Oignies en Thierache 2015

7/6/2015: 23e Viroinvalloise - Oignies en Thierache 60km-1740hm

Deze tocht heb ik vorig jaar voor het eerst gereden en heb dat me toen niet beklaagd, dit is 1 van de beste tochten in België. Als we met de auto naar de streek van de Viroin (stroom in nederlands) rijden, valt het al meteen op hoeveel natuur en uitgestrekte landschappen hier nog zijn,en deze streek loopt gelukkig niet zo vol met toeristen als in andere populaire Ardense oorden.

8h15, Dirk D. is er al, ik schrijf me in voor de 60km, 8h30 gepasseerd en nog geen Ronny of Ronald te zien, ik bel even om te horen maar ineens rond 8h40 komen ze eraan, samen met Michael.

Het wordt vandaag een zonnige dag, maar de hevige onweders van eergisteren zullen wellicht op het parcours hun sporen hebben achtergelaten.

Na een aanloop van 6km vrij gemakkelijk bollende stukken komen we de eerste moeilijke stukken. Het is hier ineens druk, aan de eerste korte steile afdaling net voor een beekje stappen vele bikers te voet naar beneden en deze versperren dan soms nog de weg voor de rijdende bikers. Het bos is een echt praatcafe geworden, in het frans dan wel, concentreren en je leven vertellen op de mtb dat gaat niet echt goed samen ! Wij rijden hier uiteraard allemaal naar beneden.

Het prachtige singletrack op de flank naast deze beek loopt een deel gelijk met de grens van Frankrijk, trouwens een groot deel van deze tocht speelt zich af op Frans grondgebied.

Net voor het plaatsje Haybes aan de Maas komen we aan de steilste afdaling van de dag, slingerend,zeer mooi ,tussen bomen, vele rotsen en boomwortels maar ook soms nat en glibberig. Met het achterwerk zo ver mogelijk achter het zadel, traag en met hard dichtgeknepen remmen rij ik tot net voor de voorlaatste bocht en stap af,want dan wordt het iets te schrikwekkend voor mij, er staat trouwens iemand te roepen dat je best afstapt, beneden nabij het pad ligt een gewonde biker afgedekt met folie te wachten op de ziekenwagen.

We zijn 240m afgedaald over 4km, we zijn terug samen want daarnet in het gewoel was Dirk alleen weg en ik reed ook even alleen nog ergens tussenin.

We klimmen naar de bevoorrading (na16km), deze doet dienst om 3 maal te passeren. Ik had onderweg lawaai gemerkt aan het achterwiel, een spaak staat los. Niemand heeft een spaaksleutel of tang en dus los ik samen met Dirk het probleem op met de kettingpons, de spaak staat terug vast en ik zal de tocht zonder probleem kunnen uitrijden. De klim na de bev. is lang 3km en we overbruggen 200m

De afdaling die ons terug naar de oevers van de Maas brengt is fantastisch, hier en daar ligt alles er nat en glibberig bij en is het oppassen. We slagen de tweede bev. over, anders moeten we weer efkes naar boven klimmen, ik volg wat de anderen beslissen, nu volgt lus 3 van 20km, we zullen dus genoeg drinken en eten nodig hebben .

De volgende klim is er eentje van puffen en sleuren, zeer steil, 250hms op dik 2km, we zitten op de punt van onze zadel, bijna op het einde probeer ik Dirk te passeren want het gaat wat te traag voor mij, steil bergop en traag is niet mijn ding want dan verlies ik het evenwicht, maar we blijven bijna in elkaar haken en ik geraak niet voorbij, even wel voet aan de grond moeten zetten, mijn fout ,er was geen plaats genoeg op te passeren.  De anderen zijn nu ineens ver achter ons, de afdaling die erop volgt is weeral subliem, steil maar te doen, weeral met onze kont achter het zadel, de remmen zien af, de hele fiets ziet af, ook mijn voeten doen al pijn van de keren dat ik met mijn dikke teen tegen rotsen ben gebotst, talrijke beekjes zijn we ondertussen al doorgereden.

In tegenstelling tot vorig jaar rijden we maar een klein stuk op het jaagpad naast de Maas, toen was er een endurowedstrijd bezig en konden we het normale parcours niet volgen. De volgende klim is meer een loper, maar duurt heel lang over een brede schotterweg zoals in de Alpen, bijna 5km en weer 250hms erbij, dat kan tellen, ik laat bewust het tempo wat zakken om morgen tot nog wat fris aan de dag te kunnen beginnen want vorige week in Banneux heeft RR me in de laatste kms serieus pijn gedaan.

Dirk is ondertussen weggereden, boven gekomen eet ik een stukje en smeer ik de ketting nog eens, meteen volgen sublieme passages door de ongerepte natuur elkaar op.  Hier en daar zijn er grote plassen en korte stukjes diepe modder maar nooit ploeterpartijen, de sporen die de onweders hebben achtergelaten, maar het valt allemaal best mee.

8km verder stop ik nog eens om te eten en eindelijk zijn RR, MM, en Michael daar, we rijden samen tot aan de bev. waar we deze morgen na 16km al gepasseerd zijn, nu hebben we 45km op de teller,maar nu toch een minpunt, er is bijna niets meer om te eten, mijn energierepen heb ik net de voorbije 30km opgebruikt, 15km op wat drinken dat zal wel lukken zeker?

We rijden door het centrum van Fumay en even verder kan het festival weer beginnen. Klimmetjes worden opgevolgd door afdalingen,rotsige boswegjes,rivierdoorsteken en everzwijnpaden, man man wat een goed gevoel geeft dat aan een biker en dat duurt tot op het einde.

Na 60km hield ik het voor bekeken wat de tijd ontbrak me om nog die extra lus van 15km te rijden, alvast probeer ik volgend jaar terug te komen voor de 75km, maar ik vertrek dan ten laatste om 8h of zelfs vroeger.

Het was weer super!

Gps track -->  klik

Afstand 60km - 1740hm, 12,6 gem

Ivan Dehertogh 7/6/2015