buurt van Ombret rijden sommigen bikers weer ergens rechtdoor en verkeerd, ook Danny die ik ineens terug voor me zie rijden. Danny geraakt amper nog vooruit en zal even verder gewoon binnenrijden.

We rijden van het ene bos naar het andere, bos, bos en nog eens bos, singletracks, holle wegen enfin alles voor een perfekte mountainbiketocht, ineens na een snelle ietwat technische afdaling beneden aan een beekje zie ik Hendrik terug en op de klim naar de derde bev kan hij niet mee, de hoogtemeters liegen niet, aan de laatste bevoorrading op 7km hebben we bijna 1700hm.Aan de derde bev zijn er zelfs fritten met mayonaisse en ketchup, curryworst enz .., frieten! dat is de eerste keer dat ik dat meemaak ! Ineens komt ook Jean Pierre eraan, ik had verwacht hem hier te zien, zijn gezicht staat gespannen en hij is gefocused, hij heeft vermoedelijk een gat van bijna een half uur dichtgereden op mij en de anderen, Dirk is al weg.Nog 7km en Jean Pierre vertrekt als een speer en smijt zich met wat risico in de eerstvolgende afdaling, ik volg maar ik moet het gat niet te groot laten worden anders is hij weg, ik zie wel wat het wordt, als ik moet lossen dan is het ook zo.Ik verbijt de pijn en kan zelfs even de kop trekken op een stuk asfalt en de volgende afdaling en klim, gelukkig is het zware werk voorbij want ik zit kapot, maar ook hij zit kapot zegt hij zelf.De sangria op 1 km van de aankomst rijden JP en ik voorbij en samen komen we binnen.

Conclusie: een uitzonderlijke supertocht, bravo aan de parcoursbouwer(s),een uitputtend en fysiek veeleisend parcours, zeer mooi, bij momenten vrij technisch, ook vettig, de bevoorradingen (4x) zijn enorm rijkelijk en gevarieerd, soms was er wat stappen of afstappen bergop of bergaf maar als je de grote marathons en toertochten gewoon bent dan was alles bij elkaar goed berijdbaar en spek voor de bek van de echte mtbiker, ik klasseer deze tocht in mijn Belgische top 5,tot nog eens !

Afstand  64km -1700hm

Gps Track --- klik

Ivan Dehertogh 24/5/2015