CDS 2013
Chemins du soleil 1/6 - 8/6/2013 (Luc Scheepmans)
(299km -+ 10800hm)
You tube videos --> klik
Vimeo videos --> klik
8 kameraden van de MTB verzamelen om 6.45 in Ottenburg bij Ronald om alles in te laden in de camionette van Michel . Ronny heeft ook zijn wagen ter beschikking om ons tot in de Haut-Provence te brengen waar we gaan starten voor onze 6-daagse jaarlijkse MTB raid die ons gaat brengen van Ribiers (Sisteron) naar Les Ferres (Nice) .
We komen vlot aan in Lieu-dit ( lees boerengat ) Mison waar de eerste Gite staat voor de overnachting. De uitbaters zijn vriendelijk en kunnen ook een stukje koken (netel/courgettesoep + kip provençale + appel met speculoos ) dus dat valt mee als kennismaking. He he he c’est parti !
De kamer is 1 grote ruimte waar een aantal binnenruimtes zijn gemaakt en dit allemaal op zijn Frans….dus ambiance verzekerd vanaf de eerste nacht.
MTB dag 1 Van Ribiers naar Digne-les-Bains:
Na een lichte afdaling vanuit onze gite (met overstekend wild ! ) rijden we de rivier Buech over naar Ribiers waar de vlag wordt gehesen voor deze memorabele week. De eerste kilometers slingeren door de appel en kersenplantages en laten ons langzaam kennismaken met deze vruchtige streek. We slingeren naar de vallei van de Durance waar nog een echte provencaalse sfeer heerst. Na 10 km komt de citadel van Sisteron in zicht . We laten alle 5 terrasjes aan ons voorbij gaan en zetten aan voor 20 zeer technische kilometers die ons een voorproefje geven voor de volgende dagen : de technische stukken volgen elkaar op , we moeten regelmatig van de fiets om de struiken en dikke keien te passeren. We zitten nu steeds op singletracks en dat doet deugd. Het is ondertussen boven de 25° en dat doet de meesten toch wel puffen op deze ondergrond. Al snel zitten we aan 600hm en we passeren een oude voorhistorische site op een heuveltop. Spoedig komt het dorpje Peipin in zicht waar een marktje wordt gehouden. Er is een leuk café-terras met platanen. Nu volgt een klim naar Chateau Arnoux en enkele zeer mooie passages in een oud eikenbos. Daarna een snelle afdaling van enkele kilometers waar de eerste snakebite zich aandient. Daar komen ook de twee chauffeurs van de dag zich aansluiten die ondertussen de wagens met de bagage hebben gebracht naar Digne. Ronald steekt een nieuwe binnenband en de volgende 30 km zijn vooral iets bredere pistes waar de nodige snelheid wordt aangehouden. We volgen de rivier Bléone tot in Digne. Daar staat een vernieuwde jeugdherberg waar we een groep franse VTTers tegenkomen die ons de volgende 4 dagen gaan voorgaan op de tracks (enkel omdat ze reeds vertrekken om 8.30 ….) . De eerste Chimay wordt ontkurkt en ’s avonds eten we à volonté bij een Vietnamees in de stad en daar hebben ze gezien hoe graag Vlamingen eten…De terugwandeling naar de gite doet dus deugd.
MTB dag 2 : Digne – Tartonne:
Na een zoektocht naar brood en beleg gaat de tocht richting de bekende Terres-Noires maar eerst moet er flink geklommen worden naar Entrages via een mooie singletrack in de bossen van Richelme. Eenmaal boven wacht een zeer technische afdaling met zicht op de oude typische kalkrotsen waar deze streek zo bekend voor is. De bekende “Rando des Terres Noires” sturen ze hier wel degelijk omhoog …Daarna volgt een mooie tussenstuk in de beschermde bossen van “Hetraie du Défens” naar Les Dourbes waar er wordt gelunched. Ondertussen worden de wolken steeds dreigender en dat belooft weinig goeds. We gaan het vandaag niet droog houden (behalve Dirk en Luc die omgekeerd de GPS track rijden en na 3 uur zullen afsnijden als de eerste druppels vallen in de buurt van les Dourbes). Daarna maakt iedereen kennis met de kalkheuvels in de buurt van Archail. De max ! Dit is voor iedereen de eerste keer dat we zoiets onder de wielen krijgen. Daarna volgt een technische afdaling naar Draix waar een lange klim begint naar de col de Cine op 1498m hoogte. Ondertussen is het onweer begonnen en valt er hagel en regen uit de lucht. Er is geen andere weg dan omhoog om Tartonne te bereiken. Boven wacht een korte singletrack tussen de bomen om daarna steil naar beneden te duiken op de natte stenen in de Clue de la Peine. Na een korte boog in de rotsen worden de wegen iets breder en staan er enkele caravans en wagens (Hoe zijn die hier geraakt ??) aan een oude schaapshut . Iedereen krijgt het koud en eindelijk komt de Gite des Robines in zicht. Oef. Ronald stelt tevens een leeglopende band vast bij het binnenrijden. Na een goede douche is alles snel vergeten. Vanavond serveert een stuurse uitbater Pizza en Kip.
MTB Dag 3 : Tartonne naar SaintAndré-des-Alpes:
Vanaf Dag 3 wordt de omgeving mooier en bergachtiger want we naderen immers de Maritieme Alpen en dat zullen we beginnen voelen. Eerst gaat het nog via enkele rivieroversteken (zonder al té natte voeten) gestaag bergop over de Montagne de Tournon. Deze brengt eerst over de col de Défens en col de Séoune via een hoge balkonweg, waarna we leuk mogen afdalen via smalle singletracks naar Lieu-dit Chateau Margaux. We passeren een grote kudde schapen met 2 witte “Patou” honden en 1 zwarte hond. Gelukkig loodst de herder ons persoonlijk dwars door de kudde. Onvergetelijk. Het is ondertussen reeds 12 uur en als we in LaBatie een zonnig terras passeren, maken we tijd voor een cola en sanitaire stop. Er is hier ook ergens een lokale brouwerij maar daar hebben we nu geen tijd voor. Iedereen vult zijn drinkbus met water want er wacht een lange klim van 800 positieve hoogtemeters. We zijn aangekomen in Le parc naturel regional du Verdon. Het is hier echt nog “Sauvage”met enkele zeer uitzonderlijke planten en dieren. De groep van 7 (Wim is vandaag chauffeur) scheurt uit mekaar op de keienpiste en ieder bereikt op eigen tempo de weiden tussen de 2 toppen. Hier ontdekt Ivan dat zijn achterbrug het begeven heeft omdat hij de moer is verloren die de rondel vast houdt. Lichte paniek. Er wordt nog effen gezocht maar tevergeefs. Gelukkig voor hem is er een asfaltweg in de buurt die hen maar de eindplaats brengt met een tijdelijke reparatie. De rest van de groep klimt verder naar de top van la Montagne de Maurel (met de onvermijdelijke gsm antennes) waarna de snelste (beste ?) afdaling volgt van de week. 800 meter negatief hoogteverschil op een rijdbare, ludieke singletrack met enkele knappe zigzag stukken. Dirk rijdt een scheurtje in zijn achterband op een scherpe steen. Als we na 4 km effen stoppen om de remmen te laten rusten en iedereen te laten bijkomen zijn we al dik tevreden, maar daarna volgen er weer enkele machtige stukken die we gaan onthouden. Bingo ! Met een dikke glimlach komen we aan in Saint André aan het meer van Castillon. Er wacht ons een aangename logis de france waar we vanavond lekker eten met op de achtergrond enorme lachbuien uit de keuken. De ile Flotante als dessert is enorm. Daarna wordt er nog flink nagenoten in de lobby met de gepaste dégustifs.
MTB Dag 4 : SaintAndré-des-Alpes naar Soleilhas. :
We starten zoals steeds onder een blauwe hemel en rijden dit leuke stadje uit waarna de klim begint naar de Hameau de Courchons . We moeten er weer volle bak tegenaan want er wachten 400 positieve hoogtemeters. Gelukkig volgt de Chemins du Soleil meestal steeds een keienpiste bij het klimmen. Het zweet gutst uit de lichamen . De uitzichten op de Lac de Castillon en Lac de Chaudanne zijn fantastisch. We naderen nu de Gorges du Verdon. het is reeds zeer zwoel om 1100 en er hangt onweer in de lucht . Er volgt enkele waanzinnige afdalingen over dikke keien waar de remmen weer tot het uiterste getest worden. Gelukkig verloopt dit in verschillende laagjes zodat we er lang kunnen van genieten. We proberen contact te leggen met Michel en Ronald (chauffeurs van de dag) op de col du Cheiron waar 1 of andere sekte is neergestreken. Luc voelt zijn achterband stilletjes leeglopen op de mooie afdaling maar haalt nog net het mooie plein in Castellane. We wachten nog een 20tal minuten op de aankomst van de chauffeurs vooraleer we in de binnenstad samen gaan lunchen (crêpes salées en salades zijn de favorieten) . De franse VTTers hangen hier ook rond en waarschuwen voor een naderend onweer. We steken de Verdon over, besluiten een technisch stuk over te slaan en fietsen in de eerste druppels over de weg naar La Garde waar een steile klim te voet ons snel enkele honderden meters hoger brengt. Dan begint een mooie passage van enkele licht stijgende kilometers in de zwarte dennenbossen naar de Col du Saint-Barnabé. Sommigen willen nog effen omhoog naar de Vauplane maar besluiten door het naderende onweer (wat toch niet zal komen in Soleilhas) toch snel binnen te rijden naar het hotel Lou Jas. De fietsen worden uitgebreid gepoetst in de “fontaine” . Het eten is weer lekker : uitgebreid koud buffet voor sporters (pasta,rode bietjes ,linzen,kikkererwten,etc) gevolgd door gnocci met stoofvlees. De meesten komen gewicht bij i.p.v. af te vallen door de combinatie van Chimay en lekker eten met wijn na de inspanning. Er is al 2 dagen geen GSM ontvangst door het zwaar onweer op maandag. Het moet hier blijkbaar lelijk gedaan hebben.
MTB Dag 5 : Soleilhas – Aiglun :
Vandaag splitst de groep zich in twee : de moedigen (Ivan,Ronald,Ronny en Michel) die met de MTB via de asfalt naar het vervallen skistation Vauplane rijden en anderen die zich laten voeren met de camionette door Pitte. Daardoor is er een goede balans tussen de snelle rijders en de meer bezadigde genieters. Na de lange klim is er een geweldige compensatie : eerst de skivlaktes met uitzicht op de witte toppen van de Mercantour en daarna de aangename singletracks naar Le Touyet. Aan de binnenkomende SMS te horen is er terug ontvangst….. er volgen nog enkele chaotische stukken met weggespoelde bruggen maar het plezier is enorm. Nu volgen er enkele zeer speelse en mooie kilometers naar Saint Auban waar we tot 5 keer dwars door de rivier moeten met natte voeten tot gevolg. Er is geen ontkomen aan. We rijden enkele tientallen meters boven enkele onbekende maar zeer fotogenieke Gorges (Clue de Saint Auban). We slagen erin om de franse VTTers voor bij te steken. Blijkbaar wordt er iedere middag voor hen een bevoorrading voorzien. Pussies….. De hemel trekt terug dicht wanneer we een lokale MTB-Schietwedstrijd tussen politie en brandweermannen kruisen. Wij zetten ons aan de kant om onze zelf gemaakte lunch te verorberen. Daarna volgt een lange klim naar de Col de Baratus. De snelle mannen hebben Wim, Dirk en luc nog steeds niet ingehaald op de top. Daarna begint een helse steile afdaling met grote drops, enorme keien, grote geulen. Kortom zeer gevaarlijk spul maar o zo leuk voor wie het aandurft. De 29 inch bikers halen hier alles uit hun fiets. Racing Ronny komt naar beneden gevlogen met enkele moedige fransen in zijn wiel die ons toe schreeuwen dat Ronald zijn derde platte band heeft behaald. Dit is de meest hachelijke afdaling van de week zal later blijken. Ronny wacht op de resr en de anderen trekken verder maar zullen al snel in de laatste lange klim ingehaald worden. We moeten weer klimmen tot bijna 1200m (700 positieve hm). De laatste 200 hoogtemeters gebeuren over de GR4 die hier ook rondslingert. De afdaling gebeurt ook op dezelfde wandelroute en dat is iets minder superleuk omdat er minder rijstukken in zitten dan gewenst. De echte technische rijders komen hier wel aan hun trekken met al de dikke keien en haarspeldbochten. De andere ook wel maar moeten enkele tientallen keren te voet. Het blijft wel de meest extreme MTB deLuxe die we ooit gedaan hebben. Zonder twijfel. Als we eindelijk vaste weg onder de wielen krijgen denken velen dat we er bijna zijn omdat we Aiglun reeds zien liggen op enkele honderden meters vogelvlucht. We moeten echter weer alles uit de kast halen want men stuurt ons helemaal naar de bodem van de Gorges om daar een oude brug te vinden die ons weer naar het dorpje brengt dat nu 100m BOVEN ons ligt. Doodop komen de meesten toe maar zeer voldaan na de meest complete MTB ervaring de men zich kan inwensen. Daarna volgt weer de bikewash, bodywash en Apéro met of zonder Chimay. Het mooie hotel is uitgebaat door een ingeweken italiaan met norse dochter. Quiche is ok en hoofdschotel is lauw. Het dorpje is wonderlijk gelegen aan de samenvloeing van de Gironde en de Esteron. Aanrader om eens terug te komen.
MTB Dag6 : Aiglun – Les Ferres:
De groep fransen overnachten ook in het hotel en zijn al vroeg weg want zij rijden helemaal tot op de Promenade des Anglais in Nice. Wij (alle 8) houden het rustig vandaag en beperken ons tot Les Ferres. Alle fietsen worden extra nagekeken na de veldslag van gisteren en daarna gaan we op pad voor enkele zeer mooie kilometers tussen Aiglun en Sigale dat zo mogelijk nog hoger is geplakt tegen de berg. We zitten hier tussen de “villages perchées” en dat is prachtig om aan te zien zolang we er niet naar toe moeten. Na de oude brug van Sigale moet er een beetje te voet geduwd worden. Er zijn enkele technische passages maar zonder al te veel brokken. In Roquesteron aan de brug gaan we rechts omhoog voor de laatste lange klim van de vakantie. Er volgen 9 km piste dat ons bijna 600 hoger brengt naar de col de Cheiron. Gelukkig zijn de meeste stukken in de schaduw . Iedereen wacht samen boven op de laatste klimmer waarna er wordt gelunched in niemandsland. Prachtig ! Vanaf de col is een ondergronds waterkanaal dat waarschijnlijk de bevoorrading voorziet van de Cote d’azur. Aan de andere kant van de berg liggen namelijk de luxedorpjes Grasse, Gourdon , Mougins en Vence maar dat is een andere soort van vakantie…..Nu volgen er enkele snelle 10 kilometers over deze piste dat ons hoog boven de vallei tot bij Les Ferres brengt. Er wordt nog eens stevig doorgevlamd. Om 1300 beginnen we aan de allerlaatste afdaling die weer bestaat uit trappen, keien, drops kortom het betere MTB werk. Enkel voor de lichtjes gestoorde MTBers onder ons… iedereen ploft neer op het terras in Les Ferres waar de aangeschoten kok ons nog een dagschotel aanbiedt. De kippevleugels en steak met frietjes smaken enorm. Pitte, Ronny en Ronald bieden zich aan om de wagens via de weg gaan te halen. De andere nemen een verdiend bad en bewonderen hun fiets die deze week heeft doorstaan. Voila, de laatste kilometers zitten er op. 340 technische km en 9800 phm volgens de meeste GPS. Meer dan 12500 phm volgens de CDS website J . De avond wordt afgesloten met een laatste Chimay van op een zonnig terras (verboden te spelen ! ) met prachtig uitzicht. Wij worden weer eens culinair verwend waarna een verbroedering plaatsvindt met de uitbaters Marco,Caroline en Alexia en enkele dorpsgenoten. De prachtige week wordt alzo gepast afgesloten.
Luc Scheepmans 10/6/2013