La Trace d'Hez 2014
70km-1300hm
Na een weekje op en af met keelpijn en vermoeidheid was het wat bang afwachten wat de beentjes vandaag zouden zeggen, was het stress omdat ik te weinig getraind heb, wie zal het zeggen? Gisteren heb ik nog van het zonnige weer geprofiteerd en een toerke gedaan in de streek van amper 25km maar wel 500 hoogtemeters.
Iets na 8h kom ik aan te Tangissart, voor ons is het vanuit Overijse amper een 15min autorijden en in feite is het een streektocht. De chronorijders met massastart zijn dan net vertrokken, de chrono telt mee voor de o2mc challenge (280 rijders). Er is een pak volk meer en naar verluid dik 1500 deelnemers en we met moeten ver zoeken voor een parkeerplaats, gelukkig is de brede nationale baan hiervoor ideaal. Voor alle afstanden moet je hier 6 euro neertellen, ook voor bv de 28km, ik vind dat vrij prijzig maar wij krijgen hiervoor wel 3 rijkelijke bevooradingen en een geschenk in de vorm van een buff.
Ronny en Ronald komen er wat laat door en rond 9h gaan we van start, Ronny heeft een week skivakantie achter de rug en is pas gisterenavond teruggekeerd. Enorm veel vlamingen aan de start, je hoort hier Westvlaams en zelfs Hollands. het is vandaag Pasen en ander vrienden hebben hierdoor andere veplichtingen zoals eitjes rapen, eten en feesten ?
Tijdens ons vertrek zien we aan de aankomst over het brugje Dirk Demol passeren, hij is bezig aan de chronorit en hij heeft de eerste lus al achter de rug. Eerst worden er 2 lussen gemaakt van totaal 19km in de prachtige bossen ten noord-oosten van Tangissart. Het is vandaag een droge zonnige dag en doordat het de afgelopen weken amper heeft geregend ligt alles er zeer droog bij, op de rechte wegen in het veld is het stofferig. Ronald legt ons een goed tempo op, ikzelf kan amper volgen want de beentjes voelen niet zo goed aan, Ronny moet zelfs af en toe een gat laten. Op de open stukken speelt de wind een rol en ik nestel me zo veel mogelijk achter of zijlings van Ronald uit de wind, Ronald is sterk vandaag en zal het meeste kopwerk voor zijn rekening nemen.
Tangissart en omstreken is een echte speeltuin voor mountainbikers, in 2002 reed ik hier mijn eerste chronorit, dus al 12j geleden, veel holle wegen en sublieme afdalingen over singletracks slingerend tussen de bomen en de deels uitgespoelde wegen. Na 19km daarna komen we weer voorbij de start over een metalen brugje dat ze in elkaat hebben gestoken, zoiets wat je in de cyclocross ziet, maar hier wel heel smal en een steile knik, voor me raakt er eentje niet boven en uiteraard staat dan iedereen te voet, ik trek me aan de leuning naar boven want stappen gaat hier nieten. Wat verder vlakbij staat de eerste bevoorrading. Deze is rijkelijk gevuld want nog thans zijn hier al een pak bikers gepasseerd, er is zelfs warme pasta met ham, allerlei soorten frisdrank en eten, keuze genoeg. Ook staat de lokale tv hier voor een reportage, ik denk http://www.tvcom.be/
Nu gaat de tocht in de andere richting en passeren we tweemaal in de buurt van de bekende abdij te Villers La Ville. Af en toe is er wel een stukje veld of asfalt maar dan worden we telkens beloond door weer een pracht van een holle weg of lange boswegen. Maar wie beneden is, moet weer naar boven en dat soms over smalle steile singletracks hier en daar bezaaid met boomwortels. Het wordt warm en de windstopper heb ik uitgedaan. Nog steeds rijdt Ronald blijkbaar met gemak op kop en veelal met zijwind aof wind op kop
De tocht is heel afwisselend met mooie landschappen en vergezichten, ook een paar kasseistroken en in de woonwijken de vele smalle sentiers, een bos vol met witte bosanemonen, mooi, prachtig . Er staan heel veel seingevers en op de meeste oversteken zijn ze zelfs met twee. Ik hou niet van de drukte maar het is wel een goed idee om de chronorijders om 8h te laten vertrekken en voor de rest viel dat heel goed mee want we kunnen goed doorijden
Een paar afdalingen zullen ons blijblijven want deze vind je nergens anders in Brabant dan hier, zeer diep uitgspoelde singletracks steil en slingerend als een bmx parcours , de afdalingen hier kan je meestal aan hoge snelheid nemen en dan vooral met een 29er en dan kan iedere fout slecht aflopen.
Na een kleine 50km merk ik bekende stukken op uit een andere toertocht van de Boucle de Lasne want we zijn nu niet ver van Lasne. Bijna loopt het fout af met mij, na het passeren door een woonwijk komen we aan het begin van een afdaling door een bos, er staan dranghekken opgesteld om ons te wijzen op een diepe sleuf wellicht om het water af te voeren, maar toch blijf ik bijna met het voorwiel steken en ik kan me nog net recht houden maar ik verstuik mijn linkervoet doordat deze niet meteen loskomt uit de klikpedaal, de pijn zal ik vooral s'avond en de dag erna voelen, ik heb geluk gehad.
Bij iedereen was het beste ervan af, zeker op de laatste lange klim op de zoveelste mooie holle weg door het bos, ik had nog iets over maar de krampen zijn niet ver weg en veelmeer moet er niet meer komen, Ronny bijt zich vast in mijn wiel om de Ottenburgboys geen verlies te doen lijden, Ronald volgt vlakbij en komt aan de laatste afdaling terug aansluiten
De parcoursbouwer had gezorgd voor een pracht van een afsluiter Een pad slingerde zich vanaf een veld in grote S-bochten doorheen een diep uitgesneden kloof naar beneden, onder de stammen van indertijd omgevallen bomen die tussen de wanden van de kloof zijn blijven steken, beneden werden we bijna letterlijk Tangissart binnen gekatapulteerd.
Dit evenement maken ze hier in het dorp tot een echt feest met springkastelen, een grote bewaakte fietsstand waar ze de fietsen vertikaal aan haken omhoog hangen om plaats te sparen, frieten en saucissen, massagemogelijkheden en natuurlijk de blauwe Chimay kan niet ontbreken.
Wat een prachtige tocht!
70km - 18, 2km-u gemiddelde
Gps Track --- klik
Uitslagen chrono --- klik
Ivan Dehertogh 20/4/2014